EiiAiiDEit-niEmi/s Raadsvergadering Goedereede onder zeer energieke ieiding Concert te Oude Tonge Dagboek van een hond De weg naar huis Expositie pentekeningen van Ad Versteeg Aanleg fietspad Middelharnis-Den Bommel van start Thenfiadagen Kamer van Koophandel Bazar en rommelmarkt Jeugdwerk begint weer! Jan Knape Mzn. 2e Blad DINSDAG 22 AUGUSTUS 1989 No. 5827 „Zakelijk, kil en ongepast...!" P.v.d.A.-raadslid van Dongen smeet j.l. don derdagavond deze verwijten door Goeree's raadzaal richting voorzitter, tot welke waardigheid deze avond weth. Visser was bevorderd omdat burg. van Velzen elders zijn vakantie genoot. De wnd. voorzitter bleek voldoende solide dit tegenvuur te incasseren, ook toen dhr. van Dongen het „buitenge woon verwerpelijk" uitsprak over de argumenten die het College gebruikte om het verzoek van de Watermij W.M.Z. financiële medewerking te verle nen aan een project op West-Java, af te wijzen. Met de door de W.M.Z. in dat project eerder geïnvesteerde honderdduizend gulden hadden College noch raad moeite, temeer omdat het ging om de watervoorziening van een ziekenhuis aldaar, maar het College vindt het te ver gaan wanneer de W.M.Z. het project ver der dan het ziekenhuis uit zou breiden. De W.M.Z. zou zich daarmee buiten haar statutair vastgelegde doelstelling (drinkwaterdistributie in het eigen ver zorgingsgebied) begeven, vindt het Col lege, erop wijzend dat het verlenen van ontwikkelingshulp primair tot de taken van de Rijksoverheid behoort. Géén gemeentelijke bijdrage derhalve, zo adviseerde het College. Tevergeefs bepleitte dhr. Van Dongen af te zien van „dat kille en zakelijke argu ment" en ook als gemeente een „glashel dere" vorm van ontwikkelingshulp te bieden, rechtstreeks in het belang van de Volksgezondheid aldaar. „Het is mij niet een zaak van partijpolitiek, maar van christelijke naastenliefde en humani- teif', verzekerde dhr. van Dongen. Hij wilde er - liever dan het verzoek nu bruusk af te wijzen -, nog in een raads commissie over spreken omdat het zo exclusief niet zou zijn een bijdrage aan ontwikkelingssamenwerking te leveren; het wordt zelfs, zo wees hij aan, door de Overheid gestimuleerd. De heren J. van Gurp (RPF) en den Hol lander (WD) zagen het anders, hoewel ook het initiatief en de verleende mede werking door de WMZ werden toege juicht. Het gaat niet aan, zo meenden zij, mét de raadsvoorzitter dit soort gemeen schapsgeld daaraan te besteden. „Het zou gevaarlijke situaties geven als be drijven dat zomaar zouden kunnen doen", vond dhr. den Hollander. „Er zijn in onze gemeente ontzettend veel burgers die een bijdrage aan ont wikkelingshulp geven", verzekerde dhr. van Oosterom (CDA) en hij wilde het graag bij die eigen verantwoordelijkheid laten. „Ze kennen hun eigen verant woordelijkheid", was hem duidelijk. De P.v.d.A. fractie volstond met aante kening tegen het voorstel tot afwijzing te zijn. Knal, ging dan de hamer, gedreven door de forse vuist van de heer Visser, die wel gemoed aan de vergadering leiding gaf. „Oh ja, ik mot nog een klap geven", merkte hij soms op wanneer hij de voorzittershamer-slag bijna vergat en „lae mar valle", moedigde dhr. van Gurp eens aan, wanneer de voorz. even wei felde of ieder z'n zegje had gedaan.... Overigens waren er geen grote disputen deze avond. Wél „zeer uitvoerig" was de motivatie van de Ver. voor Natuurmonumenten niet in te gaan op het gemeentelijk ver zoek tot openstelling - voor fietsers - van het duinpad vanaf de Kwade Hoek tot aan het Noorderstrand. Zó overtui gend waren die argumenten dat ook voorstanders van openstelling er begrip voor hadden; „ik kan respect opbrengen voor de stelling dat men voorzichtig met dat gebied om wil springen", zo ver tolkte dhr. F. Grinwis mede de gevoe lens van de heren van Gurp, v. d. Laan en dhr. van Oosterom. Dhr. L. X. den