EHIVI1DEn-i1IEmi/5
Ds. J. het Lam deed intrede
in Herv. Gem. Dirksland
Politieberichten
Buro slaclitofferhulp, ool( op
Goeree Overflaldcee niet overbodig!
De weg
naar hui;
Schaakvereniging
Oostflakkee
Reaktie Diabetesver.
Samenwerking tussen Buro, politie, UW en het RIAGG
Lêêrschoole Flakkees
geeft
Flakkeesen aevend
GOEDEREEDE
Korfbalvereniging Korvo
Vrouwengespreksgroep
40 jaar
Jan Knape Mzn.
No. 5837
Ingezonden:
Toespraken
Inbraak/diefstal
Vernieling
Heel wat minder opgewekt dan we gekomen waren
hebben we vrijdagmorgen de persbijeenkomst van
het buro slachtofferhulp te Middelharnis verlaten.
De vrijwilligers, de enig verbonden beroepskracht
Annelies Segers, en de bij het projekt betrokken
politiemensen hebben ons daar de illusie ontno
men als zou een heleboel narigheid die elders
gebeurt niet op Goeree-Overflakkee van toepas
sing zijn. Geen bruut fysiek geweld in huwelijken
en gezinnen, geen incest en zéker geen drugsver
slaafden, hoopten we, maar het buro slachtoffer
hulp weet beter, en dan nog alléén maar die
gevallen waarvan de slachtoffers om hulp hebben
aangeklopt. Anderen laten dat, jammer genoeg
nog na, terwijl een gesprek met de hulpverleners zo
heilzaam zou kunnen zijn.
VERVOLGVERHAAL
- 37 -
Niet uitgegeven manuscript,
beschikbaar gesteld door
M. A. Knape
2e Blad
DINSDAG 26 SEPTEMBER 1989
Toen ds. J. het Lam (gekomen uit
Besoyen-Waalwijk) j.l. zondagmiddag
de Herv. Kerk van Dirksland
m
intrede deed heeft hij elke pretentie,
zo die hen eigen ware, met nadruk
afgelegd. Wetend van 's mensen klein
heid en onwaardigheid wist hij dat het
niet dankzij hém zou zijn wanneer ook
in Herv. Dirksland, gebouwd wordt
aan het Koninkrijk Gods. Het was dan
ook dominee tot dankbare verwonde
ring - in de reeks van predikanten, niet
„de eerste de beste-", maar de 52e -
voort te mogen gaan in het getuigen en
bemoedigen. Ds. het Lam deed dat
met de oproep de overweldigende
Majesteit van God te erkennen en
Hem te voet te vallen, als dood, want
wie met Hem gestorven is zal met
Hem leven....
„Wie zijn wij dat Gij door ons zoudt
spreken?" zo had ds. het Lam in het ope
ningsgebed Zijn Zender voorgelegd,
immers van Hem las hij in de Schriftle
zing Openbaring 19-20 hoezeer Johan
nes verpletterd werd door het Gods
beeld dat hem in een visioen werd voor
gesteld, de Majesteit van de Eerste en de
Laatste, die overwinnaar op de dood Die
Johannes zei „niet te vrezen".
Ds. legde de gemeente voor dat voor die
vlammende ogen alle misplaatste zelf
ingenomenheid weg moet smelten en
dat er geen andere weg is dan voor Hem
op de knieën te gaan en zich te bekeren
en de toekomst biddend in Zijn handen
te geven opdat Hij zal voorkomen wat de
Gemeenten in klein Azië overkwam,
een totale teloorgang voor de Kerkelijke
gemeenten in Nederland, zodat later in
de geschiedenis de herinneringen nog
kunnen worden vastgelegd en een toe
ristische attraktie zouden worden. Het
beeld als sterren in Zijn hand te mogen
zijn, moet ook - zo stelde ds. vast - de
dienaren tot kleinheid brengen en hen
ervan weerhouden zich zelfstandig on
dernemers te voelen in het Koninkrijk
der hemelen of te ijveren in welspre
kendheid en organisatievermogen. Niet
wij-, maar Hij moet wassen en wij moe
ten minder worden", aldus de predi
kant.
