EIÜMIDEn-niEUWS
Oproep foto's
voormalige Rijks H.B.S.
Sportief bewegen,
hoe en waarom?
Orgelconcours
te Oude Tonge
Overdenking
m
uit de
Heilige Schrift
Bazar
in De Goede Ree
VERVOLGVERHAAL
^WCENT/?^
Waarom? Daarom!
de juiste
taxatie-
Makelaar Tamboer
2e Blad
VRIJDAG 15 MEI 1992
No. 7000
Wellicht is het u bekend dat dit jaar de Regionale Scholengemeenschap
(ooit Rijks H.B.S.) te Middelharnis 75 jaar bestaat.
Als onderdeel van de hieraan gewijde jubileumviering (in de week van 22
tot en met 26 juni) zal een fototentoonstelling worden ingericht. Als
samenstellers van deze tentoonstelling zijn wij op zoek naar foto's die
betrekking hebben op de toenmalige H.B.S. met name uit de periode 1917-1960.
Bent u in het bezit van dergelijk beeldmateriaal en wilt u dit tijdelijk aan
ons afstaan, dan verzoeken wij u kontakt op te nemen met de school, tel.
(01870) 8 27 77. Uw eventuele bijdrage aan onze expositie wordt erg op
prijs gesteld!
We kunnen u verzekeren dat uw foto's met grote behoedzaamheid zullen
worden behandeld.
Onlangs verscheen in een tijdschrift
van een sportbond het verhaal van
een zekere Antoon. Een man met
een behoorlijk overgewicht en boven
dien een stevige roker, met 'amper
lucht'. Dit ervoer hij toen hij op ver
zoek van een hardlopende kennis
eens mee fietste tijdens diens trai
ning. Als een soort verzorger van een
hardloopenthousiast fietste hij, flink
zwetend, mee.
Een dag later pakte Antoon de fiets weer.
Ditmaal niet als begeleider van zijn
sportieve kennis, maar meer omdat hij
eigenlijk al lang wist dat hij toch wat
meer zou moeten bewegen.
Met een fiets aan de hand legde hij op
een sukkeldraf de eerste 150 meter af
Verder kwam hij niet. Om wat op adem
te komen, klom hij op de fiets en trapte
zo rustig een paar kilometer. Zo zag het
eerste 'trainingsschema' eruit van de
man, die op deze opmerkelijke manier,
letterlijk de eerste sportieve stappen
zette.
Al vrij gauw kon Antoon de fiets thuis
laten en durfde hij het aan om alleen te
gaan hardlopen. Iets dat hij nu nog
steeds doet, want hij voelt zich er fit
bij.
Een opvallend verhaal. Zeker omdat
Antoons eerste stappen in geen enkel
trainingsboek voorkomen. Dat is ook
het aardige van dit verhaal. Het onder
streept weer eens, dat precies wanneer
het jou uitkomt, je in je eigen beginners
tempo en op de manier die jezelf het
prettigst vindt met wat meer bewegen
kunt beginnen.
Als gevolg van, bijvoorbeeld, de massale
joggingrage heerste lange tijd de idee dat
je vooral 'vaak en flink moest zweten in
je trainingspak' wilde sportief bewegen
zin hebben. De laatste jaren benadruk
ken onderzoekers echter steeds vaker,
dat het inbouwen van enkele eenvou
dige bewegingsvormen in je leefpatroon,
al sterk tot een gezonde leefstijl bij
draagt. Juist degenen die nu (nog) het
minst aktief zijn, blijken de meeste baat
te hebben bij wat meer lichaamsbewe
ging! Zij zullen zich al vrij snel fitter
gaan voelen.
Gewoon door regelmatig eens wat meer
- 6 -
Ze zouden er vreemd van opkijken, en
zouden hem beslist van ketterij ver
denken.
