EIÜVriDEII-niEUWS
Leiding geven
en motiveren
Overdenking
De Wacht
aan de lijn
uit de
Heilige Schrift
Open Monumentendag
een receptie, koffiemaaltijd of
koud buffet in een eeuwenoud fort
'F0RT5C »RINS FREDERIK'-'
MBVO-bekerwedstrijd
KIJKVENSTER
HET
Vergeving (2)
Jan Knape Mzn.
- 11 -
WAARNEMER
De ideale oplossing voor ieder
een die met een dubbel kijk-
probleem te kampen heeft.
Brilleglazen met een komforta-
bel breed leesdeel dat geleide
lijk en zonder zichtbare
overgang verloopt naar de
sterkte die u nodig heeft om
ook in de verte goed te kunnen
zien. Maak eens een afspraak
en wij vertellen u alles over
goed zien op iedere afstand
met één en dezelfde bril.
<b
^X^CENT/?^
Zandpad 56 Middefharnis
Tel. 01870-3437
THEMADAG:
rekreatiecentrum
VERVOLGVERHAAL
Niet uitgegeven manuscript,
beschikbaar gesteld door
M. A. Knape
2e Blad
VRIJDAG 7 SEPTEMBER 1990
No. 5932
blik op kerk
en samenleving
- Het onderwijs
- De verplichte boekenlijst
- Schaalvergroting
„Panta rei" wisten de oude Grieken. Vrij
vertaald; alles is voortdurend in bewe
ging. Wil je het een beetje negatief laden,
dan omschrijf je het met de woorden
van de dichter Rhijnvis Feith: „Alles
woelt hier om verandering"...
Als er in ons landje één sektor is, waar
alles in beweging is en waar iedereen om
verandering roept, dan is het wel in het
onderwijs. Het is, als je tot de oudere
garde gaat behoren, al niet meer te vol
gen wat onze jongeren moeten leren, en
de wijze waaróp ze dat doen. Dat geldt
van de hele onderwijssektor, van de
basisschool af tot de universiteit toe.
Andere scholen, andere studiepakket
ten, andere leermethoden. Wanneer je in
je eigen vak nu weer examen zou moe
ten doen, dan zakte je als een baksteen....
Soms krijg je de indruk dat de ambtena
ren op het ministerie van onderwijs nu
eenmaal aan het werk moeten blijven.
Met een ijver, een betere zaak waardig,
schrijven ze telkens opnieuw dikke rap
porten, bedenken ze aldoor nieuwe
onderwijsvormen, leggen ze plannen op
tafel. En met verloop van tijd verdwijnt
alles in de beruchte bureaula.
Een flinke opschudding ontstond kort
geleden toen een commissie van hoog
geleerde heren met het voorstel kwam
van een vastgestelde literatuurlijst voor
het middelbaar onderwijs. Zoals be
kend mag worden verondersteld zijn
leerlingen van middelbare scholen ver
plicht voor het examen een aantal lite
raire werken te lezen. Ze hebben daarbij
tot nog toe een zekere keuzevrijheid, al
hebben de school en de leraren wel wat
inspraak. Het moet literatuur zijn, en er
moet ook een bepaalde spreiding zijn
over de verschillende perioden. Een
paar werken uit de Middeleeuwen, wat
méér uit de tijd van de Renaissance, nog
wat meer uit de tijd van de Romantiek,
en het meeste uiteraard uit de eigen
tijd.
OUDDORP
Ook in Ouddorp zijn er op Open Monu
mentendag, zaterdag 8 september, akti-
viteiten. Er kan op die dag gratis een
bezoek gebracht worden aan:
Molen 'De Hoop' aan de Molenweg;
Molen 'De Zwaan' aan de Dorpsweg.
Beide molens dateren van 1846 en zijn
op Open Monumentedag in bedrijf
Museum
'Ouddorps Raad- en Polderhuis'
Het museum is gevestigd in het voorma
lige Raad- en Polderhuis. In 1904 werd
het kleine raadhuis vervangen door het
huidige gebouw. Het werd opgetrokken
in neo-renaissancestijl.
