EIIIVI1DEt1-l1IEUW5
Op z'n flakkees gezeit:
D'nDiek van 1912 tot 1930
INGSSPREKMET....
Zeg het met bloemen...!
OJW-Dirksland
Schaken
De Zwarte Pion
Damvereniging
dhr. J. Troost
te Sommelsdijk
Zuiveringsinstallatie Havenslib
in Werkhaven Grevelingendam
Jeugddag en Gezinsdienst
in Den Bommel
60 jaar agrarisch onderwijs
in Barendrecht
Mevr. J. A. Kosten-Maljers
overleden
No. 5842
01870-
4844
Gratis taxatie van uw huis
Attentie, attentie, attentie!
2e team speelt remise tegen
Spijkenisse 5
„Bloemen kleuren je dag", „Bloemen houden van mensen" of „Zeg het met
bloemen" zijn slogans die iedereen kent. Het is dan ook een gegeven dat
bloemen emoties oproepen. De Vlaamse poëet Guido Gezelle dichtte al in
de vorige eeuw „....Mij spreekt de blomme een tale...." Oftewel, als woor
den tekort schieten, maken bloemen dat goed. Dat heeft iedereen wel eens
ervaren. Bloemen zijn altijd welkom, bij droeve en feestelijke gebeurte
nissen.
„Ernst Nut en Ontspanning '52"
te Melissant
Afscheid direkteur G. van Honk
Agrarische manifestatie
Plattenlandsvrouwen Midden Flal(kee
4e Blad
VRIJDAG 13 OKTOBER 1989
Het is een hort gelee dat ik an dat ver-
hael begon, mar as je onverwachs het
ziekenhuus in verdaagt, dan hei je niks
in te briengen as leege brieves, in diê
binne ongeldig. Mar kom je dan weer
thuus, dan is 't weer: Kiem op 'n
nieuwe regel in je gaet aweer deur.
Vanselfs!
Even kiêke waer of tat 'k gebleve binne,
in dan is het biê 't slop van Bruggeman,
want tat slop lag tussen bakker Brugge-
man in Teuntje van Donge. Bruggeman
was één van de broadbakkers die op t'n
Diek gestationeerd wazze. In het was
weer net as niê Glein v.d. Hoek, de man
in de bakkerieje in de vrouwelijke helt
achter de wiênkelbank. In dat was tan in
dat geval: Hesje. Ze zal in 't huüsouwen
oak nog wel wat te doewen haa, mar de
wiênkel giêng toch voor.... 'k Hoare ze
nog zaage tegen m'n moeder: Wi je het
wel gloave Teuntje, mar ik priêge m'n, 's
ochens voor achte, een onglok. De kin-
ders modde nae schoole in d'r binne dan
nog kleintjes, diê motje toch oak ver-
schoane. Ik bin blieje as het negen
uure is.
Hou mar op Hesje, ik weete d'r oalles
van, was 't weerwoord van moeder Teun
tje. Ze had ter oak viere.
Jae dat is oak waer, mar joe hei niét van
diê ouwere, net as ik in je heit geen man
diê nog commentaer heit.
Jae dat was oak zoe, mar d'r wazze d'r
nogal een minke biê Hesje, mar de
groatste hielepe nog wel een handje. Dat
had je vroeger in diê groate huüsou-
wens. De ouste brochte de jongste wel
groat.
In Buggeman zelf had het al druk
genogt, overdag in bakkerieë in 's avuns
de maansen van de kaareke bezoeke,
want hie was ouderliêng. D'r wier oak
héél wat van diê man geverregt. Mar de
wiênkel liep goed in 't hééle huüouwen
hielp mee. Oalles in eige behéér, in
broad op te planke was zeker.
In zoe belange m'n dan in het hüüs t'r
neffen. Oak nering, netuurlijk, daer
wennende de fumielje Hoagens. Het
wazze joden in die moeste het van de
neering ha. In oak taer weer, een groat
huüsouwen.
Het was een wiênkel in ellegoed. Alder-
hangde stoffen, zoewel piloo, voor een
piloosen broek as een net blommetje of
striepje voor een net bloesje. Vo miên
was het toen toch al: een moaie groate
wiênkel. In 't midden een dubbelde
deure in an weerskangten een groat
raem. Dat was te etelage daer kon je dan
al keuze van maeke. Noe zaage ze, as je
wat uut te etelage wil haa: Dat kunt u
niet krijgen van de etalage. Dat is pas te
koop als er een nieuwe sortering komt.
