EIIIVt1DEI1-l1IEUW5
vanDroiTgelen
Overdenking
Stress en vakantie
De Wacht
aan de lijn
Z/
uit de
Heilige Schrift
Triathlon Westkapelle
ware uitputtingsslag
Zomerzangdienst
in Ned. Herv. Kerk
Orgelconcert
door Lucas Lindeboom
Grote Kerk Dordrecht
Oud papier
Herv. Gemeente M'harnis
Orgelconcert
Herman van Vliet
In Nieuwe Kerk Middelburg
Balie voorlichting
en advies Midden-
en Kleinbedrijf
'Ons Koor'Start weer!
2e Blad
VRIJDAG 10 AUGUSTUS 1990
No. 5924
HET
blik op kerk
en samenleving
KIJKVENSTER
- Voedselvergiftiging
- De terminale fase?
- Eeuwigheidsbesef
Het is weer van de voorpagina's verdwe
nen om plaats te maken voor de berich
ten over de oorlog tussen Irak en
Koeweit, maar vorige week was het het
onderwerp van de dag: de voedselvergif
tiging in het Venlose bejaardentehuis.
Het is ook niet niks: zeven bejaarden
overleden als gevolg van het eten van
één toetje, dat besmet bleek met de
gevaarlijke Salmonella-bacterie, en nog
een flink aantal anderen ernstig ziek,
van wie sommigen levensgevaarlijk. Er
is al zoveel over gesproken en geschre
ven datje wel erg origineel moet zijn om
er nog iets nieuws aan toe te voegen, en
daar zal ik me dan ook niet aan wagen.
Het is - maar dit merk ik slechts zijde
lings op - altijd een beetje lachwekkend
als je dan hoort dat de verkoop van eie
ren en van kip ineens massaal stagneert.
Alsof alle kippen en alle eieren meteen
levensbedreigend zijn geworden.
Het is verbazingwekkend te horen en te
zien hoe de media zich onmiddellijk op
zo'n zaak storten! Hele ploegen journa
listen en persfotografen trokken naar
het zuiden om zich ter plaatse op de
hoogte te stellen en op deze wijze lezers
en kijkers te informeren. En - hoe kan
het anders - dan krijg je verschillende
keren hetzelfde verhaal te horen, want
op den duur is het hele onderwerp
uitgekauwd.
Nu was er in al die reportages en inter
views één uitspraak die ik herhaaldelijk
gehoord heb, en aangezien ik lang niet
alles hoorde, zal die uitspraak nog wel
enkele keren gedaan zijn. De direkteur
van het tehuis liet zich zo uit, later werd
door (gezonde) bejaarden hetzelfde
gezegd en ook het personeel liet het zich
ontvallen. Dat was de constatering dat
de slachtoffers - dus zij die aan de
besmetting waren bezweken - toch al
mensen waren die 'in de terminale fase'
verkeerden. Het kwam op mij over als:
„nu ja, die waren er toch bijna geweest".
Ten eerste rees bij mij de vraag of men
dat wel hard kan maken. Bejaarden die
na de maaltijd nog een lekker toetje ver
orberen kunnen moeilijk gerekend wor
den tot de mensen die 'op hun uiterste'
liggen... Tenzij je die zogenaamde termi
nale fase al heel vroeg laat beginnen.
Maar ten tweede vroeg ik me af hoe zo'n
opmerking moet overkomen bij familie
leden van de betrokkenen. Moeten die
niet de indruk krijgen dat het leven van
hun vader of moeder toch niet meer
zoveel voorstelde, dus dat die paar
dagen eerder sterven niet zo onoverko-
menlijk waren?
Wat me het meest trof was dat bejaarden
zelf, gezond en wel op een bankje in de
zon zittend, zich in deze geest uitlieten.
Zeven mede-bewoners van het huis uit
hun midden weggenomen, en dan lako-
niek zeggen: „nou ja, die hadden toch
niet meer lang te leven"... Zouden deze
mensen nu niet gedacht hebben: „als ik
het nu eens was geweest..."?
