Orgelconcerten te Dreischor
Ann van Veen exposeert
in museum „Ouddorps
Raad- en Polderhuis"
De weg
naar huis
Zendingsdag GZB
Sprietloopwedstrijd
op 29 juli te Ouddorp
Vissers kiezen zee
Wilde achtervolging
Mosselbank wordt
recreatie-eiland
Busje nodig door overweldigende respons Tholen
geeft gasten uit Polen hulpgoederen mee!
Jan Knape Mzn.
Biz. 2
.EILANDEN NIEUWS'^
DINSDAG 25 JULI 1989
Ook dit jaar zal de organist Dirk Jansz. Zwart in het zomerseizoen enkele orgel
concerten geven in de oude Ned. Hervormde Kerk van Dreischor. Deze orgel
avonden zulle plaats vinden wekelijks op donderdag, en wel op 27 juli, en 3,10
en 17 augustus aanstaande. Het programma voor de eerste orgelbespeling (27
juli) bestaat uit werken van Walther, Bach, Handel, Mailly, Widor (delen uit
Symphonic 2 en 6), en wordt omlijst met koraalbewerkingen van Schneider, Jan
Zwart en de concertgever. Alle concerten vangen aan om 8 uur 's avonds.
Opnieuw is het orgel van de kerk in Dreischor onder handen genomen door de
orgelbouwer Jacob van der Veer uit Dordrecht, onder advies van Dirk Jansz.
Zwart. Het resultaat zal bij de komende concerten duidelijk hoorbaar zijn.
Zij die D.V. donderdag 3 augustus a.s.
mee willen naar de zendingsdag van de
GZB te Driebergen vinden hieronder de
namen en telefoonnummers van de per
sonen bij wie zij zich kunnen opgeven
voor de bus. Deze opgave dient te
geschieden vóór of uiterlijk op donder
dag 27 juli.
Ouddorp:
Dhr. Chr. van Koppen, tel. 01878-1533.
Goedereede:
Dhr. A. v. d. Laan, tel. 01879-2643;
Mw. H. J. Tanis-Redert, tel. 01879-1200.
Stellendam:
Dhr. St. Keijzer, tel. 01879-2713;
Mw. H. Keijzer-Moijses, tel. 01879-1507.
Melissant:
Dhr. C. Tieleman, tel. 01877-1594.
Dirksland:
Dhr. H. Wolfert, tel. 01877-3114.
Herkingen:
Mej. A. M. C. Huizer, tel. 01876-258.
Sommelsdijk:
Dhr. P. Lodder, tel. 01870-5015.
Middelharnis:
Mw. C. K. Buijze-v. d. Nieuwendijk,
tel. 01870-3140.
Nieuwe Tonge:
Dhr. C. Kabos, tel. 01875-1456.
Oude Tonge:
Dhr. H. C. de Jong, tel. 01874-2403.
Stad aan 't Haringvliet:
Mw. J. P. van Biert-Sevenhuijsen,
tel. 01871-2059.
Den Bommel:
Mw. B. V. d. Boogert-de Been,
tel. 01871-1235.
Ooitgensplaat en Langstraat:
Dhr. P. in 't Veld, tel. 01873-1424.
De vertrektijden en instapplaatsen zullen
bekend gemaakt worden in Eilanden
Nieuws van dinsdag 1 augustus.
In verband met het regelen van de bus
sen willen de organisatoren vroegtijdig
weten hoeveel personen er uit elke
plaats meegaan.
U wordt daarom dan ook dringend ver
zocht u op te geven vóór of uiterlijk op
donderdag 27 juli. Mocht u zich na 27
juli toch nog op willen geven, dan wordt
Op zaterdag 29 juli 1989 wordt voor de
vierde keer aan de haven van Ouddorp
een Sprietloopwedstrijd georganiseerd
door de VW-Ouddorp, onder auspiciën
van het „comité nationale sprietloop-
wedstrijden", gevestigd te Puttershoek.
- de groene zeep zal niet ontbreken -
Door de VW-Ouddorp is een wissel-
beker-individueel, en door de Oranje
boombrouwerij een wisselbeker-ploe-
gen ter beschikking gesteld, die dit jaar
verdedigd dienen te worden.
De start van de sprietloopwedstrijden is
ca. 13.00 uur. Einde ca. 17.00 uur,
waarna de prijzen uitgereikt zullen
worden.