Op de verdieping en de zolders is het
museum gevestigd. U vindt er naast de
vaste opstelling bestaande uit; Oud-
dorpse kamer, tentoonstelling archeolo
gische vondsten, ingericht door de Ver
eniging van amateurarcheologen voor
Goeree-Overflakkee 'De Motte', een
natuurdiorama van strand en duin,
klompenmakerij, landbouw- en huis-
Genoemde commissie heeft nu een
selektie gemaakt van 21 boeken, uitslui
tend uit de periode na 1880. Dat bete
kent allereerst dat iemand met een
middelbare schooldiploma op zak niets
meer hoeft te weten van Vondel, Hooft,
Cats, Huygens, enz. Dat is natuurlijk
een ontzettende verarming. Maar be
halve dat staat ook vast welke boeken uit
de recente literatuur gelezen moeten
zijn. Van enige persoonlijke voorkeur is
geen sprake meer.
Gelukkig stond héél het onderwijs met
een op z'n achterste benen. Een bedrei
ging voor de vrijheid van onderwijs, zo
was de algemene reaktie, en terecht.
Neerlandici willen niet behandeld wor
den als onmondige kinderen. Ze willen
altijd nog zelf inspraak houden in wat
hun leerlingen lezen, zonder daarbij
van hogerhand betutteld te worden.
Bovendien hebben Reformatorische
scholen moeite met het verplicht stellen
van bepaalde werken waarvan ze de
inhoud voor hun leerlingen niet verant
woord achten.
Zoals het er nu bijstaat ziet het er niet
naar uit dat het voorstel van de heren
aanvaard wordt, en daar kunnen we
zeker niet rouwig om zijn.
Nauwelijks was de storm om de ver
plichte literatuurlijst wat tot bedaren
gekomen of er kwam een nieuwe wind
opzetten van de kant van het ministerie
van onderwijs. De kleine scholen moe
ten verdwijnen. Basisscholen met min
der dan 250 leerlingen moeten fuseren
om te kunnen overleven.
Als dat plan doorgaat zal het rampza
lige gevolgen hebben voor tal van kleine
scholen op het platteland, ook voor tal
van scholen met een reformatorische of
althans positief-christelijke grondslag.
En dan zullen honderden leerlingen
zich dagelijks per fiets over drukke
wegen moeten begeven om naar een
grote „leerfabriek" in een andere ge
meente te gaan. Met alle ongemakken
en gevolgen van dien. Bovendien, wat
een doods aanzien zullen straks al die
dorpen vertonen, wanneer behalve de
enkele winkels en het postkantoor ook
de laatste school uil de kern verdwenen
is.
Wat zou die mensen die zo'n plan uit
dokteren toch bezielen? Het is al lang
bewezen dat schaalvergroting zeker niet
kostenbesparend werkt. En het is nog
maar de vraagof het de kwaliteitvan het
onderwijs ten goede komt. En toch maar
weer zo'n dwaas voorstel op tafel leg
gen....
houdelijke gereedschappen, school
werk, herinneringen aan de Tweede
Wereldoorlog en botten van mammoe
ten, opgevist in de Noordzee.
In de voormalige raadszaal is een spe
ciale expositie ingericht over het leven
in de Ijzertijd 'Leven in een groen
land'.
Het museum aan Raadhuisstraat 4 is
geopend van 10.15 tot 17.00 uur.
De 14e eeuwse kerktoren
De kerktoren kan beklommen worden
onder leiding van een gids. De eerste
rondleiding begint om 10.30 uur. Vervol
gens steeds een uur later. De laatste
rondleiding is om 15.30 uur. Geïnteres
seerden verzamelen zich voor het mu
seum, vanwaar de rondleiding start.
De kerktoren is waarschijnlijk voltooid
in 1348. De stenen spits maakt de toren
van Ouddorp uniek voor deze omge
ving. De kleurige spits was vroeger een
baken voor de scheepvaart. In de toren
bevinden zich enkele oude gevangenis
cellen en een soldatenkamer, die als
zodanig voor het laatst werden gebruikt
tijdens de Franse overheersing in het
begin van de 19e eeuw.
