Weinig kerstsfeer
in Raadsvergadering Dirksland
Op alle vluchten goed
vanTTtx
vanDroiigelen
AAN N.BEDRIJF
V. d. Made en Kalle b.v.
KALLE B.v.
Twaalf uur
heeft de klok,
de klok heeft twaalf
Twaalf uur
heeft de klok,
Directie en Personeel
Aannemersbedrijf
Bladz. 2
Om een aantal raadsleden in de
gelegenheid te stellen kerstvieringen
bij te wonen begon de vergadering
van 21 december al om zes uur. De
23 punten tellende agenda moest in
een uur afgewerkt worden.
Strenge start
De raadsvoorzitter Burgemeester Over-
sier merkte voorafgaande aan de behan
deling van agendapunt 3 op dat er in de
lijst van ingekomen stukken tal van
zaken waren waarover men zou kunnen
discussiëren. Daartoe zou hij echter
geen gelegenheid meer geven, de stuk
ken waren inhoudelijk niet aan de
orde.
De heer Van Prooijen van Gemeentebe
langen reageerde daarop: „Deze nieuwe
lijn is zeer verrassend, dat zou u eerst in
de commissie Algemeen Bestuurlijke
Zaken kunnen bespreken".
De voorzitter voegde hem toe: „U heeft
blijkbaar uw werk voor niets gedaan".
De heer Eshuis (Partij van de Arbeid)
sloot zich bij de her Van Prooijen aan.
Hij vond het jammer dat op deze wijze
de raadsleden de mogelijkheid werd
ontnomen hun gedachten te ventileren.
Burgemeester Oversier verklaarde dat
hij vastbesloten was voortaan de in
gemeenten alleszins gebruikelijke pro
cedure te zullen volgen waarbij niet op
de inhoud van de ingekomen stukken
wordt ingegaan.
„Ik geef toe dat ik in mijn coulance van
de regel ben afgeweken" zei hij in zijn
antwoord aan de heer Eshuis „u maakt
daar misbruik van".
Van Prooijen stelden voor - nu het toch
over de lijst van ingekomen stukken ging -
alle brieven die aan het gemeentebestuur
c.q. de Raad worden gericht summier op
de lijst van ingekomen stukken te vermel
den. „Ik krijg nogal eens vragen van bur
gers die aan het gemeentebestuur en de
Raad hebben geschreven. Dan heb ik die
niet gezien en dat is vervelend".
De voorzitter beweerde met stelligheid
dat het uitgesloten is dat aan de Raad
gerichte brieven niet in de Raad behan
deld worden, een vergissing uitgezon
derd.
Toen Van Prooijen suggereerde dat een
brief wel eens lang kon blijven liggen
voor hij in de Raad komt diende de heer
Oversier hem van repliek: „Nee, onmid
dellijk, dat staat in de gemeentewet".
De vergadering die zo met wat lichte
wrijving zou eindigen in een sfeer
waarin wel de vrede werd bewaard,
maar door het College van Burgemees
ter en Wethouders nogal wat moest wor
den geslikt.
Géén deelname experiment
betaald ouderschapsverlof
De Raad besloot om uit organisatori
sche overwegingen niet mee te doen aan
de experimentele regeling om zowel de
vrouwelijke als mannelijke ambtenaar
in de gelegenheid te stellen bij de
geboorte van een kind één tot zes maan
den ouderschapsverlof op te nemen.
De heer Schouten (CDA) vond het raad
zaam de resultaten van het experiment
in andere gemeenten af te wachten.
„Dan kunnen we de regeling alsnog
invoeren" zei de heer Schouten, een
argumentatie waar de raadsvoorzitter
het niet mee eens was.
De WD was tegen het niet invoeren van
de regeling. Tijdens de verkondiging
van haar standpunt kwam mevrouw
Tuinstra onzacht in aanvaring met de
heer Koningswoud als fraktievoorzitter
van de SGP.
Crematie gevoelig onderwerp
Het regelen van de mogelijkheid tot het
bijzetten van urnen op de algemene
begraafplaatsen in de gemeente Dirks
land stuitte op weerstand van de SGP,
die bij monde van de heer Van Rossum
duidelijk liet weten crematie af te keuren
en geen medewerking wilde geven aan
de voorgestelde regeling. „De SGP is
tegen, het is niet verplicht dit toe te
staan".