Inschrijfgeld: ƒ2,50 voor deelnemer/
deelneemster - 12,50 voor ploegen.
De ploeg moet bestaan uit 5 personen.
Inschrijfadressen: VW-Ouddorp, Hof
dijksweg 30a; restaurant Havenzicht,
Ouddorpse Haven 13. Aan de haven van
Ouddorp kan men zich omkleden.
Dit evenement wordt opgeluisterd met
diverse attrakties:
- Om ca. 14.00 uur een demonstratie
van de KZHRM met de reddingsboot
„De Griend".
- en verder is er een patatkraam, poffer-
tjeskraam en de suikerspin enz. enz.
Tevens kunt u o pdeze dag een zeiltocht
maken op het Grevelingenmeer met het
zeiljacht de tjalk „Goede Verwachting".
Zie voor de afvaartijden het evenemen
tenprogramma 1989.
Schrijf tijdig in voor de sprietloopwed
strijden, want het aantal deelnemers/
sters en ploegen voor dit evenement is
beperkt.
Lees goed het reglement!! Voor iedere
deelnemer/ster is er een leuke herinne-
nng.
u verzocht dat rechtstreeks te doen bij
dhr. A. H. van Holten te Goedereede,
telefoon 01879-1498.
In tegenstelling tot vorige jaren houdt
een aantal grotere kotters zich dit jaar
niet aan de regels om niet te vissen tij
dens de vakantie van de visfileerderijen
op Urk.
De schol verdwijnt als ze wordt aange
voerd voor het grootste deel naar ge
noemde verwerkingsbedrijven, als deze
niet afnemen bestaat er direct een over
vloed, die nadelig werkt op de prijzen.
Dat was ook nu het geval, de scholprij-
zen duikelden en schol no. 4 werd door
gedraaid. Een aantal kotters, dat al
enkele weken stillag omdat ze niet
mochten vissen beneden de 55e breedte
graad, was het stilliggen beu en kozen
zee, maar vissen voor een besomming
die de kosten amper of niet dekt is voor
niemand aantrekkelijk.
Slechts gekleed in een badlaken sprong
de 49-jarige Duitse vrouw I. van B. uit
een dakraam van een woning in Brui-
nisse van zes meter hoog. Deze woning
die in 1988 door haar was gekocht, staat
aan de zuidkant van het dorp en ze
vluchtte vervolgens een korenveld in.
Zij werd door Interpol gezocht voor
oplichting van 2'/2 miljoen D. Mark in
haar vaderland, maar was haar spoor
kwijt geraakt, tot men ontdekte dat zij op
Bruinisse moest wonen. Enkele politie
mensen vervoegden zich aan haar adres,
's morgens 8 uur. Ze verontschuldigde
zich dat ze nog niet op was, ze vroeg of
ze nog mocht douchen en zich aankle
den. Dit werd toegestaan en de politie
bleef buiten wachten.
De vroegere balletdanseres ging vervol
gens naar de zolder en sprong uit
gemeld zes meter hoog dakraam. Ze
kwam, lenig als ze was veilig en onge
deerd op de grond terecht en de politie
had het nakijken. Zij lieten het er
natuurlijk niet bij zitten, met groot
materiaal werd de achtervolging in
gezet, d.w.z. men toog aan het zoeken
met speurhonden, motoragenten en
zelfs met een vliegtuig werd gezocht en
uiteraard kreeg men zo nu en dan een
tip van personen die hadden gezien, dat
een bijna ongeklede vrouw zich een weg
baande door de akkers, waarbij ze zich
behendig wist te verschuilen als het
vliegtuig naderde.
Aan de dijk tussen Bruinisse en Ouwer-
kerk kreeg zij een lift waardoor ze een
voorsprong kreeg op haar vervolgers,
maar in de omgeving van laatstge
noemde plaats kon ze uiteindelijk toch
worden gearresteerd. Zij werd ingeslo
ten in Zierikzee, ze zal vermoedelijk
worden uitgeleverd aan de Duitse jus
titie.
Tussen Bruinisse en Sirjansland ligt in
het Grevelingenmeer een zandbank, die
officieel de naam had en heeft van
Mosselbank.
Deze Mosselbank werd voorbestemd
om naarmate de recreatie zich ontwik
kelde, te worden ingericht als recreatie
eiland, naast de eilanden, die men zo
ongerept mogelijk wilde als natuur
gebied.
