EIUVIIDEn-niEUWS
vanHrongelen
Winkels v/h Bezuijen rondde vestiging Ouddorp af
met prachtig Icantoorpand
Ouddorps museum
weer open voor publiek
Flakkeese zaterdagvliegers
een huis EHI
verkopen...
Uitslag H.V. Krammer
KMillTKMBOERTJiS
1989 vlinderjaar
Duivensport:
„Sjouwen geweest....!"
Makelaar Tamboer
01870
4844
Onafhankelijk
HYPOTHEEK-ADVIES
VERVOLGVERHAAL
2e Blad
VRIJDAG 19 MEI 1989
No. 5800
Andere moederdag
In het jaar 1941 beliefde het de Ameri
kaanse wetgever om de tweede zondag
in mei te verheffen tot Mothers Day. Het
was - en is - de bedoeling met bijvoor
beeld planten en andere geschenken een
eerbetoon aan moeder tot uitdrukking te
brengen. De geste grijpt gretig om zich
heen, ook tot meerdere vreugde van de
in aanmerking komende middenstand.
Zo rond 1930 bereikt moederdag West-
Europa en sneh eveneens in ijltempo
door de straten van onze vaderlandse
steden en dorpen. Van huisje tot deurtje.
Ons adres kan niet achterblijven. Het
beschikbare huishoudbudget bepaalt de
omvang van, zeg maar, een ruiker in
afwisselende samenstelling. Maar, bloe
men verwelken en parfum vervliegt.
Daarom deze keer een afwijkend pro
gramma.
Moederdag. Nee, niet die van de kalen
der. Gewoon een alledaagse dag, zonder
verplichte nummers, wanneer een ge
voel van waardering zomaar spontaan
kan opbloeien. Dan krijgt de hovenier
een telefoontje en die brengt met ge
zwinde spoed de zoveelste vertegen
woordiger van de kamerflora. Het is een
boompje en daarmee onderscheidt deze
aanwinst zich van alle andere planten
die het geluk hebben gehad in ons
woonmilieu te zijn ingebracht of ont
staan. Ook tot luister en verfraaiing van
het interieur.
De Boom zal van de binnenhuisarchi-
tecte wel een speciale plaats krijgen toe
gewezen. Vermoedelijk in het midden
van de vensterbank, denken wij. Be
hulpzaam, nou ja, schuiven we alvast
alle bloempotten voor het dubbelglas
naar de wederzijdse kamerwanden.
Helemaal fout. Boom moet op een hoger
plan, gebaart Eva, die nu wat zenuwach
tig de stugge nieten uit het pakpapier
peutert. Dat doet ze zelfs met enige eer
bied. Het verpakkingsmateriaal moet
worden gespaard voor hergebruik en er
mogen geen tere plantedelen worden
beschadigd. Zoals een beginnende
bloesem.
Daar valt de verpakking opzij. Het voor
zichtig uitgevoerde ritueel openbaart
een oerlelijk kaal stammetje van onge
veer een decimeter lang en een dikte a la
stofzuigerslang. Het ding staat verticaal
in een zwarte pot. Volgens een kweekme-
thode is er van opzij groen ontsproten
dat probeert met bleke schamele blad
vorming enig aanzien aan zijn bestaan
te geven. De Boom krijgt een afzonder
lijk plekje op een uitspringend plateau.
Begeleidende informatie vermeldt dat
meneer niet het volle daglicht kan ver
dragen. Hij heeft een halsband om, een
papieren wikkel, waarop zijn naam
staat getypt: Drakenbloedboom.
eind van de achttiende eeuw dobbert het
schip van de Duitse natuuronderzoeker,
A von Humbolt, rond tussen de Canari-
sche Eilanden. Op een dag stapt Alexan
der een land op Tenerife en ontdekt er
een knaap van een boom. Eilandbewo
ners tappen de rode hars af om er verf
stoffen mee te kleuren. Dit drakebloed
blijkt van belang te zijn voor economie
dezer streek. Het bepaalt ook de naam
van de boom die behoort tot het geslacht
Dracaena, familie van de lelie-achtigen.
Wat wij nu in huis hebben is een
kweekvorm.
Het drakeboompje heeft ruim een week staan
pronken met deze bloeiwijze. Toen is
de bloesem verbleekt en ineengeschrompeld.
Boompje vertoont nu uitputtingsverschijnselen.
Dit voortbrengsel wordt met de grootste
zorg omringd. Krijgt geen scheut koud
water uit de allemansgieter toegediend.
In een maatkannetje wordt water op
temperatuur gebracht volgens een tabel
letje. En pokon. Alles precies afgepast.
