Kerstmis 1989
Bietencampagne voorbij
NIEUWE BOEKEN
VERSCHENEN
De weg naar huis
Kerstnachtdienst
Chemocar in Dirksland
Bladz. 2
„EILANDEN NIEUWS'
VRIJDAG 22 DECEMBER 1989
Vervolg van binnenzijde zevende blad
Middenin de nacht werden de kinderen
gewekt door het jammerlijk blaten van
Goudsik. De kinderen vonden haar,
weer onder 't afdakje, niet in de stal,
vastgebonden en bloedend uit diepe
wonden van hondebeten. Vlug en ge
luidloos bedekten de kinderen de geit
met de schapenvacht op de slee. „Weg",
zei slechts Ante, „hier de berg op, vlug,
vlug." Ante trok, Malena duwde, Mag
nus liep naast de slee en lette op
Goudsik.
Hemels vuur in eigen huis
„We moeten zo snel mogelijk voort" zei
Ante, „ze komen ons zeker achterna."
De rivier liep van het westen in ooste
lijke richting naar de zee en in die rich
ten liepen de kinderen voort. Maar nu
kwam het erop aan diep het bos in te
gaan en uit de buurt van de huizen te
blijven, waar hun achtervolgers hen
zeker zoeken zouden. Diep in 't bos
wilde Ante voorlopig een schuilplaats
zoeken om dan zo later een ander dorp
op te zoeken.
Het begon al te dagen. Nog even speelde
de zon verstoppertje achter de hoge
berg, maar toen kwam zij plotseling te
voorschijn, stralend en koesterend. Ze
legde een warm gouden tapijt voor hen
over 't bospad. Het was zo onbeschrijfe
lijk prachtig, de kinderen voelden plots
geen moeheid meer. Ook Goudsik voel
de zich nu wat beter en sprong van de
slee, nog wat ongemakkelijk in haar
„ziekenkleren", een schort en een be
bloede sjaal om haar buik. Ongelofelijk
vlug vond zij een tot de grond afhan
gende dichte den, die als huis kon dienst
doen. Onder de den lag geen sneeuw, die
had daar niet kunnen doordringen.
„Mèèè, mèèè", mekkerde Goudsik, of zij
de kinderen noodde tot bukken en bin
nen te komen. „Hier is zacht mos, hier
zijn bevroren zoete vossebessen en jene
verbessen, kom binnen mijn kinderen,
en kom maar tot rust." „Ze vraagt ons
om binnen te komen. Kijk toch wat een
sierlijke gastvrouw onze Goudsik is", zei
Malena lachend. Zij stapten naar bin
nen door een zware overhangende tak
op te Hchten, die hun „huis" onzicht
baar maakte voor de buitenwereld. Bij
de geweldige stam waren hoge, dikke
wortelknobbels, die als zitplaatsen
dienst konden doen. Ertussen in waren
prettige ligplaatsen voor kinderen en
geiten.
Ante kwam nu ook binnen met de slee.
Die draaide hij om en Malena dekte nu
deze mooie tafel met de kleine houten
nappen met schuimend warme melk en
het brood, dat de oude grootvader hen
had meegegeven. „Ik denk nog steeds
aan de lieve oude grootvader", zei
Malena, „wat vreselijk, dat we hem zo
achter moesten laten, hij was zo
alleen."
Na het eten waste Malena de kommen
met sneeuw en Ante spreidde een bed
van warme vachten. Goudsik stapte
erop en ging wijd-uit liggen. Malena
begreep ineens: ze heeft pijn, ze wil een
vers sneeuwverband om haar buik heb
ben. Nu. dat kreeg ze. „Nu gaat zij sla
pen", zei Magnus, „ze denkt dat wij, die
bijna een halve nacht doorgelopen heb
ben, nu ook gaan slapen."
„Maar 't is midden op de dag", zei Ante.
„Dan moet deze keer de zonneschijn
maar voor maneschijn dienen", zei
Malena, „ik ben zo moe, dat het er niet
meer toe doet." Tussen de warme vach
ten, met de warme zonneschijn op hun
takkendak, vielen de kinderen dicht
opeen in een diepe, gezonde slaap.
Goudsik lag waakzaam haar ogen half
gesloten, te herkauwen. Duidelijk hoor
de zij op enige afstand mensen en blaf
fende honden in het bos. Maar hier, in
het door haar gevonden huis, kon nie
mand hen zien.
