EIUVIIDEn-IHEUWa m Overdenking v<mel huisje 37» l^l uit de Heilige Schrift Aansluiting Good-Lucl( EuropaTuin f Fa. B. van Eek Zn. 1 Bevolking Dirksland groeide met 66 zielen 't Is maar'n vraag!! Wij zijn rentmeesters onzer goederen... 'ngrenzeloos goed tuincentrum 2e Blad VRIJDAG 19 JANUARI 1990 No. 5868 Eén Naam tot zaligheid. Tien preken, onder redactie van ds. D. J. Budding en ds. W. Pieters. Uitgeverij De Groot Goudriaan te Kampen. Gebonden. 135 pag. Prijs 27,50. Zoals de ondertitel weergeeft, bevat deze bundel een tiental preken. Naar de namen van de redactieleden al doen ver moeden: van hervormde predikanten. Elk van de tien leverde een bijdrage aan deze waardevolle bundel. Laat ik de kring van de scribenten omschrijven als hen die in het midden van de kerk der vaderen staan en haar wensen te dienen met de prediking der Schriften, in de confessionele lijn van de bevindelijk- gereformeerde traditie. Zoals ook iemand als wijlen ds. I. Kievit te Baam dat voorstond. Enkele namen (in dit geval van de oneven genummerde pre ken): ds. p. J. Budding, ds. W. J, op 't Hof, ds. L. H. Oosten, ds. L. Schaafsma en ds. P. de Vries. De preken zijn in de eerste plaats bedoeld voor persoonlijke stichting; ze zijn evenwel geschikt voor gebruik in de zogenaamde leesdiensten. Hoe dan ook - in of buiten de Ned. hervormde Kerk - de gereformeerde prediking is het waard gelezen of beluisterd te worden. Daar mogen accentverschillen zijn; ze zijn er ook binnen deze bundel. Dat laat echter onverlet dat deze preken de éne Naam tot zaligheid aanwijzen en aanprijzen - opdat tot de vrijstand Christus dood- schuldige zondaren vluchten, tot red ding en behoud van hun arme zielen. Eilanden-Nieuws ontving de laatste weken nog een aantal nieuwverschenen boeken die hieronder min of meer sum mier worden aangekondigd. Johan en Janny Lotterman, Zending is een vak. Uitgeverij Kok-Voorhoeve te Kampen. Paperback. 59 pag. Prijs 14,90. Een boekje dat het bijbelvertalen in de zendingssituatie tot onderwerp heeft. In casu: in Papoea Nieuw-Guinea. Een verslag van enkele jaren praktijk. Ds. H. A. Visser, De Psalmen in onze tijd. Het altijd jonge lied. Deel 2, Psalm 26-50. Uitgeverij Boekencentrum te 's-Gravenhage. Paperback 271 pag. Prijs 29,50. Bij intekening op de gehele zesdelige serie ƒ27,- per deel. Het gaat er de schrijver, de bekende radio-predikant, om de Psalmen opnieuw te laten spre ken. De vaste luisteraar van 'Onder de Hoogtezon' kent de benadering van dominee Visser. Dr. W. H. Velema, Ethische vragen in predildng en pastoraat. Uitgeverij Kok-Voorhoeve te Kampen. Paperback. 112 pag. Prijs 22,50. Dit boek verscheen in de inmiddels niet onbekende Reformatie Reeks. Overi gens in een nieuwe vormgeving. De WFietsen, brommers. j^ reparatie Apeldoomse ethicus geeft in deze uit gave een handreiking (met name be doeld voor predikanten en andere ambtsdragers) voor de omgang met pas torale problemen. De hooggeleerde auteur stelt deze op konkrete wijze aan de orde. Dr. J. P. Versteeg, Neem er de tijd voor. Bez., Geest, ambt en uitzicht. Uitgeverij Kok te Kampen. Paperbacks. 