EIÜVriDEfl-IIIEUWS
NIEUWS
Rattenvanger Mark Suurd had z'n pensioen
best nog uit willen stellen
De weg
naar huis
D
Weer eigen predikant voor Geref. Kerl(
IVIelissant-Herl(ingen-Dirlcsland
uit de Kerken
Koekjes voor Panda
One More Voice
Renesse in de ban
van de Duitse romantiek
KOEKJES-AKTIE
VOOR POLEN
BEJAARDENMIDDAG
Programma en uitslagen
KORVO Oude Tonge
Jan Knape Mzn.
- 33 -
2e Blad
DINSDAG 12 SEPTEMBER 1989
No. 5833
Een kleine kerkelijke gemeente met
een lange naam, de Gereformeerde
kerk van Melissant-Herkingen en
Dirksland, heeft zondagmorgen, na
een vakante periode van maar liefst
231/2 jaar, weer een eigen predikant
ontvangen in de persoon van ds. P.
Rozeboom, sinds april 1987 predi
kant van de Gereformeerde kerk van
Stad aan 't Haringvliet, aan welke
gemeente hij eveneens verbonden
blijft. „Een geweldige zaak voor de
gemeente", zo begreep de bevesti-
ger ds. H. J. van Dalen de komst van
ds. Rozeboom en door de voorz. van
de kerkeraad dhr. Sandee werd dat
van harte bevestigd met de verzeke
ring dat de gemeente is overspoeld
met een golf van dankbaarheid.
Bevestiger ds. van Dalen presenteerde
de gemeente haar nieuwe predikant niet
als iemand die geen zwakheden of
gebreken zou kennen, maar de bevesti
gingstekst gaf de weg aan om deson
danks tóch overtuigd boodschapper van
het heil te zijn. „Geef dan uw knecht een
opmerkzaam hart opdat hij uw volk
richte", zo had Salomo de Heere gebe
den. „Scherp naar mensen luisteren kan
alleen hij die eerst zelf naar het Woord
heeft geluisterd", wist ds. van Dalen. Hij
beval de gemeente aan de nieuwe predi
kant in het gebed te dragen, „want", zei
hij: „als u voor hem bidt kunt u hem
nooit met uw kritiek beschadigen; uw
gebed geeft rijke vruchten in de ge
meente".
Ds. hoopte dat ds. Rozeboom als Sa
lomo in het gebed God zal danken de
verantwoordelijkheid te zijn geschon
ken over de Geref Kerk van Melissant-
Herkingen en Dirksland. „Wanneer
God dit hoort en Hij ziet u zó met de
zaak van Zijn Koninkrijk bezig, dan zal
Hij glimlachen over u allen", verzekerde
ds. van Dalen.
Bevestiging
Na de bevestiging richtte ds. van Dalen
zich met een broederlijke gelukwens tot
ds. en mevr. Rozeboom en tot de
gemeente. „Wanneer u hem beschouwt
als een gewoon mens en heel zuinig op
hem bent zult u samen een rijke toe
komst tegemoef gaan. Voor ds. Roze-
boom's studeerkamer, om het nimmer
uit het oog te verliezen bood ds. van
Galen de ingelijste bevestigingstekst
aan. „Als u vanuit deze wijsheid blijft
werken glimlacht God over dat „kleine
hulpeloze ventje" dat in Gods kracht
een profeet mag zijn", aldus ds. van
Het licht
Voor de intredeprediking had ds. Roze
boom vers 10 van Ps. 36 gekozen: „Want
bij u is de bron des levens, in Uw licht
zien wij het licht". Het was dezelfde tekst
waaruit ds. de Valk het Woord had ver
kondigd bij de ingebruikname van de
kerk op 14 juni 1949. Al dikwijls - zo
betuigde ds. - hebben predikanten en
gemeente Gods genadelicht tot behoud
duidelijk mogen zien. Als het licht
schijnt verdrijft dat de kou en blijft het
hart vol liefde jegens Hem, en bereid-
vaardigheid elkaar de hand te geven
over. Wars verklaarde ds. Rozeboom
zich van „vrome Gods-verduistering"
waarom hij het volle licht wil laten schij
nen in prediking, sacramenten en pasto
raat voor de „mensen zonder onder
scheid of geformuleerde regels omdat
Hij de gehele wereld lief heeft tot
behoud". Van mezelf heb ik geen bood
schap, maar ik geef u door wat ik van
Gods licht mag zien", aldus ds. Roze
boom: „wij varen met het schip van de
kerk waarbij de Geest in de zeilen blaast
en 's Vaders Zoon onze Gids is. In Gods
goddelijk licht zal er waarachtig nog
meer genade op ons schijnen", verze
kerde ds. Rozeboom.
