Het 'Mekhof was heet hangijzer
in Middelharnis' raadsvergadering
Jubileumconcert Sursum Corda
uitvoering van niveau
Bouiv
PRIKGAT - MIDDELHARNIS
Makelaarskantoor Tamboer B.V
Lezing over grafologie
BEJAARDENMIDDAG
Bladz. 2
De fraktie VDB (Vooruitstrevend Dorpsbelang) in Middeliiarnis' gemeente
raad is zó ongerust over de toekomst van het 'Mekhof, de historische Jboe-
renbedoening, - huis, schaapskooi en schuur - aan de Middelharnisse Oost
Achterweg dat ze het College daarover een aantal schriftelijke vragen heeft
gesteld, maar met de antwoorden, die j.I. donderdagavond ter raadsvergade
ring werden overlegd is de VDB niet veel verder gekomen.
Hanegekraai
Kippengekeuvel
Broodje bruin
Het jubileumconcert dat op vrijdag
5 oktober in de Nederlands Her
vormde Kerk in Dirksland werd
gegeven ter gelegenheid van het 60-
jarig bestaan van de Christelijk
gemengde zangvereniging 'Sursum
Corda' was een bijzonder gaaf
geheel. Een volle kerk en prachtige
muziek, met grote overtuiging ge
zongen. Inzet en toewijding van de
koorleden en een vlekkeloze organi
satie schiepen de voorwaarden voor
een glansrijke uitvoering, waarin
vooral dankbaarheid en blijdschap
werd uitgezongen.
Dank sei Dir, Herr
Evenwicht en variatie
Dirigent Jaap de Geus
Musicus Paul Kieviet
Weten watje zingt
Bouw 88 woningen
Premie A, Premie C en vrije sektorwoningen
Vraag gratis dokumentatie aan:
NVMi
DINSDAG 9 OKTOBER 1990
„EILANDEN NIEUWS'
Dhr. F. Buysse heeft, als nieuwe eige
naar van de boerderij, het College ver
zocht een van de aanwezige schuren te
mogen slopen teneinde op die plek een
bungalow te bouwen. De langs de Oost
Achterweg staande schuur, eigenlijk een
voormalige schaapskooi, zal vanwege
de slechte kwaliteit worden gesloopt en
in dezelfde stijl weer worden opge
bouwd en het woonhuis zal worden
gerenoveerd. Zo wil het althans dhr.
Buysse en B en W beraden zich op zijn
principe verzoek. De raad zal géén uit
spraak worden gevraagd, zo ant
woordde het College desgevraagd om
dat de beslissing op het verzoek tot de
competentie van het College behoort,
neergelegd in de Woningwet. B en W
hebben overigens nog geen beslissing
genomen, wel is die voor 1 november a.s.
te verwachten. Door VDB gevraagd of
het advies van de Monumentencommis
sie serieus in de afweging zal worden
betrokken geeft het College daarop een
bevestigend antwoord.
Al toonde dhr. v. d. Berg zich daarin een
nadere toelichting nauwelijks gerust op.
„Goede voornemens is één, uitvoering
ervan is een tweede" zo liet hij zijn twij
fels horen, gram over het feit dat zelfs na
enkele jaren de vaststelling van de lijst
met beeldbepalende elementen nóg
achterwege is gebleven. „Kennelijk is de
politiek daartoe onmachtig" stelde hij
vast. In zijn optiek is het Mekhof sterk
karakteristiek en beeldbepalend waar
om het bescherming verdient, het ver
dwijnen van zelfs een deel daarvan zal
een aanzienlijke ingreep in het dorps
beeld zijn, zo vreest dhr. v. d. Berg. Nu
het College kennelijk nog steeds 'over
weegt" de sloopvergunning te geven nu
verweet dhr, v. d. Berg hen een dubbel-
hartige houding, nadat hij had aange
wezen dat er best mogelijkheden tot
behoud van de karakteristieke opstallen
bestaan: „wat eenmaal gesloopt is komt
nooit meer terug!!", zo waarschuwde hij
in de geest van de Monumentencom
missie toch vooral zuinig te zijn op het
nog aanwezige cultuurgoed. Dhr. v. d.