De bedoeling is daaraan te beginnen.
Zonnen, wandelen, zwemmen zijn de
mogelijkheden op een recreatie-eiland,
terwijl toiletvoorzieningen aanwezig
zijn, maar geen horeca-gelegenheden.
Voor het bedrijfsleven zijn dergelijke
aanleg-eilanden voor jachten niet inte
ressant. Het transformeren van de Mos
selbank in zijn tegenwoordige staat, tot
een eiland voor watersporters kost plm.
3 miljoen gulden en men wil in augustus
met de aanleg beginnen.
De Mosselbank zal in feite uit twee
eilanden bestaan, met een smalle vaar
geul ertussen, om watersporters de gele-
5
Van 29 juli tot 2 september zijn er in het museum te
Ouddorp aquarellen en tekeningen van Ann van
Veen te bezichtigen. Zij woont in Rotterdam maar
vaak is zij in de omgeving van Ouddorp te vinden
waar zij inspiratie vindt voor haar teken- en
schilderkunst.
/^n van Veen kreeg haar eerste tekenlessen van
mej. C. W. Joppe, die haar aanraadde naar de Aca
demie voor Beeldende Kunsten te gaan. Zij volgde
een dagopleiding in tekenen en schilderen.
Na haar eindexamen volgde zij een avondoplei
ding in modetekenen bij mej. Joppe en een oplei
ding boetseren bij Jaap Kaas.
Ze is lid van de Kunstenaarsgemeenschap S45 in
Schiedam. Er worden regelmatig exposities van
haar of in groepsverband gehouden.
Haar werk omvat aquarellen, tekeningen, olieverf-
en Oost-Indische inkt schilderijen.
Ook maakt zij etsen. Zij gebruikt haar vele talenten
om natuur, de mens en de dingen uit haar omgeving
weer te geven.
SEROOSKERKE
Ds. Bolijn op
73-jarige leeftijd overleden
Op 73-jarige leeftijd overleed te Seroos-
kerke (Schouwen) waar hij tot 1988 bij
stand in het pastoraat verleende ds.
Comelis Bolijn.
Ds. Bolijn werd geboren te Bruinisse,
waar zijn vader in betrekking was bij de
RTM. Hij doorliep de HBS te Zierikzee
en kwam voor de oorlog in dienst op het
kantoor van de Waterleiding maat
schappij Schouwen Duiveland. Reeds
jong openbaarde zich de gave der wel
sprekendheid, een gave die hij op de
C.J.V. verder kon ontwikkelen, gepaard
gaande met het verlangen om het Evan
gelie te verkondigen.
Hij maakte gebruik van de mogelijkhe
den die in de Ned. Hervormde Kerk
gegeven worden, om voor personen, die
niet gedurende een aantal jaren volledig
een Universiteit te bezoeken en be
haalde de nodige diploma's. In 1947
kreeg hij een aanstelling als hulppredi
ker te Haamstede en Renesse, in 1952
verruilde hij die plaats voor Drachtster
Compagnie en 1954 vertrok hij vandaar
naar Veelerveen.
Van 1958 tot 1973 stond hij in Terwolde.
In dat jaarkregen de hulppredikers gele
genheid om volledig de rechten van pre
dikant te verwerven. Als kandidaat werd
hij 11 november 1973 beroepen in Vlagt-
wedde. Hij diende deze gemeente tot
aan zijn emeritaat in 1982, waarna hij
weer terugkwam naar zijn geboorte
streek en in Serooskerke nog dienst deed
als bijstand in het pastoraat.
Naast zijn ambtelijke loopbaan ver
vulde hij nog diverse bestuursfunkties
en tot voor enkele maanden preekte hij
nog 's zondags in diverse gemeenten, die
hem daartoe uitnodigden. De ziekte
waarvoor hij in 1988 werd geopereerd
stak toen weer de kop op, tot aan zijn
overlijden op 19 juli.
genheid te geven te kunnen pendelen
van Bruinisse naar Herkingen of om
gekeerd.
Het ontwerp is van de landschapsarchi
tect Eddy Hendrikse.
Het kleinste eiland, 10 ha groot wordt
voorzien van een uitkijktoren. De an
dere helft van de Mosselbank zal onge
veer 16 ha beslaan. In het westelijk deel
van het Grevelingenmeer zijn al een
tweetal recreatie-eilanden aangelegd
namelijk Ossehoek en Archipel.