We moeten - denk ik - incalculeren, dat
het hier een rooms-katholiek bejaarden
huis betrof, en we weten dat in deze krin
gen vaak relativerend over de dood
wordt gesproken. Of is het een symp
toom van de tijd waarin we leven, en
waarin de mensen steeds minder eeu
wigheidsbesef hebben? Waarin voet
stoots wordt aangenomen: 'dood is
dood'?
In ieder geval vond ik het huiveringwek
kende uitspraken die in géén verhou
ding stonden tot de ernst van de zaak.
Waarnemer
Vrijdagavond 3 augustus werd bij de tro
pische temperatuur van 30 graden het
startschot gegeven voor de 1/6 triathlon
van Westkapelle.
Allereerst werd er 750 mtr. in zee
gezwommen, waarna er in 3 ronde's 28
km moest worden gefietst; daarna liepen
de deelnemers 2 ronde's door het gezel
lig drukke dorp.
Bij de heren kwam als eerste aan v. d. Pol
uit Domburg in een tijd van 1.10.41 als
tweede J. Louisse uit Kapelle in 1.12.09,
op de derde en vierde plaats arriveerden
de gebroeders Koole uit Middelburg.
Bij de dames werd I. Heeren uit Middel
burg met een tijd van 1.23.50 de win
nares.
Ook hadden er 8 Flakkeese deelnemers
ingeschreven, waarvan er 5 met adem
halingsmoeilijkheden door de warmte
al snel moesten opgeven.
Als eerste Flakkeese deelnemer ein
digde Bert Vroegindewei uit Dirksland
in 1.20.30; A. Klein uit Middelharnis
eindigde in 1.30.50 en Wim Zoon uit
Dirksland eindigde in de categorie
Heren van 40 t/m 49 jaar op de 15e
plaats in 1.33.26.
GOEDEREEDE
Op D.V. woensdag 15 augustus 1990,
aanvang 19.30 uur, is er weer een zomer
zangdienst in de Ned. Herv. Kerk te
Goedereede.
Medewerking verlenen ds. C. J. W. Ver
boom, meditatie; J. Bezuyen, orgel; Chr.
Jeugdkoor 'van Knop tot Bloem' en Chr.
Kinderkoor 'Jong Begonnen' o.l.v. J.
Bezuyen.
Na afloop van deze dienst is er voor
iedereen gelegenheid een kopje koffie te
drinken in het verenigingsgebouw 'de
Ark'. Daar is tevens een boekentafel
aanwezig.
in het doolhof van prijskaartjes
de juiste [Q
taxatie... nvm
Makelaar Tamboer
Tel. 01870-3477
Lucas Lindeboom, de vaste bespeler van
het beroemde Schnittgerorgel in de
Michaëlskerk te Zwolle zal op woens
dag 15 augustus in Dordrecht te beluis
teren zijn.
Zijn programma bevat werken van W.
'Vogel (Valeriussuite), Bach (Concerto in
G en Aria uit cantate 208 'Schafe kön-
nen sicher weiden', Franck (eerste cho
ral), Saint Saëns (Fantasie voor orgel),
Widor (Uit Orgelsymphonie IV An
dante Cantabile en Scherzo) en Dupré
(Final opus 27 nr. 7).
Gezien het programma en de bespeler
belooft het een boeiend concert te
worden.
Woensdag 15 augustus, aanvang 8 uur.
De oud-papier-ophalers van de Herv.
Gemeente in Middelharnis komen in
augustus niet bij u langs om uw oud
papier op te halen.
Wel is er gelegenheid uw oud papier in te
leveren op het verzamelpunt Boom
gaardweg 2. Het terrein van Vroeginde-
weij.
Er zijn mensen aanwezig om uw papier
in ontvangst te nemen.