De zon verdween, het roze avondrood
veranderde in een koel, bleek niets. De
maan verscheen, een ijzige vorst en kou
met zich meebrengend. De mensen
stemmen en 't hondengeblaf verdwenen
tot er weer doodse stilte heerste in het
bos. De kinderen sliepen nog steeds,
maar toen werden zij wakker, iets harigs
en warms sloop naar binnen en kroop
onder hun vacht, tot verontwaardiging
van Goudsik. „Prrr, prrr, prrr." Ante en
Malena richtten zich verschrikt op, ver
baasd over de ijzige donkerte, die hen
omhulde. De kleine grijze „ijskat" had
hen gevonden! Zó koud was het, dat de
kinderen nauwelijks spreken konden.
„Wij vriezen hier nog dood", zei Ma
lena, klappertandend. „Ik kan er niet uit,
maar ik móét", beefde ze, „die arme poes
heeft zover gelopen om ons te vinden en
zeker heeft ze in geen dagen eten
gehad." Ze stond op, sloeg de dikke
nieuwe sjaal om zich heen en begon
Goudsik te melken. „Och, had ik toch
maar één lucifer voor een vuurtje om
ons warm te maken", dacht zij. Ze wierp,
totaal versteend van de intense kou, de
oude trui van haar vader nog om zich
heen. Een denappel viel met een bons
op haar hoofd en sprong in een van de
zakken van de trui. „Dat is zeker een bij
zondere denappel", dacht Malena en
greep naar de van hars klevende denap
pel, diep in de zak. Daar voelde zij nog
iets! Het deed de pijn van de kou in één
slag vervagen. Dit was een wonder
alsof moeder op dit moment heel dicht
bij was om haar kinderen te helpen.
Malena's vingers hadden twee zwavel
stokjes gevonden, een kleine wereld van
warmte en licht!
Natuurlijk had vader houthakkend diep
in de bossen af en toe zijn korte pijpje -
zijn „neuswarmertjes" - opgestoken.
Zolang als ze nu op weg waren, had de
trui als kledingstuk gediend, 's nachts
als dek, ze hadden ermee gezwaaid en
gegooid, niet werend, dat er iets in de
zakken kon zijn. Ze kon nu wel schreeu
wen van plezier: „Ante!" Maar als ze het
nu eens niet deden, te vochtig waren.
Nee, niet Ante blij maken met een dode
mus. Zenuwachtig streek zij met 't eerste
zwavelstokje langs haar ruwe laarsje,
maar zo stevig streek zij, dat de lucifer
brak: hij glom even op en viel in 't voch
tige mos, snel uitdovend. Het was of
Malena's hartje stilstond. Nu had zij
nog één lucifer.
Ze kon wel gillen. Vuur! Dat betekende
De winter mag nu komen
warmte voor half bevroren ledematen.
Vuur! Dat betekende huis en haard voor
een paar eenzame kinderen in en einde
loze wildernis. Het mocht nü niet mis
lukken. Ze ging zitten op het mos,
spreidde haar schortje uit en legde
doorop een paar harshoutjes. Toen
streek zij voorzichtig met de kostbare
lucifer langs haar sneeuwlaarsje: één
keer - twee keer - drie keer. Haar lippen
beefden, de tranen sprongen haar in de
ogen. Nog één streek - een klein blauw
geel vlammetje sprong te voorschijn.
Vlug als een vuurvonk bracht Malena 't
vlammetje bij de harshoutjes en't
wonder was daar! De houtjes vlamden
meteen lichtrood schijnsel, knetterden
en rook kringelde omhoog. Snel legde
Malena denappels en meerdere houtjes
op 't vuur, nu in een kuiltje in het mos.
„Ante", riep zij zacht, bijna bevreesd om
het kostbare vuur nu nog te doven. Ante,
die bevend van kou onder de vacht,
manmoedig lag te denken aan de solda
ten van Koning Karel, die ook in de win
ter in de open lucht sliepen, keek op.
„Meisje, Malena, hoe heb je dat ge
daan??" Malena vertelde met stralende
ogen haar vuur-avontuur.
Boer en boerin
op eigen „plaats"
Gelukkige dagen volgden in 't eigen
knusse, kleine huis. Het vuur brandde
nu dag en nacht. Goudsik genas door
alle niet-aflatende zorg en de rust prach
tig van haar beet-wonden. Er was volop
te eten voor haar in 't bos. Tevreden
stond zij haar warme melk af aan de
kinderen en de klein grijze kat, die hen
niet meer verliet. Af en toe vind Ante een
haas of een sneeuwhoen, die zij rooster
den boven het vuur. Ante en Magnus
sneden houten lepels, Malena had het
zo druk als een kleine huisvrouw. Ze
zorgde, dat allen zich wasten, met warm
sneeuwwater en zeep, ze waste de kleren
en droogde ze in de heldere zon. Dan
breide ze aan haar wanten en borduurde
ze met kleine rose roosjes. Zoveel was er
om over te praten: de brilleman in zijn
kleine huis, de kleine meisjes Greta en
Kaisa bij de houtvester en zijn aardige
vrouwtjes in het vriendelijke huis op de
heuvel. Lisa en Erik op de grote, welva
rende hoeve. Ze miesten ze, Magnus
miste Erik méér dan hij zeggen kon.