N.a.v. de tekst „Vrees niet, Ik ben de Eer
ste en de Laatste" vroeg ds. de gemeente
hoofd voor hoofd en zeker ook de jonge
ren, af wie mag bevestigen dat God in
zijn/haar leven al de Eerste en de Laat
ste is geworden Die door leven en door
dood heen zal helpen. Wie tot Hem
komt zal Hij geenszins uitwerpen, zo zei
ds. de Gemeente in een oproep zich als
onwaardigen tot Hem te wenden in Zijn
Het bestuur van de Diabetes Vereniging
Nederland wil hierbij reageren op een
vraag over het zelf kontroleren van sui
ker, in de rubriek Met Raad en Daad
van 15 september j.l.
Met enkele regels werd hierop geant
woord dat dit mogelijk is met handige
strips. Dit is wel een simpele voorstelling
van iets dat men niet zomaar even doet.
Wij denken dat hierover misverstanden
kunnen ontstaan. Als iemand met dia
betes besluit aan zelfkontrole te gaan
doen, gaat dit altijd in overleg met de
behandelend arts.
De handleing op zich kan iedereen
leren, als men echter met de uitslagen
niets doet, heeft het weinig zin.
overweldigende Majesteit, maar ook in
Zijn goedertierenheid. Hem viel Johan
nes als dood te voet, maar het „vreest
niet" mocht klinken. Hij was het Die de
dood verslonden heeft, de Eerste en de
Laatste, heden Dezelfde tot in Eeuwig
heid.
Ds. het Lam werd, na het afsluiten van
de dienst met de Zegenbede, door enke
len toegesproken.
Als eerste door burg. C. Oversier die
hem namens de burgerlijke gemeente
een welkom toeriep, een gemeente, de
burgemeester zei het met spijt, waarin de
kerkmuren hoger en hoger lijken te wor
den in welke ijver het lijkt alsof God de
Vader vergeten wordt. Het „welkom" liet
dhr. Oversier ook gelden namens zie
kenhuisbestuur en de Stichting Verzor
gingshuis voor bejaarden.
Ds. Van Spanje van Herkingen be
groette zijn nieuwe collega namens Ring
en Classis in welke verbanden hij de
hulp van ds. Het Lam vroeg, vooral ook
zijn gebed opdat de belijdenis der kerk
behouden zal worden.
Ouderling Bestman verwelkomde de
nieuwe predikant en zijn gezin fiamens
de kerkelijke gemeente in de Dirks-
landse wijngaard waarin ds. zondige
mensen zal ontmoeten die verlossing
nodig hebben. De gemeente werd opge
roepen trouw op te komen onder de
bediening van het Woord en als ge
meente biddend achter de predikanten
te staan. Op verzoek van ouderling Best
man zong de gemeente de nieuwe predi
kant Ps. 17:4 toe.
Nadat ds. het Lam het welkom en de
goede wensen beantwoord had werd de
dienst beëindigd en kon nog worden
genoten van uitleidend orgelspel door
organist Paul Kieviet.
dacht te besteden aan het leren omgaan
met diabetes. Hoe meer men van diabe
tes weet, hoe beter men leert opmerken,
wat er gebeurt, des te beter leert men de
diabetes bijsturen.
Met „suiker-maatstok" zoals boven de
vraag staat is bedoelt de strip om glucose
in de urine te meten; deze wordt tegen
woordig niet veel meer gebruikt.
Diabeten die zichzelf kontroleren doen
dit door zelf een druppel bloed te prik
ken, deze op een strip laten vallen,
waarna de uitslag d.m.v. kleuren kan
worden afgelezen. Ook zijn er appa-\
raatjes waar men de strip instopt,
waarna de uitslag kan worden afge
lezen.