De woorden die hieraan vooraf gingen
waren voor de heer Van Prooijen aanlei
ding te verklaren dat hij afstand wilde
nemen van allerlei opmerkingen van de
heer Van Rossum en hij vroeg wethou
der Kalle af hoe die het kon rijmen dat
hij als wethouder van een volledige
gemeente niet mee wilde werken aan de
regeling van een door de wet geboden
mogelijkheid.
Ook bij de Partij van de Arbeid en de
WD bleek het betoog van de heer Van
Rossum pijn te doen. „Stel je voor dat er
hier een Hindoe sterft...." sprak hij de
heer Van Rossum aan.
Burgemeester Oversier die zich bij dit
agendapunt zeer korrekt opstelde, toon
de zich verrast door het standpunt van
de CDA-fraktie, dat door de heer Schou
ten helder werd verwoord.
De heer Schouten zei principieel tegen
crematie te zijn: „De belijdenis ver
draagt zich niet met lijkverbranding.
Echter, de wet stelt crematie gelijk met
begraven".
Hoewel de gemeente de regeling niet
hoeft in te voeren, wil het CDA aan hen
die kiezen voor cremeren niet de moge
lijkheid onthouden dat de as wordt bij
gezet op de begraafplaatsen.
De heer Schouten wist zich hiermee een
andere mening toegedaan dan het lan
delijk partijstandpunt: „Dit is óns stand
punt, het standpunt van de fraktie".
Het voorstel van het College werd aan
genomen waarbij alleen de SGP geacht
wenste te worden tegen gestemd te
hebben.
Stads- en dorpsvernieuwing,
premie woningverbetering
De gemeente Dirksland ziet zich ge
plaatst voor het feit dat door de provin
cie voor het jaar 1990 voor stads- en
dorpsvernieuwing een bedrag van rond
de 300.000,- aan Dirksland wordt toe
gekend, waardoor zo'n 70.000.- min
der zal worden ontvangen dan in 1989.
Toch stelde het College van Burgemeester
en Wethouders voor een gelijk bedrag als
vorig jaar, namelijk 160.000,- te be
stemmen voor premie-woningverbetering.
De Raad ging daarmee unaniem ak
koord. De heer Schouten: „We waarde
ren dat u die ƒ160.000,- hebt laten
staan". De heer Van Nieuwenhuijzen
vroeg zich bezorgd af hoe het College
zich voorstelt de zaak in te vullen als de
provincie de toelage voor stads- en
dorpsvernieuwing gaat veranderen.
Burgemeester Oversier zei: „We zijn ver
baasd. We hadden gedacht dat voor 1990
nog de oude regeling zou gelden, nu
blijkt opeens dat het 70.000,- minder
is. Daar is het laatste woord natuurlijk
nog niet over gevallen".
Tijdelijke voorziening voor
uitbreiding bijzondere school
In het komende jaar heeft de bijzondere
basisschool in Dirksland door het groei
end aantal leerlingen behoefte aan uit
breiding van de huisvesting. Op aan
dringen van de gemeente heeft het
ministerie van Onderwijs de aanvraag
van het schoolbestuur voor een noodlo-
kaal snel ingewilligd.
Met het noodlokaal en de eerste inrich
ting onderwijsleerpakket en meubilair is
een totaalbedrag van 152.733,06 ge
moeid, dat door het Rijk wordt ver
goed.
Ergernis over rioleringsplan
en infrastructuur ziekenhuis
Weinig goede woorden hadden de oppo
sitiepartijen voor het voorstel van B en
W om voor 100.000,- door Grontmij
een nieuw plan te laten maken voor een
pompkamer en berging voor de riole
ring onder een toekomstig ziekenhuis
parkeerterrein aan de Secretarieweg.
Een plan dat met zich mee zou brengen
dat het door Grontmij gemaakte basis-
rioleringsplan, dat een jaar geleden door
de Raad is vastgesteld, herberekend
moet worden.
De heer Van Prooijen stelde het College
voor het voorstel terug te nemen en stak
een verhaal af dat er niet om loog: Hij
noemde het voorstel te duur, te ge
haast, onvolledig.
„Het plan dat door het College aan de
raad wordt voorgelegd lijkt een heel
praktisch plan. Zomaar een oplossing
voor een aantal problemen tegelijk,
behalve dan voor het busprobleem. Dat
wordt plotseling losgekoppeld nadat de
raad vijf jaar lang voorbereidingsbeslui-
ten heeft moeten nemen voor het totale
gebied van het ziekenhuis.