Berg riep de raad op in dezen zijn ver
antwoordelijkheid te kennen en ook nu,
in aller belang, deze kar te trekken.
Er waren er meer die er zo over dachten,
onder wie dhr. v. d. Kamp die zelfs de
overweging van het College niet kon
begrijpen en iemand als dhr. van
Heemst (PvdA) herinnerde het College
óók aan het niet mis te verstane advies
van de Monumentencommissie n.l. al
les in het werk te stellen het Mekhof te
behouden. „Het College wordt wél op de
proef gesteld hoe met het beschermd
dorpsgezicht wordt omgesprongen",
vond dhr. van Heemst.
Ook WD vertegenwoordiger L. Vroeg-
indeweij verklaarde zich tegen een
totale sloop te zijn, maar anderzijds
gebiedt de realiteit dat er wat moet
gebeuren hoe jammer het ook is dat er
een deel zal moeten verdwijnen.
Anderen, zoals dhr. v. d. Ketterij (SGP/
RPF) en dhr. v. d. Boogert (CDA) stel
den zich wel achter de overweging van
het College ook uit een oogpunt van ver
antwoordelijkheidsgevoel omdat de
schuren in de huidige staat niet eens
meer zouden kunnen worden verzekerd.
Weth. mevr. van Eek bedoelde maar:
„...het College neemt de adviezen van de
Monumentencommissie serieus maar
durft waar nodig ook een eigen verant
woordelijkheid te nemen; we handelen
niet klakkeloos en niet zonder overwe
ging", zo legde ze de raad voor; als dhr.
Buysse zou worden tegemoet gekomen
dan mag de raad ervan verzekerd zijn
dat aan het beeldbepalend karakter
geen afbreuk zal worden gedaan.
De argumenten die vóór sloop zouden
pleiten, dhr. v. d. Kamp (lijst Hoogzand)
vroeg er tevergeefs na.
„...die zijn nu niet aan de orde en die
krijgt u dus ook niet", was het antwoord
van weth. van Eek, maar dat had ze mis
schien wat zorgvuldiger kunnen formu
leren: „...ze zijn er ook niet...!" werd haar
wat toegebeten.
VDB diende zelfs een tweetal moties in
maar beide werden ze met meerderheid
van stemmen - 10-7 verworpen.
De raadsvoorz. burg. mevr. Sleurink
heeft de raad nog eens nadrukkelijk
laten weten dat aan de gedane uitspra
ken geen groter gewicht dan die van een
signaalfunktie mogen worden toege
kend.
PIK-ORDE
„Ga jij eens om een halfje bruin". Ja, dat
krijg je ervan als je in de zelfbediening
de boodschappen weet te vinden. Wat je
aanwendt, moetje meestal blijven doen.
„En doe gelijk een rondje", komt er nog
achteraan. Nou, vooruit dan maar, de
polder in, de paden op.
We komen bij een door struweel om-
tuinde boerderij. Er stapt een haan tus
sen het houtgewas. Zomaar in zijn
eentje. Deftig, met bij iedere stap een
beschaafd knikje. Maar als hij ons
opmerkt, verandert zijn patrouillerend
gedrag. Rent in gestrekten draf weg. Met
wat schuchter vleugelwerk maakt hij
kleine sprongetjes tussendoor. Maar het
dier holt wel de verkeerde kant op. We
halen hem steeds in en dan ziet hij zich
genoodzaakt andermaal een sprint te
trekken. Bewaakt nu deze hoenderheer.
alzo doende, zijn gebied met scharrel-
kippen, die aan de andere kant van het
erf rustig lopen te pikken? Nu komt de
haan aan het eind van de bomenrij en
moet dus terug. Met de moed der wan
hoop flitst de witte vogel langs ons heen.