Dan besluit het drietal het gerecht
onmiddellijk kennis te geven van deze
onwettige samenkomst in de duinen
bij Dishoek.
te wandelen, te fietsen, te zwemmen of
karweitjes te doen, waarbij het lichaam
zich moet inspannen. Zoals wel blijkt
uit het verhaal van Antoon zijn er dus
talrijke mogelijkheden om wat meer te
bewegen.
In Amerika, het land van waaruit ooit de
joggingrage kwam overwaaien, is nu
veel belangstelling voor de zogenaamde
'wandeltherapie'. Dagelijks een half
uurtje wandelen heeft al een gunstige
uitwerking op zaken als overgewicht,
cholesterolgehalte, bloeddruk, stress en
een tegenwoordig zeer aktueel onder
werp, botontkalking. In plaats van een
halfuurtje wandelen is fietsen of zwem
men natuurlijk ook goed.
Bewegen hoeft geen ingewikkelde zaak
te zijn. In het dagelijks leven zijn altijd
wel mogelijkheden te vinden, om meer
te bewegen. Ook als je (bijvoorbeeld) zit
tend werk hebt. Denk er eens over om
met de fiets naar het werk te gaan in
plaats van met de bus of auto. Of neem
eens wat vaker de trap in plaats van
de lift.
En een wandeling in de lunchpauze is
niet alleen goed voor de gezondheid, je
knapt er vaak ook nog van op.
Langzaam maar zeker zul je merken dat
het lichaam het op prijs zal stellen meer
'gebruikt' te worden. Het uithoudings
vermogen zal beter worden, de spieren
gaan beter funktioneren, zelfs de botten
waarderen lichamelijke aktiviteit. Zij
zullen dan namelijk op latere leeftijd
een beter antwoord hebben op ont
kalking.
Belangrijker is misschien nog wel datje
je door regelmatige beweging fitter gaat
voelen. Het dagelijks funktioneren gaat
je gemakkelijker af Pure winst dus.
Het is dan ook logisch dat het onder
werp 'meer bewegen' een belangrijke
plaats inneemt in het KRO-programma
'Je zult het zien'. In dit programma staat
het veranderen van leefgewoonten ten
einde tot een gezonde leefstijl te komen
centraal. Ook kunt u de speciale 'Je zult
het zien' aktiekrant bestellen door 1,90
over te maken op giro 234593 van het
Nederlands Instituut voor Sport en
Gezondheid te Oosterbeek onder ver
melding van aktiekrant 'Je zult het
zien'.
Brilcentrum Keuvelaar biedt u
een ongeëvenaarde kollektie in
modieuze brilmonturen van we
reldberoemde modehuizen als
Yves Saint Laurent, Cartier,
Valentino, Lanvin, Cazal
en vele anderen.
Opvallend, eksklusiet en vaak
verrassend redelijk in prijs.
Kom passen bij Keuvelaar.
<b
Zandpad 56 Middelharnis
Tel. (01870) 8 34 37
Het orgelconcours te Oude Tonge staat
weer voor de deur!
Op zaterdag 24 oktober a.s. wordt dit
tweejaarlijks evenement al weer voor de
achtste keer gehouden op het Frobe-
nius-orgel in de Ned. Herv. Kerk te
Oude Tonge.
Zo'n twintig amateur-organisten zullen
dan door een vakkundige jury op hun
prestaties worden beoordeeld.
Deelname is mogelijk voor organisten
of organistes, woonachtig op Goeree-
Overflakkee, Schouwen-Duiveland, Tho-
len en St. Philipsland. Doel van het
concours is het stimuleren van orgelmu
ziek, en in het bijzonder de kerkorgel-
muziek. Vandaar de eis dat alle deel
nemers, naast een vrij orgelwerk, een
koraalgebonden orgelcompositie als
verplicht werk moeten spelen.