Gemeentebelangen is er natuurlijk vóór
dat de riolering en de Secretarieweg wordt
opgeknapt, maar moet helaas nogal wat
vraagtekens zetten bij de bestudering van
dit raadsvoorstel en de argumentatie die
er aan ten grondslag ligt. Het ambtelijk
rapport is niet overtuigend en de uitleg van
de zon aan. Ze gaven en geven nog zo
nauwkeurig de tijd aan dat men water-
klokken, kaarsklokken en wat voor ver
nuftige systemen men ook maar bedacht,
regelmatig gelijk moest zetten met de
zonnewijzer. De zonnewijzer hield het
vol tot ongeveer 1800. Toen kregen de
tik-tak klokken, die al veel eerder waren
uitgevonden, de overhand. Men werkte
toen voor het eerst met tandraderen en
gewichten. Rond het jaar 1400 versche
nen de eerste kamerklokken, die zo kost
baar waren, dat alleen koningen en
keizers zich die luxe konden permitte
ren. In de boudoirs en paleiszalen sloe
gen en tinkelden ze er lustig op los. Maar
volmaakt was het allemaal nog niet. Pas
toen Christiaan Huygens in 1656 het
slingeruurwerk uitvond met de spiraal-
veer, kwam de doorbraak van het uur
werk, dat feilloos zijn tijd aangaf
Er is een al vaak geciteerde tekst uit de
Goddelijke Comedie van Dante, ge
schreven in het begin van de twaalfde
eeuw, waarin Dante over het uurwerk
schrijft: Zoals het uurwerk dat ons roept
wanneer de bruid van God ontwaakt,
om voor haar bruidegom, die ze bemint,
de morgengroet te zingen, zoals het uur
werk het ene deel vooruit drijft en het
andere deel voorttrekt. Deze laatste
regel in de vergelijking duidt op de toe
passing van een mechanisch gecontro
leerde onderbreking voor het uurwerk,
het meest elementaire onderdeel, van
een echt uurwerk.
Van Prooijen zei dat hij hier niet wilde
uitweiden over de missers van Grontmij
maar dat Gemeentebelangen helemaal
niet wil dat 100.000,- van de Dirks-
landse burgers zomaar door het riool
gespoeld wordt. Kan dat dan niet beter
naar Herkingen?
Duidelijkheid busroute gewenst
Ook de WD was niet te spreken over de
plannen van het College. Van Nieuwen
huijzen zei verbijsterd te zijn. De ge
meente had pas een prachtig boekwerk
over de rioleringen laten maken door
Grontmij. „We hebben aan dat hele
boekwerk blijkbaar niets".
Ook de WD vond de plankosten veel te
hoog en wat betreft het plan zelf: „De
WD heeft het idee dat het College achter
stevoren bezig is. De meeste klachten
komen uit de Winterstraat en de Stations
weg en dat wordt nu losgekoppeld; er is
meer spraken van afkoppelen als je het mij
vraagt". Hij zag de buurt als een afgekop
pelde wagon, die terzijde zou staan, lang
zaam wegroestend, en waarvan men op de
lange duur hopelijk niets meer zou horen.
Hij vroeg verder: „Gaat de ƒ200.000,-
voor de infrastructuur rond het terrein
van het ziekenhuis nu naar een gratis
parkeerterrein?"
Van Nieuwenhuijzen stelde het College
tenslotte voor: „De bus rijdt nu niet door
de Winterstraat, ik zou zeggen: laat het
maar zo. We praten er nu al zo ontzet
tend lang over. Sinds jaar en dag, m'n
voorganger al. Er zijn steeds tegenstrij
dige berichten, ik ben het spoor vol
ledig bijster".
De heer Schouten bracht namens zijn
fraktie naar voren dat het wel beter was
geweest het voorstel in de commissie
gemeentewerken te bespreken. Met het
loskoppelen van de Winterstraat uit het
totale infrastructuurplan kon de CDA-
fraktie wel meegaan, waarbij hij aante
kende dat de bus toch wel snel uit de
Winterstraat moet. „Na zo veel tijd moet
daar toch een oplossing voor komen".
Bij de heer Schouten eveneens vragen
over de hoogte van het krediet.
Voorstel riolering ingetrokken
Burgemeester Oversier besloot meteen
het gewraakte voorstel terug te nemen.
