EIIIMIDEfl-IIIEUWS
Voorheen in Meneerse
Met 'n goede verhuizer
kunt u rustig gaan slapen
Overdenking
uit de
Heilige Schrift
Programma Havendag
flakkee expresse bv
van Dyke
17
An d' overkante
Fa. B. van Eek Zn.
Tussen pasen en
wederkomst
Jan Knape Mzn.
Middelharnis, zaterdag 26 mei
Baby Broderie Boetiekjes
Ophalen oud papier
R€CHT 6 KROM
GESTRCePTS HAMEN
STUIfMEELVEHAfGODtNG
LEENHEER
WAAR AAN TE KLOPPEN?
hypotheek Qj]!
op maat... nvm
Makelaar Tamboer
VERVOLGVERHAAL
Zijn
rentmeesters
onzer goederen...
Niet uitgegeven manuscript,
beschikbaar gesteld door
M. A. Knape
2e Blad
VRIJDAG 25 MEI 1990
No. 5903 1
Den healen ochend had en in dy groate
zaele gezete. Healemaele in zen eantje;
net as aol dy aore dy overal om zen heen
gezete hadde. Hy was blye dat en pasjes
zen gat kon verluchte, 't Was der waarm
geweest in 't zou der dus vanmiddag nog
wel waarmer worre. Gelokkig kreeg je
der een glaesje waeter.
Hy liep op zen gemak deur de straeten
van de wyk waer het trammetje en dyn
ochend van 't Hollands Spoor vandaen
gebrocht had. Hy had nog een goed half
ure den tyd in dy schole was duchteby. 't
Zag der hier wat minder troasteloas uut
dan je dichte in groate steeën tegen
kwam. Van dy straeten mit haoge huzen
zoender aok mar ean flintertje groen.
Hier wazze teminsten tuuntjes voor de
huzen in baomen in de straeten. 't Was
trouwens dudelijk een butenwyk, een
weunwyk. Je zag hier gean kip op
straete.
Hy kwam op een krusing mit een
breaëre weg. Zou en nog even rechtdeur
gae of zoa langzaemerhand weer es de
Neuhuyskade opzoeke? Hy styng een
aogenblik te kyken in gyng toen toch
mar lynks of 't Was hier aok stille.
Allean gunter in de vaorte kwam der op
't aore trotwaer eantje an. Op d' ean of
aore menier kwam dy gestalte en bekend
voor. O, mar dat was der eantje waer en
mee schole gegae had. Dat en dy hier
tegenkwam! Hy wist wel dat dy naer de
overkante gegae was, mar 't was toch wel
toevallig, dat en dy hier teen 't lyf liep.
Ze wazze noe an weerskanten van de
straete al haest op dezelfde haogte, mar
den aoren keek nyt op of om.
„Hallo, Klaos!"
Hy stak gelyk de straete over. Den aoren
bleef stae.
„Hé zeg, ben jij dat? Hoe kom jij zo
hier terecht?"
Wat kloenk dat gek. Zoa praetende toch
twea Flakkeeënaers nyt mit mekaore.
„O, ik mot even hier vlak by weze om
exame te doewen. Mar hoe kom joe
hier?"
„Ik? Ik werk hier. Ik woon al bijna drie
jaar in Den Haag. Het bevalt me hier
uitstekend. Ik begrijp niet, dat er men
sen zijn die op Flakkee blijven hangen.
Woon jij er nog altijd?"
„Jae oor, in 't bevalt men der best".
Kregel docht en by zen eige: „Praet je
moerstael!" Dat was wel de meast ofkeu-
rende uutdrukking dy je bedynke kon,
in hy zou het nyt in zen head haele om
'moerstael' as een geweun woord voor
zen diëlect te gebruken.
Hy had healemaele gean zin mear in
een praetje, dus hadde ze ineans aole-
beie haest: „Tot ziens".
Toen en vaorder liep had en veul minder
andacht voor de omgeving dan earst.
