S.A.P.H.I.E.R. geeft (bijna
aan lezers met lastige
Ruggesteun achter de schermen
altijd) advies
problemen
Protestants Christelijk VWO
nu ook op ons eiland
Jeugdkoor „luventa"
Volleybalvereniging
Intermezzo
Opnieuw winst voor
Good-Luck in streekderby
Hervormingsherdenking
in de St. Janskerk
te Gouda
Bladz. 2
„EILANDEN NIEUWS"
DINSDAG 3 OKTOBER 1989
We kijken door een microscoop naar allerlei kriebelbeestjes en de insecten
kenner wijst aan: „Kijk, een cocon van de tapijtmot, en dat kronkelende
haartje ernaast is de larve van een kattevlo, en hier zie je nu gelijk een paar
wandluizen. Dat komt vandaag samen in dit gelukkig onbreekbare fotofilm-
kokertje uit iemands zitkamer. Wat een huishouden is dat!" En het is niet
het enige postpakketje. Er zijn er ook met een schimmel of aangevreten
plantebladeren.
Dhr. van Gelder, veler raadgever.
„Noem het maar een Geheime Dienst",
lacht voorzitster Christina Winterberg,
die ons rondleidt in het Delftse grach
tenpand, waar dit centrale adviesbureau
voor de kranteredacties zetelt. „Wie vra
gen instuurt naar een vragenrubriek
weet namelijk niet, dat de bladen die
moeilijkheden niet allemaal zelf kun
nen afhandelen. Er zitten knap lastige
problemen tussen. Daarom krijgen wij
dagelijks zoveel lezersbrieven doorge
stuurd".
We komen in een kamer vol boekenkas
ten, waar de directeur van SAPHIER, P.
J. van Gelder, achter een antiek bureau-
ministre oprijst. Je ziet hem z'n 65-
plusjaren niet aan. We vragen hem, hoe
dit documentatiecentrum tot stand
kwam, want hij is er veertig jaar geleden
mee begonnen.
„Het was gewoon hard nodig", zegt de nu
68-jarige oprichter, „omdat er in 1948-'49
nog niets was. Er heerste schaarste door
de oorlog. We hadden een tekort aan hui
zen, kleding, vervoermiddelen en appara
tuur".
Industrie en economie moesten nog met
het Marshall-plan op de been worden
geholpen. Menigeen klopte voor „raad
en daad" bij anderen aan, dus ook bij de
redactie van zijn krant.
Na-oorlogse nood
Er waren hartroerende brieven bij: Wie
helpt mij aan een huis? Hoe kom ik in
kontakt met m'n verdwenen familie? Er
is geen vervoer naar m'n werk, dus ik
moet fietsen, maar waar kan ik fietsban
den kopen?"
We bladeren in antwoorden van tien
tallen jaren terug. In één van de post-
mandjes ligt een zwarte poes te spin
nen. In een zijkamer zien we stellingen
vol ordners en mappen. Elders horen
we het geluid van een tekstverwerker.
Hoe kwam dat op gang?
„Tja, wij - journalisten - wilden wel hel
pen, maar het ontbrak ons nog aan: een
gouden gids, up to date encyclopedieën
en al die later verschenen naslagwerken
over „van alles en nog wat", consumen
tenorganisaties, rechtswinkels, voor
lichtingsdiensten, noem maar op. We
hebben lang moeten zoeken naar een
bruikbare microscoop. Zelfs het papier
was schaars. „Op 16 oktober 1949 boden
wij een groot aantal hoofdredacteuren
in ons land aan, voortaan een vragenru
briek voor hen te verzorgen. Er reageer
den gelijk zo'n veertig bladen, zodat we
die zelfde week gestart zijn".
De pioniers....
- Wie waren die „we"?
„We": dat waren toen een stel ervaren
collega's, gesteund door een fantastisch
veel werk verzettende administratrice,
Willy van der Hoef, en een bestuur
bestaande uit het hoofd van een de
tective-bureau als voorzitter, een bank
directeur als penningmeester en onder
getekende als secretaris, en gelijk chef
van de redactie. Gelukkig kon ons
clubje van 't prille begin af steunen op
behulpzame deskundigen: een artsen-
paar, een belastinginspecteur, een bou
wer, een econoom, een juriste, een
plantkundige van de landbouwhoge
school te Wageningen, een handige
radio-technicus, een luchtvaartman, een
wetenschapsjournalist, enz".