Hoewel hij naar zijn zeggen een goed
betoog ter onderbouwing van het voor
stel zou kunnen houden, gaf hij er de
voorkeur aan het in te trekken, nu hij
zoveel vragen bij de raad bespeurde.
Eén opmerking wilde hij wel maken. Hij
nam het zeer kwalijk dat de Grontmij
een onderneming werd genoemd die
missers en blunders maakt, zonder dat
het met voorbeelden werd gestaafd. Hij
vond dat niet gepast omdat Grontmij
zich niet verdedigen kon. „Dat kunt u
niet doen!" was zijn verontwaardigde
commentaar.
De heer Van Prooijen attendeerde de
burgemeester: „U dwingt ons zo met dit
voorstel om te gaan" en de heer Robijn
zei grif: „'t Is waar, Grontmij kan zich
niet verdedigen; dan had u het maar in
de commissie moeten behandelen".
Van de zijde van de heer Van Rossum
kwam alsnog protest: „Ik ben het er niet
mee eens. Ik ben er tegen het voorstel
terug te nemen", toen de Burgemeester
het voorstel terug genomen had.
En daarmee kon de burgemeester weer
niet uit de voeten: „'t Is een beslissing
van het College", zei hij. En zo was
het.
Beter vliegjaar dan 1989 kan Cees Suij-
kerbuijk uit Lepelstraat nauwelijks
meer beleven. Hoewel, met zijn 45
levensjaren zit hij nog in de ideale dui-
venliefhebbersleeftijd. Boordevol ener
gie en enthousiasme om aan alle vluch
ten van het programma mee te doen.
Niet zo gebruikelijk voor een pursang
fondspeler, maar Cees is er niet zo flauw
mee. Men mag er rustig zijn weduw-
schapskooi inlopen en hij is wars van
geheimzinnig gedoe. Iedereen mag we
ten dat zijn vogels buiten het normale
rantsoen, ook nog biergist en lookolie
testen door een bevriende dierenarts.
Want gezond moeten ze zijn om de
enorme afstanden sneller dan de con
currenten te overbruggen. Voor ze diep
in het zuiden worden losgelaten, hebben
ze er meestal al zo'n duizend vliegkilo-
meters opzitten. Dit zijn nu echt de
paarden van het luchtruim.
Het is heerlijk om aan het eind van het
seizoen te kunnen zeggen, „ik weet niet
zo gauw welke vlucht in 1989 mijn beste
was". Geen wonder dat vrouw, zoon en
dochter meeleven met het succes, maar
een eventuele opvolger zit er niet in. Dat
was anders toen Cees zelf met duiven
begon. Zijn vader was een verwoed lief
hebber die graag experimenteerde en
waarvan hij veel heeft geleerd. Vieren
twintig jaar borduurt hij nu al door op
deze wijsheid en is met zijn eerste aan
schaf doorgegaan tot de dag van van
daag. Stambomen die teruggaan tot 1966
met duiven van wijlen Cees de Groot en
Cees van Bergen uit Steenbergen en
zeker tot de duif die hij kocht van plaat
selijk kolenboer Vervaart voor ƒ25,-.
Het zou een zuivere Linssenduif zijn,
die ging luisteren naar de bijnaam van
zijn eerste eigenaar „den Turk". Die
Turk kreeg uit de harem van de Witte
Molen een Delbarduivinneke en nog
steeds lopen er een zestal wolven van
deze stam op zijn hok. Een gouden kop
pel waardoor Suijkerbuijk tien tot twaalf
jaar geleden tot sterspeler op de fond
werd verheven.
Een herhaling van 1987, in 1989 werd hij
wederom eerste in de fondclub Zuid
westhoek, een organisatie van 1300 Bra
bantse fondspelers, misschien de sterk
ste eenheid in Nederland, bovendien
eerste gouden fondkampioen in de 5200
leden tellende fondclub zuid-Neder
land, die Brabantse en Zeeuwse fonds
pelers herbergt van Aardenburg tot
Mook en werd behalve de verenigings-
titels, 4e ZNB-verband, 7e fondclub
Flakkee-Zeeland-Brabant, 10e natio
naal kampioen en 12e west-Europese
marathon. Zo'n doorgewinterde fonds
peler heeft vanzelf goede adviezen. We
laten er enkele volgen.
Men moet als het niet gaat, niet versa
gen, maar extra gemotiveerd trachten
verbeteringen aan te brengen.