Zen ontmoeting had herinneryngen
opgerope. Mit zukke maansen, dy een
tydje an de overkante geweest wazze in
dan beslist gean Flakkees mear konne
praete, wier der vroeger nogal den draek
gestoke. In dat was begrypelijk. Je hoa-
rende dan van dy vaste gezegdes: „'k
Heb in De Haag gedijnd" in „Der zit een
vlijg op de spijgel".
Mar feitelijk most je mit zuk soort
maansen meelieën haa. Dy sneeë om
zoa te zagen der eige wortels deur. Dy
Hete een heal stik van der eige ver-
draoge.
Dadde der maansen wazze dy niks
aores konne praete dan het zoagezeide
beschaefde Nederlands omdat ze noait
de kans gekrege hadde om een diëlect te
learen, dat was al aarg genog. Dus twea-
taeligheid dy je by wyze van spreken
zoamar kedo gekrege had, dy gaf je toch
nyt domweg op? Was het nyt Karel de
Vuufde geweest, dy gezeid mot haa: zuv-
vel taelen as ik spreke, zuwel kear bin ik
een maans? Daer zat toch veul waers in.
In wat een moeite kostende het voor een
haop maansen nyt om der een aore tael
by te learen. Was 't dan nyt by de wilde
spinnen of as je een tael dy je behear-
sende, geweun ofschreef?
Nee, dan petje of voor „ik bin hoenger".
Dat klonk dan meschyn wel een beetje
vreemd voor de Flakkeeënaers dy dat te
hoaren krege, mar der zat een vasthou-
wen an de moedertael achter waer je
allean mar de groatste bewoenderyng
voor kon haa.
't Was in de zeumere drek nae de bevrij
ding geweest. Der stappende ineans een
miletair het straetje in. Dy had een
vreemd uniform an in hy liep naer de
huusnummers te kyken. Halverwege 't
straetje bleef en stae. Daer kloppende 'n
op een voordeure in hy gyng naer
binnen.
Toen en een tyd laeter weer naer buten
kwam, maekende 'n een praetje mit de
naeste buren. Dy vertellende 'n van wy
en der eantje was. Hy was in Ammereka
gebore in getoge in hy had nog noait een
voet op Flakkee gezet. Hy praetende wat
langzaem in soms wat krom. Mar 't was
verstaenbaer Flakkees geweest wat en
09.30-21.00 uur:
Vanaf 12.00 uur:
13.00-16.15 uur:
13.30 uur:
14.30-16.45 uur:
15.00-21.00 uur:
16.00-16.15 uur:
16.15-17.15 uur:
17.30-18.30 uur:
Braderie rond de
haven.
Muziek aan de haven.
Sportdemonstratie aan
het Beneden Zandpad.
Show zakkendragers-
gilde met schepen van
de Bruine Vloot.
Muziekfestival op het
Diekhuusplein.
Pretmobielshow om
geving Wilhelmina-
brug.
Watersport modeshow
Spektakel rond Geu-
zenschip „Prins Admi
raal" (inname Middel
harnis).
Modeshow
sportkleding.
voor kleding, kussens en kado's
Oranjestraat 8, Sommelsdijk
Tel. (01870) 52 71
zoa vaore van Flakkee vandaen van zen
ouwers geleard had.
„Ik vliege op een bomber", zei en. Van
een bommenwerper hadde zen ouwers
nog noait gehoard toen ze naer Amme
reka vertrokke.
Hy was in Duusland gelegerd in hy
gebrukende een paer vrye daegen om
Holland in vooral zen groatouwers hier
in 't straetje te bezoeken. Dy had en noe
voor 't earste van zen leven gezieë. Via
Den Haeg was en naer Flakkee ge-
komme.
„Ikke beter verstae joe dan dy in Den
Haeg". Allicht, zen vaoder in moeder
hadde noait Nederlands gesproke in op
schole learende je dat daer nyt.
By de Neuhuyskade was oenze wande-
laer weer vrom in de werkelijkheid van
den dag. Hy most zen andacht noe op
aore taelproblemen gae richte. By de
schole liepe der al heal wat te wachten.