De puzzels
- Maar al die andere zaken, waarvoor
u niemand had?
„We legden adreslijsten aan en schreven
keurige brieven om inlichtingen aan
allerlei instanties, maar schriftelijke
antwoorden kwamen traag binnen en
soms bleef reactie helemaal uit. We
moesten gaan opbellen en leerden al
gauw wie je met lastige problemen kon
lastig vallen en wie niet. We hebben daar
een zeer selecte lijst telefoonnummers
uit overgehouden.
Later, in de welvaartsjaren, kregen we
geregeld hulp van een antiquair, een
kunsthistoricus, een psycholoog en dat
soort weeldefiguren".
- Zeer kostbare krachten dus!
„Niet allemaal, gelukkig! Er bevinden
zich nog échte helpers-in-de-nood van
de oude stempel bij, die het er zuiver om
gaat een medemens een dienst te be
wijzen".
Wat voor vragen?
Onze ogen glijden over de stampvolle
boekenkasten met ontelbare naslag
werken, waarvan ik het bestaan niet
eens kon vermoeden. Er staan hele
oude en stukgebladerde exemplaren
tussen, die nooit herdrukt zijn.
- Wat vragen de mensen eigenlijk
allemaal?
„O, in die beginjaren viel het nog mee
met de soort vragen: er waren genoeg
onderwerpen bij waarover je als journa
list wat méér aan de weet kon komen.
Mannen vroegen hoe ze een verbouwing
moesten aanpakken of storingen kon
den verhelpen. Getrouwde vrouwen
zaten verlegen om breipatronen en
recepten. Opvallend was het aantal
meisjes (blijkbaar met baby opkomst)
dat smeekte om uitleg hoe ze zo'n Schots
huwelijk konden sluiten bij de smid van
Gretna Green. En we moesten allerlei
zaken uitleggen die je vandaag in de
vakliteratuur kunt naslaan. Maar die
was er dus nog niet".
Schots huwelijk
- Trouwen bij de smid? Wat vertelt u
daar? Waarom was dat? Een brede
lacht plooit 't gezicht van de Ant-
woordmannenbaas.
„De smid van Gretna Green, een plaats
op de grens van Schotland. Die smid
was vrederechter en daarom door de
Schotse kerk gemachtigd. Daar kon je
trouwen volgens de Schotse wetgeving,
met wachttijd van drie weken èn: zónder
toestemming van de ouders. Die toe
stemming was hier destijds nog tot
iemands dertigste jaar nodig en als het
vriendje niet in de smaak viel bij pa en
ma, dan kregen ze die niet. Kwamen ze
met de papieren terug, dan werd dat
huwelijk hier als geldig ingeschreven.
Vandaar die reisjes!"
- U gaf de meisjes dus veertig jaar terug
al voorlichting bij hun liefdesperike
len! Was dit zo'n modem instituut?
Hoe zat dat met die stichting? Wat
betekent eigenlijk SAPHIER?
„Organisatorisch moest er een rechts
persoon komen. Een stichting, omdat
wij geen winst wilden maken en onze
afnemers, de bladen, louter en alleen de
kosten in rekening gingen brengen. De
naam staat voor Stichting Adviezen Pers
Handel Industrie en Radio".
Toch journalist
- En wat bent u zélf? Altijd al een orga
nisator? Wat deed u in de jaren vóór u
met dit gigantische werk begon?
„Nee, ik schreef liever. Tijdens m'n stu
die vóór de oorlog schreef ik al een
weekblaadje vol. In 1942 dook ik onder
en hielp ik een beetje mee aan illegale
blaadjes. Na de bevrijding kreeg ik
gelijk een baan als chef-redactie bij een
herrezen weekblad. In '46 stapte ik over
naar een dagblad en werd vanwege m'n
technische studie en tekenhobby lay-
outman".