68 pag. 198 pag. Prijs/14,50 28,75. Twee publicaties met nagelaten werk van de in april 1987 zo jongoverleden professor Versteeg. Het eerstgenoemde betreft een bundel met korte, meditatief getinte stukjes. Ooit verschenen als cur siefjes onder de titel 'Bezinning' in de Nieuwe Apeldoomse Courant. Het als tweede genoemde boek bevat een serie theologische opstellen van de hand van prof Versteeg, die door de jaren heen elders verschenen. Aangevuld met de herdenkingstoespraak na zijn overlij den door prof W. van 't Spijker. Het geheel wordt besloten met een overzicht van de vele tientallen publicaties die vanaf 1954 van de hand van (prof) J. P. Versteeg verschenen. Ingrid Trobisch, De verborgen kracht. Uitgeverij Kok-Voorhoeve te Kampen. Paperback. 165 pag. Prijs 19,90. De schrijfster, die weduwe is van de bekende Walter Trobisch, geeft in dit boek haar levenservaring weer aan gaande dat wat zij als het centrale punt in het leven van een christen ziet, name lijk het geborgen zijn in God en in Zijn ondoorgrondelijke liefde; het in Hem geworteld en gegrond zijn. Joh. de Haas, Gedenkt uw voorgangers, delen IV en V. Uitgeverij Vijlbrief te Haarlem. Ingebonden. 360 420 pag. Prijs 34,50 per deel. In 1984 verscheen van de hand van de heer Joh. de Haas de driedelige serie 'Gedenkt uw voorgangers', bevattende korte biografieën van predikanten die vóór 1946 waren overleden. Met déze beperking: allen waren predikant in ker ken die uit de Afscheiding of de Dolean tie afkomstig waren. De nu verschenen voortzetting van de serie heeft een gelijke opzet ten aanzien van die predi kanten die tussen 1 januari 1946 en 1 januari 1986 zijn overleden. U begrijpt dat dit vijftal kloeke boekdelen een schat aan informatie voor de liefhebbers biedt. Een kompleet naamregister maakt het geheel kompleet. Wie ge ïnteresseerd is in domineesland van 1834 tot midden tachtiger jaren van deze eeuw, zal om deze studie niet heen kun nen. We zijn benieuwd naar het vanzelf sprekende vervolg: een bundel met biografieën van hervormd-gerefor- meerde predikanten. Immers pas dan is deze serie kompleet. In 1989 is de bevolking van de gemeente Dirksland met 66 zielen tot een totaal van 7407 (per 1 januari) gegroeid. Er vonden in de loop van vorig jaar 52 geboortes plaats en er vestigden zich 192 personen in de gemeente. Er vertrokken er 167 en er vonden 38 overlijdens plaats, uit welke getallen een overschot van 66 personen resteert. STICHTING EUROPA KINDERHULP AMSrEBOAM^KXLANO Jurgen vraagt het aan Helmut in Berlijn. In Londen zou Brian het graag van Ben jamin willen horen. Francjoise stelt Marie-Claire voor 'n dilemma. En in Limburg wil Marijke het van Yvonne weten! Waar ook in Berlijn, Hannover, Lille, Reims, Londen of Simpelveld; overal stellen kinderen deze vraag: Mag ik ook naar Zeeland op vakantie? Hun vriendjes en vriendinnetjes staan met de mond vol tanden. Ze weten het niet. Zij kunnen er niet voor zorgen. En och, 't is maar 'n vraag! Jurgen, Brian, Frangoise, Marijke en nog zoveel andere kinderen menen het serieus! Zij willen ook graag naar Zee land op vakantie! Voo rhen is het niet zomaar 'n vraag. Zeeland moet daar serieus op ingaan! Die kinderen moeten antwoord hebben! We kunnen er ons niet vanaf maken met de opmerking: 't is maar 'n vraag! Helmut, Benjamin, Marie-Claire, Yvonne en nog zoveel andere kinderen zijn al in Zeeland op