Deze keer is gekozen voor het volgende
verplichte werk:
1. Koraal met 2 variaties naar keuze uit
de Tien Koraalpartita's (uitgegeven
t.g.v. 6e lustrum van de Ver. van Orga
nisten der Gereformeerde Gemeen
ten (de zgn. 'bruine bundel').
of:
2. 2 koraalbewerkingen naar keuze uit
de Choralvorspiele band I van G. Ph.
Telemann (uitgave Barenreiter 3581).
De maximale speelduur van het ver
plichte èn vrije werk bij elkaar is 15
minuten.
De drie deelnemers, die het hoogste aan
tal punten behalen spelen 's avonds
samen met de juryleden het slotconcert.
De jury bestaat dit jaar uit: Dick Sander-
man, organist te Rijssen en Christiaan
Ingelse, organist van de St. Janskerk te
Gouda.
De organisatie is, evenals voorgaande
keren, in handen van de Stichting Kerk-
concerten Goeree-Overflakkee, in samen
werking met de Vereniging van Orgel
vrienden.
Voor inlichtingen kunt u terecht bij de
heer T. C. van Dieren, Berkenhof 14 te
Middelharnis, tel. (01870) 8 35 37.
,,En opdat ik mij door de uitnemend
heid der openbaringen niet zou ver
heffen, zo is mij gegeven een scherpe
doom in het vlees, namelijk een
engel des satans, dat hij mij met vuis
ten slaan zou, opdat ik mij niet
zou verheffen".
(2 Korinthe 12:7)
Het is maar hoogst zelden, dat de
apostel Paulus in zijn brieven over zich
zelf spreekt. We horen maar weinig van
zijn persoonlijke leven. Het stuit hem
tegen de borst om zichzelf op de voor
grond te plaatsen. Dat hoeft ons niet te
verbazen. Want uit zijn brieven blijkt
overduidelijk dat hij weet wie hij in zich
zelf is. Maar hij weet ook wie de Heere is
en wat Hij voor hem betekent. Daarom
is het zo goed te begrijpen dat de apostel
niet de christen in het middelpunt van
de belangstelling plaatst maar alle aan
dacht vraagt voor de Christus der Schrif
ten. Hij heeft maar een begeerte. Om van
de Middelaar Gods en der mensen te
getuigen. Want in Hem ligt al ons heil.
Toch kan het wel eens noodzakelijk zijn
om iets van onszelf te vertellen. Niet om
daar zelf iets mee te worden. Maar
omdat het dienstbaar is aan de zaak van
het evangelie.
Dat is de reden dat Paulus hier spreekt
over zijn persoonlijke omstandigheden.
De aanleiding is deze: In de gemeente
van Korinthe waren dwaalleraren, die
het woord Gods verdraaiden. Uit haat
tegen het evangelie hadden ze allerlei
bedenkingen geuit over de persoon van
Paulus. Ze zeiden zijn brieven zijn wel
bewogen en vol vuur. Toch is de persoon
van Paulus zelf zwak en zijn spreken is
verachtelijk. Hij beroemt zich er wel op
een apostel des Heeren te zijn, maar
daar wordt door ons sterk aan getwij
feld. Tegenover die mening gaat Paulus
zich weren. En dat doet hij op een
manier, die totaal vreemd voor hem is.
Namelijk door te roemen op wat hij zoal
als apostel heeft meegemaakt. Door zo
te spreken sluit hij zich aan bij het
gedrag van zijn tegenstanders.
Even hiervoor geeft hij een uitvoerig
relaas van zijn wedervaren. We lezen
ervan in het slot van 2 Korinthe 11. Al
met al is het een indrukwekkende reeks.
We horen van geselingen en schipbreuk,
van honger en dorst, van koude en
naaktheid. Het zijn de dieptepunten van
zijn apostolische loopbaan, waarin hij
door de hand des Heeren is uitgered. En
nadat hij van de moeiten en de zorgen
heeft gesproken noemt hij ook een
hoogtepunt in zijn leven. Er was een tijd
waarin hij de hemelse heerlijkheid
mocht ervaren. Heel voorzichtig roert
hij het aan. Het gebeurt in alle voorzich
tigheid, door van zichzelf te spreken in
de derde persoon als hij zegt ik ken een
mens in Christus. Daarmee bedoelt hij
niemand anders mee dan zichzelf
De apostel denkt met vreugde terug aan
het moment waarop hij werd opgetrok
ken in de derde hemel waar hij met
Christus mocht zijn in het paradijs.