Dit najaar organiseert het Instituut voor
het Midden- en Kleinbedrijf in samen
werking met de Kamer van Koophandel
een aantal themadagen voor het mid
den- en kleinbedrijf De eerste van deze
dagen staat in het teken van;
LEIDINGGE'VEN EN MOTIVEREN
Over leidinggeven en motiveren bestaan
een aantal hardnekkige misverstanden.
Eén daarvan is, dat er maar één goede
stijl van leidinggeven zou bestaan.
Niets is minder waar. leidinggeven is
een samenspel van chef en medewerker,
waarbij de effectieve aanpak per situatie
kan verschillen. Welke aanpak het best
gekozen kan worden is afhankelijk van
de motivatie en deskundigheid van de
medewerker en de' aard van de werk
zaamheden.
Dit komt erop neer, dat men in de prak
tijk naast een eigen voorkeurstijl ook
andere stijlen van leidinggeven moet
kunnen hanteren.
Van de leidinggevende vraagt dit na
tuurlijk wel de nodige kennis van en
inzicht in motiveren en leidinggeven,
hetgeen onmisbaar is voor bijvoorbeeld
chefs, bedrijfsleiders, afdelingshoofden
en ondernemers.
Het programma voor deze themadag
omvat o.a.;
- de verschillende stijlen van
leidinggeven
- het beoordelen welke stijl in een
bepaalde situatie gehanteerd moet
worden
- inleidingen over wat en hoe van moti-
vativeren, instrueren en delegeren
hetgeen worden ondersteund met een
videofilm en praktijkoefening.
De themadag wordt gehouden op 3
oktober 1990 van 14.00 - 20.00 uur in het
Ondernemingshuis, Groenmarkt 17 te
Dordrecht.
De kosten bedragen 195,- per persoon
excl. btw.
Voor nadere inlichringen en deelneming
kunt u contact opnemen met mevr. Stuy
of mevr. v. d. Wiele van het IMK te berei
ken onder tel. 078 - 337214 of 337234.
„Maar bij U is vergeving, opdat
Gij gevreesd wordt"
(Psalm 1304)
Vergeving. Jesaja omschrijft dit als volgt;
„Gij hebt al mijn zonden achter Uw rug
geworpen". De Heere kijkt er, met eer
bied gesproken, niet meer naar om. Ver
geven is bij Hem ook vergeten. Hij denkt
zelfs niet meer aan het keaad dat wij
bedreven.
Wij kunnen ons haast niet voorstellen
wat dat is. Wanneer wij iemand iets ver
geven hebben, denken wij er toch nog
weleens aan wanneer we die persoon
weer zien. Dat geldt nu niet voor de
Heere.
Maar bij U is vergeving. Het woord dat
hier voor vergeving gebruikt wordt, kan
ook betekenen bedekking of bespren-
ging. Maar bij U is besprenging. Terwijl
de dichter op weg is naar Jeruzalem,
denkt hij weer aan het doel van zijn reis.
Hij is op weg naar de tempel, op weg
naar het Huis des Heeren. En daar vindt
de offerdienst plaats, dagelijks stroomt
daar het bloed van stieren en bokken.
En eenmaal per jaar op de Grote Ver
zoendag gaat de hogepriester met een
schaal bloed het Heilige der Heiligen
binnen om dat bloed te sprenkelen op
het verzoendeksel van de ark.
Er is immers geen verzoening, geen ver
geving buiten het bloed om.
Zoals het hele Oude Testament heen-
wijst naar Christus, zo ook deze psalm.
Deze psalm verkondigt; er is alleen ver
geving door het bloed van het Lam
Gods, door het bloed van Jezus Chris
tus. Alleen dat bloed kan onze zonden
bedekken. Bij U is vergeving.
Er staat, en dat is belangrijk, bij U is ver
geving. De psalmist is ervan overtuigd.
We horen bij hem niet;misschien is er
bij U vergeving" of „hopelijk zal er bij U
nog vergeving zijn".
Is de dichter niet al te zelfverzekerd? Is
dit geen geestelijke hoogmoed? O, nee!
Want deze zekerheid vindt zijn grond
niet in de psalmist, maar in de Heere.