vakantie geweest. Misschien komen ze straks weer. In de voorgaande jaren (vanaf 1976) zijn er al bijna 2500 kinderen in Zeeland op vakantie geweest. Ze weten allemaal hoe fijn het was, maar kunnen geen ant woord geven op de vraag van die andere kinderen, die nog niet zijn geweest. Wie kan dat dan wel? De inwoners van Zeeuws-Vlaanderen, Walcheren, Noord en Zuid-Beveland, Schouwen-Duive- land, Tholen, Sint Philipsland en Goeree-Overflakkee. Op al die eilanden of bij na-eilanden zouden kinderen op vakantie kunnen komen. Maar ja, dan moet wel uitgenodigd worden. Die uit nodiging kunnen wij hen geven! Drie weken een kind opnemen in je eigen gezin, in je eigen huis. Drie weken een 'thuis' zijn voor kinderen, die dat gevoel zo vaak missen. Jezelf drie weken inzetten om een kind te laten genieten van een sfeer, die thuis niet bestaat. Drie weken een kind laten voelen, dat het heel wat waard is; dat het kansen heeft om echt kind te zijn! 't Is niet niks! Drie weken lang je huis openstellen voor 'n ander; je leven een beetje afstemmen op de ander! Je wordt er moe van; je ziet het soms eventjes niet meer zitten. Probleemloos verloopt het nooit. Wat bereik je er eigenlijk mee? Na drie weken weetje datje een antwoord gege ven hebt op 'n vraag! 't Is niet zomaar 'n vraag!! Je kunt een kind uitnodigen voor 'n vakantie. Voor informatie en aanmel ding kan er gebeld worden nöar: Suzanne Meier, telefoon (01131) 21 85. De vakantieperioden zijn: Frankrijk1 juli - 22 juli Engeland30 juli - 20 augustus Duitsland23 juli - 16 augustus Nederland ...30 juli - 17 augustus Dam- en Schaakver. 'Dirksland' Uitslagen van maandag 15 januari 1990 Dammen, afdeUng 1: J. Stolk - M. van 't Geloofafgebr. B. Roetman - K, de Jongafgebr. Joh. Koppelman - H. Stolk1 - 1 C. van Welie - K. de Munck...1 - 1 Afdeling 2: C. V. d. Kroon - A. van Rossum...l - 1 H. Grootenboer - J. Knops Jz2 - O H. de Munck - J. Vijfhuizen2 - O Schaken: J. C. de Jong - A. P. NobelVi - Vi W. L. Knöps - J. BomO - 1 H. P. Loggen - W. StolkO - 1 Beker: A. J. V. d. Vliet - A. v. d. LindeO - 1 ''TJvt het Lam Gods...' Johannes 1:36b Op de dag die in Johannes 1 vers 29 genoemd wordt: 'des anderen daags', had Johannes de Doper zijn discipelen op Christus gewezen. De Heere Jezus is gedoopt en verschijnt nu onder de scharen. Met uitgestoken vinger had Johannes Hem aangewezen als het Lam Gods, dat de zonde der wereld wegneemt. Johannes mag zien en wekt anderen op om óók te zien. De discipelen hadden hun meester gehoord, maar werden nog niet gedron gen om van meester te veranderen. Evenwel.... de Doper is een ijverig prediker. Zijn prediking is niet een eenmalige zaak. Wat hij gisteren zei, zegt hij vandaag weer. De prediking wordt herhaald. Dat is ook nu nog zo. Zondag aan zondag laat God in Zijn genade de prediking uitgaan. Ongebonden trouw van God, waarover we ons verwonderen moeten. Tegelijk.... grote verantwoordelijkheid voor wie het Woord horen. De grote vraag is: werkt de prediking iets uit? Heeft het horen van het Woord al geleid tot het volgen van Jezus, zoals we hier lezen van die twee discipelen van Jo hannes. Het is aangrijpend, dat veel trouwe kerk gangers niet of nauwelijks in beweging komen. Jaar op jaar hoort men de predi king, maar blijft er onbewogen onder. Er brak nooit iets van binnen. Men kreeg het Lam niet lief Als een getrouw heraut, die Christus de weg bereidt, zet Johannes zijn arbeid voort. Want als hij 'des anderen daags', met twee van zijn discipelen, Andreas en Johannes, Jezus ziet wandelen, dan moet hij Hem opnieuw prediken en klinkt het als een bazuinstoot: 'Zie het Lam Gods'. 