Meer kan hij er niet van zeggen. Want
het was te schoon en te heerlijk. Wat
daar werd gezien, is ook op geen enkele
wijze te vertolken. Onze menselijke
begrippen schieten te kort. Hij weet nog
precies wanneer het was. Het is al veer
tien jaar geleden. Maar toch staat die
dag voorgoed in zijn geheugen gegrift.
Nooit zal hij wat hij toen zag en hoorde
meer kunnen vergeten.
Wanneer we iets van de hemelse vreugde
hebben gesmaakt als Christus Zelf aan
ons kwijtraakt dan daalt om zo te zeggen
de hemel in ons hart, waardoor we ons
verblijden in God. We zouden dat altijd
wel vast willen houden. Maar het ge
beurt niet. Zulke momenten gaan voor
bij. Het kan en het mag ook niet anders
wezen. Want hoe groot het ook is er
schuilen wel enorme gevaren in voor
ons vlees, dat we meedragen zolang we
op aarde zijn.
Maar al te gemakkelijk worden we er iets
mee. We gaan er prat op. En we gaan
onszelf verheerlijken, voor iets wat we
uit genade uit Gods hand mochten
ontvangen.
En nu zorgt de Heere er Zelf wel voor dat
we zulke heerlijke zaken ook kunnen
verdragen, zonder dat het leven des
geloofs er door wordt geschaad. God
bewaart zijn kinderen voor zelf-ver-
heffing. Dat doet hij bij Paulus door en
scherpe doorn in het vlees. Een doom
doet zeer. Wanneer zijn punt doordringt
in het vlees veroorzaakt dat pijn. Bij
iedere beweging gaat ze steken. Het
houdt niet op. Totdat ze verwijderd
wordt houden we er last van. Die doom
in het vlees is maar beeldspraak. In
werkelijkheid zo zegt de apostel is het
een engel des satans, die hem met vuis
ten slaat. Dat gebeurt niet maar een
enkele maal. Maar telkens weer.
Op de vraag wat we ons hierbij moeten
voorstellen worden nogal wat verschil
lende antwoorden gegeven. Sommigen
zeggen dat het aanvechtingen zijn van
het geweten over zijn vroegere leven.
Anderen menen dat het slaat op zijn
tegenstanders, die telkens beletten om
het evangelie te verkondigen. Of had die
doom in het vlees te maken met licha
melijk lijden, waardoor het leven een
voortdurende marteling is geweest. Was
het een ongeneeslijke ziekte of hoofd
pijn? We weten het niet. Een ding staat
vast, zeer deed het wel. De smart werd
nog verzwaard omdat deze hel zo dicht
bij zijn hemel bleek te zijn. Het wordt
niet voor niets direkt na elkaar ge
noemd. En de uitnemendheid der open
baringen die hem deed optrekken in de
derde hemel in een wereld zonder
zonde, en de engel des satans die hem
met vuisten sloeg.
En de verhoging en de vernedering, ze
staan zo kort bij elkaar. Is het geen raad
sel, dat God zoiets kan toelaten. Dat een
kind des Heeren zo'n bekwaam apostel
als Paulus nu zo gehinderd wordt in zijn
bediening door de macht van de boze.
Waarom moet er nu na het hoogste
genot van de hemelse zaken zo'n aller
diepst dal volgen. Is het wel nodig en wat
is daarvan het nut. We kunnen ons wel
voorstellen dat de apostel voortdurend
tot de Heere is gegaan om dit alles neer
te leggen voor Zijn aangezicht. Sme
kend om uitkomst en hulp. Zodat de
doom weggenomen zou worden uit het
vlees. En die engel van satan weggezon
den werd uit zijn leven, zodat de druk
ontnomen werd.