Een goed fondspeler moet geduld heb
ben, niet alleen om drie dagen op zijn
duiven te wachten, maar ook om zijn
toekomstverwachting te laten uitgroeien
tot twee en drie jaar alvorens er overwin
ningen van te eisen.
Regelmatig moet men de gezondheid
van de duiven doen testen.
Ter voorkoming van rasdegeneratie
jaarlijks van de beste fondhokken iets
bij kopen.
De jonge duiven - alleen de duivinnekes
doen Orleans, Chateauroux en Bourges
in het geboortejaar - niet ziften op pres
taties maar op ras. Wil men de sterkste
speler zijn op de nationale overnach-
tingsvluchten, dan zal men de mara-
thonvluchten met weinig en met 2e
garnituur moeten spelen.
De kolonie bestaat uit 60 koppels, waar
van een klein aantal in winterkweek
werd gezet, want dat is wel nodig bij alle
bonnenaanvragen. In principe worden
ze alleen afgestaan voor een liefdadig
doel, zo zijn er in 1990 weer al 20 ver
zegd. Die ze verkrijgen zullen gelukkige
zijn met atleten met zwaluwvleugels, bij
zondere soepels spieren, vogels die niet
missen van Strombeek tot St. Vincent en
van Moeskroen tot Marseille. Op alle
vluchten in zuid-Frankrijk, Spanje en
Duitsland waren ze mee, op alle vluch
ten wonnen ze prijs. Proficiat!
De tijd zal 't Ieren
Nee, ik heb geen tijd! Hoe vaak horen we
die uitroep? Maar „tijd en getij wachten
op niemand" is een oud gezegde. Het is
waar, je kunt altijd wel ergens tijd voor
maken, zo beweert men. Inderdaad. We
hebben alleen de beperking, dat we alle
tijd hebben, die ons is gegeven. Alleen
weten we niet hoe lang dat zal zijn. Wie
er zorgvuldig mee omspringt kan tijd
sparen, zo niet verspillen. En.... komt tijd
komt raad. Ook zal de tijd het leren. En
tijd is geld, zegt men. Ons hele leven is
ingedeeld in het ritme van de tijd. Er is
een tijd van komen en een tijd van gaan.
Niets is bestendig. Wat staat ons nog te
wachten? Beidt uw tijd! Of, zoals op een
gravure van Jan Luycken staat geschre
ven:
Al heeft de tijd nooit stilgestaan, is het
toch wel goed er zo tegen het eind van
het jaar zelf bij stil te staan en ook
figuurlijk de balans eens op te maken.
De winter met de rustperiode in de
natuur, de donkere dagen waarin men
probeert zoveel mogelijk lichtpuntjes te
zien, stemt tot overpeinzing.
Zonnetijd
Maar ook kijkt men keer op keer op de
pendule, de digitale wekker of het quartz
horloge. Want, het is tijd om....
De indeling van de tijd is te danken aan
Mesopotamische geleerden. Al zo'n
4000 jaar is de mens bezig met het meten
van de tijd. Daar kwam nog geen klok
aan te pas. Tijdmeten was een weten
schap. Alleen met het verschijnsel dag
en nacht, het opkomen van zon en maan
en ook de beweging van het zeewater bij
eb en vloed had men een bepaalde tijd
rekening. Ook was de tijd gebaseerd op
de sterren. Nog heeft ons dateerstelsel
als basis de jaarlijkse tocht die de aarde
om de zon maakt. Onze tijdmeting staat
los van het roteren van de sterren.
Onze zogenaamde zonnetijd berust niet
meer op het middaguur, als de zon het
hoogst staat, maar op middernacht. En
dan wel in Greenwich in Engeland. Dat
tijdstip is over de hele wereld als uit
gangspunt van de tijdrekening geno
men. En zo kan men nu de tijd met een
stopwatch tot op een zoveelste van een
seconde meten en verder naar eigen
keuze benutten of verspillen.