- En in 1949 dit adviesbureau met ver
zorging van zoveel vragenrubrieken.
Wat was nou de leukste brief?
Voorzitter en secretaris denken diep na.
„Wij bewaren geen brieven", zegt mevr.
Winterberg, „want die worden vernie
tigd. Maar ik herinner mij een epistel
van iemand die het vakantiegeld te laag
vond en schreef: „Kunt u dat Staatsgeld-
beheer niet vermurmelen om ons, pen-
sioengasten, met wat betere blommetjes
buiten te zetten?"
„En vergeet niet de man die een meid in
bed vond...." horen we. Maar dan ver
duidelijkt Van Gelder: „Nee, een mijt,
met lange ij uit een vogelnest, die door
het dak in de slaapkamer was terecht
gekomen!"
- U krijgt zeker veel bedankbrieven?
Bekroond!
„Ons werk is in 1952 bekroond, met een
grote zilveren bokaal, de Matla-cup, inge
steld door persbureau-pionier Jean Hu-
bert Matla van het bij alle kranten
vermaarde Haags Persbureau en de Matla-
agenda. Die prijs werd toen voor 't éérst
uitgereikt door de toenmalige burgemees
ter van Amsterdam. Slechts een paar
bureaus kregen die onderscheiding, want
kort daarop werd Matla ziek en over
leed hij".
„Ik denk, dat wij als eerste waarschuw
den voor hoge getallen aan nitraat in
spinazie en andere bladgroenten als
gevolg van de (over)bemesting", vertelt
een secretaresse, „want daarover schre
ven wij al in de jaren zeventig. Het kopje
„Spinazie-academie" is daarna herhaal
delijk gebruikt voor de uitleg hoe men
een teveel aan nitriet kon vermijden".
„En onze 'rondreizende speurneus'
heeft zelfs plaatselijke puzzels opgelost
in gemeenten waar de inwoners zelf
nooit achter waren gekomen", grinnikt
de entomoloog van achter zijn micro
scoop.
„We vinden ook vaak nieuw geïmpor
teerde beestjes", onthult die insectenken
ner, „Balkanteken, subtropische lapsnuit-
kevers en malariamuggen komen met de
vliegtuigen mee. Koningin Beatrix kreeg
van zo'n teek hersenvliesontsteking".
We horen van méér treurige toestanden.
Kinderen die hun ouders al vroeg in een
tehuis willen opbergen. Eenzame men
sen die de krant schrijven om eens een
brief terug te krijgen. Patiënten met de
vreemdste kwalen, die toch iets willen
wat ze niet mogen....
De Top-tien
„Welke het meest voorkomen?" Diepe
rimpels bij de bestuursleden: „Erfenis
sen waar bonje van gekomen is, te hoge
bomen bij de buren, de vrees voor kan
kerverwekkende stoffen, insekten in de
provisiekast, onderhoud van 't eigen
huis, isolatie, plantenziekten, uitkerin
gen, vlekken in kleding, vochtige ramen,
en sinds de bezuinigingen: wat zijn mijn
oude spullen waard? Schilderijen soms,
maar ook oude boeken, wandborden en
vaasjes. Met mooie foto's erbij, maar
dan vergeten ze vaak de onderkant met
merk, jaarletters en signatuur!
„Tja, één gek kan meer vragen dan hon
derd wijzen kunnen antwoorden. Oude
mensen herinneren zich soms enkele
regels uit een gedicht, dat ze in hun
schooltijd leerden en willen het dan
weer kompleet hebben. Dat vind je niet
terug als je geen titel of schrijver, bundel
of uitgever weet. Soms is het eigen brouw
van een onderwijzer en nooit in druk
verschenen.... De adressen van artiesten
en autoriteiten mogen we niet meer ver
strekken en er zijn enkele dingen die we
weigeren. Maar.... (hij kijkt naar de sta
peltjes brieven en kaarten in de ge
kleurde postbakken) er blijven nog
genoege huis-, tuin- en keukenproble
men over. Enne.... elke erfenis is toch
weer anders!"