Hollander wilde het lie ver nog niet helemaal gewonnen geven waarom hij voorstelde Natuurmonu menten een proefperiode te vragen, maar de suggestie vond geen bijval. Overeengekomen werd geen stappen meer te ondernemen. De verwijzing door dhr. den Hollander naar de steeds grotere drukte in de Oostdijk waardoor het fietsen bemoeilijkt wordt had ook onvoldoende aangesproken. Treurig De stemming van dhr. van Dongen was deze avond geheel in der minne. Ook over de inhoud van het schrijven van de AVR m.b.t. de dioxine-uitstoot was hij hevig gepikeerd. Voor hem was het dui delijk dat die uitstoot veel ellende ver oorzaakt waarom hij het treurig vindt dat van de zijde van de AVR terughou dend wordt gedaan over de dringende noodzaak milieu-technische investerin gen te doen. Snelle afhandeling Hadden de ingekomen stukken nogal wat stof tot spreken gegeven, bij de ove rige agendapunten was dat nauwelijks het geval. Het bestemmingsplan „Oud- dorp-Zuid" werd vastgesteld met alleen nog een vraagje over de situering van een bushalte waarop, zo verzekerde weth. Klepper, nog wordt gestudeerd. Het bestemmingsplan „Zuid" wordt begrensd door de Omleidingsweg RW 57 en de Steeneweg. Er zullen in „Zuid" 110 woningen kunnen worden gereali seerd, wanneer althans de bestaande woningen worden geamoveerd. Wan neer dat niet het geval is vermindert de bouwcapaciteit met 3 woningen. Nieuwe dakbedekking Kredieten werden gevoteerd voor het aanbrengen van nieuwe dakbedekking op de rijwielstalling van de „Kon. Bea- trixschool" te Ouddorp en op de basis school aan de Blauwe Distelstraat te Goeree Havenhoofd. S.G.P.-vertegenwoordiger Jan 't Man netje mopperde wat over de slechte kwa liteit en de noodzaak beter te bouwen: „...dat motte juule zéker!" was "s voorzit ters slagvaardig antwoord. Ad Versteeg, begin 30, woonplaats Som- melsdijk, van beroep 'hoofd activiteiten' in het Verpleeghuis Oud-Beijerland, is een oude bekende bij Studio Lohr. Zijn koUektie fijne pentekeningen, die hij steeds met nieuw werk aanvult, zal zeker weer bij velen in de smaak val len. Een veertigtal van deze tekeningen is te bezichtigen: in theetuin „DE BON- GERD", Molendijk 65 te Herkingen van 21 augustus tot 11 september a.s. dage lijks (behalve donderdags) van 10.30 tot 22.30 uur. Voor de zomervakantie konden wij mededelen, dat de voorbereidingen voor de aanleg van het fietspad Middelhar- nis-Den Bommel bijna gereed waren. Inmiddels heeft op 12 juli de aanbeste ding plaatsgevonden. Op 3 augustus hebben dijkgraaf en heemraden beslo ten het werk te gunnen aan de laagste inschrijver. Vermeer Grond en Wegen B.V. te Moerdijk. De direktie wordt gevoerd door Heidemij Adviesbureau B.V. te Hoofddorp. Op korte termijn zal met de uitvoering begonnen worden. Naast de aanleg van het fietspad worden ook de hoofdrij baan en de aansluitingen van de zijwe gen verbeterd. Tevens zal de waterhuis houding langs het tracé aangepast wor den, een en ander in samenwerking met de ruilverkaveling Flakkee. De officiële aanvangshandeling zal op 11 september verricht worden door de heer ir. G. Tjalma, direkteur van de Dienst Verkeer en Vervoer van de pro vincie Zuid-Holland. Het werk moet uiterlijk 1 november 1991 opgeleverd zijn. De uitvoering duurt dus ruim twee jaar. In deze periode zal enige hinder voor omwonenden, langsgelegen bedrijven en doorgaand verkeer niet te voorkomen zijn. Tenslotte wordt opgemerkt, dat welis waar een hoeveelheid bomen, allemaal oude populieren, gerooid moet worden, maar dat langs het gehele trajekt nieuwe bomen aangeplant zullen worden, dus ook langs die gedeelten waar nu geen bomen staan. Uiteindelijk zal dan ook, verkeerstech nisch én landschappelijk, een betere situatie ontstaat. Maar ook hier geldt: wie mooi wil zijn moet (even) pijn lij den. Het waterschap vertrouwt op be