'Zie het Lam Gods....' Machtige genade-prediking! Verkondiging van een zeer goede Bood schap! Lam Gods.... het Lam Gods.... het Lam Gods, dat de zonde wegneemt. In de eredienst van Israël was het lam van grote betekenis. Vele, vele lammeren werden in de tabernakel- en tempeldienst geslacht en geofferd. Maar al dat vergoten bloed kon de zonde niet verzoenen. Heel de eredienst van Israël was zinne beeldig, was voorafschaduwing van wat anders en beters. Het wees alles heen naar Hem, naar Wie het oude Bondsvolk met verlangen uitzag. Reeds Abraham had op de berg Moria op de vraag van zijn zoon Izaak: 'Vader waar is nu het lam?', profetisch naar de komst van Christus heengewezen: „God zal zichzelf een Lam ten brandoffer voorzien, mijn zoon". Jesaja mocht er ook iets van zien, toen hij sprak over de komende Messias: „als een lam werd Hij ter slachting geleid, en als een schaap, dat stom is voor het aan gezicht zijner scheerders, alzo deed Hij zijn mond niet open". Hij wijst heen naar de lijdende Borg en Middelaar, door God Zelf als het Lam Gods gegeven. Op het Kerstfeest hoorden we het op nieuw, dat God zijn belofte vervulde. En nu mag Johannes het enige Offerlam aanwijzen, dat alle andere offers deed wegvallen, „gelijk de schaduwen weg vallen voor het volle licht". Hij mag wijzen op Hem als het Lam Gods, dat geslacht is. Dat door zijn zoenbloed de engel van het verderf doet voorbijgaan. Op zulk een Lam komt het aan voor de zondaar, die voor het heilig recht van God leerde buigen en weet voor God niet te kunnen bestaan. Dit van God gegeven Lam kan volko men zalig maken allen, die hun zalig heid buiten zichzelf in Hem zoeken. Het lam is een zacht dier. Het wordt vaak gezien als een voorbeeld van geduld, zachtmoedigheid en onschuld. Een godgeleerde heeft eens gezegd, dat God het lam zo zacht heeft geschapen, opdat het de Christus zou afbeelden. Dan denken we aan het Kind, liggend in een voederbak, gewikkeld in schamele doeken. Maar we moeten niet blijven staan bij de teerheid en onschuld van het Lam. De lijn moet worden doorgetrokken. In de schaduw van de kribbe staat het kruis. Het Lam is ter slachting geleid. Het stierf aan het vloekhout op Golgotha. Op dat Lam wijst Johannes. Het Lam dat geslacht moest worden, om eenmaal in de hemel te ontvangen de lof, de aanbidding en de dankzegging. Leerde u, leerde jij, het Lam al loven? B. (slot volgt) H.H. J.l. zaterdag 13 januari moest tot het uiterste gespeeld worden om de brood nodige punten mee naar huis te nemen. Good-Luck had nog wat goed te maken, gezien de laatst gespeelde wedstrijd tegen Quick. Regenboog 4, waartegen gespeeld moest worden, was ook al gebrand op die over winning, daar zij tweede op de rang lijst stond. In sporthal de Sterrenburg in Dordrecht werd de wedstrijd om 20.00 uur in- gefloten. Het eerste leed werd al snel geleden, toen door een