EIIIVI1DEI1-I1IEUW5
29 april 1989
H.M. Koningin Beatrix viert Koninginnedag
in Goedereede
Een stralende dag, een stralende Vorstin;
Goedereede hartverwarmend zichzelf
De Goereeënaars zijn aardig, dat zei ik ai eens eer
der. Ernstig op zijn tijd, maar met een warme feest
vreugde - reclit uit 't liarte - als 't feest is. En nu was
het feest: de Koningin in ons midden! En zie, nie
mand ging „kompleet uit zijn bol", niemand ging op
zijn kop staan, maar de diepe genegenheid voor ons
Vorstenhuis, de oprechte blijheid, de warmte was
voelbaar. De ontvangst was zo eenvoudig „echt".
Goedereede was hartverwarmend zichzelf.
4e Blad
VRIJDAG 5 MEI 1989
No. 5797
Verwacht u van mij geen reportage van minuut tot minuut,
ik geef u mijn impressies van deze stralende dag.
Het begon al heel hartelijk, daar op Bekaf. De koningin
wipte fris als een hoentje uit de auto, vrolijk lachend, de
kuilen in de wangen gereed, zichtbaar van plan hier een
heel gezellige, informele dag van te maken. Prinses Mar
griet en Pieter al evenzo. Prins Claus ontspannen, vrij en
zichtbaar verrast bij deze allerminst stijve ontvangst. De
prinsen verrast rondkijkend met zoiets over zich van „wel,
wat kriege me noe?"
Er waren vervolgens de welkomsthanddruk van de Com
missaris van de Koningin in Zuid Holland, de heer S.
Patijn, en echtgenote. De welkomsthanddruk van onze
Burgemeester G. van Velzen en echtgenote. Van de Wet
houders L. Visser en J. Klepper en de Gemeentesecretaris
A. J. Vogelaar, allen vergezeld van hun echtgenotes.
Er waren de fraaie bloemruikertjes van de meisjes Klepper
en de Vries voor de Koningin en Prinses Margriet. Keurig
gedaan hoor meisjes, 't leek vast griezeliger dan 't was, maar
met zó'n Koningin en zó'n Prinses hoef je nooit bang te
zijn!
En hiermee begon de wandeling langs de Z.Z. Haven,
waarbij wij als vrouwen reeds - geïnteresseerd als altijd in
zulk soort zaken - de fraaie gele hoed en mantel, de blauw
met geel gebloemde japon van de Koningin en het licht
grijze kleedje van Prinses Margriet opgemerkt hadden. De
Prinsen allen korrekt in 't pak, wandelkostuum.
„Noe, ze liep toch harder dan 'k docht hoor", zei Wout
Groenendijk, de voorzitter van de Oranjevereniging Goe
dereede, die zich na de aubade bij het Koninklijk gezel
schap voegde. „Niks op de brug met 't Koninginnelied, op 't
podium waere ze. Maer wat vongde ze 't mooi, hee, dat
ziengen. Eigenlijk kon 't nie beter". Ik ben 't volkomen met
hem eens. Nooit zagen wij een verheugder stel mensen bij
elkaar op dat podium daar voor de muziektent op de
Markt. Prins Claus deinde mee en zong mee, dat 't een lieve
lust was: „tra-la-la-la-laa". Niks „stijve hark", die ze in de
Australische Pers van hem durfden maken. Een jolige
Prins met veel plezier in dit gebeuren. De twee zusters Bea
trix en Margriet hadden samen uitbundige pret, de Prinsen
vielen zichtbaar van de ene vrolijke verrassing in de
andere.
Het was een zee van opgewonden kindersnoetjes, 1500 wui
vende vlaggetjes, het zingen was zo massaal, zo prachtig
klinkend, ik moest er echt even van slikken. Het was ont
roerend. De Koninklijke Fanfare „ApoUo" op de tent. De
kunst is altijd het samenspel, ze hielden de kinderen en
vice versa, uitstekend bij!
„Zoals 't gezicht van Prins Claus, zo is de sfeer hier in Goe
dereede", zegt de televisiecommentator tussen al deze
gebeurtenissen door, „zo ontzettend ontspannen, zo
gemoedelijk".
Welnu, 342 vlaggen zijn er vanmorgen vroeg uitgestoken -
dat is bijna een vlag per huis - wat heeft ons stadje zich
feestelijk getooid. Ik heb ons eigen Pieterstraatje nog nooit
zo mooi gezien.
- Wat zagen mijn man en ik - in de nacht thuiskomend.