Ze hopen dat u van deze gelegenheid
gebruikt zult maken, zodat het oud
papier niet in de container zal ver
dwijnen.
Hebt u zelf geen tijd, uw buurman zal
het graag voor u meenemen.
Onder auspiciën van de Stichting Orgel
centrum wordt op dinsdag 14 augustus
in de Nieuwe Kerk te Middelburg weer
een orgelconcert gegeven. Dan zal de
bekende organist Herman van Vliet
achter de klavieren van het fraaie grote
orgel plaats nemen.
Herman van Vliet werd in 1941 geboren
en ontving zijn muzikale opleiding bij
Wim van der Panne. Vervolgens stu
deerde hij aan het Utrechts conservato
rium bij Stoffel van Viegen en Cor Kee.
Bij Feike Asma volgde hij interpretatie
lessen. Hij nam een aantal jaren deel
aan de 'internationale Meestercursus
voor Muziek' te Zurich, waar Jean Guil-
lou zijn leermeester was.
Herman van Vliet was eerst verbonden
aan de Hervormde Kerk in Bodegraven,
sedert 1974, respektievelijk 1978 vervult
hij de funktie van organist in de Mi
chaëlskerk te Oudewater en de Petrus-
kerk in Woerden. Enkele weken geleden
is hij benoemd tot organist van de St.
Joriskerk in Amersfoort. Hij volgt daar
Willem Hülsmann op, die vorig jaar ten
gevolge van een auto-ongeluk overleed.
Wegens zijn verdiensten voor de Franse
orgelcultuur werd van Vliet in 1983
onderscheiden door de Société Acadé-
mique 'Arts, Sciences, Lettres' te Parijs.
Het programma dat zal worden uitge
voerd begint met een koraalbewerking
over 'Komt als kind'ren van het licht',
van Feike Asma. Vervolgens Trio in c, J.
S. Bach; Chaconne con variazioni, G. F.
Handel; Interlude Symphonique 'Re
demption', C. Franck; Marche réli-
gieuse over 'Lift up your Heads' uit 'The
Messiah', A. Guilmant; Fantasy over
'Hanover', E. H. Lemare; Vazlatok
Neger Spiritualékra (Sketches on Negro
Spiritual Songs) D. Antalffy-Zsiros en
Koraalfinale, H. van Vliet.
Aanvang 20.00 uur.
Het verwaarloosde deel
Psalm 142:5
Als er over de ziel wordt gesproken, dan
bedoelt de Bijbel daarmee niet het god
delijke in de mens, en ook niet een zelf
standig, edel deel naast het lichaam. Ziel
en lichaam vormen een eenheid, en
alleen in de verbondenheid van lichaam
en ziel zijn we mens. Als er over de ziel
gesproken wordt, dan wordt bedoeld het
heel persoonlijke, het eigene, waar God
de mens aangrijpt, aanspreekt en roept.
Als er in psalm 142 over de ziel wordt
gesproken, dan gaat het om het feit, dat
de mens als enkeling zich erg eenzaam
kan voelen, soms zelfs temidden van
veel mensen. Maar als we erg eenzaam
zijn, dan is er toch Eén, Die ons pad
kent. En dat is ons behoud. Want een
mens kan niet leven in volstrekte een
zaamheid. En toch is blijkbaar zowel
vroeger als nu juist de enkeling het ver
waarloosde deel geweest.
Er wordt in onze maatschappij wel veel
gezorgd, voor gezondheid, voor licha
melijke en geestelijke ontwikkeling,
voor ontspanning. Maar waar is de ziel?
Er is zorg en bemoeienis van hoger
hand, veel leiding en organisatie, maar
buiten de ziel om, en dus koud en arm.
Er zijn allerlei regels en bepalingen,
maar er is meestal maar heel weinig
aandacht voor de enkehng. Er is zorg
voorde armen,zieken,bejaarden,jeugd,
huwelijken enz. Maar geld, formulieren,
papieren, loketten, medicijnen en tech
nici spelen een hoofdrol.