Om de zoveel dagen en nachten. Ook
nog een pil welke behoedzaam in de
voedingsbodem wordt gedrukt. De
Boom groeit, niet als kool, maar de lang
werpige bladeren strekken, dat wel,
maar geen bloemen. Zelfs geen begin
van knopvorming. Zou de pot soms te
klein zijn geworden voor het uitdelende
wortelstelsel? Verpotten. Helpt ook niet.
Dan zijn we inmiddels een kalender
moederdag verder en valt de boom uit de
hem aanvankelijk toegedachte bijzon
dere gratie. Maar, kan hij er wat aan
doen? Is er soms te veel verwacht? Moe
der onderneemt nog één poging, welis
waar een wanliopige.
De drakeboom verhuist naar het dakje
van een bergmeubeltje waarboven een
leeslamp is gemonteerd. Beter gezegd:
een breilamp.
Naast dat hoekkastje zit de vrouw des
huizes wel eens twee-recht-een-averecht
te doen. Dan moet die lichtbron er met
zijn ouderwetse honderd watt gloeilamp
voor zorgen dat het juiste patroon wordt
geformeerd. De Boom staat dan in het
volle kunstlicht en er wordt tegen hem
gepraat. Overigens laat de verdere ver
zorging te wensen over. Zo van; nu kijk
je maar. Maar dan komt er vanuit het
midden een stengeltje groeien. Een won
derlijk verschijnsel dat langzaam ver
dikt. En op een morgen, zo omstreeks
het hanengekraai, is onze ganse stulp
doortrokken van een sterke geur. Ons
reukcentrum registreert een hyacint-
lucht. Dat is een familietrekje van de
lelie-achtigen.
De Boom presenteert zijn aromatisch
boeket en herstelt daarmee het oude
gebruik op deze andere moederdag.
J. V. P.
Komplete woninginrichting Ooitgensplaat -----<K 01873-1437
Opnieuw het verleden laten herleven is
meestal de drijfveer achter de exposities
in het Ouddorps Raad- en Polderhuis.
Dit jaar 1989, is het met een blik op ver
leden en toekosmt, dat een tentoonstel
ling over vlinders wordt ingericht.
Dagvlinders is een sterk bedreigde soort
in Nederland. Van de 74 soorten dag
vlinders die in Nederland zo'n twintig
jaar geleden nog voorkwamen, zijn er
dikwijls 14 verdwenen en 25 soorten
worden sterk bedreigd. Daarom heeft de
Vlinderstichting 1989 uitgeroepen tot
vlinderjaar.
Van 13 mei t/m 27 juli a.s. kunt u in het
Ouddorps museum alles te weten ko
men over dagvlinders. In samenwerking
met bovengenoemde stichting wordt een
fraaie expositie ingericht.
Wat kunt u zoal verwachten op deze
tentoonstelling?
Algemene informatie
Er is een aantal panelen met foto's en
teksten over de bedreigde soorten, vlin
ders in hun biotoop, planten waarop
vlinders hun eitjes leggen, vlinders in uw
tuin, de rupsen die bij de vlinders horen,
trekvlinders, de koninginnepage, de
citroenvlinder enz.
Opgezette en levende vlinders
Naast deze algemene informatie zijn er
veel flinders van verzamelaars uit de
regio te zien en niet te vergeten een kooi
met levende vlinders.
Verschillende inheemse vlindersoorten
met hun nectar- en waardplanten zijn
hierin te bewonderen. Omdat er in deze
kooi ook poppen geplaatst worden, kun
nen de bezoekers tevens het fascine
rende proces van zich ontpoppende
vlinders waarnemen.
Het bestuur van het Ouddorps museum
hoopt met deze tentoonstelling een bij
drage te leveren tot meer aandacht voor
een bewustere omgang met de natuur.
De expositie is ook uitermate geschikt
en educatief voor een bezoek in school-
verband. De Vlinderstichting werkt mo
menteel aan een lesbrief, die binnenkort
beschikbaar zal zijn.
Openingstijden:
mei/juni: ma t/m vr. 14-17 uur; za. 10-13
en 14-17 uur.
juli; ma. t/m za. 10-13 en 14-17 uur. Zon
dag gesloten.
Op afspraak voor groepen ook andere
tijden mogelijk.
Voor meer informatie: 01878-1303.
Op 6 mei jongstleden werd de eerste
wedvlucht vanuit Frankrijk gevlogen.
De duiven werden te Peronne gelost op
een gemiddelde afstand ten opzichte
van de hokken van ca. 220 km.