SINT ANNALAND Het begon ruim
een week geleden met een artikel in een
krant en een oproep via de lokale
omroep. De familie Janse uit de School
straat in Sint Annaland wilde haar
Poolse gasten niet met lege handen naar
huis sturen: of er mensen waren die
levensmiddelen of eventueel kleding
beschikbaar wilde stellen. Die bleken er
inderdaad te zijn en wel zoveel dat hier
door een nieuw probleem ontstond. De
zeer vele dozen kunnen onmogelijk in
de personenauto van de heer Janse.
Spontaan kwam daarom enkele dagen
geleden een aktie tot stand om geld in te
zamelen voor de huur van een busje. De
familie Janse weet als geen ander hoe de
situatie in Polen momenteel is.
Bert Janse reisde al heel wat keren naar
het Oostblokland Polen om transport en
diverse goederen af te leveren of de fami
lie Kluk uit Kostrzyn voor een vakantie
naar Nederland te halen. Zijn echtge
note Jannie en hun dochter en zoon ver
gezelden hem hierbij enkele malen.
Het begon allemaal zo'n acht jaar gele
den met de massale aktie „Tholen voor
Polen"! „Ik had een briefje in één van de
pakken gestopt. Hierop kwam een korte
reactie terug van de familie Kluk, ver
telde Jannie Janse. Inmiddels is het toen
gelegde kontakt heel wat hechter gewor
den. Marian Kluk, zijn echtgenote Zofia
en hun zestienjarige dochter Agnieszka,
zijn al voor de tweede keer te gast bij de
familie Janse in de Schoolstraat te Sint
Annaland. Ditmaal met de tolk Ma-
riola Siergiej.
Niet rooskleurig
Uit hun verhaal blijkt dat de huidige
situatie in Polen nog steeds verre van
rooskleurig is. „Voor een kilo suiker",
rekent Jannie Janse om, „moet Marian
een hele dag werken. Voor een paar
schoenen een maand". Tolk Mariola
brandt hierop pas goed los. „Voor alles
moetje lange tijd in een rij staan. Wan
neer je vlees wilt, moet je bijvoorbeeld
de hele nacht voor de winkel staan. De
koopwaar kan dan bovendien op zijn
voor je aan de beurt bent". Verbetering
in de huidige situatie is er momenteel
niet. Integendeel, stelt de Poolse tolk.
„De laatste drie maanden zijn de prijzen
met 90 tot 100 procent verhoogd. Dat
lees je echter niet in de krant". „De rege
ring denkt", zo veronderstelt zij, „zolang
de mensen nog kopen, kan de prijs wel
wat omhoog. Maar alleen de rijken kun
nen deze hoge prijzen betalen".
Optimistisch over de toekomst is Ma
riola niet bepaald. „Wij hebben de hoop
verloren", vertelt ze. Solidariteit kan in
de regering een controlerende funktie
uitoefenen, vermoedt zij. Om echt iets
ten goede te veranderen zal de deelname
van de partij in de regering, volgens de
Poolse tolk, echter te klein zijn.
Schok
De situatie in de winkels in Sint Anna
land komt bij de Poolse gasten als een
schok over. „Er is zo veel. Je ogen zien
het, maar je kunt het niet begrijpen. De
mensen zijn hier ook zo vriendelijk",
verklaart Mariola. „Dat was vroeger bij
ons ook zo", vertaalt zij de reactie van
Zofia. Onvrede met de situatie en een
begrijpelijke jaloezie over hetgeen een
ander heeft, hebben de Poolse bevolking
echter veranderd, blijkt uit hun verhaal.
Zofia schudt haar hoofd, wanneer de
terugreis ter sprake komt. Het gezin zou
het geboorteland dan ook erg graag mi-
len voor het rijke Nederland.
De komende dagen gaat Jannie Janse
pakketjes maken van de gekregen levens
middelen. Die worden in Polen verdeeld
over een aantal gezinnen. De gekregen
kleding gaat naar de kindertehuizen,
kerken en andere instanties.