Hij is getrouw, ik niet, ik ben een dwa
lend schaap dat steeds maar weer de ver
keerde kant uit wil, dat iedere keer weer
ontrouw wordt. Maar nu kan, o wonder
van genade, onze ontrouw Zijn trouw
nooit teniet doen, 't Is Gods trouw als
Hij ons onze zonden vergeeft. Als we
onze zonden belijden, is de Heere niet
verplicht dat Hij ze ons vergeeft.
Weet u aan wie Hij het, met eerbied
gesproken, wel verplicht is? Aan Zich
zelf omdat Hij de Getrouwe is en
blijft.
Maar bij U is vergeving. Echter, als we
Genesis 4 lezen, horen we Kaïn, na de
moord op zijn broer Abel uitroepen;
„Mijn misdaad is groter dan dat zij ver
geven worde!"... of iets duidelijker;
„Mijn misdaad is te groot om vergeven
te worden".
Dit woord van Kaïn is om door de grond
te gaan, want het staat lijnrecht tegen
over Gods Woord. Dit woord is een
woord van ongeloof een woord van
zonde, een leugen, toegesist door de
vader der leugenen, de duivel. Eerst loert
hij op ons als een roofdier om ons in
zonde te storten. En als we dan gezon
digd hebben, stelt hij alles in het werk
om ons in de wanhoop mee te sleuren
van „Dit is te erg, deze zonde is te groot,
dat kan nooit vergeven worden.... „En
dan komt hij nog met bijbelteksten aan
zetten ook. Want hij is de verleider, de
misleider, die Gods Woord probeert te
verdraaien en te verkrachten. En ook
mensen die begeerte hebben de Heere te
dienen, maar tevens weet hebben van
het „Ik, ellendig mens...", tracht hij te
verstrikken en te doen stikken in de wur
gende greep van wanhoop en twijfel aan
Gods vergevende genade. Want hij gunt
ons niet aan de Heere en Hij wil Gods
eer niet.
En hoe meer zondaren zich bekeren,
hoe meer God aan Zijn eer komt. Dat
maakt de boze ook zo fel en doet hem
rondgaan als een briesende leeuw.
Woorden als „De Heere is groot van goe
dertierenheid" komen in het woorden
boek van vorst der duisternis niet voor.
Hij wijst ons alleen maar op onze zon
den en wil niet dat we ons hoofd ophef
fen en zien op Hem, de Gekruisigde
door Wie er vergeving is.
Dat wil natuurlijk niet zeggen dat we
niet zo zwaar moeten tillen aan de
zonde. Dat doen we niet gauw te zwaar.
Woorden als „het zal allemaal best mee
vallen" zijn een teken van ongeloof en
van blind zijn voor de werkelijkheid.
Als we om vergeving bidden en we wil
len niet breken met onze zonden, stelt
zo'n gebed niets voor, dan zijn het alleen
maar huichelachtige woorden. Breek
met de zonde, ook met uw boezem-
zonde, waar misschien niemand anders
iets van weet.
Dit ene kunnen we van Kaïn leren; niet
te gering denken over de zonde en het
oordeel van God over de zonde. Dat is
niet verkeerd. Maar dat Kaïn te gering
denkt over Gods genade en daarom niet
door en op de knieën gaat, dat is
zonde.
„Al waren uw zonden rood als karmo
zijn, zij zullen worden als witte wol".
Zeg daarom nooit „Mijn zonde is te
groot", want dan zeggen we eigenlijk
„God is te klein".
En ten diepste blijven we met zo'n
woord recht overeind staan en wijzen we
de Heere als de schuldige aan, wanneer
we verloren gaan. Niemand wordt van
Gods genade uitgesloten als hij met zijn
schuld tot Hem komt, niemand dan hij
die zichzelf buitensluit.
Maar bij U is vergeving. In de berijmde
psalm staat het er nog sterker; „Daar is
vergeving, altijd bij U geweest". Altijd.
Nogmaals, we moeten aan Gods genade
niet twijfelen.
Er is vergeving. In dat kleine woordje 'is'
zit ook een dringende waarschuwing.
