S.A.P.H.I.E.R. geeft (bijna aan lezers met lastige Ruggesteun achter de schermen altijd) advies problemen Protestants Christelijk VWO nu ook op ons eiland Jeugdkoor „luventa" Volleybalvereniging Intermezzo Opnieuw winst voor Good-Luck in streekderby Hervormingsherdenking in de St. Janskerk te Gouda Bladz. 2 „EILANDEN NIEUWS" DINSDAG 3 OKTOBER 1989 We kijken door een microscoop naar allerlei kriebelbeestjes en de insecten kenner wijst aan: „Kijk, een cocon van de tapijtmot, en dat kronkelende haartje ernaast is de larve van een kattevlo, en hier zie je nu gelijk een paar wandluizen. Dat komt vandaag samen in dit gelukkig onbreekbare fotofilm- kokertje uit iemands zitkamer. Wat een huishouden is dat!" En het is niet het enige postpakketje. Er zijn er ook met een schimmel of aangevreten plantebladeren. Dhr. van Gelder, veler raadgever. „Noem het maar een Geheime Dienst", lacht voorzitster Christina Winterberg, die ons rondleidt in het Delftse grach tenpand, waar dit centrale adviesbureau voor de kranteredacties zetelt. „Wie vra gen instuurt naar een vragenrubriek weet namelijk niet, dat de bladen die moeilijkheden niet allemaal zelf kun nen afhandelen. Er zitten knap lastige problemen tussen. Daarom krijgen wij dagelijks zoveel lezersbrieven doorge stuurd". We komen in een kamer vol boekenkas ten, waar de directeur van SAPHIER, P. J. van Gelder, achter een antiek bureau- ministre oprijst. Je ziet hem z'n 65- plusjaren niet aan. We vragen hem, hoe dit documentatiecentrum tot stand kwam, want hij is er veertig jaar geleden mee begonnen. „Het was gewoon hard nodig", zegt de nu 68-jarige oprichter, „omdat er in 1948-'49 nog niets was. Er heerste schaarste door de oorlog. We hadden een tekort aan hui zen, kleding, vervoermiddelen en appara tuur". Industrie en economie moesten nog met het Marshall-plan op de been worden geholpen. Menigeen klopte voor „raad en daad" bij anderen aan, dus ook bij de redactie van zijn krant. Na-oorlogse nood Er waren hartroerende brieven bij: Wie helpt mij aan een huis? Hoe kom ik in kontakt met m'n verdwenen familie? Er is geen vervoer naar m'n werk, dus ik moet fietsen, maar waar kan ik fietsban den kopen?" We bladeren in antwoorden van tien tallen jaren terug. In één van de post- mandjes ligt een zwarte poes te spin nen. In een zijkamer zien we stellingen vol ordners en mappen. Elders horen we het geluid van een tekstverwerker. Hoe kwam dat op gang? „Tja, wij - journalisten - wilden wel hel pen, maar het ontbrak ons nog aan: een gouden gids, up to date encyclopedieën en al die later verschenen naslagwerken over „van alles en nog wat", consumen tenorganisaties, rechtswinkels, voor lichtingsdiensten, noem maar op. We hebben lang moeten zoeken naar een bruikbare microscoop. Zelfs het papier was schaars. „Op 16 oktober 1949 boden wij een groot aantal hoofdredacteuren in ons land aan, voortaan een vragenru briek voor hen te verzorgen. Er reageer den gelijk zo'n veertig bladen, zodat we die zelfde week gestart zijn". De pioniers.... - Wie waren die „we"? „We": dat waren toen een stel ervaren collega's, gesteund door een fantastisch veel werk verzettende administratrice, Willy van der Hoef, en een bestuur bestaande uit het hoofd van een de tective-bureau als voorzitter, een bank directeur als penningmeester en onder getekende als secretaris, en gelijk chef van de redactie. Gelukkig kon ons clubje van 't prille begin af steunen op behulpzame deskundigen: een artsen- paar, een belastinginspecteur, een bou wer, een econoom, een juriste, een plantkundige van de landbouwhoge school te Wageningen, een handige radio-technicus, een luchtvaartman, een wetenschapsjournalist, enz". De puzzels - Maar al die andere zaken, waarvoor u niemand had? „We legden adreslijsten aan en schreven keurige brieven om inlichtingen aan allerlei instanties, maar schriftelijke antwoorden kwamen traag binnen en soms bleef reactie