EIIIVIIDEtl-rtlEUWS
fOLoens
Met 'n goede verhuizer
kunt u rustig gaan slapen
Overdenking
De weg
naar huis
uit de
Heilige Schrift
&SS
flakkee expresse bv
II
II
Aktie Zuidhollands Landschap
„enorm succes
0 0
Jan Knape Mzn.
HANDL€eSKUMD€
TAPIJTMOT
AARDBCVIMG HOUSN
f>t ZELFOe NAAM
SCHILDSniJ
wij drukken ze
vakkundig, vliegensvlug
en voor een redelijke prijs
drukkerij kranse bv
SPIKKELPAH
KLSI VERZACHTCN
GRENZEN HEELAL
De roeping van Abram (i)
,H
Tweewielercentrum
Middelharnis
01870
4844
veel en snelle verkopen!
VERVOLGVERHAAL
- 2 -
Niet uitgegeven manuscript,
beschikbaar gesteld door
M. A. Knape
2e Blad
VWJDAG 26 MEI 1989
No. 5802
Deze vraag- en antwoord-rubriek staat
geheel ten dienste van de lezer die er
kosteloos gebruik van kan maken. Uw
vragen op velerlei gebied kunt u sturen
aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Post
bus 8, Middelharnis, met in de linker
bovenhoek „Vragen-rubriek" vermeld.
De vragen worden door deskundigen
beantwoord en zullen binnen enkele
weken na de inzending compleet met
antwoord in deze rubriek worden ge
publiceerd.
Ik ontdekte dat er boeken vol geschreven
zijn over handlezen, handentaal, chi-
romantie, palmografie en handlijnvor-
mende prikkels uit de hersenen. Moet ik
dan toch geloven wat waarzeggers voorspel
len uit de lijnen in iemands hand?
Antwoord: Er zijn voldoende boeken en
geschriften bij, waarin die hele hand-
leeskunde of chiromantie als hokus-
pokus wordt ontzenuwd. Er bestaat geen
enkele wetenschappelijke basis voor.
Als u diverse „handleidingen" raad
pleegt waarin uitleg wordt gegeven over
de lijnen in de hand, verschillen die ver
klaringen vaak hemelsbreed. Het voor
spellen van de toekomst uit de hand
berust op een eeuwenoud bijgeloof.
Zigeuners maakten er een gemakkelijk
te leren beroep van. Er is immers altijd
50% kans dat zo'n verzinsel uitkomt! En
als er ooit paranormale begaafdheid in
het spel is, heeft dat niets met de plooien
in iemands huid te maken, want die zijn
ontstaan door het krommen van de han
den. Bij de één plooit de huid wel iets
anders dan bij de ander, maar dat heeft
met erfelijkheid, evt. zenuwprikkels
vanuit de hersenen of de invloed van
een verre toekomst niets te maken.
Kunt u mij vertellen wat ik kan doen tegen
mot in mijn wollen vloerbedekking?
Antwoord: Er zijn diverse mottensoor-
ten, maar als u alleen in uw vloerbedek
king dgl. beestjes vindt, zult u wel te
doen hebben met larven van de tapijtke-
ver (Anthrenus verbasci). Ze zijn bruin
en behaard, bewegen zich schoksgewijs
en doen zich graag tegoed aan wollen
stoffen en bont, dus ook aan vachtjes,
opgezetten dieren, enz. Naast hun hon
ger is er de bijkomende narigheid, dat ze
veel meer vernielen dan ze opvreten. In
warme kamers en kasten verloopt hun
ontwikkeling van ei tot volwassen kever
in sneltreinvaart. Wat anders eenjaar of
langer duurt, is dan al met 7 maanden
gebeurd. Als de eitjes uitkomen, zoeken
de kleine larfjes stoffen van dierlijke
oorsprong en knagen daarin gaten en
gangen. Zij kruipen instinctief naar
donkere plaatsen. U moet dus ook onder
kleden, in en achter kasten en andere
zware meubelen stofzuigen om alle evt.