Maar als de avond viel en zij diep onder
de vachten kropen in de hevige kou, was
het alsof de sterren wenkten en naar hen
lachten met moeders ogen.
Op een morgen werden zij wakker, ver
wonderd, er was iets veranderd in de
atmosfeer. Het vóélde anders. De vogels
om hen heen kwetterden en tjilpten luid,
zij schenen buitengewoon opgewonden.
„Moetje eens zien!" riep Malena, die als
een goede huisvrouw het eerst opge
staan was om het vuur op te rakelen.
„Zie je de druppels over ons hele dag?
Kijk eens hoe prachtig rood de zon ze
kleurt!" „Het lekt! De zuidenwind!" riep
Ante. „Nu komt de lente in het land."
„Oh!" riep Malena blij, nu breken de
watervallen los, de berken worden weer
groen en duizenden bloemen gaan weer
bloeien, wat zijn wij gelukkig, Magnus,
Ante!"
„Wat denken jullie vandaag van een
maal vers geroosterde spiering en mis
schien wel gepofte aardappel?", stelde
Ante voor. „Ik moet dan wel de be
woonde wereld opzoeken. Maar nu heb
ik lepels", zei hij trots. „We hoeven niet
meer te bedelen. En ik zoek vast ons pad
om laer verder te gaan."
Ante ging als een echte huisvader op
pad. Zijn kleine „gezin" bleef tevreden
achter. Goudsik herkauwde rustig, de
kleine grijze poes snorde behagelijk.
Magnus verzamelde hout voor het vuur,
dat dag en nacht moest blijven branden.
Malena borduurde. De zon tintelde met
bundels goud-groen licht op het mosta
pijt. Overal rondom hen kwinkeleerden
de vogels. „Wat hebben wij 't hier heer
lijk en goed", dacht Malena. „En straks
komt Ante met eten thuis, als een
echte huisvader."
Wegens plaatsgebrek wordt het
Kerstverhaal in het Oudejaarsnummer
van vrijdag 29 december 1989 vervolgd.
Weer zalm in de Schelde?
Mevrouw Minister Maij-Weggen zal
alles doen wat in haar vermogen is, om
de Schelde zover schoon te krijgen dat er
over tien jaar weer zalm in kan zwem
men. Ze heeft dat in een nota ver
woord.
Op 18 en 19 december j.l. heeft de che
mocar weer door de gemeente Dirks
land gereden. Het resultaat daarvan was
andermaal een sukses. Er werd niet min
der van 1564 kilogram klein chemisch
afval opgehaald. Deze hoeveelheid
werd bij elkaar gebracht door precies
400 burgers. Met name dit laatste aantal
is nog niet eerder gehaald en dat on
danks de minder goede weersomstan
digheden. Voor het gemeentebestuur is
dit een bewijs dat op de ingeslagen weg
moet worden doorgegaan. Ook in 1990
zal de chemocar weer meerdere malen
bij u langs komen. Voor het eerst zal dit
zijn op 12 en 13 maart a.s. Noteert de
datum alvast.
Bij uitgeverij Den Hertog te Houten ver
scheen in de afgelopen weken een groot
aantal boeken. Van de meeste zal nog
een meer of minder uitvoerige bespre
king in deze kolommen verschijnen. Nu
alvast een beperkte aankondiging.
Ds. J.J. Poort: Kinderen krijgen.... en
dan? Ouder worden.... en dan? Paper
backs. 56 en 52 pag. Prijs ƒ8,90 per
stuk.
Een tweetal boekjes van de bekende
oud-legerpredikant. Hij wil licht laten
schijnen, Bijbels licht, over de situaties
van het leven. Op de hem typerende
wijze die inmiddels bij velen bekend
is.
Ds. G. Schipaanboord: De ruiter op het
witte paard. Gebonden. 96 pag. Prijs
ƒ24,90.