Toespraken
Ook terwille van de jeugd, met wier aan
wezigheid ds. Rozeboom zich bijzonder
ingenomen toonde werd de dienst
voorts kort gehouden, wat overigens niet
betekende dat de jeugd-, en ds. Groen
namens de classis - waarvan ds. Roze
boom voorz. is - hun zegje niet zouden
kunnen doen.
Dhr. Sandee was het die namens de
gemeente van grote dankbaarheid ge
tuigd. „Na 23'/2 jaar wisten we niet meer
hoe we een predikant moesten beroe
pen", verklaarde hij. Hij wenste de
nieuwe eigen predikant toe gevoed en
gesterkt te mogen worden uit de enige
heilzame bron, het levende Woord van
God. „Geve Hij ons het vertrouwen, de
hoop en de kracht om samen als predi
kant en gemeente te bouwen aan zijn
Koninkrijk, waarvan deze kleine ge
meente volop deel mag uitmaken", zo
was de hartewens die dhr. Sandee
namens de gemeente verwoordde.
GEREF. KERKEN
Beroepen te: Arnhem drs. B. C. van
Wieren te Nieuw Buinen; Een-Norg-
Veenhuizen als geestelijk verzorger van
gevangenis en rijkswerkinrichting Ban-
kenbosch te Veenhuizen (part-time) drs.
A. H. E. van Leersum-Hoekert, kand. te
Emmeloord; Bruinisse en Nieuwerkerk-
Oosterland (Zld.) drs. A. Grootjes, kand.
te Utrecht.
Aangenomen naar: Een-Norg-Veenhui-
zen als geestelijk verzorger van gevange
nis en rijkswerkinrichting Bankenbosch
te Veenhuizen (part-time) drs. A H. E.
van Leersum-Hoekert, kand. te Emme
loord.
Bedankt voor: Rotterdam-Feijenoord te
vens voor de arbeid onder de varenden
(AGKOOB) J. P. Dondorp te IJmuiden.
Door het eten van koekjes kan men nu
ook het Wereld Natuur Fonds steunen.
Rosenberg Import B.V., leverancier van
kwaliteitszoetwaren, te Amsterdam
komt met een unieke „Panda-koektrom
mel", waarvan een deel van de op
brengst uit verkoop bestemd is voor
hetWWF.
Deze Panda-trommel bevat een assorti
ment van verschillende roomboterkoek-
jes (inhoud 454 gram) eri kost in de
winkel 9,75. Een deel van de opbrengst
is bestemd voor het Wereld Natuur
Fonds.
Grote Bamboebeer
Zoals bekend is de zwart-witte Reuzen-
panda (officiële naam: Ailuropoda Me-
lanoleuca) het symbool geworden van
het Wereld Natuur Fonds, omdat dit een
van de met uitsterven bedreigde dier
soorten was, waarvoor de organisatie
zich 27 jaar geleden ging inzetten. De
koekjes-aktie is ook daadwerkelijk be
stemd om te helpen de Panda te redden,
want daar blijkt nog steeds geld voor
nodig te zijn. Het zeldzame dier (ook
wel de Grote Bamboebeer genoemd)
leeft in de koude, vochtige bamboebos
sen van midden- en west-China en voedt
zich daar voornamelijk met bamboes
tengels, bolgewassen, gras en insekten.
