EIIIVt1DEI1-l1IEUW5 vanDroiTgelen Overdenking Stress en vakantie De Wacht aan de lijn Z/ uit de Heilige Schrift Triathlon Westkapelle ware uitputtingsslag Zomerzangdienst in Ned. Herv. Kerk Orgelconcert door Lucas Lindeboom Grote Kerk Dordrecht Oud papier Herv. Gemeente M'harnis Orgelconcert Herman van Vliet In Nieuwe Kerk Middelburg Balie voorlichting en advies Midden- en Kleinbedrijf 'Ons Koor'Start weer! 2e Blad VRIJDAG 10 AUGUSTUS 1990 No. 5924 HET blik op kerk en samenleving KIJKVENSTER - Voedselvergiftiging - De terminale fase? - Eeuwigheidsbesef Het is weer van de voorpagina's verdwe nen om plaats te maken voor de berich ten over de oorlog tussen Irak en Koeweit, maar vorige week was het het onderwerp van de dag: de voedselvergif tiging in het Venlose bejaardentehuis. Het is ook niet niks: zeven bejaarden overleden als gevolg van het eten van één toetje, dat besmet bleek met de gevaarlijke Salmonella-bacterie, en nog een flink aantal anderen ernstig ziek, van wie sommigen levensgevaarlijk. Er is al zoveel over gesproken en geschre ven datje wel erg origineel moet zijn om er nog iets nieuws aan toe te voegen, en daar zal ik me dan ook niet aan wagen. Het is - maar dit merk ik slechts zijde lings op - altijd een beetje lachwekkend als je dan hoort dat de verkoop van eie ren en van kip ineens massaal stagneert. Alsof alle kippen en alle eieren meteen levensbedreigend zijn geworden. Het is verbazingwekkend te horen en te zien hoe de media zich onmiddellijk op zo'n zaak storten! Hele ploegen journa listen en persfotografen trokken naar het zuiden om zich ter plaatse op de hoogte te stellen en op deze wijze lezers en kijkers te informeren. En - hoe kan het anders - dan krijg je verschillende keren hetzelfde verhaal te horen, want op den duur is het hele onderwerp uitgekauwd. Nu was er in al die reportages en inter views één uitspraak die ik herhaaldelijk gehoord heb, en aangezien ik lang niet alles hoorde, zal die uitspraak nog wel enkele keren gedaan zijn. De direkteur van het tehuis liet zich zo uit, later werd door (gezonde) bejaarden hetzelfde gezegd en ook het personeel liet het zich ontvallen. Dat was de constatering dat de slachtoffers - dus zij die aan de besmetting waren bezweken - toch al mensen waren die 'in de terminale fase' verkeerden. Het kwam op mij over als: „nu ja, die waren er toch bijna geweest". Ten eerste rees bij mij de vraag of men dat wel hard kan maken. Bejaarden die na de maaltijd nog een lekker toetje ver orberen kunnen moeilijk gerekend wor den tot de mensen die 'op hun uiterste' liggen... Tenzij je die zogenaamde termi nale fase al heel vroeg laat beginnen. Maar ten tweede vroeg ik me af hoe zo'n opmerking moet overkomen bij familie leden van de betrokkenen. Moeten die niet de indruk krijgen dat het leven van hun vader of moeder toch niet meer zoveel voorstelde, dus dat die paar dagen eerder sterven niet zo onoverko- menlijk waren? Wat me het meest trof was dat bejaarden zelf, gezond en wel op een bankje in de zon zittend, zich in deze geest uitlieten. Zeven mede-bewoners van het huis uit hun midden weggenomen, en dan lako- niek zeggen: „nou ja, die hadden toch niet meer lang te leven"... Zouden deze mensen nu niet gedacht hebben: „als ik het nu eens was geweest..."