Bij een NNW-wind werden de duiven
om negen uur gelost. De eerste duif wist
het thuishok na 3 uur en 31 minuten
te bereiken.
De wedvlucht had ondanks de krachtige
tegenwind een normaal verloop.
De overwinnaar J. C. Roodzand wist
maar liefst 11 duiven bij de eerste 40 te
klasseren, zowaar een opmerkelijke
prestatie.
Uitslag:
In concourts; 1819 duiven.
Snelheid Ie duif: 1042 meter p. minuut
Laatste prijsduif: 920 meter p. minuut
J. C. Roodzand, Dirksland: 1,7,9,10,11,
12, 20, 22, 24, 28, 39; W. van Seters, Stel-
lendam: 2, 31; L. Dorsman, Ouddorp: 3,
4, 36, 40; H. Kleyn, Ouddorp: 5. 6, 38;
Comb. Westdijk-Witte, Stellendam: 8;
A. P. Groenendijk, Rockanje: 13; N. H.
V. d. Groef, Dirksland: 14; M. Huizer,
Herkingen: 15; J. J. v. d. Berg, Stellen-
dam: 16; H. Grinwis, Ouddorp: 17; J.
Kleynenberg, Dirksland: 18, 26; W. van
Huizen, Ouddorp; 19; A. J. 't Mannetje,
Rockanje: 21; J. Kaptein, Ouddorp: 23,
42; M. Melissant Zn., Stellendam: 25;
J. de Boer, Herkingen: 27; J. Smit, Stel
lendam: 29,48; Comb. Kievit, Ouddorp:
Hoe kunnen ze elkaar zo treffen, de geboren Oude Tongenaar G. R. Winkels
en.... Ouddorp....! „Enigszins spectaculair", maar voor alles weloverwogen
noemde burg. van Velzen vrijdagmiddag de manier waarop dhr. Winkels,
dir. b.v. aannemingsbedrijf Winkels v/h Bezuijen de vestiging van zijn
bedrijfin Ouddorp heeft aangepakt en thans, met de bouw van een fraai kan
toorpand heeft afgerond. Het leverde dhr. Winkels de burgemeesterlijke
complimenten op; dat de wind wat driftig aan de opgezette receptie-tent
rukte kon dhr. Winkels ook niet helpen, maar voor het overige heeft er geen
grasspriet verkeerd gestaan, daar, op het Industrieterrein aan de Ouddorpse
Stoofweg.
Sinds dhr. Winkels het bedrijf van „de
Bezuijens" in 1981 overnam heeft hij de
vestiging van het bedrijf aan de Stoof
weg stap voor stap uitgevoerd, zoals ook
de Ouddorper dat gedaan zou hebben.
„Thans" zo stelde dhr. van Velzen
bewonderend vast: „straalt het bedrijf
representativiteit uit" en hij achtte dat
een voorwaarde te zijn die aan een
bedrijf als dat van dhr. Winkels gesteld
mag worden. De orde en netheid die
wordt betracht wordt samen met de opti
male kwaliteit van het werk door de
gemeente Goedereede, van wie Winkels
de „huisaannemer" is op bijzondere
prijs gesteld. „Het uiterlijk kenmerk van
een aannemer is niet zo makkelijk te
beschrijven, maar 't is veelal niet zo'n
beste bij wie men op de bouwplaats over
de rommel struikelt, bij is het altijd een
nette boel en belichaamt voor ons de
definitie van een goeie aannemer", zo
complimenteerde dhr. van Velzen dhr.
Winicels die hij heeft leren kennen als
een goed directeur, een bedachtzaam
mens en een goed vakman die graag een
goed produkt oplevert. Die waardering
liet dhr. van Velzen ook gelden voor de
medewerkers van dhr. Winkels, „zeer
goede vakmensen die dan ook prima
vakwerk leveren, én snel als 't moet....! zo
heeft de gemeente Goedereede steeds
ervaren. Burg. van Velzen liet zijn wens
op een goede toekomst vergezeld gaan
van een relatiegeschenk van de ge
meente die best blij is met de aanwezig
heid van het bedrijf binnen zijn gren
zen; het geschenk bestond uit een prach
tige klok en barometer, heel toepasselijk
voor een bedrijf dat zich met weg- en
waterbouwkunde bezig houdt.
30; J. P. Plooster, Rockanje: 32; P. H.
Logmans, Herkingen: 33; K. Breen,
Ouddorp: 34; A Klyn, Ouddorp: 35; Joh.