Alles is onpersoonlijk geworden, en het
lijkt soms of de mens onmachtig is
geworden om zich aan de ban van het
onpersoonlijke te onttrekken. Als hij
zich nog eens uitlaat over de zin en het
doel van het leven, dan geeft hij vaak
zuiver heidense opvattingen weer, vol
vrees en onzekerheid. Velen zoeken
alleen nog naar amusement, naar aflei
ding om alles te kunnen vergeten. En
dan stellen de meesten zichzelf en hun
eigen begeerten centraal. Ieder zorgt
voor zich, want een ander doet het niet.
Dit is ook doorgedrongen in de kerk.
Het eigen ik staat boven alles, waardoor
de gemeenschap steeds meer gaat ver
dwijnen. Er wordt nog wel gesproken
over de liefde, maar dan gaat het meestal
over de liefde die we van anderen ver
wachten, en niet over de liefde die we
aan anderen moeten schenken. We laten
elkaar rustig in de kou staan, en dikwijls
is er geen echt gesprek meer tussen de
mensen. We zijn zo vervuld van onszelf,
dat we niet meer echt naar de ander kun
nen luisteren. De mens is verzonken in
de massa. Hij komt niet meer tot zijn
recht en wordt steeds meer tot een
nummer.
De klacht over deze zelfde dingen vin
den we in de vorm van een gebed in
psalm 142. Maar zulke gebeden zijn er
ook nu nog. De mens is in zijn ziel, in
zijn individuele bestaan, in zijn per
soonlijke keuze en beslissing, in zijn
ziekte en sterven aan zichzelf overgela
ten. Hij is eenzaam. Niemand kent mij,
ziet naar mij om. Waar kan de ziel nog
adem scheppen, weerklank vinden,
steun, warmte, antwoord, erkenning en
begrip?
In het evangelie gaat het om het Konink
rijk van God. Maar dan zo dat daarin de
ziel tot leven komt. Het gaat om verzoe
ning en vergeving, om leven vanuit
genade van God, maar tegelijk om één
zon, één penning en één schaap. Chris
tus staat er midden in. Hij hoort al die
gebeden en kreten, dat smeken dat
opstijgt uit de mensen. Zijn werk is: een
deur voor hen te openen naar de toe
vlucht Gods. Het gaat bij Christus om de
omgang, om de grote ontmoeting van
God en mens. Hij ontmoet juist hen, die
nog niet eerder zijn ontmoet, de versla
genen, de vergetenen, hen die geen uit
komst meer zien. Hij brengt hen tot de
grote Zorger. Hij schenkt aan hen het
nieuwe leven, het leven vanuit vergeving
en genade. Wie in de nabijheid van
Christus komt, die wordt verzorgd. De
ziel waar niet naar omgekeken werd, die
vindt bij Christus haar thuis en kan van
daaruit het volle leven weer in. Gebor
gen in de liefde van Christus, levend
vanuitZijngenade, kunnen we weer ver
der en mogen we weer leven met toe
komst.
Sommelsdijk
J. Willemsen
Op 17 september a.s. vindt bij de Kamer
van Koophandel en Fabrieken voor
Rotterdam en de Beneden-Maas de ope
ning plaats van de 'MKB-Balie, Voor
lichting en Advies Midden- en Klein
bedrijf. Deze MKB-Balie is de Rotter
damse invulling van wat landelijk wordt
aangeduid met het Ondernemingshuis.
Zowel startende als gevestigde onderne
mers kunnen hier voor bedrijfskundige
voorlichting en advies terecht, evenals
voor vraagstukken op het gebied van
techniek, handel, bedrijfsomgeving en
wetsuitvoering. Het gaat om een samen
werkingsverband met het Instituut voor
het Midden- en Kleinbedrijf en met
andere voorlichtings- en adviesinstan
ties, die via de MKB-Balie beter toegan
kelijk worden.