Als hij terug is in de geborgenheid van
het bekende en vertrouwde territorium,
rekt hij zich eens lekker uit en doet
triomfantelijk kond van het blijde
nieuws dat het 'gevaar' is voorbij gegaan.
Verder fietsend verflauwt dit hanen-
gekraai.
Beschrijven vervolgens een wijde boog
door de volgende polderen naderen dan
de verblijfplaats van een andere haan.
Die rommelt met zijn vier dames in de
grasberm van de weg langs volkstuin
tjes. Komen wij dus aanfietsen. Rechts is
er een prachtige bossage met leuke slin
gerpaadjes. Halverwege ons pad is er
een vrije toegang tot deze houtsingel
rond de verpleeginrichting. Als we die
nu inslaan, hoeven we niet langs die sta
tige gevederde bevelhebber met zijn
kleine vrouwenklasje. Kunnen ze rustig,
kakelend, keuvelend, hun middaguit
stapje vervolgen. Jazeker, had je ge
dacht. Meneer ziet ons zijn terrein
binnendringen en geeft direct het sein
tot achtervolging. Vijf hoenders sterk
komen er aan. Ze nemen niet eens de
tijd, om, net als ons. netjes het konink
lijke pad te kiezen. Nee, ze wippen met
wapperende vlerken behendig over de
sloot en komen 'hoeks-op' tussen de
boomstammen die brutale fietser ach
terop. Hij voorop. Haantje de voorste.
Een wat zielig, ou.dachtig kippetje,
zwoegt helemaal achteraan. Een positie
die ze wellicht te danken heeft aan de
pik-orde. Wat is dat? Wel. een rangop
volging die in veel groepsverbanden
wordt toegepast. Er zijn tongen die
beweren dat de hoenders deze hiërar
chie van de mensen hebben afgekeken,
inplaats van andersom. Hoe werkt dat
nu? Gewoon, heel simpel. Kip A wordt
door niemand gepikt. Die zit op rozen. B
wordt alleen door A belaagd. Dat is ook
nog wel om te overkomen. Maar C wordt
(soms) door A en B geprangd. En zo gaat
dat verder tot kippetje de laatste. Die zit
Vijf hoenders sterk. Maar ze mogen niet allemaal op de foto. Alleen kip A. Of is her B.
De anderen worden een poosje het hos ingestuurd.
dus in de hoek waar alle klappen (kun
nen) vallen.
Opeens wordt de achtervolging gestaakt.
En deze vertegenwoordigers van Galles
domesticus hergroeperen zich weer tot
een tevreden, tegen elkaar babbelende
hoenderfamilie. Hebben ze eendrachtig
ons uit hun gewest verjaagd? Of dachten'
ze getrakteerd te worden op des mensen
geneugten van de tafels der overvloed?
Te oordelen naar hun zacht tokkelend
gedrag zijn ze dik tevreden met hun
prestatie en resultaat. En dat kleintje, die
achteraankomer, hoort er ook nu weer
helemaal bij. Daar zorgt die parmantig
stappende heer en meester wel voor.
Orde moet er zijn, maar dan geen onder
ling gesnauw meer. Van wie of wat heb
ben ze die instelling afgekeken? Met die
vraag gaan we weer naar huis. Langs de
bakker natuurlijk. Dat is de opdracht.
En zo leveren we thuis broodje bruin in
naar de verordening van de in en om
onze woonstulp heersende pik-orde.
J. V. P.
Donderdag 25 oktober a.s. komt de heer
J. P. Zeilstra uit Apeldoorn een lezing
houden voor de Nederlandse Bond van
Plattelandsvrouwen, afd. Midden Flak-
kee. Het onderwerp van deze avond is
grafologie. Dit is een wetenschap die tot
doel heeft - na grondige studie - iemands
karakter te bepalen uit het handschrift.