Mar biê Hoages wazze ze niê soe
moelijk.
Neffen Hoages was t'r een weunhuüs.
Dat was te fummielje Vroegindeweij.
Het was wel héél wat kleinder.
In of het hüüs noe groat of klein was;
groate huusouwens vongde d'r een
ongderdek. Ik weete alléén nog dat t'r
twee meisen wazze. Hoewel jongers, dat
heug 'k ni meer. Het was toen wel een net
huusje. Een deure opsieje in dan een
raem mi fan die kleine ruütjes. Mit een
brangschoon gesteve in gestreeke, ong-
dergurdientje der voor.
Naederhangdt kwam d'r een fietsemae-
ker in weune. Piet Stad. Diê verkocht
oak wel fietsen, want van bandjes
plakke kon 'n alleen mar droag broad
ete. Naederhand kwamme d'r dan oak
stoomfietsen in aol daer anverwangte
spullen. Mar Piet was voorüutstrevend,
dus hiê reed al gaauw mit te auto van
Moos te Haas. Of tat oallemaele mar
kon zongder riebewiês, dat weet 'k niét
oor. Mar Piet klaerende het. Mar nae-
derhangd gieng 'n an 't visterdiek weune.
Daer had t'n meer ruumte. Op t'n Diek
kwam d'r giên opvolger in, mar Kees
Lambroek, die mit Burgje Verbrugge
getrouwd was kwam d'r weune. Het was
zeker een oud vissersman, want hiê
begon in de visnering. Raauwe schol-
letjes, gebakke scholletjes, haering in
oalle anverwangte artikelen.
Het was oalles nering wat te klokke
slaetwant Gaaretje Spee gieng d'r
toch vandaen, want taer was niks te ver-
hapschaeren. Het was oallemaele wel
om an d'n eet te blüven, mar de Vroegin-
deweij's leek het toch beter om nae de
Rienkte vruüzen. Daerkonje toch beter
uut te voeten, mit 'n vaareke houwe, of
geiten in misschien oak wel een koeje.
Jae, daer moste die het weer van haa.
Mar noe de buren van Langbroek. Het
éérste wat 'k daer van heuge, dat was
Leentje Smit. In de volksmond Leentje
Nipius. Mar ze was weduwe Smit. Ze
weunde daer mit twéé jongers. Têêuw in
Joap. Mar toen die jongers wat groater
wiere, is ze aaregus oares gae weune, de
jongers giênge d'r eige weg. Têêuw hei
nog een slagerswiênkel gehad op t'n
hoek van de Rienk-Stationsweg in Joap
heit in dat cafee van Moanus Brienk-
man geweund. In waer Leentje toen ver-
daegd is, dat weet 'k niê mêêr. Mar toen
ze d'r üüt gegaen is, kwam Gazen d'r in
mit z'n vrouwe, Anna Polak. Ze ver
kochte snoepgoed in roakgerij in zoe 't
eene in 't oare. Dat had éérst nog al wat
voeten in de aerde. want het wazze
joden, in mocht je 's zondags ope weze.
Jae, dat was éérst nogzal zwaer te verte
ren. Menheerse was toendertied nogal
zwaer op te hangd, dus d'r wazze een
hoap maansen benaauwd, dat te kinders
der ziele zouwe bezongdige, omdat ze
toch giên weerstand konne haa, as ze
daer wat kochte. Och jae, dat binne van
die diengene, dat een maans zelf niét in
de hangd heit. In m'n wille het och zoe
goed doewe. In dat konne ze vroeger al
niét, lae staen noe.
M'n modde dat mar overgeve....
D'r zalle nog wel biddende moeders
weze.
De Zaanse Menheersenaer
In het knusse huisje van de bijna 89-jarige Jan Troost, vlak
bij de Kaai, hangt het verleden bijna tastbaar in de vertrek
ken. Het is alsof de tijd hier heeft stil gestaan.
In de woonkamer, waar we aan de hoge tafel zitten, zijn daar
onder meer de twee bedsteden nog getuige van....
„Die bedsteden zijn nu kledingmagazijnenlacht de nog
krasse baas „Ik heb er jaren in geslapen maar op een gege
ven moment werd ik er als het ware uutgedouwd".