Of hij ook van koekjes houdt, is niet
bekend, maar voor mensen is de inhoud
van de Panda-koektrommel zeker een
traktatie. Met de aankoop steunt men
bovendien niet alleen het natuurbe-
schermingswerk, maar ook de koek
trommel zelf is werkelijk de moeite
waard: alleraardigst uitgevoerd met
allerlei leuke afbeeldingen van een
moeder-met-kind Panda en voor de kin
deren zit er een setje stickers met
dezelfde afbeeldingen bij. De fabrikant
heeft bovendien in ieder Panda-koek
trommel een aanmeldingsformulier om
lid te worden van het aWereld Natuur
Fonds verpakt. Te koop bij brood-,
banket- en delicatessenzaken, waren
huizen, supermarkten etc.
„Welke jongens durven het aan om tus
sen zo'n 30 meiden te staan?"
Met deze leus wacht het jongerenkoor
„One More Voice" af welke jongens naar
ons koor komen luisteren. Hoe en wat
wij zingen is naar ons idee een anders
dan anders gebruikelijk repertoire.
(Snap jij deze zin?)
Interkerkelijk Jongerenkoor „One More
Voice", o.l.v. de heer W.C. Meiboom.
Je kunt ons vinden op vrijdagavond
vanaf 20.15 uur in de Lukaskapel van
„De Samaritaan" te Sommelsdijk.
Inlichtingen bij Johan van Erkelens, tel.
01879-1576.
Bedankt voor: Giessendam en Neder-
Hardinxveld J. Geersingte Hengelo (O);
Pretoria (Zuid-Afrika) (Die Vrye Geref
Kerke) P. Niemeijer te Dordrecht.
Beroepbaar per 15 september a.s.: P. W.
van de Kamp, 1.1. zend.pred. te Brazilië,
Amelterhout 67, 9405 EC Assen, tel.
05920-17073.
Beroepen te: Westkapelle M. Mondria
te Waardenburg; Kruiningen W. Hage te
De Valk-Wekerom; Middelburg-Cen
trum L. Blok te Nunspeet; Oud-Beijer-
land en Rotterdam-Centrum G. J. van
Aalst te Benthuizen; Sint Annaland J.
Karels te Rijssen; Capelle a/d IJssel
(West) i.c.m. dovenzorg G. J. van Aalst te
Benthuizen.
Bedankt voor: Chilliwack (Can.) G. J.
van Aalst te Benthuizen.
GEREF. GEMEENTEN IN NED.
Beroepen te: Urk W. Verhoeks te Ar-
nemuiden.
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen te: Doornspijk D. Slagboom
te Katwijk aan Zee.
Vrijdagmiddag, bij zijn afscheid,
moesten z'n collega's de brave Mark
Suurd er nog even aan herinneren
dat hij nooit'es getrakteerd had. Wel
had hij steeds met smaak de trakta
ties van z'n jarige Waterschaps
collega's verorberd, maar het fijn
gebak dat Suurd zélf kocht waren
voor de vrouw, voor hemzelf en....
voor de hond, zo luidde hét plagerige
verwijt op de afscheidsbijeenkomst.
Daarentegen had dhr. Suurd z'n col
lega's veelvuldig op z'n gulle lach
vergast en dat moet zó weldadig zijn
geweest dat hem verzekerd werd dat
ze hem écht zullen missen....!
Als je de dijkgraaf mocht geloven heeft
dhr. Suurd in zijn loopbaan als ratten
vanger ratten als katten zo groot gevan
gen. Kennelijk zijn die er geweest in de
zestiger jaren, zelfs nadat een bedrijf ze
totaal leek te hebben uitgeroeid a raison
van 52.500,-. Per 1 mei 1966 was echter
de aanstelling van dhr. Suurd als „dijk-
werker belast met de rattenbestrijding"
nodig om de snel herrezen bruine rat-
populatie de kop weer in te drukken.