We weten wat Paulus de Heere heeft
gebeden, want hij noemt het onszelf. En
uit zijn gebed blijkt dat hij achter die
onverklaarbare zaken toch het hande
len van God opmerkt. Achter die engel
des satans ziet hij toch zijn God, Hem
Die alle dingen regeert en bestuurt naar
zijn welbehagen. Op zich kan die boze
macht niets tegen hem uitrichten als de
Heere het niet toestaat. Ja nog meer. Hij
weet ook dat de Heere het niet alleen toe
laat maar het ook zo wil. Al komt het
niet direkt uit Gods hand, het komt wel
door zijn hand. Er staat mij is gegeven.
En dat woordje gegeven veronderstelt
daar is de Hefhebbende wil des Heeren
achter. Wanneer we niet geoefend zijn
op de leerschool des geloofs zou dat
voor ons voldoende aanleiding geven
om maar te breken met God. En we zou
den gehoor geven aan de oproep van de
vrouw van Job zegen God en sterf Maar
wanneer we door de Heere bidden heb
ben geleerd en we weet hebben van de
goedheid des Heeren zullen met onze
noden en zorgen toch tot Hem uitgaan.
Ook al begrijpen we zijn handelen niet
en gaat het met strijd en aanvechting
gepaard komt er toch zo al enig licht. Zo
breekt er al iets door van het antwoord
op onze waaroms. U hoort het in het
getuigenis van Paulus: En opdat ik mij
door de uitnemendheid der openbarin
gen niet zou verheffen.
Aan het einde van het zelfde vers wordt
het nog een keer herhaald: Opdat ik mij
niet zou verheffen.
Zo wordt in de kastijding ook de liefde
volle hand van God ontdekt. Wat Hij me
geeft doet zeer voor mijn vlees, maar Hij
gebraikt het als een middel om me te
bewaren van trots, een van de ergste
zonden die er is. Want trots en zelfver
heffing houdt me verre van God, in Wie
het leven en de zaligheid is.
En wanneer we dat zien gaan we niet
alleen erkennen dat Hij alle dingen doet
medewerken ten goede degenen die
Hem liefhebben, we gaan Hem zelf in
het kruis dat Hij over ons leven beschikt
aanbidden als een barmhartig en gena
dig God. Die ons niet over heeft voor het
verderf, noch voor onszelf, maar ons
dicht bij Zich wil houden opdat we zou
den leven uit de volheid van Zijn
genade.
Sommelsdijk
JCdT
in het doolhof van prijskaartjes
Tel. (01870)8 34 77
Het boek met de Tien Koraalpartita's
(de bmine bundel van de VOGG) is
tegen een sterk gereduceerde prijs 25,-)
eveneens verkrijgbaar bij bovenstaand
adres.
Verdere publikatie omtrent inschrijving
e.d. volgt eind augustus a.s.
Woensdag 20 mei is er van alles te doen
in verzorgingshuis De Goede Ree. Dan
wordt de jaarlijks terugkerende bazar
gehouden.
Zoals de laatste jaren gebruikelijk is,
komt de opbrengst ten goede aan be
woners.
We hopen dat we van de opbrengst
audio-visuele middelen kunnen aan
schaffen waardoor kreatieve en rekrea-
tieve aktiviteiten verder uitgebouwd
kunnen worden en/of gerealiseerd.
Personeelsleden, vrijwilligers en bewo
ners leveren bij dit gebeuren belangen
loos hun inzet en we hopen vele be
zoekers tussen 14.00 en 20.00 uur te
begroeten.
Het is zeker de moeite waard met een
rommelmarkt, oude boekenkraam, ver
schillende lekkemijen, allerlei spelen
waarbij mooie prijzen te winnen zijn
(o.a. rad van avontuur, en een verloting
die 's avonds om 20.00 uur bekend zal
worden gemaakt).