aanwezige eitjes te verwijderen, voor die
uitkomen. Zuig met de slang de plinten
en tot in de verste uithoeken van uw kle
renkasten. Verder moet u alle bedvacht
jes, wollen kleedjes, kledingstukken,
gordijnen, enz. regelmatig uitkloppen,
want beweging kunnen deze beestjes
niet verdragen. Sterk aangevreten mate
riaal kunt u beter wegdoen. En met een
enkele schoonmaakbeurt bent u niet
klaar, omdat er later nog verborgen
eitjes kunnen uitkomen. Blijf dus
waakzaam.
Na aardbevingen hoor je vaak vertel
len, dat huisdieren de ramp al hoorden
aankomen en tijdig de vlucht namen. Hoe
kan dat?
Antwoord: Doordat veel dieren een
beter gehoor hebben dan de mens. Ais u
een bandopnemer kocht, weet u wel dat
deze een frekwentiebereik heeft van
circa 100 tot 16.000 Herz. Daarbinnen
valt het gemiddelde luistergebied van
muziek en spraak. Jonge mensen kun
nen nog tonen onderscheiden tot ca.
17.000 a 18.000 en in gunstige gevallen
tot bijna 20.000 Herz, maar met 't klim
men der jaren neemt die top snel af
Beneden de 40 Herz hoort u ook niets
meer. Denk maar aan het hondefluitje,
waarmee u uw hond kan terugfluiten
zonder dat de omstanders dat merken.
Zo horen huisdieren ook het onheilspel
lende begin van een aardbeving, waar
van de trillingen hooguit zo'n 10 a 20
Herz als frekwentie hebben. Juist die
sinistere lage tonen doen de dieren
vluchten naar veiliger oorden.
Eén van onze kinderen is jong overleden.
Mogen wij het nu verwachte kindje straks
na de geboorte de zelfde voornaam
geven?
Antwoord: Ja. In dergelijke gevallen
wordt vaak de voornaam van een voor
overleden kind gebruikt.
Ik kwam in 't bezit van een schilderij met
daarop een afbeelding van de Heere Jezus.
Ik twijfel of ik dit wel zal ophangen. Valt dit
onder het tweede gebod? Daarentegen zie je
op zondagschoolplaatjes en dergelijke ook
van deze beeltenissen.
Antwoord: Door uw twijfel beseft u
reeds, dat u het niet helemaal met uw
geweten overeen kunt brengen om een
dergelijke prent op te hangen. Calvijn
en andere kerkhervormers waren er juist
op tegen, dat in kerken, scholen en huis
kamers beelden, schilderijen of andere
platen met Zijn beeltenis werden uitge
stald. Zij wensten, dat hun volgelingen
zich strikt aan de Tien Geboden en vele
andere voorschriften uit de Bijbel zoude
houden.
Voorstraat 13, 3245 BG Sommelsdijk
Tel. 01870-2275.
Een aluminium pan krijgt zware spikkels.
Kan dat kwaad?
Antwoord: Die zwarte plekjes ontstaan
door oxydatie en die is het gevolg van
achtergebleven vocht als een pan wordt
weggezet. Vermoedelijk is zo'n pan niet
goed afgedroogd. Omdat pannen bij de
vaatwas vaak het laatst aan de beurt
komen, is het sop dan te laag van tempe
ratuur. Het beste is, ze in zulk heet water
om te wassen, dat ze bij het afdrogen nog
flink warm zijn. De laatste vochtige
plekjes drogen dan snel op door ver
damping. Gebruik ook geen metalen
pannesponzen of staalwol, maar een
(goede kwaliteit) groen lapje of dgl. Een
aangetaste aluminium pan is niet scha
delijk voor uw gezondheid.
Hoe kan ik hard geworden boetseerklei
weer gebruiken?
Antwoord: Die kunt u weer zacht en
kneedbaar maken met een beetje olie of
vet, maar beter nog met blanke vaseline.