Paula Olafson
DIRKSLAND
op D. V. 7 oktober hoopt het jeugdkoor
zijn eerste zangavond te organiseren.
Dit in samenwerking met het jongeren
koor, en het gemengd koor uit Ridder
kerk.
Het jeugdkoor „luventa"
o.l.v. Martin Mans
organist: Wouter van Lenten
Het gemengde koor „Soli Deo Gloria"
o.l.v. J. Kapaan
organist: J. J. Knape
Het Jongerenkoor „Laudate Deum"
o.l.v. Martin Mans
organist: Janco Belder
Deze avond vangt aan om 19.45 uur in
de Gereformeerde Gemeente te Dirks-
land. Wij hopen voor onze jeugd op
veel belangstelling.
Het bestuur
De Ver. Prot. Ned. afd. Gouda en
omstreken belegt D.V. op dinsdag 31
oktober a.s. een samenkomst ter herden
king van de Kerkhervorming. Spreken
zullen: Ds. P. J. Teeuw, Hervormd Pred.
te Moordrecht, over „Geen onder
scheid?!" en Prof. Dr. W. van 't Spijker,
Chr. Ger. Pred. te Apeldoorn, over
„Houd de drieklank zuiver!"
Muzikale medewerking: Chr. Mannen
koor „Door Eendracht Verbonden" te
Werkendam en Zangver. „Sursum Cor-
da" te Gouda o.l.v. Dick van Luttikhui-
zen. Organisten: Jaap Boer en Hans van
der Gouwe.
Aanvang 20.00 uur. Deur open 19.30 uur.
Toegang vrij.
Zaterdag 7 oktober gaat de volleybal
kompetitie van start. Intermezzo wordt
vertegenwoordigd door 3 herenteams,
uitkomend in de eerste, tweede en derde
klasse. Verder 4 damesteams, twee maal
eerste klasse, derde en vierde klasse en
10 jeugdteams.
As. zaterdag speelt Intermezzo thuis in
„de Staver".
Programma:
11.00 uur:
Mini meisjes 1 - Rowido 1
Mini Mix 1 - Mini Mix 2
Mini jongens - Rowido 1
Meisjes Cl - Ibis 2
12.00 uur:
Jongens BI - Hollemare 1
Heren 3 - Spivo 3
Jongens Cl - Hollemare 1
13.30 uur:
Dames 1 - Molenwiek '74 1
Meisjes A2 - Ibis 1
Heren 2 - Hollemare 1
Dames 3 - Hollemare 1
15.30 uur:
Heren 1 - Spivo 1
Meisjes Al - Hollemare 1
Dames 2 - Ervea 1
Dames 4 - Hollemare 2
Vakantiebonnen v.d. Landbouw
Landbouwbonnen kunnen worden in
geleverd van zaterdag 7 oktober tot en
met vrijdag 13 oktober bij D. v. d. Linde,
Julianaweg 22, Ouddorp.
Afgelopen zaterdag trad Good-Luck
aan tegen KORVO uit Oude Tonge.
Na de eerste competitieweken hadden
beide clubs evenveel verliespunten. Het
was dus noodzaak te winnen om de aan
sluiting bij de koploper, VIOS (N) te
behouden.
Het enthousiaste meegereisde publiek
uit Middelhamis kreeg een matige,
opportunistische wedstrijd voorgescho
teld. De spanning vergoedde echter
veel.
Vooral Good-Luck kreeg in de beginfase
enkele uitgespeelde kansen, maar liet
deze onbenut. Door het vele onder
scheppen van de bal in het middenvak
bleef de verdediging van KORVO onder
druk staan.
Na een kwartier was het Good-Luck die
de score openbrak.
Anneloes Vroegindeweij maakte dank
baar gebruik van de geboden ruimte en
scoorde van afstand 0-1.
Direkt daarna forceerde KORVO een
strafworp. Deze unieke kans om op
gelijke hoogte te komen werd niet
gemist.
De beide tweede aanvalsvakken konden
in de komende fase van de strijd maar
geen vuist maken. Korte aanvalsgolven
volgden elkaar in hoog tempo op. Toch
had Good-Lucka een licht veldover-
wicht. Echter KORVO bracht de stand
tegen de veldverhouding in op 2-1.