Naar aanleiding van een interview met
Janse Janse via de Thoolse lokale
omroep opperde een luisteraar één
dezer dagen het idee een geldinzame-
lingsaktie op touw te zetten. Diezelfde
dag stroomde al ruim vierhonderd gul
den binnen. Inmiddels is voor elke kern
van de gemeente Tholen een inzamela-
dres bekend. Eén dezer dagen begon de
lokale omroep met een extra uitzending
ter ondersteuning van de inzamelings-
aktie. „We hebben nog geen flauw idee
van de kosten van het vervoer", vertelt
Peter Heyndermans van de lokale om
roep Tholen. „Maar wat we nu niet
nodig hebben, blijft staan voor een
evenmeel volgend transport. Hulp blijft
nodig. Mogelijk zal hiervoor een stich
ting in het leven geroepen worden, die
de zaken in de toekomst zal kunnen
regelen".
VERVOLGVERHAAL
- 19 -
Niet uitgegeven manuscript,
beschikbaar gesteld door
M. A. Knape
Maar oude handen laten zich niet door
een wil regeren, het lijkt wel of het beven
erger wordt, haar arm schokt op de
tafel.
Ze maakt van de bankbiljetten een rol
letje, het rolletje gaat in de bus, maar die
blijft openstaan want ze is er nog niet
meer klaar. Ze trekt de lachende ver
pleegster tot vlak onder haar ogen, even kijkt ze in
het jolige gezicht, dan vallen haar duimen zwaar
op het zonnige prentje. Als ze het busje omknelt is
het beven van haar handen stil.
Ze luistert naar gerucht buiten, er zijn voetstap
pen in de straat. Maar het zijn vreemde voetstap
pen. Ze heeft de deur achter Willem op de grendel
gedaan om niet door hem overvallen te worden.
Het is niet haar bedoeling, dat hij bij zijn thuis
komst aan een gesloten deur zal rammelen, hij
zou het vreemd vinden en in een plotselinge onge
rustheid burengerucht maken. Dat zal ze voorko
men, ze zal de grendel wegschuiven dadelijk als
hij de hoek van de straat, omslaat, drie huizen ver.
Ze heeft alleen de grendel in de kram geschoven,
omdat ze geen enkel risico wil lopen bij deze
bezigheid. Willem z'n moeder aanvaardt van het
leven geen risico's. Terwijl hij weg is moet ze rus
tig overleggen, ze moet met zichzelf en met het
geld bepraten wat er gebeuren moet. Want er is
iets voorgevallen, dat ze niet gewild heeft, iets
waarvoor ze niet zelf het plan heeft gemaakt. Ze
heeft de beraadslaging geopend met te vragen:
„Hawe ik je noe daervoor opgespaerd?!"
Met die informatie leeft ze weer in het verleden
terug toen het eerste kwartje in het blikken busje
ging, ze heeft er bij gesproken: „voor Wullem".
Daarmee bestemde ze het kwartje voor een nog
onzeker doel, want hij was een jongetje, dat pas
naar het land ging en zijn eerste verdiensten had
thuis gebracht. Het waren dertig stuivers voor een
hele week ploeteren in de kou. Ze kan het zich
goed herinneren, het was een koud en regenachtig
voorjaar. En vier weken later sprak ze tot de
gewisselde gulden; ,As 'n van 't naejaer soms es
een pakje noadig heit!" Daarmee kregen de cen
ten een voorlopige bestemming.
Het is geen enkele keer verzuimd: Elke week ging
er een zesde gedeelte van zijn verdiensten in de
blikken spaarpot. En als er nieuwe bovenkleren
gekocht moesten worden werden ze van Willem's
eigen centen betaald, maar hij wist het niet. Zijn
moeder vroeg: „Zurg ik noe niet es goed voor je!"
Zeker, ze zorgde goed voor hem: „Och jongen, as
je es geen moeder meer had!"
Een enkele keer heeft ze wel eens geld van hem
geleend. Als hij in lange tijd niets verdiende dan
moest dat wel. Ze redeneerde tegen de lachende
verpleegster: „Ik kenne van de wind niet huus-
houwe!" Maar altijd schreef ze op een briefje:
geleent.... en dan het bedrag. Het was maar een
snippertje papier en ze schreef onbeholpen let
ters, ze schreef ook talfouten: „geleent, een schel
ling voor meel voor het varken. Het was goed om
er bij te noteren waarvoor het geleende bedrag
gebruikt was. Want vandaag was het dertig centen
voor varkensmeel, en morgen een daalder voor de
huur, en een gulden voor de bakker van een hele
week. Het viel later altijd tegen als ze consta
teerde, dat het busje zo leeg was. En ze vond het
nog erger als ze niet kon verklaren hoe dat zo
gekomen was. Soms kon ze niet laten aan de ver
pleegster te informeren: „Waer binne de centen
gebleve!" De verpleegster wist het niet, maar het
briefje kon haar inlichten. Gewoonlijk waren er
meer briefjes, want op een papiersnipper kan
men niet veel uitgaven boeken als men grote let
ters schrijft en een stompje potlood gebruikt. Het
waren allemaal schuldbekentenissen, die even
veel waarde hadden als wissels op een soliede
bank. Ze zei tegen elk briefje voordat het deksel
dicht ging: „Me zalle 't vrom betaele as 'n van de
zeumere weer volop werk heit".