Goederee ook lief, zoals 't eens was. Zonder één enkele
auto! Nog geen vlaggen, wel kleine vlaggetjes en guirlandes
langs sommige geveltjes. De lampjes langs de haven. De
Catharinastraat ook zo uitbundig feestelijk. Als je de
dranghekken weg dacht was 't even net als vroeger, zo stil
en vriendelijk. -
We keren terug tot de feestvreugde, allerminst stil, wel
vriendelijk.
Na het zingen van het Koninginnelied luisteren wij nu
naar de toespraak van de Burgemeester. Ik geef u enkele
fragmenten.
„Majesteit, Koninklijke Hoogheden,
Groot is de vreugde in Goedereede nu U vanmorgen de Oranje-
feesten in onze gemeente wenst mee te maken. Daarom, heel
hartelijk welkom in het stadje Goedereede.
Eén van de hoogtepunten van het feest is altijd de aubade van de
schoolkinderen. Daaruit blijkt de hulde, de aanhankelijkheid
en de trouw ten opzichte van het Huis van Oranje.
U hebt kunnen horen en U ziet de feestelijke menigte, maar wat
meer is: de sfeer kan worden aangevoeld.
Oranjegezind is de bevolking van onze gemeente, dit is niet een
zaak van vandaag, die gezindheid is er al vele eeuwen. Was het
niet Stadhouder Willem Hl, de Koning van Engeland die in
1691 meer dan 16 uren in dichte mist voor de kust van Goeree
rondzwalkte, komende uit Engeland. Uiteindelijk strandde hij
op onze kust en vond gastvrij onderdak in 't Huis Oostdam
te Goedereede.
Willem UI is niet meer en 't Huis Oostdam is afgebroken, maar
wat gebleven is is de liefde tot het Huis van Oranje".
De Burgemeester wenste onze Vorstin onder Gods zegen
een voorspoedig levensjaar toe. Tevens onder alle verjaar
dagen in deze „Oranjemaand" onze lieve oude Vorstin
Prinses Juliana welgemeende gelukwensen en „dat 't in de
avond van het leven licht moge zien".
Pieter van VoUenhove zal Abraham zien. Gelukwensen!
„Een driewerf hoera op onze Koningin". „Leve de Konin
gin: hoera! hoera! hoera!"
Het Wilhelmus klinkt nu plechtig en welluidend, duidelijk
meegezongen door de Koningin en Prins Claus.
.^>^t.^^t.^H^M,^'K^^L^t,^t^^t,^V,^^<,^U^(^^
De Koninklijke belangstelling voor iiet straatnaambordje BEKAF,
aan het begin van de tocht.
- In wervelende vaart neem ik u nu mee op een spelletjes-
ronde langs de Noordzijde Haven. De touwtrekkende sloe
pen ook in de Haven, het touwhangen (kruipen), het
sprietlopen. Wat een vreugde bij een onverhoeds water
bad!
Zichtbaar geniet de Koninklijke familie van elk onderdeel,
groot is hun interesse voor ieder detail. Hoe knap bedacht
ook, al die Oud-Hollandse spelen van vroeger. Een compli
ment waard. Wat is 't gezellig deze wandeling, een kijkje
hier, een handje daar. Een tekening, een bosje bloemen.
Een aai over een bol. Maak je dat in enig ander land zó
mee? Opmerkingen over en weer. „Och Koningin, nu heb
ik mijn tekening vergeten". Koningin: „Stuur hem maar,
dan kan ik er veel langer naar kijken". Prins Claus tot Wout
Groenendijk: „Hoe gaat het?" Wout: „Een beetje de krie
bels". Claus: „niet nodig, wij zijn ook maar gewone men
sen". Claus pakt Jan Luyme bij zijn grijzende kuif, wijst op
zijn eigen grijze haar „we worden oud".
Door het kleine slopje komend voor de terugkeer langs de
N.Z. Haven krijgt Claus een orchidee opgespeld op de
rever van zijn jasje, hij is er haast wat verlegen mee.
Gaande door 't grote slop naar de Varkensmarkt is er plot
seling de klapper van de twee pils over 't muurtje voor de
twee oudste Prinsen. Een verrassing van Jan van Marion!
De Prinsen drinken die verrast heel lekker op.