„De enige natuurlijke vijand van de rat
is de mens met chemische preparaten en
ratwerende maatregelen", zo had een
wetenschapper vastgesteld en zó een
was dhr. Suurd. Hij strooide z'n gif en
construeerde rattenkisten die landelijk
navolging hebben gekregen; de ratten
vreesden Suurd, zo was duidelijk, maar
na z'n pensionering per 1 augustus was
er van opluchting geen sprake omdat
een nieuwe rattenvanger de taak over
nam. Geen geringe taak, zo werd duide
lijk, omdat er weer van een ratten-
explosie sprake is. Dhr. Suurd kan het
niet meer helpen en 't werd hem zéker
ook niet verweten. Op het Waterschap
zal hij worden gemist hoewel de melk en
suikerrekeningen er aanmerkelijk zul
len zakken. Voor hem was er de enve
loppe, voor mevr. Suurd waren er bloe
men, met de hartelijke hoop op nog vele
gelukkige jaren samen.
„Een enorme klus" was het geweest, die
rattenbestrijding, zo begreep ook dhr. L.
Verolme, Hoofd Technische Dienst van
het Waterschap, wetend dat één ratten-
paar per jaar voor zelfs 2 a 300 nakome-
In de serie Duitse Romantiek door
Zeeuwse Musici zal op zaterdag 16 sep
tember a.s. op het uit 1882 daterende
Oberlinger-orgel van de Hervormde
Kerk te Renesse het derde concert wor
den gegeven en wel door de Vlissingse
organist Bram Beekman. De in 1949
geboren Bram Beekman is in de Neder
landse orgelwereld al lang geen onbe
kende meer. Na zijn studie op het
Brabants Conservatorium te Tilburg,
alwaar hij in 1972 cum laude het solis-
tendiploma behaalde met aantekening
voor improvisatie, zette hij zijn studie
voort bij de Weense organist Anton
Heiller. In 1975 behaalde hij de Prix
d'Excellence.
Beekman heeft inmiddels veel concer
ten gegeven in diverse West-Europese
landen en maakte bovendien verschil
lende radio-, televisie- en grammofoon-
opnamen. Hij was prijswinnaar op de
orgelconcoursen van Brugge en Bo
logna.
Thans is hij docent hoofdvak orgel en
improvisatie aan het Brabants Conser
vatorium te Tilburg. Tevens is hij orga
nist op het grote Flentrop-orgel van de
St. Jacobskerk te Vlissingen.
Het programma van het concert op 16
september omvat wederom een sonate
van de 150 jaar geleden geboren Josef
lingen kan zorgen. Met grote inzet en
vakbekwaamheid had dhr. Suurd de
bestrijding ter hand genomen, lokaas -
hapjes, vergiftigd weliswaar, had hij ze
gegeven, van zonnepitten, haver, smeer
worst, vis en schapenvet, lukken deed
het, zo stelde dhr. Verolme waarderend
vast, ook richting mevr. Suurd die haar
man dikwijls bij de lokaas-bereiding
had geholpen.
Uiteraard waren er de anekdotes zoals
die rat in de piano en die keer dat grap
penmakers dhr. Suurd verzekerden dat
er ergens, op een slaapkamer een rat
huisde, terwijl daar. bij aankomst, een
jongedochter te slapen lag....
En steeds weer liet dhr. Suurd z'n gulle
lach horen, ook toen dhr. Nelemans
voorlas wat dhr. Schrijver had zullen
zeggen als 'ie niet door een ongeluk in
het ziekenhuis terecht gekomen was.
Dhr. Suurd werd de best betaalde amb
tenaar genoemd, want was'ie niet be
halve rattenvanger ook mollenvanger,
wespenbestrijder, antiquair, ijzerhande
laar, poelier en vishandelaar geweest?
„Een zeer matkant figuur en een vro
lijke gasf'zo werd hij vervolgens nog
genoemd door dhr. Minnaar als voorz.
van de personeelsvereniging.
De Stichting Flakkeese Hulpgoederen
Polen organiseert een koekjes-aktie. Ze
komen bij U langs, onze medewerkers
huis aan huis, groot en klein.