Het zegt ons; nu is er vergeving, maar
het zal er niet altijd blijven. Wanneer we
ons blijven verharden, wanneer we de
beloften van God blijven veronachtza
men en niet smeken om genade, kunnen
wij de vergeving van ons houden. Wat
een vreselijke mogelijkheid!
Maar bij U is vergeving.... Waarom? Dat
weet ik niet. Dat kunnen we niet begrij
pen, niet verklaren, dat kunnen we
alleen maar geloven! Die vergeving
komt op uit Gods onbegrijpelijke zon
daarsliefde. Wilt u weten wat vergeving
is? Dan moet u naar Golgotha gaan,
daar staat een kruis opgericht. En aan
dat vloekhout hangt Hij, Jezus Christus,
Gods eigen Zoon. In Hem komt Gods
liefde voor zondige mensen het meest
openbaar. Het is een liefde tot in de
dood. We schreven het al; er is geen ver
geving mogelijk buiten het bloed om. In
Hem heeft God Zijn toorn geblust. Hij
heeft onze zonden gestraft in Zijn
Zoon.
En wanneer dat geloofd wordt, mogen
we ook vrijmoedig gaan tot Hem om
genade te ontvangen. Niet zoals Esther
tot Ahasveros kwam met de woorden
„Kom ik om, dan kom ik om", maar in
alle vrijmoedigheid omdat Christus
voor ons wilde omkomen.
Maar bij U is vergeving, opdat Gij
gevreesd wordt. Dat is het doel van de
vergeving. Dan wordt hier niet bedoeld
een bang zijn voor de Heere, maar een'
leven in de vreze des Heeren. Hij ver
geeft ons onze zonden opdat wij Hem
liefhebben, opdat wij leven in Zijn
nabijheid en opdat wij zouden leven uit
Zijn volheid.
En dat is nu het eeuwige leven. Een
leven niet naar het vlees, maar naar de
Geest in verbondenheid met Hem, de
Zaligmaker. En dan geldt het wat de
apostel Paulus zegt; „Ik leef doch niet
meer ik, maar Christus leeft in mij".
Want alleen zo, komt de Heere aan Zijn
eer. En daar gaat het om. Daar gaat het
ook om bij de vergeving der zonden.
En als ik zo, in het geloof op Jezus zie,
weet ik het; ik kan niet meer verloren
gaan. God is immers rechtvaardig en
straft nooit twee keer.
Zie ikop mezelf ja, dan beef ik, maarzie
ik op Hem, dan leef ik!
Het is een wonderlijke ruil. Heere Jezus,
U wilde al mijn zonden worden, en nu
mag ik, o wonder van genade. Uw
gerechtigheid zijn. Zijn Naam moet eeu
wig eer ontvangen.
AMEN.
F. Hoek
Bedlijven en partikulieren komen meer en meer naar het dorpje
Ooltgensplaat aan het Volkerak op Goeree Overflakkee om er
een aantal onvergetelijke uurtjes door te brengen met heerlijke
hapjes en drankjes. Wat denkt U bij voorbeeld van een koud
buffet, uitgebreide koffiemaaltijd, speenvarken aan het spit.
mosselmaaltijd of barbecuen? En dat alles in een oergezellige
herberg met een sfeer uit vervlogen tijden waar groepen tot
200 personen zich onged'wongen kunnen verpozen tegen zeer
redelijke prijzen. Denk aan het oude fort met z'n prachtige
ge'welven als U iets te vieren hebt, 'want U bent er van harte welkom I
Ons adres is: Havendijk 16, Postbus 32, 3257 LH Ooltgensplaat,
Telefoon 01873-1625
OOSTFLAKKEE
Op donderdag 13 september a.s. wordt
voor de 7e maal de jaarlijkse MBVO-
bekerwedstrijd georganiseerd, door se
Stg. Welzijnswerk voor Ouderen „Oost-
flakkee".
Deze zal worden gehouden in „De Grut
terswei" te Oude Tonge, aanvang 13.30
uur.
Tijdens deze middag zal een demon
stratie volksdansen en een demonstratie
gymnastiek worden gegeven.