De plaatselijke middenstand heeft deze
prijzen beschikbaar gesteld en we ho
pen mede daardoor op een geslaagde
dag.
Samen lopen ze weldra naar de hoeve van boer
Jans. die een paard voor de huifkar spant om naar
Middelburg te rijden. Daar vertelt pastoor Joris
de rentmeester van Bewestenschelde wat er op het
ogenblik bij Dishoek gaande is.
Heer Philbert van Serooskerke begrijpt dat er nu
vlug gehandeld moet worden. Onmiddellijk geeft
hij schout Jan Turk, zijn notaris Guillaume Dey-
noot en enkele dienaren opdracht naar Dishoek
te gaan om de prediking van de ketters te versto
ren en de namen te noteren van hen die daarbij
aanwezig zijn.
Met de grootste spoed vertrekt men, maar toch
komt men te laat. Reeds in Koudekerke waar men
tegen het noenmaal aankomt horen de gerechts
dienaars dat de prediking al lang was geëindigd.
Alle aanwezigen zijn al thuis en men ziet zich
genoodzaakt onverrichterzake naar Middelburg
terug te keren. Toch voelt de rentmeester zich ver
plicht de volgende dag de plaats waar de ketters
hadden vergaderd, te bezoeken, terwijl hij in een
uitvoerig schrijven de Landvoogdes in Brussel
verslag uitbrengt wat er allemaal in Dishoek is
gebeurd en dat met alle mogelijke middelen een
herhaling zal worden voorkomen.
De drie mannen zijn inmiddels naar Koudekerke
teruggekeerd en Jansz. en Cornells hebben pas
toor Joris bij de pastorie in Koudekerke afgezet.
Lijnke zat reeds lang met de morgenmaaltijd te
wachten en nog steeds was zijn eerwaarde niet
teruggekomen. Toen hij thuiskwam mopperde zij
op hem, maar de pastoor trok zich er niets van
aan. Lijnke mopperde haast iedere dag. Met
moeite kon pastoor Joris het brood door de keel
krijgen. Eigenlijk had hij liever gehad dat boer
Jansz. en Cornells hem met rust hadden gelaten,
dan had hij ook nergens van afgeweten. Somber
staarde hij even later in zijn kamer voor zich uit.
De heilige moederkerk is hem dierbaar. Wat zou
den al die mensen er toch in zien de kerk te verla
ten? De vergeving van zonden kan men er immers
verkrijgen. En toch, nee, het zijn geen misdadi
gers. Toen pakte pastoor Joris zijn rozenkrans en
begon zijn gebeden te prevelen.
Jansz. en Comelis waren vergenoegd naar huis
gereden. Zij waren ervan overtuigd, dat zij een
goed werk voor de moederkerk hadden verricht.
Toen waren beide mannen ook overgegaan tot de
orde van de dag...
HOOFDSTUK 3
IN DE WERKPLAATS VAN LANGE HANS
Het is 1 juli 1566 geworden. Het is warm vandaag,
de zon brandt op het Walcherse landschap. De
hemel is strak blauw en er is geen wolkje te zien.
Stil hangen de bladeren aan de bomen en strui
ken en zelfs de toppen worden niet door een
windje beroert.
Het is dan ook geen wonder, dat er in Middelburg
vrijwel niemand op straat te zien is. Iedereen
zoekt binnenshuis het koelste plekje op en het
werk ligt stil of wordt slechts met moeite ge
daan.
In het huis van Hans de kleermaker achter de St.
Pieterskerk wordt echter niet op de warmte gelet.
Als naar gewoonte zit lange Hans met gekmiste
benen op de kleermakerstafel, maar werken doet
hij niet. De schaar ligt naast hem en het nieuwe
wambuis waarmee hij bezig is, ligt onaangeroerd
op de tafel.