Wie meer wil weten kan kontakt opne
men met het sekretariaat van de afde-
Ung, tel. 01870-3702.
Bestuur van de DVN,
afd. Goeree-Overflakkee
In het gebouwvan de Haringvlietexpo te
Stellendam werd de afgelopen week
ingebroken. De daders kwamen het
gebowu binnen middels een raampje.
Ontvreemd werd een hoeveelheid snoep
en sigaretten.
Eveneens werd ingebroken in het kan
toorvan Rijkswaterstaat aan de Strand
weg te Ouddorp. Aldaar werd een ruit
ingeslagen waarna de daders naar bin
nen gingen en een radio meenamen.
Op zondagmorgen 24 september werd er
ingebroken in de kantine van een cam
ping te Ouddorp. De deur werd uit de
scharnieren gehaald. Ontvreemd werd
onder meer een cd-speler en 30 cd's,
luidsprekerboxen, drank en sigaretten,
terwijl tevens enkele gokkasten werden
opengebroken.
Op een camping werden 2 caravans
opengebroken. Ontvreemd werd: een
kleurentelevisie en enkele kledingstuk
ken. Twee andere caravans werden
alleen opengebroken doch daaruit
wordt niets vermist.
De afgelopen week werd aangifte ge
daan van diefstal van een bruinkleurige
damesfiets, merk Nefripo en van een
grijskleurige damesfiets merk Gazelle.
Eveneens werd aangifte gedaan van
diefstal van 3 fuiken aan de Middel-
dijk.
In de nacht van zaterdag 23 op zondag
24 september werd op de Dorpstienden
te.Ouddorp een spoiler en kenteken
plaat van een personenauto vernield.
Het zag er naar uit dat de derde ronde
heel wat in petto zou hebben en dit bleek
ook de waarheid te worden. In de eerste
plaats was daar Gebuis die zonder enig
mededogen stuk na stuk wegplukte van
ons enig vrouwelijke lid. Wist Marie-
Antoinet vorige ronde goed tegengas te
gfeven tegen Van Loon, deze keer ging
het duidelijk helemaal verkeerd.
Wijnands kon evenals vorige week
vroeg naar huis nadat hij puur was
opgerold door P. Holleman.
Van Strien zat al na tien zetten te lachen
(want we blijven altijd lachen) als een
boer met zeer zware kiespijn. We snap
pen gewoon niet hoe Van Hooff een
degelijk speler als Van Strien met de rug
tegen de muur wist te zetten.
Twee toppers van S.O.F., J. de Jonge en
A. van Maurik, kennen de theorie alle
bei zeer goed maar ze wisten het toch te
presteren om binnen de vier zetten al
van elke theorie af te wijken. Hoewel J.
de Jonge er misschien iets meer uit had
kunnen halen werd deze partij een
remise (de enige van heel de avond).
Volgens C. de Waal heeft de jeugd de toe
komst, maar hij gunt de jeugd niets.
Deze keer was het de jeugdige Doorn-
heim die het onderspit moest delven
tegen onze schaakveteraan.
J. Gebraad had heel veel tijd nodig om
uit een russische opening te komen
maar na zeer veel fouten van onderge-
teende konden de stukken in het
doosje.
De volgende partijen werden latertjes:
T. Douw - M. v.d. Waal. T. Douw kwam
vorig jaar geen een nederlaag tegen
maar nu was hij toch degene die M. v.d.
Waal kon feliciteren. M. v.d. Waal is van
uit Middelharnis blijvend naar onze
club gekomen en daar zijn we blij mee.
Dat Douw nu dan toch de hoek in moest
vinden we dan ook helemaal niet erg
(hoe hij er zelf over denkt hebben we
niet gevraagd).
Van Rossum kwam weer in problemen
met de tijd en Korteweg profiteerde daar
uiteraard met volle teugen van.