foutje in de verdediging van Good-Luck op achterstand kwam te staan. Bennie Vis zorgde met een af standschot voor 1-1Het was duidelijk te zien, dat het goed ging met Good-Luck. Het vertrouwen, dat de voorlaatste wed strijd hier verloren scheen, bleek weer terug te zijn. 1-2 kwam op naam van Anton Mol, die van afstand raak schoot. Regenboog trok dit weer bij. De vol gende aanval had haar opdracht snel vervuld. Dick Boeter mikte op 2-3, wat van afstand ook gelukte en Bennie Vis verzilverde een toegekende strafjworp. Uit een vrije worp werden de punten door Johan v. d. Made nog iets uitge breid. Na weer een tegendoelpunt ge- incasseerd te hebben, bracht Dick Boe ter Van afstand de score naar 3-6. De ruststand werd door Regenboog op 4-6 gezet. Na een rustperiode van 5 min. begonnen beide ploegen ongewijzigd de laatste helft. Door Johan v. d. Made werd de stand naar 4-7 gefloten. Dit werd vrijwel direkt beantwoord. Anneloes Vroegindewey vergrootte de afstand met een afstand schot. Dan begint Regenboog met het offensief, met een regen van afstand schoten komt ze dan toch nog twee doel punten dichterbij. Dineke Sprong bracht uitkomst, door een strafworp te forceren. Aan Johan v. d. Made de taak om deze kans te benutten, de uitslag was positief Deze, nu 7-9 voorsprong werd door Bennie Vis m.b.v. een strafworp, in 'n stevige berl<eliouten j uitvoering die door Anneloes Vroegindewey werd geforceerd, nogmaals uitgebreid. Een wissel aan de kant van Regenboog had de achterstand weg moeten werken, hun laatste doelpunt was ongeveer 10 min. voor het eindsignaal een feit. Good-Luck ging nog even door, met een doorloopbal van Johan v. d. Made en een afstandschot van Anton Mol werd de stand 8-12. De laatste 5 min. was het de taak de bal in bezit te houden en de Doe mee! voor een schoner milieu!! AKTIE ZUINIG STOKEN verdediging dicht te zetten. De aanval creëerde hierdoor nog enkele goede kansen, die echter door een te grote snel heid en weinig ruimte genomen moes ten worden en daarom de afwerking niet ten gunste bepaald kon worden. As. zaterdag speelt Good-Luck 1 om 12.30 uur in 'De Staver' tegen koploper O.D.O. 2 uit Dordrecht. U bent van harte welkom en wij zullen uw steun goed kunnen gebruiken. VERVOLGVERHAAL Jan Knape Mzn. - 12 - Niet uitgegeven manuscript, beschikbaar gesteld door M. A. Knape Het gebeurde toch wel meer, dat de dok ter een gebroken been af moest zetten! Hij kreeg het er warm van als hij daar aan dacht. Als dat eens waar was! Dan was hij er de schuld van, dat de juffrouw nooit meer zou kunnen lopen, want met een houten been.... Nee, dat zou ze niet kunnen, ze liep toch al zo raar, ze was zo dik. „Propje" noemden de jongens haar op school, maar hij zou ze nooit meer zo noemen, dat nam hij zich stellig voor. Als ze ooit nog op school kwam!.... „Moeder",.... vroeg hij ineens, „als iemand zijn been breekt, is dat erg?".... Moeder keek van haar werk op. Aagje hield ook op met breien en keek nieuwsgierig naar Frans. „Je been breekt?".... deed moeder verwonderd, en vader vroeg: „Wie heeft er dan zijn been ge broken?".... Hij kleurde er van. Het was dom geweest om dat te vragen. Het as net zo dom als wat Kees vanavond zei toen de meester vroeg of er soms iemand bij de