Dhr. Troost is een goed verteller en hij heeft nog een prima
geheugen. Hij weet precies in welk jaar iets gebeurd is wat
voor hem belangrijk was.
Ik hoef hem niet veel te vragen; alleen die ene vraag om iets
over zijn leven te vertellen blijkt al voldoende om het a-viertje
waar ik altijd op type, vol te krijgen!
Als oudste van een zeer groot gezin (14 kinderen waarvan er 3
jong zijn gestorven) moest het kind Jan Troost al op heel
jonge leeftijd gaan werken. Hij was pas tien en een halfjaar
oud toen hij met vader mee naar het land ging. Dat was het
begin van een arbeidzaam leven.
Tot aan mijn 65ste heb ik altijd gewerkt", vertelt dhr Troost.
„Ik had nog wel langer kunnen werken wat mijn gezondheid
betreft, maar ik was thuis nodig om moeder te verzorgen die
al een stuitje plimpende was".
Op bijna 12-jarige leeftijd ging de kleine Jan met vader mee
naar de Haarlemmermeer. Daar bleek volop werk te zijn in
de bietenteelt Ook bij de aanleg van de tramrails aldaar
hebben ze nog meegewerkt In die tijd werd de stoomma
chine meer en meer toegepast en het moet voor een kind toen
een geweldige belevenis zijn geweest om voor het eerst in z'n
leven een stoomtram te zien rijden.
Mijn ogen dwalen naar het schilderij dat boven de t.v. hangt
„Dat is geschilderd door Eliza (Lies) Razen berg", haast dhr.
Troost zich te zeggen. En daarmee zijn we van de Haarlem
mermeer weer terug in Sommelsdijk. In één van de huizen
die op het schilderij staan, blijkt het gezin Troost gewoond te
hebben. „Daar, naast dat grote huis", wijst hij, „daar hebben
wij gewoond". Het schilderij gaat, door hetgeen Troost erbij
vertelt, voor me leven. Ik zie het voor me hoe in dat huisje
gewoond werd. Hoe Jan, nog vóór de wekker afliep, al heel
vroeg wakker was om te gaan werken. Hoe de bedsteedeur
tjes dan open gingen: hoe moeder de kachel aan maakte, het
brood sneed of het water voor de was opzette,
's Zaterdagsmiddags ging Jan vaak mee uitjagen. „Dat deed
ik altijd graag", glundert Troost nog na, „en natuurlijk stond
er dan zondags bout op tafel".
Hij is, zoals ik al zei, nog een krasse man. Alhoewel het de
laatste tijd toch minder wordt, vindt hij. Even heen en weer
naar de kaai van Menheerse lopen gaat minder goed dan
voorheen. Hij moet nu onderweg even rusten.
„Dat komt door m 'n rikketik. 'k Ben in mijn leven vier keer
in Dirksland geweest als je begrijpt wat ik bedoel. Eerst voor
de blindedarm, daarna voor m'n „waterleiding", twee breu
ken en de laatste keer dus voor m 'n rikketik. De zusters heb
ben goed voor me gezorgd maar ik zit toch liever in mijn
huisje. Ik ben een buitenmens. Ik ga iedere dag naar buiten.
Dan voeg ik me hij het groepje mannen bij de fairbank
(weegbrug). Het is daar altijd bedrijvig. Vroeger heb ik ook
nog op de weegbrug gewerkt En soms rijd ik met zo 'n grote
vrachtwagen mee".
Dhr. Troost is alleenstaand. Mede dankzij de hulp van fami
lieleden loopt zijn huishoudinkje op rolletjes, 's Avonds kijkt
hij t.v. Zijn lievelingsprogramma's?
„Ik kijk altijd naar het nieuws en ook veel naar sport. Met
name voetballen, zwemmen en boksen. Vroeger ging ik
regelmatig bij Feyenoord kijken maar daar is tegenworodig
met al dat geweld, nie tveel meer aan om naar een grote wed
strijd te gaan. Je kunt nu beter op de t.v. naar het
voetballen kijken".
Hij kijkt op zijn horloge. Het is kwart over twee. „Zo tegen
drieën ga ik altijd een bakje koffie drinken op de fairbank.