De deelnemers uit de dorpen Ooltgens
plaat, Achthuizen, Den Bommel en
Oude Tonge, zullen strijden om de
RABO-banken wisselbeker, die zal wor
den uitgereikt door de directeur van de
Rabobank in de Emmastraat, de heer
Winkels.
Ook belangstellenden zijn welkom.
^.4.l^l^4.l^^.^.^.l^^.lt.l^>^l^>^^■^■4■^■*'^_*^■^■^■4^■4■4■^■*^■4■^■4■^■'^4■^■'^'^^■^■'t■>^^■'^'^^■^■*'^^■4■4■^■*'^^■4■^■>^'^*^■*>^^^
En de mensen zeggen tegen elkaar, dat
het toch eigenlijk een gemene streek
was; twee tegen één!
Het is werkelijk alles wat Oosthoek en
omstreken van de oorlog te zien krijgt.
De bevolking moet zich voor de rest
tevreden stellen met de geruchten, die
van elders overwaaien. Die geruchten
blijven erg bemoedigend. Het leger is paraat! De
vijand heeft zich te pletter gelopen tegen de IJssel-
linie. En in Brabant en Limburg is er eveneens
zo'n linie, daar hebben de Moffen ook al bot
gevangen. In België is het precies eender, de vij
and komt overal van een koude kermis thuis. Men
weet zelfs verhalen te vertellen van vreselijke hel
demoed; van jongens, die in d'r eentje een pant-
sertrein in de lucht laten vliegen; van een officier,
die in z'n eentje een bom op een brug tot ontplof
fing brengt, de geschiedenis gelijkt veel op het hel
denverhaal van Van Spyck; van soldaten, die
onder het moordend vuur van de vijand gewonde
makkers gaan wegsiepen. Al die vertelsels geven
een grote gerustheid. Wat een geluk voor een klein
land als het onze, dat we zo'n leger hebben! Met
zulke mannen aan het hoofd! Het is wel jammer
van die vliegvelden. Die schijnen al dadelijk door
valschermtroepen bij verrassing te zijn genomen.
Maar dat komt ook wel goed! De radioberichten
worden steeds stelliger. Verreweg de meeste vlieg
velden schijnen reeds weer te zijn heroverd. De
Engelsen brengen met spoed hulptroepen aan
land. De Fransen zijn al in Zeeuws-Vlaanderen
en Brabant gesignaleerd. In de verte dreunen
zware slagen. Dat zijn kanonneerboten, die het
vliegveld bij Rotterdam heroveren. Het gaat goed,
het gaat heel goed... Van die tijd af hebben we
tegen elkaar gezegd; „Het gaat goed, het gaat
heel goed".
De Burgemeester houdt een korte toespraak tot de
ingezetenen. Hij maakt daarvoor gebruik van de
radio-distributie. De mensen scharen zich rond
om de toestellen van vrienden en bekenden. Ze
zeggen tegen elkaar; „Onze Burgemeester kan het
wel, hij weet een woord op zijn pas te spreken".
Het gesprokene mag er dan ook wezen. Rustig en
met heldere stem bindt de Burgemeester zijn
gemeentenaren op het hart om kalm aan het werk
te blijven. Hij spreekt over het dierbare vader
land, dat thans in zo grote nood is, over het huis
van Oranje, dat een vast verbond gemaakt heeft
met de Potentaat der Potentaten, en over de NSB-
ers, die nu in het cachot zitten om het einde van de
oorlog af te wachten, waarna aan deze landverra
ders recht zal geschieden. Als de Burgemeester
zeer nadrukkelijk heeft gezegd,, dat hij gezegd
heeft, klinkt het Wilhelmus door de luidspreker.
Het davert door de kamer, want de luidspreker
staat keihard vanwege de vele luisteraars. Het is
erg aandoenlijk en de bevolking van Oosthoek
neemt zich voor om deze nacht eens bijzonder
rustig te slapen. Zelfs het geboem in de verte zal
daaraan geen afbreuk kunnen doen. De kanon
neerboten zijn nog altijd bezig Waalhaven te
heroveren...