Doe de resten boetseerklei telkens in een
glazen potje met schroefdeksel of her
metisch sluitend doosje.
Uweet zoveel, kunt u mij eens haarfijn ver
tellen waar de ruimte van het heelal
eindigt?
Antwoord: Die vraag is herhaaldelijk
aan astronomen gesteld. Toen iemand
het aan Einstein vroeg, antwoorde hij:
„Daar waar geen stof meer is en geen
krachten meer werken". De leek vroeg
verder: „Maar waar is dat dan?" En de
grote natuurkundige zei: „Daar waar het
absolute niets is. En 't heeft geen zin te
twisten of dit bestaat of niet bestaat,
want min nul is gelijk aan plus nul".
Overigens hoeven wij u niet de weg te
wijzen, want als er een grens is aan het
heelal, ligt die toch zó ver weg dat u er tij
dens uw leven nooit kunt komen. Zelfs
niet met een reeks raketten.
Lorentz 1 3241 LX Middelharnis Tel. 01870-2188
Cricketpad 15 3223 EA Hellevoetsluis Tel. 01883-20016
Kreeftstraat 36 4301 ZD Zierikzee Tel. 01110-13163
Wielsingel 24 3261 VJ Oud-Beijerland Tel. 01860-13624
De HEERE nu had tot Abram
gezegd: Ga gij uit Uw land en uit Uw
maagschap en uit Uws vaders huis,
naar het land dat Ik U wijzen zal
(Gen. 12 1)
Zoals overal in de Heilige Schrift, wordt
ook in de roeping van de vader van alle
gelovigen het eenzijdige van de genade
benadrukt. Dat het de Heere is. Die sou-
verein en vrij handelt.
De hoofdstukken 10 en 11 van het eerste
boek van Mozes markeren een nieuwe
overgang en een beslissende wending.
Genesis 10 verkondigt onweersprekelijk
de trouw van Gods heilig Woord. Im
mers die reeks van namen verkondigt
ons de Naam van God als de Getrouwe,
Die op Zijn eigen Woord, door de ver
vulling, het zegel van de volkomen
betrouwbaarheid zet. Maar dan gaat de
mens in verwaten hoogmoed zich ver
heffen. Het loopt uit op dat voetstuk
voor eigen grootheid: Babels toren. Die
moest door lucht en wolken heenbre-
kend, zijn spits hebben tot in de hemel.
De roem van 's mensen grootheid zou
tot in de hemel verkondigd worden.
Tegelijk zou die toren voor allen een
teken en plaats van hereniging kunnen
zijn. Het is niets anders - en wat aangrij
pend aktueel - dan een stoutmoedig
streven naar roem en eer. Babel-bou-
wers die tegenover de Naam van God
hun eigen uiting van kracht stellen.
God evenwel laat niet met Zich spotten.
Hij verdraagt het niet dat de mens wil
opklimmen tot in de hemel. Daar blaast
Hij in. Hij daalt neer. God zegt: Laat
Ons neervaren. Tegenover de zelfverhef
fing van de mens, staat het neervaren
van God, tot volvoering van Zijn raad en
tot neerwerping van de ontwerpen van
de mensenkinderen. Niets dan dat neer
dalen van God kan de schuldige zelfver
heffing van de mens in haar dodelijke
vaart en gevolgen keren. Bij Babel daalt
God neer ten gerichte om de spraken te
verwarren en de onderlinge samenstem-
ming te breken. De gouden draad van
Gods verlossing wordt niet afgebroken
door de poging van de machten van de
duisternis. Ik zal vijandschap zetten,
zegt God. De Heere ging door. Hij zette
Zijn Woord door. Al scheen hier of daar
een geweldige macht opgeworpen. Zien
we dus de gouden draad van de belofte,
van het verbond, van de genade, van de
trouw van God. Waarbij het in dit alles
gaat om de Christus Gods.
Daartoe roept God Abram. Wie is hij?
