EIÜVItDEn-IIIEm/S
Elly Ameling in Sommelsdijk
Overdenking
vanHron^elen
M
Produktiewaarde land- en tuinbouw
in 1989 gestegen; aldcerbouw nog niet uit problemen
uit de
Heilige Schrift
M.E.A.O.-Oude Tonge start met de l(orte opleiding
K.IVI.B.O.-administratie
Wij zijn
rentmeesters
onzer goederen...
Koor- en samenzangavond
in Poortvliet
een huis
verkopen...
VERVOLGVERHAAL
2e Blad
VRIJDAG 9 MAART 1990
No. 5882
De produktiewaarde van de land- en
tuinbouwsektor is in 1989 sterk gestegen
tot het rekordbedrag van ruim 36 miljard
gulden en het totale inkomen nam met
zo'n 13% toe. Dat blijkt uit een raming
van het Landbouw-Economisch Insti
tuut. Het totale produktievolume van de
Nederlandse land- en tuinbouw is in 1989
licht toegenomen. Alleen in de intensieve
veehouderij was er een duidelijke terug
gang. In de akkerbouw werden door de
bijzonder groeizame zomer over de hele
linie hogere hektare-opbrengsten be
haald, terwijl de uitbreiding van het pro
duktievolume in de tuinbouw in het spoor
van eerdere jaren bleef; dat wil zeggen een
groei van circa 5%.
Vooral door het aantrekken van de prijs
van de 'vrije' produkten (aardappelen
en uien) stegen de prijzen van de akker-
bouwprodukten in doorsnee met 12%.
De graanprijzen gingen echter verder
omlaag.
De stijging van de varkensprijs met 25%
leverde de grootste bijdrage aan de
sterke verbetering van de gemiddelde
prijs van de veehouderijprodukten. Om
dat in de tuinbouw alleen de prijs van
het fruit steeg, terwijl die van de snij
bloemen, de bloembollen en de boom-
kwekerijprodukten omlaag gingen en
die van de groenten ongeveer gelijk
bleef, moest deze sektor gemiddeld een
prijsdaling van 1% incasseren.
Voor de totale land- en tuinbouw resul
teerde een en ander in een flink (-1-6,5%
hogere gemiddelde opbrengstprijs. De
produktiewaarde kon hierdoor met bij
na 8% toenemen.
Vooral door een afname in het verbruik
van veevouder en kunstmest trad er een
volumedaling van rond 1% op bij het
totaal van de aangekochte produktie-
middelen. De prijs van het veevoeder
steeg met 6%, terwijl die van energie met
4% omlaag ging. Dooreengenomen wer
den de produktiemiddelen zo'n 4%
duurder. Hierdoor gaven de land- en
tuinbouwers in 1989 circa 3% meer uit
aan produktiemiddelen.
Het resultaat van een en ander is dat het
totale inkomen van de land- en tuin
bouw in 1989 met zo'n 13% is toegeno
men. Rekening houdend met de -
overigens beperkte - inflatie enerzijds
en een daling van het aantal bedrijven
anderzijds, heeft er volgens de raming
een verbetering van het reële inkomen
per bedrijf plaatsgevonden van meer
dan 14%. Een sterk inkomensherstel
deed zich voor in de varkenshouderij,
terwijl de resultaten van de melkveebe-
drijven goed op peil bleven. Binnen de
tuinbouw waren de resultaten in 1989
niet onverdeeld gunstig; met name bij de
snijbloemen, de voUegrondsgroenten en
de bloembollen bleven de bedrijfsresul
taten na een aantal zeer magere jaren
aanmerkelijk beter. Vooralsnog ziet het
er naar uit dat dit herstel niet structureel
is, zodat de akkerbouw nog niet uit de
problemen is. Bovendien hebben de
akkerbouwbedrijven die op marktorde-
ningsprodukten (granen, oliezaden en
fabrieksaardappelen) zijn aangewezen,
niet van de hogere prijzen van de vrije
produkten kunnen profiteren.
Donderdagavond 15 maart a.s. treedt
de wereldvermaarde zangeres Elly
Ameling op in de Exoduskerk te
Sommelsdijk zij wordt die avond
begeleid door de even vermaarde
pianist Rudolf Jansen. De aanvang
van het concert is bepaald op 20.15
uur, de zaal zal open zijn om half
acht.