grip voor de van tijd tot tijd zich voordoende ietwat moeilijker en minder fraaie situaties. Op D.V. zaterdag 26 augustus a.s. hoopt Dr. Hans van Nieuwkoop, een van 's lands meest gerenommeerde organisten, een orgelbespeling te verzorgen in het monumentale kerkgebouw van de Ned. Hervormde gemeente te Oude Tonge. In dit kerkgebouw staat het ene Frobenius-orgel wat Nederland oolk in de letter lijke zin van het woord rijk is, want het klinkt prachtig. Hans van Nieuwkoop heeft een fraai, en vooral op het orgel toegesneden, programma samengesteld. Zo begint hij deze orgelavond met de Passacaglia in d van Buxtehude, een compositie die bol staat van symboliek. Elke van de vier delen kent zeven (getal van de volheid) thema-inzetten, zodat het totale aantal inzetten 28 bedraagt, wat in vroeger tijden aangeduid werd als „numerus perfectus", omdat dit getal gelijk is aan de som van zijn delers (14+7+4+2-1-1). Eveneens geeft dit getal de maan-cyclus aan, zodat de vier delen van de compositie met elke zeven thema's beschouwd kunnen worden als de vier weken van een maan-maand met elke zevendagen. Het eerste deel van de compositie symboli seert dus de nieuwe maan, het tweede het eerste kwartier, het derde de volle maan en het vierde het laatste kwartier. Uiteraard is het voor de concertgever een enorme uitdaging om deze gegevens zo goed mogelijk in allerlei klankkleuren gestalte te geven. Naast symboliek zijn vooral ook de teksten die aan composities ten grondslag liggen een goed handvat om te komen tot een verantwoorde interpretatie. De concert gever speelt in dit genre de partita „Herr Jesu Christ, dich zu uns wend" van Böhm en het schitterende „Allein Gott in der Höh sei Ehr" (canto fermo in soprano) van Bach. Een goed programma is te vergelijken met een goede maaltijd; naast „zware kosfmoet er ook plaats zij n voor een „luchtig toetje". In dit geval bestaat dat uit een trio van Vierling en een sonate van Rellstab, beiden componisten uit de tijd vlak na Bach, de galante periode, waarbij u moet denken aan de muziek van bijv. Haydn en Mozart. Als slotstuk van dit concert klinkt de uiterst feestelijke en monumentale Preludium en Fuga in a van J.S. Bach, waarna we hopen dat u zo genoten hebt dat u er, voor wat betreft de concerten van de Stichting Kerkconcerten, weer een maand op kunt teren. Dr. Hans van Nieuwkoop (1948) studeerde orgel bij Albert de Klerk aan het Amsterdamse Conservatorium. Zijn studie werd bekroond met de Prix d' Excellence (1974). Hij werd Ie prijswinnaar tijdens de Internationale Orgeldagen Rijn streek te Nijmegen in 1976. Tevens studeerde Hans van Nieuwkoop muziekwetenschap pen aan de Rijksuniversiteit te Utrecht. Hij publiceerde arti kelen over uiteenlopende onderwerpen en promoveerde in 1988 op een proefschrift gewijd aan de orgelhistorie van de Grote of St. Bavokerk te Haarlem. Als hoofdvakdocent is Hans van Nieuwkoop verbonden aan het Sweelinck Conservatorium te Amsterdam. Bovendien is hij gastdocent aan het Koninklijk Vlaams Muziekconserva- torium te Antwerpen. Ook was hij bij diverse belangrijke concoursen jurylid en uiteraard geeft hij veel concerten in binnen- en buitenland, maakte tevens radio en c.d.-op- names. De organisatie van dit concert is in handen van de Stichfing Kerkconcerten Goeree-Overflakkee. De aanvang van het concert is 20.00 uur, de toegangsprijs bedraagt 5,- (scholieren, CJP-houders en 65+ ƒ3,-). Verslag van de eerste week bij mijn nieuwe bazen Zaterdag 15 november 1986 Wat een begin van de dag zeg. Hebben ze me zomaar laten liggen tot haast half 10. Nou dat gebeurt niet meer want dat heb ik ze goed laten merken. Dan mag het hun vrije dag wel zijn maar daar kan ik geen rekening mee houden hoor. Een enorme pleister op mijn gekwetste hondehart was dat ook mijn baasje de hele dag thuis bleef Zo, daar