Soms is ze bang geweest, dat Willem over spaar
centen beginnen zou.... toen hij moest loten, en
toen hij voor het eerst met Betje thuis kwam. Nu
ze er aan denkt voelt ze weer de onrust boven
komen, die ze in die dagen gewaar werd telkens
als hij wat ging zeggen. Hij kan het zo langzaam
doen, „moeder".... en dan een poos stilte net of er
heel wat komen moet. Ze is zich altijd bewust
geweest, iets te doen, dat volstrekt tegen de traditie
ingaat. Er is ook een reden voor. Willem is zo
geheel en al zijn vader. Die was ook zo'n goeie
sukkel als hij nuchter was, het is zijn ongeluk
geworden. En Willem is zich het gevaar niet
bewust, het bedreigt hem vanwege zijn afkomst.
Daarom moet ze nauwlettend over hem waken,
dat is haar moederplicht. Langzamerhand is in
haar de gedachte gegroeid, dat er een stilzwij
gende overeenkomst is tussen hen beiden. Die
overeenkomst zal hem beschermen voor de
drankzucht, die op hem loert, die hem te enigen
tijd overrompelen zal als er geld in zijn zak ram
melt terwijl hij toevallig langs een herberg gaat.
Ze gelooft in het toeval, het toeval regeert het
leven van anderen, maar zelf regeert ze haar eigen
leven en dat van Willem. Van de herbergen heeft
ze meermalen gewenst: „ik wou, dat ze aoUegaere
verbrandende!" Ze kan de brand van alle kroegen
niet bewerken, maar ze kan er wel voor zorgen,
dat het geld niet verleidelijk rammelt in Willem
z'n jaszak. Elke zaterdagavond vordert ze nauw
keurig rekenschap van zijn verdiensten, ze
scheept hem af met een paar dubbeltjes om de
barbier te betalen en een paar sigaren te kopen
voor 's zondags. Ze durft er nog wel een waarschu
wing bij te doen: „Za' je de centen niet verdoeï!"
Ook in het najaar moet hij precies vertellen wat er
op zijn land gegroeid is, Willem heeft haar toe
stemming nodig voor het verkopen van de pro-
dukten, en zij geeft hem het geld om de pacht te
betalen, en de kunstmest, en de vrachtrijder.... Het
is werkelijk een hele prestatie van Willem geweest
om vier en twintig gulden en vijf en dertig centen
over te houden van de scheercenten en de
sigaren.
Nu vraagt de oude vrouw vertwijfeld: „Hawe ik je
daervoor opgespaerd". Ze voegt er een nieuwe
gedachte aan toe: „Dat er die meid mee vandeur
zal gaen!"
Heeft het geld eigenlijk ooit een andere bestem
ming gehad dan: „as 'n van 't naejaer soms es een
pakje noadig heit?" Of heeft ze het alleen afzon
derlijk in een busje bewaart omdat een eeuwe
noude gewoonte Willem tot bezitter maakte?
Heeft ze wel eens overwogen, dat er een tijd kan
komen waarin het geld zal moeten worden afge
staan aan de rechtmatige eigenaar? Ze weet het
niet. Er zijn twee dingen, waarin ze nooit heeft
kunnen geloven, en die in nauwe betrekking
staan tot Willem z'n geld. (wordt vervolgd)
t.^V.^^t^M^^t.^^l.4
^)f.^^.l^l^4.J^l^^.l^^l^l^lf,^l^^l^l^l^l^l^4.l^4.l^lf]^4.4.)^^l^i^l^l^l^i^l^4^>^l^l^>^lfl^^l^4.l^l^l^l^>^l^4^^