Op het programma staan liederen van
Schubert, Schumann (diens cyclus
Frauenliebe und Leben), Francis Pou-
lenc en Maurice Ravel.
Een deel van dit programma zong Elly
Ameling enkele weken geleden in een
uitverkochte grote zaal van het Concert
gebouw te Amsterdam, de perskritieken
waren zeer lovend. N.R.C.-Handelsblad
sprak over de superieure zangkunst van
Ameling. „Zo prachtig en intelligent was
het recital van Elly Ameling, dat alles
met alles leek samen te hangen, Elly
Ameling stond daar zichtbaar als perso
nificatie van dat dubbele beeld van de
wereld om ons heen: in haar hemels
blauwe geplooide gewaad. Haar zingen
is echte kunst; zeer bestudeerd, precieus,
exquis, geraffineerd en gedistingeerd. Ze
laat zich niet gaan, alle expressie hoe
hartstochtelijk en wanhopig ook, klinkt
mooi, als KUNST.
De tekst wordt door Ameling nimmer
ontleed in woorden, die elk een eigen
behandeling krijgen. De noten, de melo
die, de voortreffelijke begeleiding door
Rudolf Jansen, geven bij haar al vol
doende beeldende kracht. De veelzeg
gendheid van dit recitalprogramma
bleek aan het slot toen Amelinga haar
toegiften zong met op de vleugel en aan
haar voeten vele bloemen, bezongen in
de eerste liederen; natuur door mensen-
I handen afgesneden van het leven en
I besproeid met kunst".
1 Elly Ameling, een van de meest geliefde
en geprezen zangeressen van onze tijd
werd geboren in Rotterdam. Zij stu
deerde met nederlandse en buiten
landse leraren onder welke Felix de
Nobel, Bodi Rapp, Gérard Souzay en
Pierre Bemac.
Haar carrière begon nadat zij eerste prij
zen had gewonnen op de concoursen
van 's-Hertogenbosch en Geneve.
Sindsdien heeft Elly Ameling alle we
relddelen bezocht op haar concertrei
zen met recitals, en met concerten met
de grote internationale orkesten onder
dirigenten als Seji Ozawa, Carlo Maria
Giulini, Bernard Haitink en Wolfgang
Sawallisch.
Haar repertoire omvat vele stijlen, zij
zong opera, met name Mozart, en orato
ria. Haar voorkeur gaat uit naar het
Op zaterdag 10 maart D.V. wordt in de
Herv. Kerk te Poortvliet een zangavond
gehouden, die georganiseerd wordt door
de Stichting SHAARE ZEDEK.
Het bekende Chr. Thools Mannenkoor
Rehoboth uit Tholen zal o.l.v. zijn diri
gent Rijk J. Rijkse een programma van
psalmen en geestelijke liederen ten
gehore brengen. Eveneens werken mee
de bekende sopraan Riet den Hertog, de
tenor Johan Baaij en de organist Bram
Bout Wzn. De meditatie wordt verzorgd
door drs. E. F. Vergunst, voorzitter van
de stichting SHAARE ZEDEK, terwijl
de plaatselijke predikant ds. A Egas de
sluiting zal verzorgen.
Naast koorzang is een flink deel van het
programma ingeruimd voor samen
zang.
Waar het mannenkoor zong heeft het
voor volle kerken gezongen. Het weet
o.l.v. zijn bekwame dirigent een boeiend
programma te brengen.
De koor- en samenzangavond begint
om kwart voor acht, de kerk is om kwart
over zeven open. De toegang is gratis.
Samen zingen voor het Shaare Zedek
Ziekenhuis in Jeruzalem. Hartelijk wel
kom.
met optimaal resultaat
Makelaar Tamboer
Tel. 01870-3477
duitse en franse kunstlied, maar zij is
thuis in alle vormen van zangkunst,
zelfs maakte zij een uitstapje, met Louis
van Dijk aan de vleugel, in het music
hall repertoire.
Elly Ameling nam vrijwel haar gehele
repertoire op de plaat (disk) op, voor
CBS, Etcetera, Philips, Erato, Telarc,
Decca, DGG, Harmonia Mundi en
EMI.
