Antieke vogelkooien
en hedendaagse kunst
1, m
Van Weel-Bethesda ziekenhuis
«iai
Politieberichten
VERWERS auto's
I'M
Open Haringvliet?
Expositie van 11 mei t/m 1 juni
MmMMiMAM
Goedereede
Bladz. 2
,EILANDEN NIEUWS'
VRIJDAG 10 MEI 1991
Vogelkooien zijn 'in', antieke vogel
kooien zijn gezocht, maar nauwelijks
meer te vinden. De volgende weken zijn
bijzondere kooien te zien, museumstuk
jes bijna, waar nooit iets aan gerestau
reerd is. Soms met afgebladderde oude
verf, prachtig gedraaide pootjes of leuke
technische snufjes aan de oude 'reis-
kooien'.
René Mijnders van 'Klein Loogement'
toont een kleine verzameling, die hij
door de loop der tijd bijeen heeft
gebracht en nu voor de liefhebber te ver
werven is.
Deze decoratieve stukjes antiek staan
opgesteld op 18e eeuwse Hollandse
meubels, een vitrinekast en een zoge
naamde orgelgebogen kleine kast. Een
enorme tuintafel van een frans café
completeert het geheel.
Op deze meubels staan tevens potten
van de pottenbakkerij van de St. Paulus
Abdij uit Oosterhout. Over dit aarde
werk het volgende:
Sinds de Middeleeuwen is Oosterhout
een centrum van pottenbakkers geweest.
Zoals het zovele ambachten is vergaan,
zo verdween ook de laatste pottenbakke
rij van Oosterhout in 1935. De Benedic
tijnen zijn niet alleen bekend om hun
verzorgde liturgische erediensten, maar
ook om hun artistiek handwerk op
velerlei gebied.
In september 1970 vormde zich in de
Sint Paulusabdij een nieuw pottenbak
kerscollectief met de monniken br. Mat-
theus Notenboom, br. Jan Rahder en br.
Michael Ruijgrok. Br. Jan had zich in de
Franse abdij Fontgombault met de
nodige vaardigheden vertrouwd ge
maakt. Met name had hij zich daar toe
gelegd op de vormgeving en het gla
zuren van diverse objekten. Br. Mat-
theus was zich gaan specialiseren in het
draaien. Br. Michael ging, naast andere
werkzaamheden in het atelier, zorgen
voor het branden van objekten in de
gasoven.
In aanvankelijk leegstaande, thans
onherkenbare kippenhokken, werken
de drie monniken nog steeds nauw
samen. Uit de oven omtn geen produkt,
waarin niet alle drie de hand hebben
gehad. Door de opgedane ervaringen
van br. Jan in Frankrijk, wordt ook nu
nog uitsluitend met franse gresklei
gewerkt. Deze klei wordt rechtstreeks uit
een groeve in de omgeving van Bour-
ges betrokken.
Gres heeft, in tegenstelling tot de brand-
temperatuur van aardewerk 1000°C)
en van porselein 1400°C), een zgn.
sintertemperatuur van 1200 - 1300°C.
Tijdens dit proces treedt er krimp op.
Deze krimp bedraagt bij gres 10%.
Daarbij wordt het geglazuurde voor
werp al waterdicht.
Toch worden in Oosterhout alle objek
ten geglazuurd, om het oppervlak glad-
Klinkerlandseweg 9 Tel. (01875) 22 35
3244 BD Nieuwe Tonge Fax (01875) 19 85
der en fraaier van kleur te doen zijn. De
glazuren worden door de monniken zelf
vanuit verschillende grondstoffen sa
mengesteld.
Qua vormgeving hebben de monniken
nooit gestreefd naar opzienbare ver
nieuwing. Eerlijke en harmonieuze vor
men, fraai van lijn met een daarbij
aansluitend kleurig glazuur, is hun
kenmerk.