Grinwis, Ouddorp: 37; A. de Gans, Som-
melsdijk; 41, 46; M. A. van Nimwegen,
Sommelsdijk: 43; Gebr. Kieviet, Som-
melsdijk: 44; P. van Moort Jr., Nieuwe
Tonge: 45; Mevr. M. J. IJzelenberg,
Dirksland: 47; A. Molenaar, Herkingen:
49; J. de Blok, Middelharnis: 50.
Onder de genodigden bevond zich ook
burg. Oversier van Dirksland en ook hij
stak de loftrompet over het aannemings
bedrijf Winkels v/h Bezuijen waarmee
regelmatig ook door de gemeente Dirks
land met veel plezier zaken worden
gedaan. Ook nu weer zal dat het geval
zijn nu dhr. Oversier dhr. Winkels
bekend maakte met de hem verleende
opdracht tot herstrating van een deel
van Dirksland Zuid.
Vanuit de kring van personeel werd door
de oudste medewerker Dirk Flikweert
en de jongste, Danielle v. d. Nieuwen-
dijk een cadeau aangeboden in de vorm
van een zonnewijzer, uiteraard verge
zeld van de beste gelukwensen.
„Het is vanaf 1981 wel sjouwen geweest!"
zo liet dhr. Winkels zelf, in zijn wel
komstwoord weten, maar met het leve
ren van goed werk en het plegen van een
zo gericht mogelijke acquisitie heeft het
bedrijf - waaraan uit respekt voor z'n
voorgangers de naam Bezuijen verbon
den blijft - een groei beleefd. Dhr. Win
kels is er z'n vele opdrachtgevers, maar
zeker ook z'n personeel erkentelijk voor:
„....een directie is kansloos zonder goed
personeel. Zijn dank aan het personeel
liet dhr. Winkels ook - posthuum - gel
den voor hen die de afronding met het
fraaie nieuwe kantoorgebouw niet meer
meemaakten; in één klap waren in 1987
drie van zijn medewerkers bij een ver
keersongeval omgekomen en die wonde
bleek zéker nog niet geheeld.
met optimaal resultaat
Tel. 01870-3477
Burg. en mevr van Velzen (l) bieden
dhr. en mevr. Winkels hun gelukwensen aan.
De genodigden, onder wie vertegen
woordigers van gemeenten en van o.a.
nuts- en particuliere bedrijven en parti
culiere relaties kregen daarna alle gele
genheid het bedrijf, de stalling, de
machines en het prachtige nieuwe kan
toor te bekijken, waarvan burg. van Vel
zen de officiële openstelling had ver
richt door met een graafwerktuig een
aantal hekken te verwijderen, een han
deling die hem overigens prima af
ging-
Zaterdag 13 mei j.l. werd de vijfde witvis-
wedstrijd van dit seizoen gevist in de
haven van Middelharnis. Nog den
kende aan de vorige witviswedstrijden,
toen werd er namelijk veel witvis gevan
gen, werd er op deze zeer winderige dag
om 09.00 uur begonnen. Echter na enige
tijd bleek al dat deze wedstrijd geen
record aan centimeters vis op zou leve
ren. Toen er dan ook om 12.00 uur
gestopt werd bleek dat men met twee vis
jes al in de prijzen zat en dat zelfs één
grote vis al voldoende was.
De uitslag:
1. A. Granneman47 cm.
2. W. van Welie45 cm.
A. Bruinsma45 cm.
4. A. van Dijk41 cm.
5. C. V. d. Jagt37 cm.
Zaterdag 20 mei a.s. is de laatste zoutwa-
terwedstrijd van dit seizoen. Inschrijven
kan men van 08.00-08.30 uur bij café de
Geit te Oude Tonge en gevist wordt er
van 10.00-13.00 uur vanaf het strand
van Rockanje.
Dit is tevens de laatste mogelijkheid om
in te schrijven voor de witviswedstrijd
van 17 juni a.s. welke wedstrijd als een
soort jubileumwedstrijd gevist zal wor
den n.a.v. het 30-jarig jubileum van de
H.V. Krammer. De leden die zich voor
deze wedstrijd opgegeven hebben zullen
na afloop een herinnering ontvangen.
B OOR J K S P t HZ»,
Publikatierecht door de uitgever
Bosch en Keuning - Baarn.
Overgedragen aan de Ver. Streekmuseum
Goeree-Overflakkee, Sommelsdijk.
- 60 -
Het zal aoltoas een scherpe doorn in
m'n vleis bluuve".... Hij schudde tries
tig zijn hoofd.
„Hou mar an Jezus vast. Kees.... 't Is zoa as het
gezangversje zeit: dan binne bergen vlak en
zeeën droag, niewaer".... Vader knikte.... even
lag hij stil, dan zei hij zachtjes voor zich heen:
„....Daar is de vreemdlingschap vergeten.... en
wij, wij zijn in 't vaderland"....