Zij stemde er in toe haar naam te geven
aan een internationaal concours dat
gehouden wordt in Den Haag; het eerste
concours dat geheel gewijd is aan de
liedkunst in alle talen en stijlen.
Rudolf Jansen
De pianist Rudolf Jansen werd geboren
in Arnhem en sloot zijn studie aan het
Amsterdams Conservatorium afin 1966
met het behalen van de Prix d'Excel-
lence. Tezelfdertijd werd hij onderschei
den met de zilveren medaille van het
Amsterdams Concertgebouw.
Hoewel hij ook solistisch optreedt, in
recitals zowel als met orkest, is hij toch
in de eerste plaats als een begeleider van
het hoogste niveau bekend geworden en
als zodanig maakte hij met tal van grote
solisten uitgebreide internationale tour
nees. Hij speelde en speelt voor o.m.
Evelyn Lear, Thomas Stewart, Birgit
Finnila, Irina Arkhipova, Agnes Giebel,
Jean-Pierre Rampal, Han de Vries,
Robert Holl en Elly Ameling. Hij maak
te daarbij een groot aantal plaatopna
men voor vele maatschappijen. Hij won
daarmee een Edison in 1988.
Naast zijn concertaktiviteiten houdt
Rudolf Jansen zich de laatste jaren
bezig met het geven van master classes,
zowel in Europa als in de Verenigde Sta
ten van Amerika.
Kaartverkoop
De Kulturele Kring 'De Welle' organi
seert dit concert weer tesamen met de
Verenigde Spaarbank te Middelharnis
en Ooltgensplaat en kaarten zijn ver
krijgbaar a 20,- per stuk (de prijs in
het uitverkochte Concertgebouw te Am
sterdam bedroeg 45,-!),
- De Verenigde Spaarbank te
Middelharnis en Ooltgensplaat
- Het VW-kantoor te Middelharnis
- Reisburo Buijsse
- Hans Dolieslager te Goedereede.
Weer geen herberg
voor Hem
„En zij ontvingen Hem niet, omdat
Zijn aangezicht was als reizende
naar Jeruzalem
(Lukas 9:53)
Bij een reis naar het Midden-Oosten
ontmoeten we dikwijls mensen, die ons
zo maar ineens kunnen uitnodigen hun
huis binnen te komen en aan de maal
tijd deel te nemen. Niet alleen voor
vrienden doen zij de deur wagenwijd
open. Ook vreemdelingen, die aanklop
pen zijn welkom. Ook zij worden op de
meest hartelijke wijze ontvangen!
Ook in de kerk van het vroege christen
dom heeft men dit als een belangrijke
zaak gezien. De apostelen hebben in
woord en geschrift de gelovigen iedere
keer weer aangespoord om 'gaarne te
herbergen'. En als argument hebben zij
aangevoerd; „Vergeet de herbergzaam-
heid niet, want hierdoor hebben sommi
gen onwetend engelen geherbergd"
(Hebr. 13;2).
In de latere christelijke traditie heeft dit
eveneens telkens een rol gespeeld. In het
begin van de 80-jarige oorlog hebben
vele vervolgde Protestanten uit de Neder
landen een gastvrij onthaal gevonden in
de Noord-duitse stad Emden. En in een
later stadium zien wij ook het omge
keerde gebeuren. Wanneer een groot
deel van de noordelijke Nederlanden
vrij geworden is van de Spaanse over
heersing, worden vele Franse Protestan
ten in de gelegenheid gesteld zich in ons
kleine land te vestigen. Wij achten het
mogelijk, dat onze voorouders hier met
name gedacht hebben aan wat de Hei
land zélf ons voorgehouden heeft: „Ik
ben hongerig geweest, en gij hebt Mij te
eten gegeven; Ik ben een vreemdeling
geweest, en gij hebt Mij geherbergd; Ik
ben in de gevangenis geweest, en gij hebt
Mij bezocht".
Toch wordt in de Bijbel duidelijk, dat
Jezus persoonlijk deze gastvrijheid bit
ter weinig ondervonden heeft. In dit
opzicht is Zijn lijden al begonnen toen
Hij geboren werd in de stad Bethlehem.