Als pottenbakkers laten zij zich o.a.
inspireren door produkten uit het verre
en nabije Oosten. Daar zijn al heel lang
met gresklei objekten van hoge kwaliteit
gemaakt. Vandaar ook de invloed op
dekoraties, die sinds enkele jaren op
sommige artikelen in 'onderglazuur'
aangebracht worden.
Naast meer klassieke vazen en schalen,
worden in Oosterhout ook veel kannen
en kruiken in een meer rustiek genre
vervaardigd. Evenals eetserviezen en
voorwerpen als bonbonnières, kande
laars enz. Eventuele andere verlangens
zijn in het atelier bespreekbaar.
De heldere, frisse kleuren van het werk
van Paul Elshout brengen harmonie en
kontrast aan bij deze tentoonstelling.
Paul Elshout is wars van begrippen als
'inspiratie' en 'het uitdragen van een
boodschap'. „Ik wil mijn vak zo goed
mogelijk uitoefenen", is zijn ontwape
nende stereotype antwoord. De kunste
naar werd in 1949 geboren, genoot zijn
opleiding aan de Vrije Academie in Den
Haag onder de stimulerende leiding van
Nol Kroes, Elshouts besluit stond al snel
vast: kunst in al haar vormen werd zijn
levensdoel: zeefdrukken, etsen, schilde
ren en beeldhouwen.
Monumentale werken van zijn hand
zijn onder meer in Geertruidenberg 'Het
Vrijheidsbeeld' en de immense muur
schildering 'De Groene Weduwe' in
Oosterhout, als stedelijk herkennings
punt.
Exposities van de kunstenaar waren
ondermeer te zien in Amsterdam, Den
Haag, Brussel enz.
Wie kunst en antiek wil gaan bekijken is
van harte welkom in 'Klein Loogement',
N.Z. Haven 29 in Goedereede op woens-
dagm iddag van 14.00 - 17.00 uur en
zaterdagmiddag van 13.00 - 17.00 uur.
Expositieduur 11 mei tot en met 1
juni.
De medische staf werd in 1963 met drie specialisten uitge
breid. Een van hen was dokter A. Reenalda, die in maart in
funktie kwam als anaesthesist, zowel voor het ziekenhuis te
Dirksland als voor het Rode Kxuis-ziekenhuis te Zierikzee.
Helaas vertrok hij reeds per 1 januari 1967 naar de Bethle-
hemkliniek te 's-Gravenhage.
Het was toen erg moeilijk om een opvolger te vinden. Wel
werd G. Bruggeman op 3 mei 1967 tot narcosebroeder
benoemd, maar in feite was dit toch een stap terug.
Pas in 1976 slaagde men er in anaesthesist Kolodziejek,
werkzaam te Zierikzee, voor één dag per week in te schake
len. Tot dan gaf broeder M. Poelman narcose; deze verka-
larde geen bezwaar te hebben tegen de komst van een
narcotiseur. Toen die kwam vertrok hij echter, per 1 juni
1977, naar Veenendaal. Op de OK werd per 1 september 1977
broeder J. Fleurke zijn opvolger.
In maatschap met het Franciscus-ziekenhuis te Rotterdam,
kwam dokter E. Fibbe met ingang van 1 september 1977 te
Dirksland als anaesthesist. In juli 1981 nam dokter A J. Höl-
zenspies deze werkzaamheden over.
4. Interne geneeskunde
In 1939 kwam, zoals reeds vermeld, dokter C. H. Jessurun als
eerste internist in dienst. Hij had zijn artsenstudie te Amster
dam voltooid en was daar in het Binnengasthuis opgeleid tot
internist. Deze benoeming had tot gevolg dat het aantal
opnemingen van interne zieken zodanig steeg, dat alle zie
kenhuisbedden bezet waren.
Het laboratoriumonderzoek was aanvankelijk nog lang niet
zo uitgebreid als tegenwoordig, zodat dokter Jessurun het,
met h ulp van zijn vrouw, alleen af kon. Deze werkzaamhe
den namen echter al spoedig zodanig toe dat een analyste
werd aangesteld, door de notulist aangeduid als 'Annalyse',
beslist geen onaardige naam voor een dergelijke funktiona-
ris. Reeds in juli 1940 kwam mej. Van der Eijk als tweede
analyste.