As je nyt beter wist, zou je kenne dyne,
dat ze liepe te popepen om vaorder te
gaen mit het exame. Mar sommige zur-
gelijke gezichten brochte je wel op
aore gedachten.
't Was voor aolemaele: deur den zuren
appel heen byte.
,-:5=5r^^ Westdijk 33-56
i Middelharnis
\Tel. 01870-3035-2060
IFietsen, brommers,
reparatie
GOEDEREEDE
Door de Kon. Fanfare „Apollo" wordt
weer oud papier opgehaald op zaterdag
26 mei in Goedereede, Havenhoofd en
Oostdijk. Graag tijdig gebundeld gereed
zetten s.v.p.
Muziek en show op
vlot in de haven.
19.00-22.30 uur: Stien en Olaf
23.00 uur: Vuurwerk.
Lorentz 1 3241 LX Middelharnis Tel. 01870-2188 A
Cricketpad 15 3223 EA Hellevoetsluis Tel. 01883-20016 M^
Kreeftstraat 36 4301 ZD Zierikzee Tel. 01110-13163 l^iJ
Wielsingel 24 3261 VJ Oud-Beijerland Tel. 01860-13624 ^1
„Indien gij dan met Christus opge
wekt zijt, zo zoekt de dingen, die
boven zijn, waar Christus is, zittende
aan de rechterhand Gods.
(Koloss 3:1)
Velen hebben moeite met pasen en wat
er op pasen gebeurd is. Dat de Heere
Jezus Christus, Die aan het kruis van
Golgotha gestorven was, opgestaan is
uit de doden. Dat is voor ons verstand
ook niet te begrijpen noch te verklaren.
Het strijdt met alles wat we zien en voor
mogelijk houden.
De opstanding van Christus uit de
doden vraagt gelóóf; en het geloof, dat
Hij gestorven is voor onze zonden en
opgewekt is tot onze rechtvaardigma-
king wordt dan ook voortdurend aange
vochten en bestreden. Zo was het reeds
in de eerste christengemeente, eigenlijk
al op de dag van Zijn opstanding zelf
Sommigen hebben zich gebogen voor
hun verstand en de opstandingspredi-
king van pasen een geestelijke betekenis
gegeven. Dat men na Zijn dood zich
rekenschap is gaan geven van Zijn pre
diking en in Zijn voetstappen is gaan
leven; dat Hij zo (voort)leeft en dat moe
ten we dan verstaan onder Zijn opstan
ding! Maar het heilsfeit van Zijn op
standing legt men terzijde omdat het
verstand er geen raad mee weet.
Steeds meerderen zijn zo gaan denken
en het geloof der eerste christenen en het
getuigenis der Kerk gaan vergeten,
kwijtgeraakt of er de schouders voor
gaan ophalen als voor een afgedane
zaak.
Voor de apostel Paulus is er echter geen
twijfel mogelijk: de Heere Jezus is opge
staan uit de doden; anders is ons geloof
tevergeefs en zijn we nog in onze zon
den. Als het alleen maar gaat om een
rekenen met Christus in dit leven, dan
zijn we de ongelukkigste van alle men
sen, zegt hij zelfs! Iets anders is de vraag
of we inderdaad met Christus mee zijn
opgestaan: begraven in Zijn dood, met
Hem gestorven, maar om herboren op te
staan als een ander en nieuw schepsel!
Dan is ons leven met Christus geborgen
bij God, voor eeuwig gered en behouden
tot zaligheid.