helemaal uit. We moesten gaan opbellen en leerden al gauw wie je met lastige problemen kon lastig vallen en wie niet. We hebben daar een zeer selecte lijst telefoonnummers uit overgehouden. Later, in de welvaartsjaren, kregen we geregeld hulp van een antiquair, een kunsthistoricus, een psycholoog en dat soort weeldefiguren". - Zeer kostbare krachten dus! „Niet allemaal, gelukkig! Er bevinden zich nog échte helpers-in-de-nood van de oude stempel bij, die het er zuiver om gaat een medemens een dienst te be wijzen". Wat voor vragen? Onze ogen glijden over de stampvolle boekenkasten met ontelbare naslag werken, waarvan ik het bestaan niet eens kon vermoeden. Er staan hele oude en stukgebladerde exemplaren tussen, die nooit herdrukt zijn. - Wat vragen de mensen eigenlijk allemaal? „O, in die beginjaren viel het nog mee met de soort vragen: er waren genoeg onderwerpen bij waarover je als journa list wat méér aan de weet kon komen. Mannen vroegen hoe ze een verbouwing moesten aanpakken of storingen kon den verhelpen. Getrouwde vrouwen zaten verlegen om breipatronen en recepten. Opvallend was het aantal meisjes (blijkbaar met baby opkomst) dat smeekte om uitleg hoe ze zo'n Schots huwelijk konden sluiten bij de smid van Gretna Green. En we moesten allerlei zaken uitleggen die je vandaag in de vakliteratuur kunt naslaan. Maar die was er dus nog niet". Schots huwelijk - Trouwen bij de smid? Wat vertelt u daar? Waarom was dat? Een brede lacht plooit 't gezicht van de Ant- woordmannenbaas. „De smid van Gretna Green, een plaats op de grens van Schotland. Die smid was vrederechter en daarom door de Schotse kerk gemachtigd. Daar kon je trouwen volgens de Schotse wetgeving, met wachttijd van drie weken èn: zónder toestemming van de ouders. Die toe stemming was hier destijds nog tot iemands dertigste jaar nodig en als het vriendje niet in de smaak viel bij pa en ma, dan kregen ze die niet. Kwamen ze met de papieren terug, dan werd dat huwelijk hier als geldig ingeschreven. Vandaar die reisjes!" - U gaf de meisjes dus veertig jaar terug al voorlichting bij hun liefdesperike len! Was dit zo'n modem instituut? Hoe zat dat met die stichting? Wat betekent eigenlijk SAPHIER? „Organisatorisch moest er een rechts persoon komen. Een stichting, omdat wij geen winst wilden maken en onze afnemers, de bladen, louter en alleen de kosten in rekening gingen brengen. De naam staat voor Stichting Adviezen Pers Handel Industrie en Radio". Toch journalist - En wat bent u zélf? Altijd al een orga nisator? Wat deed u in de jaren vóór u met dit gigantische werk begon? „Nee, ik schreef liever. Tijdens m'n stu die vóór de oorlog schreef ik al een weekblaadje vol. In 1942 dook ik onder en hielp ik een beetje mee aan illegale blaadjes. Na de bevrijding kreeg ik gelijk een baan als chef-redactie bij een herrezen weekblad. In '46 stapte ik over naar een dagblad en werd vanwege m'n technische studie en tekenhobby lay- outman". - En in 1949 dit adviesbureau met ver zorging van zoveel vragenrubrieken. Wat was nou de leukste brief? Voorzitter en secretaris denken diep na. „Wij bewaren geen brieven", zegt mevr. Winterberg, „want die worden vernie tigd. Maar ik herinner mij een epistel van iemand die het vakantiegeld te laag vond en schreef: „Kunt u dat Staatsgeld- beheer niet vermurmelen om ons, pen- sioengasten, met wat betere blommetjes buiten te zetten?" „En vergeet niet de man die een meid in bed vond...." horen we. Maar dan ver duidelijkt Van Gelder: „Nee, een mijt, met lange ij uit een vogelnest, die door het dak in de slaapkamer was terecht gekomen!" - U krijgt zeker veel bedankbrieven? Bekroond! „Ons werk is in 1952 bekroond, met een grote zilveren bokaal, de Matla-cup, inge steld door persbureau-pionier Jean Hu- bert Matla van het bij alle kranten vermaarde Haags Persbureau en de Matla- agenda. Die prijs werd toen voor 't éérst uitgereikt door de toenmalige burgemees