De administratieve werkzaamheden van de internist waren
in 1942 dermate uitgebreid dat een secretaresse het medisch
archief ging verzorgen; zij was tot 1946 tevens apothekersas
sistente. Deze funkties weden toen gescheiden op advies van
dokter Jessurun.
Dokter Jessurun werd - doordat de Duitsers er achter kwa
men dat hij een verklaring aan iemand had afgegeven, waar
door deze uit de arbeidsdienst kon blijven - op 12 juH 1944
door de Gestapo gevangen genomen en in hechtenis gezet op
het Haagse Veer te Rotterdam. Gelukkig kon men hem reeds
bevrijden in september van hetzelfde jaar.
Na enige tijd in Rotterdam te zijn ondergedoken, vertrok hij
5 mei 1945. Zittend: L. Weltevrede, T. de Ruiter, A. Vrij. C. Middelburg,
2e analiste A. van den Eijk. A. Kanman, G. Paassen. M. van Luijk
en M. Doomheijn.
Staande: F. de Jong, A. van den Berg, L Poort. N.N., W. Both, L. Bolle.
A. van Beek, C. van de Rotte, zr. Tobi, Z. Blom, W. Ruward,
mevr. Jessurun-Brouwer, A. Vons, zr. A. J. Zoeteman, dr. Jessurun,
W. den Hartog, zr. Zevenhuizen, dr. Stoel zr. S. Koster, ds. Anker,
D. van Dongen, J. van der Wekken, N.N., M. de Graaf. M. de Vries,
J. G. Knöps, R. Petiet en T. Hietbrink.
OTrtii-Mli:! ;riiW «f^'É-f 11
Nieuwe borden
In Zeeland en ook op de Brouwersdam
in de gemeente Goedereede worden bor
den geplaatst zoals op bijgaand voor
beeld staan vermeld. Door de afge
beelde kampeermiddelen komt dan een
rood kruis te staan en daaronder nog de
tekst: 21.00-02.00 uur.
Het eerste bord is maandagmiddag aan
de Zeeuwse kant van de Brouwersdam
onthult door mevr. de Vries, gedeputeer
de van de Provincie Zeeland.
Door de politie van Zeeland en Goeree-
Overflakkee wordt rond Hemelvaarts
dag en de Pinksteren intensief gecontro
leerd op de aanwezigheid van illegale
recreanten.
In Goedereede waren de boetes al lange
tijd 150,- per overtreding. De Justitie
in Zeeland is nu ook overgegaan op een
boete van 150,-.
van 21.00 tot 06.00 uur
Texaco servicestation JaC. de Gast
01877-1122
Carwash Centrum
Ingezonden:
In uw blad van vrijdag 3 mei heb ik het
stukje van dijkgraaf Van Kampenhout
gelezen over het openstellen van de
Haringvlietsluizen. De heer Van Kam
penhout heeft nogal wat bezwaren opge
somd waar een groot deel van de
eilandbewoners het roerend mee eens is.
Er is een geslacht opgegroeid die niet
weet wat de kracht van het water is. Dat
is geschiedenis geworden, maar de
oudere generatie die het meegemaakt
heeft, denkt daar wel anders over. De
heer Van Kampenhout stemde wel toe
dat het wel kan maar wat zou dat niet
moeten kosten. En daar de staatskosten
de pan uitrijzen, is het toch onverant
woord. En dat wij voor 100% beveiligd
zitten, daar ben ik het heel niet mee
eens. Alles vertrouwt op de Haringvliet
sluizen, maar als het hoog water is staan
al de sluizen van het eiland open. Is dat
niet onverantwoord? Als er een haper is
aan het mechanisme en het zou mis
gaan, dan is het water niet tegen te hou
den, want alle sluizen staan open. Als
het water zo hoog zou staan, dat er
gevaar dreigt, is het te laat; dan hadden
alle sluizen dicht moeten zijn. Zou dat
dan geen ramp zijn? Maar daar wordt
geen rekening mee gehouden. En wat
denk je als we weer eens een winter kre
gen als in '63? Wat zou er dan niet kun
nen gebeuren? Als het Haringvliet één
massa ijs is en de deuren van de keer-
sluizen waren niet van te voren dicht
gedraaid, zou de ramp niet te overzien
zijn. Want dan zal het ijs opgeblazen
moeten worden en daar hebben wij nog
geen ervaring mee. Laat Rijkswaterstaat
van alles maar eens goede nota nemen.