Schaduwlijn
De vaak prachtig uitgevoerde zonnewij
zers waren en zijn nog niet alleen een
sieraad voor het oog, maar geven heel
ingenieus met een schaduwlijn op" een
tijdschaal het draaien van de aarde om
DE GLASBAK SNAKT NAAR GLAS
wensen U een voorspoedig 1 990
■Vanaf 1 januari zijn onze tel.nummens
[018-70)3144 C01S-7-7) 14 11
„EILANDEN NIEUWS"
VRIJDAG 29 DECEMBER 1989
In de wandelgangen viel te beluisteren dat
door de Vereniging voor Christelijk Basis
onderwijs op Reformatorische Grondslag
te Dirksland bij het provinciaal bestuur
beroep is aangetekend tegen het besluit
van de Raad in september om de aanvraag
van de vereniging niet op te noemen op het
plan van nieuwe scholen voor 1990/
1993.
De verwachting is dat de behandeling van
het beroepschrift door Gedeputeerde Sta
ten ongeveer een jaar in beslag zal
nemen.
De heer Robijn uitte de kritiek van de Par
tij van de Arbeid ongezouten:
jj" 100.000,- plankosten voor een werkje
van 6 a 7 ton! Wij vinden dat dat eerst in de
commissie had moeten komen. Het zo
plompverloren op tafel gooien, daar zijn
we het niet mee eens".
Ook de keuze van het bureau dat het
plan zou moeten maken had zijn in
stemming niet. Ook dat had volgens
hem eerst in de commissie besproken
moeten worden.
„Als we zien welke blunders Grontmij
heeft gemaakt, 100.000,- daer ken 'n
vent 'n vol jaer voo gae zitte tekene!"
De heer Robijn had nog meer vragen en
suggesties voor een betere aanpak van de
plannenmakerij maar na een aantal voor
beelden genoemd te hebben besloot hij:
„We zitte noe te jakken vanwege de kerst-
vieriengen. Zeker gedocht: achter in de
agenda worre ze wel moe om d'r over te
mauwen".
wethouder Kalle in de commissie finan
ciën maandagavond was weinig zakelijk,
om niet te zeggen twijfelachtig".
Evenals de PvdA nam Gemeentebelangen
het Burgemeester en Wethouders kwalijk
dat niet eerst de commissie gemeentewer
ken was geraadpleegd en hij vroeg zich af
welk belang het ziekenhuis er bij kon heb
ben toe te staan dat de pompkamer van de
riolering onder het parkeerterrein wordt
gemaakt. Heeft hij goed begrepen dat het
ziekenhuis er een prachtig bestraat par
keerterrein aan overhoudt?
Hij vroeg het College af hoe zeker het is
dat het ziekenhuis het toestaat. Bij de
stukken had hij daarover niets aangetrof
fen. „Er is mondelinge overeenstemming
met het ziekenhuis, die mondelinge af
spraken kennen we", daarmee kennelijk
doelend op de beloofde bijdrage van het
ziekenhuis aan de vervanging van de witte
brug door een dam die de gemeente nooit
gekregen heeft.
Over de kosten van het plan dacht hij net
als Robijn en hij vond het vreemd dat bij de
stukken begrotingscijfers nergens te vin
den waren.
Hij vond het ondenkbaar dat de raad het
voorstel van het College zou aanvaarden.
„In de begrotingsvergadering heeft de
Raad twee maanden geleden tot belasting
verhogen besloten" vervolgde hij. „Ge
meentebelangen heeft daar als enige
raadsfraktie tegen gestemd. Het is toch
ondenkbaar dat de Raad nu akkoord gaat
met een voorstel als dit!"
Van Prooijen had zijn bedenkingen
tegen het voorstel van het College delen
uit de plannen voor de infrastructuur
rondom het ziekenhuis los te koppelen
en vroeg of de Winterstraat en de Sta
tionsweg dan nog aan de beurt zou
den komen.
„Na alle toezeggingen die gedaan zijn
hebben de bewoners recht op zekerheid"
aldus de heer Van Prooijen. Hij verweet
het College dat de bewoners niets van de
gemeente horen, zelfs niet op een mede
aan de Raad gerichte brief van één van de
bewoners. Hij eiste duidelijkheid, naar de
bewoners toe én naar de raadsleden.
„O Mens beschick uw Zielen staat,
Terwijl des leevens Uurwerk gaat.
Want als 't gewicht is afgeloopen
Van deze korte levenstijd,
Daar is geen ophaal weer te kopen
Voor kunst, noch geld, noch achtbaarheid".
Komplete woninginrichting Oolt<
Komplete woninginrichting Oottgensplaat Vtj 01873-1437
van
M.i.v. 1 januari 1 390 hopen wij
onze bouwaktiiviteiten onder de naam
voort te zetten.