ter van Amsterdam. Slechts een paar bureaus kregen die onderscheiding, want kort daarop werd Matla ziek en over leed hij". „Ik denk, dat wij als eerste waarschuw den voor hoge getallen aan nitraat in spinazie en andere bladgroenten als gevolg van de (over)bemesting", vertelt een secretaresse, „want daarover schre ven wij al in de jaren zeventig. Het kopje „Spinazie-academie" is daarna herhaal delijk gebruikt voor de uitleg hoe men een teveel aan nitriet kon vermijden". „En onze 'rondreizende speurneus' heeft zelfs plaatselijke puzzels opgelost in gemeenten waar de inwoners zelf nooit achter waren gekomen", grinnikt de entomoloog van achter zijn micro scoop. „We vinden ook vaak nieuw geïmpor teerde beestjes", onthult die insectenken ner, „Balkanteken, subtropische lapsnuit- kevers en malariamuggen komen met de vliegtuigen mee. Koningin Beatrix kreeg van zo'n teek hersenvliesontsteking". We horen van méér treurige toestanden. Kinderen die hun ouders al vroeg in een tehuis willen opbergen. Eenzame men sen die de krant schrijven om eens een brief terug te krijgen. Patiënten met de vreemdste kwalen, die toch iets willen wat ze niet mogen.... De Top-tien „Welke het meest voorkomen?" Diepe rimpels bij de bestuursleden: „Erfenis sen waar bonje van gekomen is, te hoge bomen bij de buren, de vrees voor kan kerverwekkende stoffen, insekten in de provisiekast, onderhoud van 't eigen huis, isolatie, plantenziekten, uitkerin gen, vlekken in kleding, vochtige ramen, en sinds de bezuinigingen: wat zijn mijn oude spullen waard? Schilderijen soms, maar ook oude boeken, wandborden en vaasjes. Met mooie foto's erbij, maar dan vergeten ze vaak de onderkant met merk, jaarletters en signatuur! „Tja, één gek kan meer vragen dan hon derd wijzen kunnen antwoorden. Oude mensen herinneren zich soms enkele regels uit een gedicht, dat ze in hun schooltijd leerden en willen het dan weer kompleet hebben. Dat vind je niet terug als je geen titel of schrijver, bundel of uitgever weet. Soms is het eigen brouw van een onderwijzer en nooit in druk verschenen.... De adressen van artiesten en autoriteiten mogen we niet meer ver strekken en er zijn enkele dingen die we weigeren. Maar.... (hij kijkt naar de sta peltjes brieven en kaarten in de ge kleurde postbakken) er blijven nog genoege huis-, tuin- en keukenproble men over. Enne.... elke erfenis is toch weer anders!" Paula Olafson DIRKSLAND op D. V. 7 oktober hoopt het jeugdkoor zijn eerste zangavond te organiseren. Dit in samenwerking met het jongeren koor, en het gemengd koor uit Ridder kerk. Het jeugdkoor „luventa" o.l.v. Martin Mans organist: Wouter van Lenten Het gemengde koor „Soli Deo Gloria" o.l.v. J. Kapaan organist: J. J. Knape Het Jongerenkoor „Laudate Deum" o.l.v. Martin Mans organist: Janco Belder Deze avond vangt aan om 19.45 uur in de Gereformeerde Gemeente te Dirks- land. Wij hopen voor onze jeugd op veel belangstelling. Het bestuur De Ver. Prot. Ned. afd. Gouda en omstreken belegt D.V. op dinsdag 31 oktober a.s. een samenkomst ter herden king van de Kerkhervorming. Spreken zullen: Ds. P. J. Teeuw, Hervormd Pred. te Moordrecht, over „Geen onder scheid?!" en Prof. Dr. W. van 't Spijker, Chr. Ger. Pred. te Apeldoorn, over „Houd de drieklank zuiver!" Muzikale medewerking: Chr. Mannen koor „Door Eendracht Verbonden" te Werkendam en Zangver. „Sursum Cor- da" te Gouda o.l.v. Dick van Luttikhui- zen. Organisten: Jaap Boer en Hans van der Gouwe. Aanvang 20.00 uur. Deur open 19.30 uur. Toegang vrij. Zaterdag 7 oktober gaat de volleybal kompetitie van start. Intermezzo wordt vertegenwoordigd door 3 herenteams, uitkomend in de eerste, tweede en derde klasse. Verder 4 damesteams, twee maal eerste klasse, derde en vierde klasse en 10 jeugdteams. As. zaterdag speelt Intermezzo thuis in „de Staver". Programma: 11.00 uur: Mini meisjes 1 - Rowido 1 Mini Mix 1 - Mini Mix 2 Mini jongens - Rowido 1 Meisjes