Dat vraagt geloof en geloof is er niet
zonder de Heilige Geest! De vraag
ernaar mag dus gesteld worden, want
geloof in de Heere Jezus Christus is niet
vanzelfsprekend; en de Heilige Geest
moet er ook plaats voor maken in ons
leven: dan gaan we zien wat we missen
zonder Hem en gaan we er ook om vra
gen, dat Hij onze plaats wil innemen
opdat wij altijd met Hem mogen zijn en
Hij ons leven vervullen mag met Zijn
heerlijkheid. Juist Zijn opstanding uit
de doden is dan van zo grote betekenis,
want het is de grond en zekerheid, dat
Zijn lijden en sterven voor onze zonden
volkomen genoegdoening heeft gegeven
aan onze hoogste Rechter, zodat wij in
Hem rechtvaardig voor God kunnen
zijn zonder iets van onszelf
„Indien gij dan met Christus opgewekt
zijt, zo zoekt de dingen die boven zijn."
Het geloof in Christus' volbrachte werk
heeft een vervolg: één zijn met Christus
in een opstandingsleven leidt tot een
nieuwe aktiviteit, namelijk van het zoe
ken van de dingen die boven zijn. Zó
komt het toebehoren aan Christus open
baar: een andere interesse, een andere
aktiviteit dan die van weleer en van hen,
die Christus geen plaats geven in hun
leven.
„De dingen die boven zijn." Is het niet
de vergeving van zonden, waardoor het
verkeerde in dit leven steeds weer buiten
ons denken, doen en laten gebannen
moet worden! Is het niet het doen van
wat God van ons vraagt, want zo doen
de heilige engelen toch ook altijd en
overal! Dat zoeken te zien en dat dan
ook zoeken te doen, want God eist het
niet alleen van ons, Hij heeft er ook
récht op: zoudt u Hem zo niet dankbaar
zoeken te zijn voor al die onverdiende
zegeningen voor Hchaam en geest, die
Christus verworven heeft door gehoor
zaamheid en lijden op deze aarde? Het
kan niet uitblijven zoals Christus móest
opgewekt worden ten derde dage en uit
het graf verrijzen omdat Hij alles, alles
volbracht had!
Zo wordt ook de toekomst voorbereid,
want waar het Hoofd is, zullen ook een
maal de leden zijn. Christus is reeds
boven; Hij is ten hemel gevaren. Bij Zijn
schatten en gaven, de dingen die boven
zijn. Zoeken daarnaar betekent ook
erop ingesteld en afgestemd worden!
Klaargemaakt worden om altijd met de
Heere te zijn, zoals de school klaar wil
maken voor het volle leven. Zó is het
leven van zoeken naar de dingen, die
boven zijn, een levenslange oefenschool
voor het Vaderhuis met zijn vele wonin
gen: ontbreken van dit zoeken betekent
dan ook dat u geen Thuis hebt bij de
Vader.
Of het er altijd zo goed van wordt afge
bracht? Of ook de ware chritsen altijd
een stralend voorbeeld is van wat hij
wezen moest? Beschaamd moeten we
het hoofd buigen. „Als ik het goed doen
wil, ligt het kwade mij bij en het goede,
dat ik doen wil, doe ik niet; en het kwade,
dat ik niet doen wil, doe ik", zegt zelfs
een apostel zoals Paulus. Het moet altijd
weer komen en verwacht worden van
Hem, Die aan Gods rechterhand geze
ten is. Dat predikt Zijn macht! In de
rechterhand schuilt immers onze kracht.
Welnu, zo 't u aan kracht en trouw ont
breekt, ze zijn te vinden bij Hem, Die
krachten geeft èn Die zo getrouw is
als sterk.
W. H. V. K.
Deze vraag- en antwoord-rubriek staat
geheel ten dienste van de iezer die er
kosteloos gebruik van kan maken. Uw
vragen op velerlei gebied kunt u sturen
aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Post
bus 8, Middelharnis, met in de linker
bovenhoek „Vragen-rubriek" vermeld.
De vragen worden door deskundigen
beantwoord en zullen binnen enkele
weken na de inzending compleet met
antwoord in deze rubriek worden ge
publiceerd.
Welk recht heeft mijn zwager op de erfenis
van mijn oom?
Antwoord: Geen enkel recht, want een
zwager is geen bloedverwant. Dat kan
hij vinden in de art. 900 - 908 in het 3e
boek van ons Burgerlijk Wetboek.