Wij zijn het als ouderen die de waters
nood hebben meegemaakt, van harte
met de heer Van Kampenhout eens en
we hopen dat de hogere instanties zich
maar eens moeten bedenken.
Zo maar enkele opmerkingen
van één van de lezers van uw
blad.
De geschiedenis van het oude ziekenhuis van 1934-1984 door dr. J. L. Braber.
(aflevering 9)
met het beurtschip 'Neeltje' (eigenaar A de Graaff, schip-
persknecht A. Holleman) naar Dirksland, waar hij tot de
bevrijding bij smid C. Boogerman een schuilplaats vond.
Toen omstreeks Kerstmis 1944 het gerucht de ronde deed dat
er te Dirksland een razzia zou worden gehouden, verliet
dokter Jessurun zijn onderduikadres en verschanste zich op
een zolderkamertje in het ziekenhuis, waar hij ook Kerst
feest vierde. Dat kon, omdat de besturend zuster als enige
bekend was met de situatie. Daarna keerde hij weer terug
naar de smidswoning.
Op zaterdag 5 mei 1945 kwam de bevrijding. Hoewel dat 's
morgens om tien uur nog niet officieel bekend was gemaakt,
hadden de verpleegsters zich al uitgedost met oranje sluiers.
Zij hesen ook spoedig onze nationale driekleur aan de vlag-
gemast onder het zingen van 'O, schitt'rende kleuren van
Nederlands vlag'.
Toen kwam het bijzondere moment, voor hen volkomen
onverwacht, dat dokter Jessurun zijn schuilplaats verliet en
in de theekeuken verscheen, waar hij op innige wijze door de
verpleegssters werd verwelkomd. Deze kon dus de volgende
dag zijn werk weer hervatten.
De internist had ook tot taak het keuren en eventueel behan
delen van personeel. In 1961 verzwaarden deze werkzaam
heden doordat het aantal personeelsleden toenam van 70 tot
90. Daarom kwam in 1961-62 een huisarts-assistent zijn taak
verlichten. Er kwam op 1 mei 1963 zelfs een tweede internist,
maar deze vertrok reeds 1 november van dat jaar. Per 1 april
1964 associeerde dr. A. Ie Poole zich met dokter Jessurun, wat
tot langdurige samenwerking leidde.
Dr A. Ie Poole
Dokter Jessurun beëindigde zijn interne praktijk per
1 januari 1975, maar bleef de röntgenologie nog twee jaar
trouw. Als zijn opvolger kwam dokter J. P. A M. de Bie uit
Maastricht in dienst, maar dat klikte niet goed, zodat 7 juni
1976 mevrouw P. Hofs-de Bruijne uit Heemstede zijn
plaats innam.
Die ziekenhuisapotheek kwam in augustus 1974 onder toe
zicht van apotheker J. Slager, die ook de farmacie van Her-
nesseroord behartigde. Hij had zich recentelijk in de
Voorstraat van Middelhamis gevestigd en noemde zijn apo
theek 'Menheerse'.
Op 1 juli 1975, eveneens in samenwerking met Hemesse-
roord, trad biochemicus dr. P. J. Helmsing in dienst. In het
zelfde jaar richtte hij in het ziekenhuis een huisartsen
laboratorium op.
Wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd,
stopte dr. Le Poole op 31 december 1980 met zijn praktijk, die
werd overgenomen door dokter A C. Hoek.
Reeds in 1942 bezocht röntgenoloog dr. G. den Hoed om de
twee maanden het ziekenhuis te Dirksland.
Eerst in 1977 kwam röntgenoloog H. J. Schrader in funktie,
maar werd reeds in februari 1978 opgevolgd door dr. W. Hen-
neke. Als derde in successie kwam de huidige radioloog H. E.
Ernst uit Eindhoven in dienst.
In 1979 werd mevrouw Y. de Klerk hoofdlaborant van de
röntgenafdeling.
Het verouderde röntgenmateriaal verving men in 1982 door
moderne apparatuur, waarvan ook de huisartsen gebruik
konden maken.
Er was ook een infektiecommissie waarin dr. P. Kooij medio
1978 zitting nam. In april 1979 werd zijn plaats ingenomen
door mevrouw J. C. E. Gierman-van Heek.
Als derde internist kwam per 1 april 1984 dokter P.C. van der
Velden de medische staf versterken.
5. Keel-, neus- en oorheelkunde
Sedert zijn komst had dr. Stoel altijd acute oor-, neus- en
keelziekten behandeld. De gekompliceerde gevallen stuurde
hij door naar professor Quicx, hoogleraar aan het Stads- en
Academisch Ziekenhuis te Utrecht.
In oktober 1950 meldde zich voor het eerst een specialist op
dit gebied, dr. Mes, om spreekuur te mogen houden. Dit werd
niet verwezenlijkt, maar het bestuur kwam in 1951 wel met
dokter P. R. Baarsma tot overeenstemming, wat blijkbaar
ook niet lang duurde.
In juli 1952 begon dokter J. A Bos met tweemaal per week
polikliniek te houden en hij behandelde ook wel klinisch. In
1961 liet zijn gezondheid veel te wensen over, zodat hij in
september van dat jaar zijn werk voorgoed moest staken.
Zijn praktijk werd toen waargenomen door dokter A. H.
Dekhuijzen.
In juni 1962 kwam dokter J. A. P. M. Beekmans als otoloog te
Dirksland. Hij werd voor D'66 tot lid van de Tweede Kamer
gekozen, zodat hij mei 1973 als medicus ging stoppen. Nadat
dokter W. R. Baarsma zijn specialistische opleiding te Lei
den had voltooid, vestigde hij zich hier in mei 1973.
6. Oogheelkunde
Vóór 1942 was men voor het aanmeten van een bril aangewe
zen op zijn huisarts. Leed men aan een oogziekte, dan ging
men 'over waeter' naar een oogarts, meestal te Rotterdam.
Als eerste oogarts op Goeree-Overflakkee begon dokter P. C.
Verkerk in oktober 1942 tweemaal per maand, op zaterda
gen, polikliniek te houden te Dirksland. In 1944 werd dit
spreekuur opgeschort door het toen moeilijke en onregelma
tige vervoer. Na de oorlog ging dokter Verkerk sedert juli
1945, zoals voorheen, maandelijks weer tweemaal spreek
uur houden.
In mei 1950 volgde oogarts J. H. Staalman, geestelijk geheel
passend in de sfeer van het ziekenhuis, hem op. In oktober
van dat jaar ging hij wekelijks polikliniek houden.
De volgende oogarts, vanaf 1973, was dokter K. Biesheuvel,
die ook in het Rode Kruis-ziekenhuis te Zierikzee prakti-
zeerde. In 1977 waren de spreekuren erg druk geworden, met
heel lange wachttijden als gevolg. Deze behoorden tot het
verleden toen een technische hulpfunktionaris werd inge
schakeld. Toen kwam er bovendien tijd vrij om scheelzien-
operaties te verrichten.
Om aan de toenemende vraag naar poliklinische hulp te
kunnen blijven voldoen, begon dokter D. C. Verhoeven per
1 januari 1984 als tweede oogarts.