„In 't vaderland. Kees.... Nog niet, mar strakjes,
jongen, nog een klein beetje stried, een klein
beetje mar.... En wij, wij zijn in 't vader
land"....
ZEVENTIENDE HOOFDSTUK
EEN zomerse Zondagavond....
Ze liepen over een dijk, arm in arm,
zwijgend.
Ze liepen voorbij het in aanbouw zijnde huis.
Het huis lag al onder de pannen. Van de schuur
stonden de binten overeind, het witte hout
schitterde in de stralen van de avondzon.
„Ze gaen al opschiete", zei Sien.
Hij knikte.
„Za' je nie blieë weze as je weer in je eigen
huusje zit. Piet?"....
„Dat zal voorloapig nog nie weze".... Hij keek
haar glimlachend aan. „M'n eige huusje, eh
Sien"....
„Ondeugd", zei ze, „zoa bedoel ik het niet"....
En hij zei nog eens; „Dat zal nog lang
duure, eh!"....
Er was verlangen in zijn stem.
Ze knikte.
„Vin je 't erg?".... vroeg hij.
„Ik vinde 't jammer, maor niet erg", zei ze.
Hij voelde de druk van haar arm, ze trok hem
dichter tegen zich aan. „Me zalle geduldig
wachte, Piet!"....
„Wachte tot het Gods tied is, Sien!"....
„Dat hawe m'n saeme geleerd, eh?".... Ze zei
het eenvoudig.
Ze wandelden zwijgend verder....
Achter het spitse torentje en de verre bomen
van een verwijderd dorp ging de zon onder in
een wemeling van rose wolken....
„'t Zunnetje gae weg", zei Sien, „'t wordt
nacht".... Er was iets in haar stem alsof ze het
jammer vond.
„Mar 't kom mergenochtend gunter weer op....
dan wordt het weer dag"....
„Zou het weer wel oait dag worre?" vroeg ze. „Ik
twiefele d'r wel es an.... Echt dag"....
„Het wordt voor ons noait nacht, Sien.... zooas
joe dat bedoelt. En het wordt voor degenen, die
God niet kenne noait geen dag meer, dat gloaf
ik oak.... De waereld zal in deze donkerheid
omkomme.... En dat komt, omdat de mensen
geen offers voor mekander weete te brien-
gen"....
Ze kleurde verlegen: „Dat weete wielle soms
oak niet!"
Hij keek haar aan: „Mar wielle worre dat
geleerd, eh.... Dat maekt de nacht voor ons
licht, dat maekt dat er voor ons eigenlijk geen
nacht is.... Het offer an den naeste om Christus'
wil.... Het is het opnemen van het kruus van
Christus en Hem dat naedraege.... Het is het
licht van den Hemel dat ons pad verlicht"....
Ze sloegen een landweg in.
Het lange gras aan de slootkant ruiste in de
lome avondwind. Over de landen, die in de
verte wegdoezelden in schemer, lag de rust en
de stilte van de late dag....
Er schoot een leeuwerik de lucht in. Boven hun
hoofden bleef hij staan, een klein zingend
geluidje....
„Je zou niet zegge, dat er zoa'n hoap moeite en
ellende in de waereld is, eh", zei Sien. „As je noe
zoa es om je heen kiekt.... aoUes zoa moai en
zoa stil.... Dan zou je niet zegge, dat de toe
komst zoa donker is"....
„De toekomst is voor ons nie donker, Sien.... dat
lieken mar.... De donkerte is voor de waereld,
daer motte m'n wel deurheen en toch eigenlijk
oak weer niet.... Het zal ons niet genaeke.... In
ons hart bluuft het licht.... en voor onze voe
ten.... Het is het licht van Christus"....
Ze kwamen aan een voetpad.
Het voetpad was smal, het kronkelde tussen rij
pende korenvelden naar het dorp toe.... En het
rijpende koren zong een zachte, vreemde melo
die....
Ze bleven staan voor het bruggetje, een smalle
houten plank. Het water in de sloot was
donker....
Sien liet zijn arm los.... Zo bleven ze staan alsof
ze weifelden.... En ze keken naar het laatste
zonlicht aan de verre hemel....
Met een ruk keerde hij zich om.... Zijn voetstap
pen klonken hard op de houten plank....
Ze volgde hem.
Aan de overkant wachtte hij even. „Kom",
zei hij.
Ze gingen hand in hand, het smalle pad, de
donkere nacht tegemoet...
En die nacht was voor hen licht....
EINDE