De schrijver (1916-1973) was predikant
van de Gereformeerde Gemeente te
Apeldoorn en Rotterdam-Zuid. In dit
boekje is een zestal preken van hem
opgenomen. De titel geeft het thema van
de predikatie uit Openbaring 6 aan. Ver
der is opgenomen een preek over de
muren van Jericho, de bekering van
Saulus, het paasevangelie, Zacheüs en
Mefiboseth.
Dr. H.F. Kohlbrugge: De profeet Jona.
Paperback. 103 pag. Prijs 15,75.
De uitgever heeft het goede initiatief
genomen de zogenaamde Schriftverkla
ringen van Kohlbrugge opnieuw uit te
geven. Dit deel bevat zijn zeven preken
over het boek Jona. Kohlbrugge sprak ze
uit in de zomer van 1848 te Elberfeld.
Tekst voor tekst werkte hij het bijbel
boek door. Zijn prediking was die van
de rechtvaardige en heilige God die
nochtans ontfermend en genadig is voor
ellendige zondaren. Om Zijns Zoons
wil. En dat in een rechte weg.
Eva van der Groe: Bekeringsweg. Paper
back. 76 pag. Prijs 13,90.
Eva van der Groe (1704-1770) was een
zuster van de bekende ds. Theodorus
van der Groe. Het was een vrouw die
door de Heere in, ruime mate met genade
bedeeld was. Haar geestelijke ervarin
gen stelde zij te boek. Niet om in de
mens te eindigen maar ter verheerlijking
van de Naam des Heeren. In de loop van
de jaren is dit boekje door velen met
stichting gelezen.
F.A. van Lieburg schrijft in de inleiding
van deze uitgave enkele bijzonderheden
uit het leven van Eva van der Groe. Een
aantal illustraties is opgenomen.
Thomas Willcox: Honing uit de rots. 35
pag. Paperback. Prijs 6,50.
Thomas Willcox (1621-1687) was een
puriteins predikant te Londen. Dit
boekje verscheen oorspronkelijk onder
de titel „Een uitgelezen honingdroppel
uit de Rotssteen Christus" of „Een kort
woord van raadgeving en vermaning
aan alle heiligen en zondaars". Ruim 50
leerzame geestelijke stukjes van buiten
gewoon mooie inhoud. Het beleefde
reeds veel herdrukken.
Opnieuw uit het Engels vertaald door J.
de Jager.
Ds. D. Rietdijk: De beloofde Zoon.
Gebonden. 147 pag. Prijs 23,90.
Over het leven van Abraham en Jakob
werden reeds veel prekenbundels of
meditaties in boekvorm uitgegeven.
Over het leven van Izak, de tweede
patriarch, echter niet. Die geringe aan
dacht past bij het stille karakter van
STAD AAN 'T HARING'VLIET
Zondag 24 december a.s. is er in de
Geref. Kerk een kerstnachtdienst m.m.v.
de gezamenlijke zanggroep van Stad
aan 't Haringvliet en Melissant o.l.v.
Carolien Maliepaard en P. Rozeboom.
Aanvang 21.00 uur. Voorganger drs. P.
Rozeboom. Organist M. v.d. Boogert.
Allen hartelijk welkom.
deze aartsvader, die leefde in de vreze
des Heeren. Toch is dit rijk begenadigde
leven waard om bemediteerd te worden.
Rijke lessen liggen er in voor het per
soonlijk leven en voor het huwelijks- en
gezinsleven. In dit boek zijn 33 medita
ties opgenomen, waarin vanaf de ge
boorte tot het sterven het leven van Izak
vanuit de Schrift wordt nagegaan. In
deze overdenkingen worden lijnen ge
trokken naar het leven in de heden
daagse maatschappij en het gezin.
Bovenal verrijst in deze meditaties de
Christus der Schriften, Die in de be
loofde zoon, in Izak, gestalte verkreeg.
De schrijver is predikant van de Gere
formeerde Gemeente te Moerkapelle.
Ds. W. van Gorsel: Hij die overwon.
Paperback. 77 pag.. Prijs 9,75.
Dit boekje bevat een achttal overden
kingen over Psalm 68. Al eerder versche
nen meditatiebundels van deze pastor,
die sedert dit jaar de hervormde ge
meente van Schoonhoven dient. Psalm
68 is de psalm van strijd en overwinning.