Programma:
15.00-15.30 uur: Ontvangst bij de Kamer,
Beursplein 37, Rotterdam, 3e ver
dieping.
15.30-15.50 uur: Inleidingen door de
voorzitter van de K.v.K. en van het
I.M.K.
15.50-16.15 uur: Presentatie door de
partners van de MKB-Balie; en ope
ningshandeling door Mr. W. de Boer,
directeur-generaal van Diensten, Mid
den- en Kleinbedrijf en Ordening
van het Ministerie van Economi
sche Zaken.
16.15-17.40 uur: Receptie en bezichti
ging van de MKB-Balie.
Na een periode van vakantie hoopt het
mannenkoor 'Ons Koor' weer te starten
met de repetities.
Vanaf maandag 13 augustus repeteert
het koor van 20.00-22.15 uur in 'het
Diekhuus' te Middelharnis.
Nieuwe zangersvrienden zijn altijd van
harte welkom.
Het eerstvolgende optreden is op zater
dag 8 september te Dreischor in de Herv.
Kerk.
Gaat u vrolijk op vakantie, maar bent u
wel opgelucht als het voorbij is? Vakan
tie is niet altijd leuk. Veel vakantiegan
gers krijgen last van maag- of darm
stoornissen. Dat hoeft niet altijd aan het
vreemde eten te liggen of aan minder
hygiënische omstandigheden. Het kan
ook een verschijnsel van stress zijn.
Vakantie kan een spannende belevenis
zijn en, net zoals een examen of ruzie op
het werk, stress veroorzaken. Een ge
beurtenis of situatie die stress teweeg
brengt, noemt men een stressor. Het
kenmerk van stressoren is, dat zij de
zekerheid ondermijnen.
Op vakantie moeten mensen zich voort
durend aanpassen aan onbekende om
standigheden. De reis was inspannend,
het klimaat is anders, het eten is niet wat
je gewend bent, de inwoners houden er
eigen(aardige) gebruiken en gewoonten
op na.
Bovendien bent u niet alleen op vakan
tie gegaan. Als mensen de hele dag
samen moeten optrekken, leren zij
elkaar pas echt kennen. Dat valt vaak
niet mee. Sluimerende konflikten ko
men tot een uitbarsting. Kleine ergernis
sen leiden tot slaande ruzie.
Spanningen tijdens de vakantie uiten
zich in lichamelijke klachten zoals
hoofdpijn. Sommige mensen krijgen
juist tijdens de vakantie een hartinfarct.
Onze hersenen vergelijken gebeurtenis
sen of situaties met wat wij al eens eerder
hebben meegemaakt. Is er sprake van
iets onbekends of bedreigends, dan
wordt alarm geslagen en geven de herse
nen het lichaam opdracht om zich voor
te bereiden op aktie. De ademhaling
gaat sneller om meer zuurstof op te
nemen. De hartslag neemt toe om het
bloed sneller rond te pompen. Hormo
nen reizen het lichaam af om een keten
van processen in gang te zetten. De spie
ren worden van zuurstof en brandstof
voorzien. Overtollige ballast uit de blaas
en darmen kan worden geloosd. Het
lichaam is klaar voor aktie. Aan de her
senen rest de beslissing 'vechten of
vluchten'. Zo'n reaktie is misplaatst,
maar wat dan wel? Als wij dat weten,
geven de hersenen het signaal met de
voorbereidingen op aktie te stoppen. De
toestand van stress houdt op. Als de
onzekerheid aanhoudt en het lichaam
onnodig belast wordt, kan dat gevolgen
hebben voor de gezondheid. Daarom is
het erg belangrijk inzicht te krijgen in de
mechanismen die bij stress een rol
spelen.
Meer weten over stress, kan stress voor
komen. Daarom heeft de stichting Bio-
Wetenschappen en Maatschappij een
boekje over stress samengesteld. Dit
boekje is verkrijgbaar door overmaking
van ƒ10,- op girorekening nr. 154373
t.n.v. St. Bio-Wetenschappen en Maat
schappij te Leiden onder vermelding
van Stress.