zou ik eens even gebruik van maken. Hondenkinderen, wat heb ik ze beziggehouden zeg. Mijn tong hing uit m'n bek, maar die van hen ook. Ik heb een soort van achtbaan ontdekt, waarbij ik eindeloos kan rondscheuren. Vinden ze nog leuk ook. Ik heb nu al een beetje door waar ik mijn plas kan deponeren. Doe ik het in de kamer: baas niet blij. Doe ik het in de bijkeuken op de krant: baas héél blij. Nou dan kies je dus voor het laatste hè?. Ik heb alleen nog wat coördinatiestoornissen. Als ik alleen mijn voorpoten op de krant zet plas ik er geheit naast. Tja, dat het zo ver naar achter zit kan ik niet weten hè?. Maar het is ook prachutig als dan de bazin met een grote dweil komt, want dan gaat ze zo zwierig van links naar rechts en dat vind ik een eindeloos leuk spel. De bazin zegt dan wel dat ze zo niet kan opschieten, maar dat interesseert mij minder. Vandaag weer een wurgpoging overleefd, ze zeggen als het maar vaak genoeg gebeurt dan went het wel maar ik heb zo mijn twijfels. Vanmiddag moest mijn bazin optreden met haar koor, waardoor ik een hele tijd alleen met mijn baas was. Dit was beslist een onverdeeld genoegen. We hebben samen heerlijk gespeeld, hij heeft mij goed beziggehouden en ik hem, en toen we allebei uitgeput in slaap waren gevallen kwam mijn bazinnetje thuis die natuurlijk onmiddellijk dacht dat wij de hele middag zo gelegen hadden. Vrouwen!!!!! Met mijn eten gaat het prima. Ze hebben goed begrepen dat ik zo mijn voor keuren heb. Nou wil ik natuurlijk niet al te moeilijk gaan doen, maar mijn baas lust ook niet alles. Kijk, wat soepvlees met wat verse groente, overgoten met een heerlijk bouillonsausje, dat fietst er wel in. Maar die brokken.... die eten ze zelf maar. Ach, je weet maar nooit, misschien krijg ik er vandaag of morgen toch trek in, dan laat ik ze het wel weten. 's Avonds kwamen er mensen en die hadden het helemaal door. Ze brachten een joekel van een worst voor me mee. Men neme een bruine boterham, smeer er wat roomboter op en vervolgens maak je het af met die smeerleverworst, woef... dat is smullen. Krijg ik dat morgen weer???? De eerste van een aantal interessante themadagen die de Kamer van Koop handel dit najaar in samenwerking met het Instituut voor het Midden- en Klein bedrijf organiseert staat in het teken van Leidinggeven en motiveren. Over leiding geven en motiveren be staan een aantal hardnekkige misver standen. Eén daarvan is, dat er maar één goede stijl van leidinggeven zou be staan. Niets is minder waar. Leidingge ven is een samenspel van chef en medewerker, waarbij de effectieve aan pak per situatie kan verschillen. Welke aanpak het best gekozen kan worden is afhankelijk van de motivatie en deskun digheid van de medewerker en de aard van de werkzaamheden. Dit komt erop neer, dat men in de prak tijk naast een eigen voorkeursstijl ook andere stijlen van leidinggeven moet kunnen hanteren. Van de leidinggevende vraagt dit na tuurlijk wel de nodige kennis van en inzicht in motiveren en leidinggeven, hetgeen onmisbaar is voor bijvoorbeeld chefs, bedrijfsleiders, afdelingshoofden en ondernemers. Het programma voor deze themadag omvat o.a.: - de verschillende stijlen van leidinggeven; - het beoordelen welke stijl in een bepaalde situatie gehanteerd moet worden; - inleidingen over het wat en hoe van motiveren, instrueren en delegeren, hetgeen wordt ondersteund met een videofilm en praktijkoefening. De themadag wordt gehouden op 11 september 1989 van 14.00-20.00 uur in het Ondememingshuis, Groenmarkt 17 te Dordrecht. MELISSANT Op zaterdag 16 september van 10.00 tot 15.00 uur, organiseert de Jongeren Con tact Groep van de Gereformeerde Kerk in Melissant een leuke bazar en rom melmarkt op het terrein naast de kerk aan de Nieuweweg. Iedereen is van harte welkom. Er is veel te zien en te doen; o.a. het