Voor Zijn ouders is er kort tevoren geen
plaats geweest in de herberg. Zo heeft in
deze Davidsstad Zijn lijden al heel
vroeg een aanvang genomen. Hij is
gekomen tot het Zijne, maar de Zijnen
hebben Hem niet aangenomen!
Hetzelfde zien wij gebeuren in een
geschiedenis, die in het slot van Lukas 9
beschreven staat. Het gaat om een ver
haal, dat zich afgespeeld heeft in een
Samaritaans dorpje. Want Jezus is on
derweg geweest vanuit het noordelijke
Galilea naar Jeruzalem in het zuiden
des lands.
Wij maken hierop uit, dat Jezus voor de
kortste weg gekozen heeft. En toch is dit
nog altijd een afstand van ongeveer 40
kilometer geweest. Bovendien kom je
met een gezelschap, dat wat groter is,
nooit zo snel vooruit. Wij zullen in dit
geval aan eCn reis moeten denken, die
minstens twee dagen of zelfs nog wat
langer geduurd heeft. Het zul dus op een
namiddag geweest zijn toen Jezus be
sloot in één van die Samaritaanse dorp
jes te overnachten. Daarom heeft Hij
twee van Zijn discipelen vooruitgezon
den om de zaak te regelen.
De bewoners van dit dorpje hebben
uiteraard meteen gemerkt, dat de beide
Joodse mannen uit Galilea afkomstig
zijn. En zij hebben natuurlijk éérst alles
haarfijn willen weten! Hoe heet deze
rabbi eigenlijk, die hier wil overnach
ten? Hebben wij het goed gehoord, dat
Hij zichzelf de Messias noemt, die
komen zou? De Samaritanen kijken de
beide discipelen nieuwsgierig aan. Is het
waar, dat deze Joodse Messias in hun
dorp een onderdak zoekt?
Het is voor die arme discipelen niet zo
eenvoudig geweest om alle vragen te
beantwoorden. Maar zij kunnen wél
zeggen, dat Jezus vastbesloten is om de
volgende dag verder te reizen naar Jeru
zalem. Wat? De ogen van de Samarita
nen schieten meteen vol vuur. Er is niet
meer met hen te praten. Een Messias,
wiens aangezicht naar Jeruzalem ge
richt is, kan hier beter voorbijgaan. Hier
in dit dorp is Hij niet welkom!
Aldus het droeve verhaal van wat de
Heere Christus bij de Samaritanen over
komen is. Wij hoeven slechts een klein
eindje verder te lezen in deze geschiede
nis om te horen hoe de Heiland zélf op
dit alles gereageerd heeft; „De vossen
hebben holen, en de vogelen des hemels
hebben nesten, maar de Zoon des men
sen heeft niet waar Hij het hoofd
nederlegge!"
Zal Hij straks in Jeruzalem méér wel
kom zijn? Aanvankelijk lijkt dit zo te
zijn. Hij zal daar als een koning Zijn
intocht houden. Er zal Hem jubelend
toegezongen worden: „Hosanna, geze
gend is Hij die tot ons komt in de naam
des Heeren!"
Maar kort daarna is de stemming in het
tegendeel omgeslagen. De bewoners van
Jeruzalem hebben Hem eveneens kwijt
gewild; „Weg met Hem!" Zo zijn de
Joden en de Samaritanen, die eeuwen
lang met elkaar overhoop gelegen heb
ben, het dit keer helemaal met elkaar
eens geweest. Zij hebben hun hele pro
blematiek op Hém afgewenteld. Zij heb
ben alles, waar zijzelf niet meer konden
uitkomen, op de schouders van Jezus
gelegd!
De last van Zijn lijden is wéér een stuk
zwaarder geworden. Zo reist Hij verder,
vastbesloten om in Jeruzalem Zijn werk
te volbrengen. En is dit het laatste
geweest wat de Samaritanen aangaande
Jezus vernomen hebben? Nee, na Zijn
dood en opstanding heeft Jezus met zeer
veel nadruk tot Zijn discipelen gezegd;
„Gij zult Mijn getuigen zijn, zo te Jeru
zalem, als in geheel Judea en Sama
ria...." (Hand. 1:8).
