fflüffflóMiaMi
Duster
E. VAN DER BOK
Verspuy
GEBRS. VAN EESTEREN B.V.
DUIVELANDS MEUBELHUIS B.V.
4000 m^ meuhelexpositie
MOEDERDAG BLOEMENDAG
Van Rossum
Gazelle maakt moederdag nóg leuker.
Hoveniersbedrijf VOOyU
01870-4776
KMElJïERB0EIO;iïS
prettig winkelen fijn dichtbij
Leuk kado
voor
Afwassen mag
niet, tafeldekken
en thee zetten
óók niet
Mamma lekker
verwennen,
ontbijt op bed,
'n bloemetje
en een héél
groot cadeau!
Gazelle, de
lievelingswens,
dat mag
wél!
Moederdag
in diverse
modekleuren.
Modehuis
Molendijk 34
Ooltgensplaat
Tel. 01873-1418
Bioemstukjes, Plantenbakken, Grote en kleine boeketten
Bloeiende en groene planten enz. enz.
Keramiek potten
Rood stenen bakken en potten
Dierenfiguren, Zijdebloemen enz. enz.
Grote verscheidenheid in:
plantenbakken en plantenhangers
voor elk instrument
Langeweg 18 Nieuwe Jonge Telefoon 01875-1469
Dorpsweg 7, OUDDORP
Telefoon 01878-1477
Westdijk 53 - Sommelsdijk
Wilgenstraat 1, OOSTERLAND Poststraat 8, BRUINISSE
Telefoon 01114-1213 1506 Telefoon 01113-1513
VERVOLGVERHAAL
Publikatierecht door de uitgever
Bosch en Keuning - Baarn.
Overgedragen aan de Ver. Streekmuseum
Goeree-Overflakkee, Sommelsdijk.
- 56 -
„Mit die joon?".... vroeg vader nog eens.
Er was iets van de oude hardheid in zijn
stem en ze dacht aan vaders vroegere
vermaningen.
Ze kleurde en gaf geen antwoord. Het
was alsof ze wachtte op de dreigementen, die nu
komen moesten. Maar er kwam niets. Hulpeloos
keek ze naar moeder.
„Kind.... kiek toch goed.... uut je oagen".... Vaders
stem was nu weer zachter, een zachtheid die
vreemd aandeed alsof ze niet bij hem hoorde. „Of
dat het wel een goeie joon voor je is".... Zijn stem
haperde, hij hijgde naar adem. Moeder wou wat
zeggen, maar hij schudde met zijn hoofd en hij
ging weer verder: „Nee.... dat ken niet, Lena.... dat
ken geen goeie joon weze.... Hie gloaft an niks....
O, da 'k dat toch deur ha laete gaen.... O, Heere....
hoe ken 't aollemaele vergeve worre!"....
„'t Is allang uut", zei ze. Haar stem klonk hard in
de stilte.
Vaders ogen sloegen wijd open en keken haar een
ogenblik onderzoekend aan voordat ze weer
dicht vielen.
„'t Is echt", verzekerde ze nog eens. Ze probeerde
haar hand los te maken. „Dienk je dat een joon
een meisje wil ha van een ofgebranden boer".... Er
was een felle wrok in haar stem.
Het leek wel of vader het niet hoorde. Hij bleef stil
liggen met haar hand in de zijne. Dan ineens liet
hij die los. „Gae noe naer bed toe.... die aore oak....
ik modde nog effen mit je moeder praete.... Gae
noe mar gerust slaepe"....
Ze wou weggaan. „Lena", zei hij nog.
Onwillig bleef ze staan. Ze keek van de een naar
de ander. De situatie was haar zo vreemd, ze kon
er niet in meeleven. Zoals vader vroeger was, was
ze bang voor hem. En als hij haar vermaande,
dan sprak ze hem tegen, totdat ze niet meer dorst.
Het was net of dit vader niet was, het leek een
vreemde, waarvoor ze niet bang kon zijn, en die
ze niet lief kon hebben, omdat hij een vreemde
was. Wat wist ze eigenlijk van liefde. En ineens in
een opstandig verzet zei ze: „Nou, wat mot je
nog?"....
„Za' je den Heere gaen zoeke, m'n kind?.... Daer
zal wat te doen komme te staan.... as het er zoa
naer toe mot!.... Za'je goed voor je moeder zurge....
as ik er nie meer bin?.... En za' je die joon nie
meer opzoeke?"....
Ze trok haar mond in een verachtelijke plooi:
„Hu", zei ze, „hie zal geen kans meer ha"....
„En za'jedanje zinnen.... es wat ofzette.... van aol
die moaie jurkjes.... en aol dat gescharrel.... M'n
kind.... daer ke' je de eeuwigheid niet mee
andoeë".... O,.... da 'k je toch niet meer.... gewaer-
schoewd hawe!" ....Er was droefheid in zijn stem.