Een van de zonen van Terah. Afkomstig
uit Ur der Chaldeën. Dat is Mesopota-
mië. De geboortegrond van Abram was
gestempeld door de afgoderij. We ma
ken dat op uit Jozua 24, waar de zoon
van Nun zegt tot het volk: Alzo zegt de
Heere, de God van Israel: Over gene
zijde van de rivier hebben uw vaders van
ouds gewoond, namelijk Terah, de vader
van Abraham, en de vader van Nahor;
en zij hebben andere goden gediend. Zo
was de stand van zaken in het gezin
van Terah.
Op zeker ogenblik gebeurt er echter wat
in het leven van Abram. God spreekt. En
Hij spreekt Zijn herscheppend Woord.
En dat herscheppende Woord is het
Woord waarmee Hij dode zondaren
levend maakt. Hij, de God der heerlijk
heid, doet dat. Hij verscheen aan
Abram, Hij kwam tot Abram toen hij
nog in Mesopotanië was, eer hij woonde
in Haran (Hand 7, 2).
En de God der heerlijkheid komt niet tot
Abram als tot een vroom en uitermate
godvrezend man. Als tot een man met
een formidabele staat van dienst. Als tot
een man die nauwkeurig de geboden en
rechten en inzettingen des Heeren on
derhoudt en wandelt in Zijn wegen. Nee.
De Heere komt tot Abram als hij wegge
zonken is in het moeras van de afgoden
dienst. Daar haalde de Heere hem
vandaan. Daar en dan kruiste Hij
Abrams levenspad. Met de roeping die
van boven is. Met die roeping die zijn
fundament niet vindt in de omstandig
heden, niet in de mens, maar in de ver
kiezende God.
En verandert U maar wat er veranderd
moet worden, in deze geschiedenis zit
een spiegel voor de levensgeschiedenis
van de kerk. Waar vindt God Zijn kerk
als Hij haar roept door Zijn Woord in de
kracht van Zijn Heilige Geest? Nergens
en nooit anders dan dood in de zonden
en de misdaden. Op de plaats waar zij
het oordeel verdiend heeft. Daarom is
het wonder ook zo groot, dat God Zich
om Christus wil en uit pure genade
wendt tot een mens die een afgodendie
naar is. Tot een mens die Hem de dienst
heeft opgezegd. Daarom komt deze roe
ping op uit Gods vrije gunst. De Heere is
de Eerste en Hij is dat altijd. Hij is al
Zijn kinderen een eeuwigheid voor. Ook
Abram. Misschien werpt iemand tegen
dat het vandaag met die afgodendienst
wel meevalt. Nou dat zit nog. Ik zal daar
niet breed over uitweiden, maar er wor
den wat altaren opgericht en offers
gebracht. En dat echt niet alleen door
jonge mensen! De antigoddelijke mach
ten en krachten maken zich breed en
verslaan hun duizenden. Alleen, ze
laten de mens op het beslissende ogen
blik ongetroost.
In ieder geval vindt God de zondaar ook
vandaag in de dienst aan de driehoof
dige afgod, de duivel, de wereld en ons
eigen door en door verdorven vlees. De
Heere zoekt ze op en vindt ze in de aan
bidding van de begeerlijkheid van het
vlees en de begeerlijkheid der ogen en de
grootsheid van het leven. Per definitie is
elk mens over zichzelf heengebogen en
aanbidt het eigen ik. Vroom of on
vroom.
Maar dan het geheim. Deze hemelse
roeping is zo krachtig (door de werking
van de Heilige Geest), dat ze van een
gevallen en gevonnist Adamskind, een
mens maakt die de afgoden verwerpt.
Die roeping is zo sterk, zo allesdoor
dringend dat alles in het leven onderste
boven gaat. Dat de zondaar alle gron
den kwijtraakt en geworpen wordt op
Hem, Die het Lam Gods is. De Beloofde
aan de vaderen. Dat een mens breekt
met de zonde. Dat Abram, van een vij
and van God en van Zijn Christus, een
vriend van God wordt. Want deze roe
ping stierf niet weg, maar bleef haken.