Zoals u ziet hebben we nu een dame in
de gelederen en dit bevalt goed. Vooral
de heren Holleman zijn er sterke voor-
Mede-mensen kuiinen zó ontredderd raken dat ze een
klankbord nodig hebben dat hun emoties opvangt en
een raadgever die hen richting wijst, wanneer door de
slachtoffers een juridische weg bewandeld moet wor
den. „We verlenen hulp op emotioneel- praktisch en
juridisch gebied", propageert het buro slachtofferhulp;
overigens alleen op verzoek van het slachtoffer en op
basis van anonimiteit en volledige geheimhouding van
en door de hulpverlener. Géén allesweters, de 5 vrouwe
lijke vrijwilligers-, maar zeker wél mensen met het hart
op de juiste plaats, mét een genoten opleiding bij o.a. het
Instituut voor Psycho-trauma en een ervaring die met de
dag toeneemt. Helaas....
Helaas, omdat ook het aantal hulpverleningen toe
neemt, vijftien in 1986, twaalf het jaar daarop, elf in 1988
en dit jaar al vijftien in het eerste halfjaar In 4 van die
gevallen gaat het om het verwerken van de gevolgen van
mishandeling en in 7 van de gevallen ging het om de
emotionele verwerking van o.a. inbraak, diefstal en ver
nieling. Misère dus, ook op Goeree Overflakkee....
De man of vrouw die in 1986 verantwoordelijk was voor
de justitiële regeling waarin de politie werd geboden om
naast zijn opsporingstaak ook zorg te besteden aan
slachtoffers van misdrijven en (verkeers)ongevallen,
heeft dan ook voor Goeree-Overflakkee geen uitzonde
ring gemaakt. Er ontstond een samenwerking tussen de
Rijkspolitie en de Unie Van Vrijwilligers waaruit het
buro slachtofferhulp is ontstaan. Dat gebeurde, overi
gens naar landelijk beeld op 10 maart 1986 waarna aan
vankelijk op het politiebureau-, maar inmiddels ten
gemeentehuize een werkruimte werd betrokken. De
politiemensen die bij het hulp-projekt betrokken zou
zijn: K. Trommel, G. Kievit, I. v. d. Boogert en T. Zuur
bier, voor Oostflakkee en Middelharnis en voor Oud
dorp W. Huizinga. Wie hulp zou willen kan óf via hen óf
via het gemeentehuis te Middelharnis kontakt leggen
met het buro slachtofferhulp. Doen als u meent er aan
toe te zijn, doen....!
Aan het werk van de vrijwilliger worden hoge eisen
gesteld: zich in kunnen leven in andermans situatie
zonder eigen opvatdngen en ideeën een rol te laten spe
len; prakdsche zaken kunnen regelen; stress-bestendig
zijn; beschikbaar zijn en bereikbaar wanneer dat nodig
is. Uitgangspunt is daarbij de doelstelling van het
U.V.V, welke het verlenen van maatschappelijke hulp
met menselijk kontakt en continuïteit voorop stelt.
Zij krijgen te maken met mensen die slachtoffer zijn in
de breedste zin van het woord: boos, geëmotioneerd,
dichtgeklapt, angstig voor herhaling van het misdrijf
ontevreden over de rechtsgang, bang voor bekendheid
van het feit, teleurgesteld, slachtoffers zijn zeer geschokt
over het feit dat iets van buitenaf het dagelijks bestaan
zo sterk kan beïnvloeden.
De cijfers van de afgelopen jaren tonen duidelijk aan
dat met name slachtoffers van mishandeling zich bij het
Buro Slachtofferhulp melden.
Mishandeling speelt zich veelal af in de relatie tussen
(ex) echtgenoten; door overmatig gebruik van alcohol;
een verregaande (buren) ruzie.
Vernieling van persoonlijke bezittingen, al of niet met
pogingen tot inbraak en diefstal nemen een tweede
plaats in in de rij van misdrijven.
Opvallend is ook de hulpvraag van mensen die, na het
overlijden van de partner door misdrijf, verkeersonge
val of in een enkel geval na een suïcidepoging, proble
men hebben met hun nieuwe situatie.