? We moeten - denk ik - incalculeren, dat het hier een rooms-katholiek bejaarden huis betrof, en we weten dat in deze krin gen vaak relativerend over de dood wordt gesproken. Of is het een symp toom van de tijd waarin we leven, en waarin de mensen steeds minder eeu wigheidsbesef hebben? Waarin voet stoots wordt aangenomen: 'dood is dood'? In ieder geval vond ik het huiveringwek kende uitspraken die in géén verhou ding stonden tot de ernst van de zaak. Waarnemer Vrijdagavond 3 augustus werd bij de tro pische temperatuur van 30 graden het startschot gegeven voor de 1/6 triathlon van Westkapelle. Allereerst werd er 750 mtr. in zee gezwommen, waarna er in 3 ronde's 28 km moest worden gefietst; daarna liepen de deelnemers 2 ronde's door het gezel lig drukke dorp. Bij de heren kwam als eerste aan v. d. Pol uit Domburg in een tijd van 1.10.41 als tweede J. Louisse uit Kapelle in 1.12.09, op de derde en vierde plaats arriveerden de gebroeders Koole uit Middelburg. Bij de dames werd I. Heeren uit Middel burg met een tijd van 1.23.50 de win nares. Ook hadden er 8 Flakkeese deelnemers ingeschreven, waarvan er 5 met adem halingsmoeilijkheden door de warmte al snel moesten opgeven. Als eerste Flakkeese deelnemer ein digde Bert Vroegindewei uit Dirksland in 1.20.30; A. Klein uit Middelharnis eindigde in 1.30.50 en Wim Zoon uit Dirksland eindigde in de categorie Heren van 40 t/m 49 jaar op de 15e plaats in 1.33.26. GOEDEREEDE Op D.V. woensdag 15 augustus 1990, aanvang 19.30 uur, is er weer een zomer zangdienst in de Ned. Herv. Kerk te Goedereede. Medewerking verlenen ds. C. J. W. Ver boom, meditatie; J. Bezuyen, orgel; Chr. Jeugdkoor 'van Knop tot Bloem' en Chr. Kinderkoor 'Jong Begonnen' o.l.v. J. Bezuyen. Na afloop van deze dienst is er voor iedereen gelegenheid een kopje koffie te drinken in het verenigingsgebouw 'de Ark'. Daar is tevens een boekentafel aanwezig. in het doolhof van prijskaartjes de juiste [Q taxatie... nvm Makelaar Tamboer Tel. 01870-3477 Lucas Lindeboom, de vaste bespeler van het beroemde Schnittgerorgel in de Michaëlskerk te Zwolle zal op woens dag 15 augustus in Dordrecht te beluis teren zijn. Zijn programma bevat werken van W. 'Vogel (Valeriussuite), Bach (Concerto in G en Aria uit cantate 208 'Schafe kön- nen sicher weiden', Franck (eerste cho ral), Saint Saëns (Fantasie voor orgel), Widor (Uit Orgelsymphonie IV An dante Cantabile en Scherzo) en Dupré (Final opus 27 nr. 7). Gezien het programma en de bespeler belooft het een boeiend concert te worden. Woensdag 15 augustus, aanvang 8 uur. De oud-papier-ophalers van de Herv. Gemeente in Middelharnis komen in augustus niet bij u langs om uw oud papier op te halen. Wel is er gelegenheid uw oud papier in te leveren op het verzamelpunt Boom gaardweg 2. Het terrein van Vroeginde- weij. Er zijn mensen aanwezig om uw papier in ontvangst te nemen. Ze hopen dat u van deze gelegenheid gebruikt zult maken, zodat het oud papier niet in de container zal ver dwijnen. Hebt u zelf geen tijd, uw buurman zal het graag voor u meenemen. Onder auspiciën van de Stichting Orgel centrum wordt op dinsdag 14 augustus in de Nieuwe Kerk te Middelburg weer een orgelconcert gegeven. Dan zal de bekende organist Herman van Vliet achter de klavieren van het fraaie grote orgel plaats nemen. Herman van Vliet werd in 1941 geboren en ontving zijn muzikale opleiding bij Wim van der Panne. Vervolgens stu deerde hij aan het Utrechts conservato rium bij Stoffel van Viegen en Cor Kee. Bij Feike Asma volgde hij interpretatie lessen. Hij nam een aantal jaren deel aan de 'internationale Meestercursus voor Muziek' te Zurich, waar Jean Guil- lou zijn leermeester was. Herman van Vliet was eerst verbonden aan de Hervormde Kerk in Bodegraven, sedert 1974, respektievelijk 1978 vervult hij de funktie van organist in de Mi chaëlskerk te Oudewater en de Petrus- kerk in Woerden. Enkele weken geleden is hij benoemd tot organist van de St. Joriskerk in Amersfoort. Hij volgt daar Willem Hülsmann op, die vorig jaar ten gevolge van een auto-ongeluk overleed. Wegens zijn verdiensten voor de Franse orgelcultuur werd van Vliet in 1983 