Deze roeping werd uitgewerkt. O nee,
dat lag niet aan Abram. Dat was enkel
en alleen genade. Het ligt toch niet in de
macht van een mens, aan het wdllen of
het niet willen van een mens, aan het
believen van een zondaar, om te horen
of niet te horen? Maar als God de mens
roept, roept God krachtdadig. Dan ver
bindt Hij met de roeping die van boven
is, de onweerstaanbare werking van de
Heilige Geest. Zodat Hij inwendig door
dringt, zeiden de Dordtse vaderen, tot in
het diepst van de ziel. Wederbarend,
herscheppend. Inderdaad moet de mens
- en op die regel bestaat niet een uitzon
dering - opnieuw geboren worden, wil
hij het koninkrijk binnengaan. Dat heb
ben wij nodig.
Wij worden allen geroepen. Indringend,
ernstig, hartelijk en welgemeend. Wie
uit de waarheid is, hoort Zijn stem. En
wie ze gehoord heeft, zal leven. Nie
mand moet menen dat de Heere hem of
haar niet roept. God roept ons. En Hij
doet dat door Zijn Woord. En Hij doet
dat met bevel van geloof en bekering.
Dit is die roeping namelijk de wereld te
verlaten, onze oude natuur te doden en
in een nieuw godzalig leven te wan
delen.
(wordt vervolgd) KtK
De wervingsaktie van de natuurbe
schermingsorganisatie „Zuidhollands
Landschap" op 2 en 3 mei j.l. is in de
eerste twee weken al een succes. Na
de bezorging van bijna 700.000 brie
ven in Zuid-Holland hebben zich meer
dan 11.000 nieuwe begunstigers aan
gemeld. Deze toename betekent een
verdubbeling van het aantal begunsti
gers in slechts twee weken tijd.
Begunstigers van het Zuidhollands
Landschap steunen met hun bijdrage de
bescherming van natuur en milieu in
Zuid-Holland. Bovendien profiteren zij
als begunstiger van tal van voordelen,
zoals viermaal per jaar het rijk ge-
illustreerde tijdschrift Zuidhollands
Landschap, gratis deelname aan excur
sies, de wandelgids en gratis toegang tot
de opengestelde terreinen van het Zuid
hollands Landschap en de andere pro
vinciale landschappen in Nederland,
ledere nieuwe begunstiger ontvangt na
aanmelding een uitgebreid informatie
pakket met daarin een bedankbrief, het
maartnummer van het tijdschrift „Zuid
hollands Landschap", de wandelgids
met informatie over de natuurterreinen
van het Zuidhollands Landschap, het
Bewijs van Toegang 1989 en een repro-
duktie van de aquarel „knotwilg in pol
der" van de Haagse kunstenares Sacha
van Duim. Met de opbrengst van de
aktie zal het Zuidhollands Landschap
nog beter kunnen inspelen op vele plan
nen die de schaarse ruimten in Zuid-
Holland bedreigen, zoals wegenaanleg,
woningbouw, aanleg industrie, e.d. Bo
vendien zal het Zuidhollands Land
schap de recreatiemogelijkheden en de
educatiefaciliteiten in en rond de na
tuurterreinen verbeteren.
Het Zuidhollands Landschap verwacht
na afloop van de aktie een groei van het
aantal begunstigers tot circa 25.000.
Het Zuidhollands Landschap is al 55
jaar aktief voor de bescherming van
natuur en milieu door: aankopen en
beheren van natuurterreinen, inspelen
op de ruimtelijke ontwikkelingen, ver
zorgen van voorlichting en educatie en
bieden van recreatiemogelijkheden.
Mede door dit particuliere initiatief
heeft Zuid-Holland nog een afwisse
lende en waardevolle natuur. Hiervan
kan men nog volop genieten in één van
de 60 natuurterreinen met een totale
oppervlakte van circa 2.500 hectare van
het Zuidhollands Landschap. Enkele
voorbeelden zijn: het vogelrijke strand
en slikkengebied de Slufter van Voorne,
het landgoed Huys te Warmont, Het
Hoek
Hoflaan/
Schoolstraat
01870-3332
Staelduinse Bos en de orchideeënrijke
graslanden in de Krimpenerwaard.