Merkt u? Wat Hemzelf betreft, heeft Hij
die Samaritanen niet losgelaten. Ook
hun weerspanning overtreden heeft Hij
verzoend en gezuiverd. En door Zijn
Woord en Geest wil Hij er nog méér
aan doen.
In Handelingen 8 lezen wij van de evan
gelist Philippus die zich naar het gebied
van de Samaritanen begeven heeft. En
Hij predikt hen dezelfde Jezus, die zij
eerder voorbij lieten gaan. En nu heb
ben zij Hem wél in geloof mogen ont
vangen. Met blijdschap zelfs!
Wij achten het mogelijk, lezers, dat er
ook lange tijd met sommigen van ons
niets te beginnen geweest is. Maar tot
heden heeft de Heiland geduld gehad.
En Hij blijft met Zijn machtig Woord
aandringen om de weerstand te breken.
Ja, geeft u het maar op! En weest er Hem
achteraf dankbaar voor, dat Hij Zijn reis
naar Jeruzalem volbracht heeft. Want
daar heeft Hij met het éne offer in eeu
wigheid volmaakt die in Hem geloven.
Zo staat er niets meer in de weg om
thans tot Hem te zeggen: „Blijf bij ons,
Heere, want zonder U zal het niet
meer gaan!"
Ja, inmiddels is Hij ons reeds voorge
gaan naar het hemelse Jeruzalem. Voor
lopig is onze plaats nog hier op aarde,
waar als regel voor ons geldt: „Vergeet de
herbergzaamheid niet!" Daar is een
belofte aan verbonden. Want voor zo
veel gij dit aan de minste broeders van
Jezus gedaan hebt, zo hebt gij dit Hém
gedaan. Laten wij zo gedurig bezig zijn
totdat wij de Heere Zélf ontmoeten
mogen, die tot ons zeggen zal: „Komt, gij
gezegenden Mijns Vaders, beërft het
Koninkrijk dat u bereid is van de grond
legging der wereld af!"
Dirksland
ds. A Kastelein
Met ingang van 1 augustus 1990 is het
mogelijk om de K.M.B.O.-opleiding -
Administratie te volgen aan de Samen
werkingsschool voor M.E.AO. te
Oude Tonge.
Door deze uitbreiding van het onder
wijsaanbod in beroepsopleidingen is
het mogelijk voor leerlingen vanaf 16
jaar, die 5 dagen in de week naar school
willen, een goede beroepsopleiding te
volgen in de economisch-administra-
tieve sektor.
Deze leerling krijgt binnen het
K.M.B.O. een in principe 2-jarige oplei
ding tot beginnend beroepsbeoefenaar.
Het eindniveau van de opleiding is
gelijkwaardig aan het diploma van het
primair leerlingwezen.
Leerlingen die willen en kunnen door
stromen kunnen na het K.M.B.O.-ad-
ministratie terecht bij de voortgezette
opleiding van het leerlingwezen of
instromen binnen de 3-jarige M.E.A.O.-
opleiding.
Het aantal lesuren bedraagt 30 per
week.
Een groot gedeelte (22) van deze lessen
wordt besteed aan beroepsgerichte vak
ken, waarbij d.m.v. praktijksimulaties
kennis wordt opgedaan in praktische
vaardigheden die de leerling nodig heeft
voor het funktioneren in de beroeps
praktijk.
Ook aan computerkunde, machineschrij-
ven, boekhouden, Nederlands en Engels
wordt in dit kader de nodige aandacht
besteed.
Een kleiner gedeelte (8) van de lesuren
wordt gebruikt voor de algemene vakken
zoals persoonlijke en maatschappelijke
vorming, lichamelijke oefening en Neder
landse taal.
De stage neemt een belangrijke plaats in
binnen deze opleiding.
De leerlingen gaan 2 maal per jaar
enkele weken op stage en de ervaringen
die zij in deze buitenschoolse situaties
opdoen, worden zoveel mogelijk cen
traal gesteld in het binnenschoolse
programma.
De opleiding K.M.B.O.-administratie
kent een basisprogramma en twee be
roepsdifferentiaties n.l.:
- bedrijfsadministratief
medewerk(st)er en
- secretariaatsmedewerk(st)er.
Alle onderdelen van het basis- en diffe
rentiatieprogramma worden afgesloten
met een toets. Bij voldoende resultaat
krijgt de leerling hiervoor een certifi
caat. Deze certificaten tezamen geven
recht op het diploma.