VERVOLGVERHAAL
Jan Knape Mzn.
3 -
Niet uitgegeven manuscript,
beschikbaar gesteld door
M. A. Knape
De heer Van Ooyen maakt de snuggere
opmerking, dat die mijnheer Krauss
„dan nog al wat moeite in z'n lijf gehad
heeft om daar expres voor naar Oost
hoek te komen!" De Voorzitter prijst, dat
dit een bijzonder verstandige gedachte
is, die hier in het midden wordt ge
bracht. En hij is blij, dat de heer Van
Ooyen er mee voor de dag komt. Want de heren
moeten in geen geval denken, dat er iets ach ter zit!
De zaak is deze: de Maatschappij Tavd heeft
indertijd de waterleiding in deze gemeenten aan
gelegd, het ganse bedrijf geïnstalleerd en met des
kundig personeel op gang geholpen. „Nu is het
toch duidelijk, dat de belangstelling van de maat
schappij naar ons bedrijf blijft uitgaan! Tussen de
Maatschappij Tavd en ons Drinkwaterleidingbe-
drijf is een betrekking geboren, die we zouden
kunnen vergelijken met de betrekking tussen
vader en zoon, moeder en dochter!"
De vergadering betuigt knikkend hoezeer zij er
van overtuigd is, dat de Maatschappij Tavd zich
zonder enig bijoogmerk met de benoeming van
een Magazijnknecht heeft bemoeid. Vervolgens
wijdt de Burgemeester nog een klein half uur uit
over de goede hoedanigheden van de heer Holtz-
appel. Dan geeft hij een klap met de hamer en
zegt; „We gaan stemmen".
De heer Bezuyen is het daar niet mee eens:
„Maar Burgemeester"...
De Burgemeester valt bars uit: „Man, is er nou
nog niet genoeg over gehannest!"...
De vergaderinga mompelt goedkeurend. De heer
Bezuyen zwijgt beschaamd.
Ze gaan stemmen. Diepe stilte.
De uitslag van de stemming is, dat de heer Holt-
zappel met op één na algemene stemmen wordt
benoemd tot Magazijnknecht van de Stichting
„De Drinkwaterleiding Oosthoek en Omstreken".
De Burgemeester van Westplaat maakt een
geducht standje als hij bij monde van Janus van
den Akker verneemt wie er tot Magazijnknecht is
benoemd. Janus van den Akker is aan het ziekbed
van de Burgemeester bescheiden om een kort ver
slag te doen van het behandelde in de vergade
ring. „Konden jullie dan werkelijk geen ge
schikter Magazijnknecht vinden dan zo'n Mof!"
Van den Akker verontschuldigt: „Ik heb ook nog
gezegd: wat een jammer, dat onze Burgemeester
d'r niet is".
De Burgemeester zegt nog heel veel lelijke din
gen. Zijn vrouw komt om hem te kalmeren, maar
ze maakt de zaak nog erger met te zeggen, dat die
Duitsers toch zo mooi muziek kunnen maken.
Laatst was er een gezelschap studenten, die als
straatmuzikanten door het land trokken. „Weetje
niet, mijnheer Van den Akker, ze zijn hier ook
geweest"...
De Burgemeester komt overeind in bed. Omdat
hij zo verwonderd kijkt licht mevrouw nog toe:
„Dat was onlangs toen jij die paar dagen in Den
Haag was".
De Burgemeester knikt met een rood hoofd: „De
ezel!" Daarmee bedoelt hij Wethouder De Ram,
die toestemming voor het maken van de muziek
gegeven heeft. Hij zegt grimmig: „Ze lopen het
land maar af te schuimen!" Hij valt opnieuw uit:
„De stomme varkens!" En deze keer heeft de Bur
gemeester het oog op al zijn collega's in den
lande, die een troep spionerende studenten in de
gelegenheid stellen op kosten van het grote
publiek het land door te trekken.