Een greep uit de onderwerpen van
deze lezing:
- Het schrift van kleuter tot ouderdom
- Anonieme brieven
- Afwijkingen in het schrift t.g.v. ziekten
- Linkshandigheid woordblindheid
Na deze lezing is er gelegenheid tot het
stellen van vragen. Wij nodigen u hierbij
uit deze avond bij te wonen in 'Het
Diekhuus', Beneden Zandpad 7 te Mid-
delharnis, aanvang 19.45 uur.
Toegang voor leden gratis, niet-leden
ƒ2,50.
Op dinsdag 23 oktober gaan de Platte
landsvrouwen op excursie naar de 'Hei
lige Land Stichting' nabij Nijmegen. Dit
openluchtmuseum laat ons een kijkje
nemen in woningen en plaatsen uit de
Heilige Schrift.
Het programma ziet er als volgt uit: 8.00
uur vertrek vanaf het Dienstencentrum
(Doetinchemsestraat) te Middelharnis.
In Tiel wordt koffie gedronken. Om
ongeveer 11.00 uur hopen we te arrive
ren te Nijmegen. Onder leiding van een
gids maken we een wandeling over de
'Heilige Land Stichting'. Ongeveer 14.00
uur gaan we naar Oudenbosch waar we
een bezoek brengen aan het Natuurhis
torisch en Volkenkundig Museum. Om
streeks 18.00 uur zijn we terug in Mid
delharnis.
Kosten ƒ53,00, incl. lunch en koffie,
niet-leden betalen 2,50 extra.
Opgave voor 13 oktober a.s. bij mevr.
Schrey, tel. (01877) 35 01 of mevr. van
Lokhorst, tel. (01870)62 28.
Met een danklied begon 'Sursum Corda'
het concert, terwijl in het koor van de
kerk het mannenkoor 'Jeduthun' uit
Amersfoort was gezeten om later in het
programma naar voren te treden.
'Dank sei Dir, Herr' van Handel werd
door 'Sursum Corda' onder leiding van
dirigent Jaap de Geus met gevoel en zui
verheid gezongen, een passende entree
voor het jubilerende koor.
In zijn openingswoord richtte ds. A.
Kastelein zich op het zingen in de Bij
bel. Niet in Genesis, maar pas in het
boek Exodus is er sprake van mensen
die zingen tot hun Heere. In Exodus 15
lezen we van mensen die zingen; „De
Heere is mijn kracht en mijn lied"; man
nen en vrouwen die hun dank voor de
veilige uittocht uit Egypte uitzingen en
met hun lied 'uiting geven aan hun
geloof in God.
Zo legde ds. Kastelein het verband tus
sen de Schrift en heden, want zingen om
het Evangelie uit te dragen, dat wil 'Sur
sum Corda', zo staat het in de statuten
van de vereniging omschreven.
Ds. Kastelein stond heel even stil bij
mogelijke wanklanken en tegenslagen
in het bestaan van 'Sursum Corda' en
wenste het koor veel geluk met het 60-
jarig bestaan:
„Als je blij en dankbaar bent, kun je daar
het beste over zingen. 'Sursum Corda'
heeft reden om blij en dankbaar te
zijn".
Vanuit deze gedachte was het pro
gramma voor het jubileumconcert sa
mengesteld, met gewijde muziek en
veel lofgezang.
De bezoekers zullen het concertpro
gramma als een getuigenis hebben erva
ren, evenwichtig en gevarieerd, met mu
ziekstukken op hoog muzikaal niveau die
recht doen aan de mogelijkheden van
'Sursum Corda'.
Het mannenkoor 'Jeduthun' zingt voor
namelijk psalmen, voor de samenzang
was gekozen voor gezangen, 'Sursum
Corda' bracht naast Nederlandse stuk
ken ook werken in het Duits en het
Engels.
De solisten Wil Kerpel (sopraan) en
Lauran Casteleijn (bariton) hebben met
hun muziekkeuze voor een speciale
afwisseling in het programma gezorgd,
vooral ook omdat ze niet door orgel
maar door piano werden begeleid.