Na enkele regenbuien zie ik allerlei verti-
kale witte strepen op mijn ramen. Is dat
zure regen? En wat doe ik er tegen?
Antwoord: Het regenwater zal kalk uit
de voegen van de muren hebben meege-
spoeld en die kalk blijft als witte strepen
op de buitenzijde van het glas achter als
het water daar opdroogt. Haal wat blok
jes citroenzuur bij de drogist en maak in
een emmer lauwwarm water een oplos
sing van 4 a 5%. Doop een schone,
zachte lap in dat water en veeg daarmee
van boven naar beneden over die stre
pen. Daarna kunt u de ramen lappen
zoals u het gewend bent. Lukt het niet
ineens, dan kunt u wat meer citroenzuur
aan het mengsel toevoegen.
Je leest in tal van reklameblaadjes dat stuif
meel en bijenpollen zo geneeskrachtig zou
den zijn en tegen allerlei allergieën en
ziekten helpen. Is dat wel waar en hoevéél
mag je er dan van nemen?
Antwoord: Met het woord pollen wor
den hier stuifmeelkorrels bedoeld. Bijen
boeden daarmee hun larven en daarom
is het gezond voedsel, maar dat geldt
voor die piepkleine jonge bijtjes. Wie het
verschil in omvang en lichaamsgewicht
tussen die nietige wormpjes en de mens
becijfert, begrijpt wel, dat wij minstens
het tienduizendvoudige nodig hebben
van hetgeen die bijenlarven te eten krij
gen. Die pollen zouden wel wat amoni-
zuren, eiwitten, enzymen, koolhydraten,
metalen en mineralen bevatten, zoals
calcium, fosfor, kalium, magnesium,
mangaan, silicium, ijzer en zwavel,
maar bij de meeste der genoemde stof
fen handelt het slechts om sporen ervan.
En die vinden we in bijna elke voedings
stof Doch die eiwitten, koolhydraten,
amonizuren enz. zijn makro-elementen
in ónze voeding. Dat wil zeggen, dat de
mens er dagelijks vele grammen, zo niet
tientallen grammen, van nodig heeft om
te kunnen leven. Met die sporen, dat zijn
dus uiterst kleine (niet in procenten uit
te drukken) deeltjes, kan geen mens
enige tastbare resultaten boeken in zijn
toch al zo uitgebreide voedingspakket.
We krijgen werkelijk al ruim voldoende
van die genoemde stoffen (en nog méér
dan die folders opsommen) binnen met
onze dagelijkse maaltijden. Mits we
goed en gevarieerd eten, natuurlijk. Al
met al je reinste kwakzalverij, die pol-
lenpropaganda. Het ergerlijke is, dat dit
stuifmeel soms wordt aanbevolen als
geneesmiddel tegen bepaalde ernstige
kwalen. Dat is ronduit misleiding.
Kan het moeilijkheden met mijn verzeke
ringgeven als ik mijn auto een tijdje uitleen
aan iemand anders en er dan iets mee
gebeurt als ik zelf elders ben? Ik ben wel
rondom en all-risk verzekerd.
Antwoord: Indien u uw auto zelf in
gebruik geeft aan iemand die in het bezit
is van een geldig rijbewijs, en u de pre
mie op tijd betaalde, blijft de verzeke
ring bij de meeste maatschappijen op
die wagen van toepassing alsof u er zelf
mee reed. Dus ook als er een schade ont
staat. Lees er voor alle zekerheid uw
polis even op na. Laat de gebruiker wel
een papier tekenen, dat hij uw auto in
goede staat heeft ontvangen èn op een
bepaalde datum zal terugbezorgen,
want er zijn wel eens van die figuren die
wel „van plan" zijn het geleende terug te
bezorgen, maar die de datum telkens
weten uit te stellen....
Weet u een winkel die nog zeepkloppers
verkoopt?