7. Dermatologie
In 1942 hield huidarts H. J. Th. Hiemke spreekuur op de eer
ste en derde dinsdag van elke maand. In september 1943
deed hij zijn praktijk over aan dokter J. Edel. Door de ver
voersproblemen in de laatste oorlogsjaren was het hem niet
meer mogelijk regelmatig spreekuur te houden. In juli 1945
zette hij zijn spreekuren weer voort. Deze werden toen echter
dermate slecht bezocht, dat dokter Edel het soms liet afwe
ten, wat ook weer averechts werkte. De oorzaak van het
geringe spreekuurbezoek lag bij de huisartsen die te weinig
patiënten naar hem verwezen. Deze maakten namelijk
bezwaar tegen de ingewikkelde recepten die de huidarts
voorschreef en die door de apotheekhoudende huisartsen
moesten worden bereid. Door deze zalfkwestie stopte dokter
Edel er in 1946 helemaal mee en zette dokter L. van der Lugt
de dermatologische praktijk voort.
Toen de nieuwe polikliniek in 1956 gereed kwam werd deze
dokter opgevolgd door huidarts C. G. Westerhof uit Schie
dam. Hij overleed reeds mei 1961. Dokter H. P. Jeremiasse
werd de volgende dermatoloog tot zijn overlijden in septem
ber 1972.
Diens opvolger, dr. J. C. M. Grosfeld uit Bergen op Zoom,
ging daarna op de eerste en derde dinsdag van de maand
spreekuur houden. In 1976 begon hij met de nieuwe behan
deling met ultraviolet licht (PUVA) voor de frequent voorko
mende huidziekte psoriasis, met veelal fraaie resultaten. Na
zijn afscheid van 'De Lievensberg' te Bergen op Zoom,
kwam dr. Grosfeld als full-timer de medische staf ver
sterken.
Door de snelle groei van zijn dermatologische praktijk was
assistentie gewenst. Op 11 november 1978 kwam mevrouw J.
C. R. M. Maksimovic-Veldboer, die behalve te Dirksland
ook te Hellevoetsluis spreekuur ging houden. Kort daarna
voegde zich ook mevrouw N. van den Heuvel als part-timer
bij dit tweetal. Zij hield ook spreekuur in het Rode Kruis-
ziekenhuis te Zierikzee.
Dr. Grosfeld zette er 1 april 1982 definitief een punt
achter.
8. Neurologie en psychiatrie
In 1942 kwam de zenuwarts J. Bijl elke vierde dinsdag van de
maand spreekuur houden. Evenals voor andere specialis
men was dit door de onregelmatige veerverbindingen in de
laatste ooriogsjaren niet meer mogelijk. In juni 1945 wilde
dokter Bijl zijn werkzaamheden te Dirksland weer hervat
ten, maar daarbij bleef het, want hij vertrok naar Enge
land.
Dokter F. van Iterson volgde hem op. Deze hield in juni 1946
zulke lange spreekuren dat het arbeidspatroon van de ver
pleegsters danig in de war raakte. Hij begon om 12 uur en
had soms 's avonds half negen de mensenmassa nog niet ver
werkt, wat dus ook voor het personeel een onplezierige
zaak was.
In 1952 was dokter K. Visser neuroloog-psychiater. Men
vond hem te weinig psychiater. In 1958 deed hij zijn praktijk
over aan dokter J. A. Bult.
Psychiater-neuroloog dr. B. F. Vos behandelde sedert 1
januari 1977 uitsluitend neurologische patiënten.
Zowel dr. Vos als dr. J. C. Jedeloo zijn verbonden aan het psy
chiatrisch ziekenhuis 'Schakenbosch' te Leidschendam en
behandelen te Dirksland uitsluitend poliklinisch patiënten.
(wordt vervolgd)
Verkoop van nieuwe auto's en occasions
Schadeherstel APK KEURINGSSTATION
KORTEWEEGJE 41-45
POSTBUS 23
3247 m DIRKSLAND