Ook slachtoffers van zedenmisdrijven; mensen die pro
blemen kregen met de opvoeding van hun (meestal
alcohol- en drugsverslaafde) kinderen, waarvan er op
Flakkee zo'n honderd moeten zijn; of mensen die hun
vaste relatie verloren zien gaan door (echt)scheiding
konden geholpen worden.
Uitslagen 23 september 1989.
VIOS (N) - Korvo 110 - 7
Scheldevogels 3 - Korvo 23 - 13
Oranje Zwart J - Korvo J2 - 3
Programma 30 september a.s.
Korvo 1 - Good Luck 116.00 uur
(streekderby!)
Korvo 2 - P.KC. 13.13.30 uur
T.O.V B - Korvo B10.30 uur
standers van om meer dames aan te
trekken, dus hierbij de oproep aan alle
schakende dames van Oostflakkee en
omgeving: Laat zien dat ook de vrouwen
op schaakgebied hun mannetje staan en
kom woensdag naar S.O.F. 20.00 uur.
De uitslagen op rij:
M.A. Westra - GebuisO - 1
J. de Jonge - A. van MaurikVi - Vi
R. van Hooff- van Strien1 -O
P. Holleman - K. Wijnands1 -O
L. Holleman - van Loon1 -O
C. de Waal - M. Doornheim1 - O
T. Douw - M. v.d. WaalO - 1
Gebraad - Bruggeman1 -O
Korteweg - van Rossum1 -O
P.S. Was ik haast vergeten te vertellen
dat L. Holleman via een fantasdsch (zo
noemt hij het zelf tenminste) wist te win
nen van Van Loon. Bij deze heb ik het
dan toch nog net op tijd gemeld.
Groetjes
BJB
De lêêrschoole, oftewel de studiekrieng,
Flakkees zal anstaende zaeterdag, d'n
dortigsten september, 'n Flakkeesen
aevend houwe in 't Dienstencentrum
van Menheerse.
De leejen van deeze schoole komme
daer om de veertien daegen bie mekang-
der om de Flakkeese tael goewd te
lêêre schrieven.
As richtlijn hierbie wordt de spellieng
angehouwe die Pau Heerschap in 'et
boek over Flakkee heit angegeeve. In
sommige gevallen wordt 'r van ofge-
weeke zoas b.v. bie aerdig (i.p.v. aerdug).
Nae êên jaer wèrke hieran, heit de lêêr
schoole zoo z'n eige schriefwieze uut-
gedokterd.
'Et programma voor de Flakkeesen
aevend ziejt 'r as volgt uut:
1 Openieng deur
Bram van Antwerpen.
2 Teunie Knöps vertélt over de lêêr
schoole Flakkees.
3 Mevr. Soldaat-Poortvliet leest voor
uut eigen waark.
4 Els van Splunder ziengt Flakkeese
versjes, op de piano begeleid deur
Mar van der Veer.
5 Marti van Adrighem, Rien Baker
laar, Wil Auperlé, Han Roetman,
STELLENDAM
40 jaar geleden werd de vrouwenge
spreksgroep „In 's Konings Dienst", van
de Gereformeerde Kerk te Stellendam
opgericht.
Op 28 september D.V. hopen wij dh
heuglijke feit te vieren.
Een ieder wordt dan ook van harte uitge
nodigd om de viering van dit jubileum
in de Gereformeerde Kerk van Stellen-
dam bij te wonen. De avond zal om
19.30 uur beginnen. Graag tot ziens.
Nel Saarloos in Jaop van Seters leeze
voor uut eigen waark.
6 Pauze.
7 Pau Heerschap vertélt op z'n Oud-
durps over: flora en fauna op
Goeree-Overflakkee.
8 Rien Bakelaar, Wil Auperlé in Nel
Saarloos leeze voor uut eigen
waark.
9 Optreejen van Els van Splunder,
Mar van der Veer in Teunie
Knöps.