Antwoord: Voor u is de dichtstbijzijnde
„Winckel van Sinckel" waar nog van die
ouderwetse artikelen voorhanden zijn,
de fa. Gireca, Dorpsstraat 25, 2825 BM
Berkenwoude, tel. 01826-676.
kritisch selekteren
Tel. 01870-3477
^l^]^J^4.^^l^,^^^l^l^l^^.)^l^.:fJ^4.:^)^^)^.4.l^l^'^l^l^l^l^i^J^J^l^>^l^l^:^J^l^l^.l^^.4.]^l^l^l^l^l^i^l^l^4^^
47
Kees maakte een afwerend gebaar.
„Pffjo".... En hij herinnerde zich plot
seling, dat hij nog een cent in zijn zak
had: „Ik ga nog gauw voor een cent drop
kopen".... Hij liep hard weg. Piet be
hoefde niet te weten wat er gisteravond
thuis gebeurd was: zijn vader had hem
twee harde klappen om zijn oren gege
ven waar de meester bij was! En hij was dadelijk
naar bed gestuurd! En in veertien dagen mocht
hij niet naar buiten dan alleen om naar school
te gaan....
Piet keek de gestalte van Kees na, die met zijn
lange benen door de straat holde en om de hoek
verdween. „Zo'n flauwerd".... mompelde hij.
Onverschillig slenterde hij naar school toe. Bijna
hoopte hij, dat Kees te laat zou komen, dan zou
hij school moeten blijven en dan kwam het mis
schien.... dat andere, waar ze op wachten.... Maar
Kees was nog net op tijd....
Dat meester Van Doom die avond geweest was
vond Piet wel goed. Ze zouden er thuis toch wel
achter zijn gekomen en nu was het geleden, daar
behoefde hij tenminste geen zorgen meer over
te hebben.
Vader was boos geweest, en moeder was de mees
ter telkens in de rede gevallen en ze had gezegd:
„Is het toch waar?... Hoe is het mogelijk!".... En
dan tegen hem: „Lelijke jongen".... Hij had er ver
legen bij gezeten, met neergeslagen ogen, ook
toen de meester tegen hem sprak. Hij wist niet
eens meer wat de meester zoal gezegd had, ook
niet wat vader gezegd had. Hij had alleen
gehoord, dat vader beloofde: „Ik zal hem wel krij
gen, meester!".... En vader had woord gehou
den....
Sinds die avond moest hij dadelijk naar bed
zodra hij thuiskwam uit de herhalingsschool.
Hoe lang dat nog zou moeten duren kon hij niet
berekenen. ledere keer als hij uit school kwam
dacht hij, dat het de laatste keer wel zou zijn
geweest. Dan talmde hij en ging bij de tafel zitten
in de hoop, dat vader er niet meer aan zou den
ken, of dat hij het nu wel genoeg zou vinden, maar
altijd kwam zijn strenge stem: „Naar bed!"....
En dan ging hij. Soms keek moeder naar vader, en
Piet begreep wel wat ze wilde. Maar vader deed
net of hij het niet zag. En een keer zei moeder iets,
hij kon niet verstaan wat ze zei, omdat hij net de
kamerdeur achter zich dichttrok en moeder zei
het zo zachtjes. Maar vader's zware stem kwam
door de gesloten deur heen: „'t Is een heilzame
remedie.... kun je beter doen dan slaan.... zijn ze
zó weer vergeten.... Heeft-ie tijd om eens na teden-
ken.... Ik zal hem wel krijgen met zijn bal
dadigheid"....
Even had hij stilletjes geluisterd of moeder nog
iets terug zou zeggen. Maar hij hoorde vader met
zijn stoel schuiven en hij was vlug naar boven
gegaan. Want iedere avond, als hij goed en wel op
bed lag, kwam vader nog even kijken of hij niet
een boek meegesmokkeld had. Dat had hij een
keer gedaan. Vader had het afgenomen en gezegd:
„Dat.... moet.... niet.... meer.... gebeuren,.... hoor"....