Cl - Ibis 2 12.00 uur: Jongens BI - Hollemare 1 Heren 3 - Spivo 3 Jongens Cl - Hollemare 1 13.30 uur: Dames 1 - Molenwiek '74 1 Meisjes A2 - Ibis 1 Heren 2 - Hollemare 1 Dames 3 - Hollemare 1 15.30 uur: Heren 1 - Spivo 1 Meisjes Al - Hollemare 1 Dames 2 - Ervea 1 Dames 4 - Hollemare 2 Vakantiebonnen v.d. Landbouw Landbouwbonnen kunnen worden in geleverd van zaterdag 7 oktober tot en met vrijdag 13 oktober bij D. v. d. Linde, Julianaweg 22, Ouddorp. Afgelopen zaterdag trad Good-Luck aan tegen KORVO uit Oude Tonge. Na de eerste competitieweken hadden beide clubs evenveel verliespunten. Het was dus noodzaak te winnen om de aan sluiting bij de koploper, VIOS (N) te behouden. Het enthousiaste meegereisde publiek uit Middelhamis kreeg een matige, opportunistische wedstrijd voorgescho teld. De spanning vergoedde echter veel. Vooral Good-Luck kreeg in de beginfase enkele uitgespeelde kansen, maar liet deze onbenut. Door het vele onder scheppen van de bal in het middenvak bleef de verdediging van KORVO onder druk staan. Na een kwartier was het Good-Luck die de score openbrak. Anneloes Vroegindeweij maakte dank baar gebruik van de geboden ruimte en scoorde van afstand 0-1. Direkt daarna forceerde KORVO een strafworp. Deze unieke kans om op gelijke hoogte te komen werd niet gemist. De beide tweede aanvalsvakken konden in de komende fase van de strijd maar geen vuist maken. Korte aanvalsgolven volgden elkaar in hoog tempo op. Toch had Good-Lucka een licht veldover- wicht. Echter KORVO bracht de stand tegen de veldverhouding in op 2-1. Net voor het klinken van het rustsignaal bracht André Vis zijn club op gelijke hoogte door zijn tegenstander op fraaie wijze uit te spelen. Tijdens het theedrinken in de rust was het gaan regenen. Daardoor werd er na rust gespeeld met „korte ballen". Na tien minuten maakte Anton Mol met een doorloopbal 2-3. Good-Luck kon hierna niet definitief afstand nemen van KORVO. Met een afstandsschot kwam KORVO weer in de wedstrijd. De eerste aanvalsvakken werden weer in stelling gebracht. Good-Luck speelde nu de bal goed rond, loerend op een enkele kans. Spoedig maakte Anneloes Vroegindeweij 3-4 van de stand. Met zo'n tien minuten te spelen scoorde Elly Mulder vanonder de korf, na goed wegdraaien, 3-5. KORVO probeerde met alles-of-niets- pogingen het tij nog te keren. Dit lukte slechts ten dele. Na foutief afstoppen in de Good-Luck-verdediging werd KORVO een strafworp toegewezen. Dit betekende met nog enkele minuten te spelen 4-5. De Good-Luck-aanval speelde hierna op balbezit. Hierdoor kreeg Good-Luck nog verschillende goede kansen, omdat KORVO in de verdediging risico's moest nemen om alsnog de bal te bemachtigen. In de allerlaatste seconde bepaalde André Vis de eindstand op 4-6. Atheneum als sluitstuk van het algemeen voortgezet onderwijs De afgelopen week zijn er voor het voortgezet onderwijs op Goeree- Overflakkee onverwachte dingen gebeurd. Op het Ontwerp-Plan van Scho len (dat is het voorstel dat de Staatssecretaris doet om ontbrekende vormen van onderwijs naar aard of richting toe te kennen) stond onverwacht en ongedacht een atheneum, te verbinden aan de Chr. S.G. „Pnns daunts te Middelharnis. Al heeft het bestuur van die school wèl vanaf 1975 elkjaar opnieuw een aanvraag ingediend. Daarentegen was wel de verwachting, dat op dit Ontwerp-Plan van Scholen een Middelbare Technische School voor Oude Tonge zou staan. Die stond er niet op. Dat hij er nu tóch komt, zal óók een verrassing zijn! Lang gewacht.... Het bestuur van de Chr. S.G. „Prins Maurits" (dat ook het bestuur is van de Chr. Mavo te Stellendam en van de Chr. LHNO „De Dillenburg" te Middelhar nis) en het personeel van de school heb ben al die jaren moed gehad en hoop gehouden, hoewel dat op het laatst maar heel kleine vonkjes meer waren. In 1975 werd voor het eerst een aanvraag ingediend voor een atheneum, tegelijk met een herhaalde aanvraag