school was geweest. En weer vond hij het jammer, dat Kees er zich maar niet in gepraat had, dan was het nu misschien uit geweest.... Maar nee, dan was het nog net eender, want het been van de juffrouw zou er niet beter van worden.... „Wie heeft er dan zijn been gebroken?".... hield moeder aan. „Niemand",.... zei hij verlegen, „ik vroeg het zomaar".... Moeder lachte om de vreemde vraag en begon weer te breien. „Je krijgt slaap", vond vader, „het wordt tijd, dat we naar bed gaan".... Maar Frans wou een antwoord hebben. Hij was zo ongerust, „Ja maar,.,, ik heb een beetje pijn in mijn been".... zei hij wanhopig. Het was waar, hij had een beetje pijn in zijn been, want vanmiddag had Wim van de Molenaar er een trap tegen gege ven toen ze op het schoolplein aan het voetballen waren. „Misschien is mijn been wel gebroken".... Zijn stem klonk meewarig. „Dan zal ik er straks eens naar kijken",.... beloofde moeder. „Ben je daarom zo stil?".... „Rare jongen", lachte vader, „je kunt toch met een gebroken been niet lopen!.... Hoe kom je er bij, je been gebroken!",.,, „En als het nu soms eens een beetje versplinterd is?"„„ Daar had hij wel eens van horen praten. Misschien was het bij de juffrouw ook wel verplinterd.... Vader lachte luidruchtig, „Frans, Frans,... laat toch niet om je lachen.... Als je been versplinterd was, dan zou je wel anders huilen.... dan brengen ze je naar het ziekenhuis om je been af te zetten..,. Heb je de kouseband niet te vast gebonden?",,,. Vader begon weer te lachen, Frans vond het vervelend, dat vader er om lachte. Het was erg genoeg, maar dat wist vader niet. Zou hij nu ineens maar alles vertellen. Hij deed zijn mond open om te beginnen, maar dan aarzelde hij weer.... Hij zou zo'n lang verhaal moeten doen. Hij zou alles moeten vertellen, van wat Piet gezegd had, en hoe het toen verder gegaan was..,. Er zou geen einde aan komen.... Als hij nu enkel maar behoefde te zeggen: „Ik heb het gedaan!".... Maar dan zouden ze hem niet begrijpen. Als hij eens wachtte tot morgen. Dan zouden ze alles weten. Morgen zou moeder het misschien aan vader vertellen en ze zou vragen: „Wie zou het toch gedaan hebben, h En dan zou hij ineens zeggen: „Ik heb het gedaan!".... Dat zou gemakkelijker zijn, dan wanneer hij het nu ging vertellen. Nee, nu durfde hij het niet, het kon niet, hij moest wachten tot morgen.... „Wat doe je vanavond toch vreemd, jongen", zei moeder, „neem een boek en ga lezen..,. Denk om je kostbare tijd!".... „We gaan naar bed, moeder", vond vader, „het is bijna negen uur". Hij rees op en legde zijn pijp op de schoorsteen. En Frans was blij, dat ze naar bed gingen. Hij voelde zich ziek. Zijn hoofd was zo heet en zijn oren gloeiden als vuur. En in zijn buik was ook al zo'n raar gevoel. En zijn been deed nu toch wel heel erg pijn, Wim had hem toch wel een flinke trap gegeven. Als je been nu van zo'n trap al zo erg pijn deed, wat moest het dan wel erg wezen als je been gebroken was, of versplinterd, net als bij de juffrouw. Of als de dokter je been eens af moest zetten. Hij rilde ervan als hij daar aan dacht. Dan lag je languit op zo'n vreemde tafel, en de dokter in zijn witte jas hield je been vast, en dan sneed hij er in met een mes.... of nee, hij zou