Om drie minuten voor vijf ga ik weer naar huis. Dan smeer ik
een paar boterhammetjes, was daarna af en om half zes zit ik
voor de t.v. om naar het jeugdjournaal te kijken".
„Jeugdjournaal", denk ik bij mezelf. Een woord dat in zijn
jeugdtijd nog niet bestond.
In zijn jeugd was er nauwelijks tijd voor vertier omdat er
gewerkt moest worden, veel en.... hard. Opz'n 18e-in 1918-
was dhr Troost de kampioen vlasplukker van vlasboer Ste-
houwer in Sommelsdijk. Soms sneed hij duizend bossen per
dag en niemand die hem evenaard. Z'n zoeken naar werk
bracht hem in 1919 naar Maasland, naar Pijnacker en IJs-
selmonde voor het rooien van aardappelen voor N.B. de Rot
terdamse Lloyd die i.v.m. de malaise in de havens z'n
personeel het land had laten bewerken en in z'n jonge jaren
heeft Troost nog bij de Steenkolen Handels Ver. gewerkt Tien
jaar voer hij op „de beurt" en daar heeft hij geleerd zelfstan
dig te zijn. En dat is'ie nog; nog tal van jaren hopen
we....
'et huus staet 'r héél tevree
of et 'r altoos zal bluuve staen
ik zieje 't gras, appel- in peerebaomen
waerjuust de wind deurheen wil gaen.
Teun ie Knöps
In de Werkhaven aan de Grevelingen
dam, naast het gelijknamige restaurant
is de bouw van de drijvende zuiverings
installatie, de z.g. Blowerfabriek thans
zo ver gevorderd dat men volgende week
kan beginnen met het slib uit de haven
van Yerseke.
In totaal wil men 12.000 m' sterk ver
vuilde baggerspecie zuiveren, waarbij
slib en afvalwater worden gescheiden.
Het over water aangevoerde slib wordt
in een toevoerleiding voor-behandeld
met vlokmiddelen, waarbij de fijn slib-
deeltjes worden samengevoegd tot grote
stabiele vlokken. Het gevlokte slib door
loopt drie ontwateringszones. Het hart
van de installatie is een 2.2. meter
zeefbandpers.
Wat uiteindelijk overblijft is, gezuiverd
afvalwater, 80% gezuiverd zand, dat
voor diverse doeleinden kan worden
hergebruikt en een vaste slibkoek, die
over water wordt afgevoerd naar de ver
brandingsovens in Schiedam. In no
vember wil men beginnen met de haven
van Bruinisse en eind november begint
dan de operatie in de haven van Zierik-
zee. Ook Colijnsplaat komt nog aan de
beurt. Voor Bruinisse is er nog een hob
bel te overwinnen, namelijk de meer
dan een eeuw oude scheepswerf van de
firma van Duivendijk, die gesteld wordt
voor de keus een nieuwe helling plaat
sen of verdwijnen. Gebeurt geen van
beide dan vervalt de sanering van de
werkhaven van Bruinisse.
b.v.
Het nieuwe schooljaar is alweer lang
geleden begonnen. Een vakantie staat al
weer voor de deur. En hoe kun je die
beter beginnen dan bij het OJW in
Dirksland. Ben je ouder dan 15 jaar,
kom dan. Het belooft een „spranke
lende" avond te worden.
Een tipje van de sluier oplichten? Oké:
Een ernstig begin, koffie met; een Bingo
(dus neem geld mee!!) en waarschijnlijk
wat bekende en minder bekende gas
ten.
Een goede reden om te komen, dus tot
zaterdagavond; rond 20.00 uur in
„Onder de Wiek".
Het OJW-team
SINT ANNALAND
Uienveiling van dinsdag 10 oktober
1989 Uien, maat veertig opwaarts,
klasse twee N.L. 29,30 - 30,00. Uien-
prijs per honderd kilogram. Aanvoer:
vijf en zestig ton.
Ook dit jaar hopen we D.V. 18 oktober
een Jeugddag te organisei^en in de con
sistorie van de Geref Kerk te Den Bom
mel. Van 10.00 tot 15.00 uur kun je
luisteren naar Bijbelvertelling, dia's kij
ken, knutselen en spelletjes doen, ook is
er een maaltijd!