De toelating tot deze opleiding is in prin
cipe drempelloos. Wel moet de leerling
16 jaar zijn óf bij aanvang van het cur
susjaar tenminste 10 jaar dagonderwijs
hebben doorlopen.
Voor leerlingen tot en met 17 jaar kan
een tegemoetkoming studiekosten bij
het Ministerie worden aangevraagd.
Vanaf het eerste kwartaal na hun 18e
verjaardag hebben leerlingen recht op
een basisbeurs met eventueel een aan
vullende toelage.
INSCHRIJVEN voor het nieuwe cursus
jaar kunt u doen bij de M.E.AO.-Oude
Tonge, Mercuriuslaan 16, Postbus 48,
3255 ZG Oude Tonge. Tel. (01874) 16 11.
Zaterdag 10 maart van 10.30 tot
12.30 uur is er OPEN HUIS.
Jan Knape Mzn.
- 26 -
Niet uitgegeven manuscript,
beschikbaar gesteld door
M. A. Knape
„Wij zijn óók schuldig, omdat we liefde
loos hebben geloofd wat die jongen
ons vertelde"....
Meester Van Driel knikte; „Dat zou
wel kunnen"....
„Nee, zo is het"....
Er kwamen nieuwsgierige jongensge-
zichten om de hoek van de deur gluren.
er klonken stemmen.... Haastig begon meester
Van Driel de bel te luiden, het was al half twee
geslagen, dat was nog nooit gebeurd....
TIENDE HOOFDSTUK
oeder schrok er erg van toen de veld
wachter ineens aan de voordeur stond.
,Ik kom Frans halen, waar is die
jongen?"....
Ze kon geen antwoord geven en ze liep terug in de
kamer. Daar ging ze op een stoel zitten bij het
raam. „Kom maar verder".... Ze hijgde naar adem.
Wat was ze daar nu toch van geschrokken!"....
De veldwachter deed de voordeur achter zich
dicht. Hij stapte de kamer in, zijn voetstappen
klonken zwaar in het kleine kamertje. Midden op
de vloer bleef hij staan met de dikke stok in zijn
grote, bruine handen....
Uit de keuken kwam Aagt kijken waar moeder
bleef Bij de deur durfde ze niet verder en ze hield
de kleine Rietje tegen, alsof ze bang was, dat de
veldwachter het kind kwaad zou doen. Rietje
dreinde; „Naar moetie toe"....
„Ik kom Frans halen",.... zei de veldwachter nog
eens. De kleine Rietje schrok van die stem en
ineens dreinde ze niet meer.
Moeder kon nog geen antwoord geven, het was
alsof er geen geluid door haar keel wilde. Wat
mOest die veldwachter met Frans doen? Was er
iets gebeurd? Had hij iets gedaan, dat niet mocht?
En ineens kwam het vreemde gedrag van Frans
haar in gedachten, hij had vanmiddag zo erg
vreemd gedaan. Wat was er met hem geweest?
Had ze dat nu vanmiddag toch maar onderzocht,
maar ze had het ook altijd zo druk. En wie zou er
nu denken, dat het zó erg zou zijn. Nog nooit had
ze voor een van de jongens de politie aan de deur
gehad, nog nooit... En angstig vroeg ze: „Wat is
er.... wat heeft hij gedaan?"....
Er kwam een stroeve lach op het gezicht van de
politie-agent en hij zei, kortafgebeten: „Dat zul je
wel horen, zeg me nu maar waar de jongen
ergens uithangt"....
„Wel, op school natuurlijk".... Haar ogen gingen
naar de klok. Het was nog geen half vier....
De veldwachter schudde langzaam zijn hoofd;
„Hij is vanmiddag niet op school geweest".... Hij
legde op elk woord sterke nadruk. „Wist u dat
niet?"....
Ze gaf geen antwoord. Het leek wel of heel de
kamer ineens in het rond ging draaien, zelf
draaide ze ook mee, alleen de veldwachter stond
stil, zijn figuur scheen te groeien.... er kwam een
nevel voor haar ogen, ze moest zich aan de tafel
vasthouden om niet te vallenFrans was niet op
school geweest vanmiddag! Maar dat kon niet.