Maar vóór men naar bed gaat praat men nog lang
over de NSB-ers, die zondagmorgen voor dag en
dauw van hun bed zijn gelicht. Een bewijs, dat de
Regering nog altijd rustig en weloverwogen haar
maatregelen treft. Er worden namen genoemd en
men knikt, dat men het ook weet; ....„Die Holtzap-
pel hebben ze ook opgepakt".., „Wie zeg je?"...
„Die vent van de waterleiding, je weet wel"... Men
knikt, want men herinnert zich die Mof! Er wor
den allerlei verhalen verteld. Er zijn lichtseinen
waargenomen uit het dakvenster van zijn huis
toen er een Duits vliegtuig over het dorp kwam...
In de polder zijn ook lichtseinen waargenomen in
de buurt van de boerenstee van Van Gelder. Die
zit ook... En Scheffelman, en Rietveld en Van den
Ochtend... De hele gribus is ingerekend. Bas Goe-
deman zegt die avond tegen zijn vrouw; „Ik wou,
dat ik vanavond eens voor de radio had mogen
spreken, zou ik ze es verteld hebben, dat ze de
Mof en zijn knechten zals als het paard van Troje
hebben binnengehaald... Nee, Bas Goedeman
deugde niet voor het baantje, die was goed voor de
werkverschaffing... het moest mijnheer Holtzap-
pel zijn"...
En zijn vrouw vermaant: „Bas, Bas... moetje nou
in deze dagen, waarin de oordelen van de hemel
losbreken, nog zulke lelijke dingen zeggen!"...
Hij zegt grimmig; „Ik vergeef het ze nooit!"...
De rede van de Burgemeester is als een slaappoe-
der, die door de dokter aan een ernstige zieke
gegeven wordt. De andere ochtend is de opium
uitgewerkt, de zieke zegt; „'k heb lekker geslapen,
maar ik voel me toch nog knap ziek".
Als er die gekke geruchten maar niet waren. De
een vertelt dit en de ander vertelt dat. En zeker
heid is er niet te krijgen. De kranten komen niet
door; het kan ook zijn, dat ze niet verschijnen, wie
zal het zeggen. Ergens is de elektrische kabel door
een bom getroffen zodat de gehele streek zonder
stroom zit. Dat geeft veel ongerief 's avonds
schuift men angstig bijeen rondom de tafel, een
brandende kaars of een ouderwets petroleum-
lampje geeft een onzeker licht in de kamer. Maar
dat is het ergste niet. De radio geeft geen geluid!
Zelfs de distributie moet zijn uitzendingen sta
ken. Het is om radeloos te worden... wat gebeurt
er?... wat is er toch gaande?... We zijn in onrust
over onze familie, we horen niets, de post funktio-
neert niet langer... We hebben een oude vader, die
in Limburg woont. Wat hebben de Duitsers met
hem gedaan?... En een broer woont in Overijssel.
Daar is immers zo hevig gevochten?!... De jon
gens aan het front... Waar is het front?... Het front
is overal! Die vrijdagmorgen hebben we het zelf
gehoord; valschermspringers hier en valscherm
springers daar, overal... We zijn verslagen om al
die verwarring, die wringt ons de keel dicht van
angst om wat er gebeurd is en om wat er nog met
ons gebeuren gaat...
Er komen vluchtelingen uit Brabant, uit België.
Ze vertellen wonderlijke geschiedenisse. Het
maakt de verwarring steeds groter. Als het waar is
wat er aan nieuws de ronde doet dan gebeuren er
vreemde dingen. Rotterdam gebombardeerd, de
stad brandt als een fakkel. De Moerdijkbrug in
handen van de vijand. De valschermtroepen
schijnen gevaarlijke luitjes te zijn. Ze zijn ver
kleed als dienstmeisjes, als paters en nonnen. Ze
vallen naar beneden met motorfietsen bij zich.
Zelfs kleine auto's. Een generaal met paard en al!
En in Gouda is er door NSB-ers op de Neder
landse militairen geschoten. In Rotterdam is dat
ook al voorgevallen! Het wekt grote verbittering.
(wordt vervolgd)