Op de Varkensmarkt is er voor honderd nieuwe spelletjes
weer 100% nieuwe aandacht. Nee, deze familie blijft 't leuk
vinden en laat dat ook blijken. Wat stimulerend voor al
deze ijverig bezig zijnde kinderen, 't Is ook zo leuk: die
enorme sjoelbak met zijn grote schijven, de koe met de
horens, waar je ringen om heen moet werpen. Dan het
kreeften vissen in een bassin met een stokje met een haakje,
dat pikje in een oogje. Ik doe maar een greep. Het spijker
„poepen": met een riem om je middel, met aan de achter
kant een lange spijker aan een touw. Die dan op je hurken
Toch nog een fotootje uit de Pieterstraat.
„Majesteit, pa is ook jarig", stond links op het spandoek.
in een flesopening laten zakken. Moeilijk! Dat is ook 't Chi
nees eten: met twee stokjes een bruine boon van 't ent bord
in 't andere overbrengen. - Ik noem nog 't propschieten in
de clownsmond....
Kinderen, ik kan niet alles noemen. Begrijpen jullie dat?
Het is zo leuk om te zien, zo spannend ook, maarteveel om
op te noemen. Zeker is, dat jullie geweldig je best deden.
Hoe kan het ook anders met al die Koninklijke toeschou
wers! Die zichtbaar zo'n plezier hadden in jullie prestaties.
- Met terdege uitleg van de dames Stuyt en Hameetem.an.
- Graag vertel ik u even tussendoor, dat al deze evenemen
ten, alle straatjes en historische plekjes op deze wandel
route op T.V. werden voorzien van een uiterst deskundig en
toch zo gemoedelijk commentaar - vanuit de Pausenkamer
in de Gouden Leeuw - door de heer Hubert van Heest. Well
done. Heer van Heest, dat was heel prima, haast professio
neel. -
De torenklok speelde en wel... wat een schrik, men was
reeds een kwartier op 't schema ten achter, met spijt haast
passeert men onze kleine aanminnige kruidentuin en daar
is dan plotseling de wenk van H.M.'s adjudant: de
hoogste tijd!
Nu, dat hebben wij in de Pieterstraat geweten. Bij alle
vreugde van deze hele morgen was hier toch wel even een
scherpe teleurstelling.
In een razend tempo stormden plotseling T.V. cameraman
den met hun hele hebben en houwen aan apparatuur door
de Pieterstraat, richting Markt. Dat had de Pieterstraat niet
verdiend: één van de alleraardigste oude straatjes van ons
land niet in beeld.
De Koningin en gezelschap schoten vervolgens met de
snelheid van een komeet voorbij, 't Wereldrecord van
Fanny Blankers-Koen eens „the flying Dutch house-wife"
absoluut gebroken. Wij vingen nog een flits op van „the
flying Dutch Queen". „Waar was nu de Koningin?" zei
mijn kleinzoontje. „Dat was die mevrouw met die gele
hoed", zeiden wij. „Maar ik heb haar gezichtje niet gezien",
zei hij, „en waar was de Prins?" „Die heb ik ook niet
gezien", moest ik toegeven. Zo snel schoot men hier voor
bij, dat ik een flits zag van de Koningin opzij en drie Prin
sen meer niet.
Begrip voor de tijdnood en toch teleurstelling kunnen heel
goed naast elkaar staan. De Dubbelds, de d'Olieslagers,
onze prachtige verhalen vertellende Kaat, de van der Wen-
des, wij allen zagen vrijwel niets dan een race tegen de
klok.
In 't bakkerswinkeltje van de Vries, waar men van heinde
en verre krakelingen komt kopen, wachtte (geplanned) én 't
winkelbelletje en bakkersfamilie Pieterse op 't bezoekje
van één minuut om die Torenkoek te mogen aanbieden.
Jeannette Grinwis wachtte al vanaf half 9 's morgens met 't
fototoestel op de foto „van haar leven!" „Geen tijd!" riep de
Burgemeester. „Tijdgebrek, sorry", zei de Koningin. Als
een speer vloog 't gezelschap uit 't zicht. Nu, dat deed hier
wel even zeer, hoor. Niemand had hier enig zich op de
gebeurtenissen elders, dan komt zoiets onverhoeds, haast
onbegrijpelijk over.
Voor Goedereede waren er geen wanklanken, het was een
volmaakt feest met een voortreffelijk funktionerende Bur
gemeester. Een bijna volmaakte regie. Eén foutje echter in
de regie: wij in de Pieterstraat met die schattig zingende
kleutertjes van Juffrouw Janny tegen onze gevel, hoorden
er óók bij. Dat hebben wij als zodanig niet ervaren.