onderscheiden door de Société Acadé- mique 'Arts, Sciences, Lettres' te Parijs. Het programma dat zal worden uitge voerd begint met een koraalbewerking over 'Komt als kind'ren van het licht', van Feike Asma. Vervolgens Trio in c, J. S. Bach; Chaconne con variazioni, G. F. Handel; Interlude Symphonique 'Re demption', C. Franck; Marche réli- gieuse over 'Lift up your Heads' uit 'The Messiah', A. Guilmant; Fantasy over 'Hanover', E. H. Lemare; Vazlatok Neger Spiritualékra (Sketches on Negro Spiritual Songs) D. Antalffy-Zsiros en Koraalfinale, H. van Vliet. Aanvang 20.00 uur. Het verwaarloosde deel Psalm 142:5 Als er over de ziel wordt gesproken, dan bedoelt de Bijbel daarmee niet het god delijke in de mens, en ook niet een zelf standig, edel deel naast het lichaam. Ziel en lichaam vormen een eenheid, en alleen in de verbondenheid van lichaam en ziel zijn we mens. Als er over de ziel gesproken wordt, dan wordt bedoeld het heel persoonlijke, het eigene, waar God de mens aangrijpt, aanspreekt en roept. Als er in psalm 142 over de ziel wordt gesproken, dan gaat het om het feit, dat de mens als enkeling zich erg eenzaam kan voelen, soms zelfs temidden van veel mensen. Maar als we erg eenzaam zijn, dan is er toch Eén, Die ons pad kent. En dat is ons behoud. Want een mens kan niet leven in volstrekte een zaamheid. En toch is blijkbaar zowel vroeger als nu juist de enkeling het ver waarloosde deel geweest. Er wordt in onze maatschappij wel veel gezorgd, voor gezondheid, voor licha melijke en geestelijke ontwikkeling, voor ontspanning. Maar waar is de ziel? Er is zorg en bemoeienis van hoger hand, veel leiding en organisatie, maar buiten de ziel om, en dus koud en arm. Er zijn allerlei regels en bepalingen, maar er is meestal maar heel weinig aandacht voor de enkehng. Er is zorg voorde armen,zieken,bejaarden,jeugd, huwelijken enz. Maar geld, formulieren, papieren, loketten, medicijnen en tech nici spelen een hoofdrol. Alles is onpersoonlijk geworden, en het lijkt soms of de mens onmachtig is geworden om zich aan de ban van het onpersoonlijke te onttrekken. Als hij zich nog eens uitlaat over de zin en het doel van het leven, dan geeft hij vaak zuiver heidense opvattingen weer, vol vrees en onzekerheid. Velen zoeken alleen nog naar amusement, naar aflei ding om alles te kunnen vergeten. En dan stellen de meesten zichzelf en hun eigen begeerten centraal. Ieder zorgt voor zich, want een ander doet het niet. Dit is ook doorgedrongen in de kerk. Het eigen ik staat boven alles, waardoor de gemeenschap steeds meer gaat ver dwijnen. Er wordt nog wel gesproken over de liefde, maar dan gaat het meestal over de liefde die we van anderen ver wachten, en niet over de liefde die we aan anderen moeten schenken. We laten elkaar rustig in de kou staan, en dikwijls is er geen echt gesprek meer tussen de mensen. We zijn zo vervuld van onszelf, dat we niet meer echt naar de ander kun nen luisteren. De mens is verzonken in de massa. Hij komt niet meer tot zijn recht en wordt steeds meer tot een nummer. De klacht over deze zelfde dingen vin den we in de vorm van een gebed in psalm 142. Maar zulke gebeden zijn er ook nu nog. De mens is in zijn ziel, in zijn individuele bestaan, in zijn per soonlijke keuze en beslissing, in zijn ziekte en sterven aan zichzelf overgela ten. Hij is eenzaam. Niemand kent mij, ziet naar mij om. Waar kan de ziel nog adem scheppen, weerklank vinden, steun, warmte, antwoord, erkenning en begrip? In het evangelie gaat het om het Konink rijk van God. Maar dan zo dat daarin de ziel tot leven komt. Het gaat om verzoe ning en vergeving, om leven vanuit genade van God, maar tegelijk om één zon, één penning en één schaap. Chris tus