gewicht van een schaap raden, ezeltje prik, sjoelen, verkoop van boeken, volksschilder kunst, brooddeeg. Ook zijn er bijvoor beeld heerlijke appels en is er verse vis te koop, en natuurlijk ontbreken ook de huisgemaakte „kruukplaetjes" niet. En op de rommelmarkt vindt u misschien nét wat u al jaren zoekt. Om niet alles al te verklappen houden we het hierbij, dustot ziens. NIEUWE TONGE Op D.V. zaterdag 26 augustus hopen wij alweer te beginnen met het Jeugdwerk. Dit komt omdat er al veel vraag naar was, om in het Zomerseizoen door te mogen gaan. het is dan de bedoeling dat we door gaan t.m. 30 juni 1990. A.s. zaterdag is er een open avond om te beginnen. Je kan zowel een spelletje doen, of wat met elkander praten. Ook is er een ideeënbus aanwezig, waar jullie je eigen voorstellen in kunnen doen. of dit voorstel ook uitgevoerd kan worden, zal door ons bekeken worden. Een ieder die vóór 1 mei 1990 15 jaarwordtis om 19.30 uur weer van harte welkom in „Elim". Het J.W.C. De kosten bedragen 145,- per persoon excl. btw. Voor nadere inlichtingen en deelname kunt u contact opnemen met mevr. Stuy of mevr. v.d. Wiele van het I.M.K., te bereiken onder 078-337214 of 337234. VERVOLGVERHAAL - 27 - Niet uitgegeven manuscript, beschikbaar gesteld door M. A. Knape Gerrit stuurt een zeer hartelijke en lange brief op een hoekje onderaan heeft Sletje met onhandige letters gekrabbeld: „lieve schoonbroeder en schoonzuster, wij hopen dat u zeer gelukkig met elkan der zult wezen en nodigen u uit om voor een veertien dagen naar ons toe te komen, dat doen de grote lui ook, dat noemen zij een huwelijksreis. Gegroet van Sletje." Van de huwelijksreis kan natuurlijk niets komen, maar ze zijn beiden zeer ingenomen met de uitnodiging. Betje zegt: „'t Is toch een aerdige meid, die Siet..." Het doet Willem in zijn onnozel heid een eenvoudige levenswaarheid vinden, zoals hij er de laatste tijd al meer gevonden heeft. „Och, Betje, een mens stelt z'n eige nog al es licht het ergste voor... een mens mos eigenlijk es meer leere om achteran te kommen...." Betje knikt, ze heeft het moeder ook dikwijls horen zeggen. Nu weet ze achter wie moeder aan liep! „Jaet... mar dan mo'je toch wete achter wie je an mot komme!" Willem kan in zijn gedachten nog niet verder komen dan de dominee, „'t Is mar goed, da' m'n z'n zin gedaen hawe. Vin' je oak niet?" Ze geeft het flauwtjes toe: „Jae..." Hij bemerkt haar onwilligheid niet. Hij voelt zijn dankbaarheid jegens de dominee groeien, dat het zo mooi geworden is moet aan hem worden toege schreven. Hij is geneigd om aan te nemen, dat dominee toch wel goede woorden spreekt. Hij oppert: „misschien begriepe wielle 'nem nie zoa best." Daarmee wil hij te kennen geven, dat domi nee vermoedelijk hetzelfde bedoelt te zeggen als wat jarenlang op het eiland heeft gegolden, alleen gebruikt hij andere woorden en zegswijzen, die vreemd aandoen. „Je mo' dienke: hie is pas van studie!" Maar Betje is lang niet goedgelovig: „ik hoare d'r mar aerdig over praete....'t is onzen vori gen domenee niet..." „Hie stae mien wel an", zegt Willem resoluut en hij staat versteld over zijn eigen beslistheid. „Ik hawe d'r weinig verstand van.... tot m'n spiet.... ik binne mar ongeletterd.... mar ik lette mar op een mens z'n daeden! Dat zei soms meer as woorden kenne doeë.... En mit wie modde m'n moeder noe laete loape achter den trouw...." De rest van de avond gebruiken ze om dat lastige probleem op te lossen. Als Willem naar huis gaat zucht Betje: „Ik zalle blieë weze as 't achter de rik is." ZEVENDE HOOFDSTUK Als het eenmaal zover is valt het toch mee. Betje zegt tegen Francien: „As moeder dat nog es had magge beleve, wat zou ze dan d'r genoegen hawe, eh." Francien knikt: „Jae, meid, zeit dat wel." Het is opmerkelijk, dat vooral de dochters de gestorven moeder