Den groot deel van de natuurterreinen
van het Zuidhollands Landschap en
van de andere Provinciale Landschap
pen - totaal ruim 50.000 hectare! - is
voor begunstigers opengesteld.
Indien men geen brief van het Zuidhol
lands Landschap heeft ontvangen dan
is het mogelijk zich telefonisch aan te
melden via de informatielijn: 010-
4135054.
De kosten zijn minimaal ƒ25,- per
kalenderjaar (schoolgaand en stude
rend tot 26 jaar 15,-).
b.v.
,f,^^^^^^^^t^^^^,^^^t^^^^^tf,^^^i^^^^^^^^if,^^^^^^^^^^^^,,^,f,^^^^,^^jf,^,^,^tf,^^^^,^if.^^
Op een pas gezaaid korenveld
vlakbij is een troep kraaien neer
gestreken, ze doen luidruchtig:
„kao, kao, kao". De jongen in de
mist zingt aandoenlijk van een
schoon meisje en een verdorven
verleider: „Midden in Parijs, daar
stond een schoon paleis"....
Hij delft en zij pluist. Ze spreken bijna geen
woord. Wat valt er zo'n hele dag te praten?
Het aardappelloof is bijna geheel verteerd, enkele
zwarte stengels wijzen d epiek waar hij de loot
kan vinden. Even wrikt zijn spa in de grond en
met een enkele zwaai legt hij de kluit achter zich,
kleine blanke plekjes vallen bloot in de zwarte,
taaie grond. Met de spa wroet hij in het gemaakte
gat, zijn vingers zoeken naar achtergebleven
knollen. Als hij het gat dichtmaakt steekt hij
tevens het onkruid weg.
Ze is dicht achter hem. Ze kruipt op handen en
voeten. Haar handen graaien in de natte slik, die
dik aan haar vingers kleeft. De aardappelen bon
zen in de manden, de grote knollen in de grote
mand en de poters in het kleine mandje. Het is
een secuur werkje, want terwijl haar handen vlug
rapen moeten haar ogen keuren, elke zieke aard
appel wordt opzij gegooid.
Als de manden vol zijn moet hij even helpen om
ze naar de put te dragen. Dan lopen ze, zwaar
stampend, de mand tussen hen in. De mand
weegt als lood, er heeft zich een dikke laag klei
aan de bodem gehecht. Ze loopt moeilijk in het
onhandige kruipkeurs, het is stijf van de aankle
vende slik.
Hij giet zelf de manden leeg, want het moet een
mooie hoop worden. Een aardappelput is overal
even breed en overal even hoog, dat is een kwestie
van vakmanschap. Er zijn twee putten, een voor
de aardappelen en een voor de poters. De poter-
put is bijna zo groot als de aardappelput. Het is
een mager beschot. Het pootgoed heeft niet
gedeugd, slecht pootgoed geeft weinig grote knol
len en veel poters. Hij had ook niet veel krediet
om kunstmest te kopen en de ondervinding is, dat
het van enkel regenwater slecht groeit. Maar een
arm mens moet er soms zijn maal mee doen.
Ze zegt op een keer: „Me hawe onderhand meer
poters as aerpels".
„Och jae, het is niet anders".
„Jae, dat zei joe aoltoas mar". Ze kan er zich niet
altijd mee verenigingen en constateert: ,As joe
zoa oud ken worre dan bin je gelokkig".
Dat is het begin van een konflikt. Hij komt er voor
overeind staan alsof hij iets van het geschil
bemerkt. Hij kijkt haar aan en dan is het bij hem
weg: „Nah, 't is toch zoa".
„Zeker is het zoa".
„Belnoe dan".
Hij delft en zij pluist. Er begint een miezerige
regen te vallen.