staat er midden in. Hij hoort al die gebeden en kreten, dat smeken dat opstijgt uit de mensen. Zijn werk is: een deur voor hen te openen naar de toe vlucht Gods. Het gaat bij Christus om de omgang, om de grote ontmoeting van God en mens. Hij ontmoet juist hen, die nog niet eerder zijn ontmoet, de versla genen, de vergetenen, hen die geen uit komst meer zien. Hij brengt hen tot de grote Zorger. Hij schenkt aan hen het nieuwe leven, het leven vanuit vergeving en genade. Wie in de nabijheid van Christus komt, die wordt verzorgd. De ziel waar niet naar omgekeken werd, die vindt bij Christus haar thuis en kan van daaruit het volle leven weer in. Gebor gen in de liefde van Christus, levend vanuitZijngenade, kunnen we weer ver der en mogen we weer leven met toe komst. Sommelsdijk J. Willemsen Op 17 september a.s. vindt bij de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Rotterdam en de Beneden-Maas de ope ning plaats van de 'MKB-Balie, Voor lichting en Advies Midden- en Klein bedrijf. Deze MKB-Balie is de Rotter damse invulling van wat landelijk wordt aangeduid met het Ondernemingshuis. Zowel startende als gevestigde onderne mers kunnen hier voor bedrijfskundige voorlichting en advies terecht, evenals voor vraagstukken op het gebied van techniek, handel, bedrijfsomgeving en wetsuitvoering. Het gaat om een samen werkingsverband met het Instituut voor het Midden- en Kleinbedrijf en met andere voorlichtings- en adviesinstan ties, die via de MKB-Balie beter toegan kelijk worden. Programma: 15.00-15.30 uur: Ontvangst bij de Kamer, Beursplein 37, Rotterdam, 3e ver dieping. 15.30-15.50 uur: Inleidingen door de voorzitter van de K.v.K. en van het I.M.K. 15.50-16.15 uur: Presentatie door de partners van de MKB-Balie; en ope ningshandeling door Mr. W. de Boer, directeur-generaal van Diensten, Mid den- en Kleinbedrijf en Ordening van het Ministerie van Economi sche Zaken. 16.15-17.40 uur: Receptie en bezichti ging van de MKB-Balie. Na een periode van vakantie hoopt het mannenkoor 'Ons Koor' weer te starten met de repetities. Vanaf maandag 13 augustus repeteert het koor van 20.00-22.15 uur in 'het Diekhuus' te Middelharnis. Nieuwe zangersvrienden zijn altijd van harte welkom. Het eerstvolgende optreden is op zater dag 8 september te Dreischor in de Herv. Kerk. Gaat u vrolijk op vakantie, maar bent u wel opgelucht als het voorbij is? Vakan tie is niet altijd leuk. Veel vakantiegan gers krijgen last van maag- of darm stoornissen. Dat hoeft niet altijd aan het vreemde eten te liggen of aan minder hygiënische omstandigheden. Het kan ook een verschijnsel van stress zijn. Vakantie kan een spannende belevenis zijn en, net zoals een examen of ruzie op het werk, stress veroorzaken. Een ge beurtenis of situatie die stress teweeg brengt, noemt men een stressor. Het kenmerk van stressoren is, dat zij de zekerheid ondermijnen. Op vakantie moeten mensen zich voort durend aanpassen aan onbekende om standigheden. De reis was inspannend, het klimaat is anders, het eten is niet wat je gewend bent, de inwoners houden er eigen(aardige) gebruiken en gewoonten op na. Bovendien bent u niet alleen op vakan tie gegaan. Als mensen de hele dag samen moeten optrekken, leren zij elkaar pas echt kennen. Dat valt vaak niet mee. Sluimerende konflikten ko men tot een uitbarsting. Kleine ergernis sen leiden tot slaande ruzie. Spanningen tijdens de vakantie uiten zich in lichamelijke klachten zoals hoofdpijn. Sommige mensen krijgen juist tijdens de vakantie een hartinfarct. Onze hersenen vergelijken gebeurtenis sen of situaties met wat wij al eens eerder hebben meegemaakt. Is er sprake van iets onbekends of bedreigends, dan wordt alarm geslagen en geven de