missen. De jon gens praten er niet over, ze maken een grapje met Willem en plagen: „Je ken nog vrom, jó, as je soms berouw heit." Zelfs Willem z'n moeder schijnt zich te hebben voorgenomen om iets tot de vreugde van dezen dag bij te dragen, althans niet te bederven. Het lijkt wel of ze voor de gelegenheid in een ander mans huid is gekropen, alles wat ze zegt is aan vriendelijk af De drukte om haar heen geeft haar zoveel genoegen, dat ze een mond te kort komt om te praten. Ze geeft er Kees een verklaring van: „Kaerel, je mo' dienke: ik binne zoamar meesten- tieds alleen, en an WuUem ke'je nie veul woorden kwiet." Betje is zó verwonderd over het goede humeur van de oude vrouw, dat ze tegen Willem lachend de opmerking maakt: „D'r is an een mens niet aoltoas te zieën wat er an te vinden is." Hij vindt het erg diepzinnig gezegd, hij moet er even zijn ogen voor dicht doen om een antwoord te bedenken: „Dat hawe ik je toch al eergezeid, je mot een mens lere begriepe... Azze m'n eenmal getrouwd binne, Betje, dan mot je mar dikkels vraege of ze es komt....ontdooit ze misschien wel wat...." „Net as toen op die middag....!" Het maakt hem even stil. Hij haalt zijn schouders op: „Afijn, lae m'n 't noe mar prieze, dit hawe m'n alvast." De schrijver van het dorpshuis zou het humeur van de oude vrouw bijna voor de rest van de dag bederven. Ze worden door een wethouder ge trouwd. Die wordt bijgestaan door een half volwassen ambtenaar, hij leest de trouw-akte voor en laat die vervolgens door de comparanten ondertekenen, beginnende bij de bruidegom. Ter wijl Betje haar naam zet haalt Willem z'n moeder alvast haar bril voor de dag in de mening, dat nu haar beurt komt. Ze doet het met veel rumoer, de bril zit in haarbeurszak, diep onder haar rokken. Ze begint de brilleglazen af te poetsen met haar zakdoek, ze houdt de bril telkens tegen het licht en gluurt met één oog dicht. Totdat het jongmens zegt: „laat u de moeite maar, moedertje, u behoeft uw naam niet te zetten." De handen zijn dadelijk in rust, de zakdoek valt of de groene tafel. „M'n naem nie zette!" „Nee, wantu is geen verschijnende partij.... u hebt toch geen toestemming behoeven te geven!" Ze komt ervoor van haar stoel, het is goed, dat er een tafel tussen hen is. Ze zet haar bril op om beter te kunnen zien en houdt een lange opge wonden redevoering. Het is aanvankelijk dood stil in de grote raadzaal. Dan komt er beweging, Betje zit geschrokken, er zijn ook nog anderen, die geschrokken zijn, maar de meesten vinden het grappig. De klerk staat onbewogen achter de tafel, de trouwregisters in zijn bleke handen, hij luistert met een effen gezicht. „Geen toestemming motte geve! Wat dienk joe wel, snotneus? Je mot es mi" m'n komme praete as je vuuf en twintig jaer getrouwd geweest bint en zelf kinders heit, die de deur uutgaen." Dan bemerkt ze, dat het jongmens toch eigenlijk niet de man is, die ze hebben moet. Ze richt zich plotseling tot de wethouder, die ver bouwereerd achterover in zijn stoel gezakt is: „Bi' joe hier de baes of hie...!" Ze wijst met uitgestrekte arm. „Dan mo'joe mien es vertelle of dat het zóa d'r naer toe mot.... Joe heit toch oak kinders. baes Verwijlen...!" Baas Verwijlen komt in een plotselinge stilte over eind. Hij beslist: „Zet er je naam maar onder, hoor!" De ambtenaar sputtert tegen: „Het mag niet volgens de wet, ....ze is.... de Officier van Justi tie..." Hij krijgt geen gelegenheid om alle wette lijke bezwaren kenbaar te maken, de man, die het hier te zeggen heeft, maakt een gebaar van wan hoop en beveelt met galmende stem: „D'r naam late schrijve, zeg ik..." {wordt vervolgd) l^^.l^l^>^l^lf.>^^.^.^.4.l^^.>^l^>^4.^.^.^.l^l^l^>^.l^l^^.^.l^l^^.l^^l^^.^l^l^4.l^l^>t.4.J^^.^.^.^.4.l^^.>^^.4■*^■****'^^

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1989 | | pagina 5