Gods vijanden hebben het gemunt op
de ondergang van Gods volk. Evenwel -
God zal opstaan en voor de Zijnen in
het krijt treden. Het gevolg: Zijn vijan
den zullen verstrooid worden en Zijn
haters zullen van voor Zijn aangezicht
wegvlieden. De rechtvaardigen evenwel
zullen zich verblijden.... Een vertroos
tende psalm voor allen die iets kennen
van de strijd en aanvechting waarmee
de vijand van God en Zijn volk hen
belaagt. Evenwel - Gods zaak is een
overwonnen zaak! Een hartelijke aan
beveling voor dit fijnzinnige boekje.
Ds. A. Snoep: Het Woord des Heeren
blijft in der eeuwigheid. Gebonden. 103
pag. Prijs 23,90.
Ds. Alexander Snoep (1930-1988) was
predikant van de Gereformeerde Ge
meenten te Vlissingen, Amsterdam-
Noord en Oudemirdum. Door een ern
stige kwaal werd hij genoodzaakt emeri
taat aan te vragen, dat hem in maart
1988 werd verleend. Reeds op 16 oktober
1988 verwisselde ds. Snoep het tijdelijke
met het eeuwige. In dit boek werden een
beknopte levensschets, enkele preken
van ds. Snoep en het verslag van de
begrafenis opgenomen alsmede de pre
dikatie die op de zondagmorgen na de
begrafenis werd uitgesproken. Dit boek
is een herinnering aan een beminnelijke
herder en leraar, die in zijn prediking
heenwees naar zijn grote Zender.
Ds. J.J. van Eckeveld: Het zaad in de
akker. Gebonden. 157 pag. Prijs 24,90.
In deze bundel is een tiental preken
opgenomen. Onder meer over het zaad
in de akker, de hoofdman te Kapemaüm
en het wonder te Kana. Ds. Van Ecke
veld is predikant in het verband van de
Gereformeerde Gemeenten.
A. Bel: Leven en werk van ds. H. Ligten-
berg. Gebonden. 172 pag. Prijs 24,90.
Ds. H. Ligtenberg werd 1887 in Rijssen
geboren. Vele jaren was hij werkzaam in
de jutefabriek aldaar. De Eskerk diende
hij een aantal jaren in het ambt van
ouderling. In 1934 werd hij predikant
van de Gereformeerde Gemeente te
Lisse. Daarna was hij predikant in
Kampen, Vlaardingen, Rotterdam-West
en Utrecht. Ds. Ligtenberg overleed in
1965.
In deze levensschets wordt aan vele
facetten van zijn leven ruime aandacht
geschonken. Veel foto's zijn in het
boekje opgenomen. Het geheel vormt
een waardevolle herinnering aan deze
geliefde predikant, aan wie nog steeds
velen met gevoelens van verbondenheid
terugdenken. De uitgever gaf het boekje
een keurige uitvoering.
Drs. C.J. Meeuse en Arie van der Spek:
Vertellingen bij de Bijbel. Geïllustreerd.
48 pag. per deeltje. Prijs 9,40.
Deze boekjes voorzien in een behoefte!
De serie bestaat uit afzonderlijke deel
tjes met verhalen uit het Oude en
Nieuwe Testament. In een handzaam
formaat en van een aantrekkelijk, fleu
rige lay-out voorzien.
De titel „Vertellingen bij de Bijbel" wil
tot uitdrukking brengen dat het hier
slechts om vertellingen gaat. Daarbij is
getracht om de boodschap van de Bijbel
op kinderlijke wijze door te geven, maar
toch niet zonder het besef dat alleen de
Bijbel het Woord van God is. Het is de
bedoeling van de schrijver beslist niet
met deze vertellingen een vervanging
van de Bijbel voor kinderen te geven,
een zgn. „kinderbijbel". Integendeel, de
vertellingen moeten juist een heenwij
zing naar de Bijbel zijn. Het verdient
daarom aanbeveling ze niet te lezen in
plaats van de Bijbel, maar naast de Bij
bel, zodat het kind ook bij het Bijbelle
zen leert luisteren. De boekjes zijn
gericht op de kinderen van 4 tot 10 jaar.
Een vijftiental deeltjes is inmiddels
verschenen.
door Jan Knape
BESTEL NU! IQ QC*
Prijs tot 31 december 1989 T I OiSf O
Daarna ƒ22.95
Ook levering via de boekhandel. Exclusief verzendkosten.
BESTELBON
Ondergetekende bestelex. van
'De weg naar huis' door Jan Knape Mzn.
18,95 (excl. verzendkosten).
Naam:
Straat:
Postcode: Woonplaats:
Datunn:
Handtekening:
Bon opsturen in open gefrankeerde envelop naar:
Gebr. de Waal, Postbus 27, 3240 AA MIDDELHARNIS.
•o t.'i*l
->§■