herse nen het lichaam opdracht om zich voor te bereiden op aktie. De ademhaling gaat sneller om meer zuurstof op te nemen. De hartslag neemt toe om het bloed sneller rond te pompen. Hormo nen reizen het lichaam af om een keten van processen in gang te zetten. De spie ren worden van zuurstof en brandstof voorzien. Overtollige ballast uit de blaas en darmen kan worden geloosd. Het lichaam is klaar voor aktie. Aan de her senen rest de beslissing 'vechten of vluchten'. Zo'n reaktie is misplaatst, maar wat dan wel? Als wij dat weten, geven de hersenen het signaal met de voorbereidingen op aktie te stoppen. De toestand van stress houdt op. Als de onzekerheid aanhoudt en het lichaam onnodig belast wordt, kan dat gevolgen hebben voor de gezondheid. Daarom is het erg belangrijk inzicht te krijgen in de mechanismen die bij stress een rol spelen. Meer weten over stress, kan stress voor komen. Daarom heeft de stichting Bio- Wetenschappen en Maatschappij een boekje over stress samengesteld. Dit boekje is verkrijgbaar door overmaking van ƒ10,- op girorekening nr. 154373 t.n.v. St. Bio-Wetenschappen en Maat schappij te Leiden onder vermelding van Stress. VERVOLGVERHAAL Jan Knape Mzn. 3 - Niet uitgegeven manuscript, beschikbaar gesteld door M. A. Knape De heer Van Ooyen maakt de snuggere opmerking, dat die mijnheer Krauss „dan nog al wat moeite in z'n lijf gehad heeft om daar expres voor naar Oost hoek te komen!" De Voorzitter prijst, dat dit een bijzonder verstandige gedachte is, die hier in het midden wordt ge bracht. En hij is blij, dat de heer Van Ooyen er mee voor de dag komt. Want de heren moeten in geen geval denken, dat er iets ach ter zit! De zaak is deze: de Maatschappij Tavd heeft indertijd de waterleiding in deze gemeenten aan gelegd, het ganse bedrijf geïnstalleerd en met des kundig personeel op gang geholpen. „Nu is het toch duidelijk, dat de belangstelling van de maat schappij naar ons bedrijf blijft uitgaan! Tussen de Maatschappij Tavd en ons Drinkwaterleidingbe- drijf is een betrekking geboren, die we zouden kunnen vergelijken met de betrekking tussen vader en zoon, moeder en dochter!" De vergadering betuigt knikkend hoezeer zij er van overtuigd is, dat de Maatschappij Tavd zich zonder enig bijoogmerk met de benoeming van een Magazijnknecht heeft bemoeid. Vervolgens wijdt de Burgemeester nog een klein half uur uit over de goede hoedanigheden van de heer Holtz- appel. Dan geeft hij een klap met de hamer en zegt; „We gaan stemmen". De heer Bezuyen is het daar niet mee eens: „Maar Burgemeester"... De Burgemeester valt bars uit: „Man, is er nou nog niet genoeg over gehannest!"... De vergaderinga mompelt goedkeurend. De heer Bezuyen zwijgt beschaamd. Ze gaan stemmen. Diepe stilte. De uitslag van de stemming is, dat de heer Holt- zappel met op één na algemene stemmen wordt benoemd tot Magazijnknecht van de Stichting „De Drinkwaterleiding Oosthoek en Omstreken". De Burgemeester van Westplaat maakt een geducht standje als hij bij monde van Janus van den Akker verneemt wie er tot Magazijnknecht is benoemd. Janus van den Akker is aan het ziekbed van de Burgemeester bescheiden om een kort ver slag te doen van het behandelde in de vergade ring. „Konden jullie dan werkelijk geen ge schikter Magazijnknecht vinden dan zo'n Mof!" Van den Akker verontschuldigt: „Ik heb ook nog gezegd: wat een jammer, dat onze Burgemeester d'r niet is". De Burgemeester zegt nog heel veel lelijke din gen. Zijn vrouw komt om hem te kalmeren, maar ze maakt de zaak nog erger met te zeggen, dat die Duitsers toch zo mooi muziek kunnen maken. Laatst was er een gezelschap studenten, die als straatmuzikanten door het land trokken. „Weetje niet, mijnheer Van