Voor 2,50 bieden ze U een pakje room-
boterkoekjes aan van zeer goede kwali
teit. U kunt ze verwachten tussen don
derdag 14 sept. a.s. en zaterdag 16
sept.
Met de opbrengst hopen we de kosten te
kunnen dekken van inpakken, vervoer,
enz. van grote zendingen goederen naar
Polen én van het vervoer van de kerst
pakketjes voor Poolse kinderen. Zeg
geen nee tegen onze verkopers, want zo
wordt Polen geholpen door Flakkee.
Rheinberger, dit keer de zevende. Voorts
wordt de twee sonate van Felix Mendels
sohn ten gehore gebracht. Het concert
wordt afgesloten met de Symfonische
Choral „Jesu meine Freude" van Sieg
fried Karg-Elert.
Het concert begint om 20.00 uur en de
toegang bedraagt 6,- (voor kinderen,
cjp-ers en houders van Pas 65 ƒ4,50).
Het volgende en tevens laatste concert in
deze serie wordt gegeven op zaterdag 23
september a.s. door Henk van Putten,
organist van de Hervormde Kerk te
Kapelle.
Tekenaar Rien Poortvliet was voor het
afscheid van zijn jachtvriend uit Soest
gekomen. „Hij heeft me gewoon gechan
teerd!" grapte dhr. Poortvliet, maar dhr.
Suurd moest het toch nog ontgelden met
dhr. Poortvliet's verklaring dat hij hem
nooit ook maar één rat heeft zien van
gen. Hij bood hem overigens een prach
tige wild-aquarel aan. Dhr. C. Stehou-
wer bleef al niet achter. Hij wist dat
Suurd als jachtopziener ook nooit een
stroper te pakken had gekregen, gewoon
omdat zélfs z'n gefluister twee nachte
lijke polders verder te horen was ge
weest.
Het oud hoofd Technische Dienst dhr.
H. Stuurman had een rekensom ge
maakt. Hij schatte dat dhr. Suurd per ha
15 ratten heeft verdelgd en die hectare
derhalve heeft behoed voor een schade
van 225,- „De omslag is nog beneden
de 200,- gebleven waaruit mag worden
opgemaakt dat alle andere diensten dus
gratis gebeuren...., concludeerde hij.
En dhr. Suurd zelf? „Ik heb erg tégen dit
afscheid opgezien!" verzekerde hij. Er
kentelijk verklaarde hij zich nu dat zove-
len gekomen waren om het afscheid toch
een feestelijke te doen zijn.
MIDDELHARNIS - SOMMELSDIJK
De C.V.B, afdeling Middelharnis-Som-
melsdijk nodigt de bejaarden weer har
telijk uit op dinsdag 19 september om
half drie in „de Hoeksteen". De heer v. d.
Berg zal dan de dia's laten zien van ons
reisje dat we j.l. juni gehad hebben.
Hebt u vervoer nodig dan kunt u bellen:
mevr. Vroegindeweij, tel. 2566.
Op 3 oktober willen we nog een reisje
maken 's morgens half negen opstappen
en 's avonds hopen we rond half zes
thuis te zijn. 's Middags krijgt u een
warme maaltijd. Doel: het zijdemuseum
te Wouw, N. Brabant. Opgeven bij het
bestuur of op de middag.
Uitslagen 9-9-1989:
Korvo 1 - Voltreffers 15 - 5
Korvo 2 - Vios W8 - 3
Korvo J - Scheldevogels J6 - 3
Ventura Sp. B - Korvo BO - 4
Korvo B - T.O.V. B1 - 5 (5.9.89)
Programma 16-9-1989:
Veld: van Halenstraat
Korvo 1 - G.K.V. 3aanv. 16.00 uur
Korvo 2 - Oranje Wit 613.30 uur
Good-Luck J - Korvo J12.00 uur
Korvo B - PKC B210.30 uur
VERVOLGVERHAAL
Niet uitgegeven manuscript,
beschikbaar gesteld door
M. A. Knape
Betje weet het ten naastenbij. Het staat
ergens in het Evangelie van Mattheus,
denkt ze. Hij zoekt de Bijbel op en
begint te bladeren. Ze kijkt er naar met
bedenkelijke rimpels in haar voorhoofd,
ze waarschuwt: „Jongen, laet je toch niet
op een doolpad voere,.... eigen je toch
niks toe, dat je niet hawe mag!"