Net voor het klinken van het rustsignaal
bracht André Vis zijn club op gelijke
hoogte door zijn tegenstander op fraaie
wijze uit te spelen.
Tijdens het theedrinken in de rust was
het gaan regenen. Daardoor werd er na
rust gespeeld met „korte ballen".
Na tien minuten maakte Anton Mol met
een doorloopbal 2-3.
Good-Luck kon hierna niet definitief
afstand nemen van KORVO. Met een
afstandsschot kwam KORVO weer in de
wedstrijd.
De eerste aanvalsvakken werden weer in
stelling gebracht. Good-Luck speelde
nu de bal goed rond, loerend op een
enkele kans. Spoedig maakte Anneloes
Vroegindeweij 3-4 van de stand.
Met zo'n tien minuten te spelen scoorde
Elly Mulder vanonder de korf, na goed
wegdraaien, 3-5.
KORVO probeerde met alles-of-niets-
pogingen het tij nog te keren. Dit lukte
slechts ten dele. Na foutief afstoppen in
de Good-Luck-verdediging werd
KORVO een strafworp toegewezen. Dit
betekende met nog enkele minuten te
spelen 4-5.
De Good-Luck-aanval speelde hierna
op balbezit. Hierdoor kreeg Good-Luck
nog verschillende goede kansen, omdat
KORVO in de verdediging risico's
moest nemen om alsnog de bal te
bemachtigen.
In de allerlaatste seconde bepaalde
André Vis de eindstand op 4-6.
Atheneum als sluitstuk van het algemeen voortgezet onderwijs
De afgelopen week zijn er voor het voortgezet onderwijs op Goeree-
Overflakkee onverwachte dingen gebeurd. Op het Ontwerp-Plan van Scho
len (dat is het voorstel dat de Staatssecretaris doet om ontbrekende vormen
van onderwijs naar aard of richting toe te kennen) stond onverwacht en
ongedacht een atheneum, te verbinden aan de Chr. S.G. „Pnns daunts te
Middelharnis. Al heeft het bestuur van die school wèl vanaf 1975 elkjaar
opnieuw een aanvraag ingediend. Daarentegen was wel de verwachting, dat
op dit Ontwerp-Plan van Scholen een Middelbare Technische School voor
Oude Tonge zou staan. Die stond er niet op. Dat hij er nu tóch komt, zal óók
een verrassing zijn!
Lang gewacht....
Het bestuur van de Chr. S.G. „Prins
Maurits" (dat ook het bestuur is van de
Chr. Mavo te Stellendam en van de Chr.
LHNO „De Dillenburg" te Middelhar
nis) en het personeel van de school heb
ben al die jaren moed gehad en hoop
gehouden, hoewel dat op het laatst maar
heel kleine vonkjes meer waren.
In 1975 werd voor het eerst een aanvraag
ingediend voor een atheneum, tegelijk
met een herhaalde aanvraag voor een
havo-school. Toen de havo er na een
beroepsprocedure bij de Raad van State
in 1978 kwam, heeft het bestuur zich met
veel ijver ingezet voor uitbreiding en
afronding met een atheneum.
Het vuur werd daarbij steeds brandende
gehouden door de toenmalige direkteur,
de heer Van Hoorn.
Rond de jaren 1983-1984 groeide op het
Ministerie van Onderwijs en Weten
schappen de overtuiging, dat bestaande
havo-/mavo-scholen uitgebreid zouden
moeten worden met een atheneum
afdeling. Een school voor alleen havo/
mavo was eigenlijk niet af Steeds meer
havo-/mavo-scholen kregen een athe
neum erbij.
Toen dit echter toch voor de „Prins Mau
rits" niet tot toekenning leidde, tekende
het bestuur in de jaren 1985 en 1986
beroep aan bij de Raad van State. Beide
keren werd het beroep afgewezen. Dat
leidde uiteraard tot grote teleurstelling.