het er af zagen met een zaag.... Hij schrok wakker uit zijn gepieker van vaders stem, die zei: „We zullen lezen".,,. Frans luisterde eerst niet naar wat vader uit de Bijbel voorlas. Zijn hoofd was vol met allerleid ingen. Maar vader las altijd zó met nadruk, dat je op het laatst toch naar hem moest gaan luisteren. Hij las nu de geschiedenis van Jacob en Ezau: „En Izaak zeide tot Jacob: Nader toch dat ik u betaste, mijn zoon, of gij mijn zoon Ezau zelf zijt of niet. Toen kwam Jacob bij zijn vader Izaak, die hem betastte; en hij zeide: De stem is Jacob's stem, maar de handen zijn Ezau's handen. Doch hij kende hem niet, omdat zijn handen harig waren gelijk die van zijn broeder Ezau; en hij zegende hem. En hij zeide: Zijt gij mijn zoon Ezau zelf? En Jacob zeide: Ik ben het. Toen zeide hij: Stel het nabij mij, dat ik van het wildbraad mijns zoons ete, opdat mijn ziel u zegene. En hij stelde het nabij hem, en hij at; en hij bracht hem ook wijn, en hij dronk. En zijn vader Izaak zeide tot hem: Kom toch bij mij en kus mij, mijn zoon. En hij kwam bij hem en kuste hem; toen rook hij de reuk zijner klederen en zegende hem, en hij zeide: Zie, de reuk mijns zoons is als de reuk des velds hetwelk de Heere gezegend heeft"..,, Frans luisterde niet langer. Had vader opzettelijk dit hoofdstuk uitgekozen voor hem? Maar dat kon niet waar zijn, want vader was gewoon om achtereen heel de Bijbel door te lezen. Dan was het dus toeval, dat vader nu juist vanavond bij deze geschiedenis gekomen was. Maar toeval was er niet, alles wat er gebeurde werd door God zo bestuur, dat wist hij wel. Dan was het ook God Die het zó gewild had. God wou hem nog eens laten zien hoe hij vanavond de meester bedrogen had! Het was haast precies eender geweest.... Meester deed ook zo wantrouwend, net als Izaak. En met hun drieën hadden ze dat wantrouwen weggelogen met mooie leugens, precies net een der als Jacob dat had gedaan. (wordt vervolgd) Nieuwe boeken O ^s. Westdijk 33-56 Middelharnis l|\Tel. 01870-3035-2060 DIRKSUND EuropaTuin Hogchem Vroonweg 23 Tel: 01877-1354 (b.g.g,: 1390) De tabel voor de week van: 8 januari t.e.m. 14 januari 1990 Normaal jaar- Weekstreet- Totaal streef- verbruik verbrulk verbrulk 500 m= 13 m' 159 m= 600 m' 16 m= 191 m= 700 m= 19 m=' 223 m= 800 m' 21 m= 254 m' 900 m= 24 m= 287 m= 1000 m= 27 m= 318 m' 1100 m' 30 m= 353 m= 1200 m" 32 m» 383 m" 1300 m= 35 m= 416 m= 1400 m" 38 m= 449 m= 1500 m= 41 m= 479 m^ 1600 m= 43 m' 512 m= 1700 m=' 46 m' 545 m= 1800 m' 49 m= 577 m' 1900 m» 52 m> 609 m" 2000 m" 54 m= 642 m^ 2200 m= 60 m^ 708 m3 2400 m= 65 m' 771 m' 2600 m= 71 m= 834 m= 2800 m' 76 m" 902 m= 3000 m= 82 m= 964 m' 3500 m' 96 m= 1128 m' 4000 m= 110 m= 1290 m» 4500 m= 124 m' 1454 m' 5000 m= 138 m' 1615 m» 5500 m' 152 m' 1776 m^ 6000 m^ 165 m' 1938 m' Weergegevens Valkenburg Z-H berekeningsmodel NV. GEB ZHW Weersomstandigheden: Afgelopen week lag de buitentemperatuur iets beneden het normale niveau, tiet waaide minder hard dan normaal. TIP VAN DE WEEK: Een graadje lager stoken scheelt 7% op het gasverbruik! l^^J^l^l^l^l^l^)fl^l^.lfJ^l^4.l^l^ltl^l^i^lfl^ll^^.>^)^l^l^l^l^4.)f>^l^4.}flflflf)fl^^^l^l^l^^^4.l^l^>fl^i^4.l^^

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1990 | | pagina 5