„Was dan ook bij de weg gaan staan", zeiden Rotterdam
mers, IJsselsteiners, Dordtenaren. „Wij hebben ze wel vier
keer gezien!" Had de hele Pieterstraat dus bij de weg moe
ten gaan staan? Als de Koningin langs je huisje zal
komen?
„Jae", zei Wout Groenendijk, „ik zag 't ankomme, maer je
kan toch moeilijk zégge: Majesteit deurloape, zoa kom je
nie goed uut?" Heel lief, want ik was echt een beetje
bedroefd. En ik niet alleen.
Een pracht close-up van een prachtige Koningin (foto Jan Grinwis)
We zijn nu inmiddels op 't Raadhuis aangeland. Er is nog
even tijd voor een „staande" kop koffie. „Mam, buk eens",
zegt Prins Willem Alexander. Met aandacht plukt hij vele
vreugdesnippertjes uit de rand van de gele hoed. „Zo kan
het weer". „U hebt een zorgzame zoon", zegt Wout Groe
nendijk. „Zó een zoon!" zegt deze Koningin, tevens
trotse moeder.
De burgemeester krijgt een dankwoord apart. „Alle mede
werkers dank ik verder hartelijk en tot 't publiek: „U was
een geweldig publiek. Ik was nog graag wat langer
gebleven".
En na deze woorden verdwijnt onze Koningin hoog in de
lucht. Een schitterende tocht over 't Haringvliet tegemoet,
op weg naar Oud Beyerland. Dag Beatrix, dag Claus, dag
allemaal. Het sprookje van deze morgen is voorbij, maar
wat een heerlijke Koninklijke familie hebben wij, denk ik
bij mezelf. De goede wensen en veel liefs van alle Goereeë
naars gaan met U mee. -
Na 't vertrek van de Koningin spreekt de Burgemeester een
dankwoord uit aan de Oranjeverenigingen voor de spon
tane medewerking, 't Programma zoals afgewerkt was
voorgelegd door de gezamenlijke Oranjeverenigingen, 't
Gemeentebestuur had zich daarbij afzijdig gehouden. De
gedachtengang was geheel „Oranjevereniging", geen rivali
teit was daar, geen wanklank werd gehoord, 't Kostte veel
geld, maar.... dit werd door de Gemeenteraad spontaan
aanvaard, 't Was weliswaar niet de opzet geweest, maar met
de promotie naar buiten toe van ontvangst en T.V.-
uitzending heeft Goedereede een uitzonderlijk goede beurt
gemaakt. Dank aan alle medewerkers, speciaal ook hove
nier G. Tanis. „Alles is vlekkeloos verlopen", aldus Burge
meester G. van Velzen.
En zo sprak een Burgemeester, die zelf ook een geweldige
presentatie geleverd had, dachten wij. -
De Burgemeester woonde zondag 30 april de tweede kerk
dienst bij in Goedereede. In de dankzegging memoreerde
de dominee het Koninklijk bezoek. Men was Gode dank
baar de Koningin en haar familie te hebben mogen ont
vangen op zo waardige en vreugdevolle wijze. Ter be
ëindiging van de Dienst zong men dankbaar het Wilhel
mus. -
Met deze stemmige woorden neem ik voor enige tijd nu
afscheid van U. Er is mij gevraagd door te gaan met verha
len van vroeger, die oud-Goereeënaars aan mij vertellen,
zoals mevrouw Kaat Troost dat deed. Heel graag wil ik dat
doen, zo eens in de maand. Maar ik moet nu even wat
afstand nemen, deze serie vergde veel tijd en een enorme
inspanning! Een bijzondere stimulans daarbij waren uw
buitengewoon waarderende en aardige reacties. Daarvoor
allen mijn hartelijke dank.
Graag wacht ik ook reacties van ver, waar ook ter wereld.
Heeft u ver van huis op ietwat nostalgische wijze misschien
ons Koninginnefeest hier in Goedereede mee kunnen bele
ven en deed dat u goed? Misschien kunnen we uit uw brie
ven dan een mooie bloemlezing maken, interessant voor de
lezers hier thuis. Brieven aan de redactie s.v.p. Tot
spoedig!
Dieke Schippers-Vaarzon Morel
N.B. 780 foto's van 't feest bij Corrie van Wijk in 't winkeltje
bij de brug. Ter bezichtiging en ter verkoop.
De herinnering die in Goedereede achterbleef de bronzen buste
van Hare Majesteit die door het bedrijfsleven aan het gemeentebestuur
met de maker, beeldhouwer Samson uit Borculo.