10 Sluutieng mit 't Flakkeese volksliejd.
In de pauze zalle d'r voor een beetje cen
ten suukelaodemélk in kruukplaetjes te
kaop weeze.
D'n aevend begint om half achte in
duurt tot oengeveer tien uure.
Men rrioet dus bereid zijn tijd en aan-
Hij houdt angstig daaraan vast, zoals
men iets vasthoudt, dat men zich niet wil
laten ontnemen. God zal zorgen. Hij zal
in alles voorzien, op Zijn wijze en op
Zijn tijd. Hij moet er telkens aan denken
om te voorkomen, dat hem die zeker
heid ontgaat. En de oprechte blijdschap
orii die zekerheid wil inaar niet terugko
men. Hij heeft het gevoel, dat hij iets opteert, dat
vroeger vergadert is.... „\Vaer of gaet en nie bie
komt, dat mindert, „is een spreekwoord van zijn
moeder. Geloof moet voortdurend worden ge
voed. Willem kan dat niet op die wijze formule
ren, hij wordt alleen het gemis gewaar nu hij iets
aan het kwijtraken is. Het maakt hem onge
lukkig.
Want er zijn niet slechts de moeilijkheden van
alle dag, die hem verontrusten. Er is nog iets
anders. Het is heel erg. Als dat andere er is voelt
hij eerst recht hoe het Godsvertrouwen in hem
wankelt. Hij heeft met veel branie tegen dominee
gezegd: „Ik zal m'n vrouwe wel voor m'n reke-
nieng neme". Er is weinig van terecht gekomen,
zó weinig, dat hij bij dominee niet heeft durven
informeren naar de uitslag van het huisbezoek bij
zijn moeder. Hij is hem al enige keren uit de weg
gegaan, als de catechisatie afgelopen is maakt
Willem haast om buiten te komen.
Er is iets tussen Betje en hem, dat hem verhinderd
om met haar te spreken over de grote blijdschap
van zijn hart. Toen was er die blidjschap nog! Het
besef dat er iets tussen hen beiden is, is het begin
geweest van zijn ontwaken. Hij heeft er aanvan
kelijk weinig notide van genomen, het zou op een
andere avond wel beter gaan. Maar het gingmiet
beter, en op een keer was het plotseling of er tegen
hem gezegd werd, dat het door het geld kwam.
Willem heeft het overwogen, en er de waarheid
van erkend. Het houdt zijn tong geboeid, hij zal
zijn belofte aan dominee niet kunnen nakomen
zolang hij Betje niet van het geld verteld heeft.
Het is voor Willem een zeer ingewikkelde ge
schiedenis. Wanneer Betje van het geld weet dan
zal hij als een leugenaar voor haar staan; en als
een grootbroek.... met de centen van een ander!
En als een lafaard, die zich door een eigen moe
der heeft laten bestelen! Als het zó wordt, dan zal
hij niet kunnen doen wat dominee zei: bidt en
werkt. En als hij nalaat om Betje in te lichten over
het voorschot op de verkochte juin zal hij even
min kunnen spreken over de blijdschap van het
nieuwe leven. De blijdschap, die er eigenlijk niet
meer is. En het nieuwe leven, wat is er van zijn
nieuwe leven geworden? Hij voelt zich schuldig
tegenover Betje, een bedreiger. Het wordt een
situade waarin hij de weg kwijt raakt. En het lijkt
wel of God meer en meer op een afstand gaat
staan. Hij is niet recht tegenover God! Hij hoopt,
dat het anders mag worden. Hopen is een gemak
kelijk werk als men de moed mist om iets te
doen.