Hij komt langzaam van zijn stoel. Hij staat over
eind in het licht van de lamp zodat ze tegen hem
moet opkijken. Hij voelt zich plotseling weer een
vent, er is gezag in zijn stem als hij nadrukkelijk
vraagt: „Betje, hei joe een bekeerde moeder
gehad?!.... Foei!"....
Ze moet haar ogen van hem.afwenden. „Dat hawe
ik niet gewete toen ze nog levende".... Ze weet zelf
niet waarom ze het antwoord geeft.
Hij durft het niet te zeggen zoals het in zijn
gedachten is. Daarom komt het er wat hulpeloos
uit: „Noe.... mar ik hawe vanaevend gevonde waer
ik naer gezocht ha.... troast,.... troast".... En als hij
denkt, dat Betje het misschien niet volledig begrij
pen zal: „Dan hoefje van mien naederhand niet
te zeggen: ik hawe 't niet gewete toen 'n nog
levende"....
Hij heeft een kleur gekregen als hij weer gaat zit
ten. Hij heeft daar iets gezegd, waarvan iedereen,
die het te weten komt, bevreemd zal opkijken. Dat
verontrust hem en hij vraagt: „Je mot er mar mit
geen mens over praete".
Ze belooft: „dat za 'k niet doeë.... Mar je komt er
naer mien zin wat aol te makkelijk an, Wullem, as
ik naer moeder kieke"....
Hij zegt: „Ik kieke naer mien moeder!"
NEGENDE HOOFDSTUK
e volgende dagen worden als een schone
droom. Zelfs Betje deelt mee in de troost,
die Willem gevonden heeft. Op een avond
zegt ze: „Noe hawe ik voor Francien zoa an 't
werk geweest, eh?"
„Jae"....
„Daer bin 'k noe mee klaer".... Ze houdt een kin-
dqrhempje in haar handen, ze spreidt het uit op
haar knie om te laten zien hoe peuterig klein zo'n
hemdje is. Ze knikt er tegen. „En noe dienk ik, da
'k voor m'n eige zal motte beginne.... Ik hawe 't al
een paer dagen gedocht"....
„Zoo"....
Meer zegt hij niet en het wordt stil. Betje kijkt naar
het hempje op haar knie, hij kijkt er ook naar. Ze
denken allebei aan hetgeen zoeven gezegd is, het
is wel waard om overdacht te worden. Betje moet
kinderkleertjes gaan naaien!
Hun eerste gewaarwording is, dat ze een blijde tij
ding hebben ontvangen. Betje heeft het gezegd,
maar nochtans ondergaat ze het als iets, dat ze zo
even vernomen heeft. Het geeft een vreugde, die
zwijgend moet worden genoten. Ze kijken elkan
der diep in de ogen, Betje krijgt een kleur, ze wen
den hun hoofden af Er komt iets nieuws in hun
leven, een klein kindje.... Ze hebben het verwacht;
ze hebben er op gerekend, dat het te eniger tijd
zijn komst zou aankondigen; ze wisten niet wan
neer het zijn zou. Het is schoon, dat dit tot de
ongeweten dingen behoort.
Nu weten ze het plotseling en ze glimlachen tegen
elkander. Dan zegt Betje weifelend: „Het is
gaauw, eh.... vin je niet?"
„Jae.... dat is het".... Hij knikt traag met zijn hoofd.