Het bestuur bleef de aanvraag echter
herhalen, ook al werd in 1987 geen
beroep meer aangetekend tegen (op
nieuw) de afwijzing.
In augustus j.l. werd echter onverwacht
het bericht ontvangen, dat de Staatsse
cretaris tot plaatsing op het Plan van
Scholen zou overgaan.
Door ieder werd dat als een wonder
ervaren. Bij de behandeling van het
Plan van Scholen voor 1990-1992 in de
vergadering van de Vaste Kamercom
missie voor onderwijs op 28 september
j.l., is nog het nodige over de toe
kenning gesproken.
Voor de heren Nuis van de PvdA en
Fransen van de WD was met name het
in gevaar komen van de Rijksscholenge
meenschap een zorg. De Staatssecreta
ris heeft deze partijen de garantie ge
geven, dat deze school kan voortbe
staan. Haar beantwoording was af
doende, zodat in tweede termijn geen
vragen meer door deze partijen gesteld
zijn. De Christelijke partijen die in de
Vaste Kamercommissie vertegenwoor
digd zijn, CDA, SGP en RPF, toonden
zich alle zeer tevreden en dankbaar over
de toekenning.
Draagvlak
Bij de lange geschiedenis van de toeken
ning is het opmerkelijk dat de aanvraag
altijd gesteund is door alle Christelijke
politieke partijen. Natuurlijk komt bij
een dergelijke aanvraag ook het nodige
politieke werk om de hoek kijken.
Onderwijs is in Nederland al heel lang
óók een politieke zaak. Met veel inzet
hebben de SGP en het CDA, en later
ook de RPF en het GPV gewerkt aan
de totstandkoming.
In het bijzonder de leden van de Vaste
Kamercommissie, de heren Ir. B. J. van
der Vlies (de onderwijsspecialist van de
SGP) en Mr. Ing. B. G. J. M. van de
Camp (de onderwijsspecialist van het
CDA en opvolger van Mw. Kraayeveld-
Wouters) en thans ook de heer M. Leer
ling hebben zich sterk gemaakt voor de
aanvraag van Middelhamis; zo zegt ons
de voorzitter van het bestuur, de heer E.
R. van Putten.
Het mag, volgens hem, wel bijzonder
opgemerkt worden dat deze politici zeer
constructief bezig geweest zijn aan een
maatschappelijke instelling (een
school) waarin de verschillende protes
tants christelijke kerken op Goeree-
Overflakkee vertegenwoordigd zijn.
Volgens het bestuur en de schoolleiding
is dat juist wat men wil: een samenbin
dend element zijn, zodat jonge mensen,
hoewel met diverse kerkelijke achter
grond, toegerust worden voor de maat
schappij vanuit een christelijke visie.
Vanuit een bijbelse visie.
„Al jarenlang is dat op ons eiland moge
lijk. En nog. Ook deze politici hebben in
A.S. zaterdag speelt Good-Luck op eigen
terrein de belangrijke wedstrijd tegen
koploper VIOS uit Numansdorp. Wil
Good-Luck zijn kampioensaspiraties
niet in de ijskast behoeven te zetten, dan
moet er zekei gewonnen worden.
Zij kunnen daarbij zeker uw steun als
supporter gebruiken. De wedstrijd be
gint om 16.00 uur.
l) bent allen van harte welkom.
eenheid aan deze school gewerkt en aan
de uitbreiding daarvan.
Met begrip dat nooit ieder zich voor
100% in de vertolking zal kunnen vin
den. Maar dat kan ook niet. Dat kan
nooit en dat kan nergens", aldus de
schoolleiding.
Waarom Christelijk VWO?
Op de vraag: moet dat nu wel. Christe
lijk VWO? zegt het bestuur voluit ja.
Hoewel velen bij VWO alleen denken
aan de oudere jeugd, komen ook VWO-
leerlingen als 12-jarigen op een VWO-
school. Dat wil zeggen: net zo jeugdig
als mavo- of havo-leerlingen. Onvol
wassen en beslist nog in een belangrijk
stadium van de gezinsopvoeding en
daarmee ook van opvoeding die in het
verlengde daarvan ligt: op de school.