Willem hoopt op het najaar. Als het najaar is
neemt dit vanzelf een einde. Dan levert hij de juin
aan Van den Akker en de schuld is gedelgd, dan is
er ook niets meer tussen Betje en hem. Op die
wijze probeert hij een akkoord te treffen met zijn
vrouw zonder dat ze er van afweet. En met zijn
God, want hij is er van verzekerd, dat Die er ook
bij betrokken is. Hij is er zó van overtuigd dat dit
een geschikte oplossing is, dat hij het als het ware
forceren wil. Op een avond zegt Betje: „As het
zukken zochten weertje bluuft, dan wordt het
zeker onderhand tied om juun te zaoien".
„De juun leit er al een weeke in".
Ze kijkt ervan op. „Hm, je zal niks es zegge, wat 'n
raorigheid". Ze vindt het rarigheid! Vroeger ging
er geen zaadje in de akker of zijn moeder had het
besteld, en nu is de juin gezaaid en ze weet het
niet....
Hij maakt eveneens een vergelijk tussen vroeger
en nu, de schuld wordt in zijn ogen groter. Hij
tracht het goed te maken: „Zó.... hawe ik dat niet
gezeid!? Dat hawe ik toch vleeweeke Weusnda-
gaevond weze doeë.... Wat ik zegge wou. daer
komt een Zaeterdag een dubbeltje bie 't loan".
Dat plotselinge overstappen op een ander onder
werp heeft hij van zijn moeder geleerd.
Ze laat zich niet verleiden. „Je wordt dan wel een
vent!.... Hei je 't soms mit je moeder bedisseld?"
Hij lacht een gemaakte lach. „Je wordt dan wel
een vent!.... Je mo' wel as je getrouwd bint!" Hij
voelt zelf dat deze onoprechtheid verder gaat dan
voor zijn doel nodig is. Hij krijgt een kleur van
schaamte. Dat dwingt hem tot langdurig zwijgen
zodat Betje vraagt: „Je bint toch nie kwaed op
m'n, da 'k dat gezeid hawe?"
„Welneent, kind".
„O.... mar je mot toch nie meer zoa beheimst doeë,
oor, want daer ken 'k nie tegen".
Betje houdt de juin schoon. Het is een afspraak,
die ze gemaakt hebben al voordat ze getrouwd
waren. Willem onderstelt bezorgd: „As 't noe mar
gaet!" Zijn ogen wijzen naar haar schort alhoewel
daar niets aan te zien is.
„Béjaet", zegt ze, „voorloapig zal dat zeker nog
wel gaen". Juin wieden is geen zwaar werk, je kunt
er bij gaan zitten op je knieën zolang de vruchten
klein zijn.
Hij knikt gerustgesteld. Het is dringend nodig, dat
Betje de uien voor haar rekening neemt. Er kan
heel wat onkruid groeien op vierhonderd roeden
land. En al dat onkruid moet met een klein schre-
peltje één voor één worden weggehakt. Als hij het
bij avonden zou moeten doen dan zou hij er niet
mee klaar kunnen komen. Nu krijgt hij nog gele
genheid om een paar gemeten suikerpeen schoon
te houden in het aangenomen.
Ze vraagt: „Hei je niet kittig juun gezaoid van
de jaere?"
„Hoezoa?"
„Nó jae, je heele bouwtje! Dat bin je niet
gewend".
Hij aarzelt voordat hij de leugen uitspreekt, maar
hij ziet er de noodzakelijkheid van in. Nu hij.een-
maal een leugenachtige positie heeft ingenomen
weegt zo'n kleine onwaarheid ook niet heel zwaar
bij hem. „Och, 't kwam zoa uut, Betje, 't heit al zoa
dikkels aerpels en peen geweest. En as 't es een
priesje was dan konne m'n d'r goed mee weze".
Ze is dadelijk in verrukking. „Jae, zeit dat es. Hoe-
vel juun zou d'r op kenne groeie, dienk je?" Haar
ogen tintelen van een blijde hoop. Het is te ver
staan van een vrouw, die een kindje verwacht, en
die de hele winter heeft getobt met een paar gul
den verdiensten, er staan reeds tien weken
huur te betalen.
„Zeit van tweehonderd mud as 't een beetje
meeloapt". (wordt vervolgd)