Het programma was opgebouwd van
een rustig eerste deel naar jubelend lof-
gezang aan het slot. Er viel ook een dui
delijk verschil te beluisteren in het
orgelspel van de organisten Arie Kortle-
ven van 'Jeduthun' en Paul Kieviet van
'Sursum Corda', geheel in overeenstem
ming met de repertoirekeuze van bei
de koren.
Persoonlijk hadden we veel waardering
voor de Deutsche Messe van Schubert,
geniianceerd uitgevoerd door 'Sursum
Corda'. Na de volheid van het mannen
koor kwamen de vrouwenstemmen door
het contrast nog mooier tot hun recht
dan misschien het geval zou zijn ge
weest als de volgorde van het pro
gramma anders was geweest.
Prachtig was Psalm 23 van het mannen
koor, met voorbeeldige stembeheersing
gezongen, in een bewerking van dirigent
Cees het Jonk, van vol tot zacht en weer
aanzwellend tot in de hoge dakgewelven
van de kerk.
Even prachtig als met orgelbegeleiding
zingt 'Jeduthun' a capella; de vertolking
van 'Neem mij gevangen' was aan
grijpend.
Heel mooi was ook Psalm 42, één van de
laatste stukken die door 'Sursum Corda'
ten gehore werden gebracht. De jaren
lange band met organist Paul Kieviet liet
zich daar horen in de talrijke nuances.
Verrassend - ook voor 'Sursum Corda'
zelf - was het optreden van dirigent Jaap
de Geus als zanger bij het mannenkoor
in 'Groot is uw trouw o Heer' en met ont
roering zullen de leden van 'Sursum
MIDDELHARNIS-SOMMELSDIJK
De C.V.B, afdeling Middelharnis-Som-
melsdijk nodigt u weer hartelijk uit op
dinsdag 16 oktober 's middags half drie
in 'de Hoeksteen'. Spreker is deze mid?
dag de heer A. W. de Ronde, directeur
van 'de Goede Ree'.
Hebt u vervoer nodig kunt u bellen:
mevr. E. Beket, tel. 28 11.
Corda' hebben geluisterd toen 'Jedu
thun' hen toezong.
Om te weten hoe men bij 'Sursum
Corda' het jubileumconcert ervaren
heeft hebben we nog even nagepraat met
dirigent Jaap de Geus.
Met spanning heeft hij met zijn koor
naar dit concert toegewerkt. Hij geeft
I eeriijk toe dat er momenten waren dat
j hij zenuwachtig was, want 'Sursum
Corda' had het zich zeker niet gemakke-
lijk gemaakt.
Wat voor Jaap de Geus persoonlijk het
mooiste moment tijdens het concert
was?
„Toen de Deutsche Messe op een goede
manier gebracht werd. 'Praise the Lord
ging ook goed en Psalm 42. Ja, Psalm 42
is ook mooi uitgevoerd, dat is echt een heel
moeilijk stuk, dat vergt het uiterste aan
concentratie van de koorleden. Ik had wel
graag aan de luisteraars uitgelegd hoe de
inhoud van zo'n stuk is, waarom het zo
gezongen wordt. Dan zegt het dikwijls nog
meer.
De inhoud van de Deutsche Messe bij
voorbeeld: de hele weg van de zondaar,
van de verlorenheid tot en met de verlos
sing. 'Wohin soil ich mich wenden'
vraagt de zondaar en zo zoekt hij de weg.
Dat gaat niet zomaar, dat wringt, en dat
hoor je in het stuk. De Deutsche Messe
bestaat uit verschillende gedeelten die
allemaal binnen één blok passen, maar
met tussenpozen gezongen worden, bij
voorbeeld met een preek er tussen".
De dirigent is tevreden, ja meer dan dat,
over de concertavond.
I Van het mannenkoor 'Jeduthun' zegt
hij: „Eén van de beste mannenkoren.
Het is bekende, eenvoudige muziek,
maar dan is het juist de stembeheersing
en de nuanceringen die het hem doen.