Want hij heeft zo weinig verdiend sinds ze
getrouwd zijn vanwege de vorst. En nu het „werk
baar" weer geworden is kan de boer hem nog
maar drie dagen van de zes gebruiken. Dat geeft
drie gulden in een week, de landarbeidersionen
zijn laag. Het is weinig als er een kindje geboren
moet worden. Hij denkt er diep ove rna zoals vele
vaders vóór hem gedaan hebben, de positie van
de landarbeiders is van oude tijden af niet anders
geweest. Het is goed dat Betje twee werkhuizen
heeft aangehouden, ze verdient er vijf en zeventig
centen op een dag. De vier en een halve gulden
zijn nauwelijks voldoende om aan het eten te
blijven.
Ze zit nog altijd met het kinderhempje te spelen,
i Als ze even ophoudt vraagt ze bezorgd: „Hoe mo
'k an centen komme voor aolles wat er noadig is?"
Het is de slotsom van haar overleggingen.
Hij knikt langzaam. Daarmee erkent hij, dat er
een moeilijkheid is. Dezelfde vraag heeft hij zich
ook gesteld. Hij heeft de moeilijkheid uitgepluisd;
het is gelukkig, dat Betje blijkbaar niet zover
gekomen is. Ze zal haar werkhuizen niet heel lang
kunnen aanhouden, en als het zomer wordt zal ze
niet kunnen helpen om de juin te wieden. Maar
nochtans is hij vol vertrouwen: „Och, Betje, dat
zal wel terecht komme.... Die het kindje geeft zal
oak wel zurge, dat het aolles vindt wat het noadig
heit, as het strakjes op de waereld komf'
Haar handen strijken het hempje over haar knie
glad. Ze zucht en zegt: „Daer zalle m'n ons eige
bie neer motte legge"....
Hij komt naast haar zitten, neemt haar hand in de
zijne. „Was je werkelijk bezurgd?" Hij glim
lacht vertrouwelijk.
„Een beetje.... 't Komt er aollemaele voor een
vrouw op an"....
De lach trekt weg van zijn gezicht. De lasten van
het leven moeten voor het grootste deel door de
vrouw worden gedragen. Zo is het onder arbei
dersmensen. Het is een waarheid, die al eeuwen
oud is. De man verdient het geld en de vrouw
moet zorgen, dat ze daarmee toekomt! Het is een
voorrecht als de man begrijpt hoe moeilijk het
vaak is. Betje is daar dankbaar voor, ze zegt: „Me
zall 't motte neme zoa-as het komt.... En me zalle
d'r saeme wel deurkomme, eh"....
„Welzeker"....
Hij blijft nog lang haar hand vasthouden. Het is
goed om steun bij elkander te zoeken. Maar het is
toch niet voldoende. Als ze naar bed gaan leest hij
een hoofdstuk uit de Bijbel. Hij leest niet waar de
bladwijzer ligt. Betje vraagt: „Wat zoek je zoa?"
Hij zegt: „Ik hawe 't net gevonde"....
Het zesde hoofdstuk van Mattheus is wel zeer toe
passelijk voor deze avond. Hij leest eentonig, iet
wat zeurig, alsof hij de woroden wil gaan zingen
maar geen toonhoogte kan krijgen. Het hindert
niet. „....Aanziet de vogelen des hemels, dat zij niet
zaaien, noch maaien, noch verzamelen in de
schuren, en uw hemelse Vader voedt nochtans
dezelve; gaat gij dezelve niet zeer veel te bo
ven?"....
Het lijkt wel of zijn stem een steeds diepere klank
krijgt. Betje zit te knikken terwijl ze luistert, het is
overtuigend zoals hij het voorleest....
(wordt vervolgd)
GEREF. KERKEN Vrijgemaakt
Beroepen te: Grijpskerk i.c.m. Niezijl
en Harderwijk (sectie Zuid) K. van den
Geest te Alblasserdam en Nieuw Lek-
kerland.
GEREF. GEMEENTEN
l^J^l^l^l^l^l^l^,f,l^Jf^^l^^l^^l^J^l^.l^l^l^l^l^l^^:^l^l^l^l^J^:^l^l^l^l^l^l^J^^l^l^4.>^l^l^)^l^l^l^l^4.4.4.l^l^]^l^l^l^^^