den Akker, ze zijn hier ook geweest"... De Burgemeester komt overeind in bed. Omdat hij zo verwonderd kijkt licht mevrouw nog toe: „Dat was onlangs toen jij die paar dagen in Den Haag was". De Burgemeester knikt met een rood hoofd: „De ezel!" Daarmee bedoelt hij Wethouder De Ram, die toestemming voor het maken van de muziek gegeven heeft. Hij zegt grimmig: „Ze lopen het land maar af te schuimen!" Hij valt opnieuw uit: „De stomme varkens!" En deze keer heeft de Bur gemeester het oog op al zijn collega's in den lande, die een troep spionerende studenten in de gelegenheid stellen op kosten van het grote publiek het land door te trekken. Van den Akker is ook al weinig met de musice rende Duitse jongelingschap ingenomen. „D'r waren drie vrouwlui bij!" Hij trekt zijn voorhoofd in diepe rimpels, want hij vindt dat erg bedenke lijk. Hij wil er nog meer van zeggen als de Burge meester ineens begint te roepen; „M'n hoofd, m'n hoofd". Mevrouw is dadelijk in de weer met eau de cologne, en als de dokter komt verklaart die, dat de patiënt weer een stuk achteruit gegaan is. De Burgemeester van Westplaat staat intussen met zijn mening geheel alleen wat wel meer met verstandige mensen gebeurt. De burgers van Oosthoek en Omstreken zeggen unaniem, dat de keuze van het Bestuur van de Drinkwaterleiding nog niet zo slecht geweest is. Alleen de families Barendregt en Goedeman zijn van een andere opinie, maar omdat ze zo nauw bij de zaak betrokken zijn geweest telt hun mening eigenlijk niet mee. De mensen van Oosthoek en Omstre ken zeggen minachtend; „Wat woue die nou!" En ze zijn ingenomen met de vriendelijke, dikke Duitser, die zo leuk het Hollands radbraakt. Hij vertelt aan iedereen, „dat hij eigenlijk geen Duit ser ist, maar dat hij Hollander geworden ist door naturalisatie". Hij heeft er heel veel geld voor moeten neertellen! „Ja, ja, die Hollanders zijn duur met hun naturalisatie. Maar hij heeft het er voor over gehad!" En hij lacht een brede, gulle lach. Zo komt het, dat de genaturaliseerde heer Holtz- appel zich spoedig vele vrienden maakt in de gemeente. Zijn vrouw helpt dapper mee; ze komen aan huis bij de Directeur van de Stichting; bij de Boekhouder. Ook een enkele keer bij de Burgemeester. Maar dat komt, omdat ze daar lompweg binnenvallen en de Burgemeester te goedmoedig is om te laten merken, dat het gezel schap hem minder aangenaam is. Ook maakt de Burgemeester graag van de gelegenheid gebruik om zijn Duits wat op te halen, en mevrouw geurt telkens met het vakantie-uitstapje, dat ze vijf-en- twintig jaar geleden gemaakt hebben door de Rijnstreek. De geboorte van een jonge Duitser van Neder landse nationaliteit helpt mee om de band tussen de familie Holtzappel en de landstreek Oosthoek en omgeving te verstevigen. Dat komt, omdat de geboorte aan de moeder bijna het leven kost, ze zweeft dagenlang tussen leven en dood zoals dat gezegd wordt. Het is iets, dat andere moeders soms ook overkomt en dan leeft heel het dorp met het gezin mee. Maar met deze Duitse mensen leeft het dorp zeer hartelijk mee. Als het bericht de ronde doet, dat er enige beterschap is dan worden er bloemen gebracht, en eieren en soep voor de kraamvrouw. Het spreekt vanzelf, dat de heer en mevrouw Holtzappel in de Oosthoekbode kennis geven van de geboorte van een welgeschapen zoon Wilhelm Friedrich. Ze doen dat, „met dank aan God", want mijnheer Holtzappel weet pre cies hoe het in Oosthoek behoort. (wordt vervolgd) Komplete woninqinrichtinq Oohqensplaat VTj 01873-1437 ^^.l^)f.^.i^^l^lf.,fl^l^^li.l^l^l^^.^.l^^.l^.l^^.l^)^^.^.l^^.l^^.^.^.^.>^^.)^^.^.>^l^^.^.^.l^^■^.^.^.^.4■:^>^l^.^.^.^.^.l^

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1990 | | pagina 5