Zojuist zijn twee bezoekers de werkplaats bin
nengestapt, die lange Hans willen spreken. De
een is Matthijs Jansz., de goudsmid, die behalve
in de kunst van het smeden van zilveren en gou
den sieraden, ook zeer bedreven is in de schrijf
kunst. Daarom is hij door de Hervormden in
Middelburg benoemd tot secretaris van het con
sistorie. En er is in de stand niemand beter dan hij
op de hoogte van de namen van hen die behoren
tot de gemeente onder het kruis. De andere bezoe
ker is Jakob de Guestere een van de diakenen.
Driftig loopt deze door de werkplaats heen en
weer en is een en al beweeglijkheid. Zijn voortva
rend karakter is er de oorzaak van dat hij wel eens
onbezonnen te werk gaat. Het is dan ook nodig,
dat hij door de medebroeders steeds wordt afge
remd. Ook nu loopt De Questere hard van stapel
en bezorgd kijken de kleermaker en de goudsmid
elkaar aan. Nee, zo moet het niet, daar komen
brokken van.
„Laten we maar voorzichtig zijn", onderbreekt
Matthijs Jansz. de woordenvloed van de diaken,
„want door al te grote voortvarendheid zouden we
onze zaak grote schade kunnen berokkenen".
De goudsmid veegt het zweeg van zijn voorhoofd
en vervolgt: „Heer Simon Jansz. van Rome heeft
mij verteld, dat de rentmeester is ingelicht over de
gehouden prediking in Dishoek en dat hij niet zal
dulden dat in zijn rechtsgebied opnieuw een
hagepreek zal worden gehouden en daarom vind
ik het erg gevaarlijk om zo dicht bij de stad gewa
pend bij elkaar te komen. We moeten naar mijn
mening het gevaar niet zoeken".
„Nee, niet buiten de stad, maar binnen haar
muren moeten we vergaderen", valt de diaken
hem in de rede. „Het is toch vreselijk, dat vrije
burgers, die de Heere naar Zijn Woord wensen te
dienen, in het geheim als misdadigers moeten
samenkomen, terwijl de roomsen in het openbaar
hun bijeenkomsten mogen houden. Zij behoren
een van hun kerken aan ons te geven, dan kunnen
we tenminste in vrede onze godsdienstoefeningen
houden. We zijn veel te bang, en vergeten dat de
ware volgelingen slechts door vele verdrukkingen
zullen ingaan in het koninkrijk der hemelen. En
intussen neemt de bisschop zijn maatregelen. Het
wordt daarom de hoogste tijd, dat we openlijk
voor onze godsdienst uitkomen, wat er dan ook
van komt. Als de overheid ziet hoe sterk we zijn,
dan zal zijn niet aarzelen ons een kerk te geven.
Maar we moeten niet talmen, anders is het mis
schien te laat, nu kan het nog. Ik ben blij, dat er
morgen weer een preek wordt gehouden in Brig-
damme; 'k zal dan ook vandaag de mensen in
Middelburg waarschuwen".
„Wees toch voorzichtig Jacob", antwoordt Mat
thijs Jansz., „handel niet overhaast, de vijanden
mogen niets te weten komen, de tijd der vervol
ging zal spoedig genoeg komen, maar nogmaals,
we mogen die niet verhaasten, daar moeten we
toch wel erg in hebben".
Met deze woorden probeert de goudsmid de dia
ken te kalmeren.
Driftig schudt De Questere echter het hoofd. Nee,
hij is het niet met ouderling Jansz. eens.
„Maar vertel me nu eens precies wat de bedoeling
is", zegt de kleermaker tot zijn bezoekers.
(wordt vervolgd)
il
JNVM,
^*+*»j^^^*+».»^*^*^*^.^*.^*»*^»**#**#-»********»****»»*»»***»»*****»****»*»*»********»**»**»*»*********»*»»*****»»**»»»***»**»*