Van den Akker is ook al weinig met de musice
rende Duitse jongelingschap ingenomen. „D'r
waren drie vrouwlui bij!" Hij trekt zijn voorhoofd
in diepe rimpels, want hij vindt dat erg bedenke
lijk. Hij wil er nog meer van zeggen als de Burge
meester ineens begint te roepen; „M'n hoofd, m'n
hoofd". Mevrouw is dadelijk in de weer met eau
de cologne, en als de dokter komt verklaart die,
dat de patiënt weer een stuk achteruit gegaan
is.
De Burgemeester van Westplaat staat intussen
met zijn mening geheel alleen wat wel meer met
verstandige mensen gebeurt. De burgers van
Oosthoek en Omstreken zeggen unaniem, dat de
keuze van het Bestuur van de Drinkwaterleiding
nog niet zo slecht geweest is. Alleen de families
Barendregt en Goedeman zijn van een andere
opinie, maar omdat ze zo nauw bij de zaak
betrokken zijn geweest telt hun mening eigenlijk
niet mee. De mensen van Oosthoek en Omstre
ken zeggen minachtend; „Wat woue die nou!" En
ze zijn ingenomen met de vriendelijke, dikke
Duitser, die zo leuk het Hollands radbraakt. Hij
vertelt aan iedereen, „dat hij eigenlijk geen Duit
ser ist, maar dat hij Hollander geworden ist door
naturalisatie". Hij heeft er heel veel geld voor
moeten neertellen! „Ja, ja, die Hollanders zijn
duur met hun naturalisatie. Maar hij heeft het er
voor over gehad!" En hij lacht een brede, gulle
lach.
Zo komt het, dat de genaturaliseerde heer Holtz-
appel zich spoedig vele vrienden maakt in de
gemeente. Zijn vrouw helpt dapper mee; ze
komen aan huis bij de Directeur van de Stichting;
bij de Boekhouder. Ook een enkele keer bij de
Burgemeester. Maar dat komt, omdat ze daar
lompweg binnenvallen en de Burgemeester te
goedmoedig is om te laten merken, dat het gezel
schap hem minder aangenaam is. Ook maakt de
Burgemeester graag van de gelegenheid gebruik
om zijn Duits wat op te halen, en mevrouw geurt
telkens met het vakantie-uitstapje, dat ze vijf-en-
twintig jaar geleden gemaakt hebben door de
Rijnstreek.
De geboorte van een jonge Duitser van Neder
landse nationaliteit helpt mee om de band tussen
de familie Holtzappel en de landstreek Oosthoek
en omgeving te verstevigen. Dat komt, omdat de
geboorte aan de moeder bijna het leven kost, ze
zweeft dagenlang tussen leven en dood zoals dat
gezegd wordt. Het is iets, dat andere moeders
soms ook overkomt en dan leeft heel het dorp met
het gezin mee. Maar met deze Duitse mensen leeft
het dorp zeer hartelijk mee. Als het bericht de
ronde doet, dat er enige beterschap is dan worden
er bloemen gebracht, en eieren en soep voor de
kraamvrouw. Het spreekt vanzelf, dat de heer en
mevrouw Holtzappel in de Oosthoekbode kennis
geven van de geboorte van een welgeschapen
zoon Wilhelm Friedrich. Ze doen dat, „met dank
aan God", want mijnheer Holtzappel weet pre
cies hoe het in Oosthoek behoort.
(wordt vervolgd)
Komplete woninqinrichtinq Oohqensplaat VTj 01873-1437
^^.l^)f.^.i^^l^lf.,fl^l^^li.l^l^l^^.^.l^^.l^.l^^.l^)^^.^.l^^.l^^.^.^.^.>^^.)^^.^.>^l^^.^.^.l^^■^.^.^.^.4■:^>^l^.^.^.^.^.l^