Frans bleef nooit stilletjes van school weg, hij
ging veel te graag, en vanmiddag was hij eventjes
vóór half twee van huis gegaan.... Die veldwachter
moest zich vergissen. Ze zei het ook: „Het kan
niet.... Frans is op school!".... Het leek wel een
angstkreet, die van haar lippen kwam.
Van zijn antwoord rilde ze; „Ik kom hier niet om
praatjes te verkopen".... Zijn stem klonk koud. „Ik
kom net van de school en daar was hij niet.... hij
was er ook niet geweest!"....
Ze keek hem aan met angstige ogen zonder iets
te zeggen.
„Dus u weet niet waar de jongen is?".... Hij maakte
een beweging om weg te gaan.
Ze gaf geen antwoord. Haastig rees ze van haar
stoel op. Ze ging vlak voor hem staan en greep de
mouw van zijn tuniek. Dan vroeg ze; „Wat is er
met de jongen?".... Haar stem klonk bevelend. Al
haar schroom voor die geduchte veldwachter had
ze afgeworpen. Die man mocht niet weggaan zon
der dat hij verteld had wat er met de jongen was.
Ze schudde zijn arm heen en weer; „Zeg op.... wat
is er met Frans!"....
Het overblufte hem. Was dit het kleine, ineenge
doken vrouwtje van daarnet? En hij begon te ver
tellen, alles wat hij wist. En hij wist precies hoe het
gegaan was, want Piet en Kees hadden niet meer
gelogen, ze hadden niet gedurfd.... En wat Piet
niet verteld had, dat had Kees verteld, ze hadden
eikaars verhaal aangevuld en niets durven ver
zwijgen.... alleen van die gulden, dat wist de veld
wachter niet...
Moeder hield de veldwachter nog vast toen hij al
lang uitverteld was. Ze wist zelf niet dat ze het
deed, en hij bleef staan alsof hij niet weg kon....
Eindelijk maakte hij zijn arm los, hij had hier
niets meer te doen....
Toen kwam er weer leven in moeder. „En wat
nu?".... Ze vroeg het verslagen. Wat ging er nu
gebeuren? Ze kon het niet begrijpen.... Ze ging
weer op haar stoel zitten.
„Ja, wat nu?.... Ik moet die jongen hebben"....
„En wat dan?"....
En weer kwam er een lach op zijn gezicht. Hij
wou zeggen, dat ze de jongen voor een poosje in
de tuchtschool op gingen sluiten. Maar toen
kwam er ineens een fijn stemmetjea van de grond:
„Tok hebbe.... tok hebbe".:..
De kleine Rietje zat aan zijn voeten en met haar
handjes rukte ze aan de dikke stok: „Tok hebbe"....
Nu het zo lang duurde had ze haar angst
overwonnen....
Aagt merkte het nu pas, ze schrok er van, haastig
kwam ze toelopen. De veldwachter deed een stap
achteruit de lach om zijn mond werd milder,
maar zijn stem was dezelfde gebleven toen hij
vroeg: „Stok hebben?"....
De kleine Rietje begon te huilen nu die stem zo
plotseling tegen haar sprak, haar blauwe ogen
keken verschrikt ze blonken van tranen, die rol
den over haar wangen heen, en haar mondje was
wagenwijd open.... Aagt nam haar op en suste met
lieve woordjes. Ze ging weer bij de keukendeur
staan.
„Is dat de jongste?".... vroeg de veldwachter. Het
was vreemd, dat hij het vroeg, maar de angst van
het kind was ook zo grappig.... en het had zo'n lief,
rond gezichtje. En dat het naar hem toegekropen
was om aan zijn stok te trekken vond hij aardig.
Waarom was het nu ineens bang geworden? Nu
was het meisje stil en met haar armpje om Aagt's
hals zat het met grote, verschrikte ogen te
kijken.
(wordt vervolgd)
InvMi
'UAKELAAni
Komplete woninginrichting Ooltgensplaat V01873-1437
*'^*¥***¥¥^**¥*'f¥-*'f***¥¥*****¥**¥****'t*'f'f'f**4-******>f*¥*******¥*******¥**¥**¥¥-¥¥*¥*'f*¥**4-¥