Prachtig. Knap van Cees het Jonk dat
hij mannen zo beheerst en zacht kan
laten zingen. Vrouwenstemmen zijn
veel gemakkelijker om mee te werken".
Over zijn verrassende rol als zanger bij
het mannenkoor: ..Niemand wist het,
ook thuis niet. Alleen Hans Bestman en
Cees het Jonk waren op de hoogte. Het
was mijn bedoeling iets aan 'Sursum
Corda' terug te doen. Het koor zingt
altijd voor mij en nu wou ik iets voor het
koor zingen". Dat hij het ook heerlijk
vond om bij een koor te zingen wil hij
niet ontkennen. Hij vindt het maar al te
spijtig dat hij door de drukte niet meer
mee kan zingen in het koor van Rinus
Verhage.
Als we de heer de Geus vragen wat hij
vindt van pianospel ter afwisseling van
de orgelbespeling vertelt hij dat hij wel
van piano houdt en hij roemt Paul Kie
viet die moeiteloos vanachter het orgel
plaats neemt achter de piano en precies
aanvoelt wat Wil Kerpel en Lauran
Casteleijn aan begeleiding nodig heb
ben.
„Paul is echt een topmusicus, perfekt om
mee samen te werken, we zijn buitenge
woon goed op elkaar ingestemd. Als we
Jaap de Geus. dirigent van 'Sursum Corda:
„Je moet weten watje zingt"
bezig zijn valt het helemaal weg dat ik
het uit hobby doe en dat hij conservato
rium heeft. Echt fijn 'dat kontakt. Daar
voelt het koor zich ook rustig bij. Een
goede verstandhouding tussen dirigent
en organist doet veel".
Sprekend over Paul Kieviet komen we
terecht op het onderwerp muzikale
scholing en muziektheorie.
„Als 12-jarige jongen zong ik al in een
koor" verteh Jaap de Geus, „en toen ik
18 was wou ik gaan dirigeren. Maar dat
gaat natuurlijk niet zomaar. Daar was
een theoretische ondergrond voor no
dig. Eerst kwam het er niet van. maar
toen ik achter in de twintig was ben ik
naarde Zeeuwse Muziekschool gegaan.
Daar heb ik 3 jaar een cursus gevolgd.
Mijn eerste koor was een koor uit Hein-
kenszand en daar werkte ik voor mijn
gevoel echt leuk mee. Bij een groot koor
festival in Goes zongen we een koraal
van Bach. Ik vond zelf dat het goed ging.
Bij de beoordeling kregen we een pluim
pje over de techniek, maar er stond ook
bij dat de dirigent Bach nog niet hele
maal begrepen had. Daar heb ik erg veel
van geleerd. Ik heb geprobeerd me in dat
opzicht steeds meer te ontwikkelen".
Dat begrip voor de inhoud van een
muziekstuk probeert Jaap de Geus ook bij
te brengen aan het koor: „Weten wat ze
zingen, dan gaat het leven, en gaan ze met
meer gevoel zingen".
Buitenlandse liederen worden altijd
eerst vertaald, moeilijke stukken worden
uitgelegd. De diligent weet na al die
jaren van samenwerking wat 'Sursum
Corda' kan en probeert steeds wat moei
lijker stukken.
Voor het koor is het soms verleidelijk
muziek te kiezen die gemakkelijk in het
gehoor ligt en waarmee men meer luiste
raars bereikt.
„Dat is het spanningsveld van de diri
gent: zelf wil je met het koor bereiken
wat het kan en dan zijn de stukken vaak
moeilijker voor de luisteraars dan een
voudiger muziek die iedereen kent".
Er is altijd wel een evenwicht te vinden
en zoals het tijdens het jubileumconcert
is gegaan vindt hij mooi; dank- en lof
zang in vele toonaarden.
PLAN
Lindenlaan 3 - Postbus 22 - 3240 AA Middelharnis
Telefoon 01870-3477*