En wat betreft de oudere leeriingen:
Christelijk VWO betekent natuuriijk
niet de karikatuur die sommigen ervan
maken: oogkleppen op en een mening
aan jongelui opdringen. Zeker voor
VWO-leerlingen geldt dat de school hen
kennis zal moeten laten maken met de
wereld van wetenschap, techniek en cul
tuur. En het is bekend, dat die wereld
overwegend niet-christelijk is of zelfs
anti-christelijk.
Juist daarom is het zo uiterst belangrijk
dat vanuit de opvoeding (van gezin èn
school) een visie meegegeven wordt. Als
de VWO-school hen die niet geeft of die
instrumenten daartoe niet aanreikt, is te
vrezen dat het in de verdere wetenschap
pelijke opleiding helemaal niet meer
gebeurt.
Deze reden gold altijd, maar is wellicht
in geen tijd zo van kracht geweest als nu.
VWO geeft uiteindelijk toelating tot uni
versiteit en hogeschool en via deze weg
tot hoge funkties in de maatschappij.
Juist op hoog wetenschappelijk niveau
gebeuren dingen die technisch mogelijk
geworden zijn, maar waarbij vragen van
levensbeschouwelijke aard onmiddel
lijk om de hoek komen kijken. We hoe
ven slechts te denken aan zaken als
genenmanipulatie, vragen omtrent le
ven en dood, rentmeesterschap van de
schepping, etc, maar evenzeer in rich
tingen als bijvoorbeeld pedagogiek, psy
chologie en onderwijskunde, aldus het
bestuur.
In dit verband zijn bestuur en schoollei
ding ook dankbaar dat veel ouders van
protestants christelijken huize, toen er
hier geen protestants christelijk VWO
was, toch kozen voor een protestants
christelijk atheneum. „Wij zijn blij dat
onze leerlingen daar opgevangen zijn.
Deze dank gaat in het bijzonder uit naar
de Scholengemeenschap „Guido de
Brés" in Rotterdam, die lange jaren veel
van onze havo-ers verder opgeleid heeft
met voortreffelijk resultaat tot het VWO-
diploma. En recentelijk heeft ook de
Jacob van Liesveldt te Hellevoetsluis
enkele van onze leerlingen na havo ver
der gebracht".
Toekomst
Het bestuur is zich er van bewust dat het
komende atheneum nooit een grote
school zal worden. Dat kan ook niet en
dat is nooit verwacht. (Hoewel een hoge
ambtenaar van het Ministerie in 1977,
één jaar voor de komst van de havo, het
onmogelijk achtte dat de gevraagde
havo ooit 270 leerlingen zou halen. Het
zijn er steeds, al de jaren door, rond de
400 geweest!)
Als aanstaand cursusjaar het atheneum
(in elk geval met klas 1) mag gaan star
ten, zal de „Prins Maurits" tegelijk fuse
ren met de Chr. LHNO „De Dillen-
burg". Op dat moment is het mogelijk
om binnen één school, de „Prins Mau
rits", zowel LHNO-, MAVO-, HAVO- als
VWO-onderwijs te volgen. Met uitzon
dering van het technisch onderwijs en
landbouwonderwijs kunnen dan alle
leerlingen uit het protestants christelijk
basisonderwijs bij elkaar blijven en
doorstromen naar één school. Na en in
het brugjaar kan dan de uiteindelijke
beslissing vallen voor de verdere op
leiding.
Van de schoolleiding en het personeel
zal de nodige inspanning en een groot
organisatievermogen gevraagd worden.
Bij het bevoegd gezag leeft echter de ver
wachting en het stellige vertrouwen dat
die er al zijn en door de toekenning van
een atheneum versterkt zullen worden.
„Het zal echter alleen kunnen als het
protestants christelijk volksdeel van
Goeree-Overflakkee zich van harte stelt
achter onderwijs op bijbelse grondslag
en beseft dat de school, hoewel met afge
leid gezag van de gezinnen, niet het
gezin is en een eigen taak heeft.
En dan nog alleen: onder het beding van
Gods Zegen", aldus het bestuur.