Zondag 22 oktober hopen we met elkaar
een gezinsdienst te houden met als
thema: „De kinderzegening". Aanvang
van de dienst 10.00 uur, met als voorgan
ger drs. W. Venema en organist dhr.
van Beek.
Kinderen zijn van harte welkom op de
Jeugddag en een ieder in de gezins
dienst! Qg Evang. Commissie
Pers. uitslagen:
1. J. Boeter1/2
2. H. VerbeekO
3. A de Bruin1
4. W. Markwat1/2
5. Ant. Visser1/2
6. R. Wolters1/2
7. R. van DoornO
8. P. Lesuis1
Commentaar: Nadat twee remise bin
nenliepen omstreeks half elf via Mark
wat en Boeter gaf van Doorn alle winst
weer weg via 0. Tenslotte na afbreken
bracht vooral de mooie winst van Lesuis
de zaak een evenwichtig karakter zodat
4-4 een juist resultaat leek.
Huish. comp; Ie team:
de Glopper - Markwat1 - O
Verolme - Wolters1 - O
Verbeek - de Jager1/2 - 1/2
Mourik - Peeman1 - O
du Pree - Boeter1 - O
Ladder:Noordijk-vanProoijen....O - 1
Afdeling 2a:
van Bracht - van Doorn1/2 - 1/2
H. K. Smit - v. d. Does1 - O
Albrechts - Ad VisserO - 1
Afdeling 2b:
Groenendijk - v. Schaardeburghafg.
Dane - Maliepaard1/2 - 1/2
Lesuis - Kruik1 - O
C. Bakelaar - Bakelaar jr1 - O
De kleur van een boeket bloemen kan heel wat zeggen. Een roze boeket staat voor tedere liefde...
Symboliek - in de eerste helft van deze eeuw was men nog enigszins met symbo
liek vertrouwd. Lelies in een bruidsboeket betekenden onschuld en reinheid,
lelietjes-der-dalen eenvoud. De roos geldt nog steeds als symbool van de liefde en de
kleur rood van zowel liefde als hartstocht. Rode rozen hebben dan ook een dubbele
betekenis. De emotionele waarde van bloemen is in onze tijd wel wat verlegd. We
kiezen nu vooral bloemen, die passen bij het interieur of de persoonlijke smaak.
Speciale gelegenheden - Veel minder dan vroeger is de bloemenkeuze op tra
dities gebaseerd. Witte aronskelk is voor de oudere generatie een uitgesproken rouw-
bloem, voor jongeren is de aparte vorm juist geschikt voor een uiterst modem
arrangement.
Speciale gelegenheden om bloemen te geven en te ontvangen doen zich het hele jaar
voor. Het gebruik van traditionele bloemen en kleuren vervaagt echter. Het is
belangrijk de keus af te stemmen op de ontvang(st)er. Als men weet dat iemand gek
is op roze chrysanten en desondanks een geel boeket zomerbloemen aanbiedt,
getuigt dat niet van veel aandacht. Toch is het een grappig idee iemand eens een
„symbool"-boeket te schenken. Voor wie wat houvast wil hebben aan de betekenis
van kleuren volgt hier een lijstje:
blauw: trouw, overpeinzing paars:
geel: haat, smart, beproeving rood:
groen: hoop. jeugd, vruchtbaarheid roze:
oranje: warmte, rijkdom wit:
weemoed, ernst
liefde, hartstocht
tedere liefde
reinheid, onschuld
Uitslagen van maandag 9 oktober 1989
Ie afdeling:
H. van Heukelen - H. VisbeenO - 2
B. Grootenboer - A. Visbeen1 - 1
A. het Jonk - C. Visbeen1 - 1
B. Visbeen - J. Looy1 - 1
2e afdeling:
J. Doorn - M. Arrias2 - O
M. Wiegel - B. van EngenO - 2
T.Goedegebuur-B.v.d.SpaanO - 2
J. Non - S. KeijzerO - 2
Dit schooljaar bestaat „DE GAARDE"
School voor Algemeen Vormend- en
Agrarisch Onderwijs in Barendrecht
60 jaar.
Ter gelegenheid hiervan en het feit dat
onze direkteur de heer G. van Honk na
25 jaar in het onderwijs onze school ver
laat, organiseren wij begin november
een feestweek.
Maandag 30 en dinsdag 31 oktober zal
in de lessen op school zoveel mogelijk
ingegaan worden op 60 jaar Agrarisch
Onderwijs in al haar facetten.