voor een havo-school. Toen de havo er na een beroepsprocedure bij de Raad van State in 1978 kwam, heeft het bestuur zich met veel ijver ingezet voor uitbreiding en afronding met een atheneum. Het vuur werd daarbij steeds brandende gehouden door de toenmalige direkteur, de heer Van Hoorn. Rond de jaren 1983-1984 groeide op het Ministerie van Onderwijs en Weten schappen de overtuiging, dat bestaande havo-/mavo-scholen uitgebreid zouden moeten worden met een atheneum afdeling. Een school voor alleen havo/ mavo was eigenlijk niet af Steeds meer havo-/mavo-scholen kregen een athe neum erbij. Toen dit echter toch voor de „Prins Mau rits" niet tot toekenning leidde, tekende het bestuur in de jaren 1985 en 1986 beroep aan bij de Raad van State. Beide keren werd het beroep afgewezen. Dat leidde uiteraard tot grote teleurstelling. Het bestuur bleef de aanvraag echter herhalen, ook al werd in 1987 geen beroep meer aangetekend tegen (op nieuw) de afwijzing. In augustus j.l. werd echter onverwacht het bericht ontvangen, dat de Staatsse cretaris tot plaatsing op het Plan van Scholen zou overgaan. Door ieder werd dat als een wonder ervaren. Bij de behandeling van het Plan van Scholen voor 1990-1992 in de vergadering van de Vaste Kamercom missie voor onderwijs op 28 september j.l., is nog het nodige over de toe kenning gesproken. Voor de heren Nuis van de PvdA en Fransen van de WD was met name het in gevaar komen van de Rijksscholenge meenschap een zorg. De Staatssecreta ris heeft deze partijen de garantie ge geven, dat deze school kan voortbe staan. Haar beantwoording was af doende, zodat in tweede termijn geen vragen meer door deze partijen gesteld zijn. De Christelijke partijen die in de Vaste Kamercommissie vertegenwoor digd zijn, CDA, SGP en RPF, toonden zich alle zeer tevreden en dankbaar over de toekenning. Draagvlak Bij de lange geschiedenis van de toeken ning is het opmerkelijk dat de aanvraag altijd gesteund is door alle Christelijke politieke partijen. Natuurlijk komt bij een dergelijke aanvraag ook het nodige politieke werk om de hoek kijken. Onderwijs is in Nederland al heel lang óók een politieke zaak. Met veel inzet hebben de SGP en het CDA, en later ook de RPF en het GPV gewerkt aan de totstandkoming. In het bijzonder de leden van de Vaste Kamercommissie, de heren Ir. B. J. van der Vlies (de onderwijsspecialist van de SGP) en Mr. Ing. B. G. J. M. van de Camp (de onderwijsspecialist van het CDA en opvolger van Mw. Kraayeveld- Wouters) en thans ook de heer M. Leer ling hebben zich sterk gemaakt voor de aanvraag van Middelhamis; zo zegt ons de voorzitter van het bestuur, de heer E. R. van Putten. Het mag, volgens hem, wel bijzonder opgemerkt worden dat deze politici zeer constructief bezig geweest zijn aan een maatschappelijke instelling (een school) waarin de verschillende protes tants christelijke kerken op Goeree- Overflakkee vertegenwoordigd zijn. Volgens het bestuur en de schoolleiding is dat juist wat men wil: een samenbin dend element zijn, zodat jonge mensen, hoewel met diverse kerkelijke achter grond, toegerust worden voor de maat schappij vanuit een christelijke visie. Vanuit een bijbelse visie. „Al jarenlang is dat op ons eiland moge lijk. En nog. Ook deze politici hebben in A.S. zaterdag speelt Good-Luck op eigen terrein de belangrijke wedstrijd tegen koploper VIOS uit Numansdorp. Wil Good-Luck zijn kampioensaspiraties niet in de ijskast behoeven te zetten, dan moet er zekei gewonnen worden. Zij kunnen daarbij zeker uw steun als supporter gebruiken. De wedstrijd be gint om 16.00 uur. l) bent allen van harte welkom. eenheid aan deze school gewerkt en aan de uitbreiding daarvan. Met begrip dat nooit ieder zich voor 100% in de vertolking zal kunnen vin den. Maar dat kan ook niet. Dat kan nooit en dat kan nergens", aldus de schoolleiding. Waarom Christelijk VWO? Op de vraag: moet dat nu wel. Christe lijk VWO? zegt