Leunend op zijn spa kijkt hij naar de lucht, zijn
ogen wat dichtgeknepen voor de wind en de
regen. De hemel is een grijze watermassa. „Om elf
ure verzoete of verzure", zegt hij en schudt zijn
hoofd.
Dat is een heel oud gezegde waarin de voorvade
ren een ondervinding met het weer hebben neer
gelegd. Het is elf uur geweest, de lucht slaat
helemaal dicht in de windhoek, het begint harder
te regenen. Er is voor vandaag weinig verwachting
van het weer, nu de voorvaderen hun ondervin
ding zo duidelijk geformuleerd hebben nagelaten.
„Me konne mar beter naer huus gaen", zegt ze.
Hij knikt toestemmend, want hij voelt het water
langs zijn blote benen siepelen. „Bin je oak al
deur?"
Zij wordt een natte plek op haar rug gewaar, maar
daar is hij nog droog. Zijn dikke jekker laat de
regen op zijn broek afleken. „Ik bin op m'n rik nat
van 't zweet", zegt hij. Het valt niet mee om in een
dikke jas aardappelen te delven.
Samen dekken ze de putten af. Het is vlug
gebeurd met een paar bossen stroo. Dit was te
voorzien, daarom heeft hij het afdekken bijge
houden. Hij stopt zijn spa tussen het stroo weg, de
manden legt hij ondersteboven om schoon te
regenen.
Ze gaan naar het oppertje en scharrelen hun goed
bij elkander. Dan aarzelen ze weer: „Zoue m'n
eerst ete, misschien knapt het nog wel op".
Bezorgd kijkt hij naar de te velde staande aardap
pelen en het meetje paardepeen. Maar zij voelt
zich onbehagelijk worden, haar hemd kleeft nat
aan haar lijf, ze belist: „'t Wordt toch niks meer en
d'r komt geen werk uut je handen. Hij is het er
mee eens en breekt het oppertje gedeeltelijk af om
er de koffieketel en de baliezakken mee te
bedekken.
Ze steken de paraplu's op als ze de dam uit gaan.
De weg is slecht begaanbaar, een paar jaar gele
den waren in dit achterland de wegen nog niet
begrint. Er zijn vier diepe wagensporen naast
elkander, overal gapen putten vol water, daar zijn
paarden en koeien met hun poten in de grond
weggezakt. Hun paraplu's tegen de wind houdend
lopen ze achter elkander, vlak langs de gras
berm.
De regen begint in stromen neer te vallen. Ze
komen langs het domein van de koeiewachter, die
heeft nu weinig te doen. De koeien staan stil op
een hoop, hun staarten naar de wind. De koeie
wachter heeft een hol in de grond gegraven en
daar een koepel overheen gebouwd van suiker-
peenblaren. Het is een knap stuk werk, Flakkee
heeft al heel wat intellekt in het land versleten als
het de kans kreeg. Het hoofd van de jongen loert
voor de nauwe ingang als de sloffende voetstap
pen zijn aandacht trekken. „Heuj", roept hij om te
groeten, en om te laten zien hoe lekker droog hij
zit. Hij steekt een hand op.
„Heuj", groet Willem terug. „Ke' je 't daer nog al
vinde?" Hij houdt een enkele keer van een grapje.
De brutale jongenskop over de sloot lokt een
grapje uit.
Maar intellekt houdt niet van aardigheden, het
meent alles dood-ernstig. Het intellekt grijnst als
een jeugdige rover in zijn veilige hol. Hij roept iets
terug, waarvan Betje een kleur krijgt. Daar
bedoelt hij volstrekt niets leelijks mee, maar
koeiewachters zijn vroeg rijpe mensen, ze gaan
met de natuur en haar verborgenheden zeer
gemeenzaam om.
„Zoa'n snotaep", scheldt Willem.
„Juule weete je tied nog al of te wachten",
schreeuwt het schoelie.
Willem scheldt opnieuw: „Zoa'n verduuvelde
snotaep".
(wordt vervolgd)