Woensdag 1 november wordt er in de
school voor de leerlingen en het perso
neel een spektakulaire spellendag geor
ganiseerd met een 10-tal spelen waar
onder een „Rodeostier", sjoelbakken
van 5 meter lengte, een balancer, elek-
trospiraal, ballengooien, kruiwagen
race, koekslaan en nog veel meer.
Donderdag 2 november gaan de leerlin
gen met het personeel naar Tropicana in
Rotterdam.
Vrijdag 3 november is de officiële
afscheidsreceptie van de heer G. van
Honk en de kennismaking met de
nieuwe direkteur de heer A Huijser.
Aansluitend zal de opening plaatsvin
den van de Agrarische Manifestatie.
Deze manifestatie wordt voor de 3e keer
gehouden met als thema: ,,60 jaar Agra
risch Onderwijs".
Een groot aantal bedrijven, verenigin
gen en instellingen zullen zich presente
ren en het thema 60 jaar Agrarisch
Onderwijs in al haar facetten uitdragen.
Het bezoekersaantal van 1987 n.l. 8.000,
zal op deze manier minimaal geëve
naard worden.
U bent van harte welkom op vrijdag
avond 3 november van 19.00 tot 22.00
uur en op zaterdag 4 november van
10.00 tot 16.00 uur op het schoolterrein
van „DE GAARDE", Dierensteinweg
2, Barendrecht.
OOLTGENSPLAAT-EINDHOVEN
In het Diaconessen-ziekenhuis te
Eindhoven, waar zij de laatste weken
werd verpleegd, overleed op maandag
9 oktober 1989, mevrouw Jacoba
Adriana (Co) Maljers, sinds 9 fe
bruari 1988 weduwe van de heer
Johannis Kosten, schrijver van o.a.
het boek „Tussen Kerk en Fort".
Mevrouw Kosten-Maljers werd op 5
december 1908 te Veere geboren en is
dus ruim 80 jaar oud geworden. In 1929
kwam zij als onderwijzeres naar de Chr.
Nat. School te Ooltgensplaat en bleef
daar werkzaam tot haar huwelijk met de
heer Jo Kosten in 1943. Het echtpaar
vertrok toen naar Eindhoven waar de
heer Kosten werd benoemd als directeur
van de Prot. Chr. Stichting Vorming
Bedrijfsjeugd. Zijn vrouw werd hem
daarbij behulpzaam.
Evenals haar man voelde zij zich sterk
aangetrokken aan haar vroegere woon
plaats Ooltgensplaat. Het was onvoor
stelbaar wat mevrouw Kosten over haar
school, de kinderen en over de Plaat wist
te vertellen. Zij kon de gebeurtenissen
indrukwekkend verwoorden en voor
stellen.
Na de dood van haar echtgenoot is het
met de gezondheid van mevrouw Kos
ten steeds minder geworden. Haar einde
kwam niet onverwacht. Vanaf deze
plaats condoleren wij de kinderen en
kleinkinderen met het verlies van moe
der en oma.
Hun vader Jo Kosten schreef in zijn
leven ook vele artikelen voor ons blad
„Eilanden-Nieuws", zijn pennevruch-
ten worden nog steeds gemist.
De begrafenis van mevrouw Kosten
heeft plaats gehad donderdag 12 okto
ber op de Algemene Begraafplaats
„Oude Toren" te Eindhoven/Woensel.
Vooraf werd er een afscheidsdienst
gehouden in de Adventskerk, Cam-
phuysenstraat 4 te Eindhoven. Zij werd
in liet graf van haar echtgenoot bij
gezet.
Het adres van de fam. Kosten is: Berg-
mannstraat 66, 5615 KG Eindhoven.
De afd. Midden Flakkee van de Ned.
Bond van Plattelandsvrouwen houdt
a.s. donderdag 19 oktober een bijeen
komst in „het Diekhuus" te Middelhar-
nis, 's avonds om kwart voor 8.
De heren v. d. Kamp en de Graaff,
ondernemers van het Tuincentrum
GRAKA zullen deze avond veel infor
matie geven over aanleg en verzorging
van tuinen in de meest uitgebreide
zin.
Leden gratis, van introducé's wordt een
entree van 2,50 gevraagd.