het bestuur voluit ja. Hoewel velen bij VWO alleen denken aan de oudere jeugd, komen ook VWO- leerlingen als 12-jarigen op een VWO- school. Dat wil zeggen: net zo jeugdig als mavo- of havo-leerlingen. Onvol wassen en beslist nog in een belangrijk stadium van de gezinsopvoeding en daarmee ook van opvoeding die in het verlengde daarvan ligt: op de school. En wat betreft de oudere leeriingen: Christelijk VWO betekent natuuriijk niet de karikatuur die sommigen ervan maken: oogkleppen op en een mening aan jongelui opdringen. Zeker voor VWO-leerlingen geldt dat de school hen kennis zal moeten laten maken met de wereld van wetenschap, techniek en cul tuur. En het is bekend, dat die wereld overwegend niet-christelijk is of zelfs anti-christelijk. Juist daarom is het zo uiterst belangrijk dat vanuit de opvoeding (van gezin èn school) een visie meegegeven wordt. Als de VWO-school hen die niet geeft of die instrumenten daartoe niet aanreikt, is te vrezen dat het in de verdere wetenschap pelijke opleiding helemaal niet meer gebeurt. Deze reden gold altijd, maar is wellicht in geen tijd zo van kracht geweest als nu. VWO geeft uiteindelijk toelating tot uni versiteit en hogeschool en via deze weg tot hoge funkties in de maatschappij. Juist op hoog wetenschappelijk niveau gebeuren dingen die technisch mogelijk geworden zijn, maar waarbij vragen van levensbeschouwelijke aard onmiddel lijk om de hoek komen kijken. We hoe ven slechts te denken aan zaken als genenmanipulatie, vragen omtrent le ven en dood, rentmeesterschap van de schepping, etc, maar evenzeer in rich tingen als bijvoorbeeld pedagogiek, psy chologie en onderwijskunde, aldus het bestuur. In dit verband zijn bestuur en schoollei ding ook dankbaar dat veel ouders van protestants christelijken huize, toen er hier geen protestants christelijk VWO was, toch kozen voor een protestants christelijk atheneum. „Wij zijn blij dat onze leerlingen daar opgevangen zijn. Deze dank gaat in het bijzonder uit naar de Scholengemeenschap „Guido de Brés" in Rotterdam, die lange jaren veel van onze havo-ers verder opgeleid heeft met voortreffelijk resultaat tot het VWO- diploma. En recentelijk heeft ook de Jacob van Liesveldt te Hellevoetsluis enkele van onze leerlingen na havo ver der gebracht". Toekomst Het bestuur is zich er van bewust dat het komende atheneum nooit een grote school zal worden. Dat kan ook niet en dat is nooit verwacht. (Hoewel een hoge ambtenaar van het Ministerie in 1977, één jaar voor de komst van de havo, het onmogelijk achtte dat de gevraagde havo ooit 270 leerlingen zou halen. Het zijn er steeds, al de jaren door, rond de 400 geweest!) Als aanstaand cursusjaar het atheneum (in elk geval met klas 1) mag gaan star ten, zal de „Prins Maurits" tegelijk fuse ren met de Chr. LHNO „De Dillen- burg". Op dat moment is het mogelijk om binnen één school, de „Prins Mau rits", zowel LHNO-, MAVO-, HAVO- als VWO-onderwijs te volgen. Met uitzon dering van het technisch onderwijs en landbouwonderwijs kunnen dan alle leerlingen uit het protestants christelijk basisonderwijs bij elkaar blijven en doorstromen naar één school. Na en in het brugjaar kan dan de uiteindelijke beslissing vallen voor de verdere op leiding. Van de schoolleiding en het personeel zal de nodige inspanning en een groot organisatievermogen gevraagd worden. Bij het bevoegd gezag leeft echter de ver wachting en het stellige vertrouwen dat die er al zijn en door de toekenning van een atheneum versterkt zullen worden. „Het zal echter alleen kunnen als het protestants christelijk volksdeel van Goeree-Overflakkee zich van harte stelt achter onderwijs op bijbelse grondslag en beseft dat de school, hoewel met afge leid gezag van de gezinnen, niet het gezin is en een eigen taak heeft. En dan nog alleen: onder het beding van Gods Zegen", aldus het bestuur.

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1989 | | pagina 2