En bij ieder woord had hij een klap met het boek
op zijn hoofd gekregen. En zonder klappen had
hij nog gezegd: „Je hgt voor straf op bed, versta
je!".... Nadien durfde hij niet meer te riskeren om
een boek mee te nemen, want vader keek wel eens
onder de dekens en onder het kussen.... En vader
had ook nog gezegd: ,/ds je niet weet wat je doen
moet, dan denk je maar aan het kwaad dat je
gedaan hebt, begrepen.... En dnek dan ook maar
eens aan wat de meester tegen je gezegd heeft: dat
je God wel mag bidden om vergeving.... Heb je dat
wel gedaan?".... Hij had er geen antwoord op gege
ven en vader was weggegaan. Hij probeerde zich
te herinneren wat moeder precies gezegd had,
maar hij wist het niet meer. Bidden om vergeving,
dat zou hij moeten doen, want hij had gezon
digd.... maar Frans was toch eigenlijk de hoofd
schuldige.... Onwillekeurig vouwde hij zijn han
den samen, maar hij bad niet. Hij begon er weer
aan te denken hoe alles precies gegaan was....
Dat had hij al zo dikwijls gedaan. Als je zo stil in
je bed lag zonder datje slapen kon, dan moest je
daar vanzelf wel aan denken. Soms probeerde hij
het uit zijn hoofd te zetten, en dan lag hij te turen
naar de bloemruikers op het behang. Hij kon ze
ternauwernood onderscheiden in het schemer
licht van het nachtlampje. Hij had geprobeerd ze
te tellen, maar dat ging niet, want in de hoeken
waren ze niet meer te onderscheiden, daar kwam
het schijnsel van het lampje niet en doezelde alles
weg in schemer en schaduwen....
En als er niets meer te kijken was kwam het van
zelf weer. Dan moest hij aan de juffrouw denken,
die ook op bed lag met d'r gebroken been. De
slaapkamer van de juffrouw was haast net zo
groot als de zijne, hij was één keer bij haar boven
geweest toen hij een boek van haar mocht lezen.
Door de open deur kon hij in de slaapkamer kij
ken, hoe het er precies uitzag wist hij niet meer,
maar er stond een groot ledikant met een afhan
gende sprei....
't Was toch eigenlijk wel erg geweest, nu hij er
goed over nadacht. De juffrouw d'r been gebro
ken!.... En hij elke avond naar bed.... En Frans
ziek.... En dat alles door Frans z'n schuld, want als
die niet zo gedaan had, dan zou hij nooit het licht
uitgedraaid hebben. Hij schaamde zich eigenlijk
voor zichzelf: hij had zich door Frans laten dwin
gen tot iets, dat hij eigenlijk niet wilde doen. En
hij nam zich stellig voor, dat het de laatste keer
zou zijn geweest...
Hij kon nog maar niet begrijpen waarom Frans
op die middag niet naar school was gekomen. Wat
had hij in de polder moeten doen? Was Frans
boos geworden, omdat hij hem dat geld wou
geven? Het leek er wel wat op, want waarom had
Frans die gulden uit zijn hand geslagen, zodat hij
hem niet eens meer terug had kunnen vinden, 't
Was erg flauw, want zo erg was dat nu toch niet....
hij had er Frans niet mee voor de gek gehouden,
hij had het eerlijk gemeend.... Als hij dat nu nog
gedaan had, dan zou Frans gelijk hebben gehad
om boos te worden. Het zou gemeen zijn geweest
om tegen zo'n arm ventje te zeggen: kijk, je krijgt
een gulden, en later krijg je er nog meer, als je zegt,
dat jij het gedaan hebt, en om dan tenslotte niets
te geven. Nee, dat zou erg gemeen zijn geweest.
Als Frans dat soms gedacht had, dan had hij zich
toch vergist. Hij zou het hem zeggen als hij weer
beter was, maar dat kon nog wel lang duren. En
bijna was hij jaloers op Frans, dat hij nu ziek
was.... voor Frans waren er nu geen moeilijk
heden....
(wordt vervolgd)