Zijn gezicht vertrok alsof hij wilde gaan schreien.
„O, Lena, Lena.... ik hawe 't zoa goed ge-
wète!"....
Ze gaf geen antwoord. Ze had medelijden met
dien man, omdat hij sterven ging.
„Bel, bel", zei opoe, „die man zal noe noait es ver
andere oak. Om dat noe tegen dat kind te zeg
gen.... Hie zal aolles hier motte laete, oor!.... Kees,
leelijke joon"....
Ze rees op van haar stoel om naar de bedstee te
gaan. Sien d'r vader greep haar bij haar keurs beet
en trok haar terug. Zijn ogen dwongen haar te
gaan zitten.
Midden in de kamer stond Lena, en ze schreide.
Uit de bedstee kwam een zachte snik.
Toen de dokter om vijf uur kwam was moeder
alleen bij hem. Ze zat naast de bedstee en luis
terde naar vaders reutelende ademhaling. Hij
sliep nu.
Ze rees op. „Bi' je daer al, dokter?" Ze vroeg
het verwonderd.
Hij vroeg alleen: „Leeft'ie nog?"....
Ze schrok: „Had je dat niet gedocht, dokter?"....
Hij gaf geen antwoord. Onderzoekend keek hij in
de bedstee, voorzichtig greep hij vaders pols.
Vader werd wakker, hij slaakte een zucht, traag
van moeheid.
„Daar is hier een wonder gebeurd".... De dokter
zei het opgetogen.
„Is 't waer oak?".... vroeg moeder. Er kwamen tra
nen in haar ogen.
„Dat heit de Heere gewrocht".... zei vader. „Ik
hawe lekker geslaepe.... Boven verwachting"....
De dokter keek er van op, dat vaders stem zo hel
der was. „Heeft-ie al es meer wat gezegd van
nacht?" vroeg hij.
„Jaet".... zei ze dankbaar, en ineens greep ze
vaders hand beet.
Vader voelde het en zei: „Me hawe zoa'n goeien
nacht gehad, dokter.... De Heere heit groate dien-
gen an ons gedaen.... dies binne m'n ver
blijd!"....
De dokter begreep het niet. „Niet te veel praten",
zei hij, „dat is niet goed voor je".... En tegen moe
der waarschuwde hij fluisterend: „Voorzichtig....
hij is nog heel zwak"....
Ze ging met hem mee naar tafel. Uit zijn zak
haalde hij een etui.
„Zou 'n toch nog kenne betere, dokter?".... De
angst kwam weer bij haar boven.
„We zullen het nog eens met een spuitje probe
ren", zei hij. „Dat ééne prikje heeft een wonder
gedaan.... Het is een nieuw middel, dat moet z'n
hart aan de gang houden".... Hij legde het uit met
de blijdschap van iemand, die een ontdekking
gedaan heeft.
„As het toch es waer moch' weze", zei ze. En hoop
vol keek ze naar het spuitje, dat hij in gereedheid
bracht, „'t Is haest niet te gloaven, eh dokter.... Hie
was toch zoa vaorre weg in de voomacht, dat
voelende-ie zelf oak wel, oor.... Zou je 't echt
dienke, dokter, dat 'n nog betere ken?".... Ze vroeg
het verlegen, omdat ze bang was, dat hij boos wor
den zou, maar ze was ook zo ongerust.
„Waarachtig wel, meid".... Hij zei het met een goe
dige ruwheid en ging naar de bedstee. En ineens
begreep ze, dat ze te veel van de dokter ver
wachtte. Nee, van hem niet, maar van God.... dat
had vader gezegd vannacht.... Ze wou proberen
om het ook van God te verwachten.... Als ze het
maar zou kunnen, maar ze vreesde nog, vreesde
nog.... Maar ze zou het wel graag willen, want o,
wat was vader toch veranderd!....
VIJFTIENDE HOOFDSTUK
OO", zei Maart Vergeer, „je vaoder is
dus weer een beetje an 't opknappen".
iPiet knikte, en het vrouwtje zei: „'t Is
weer mar een groat gelok, eh, 't heit er niet
naer gestaen".... (wordt vervolgd)
iMoederda
WINKELEN BIJ PASSEPARTOUT PUNT VOOR PUNT
PLEZIERIGER:
geen parkeerproblemen
fiin dicht bij u in de buurt
I Jo"op keus voor 't hele gezin in mode en
huishoudtextiel
Graag gedaan! ------
ORGELS - PIANO'S
(klassiek/populair)
GITAREN, VERSTERKERS
EN P.A.
BLAAS-en
SNAARINSTRUMENTEN
KEYBOARDS
meer dan 50 stuks
DRUMSTELLEN,
BLADMUZIEK
tevens muzieklessen en reparaties
'^^■^■^■'^*>^^■'^4■'^'^^■>^>^*^■4■'^4■'^^■'^'^^■*^■^■'^^■^■**'^^■^.>^l^^.>^^■^■^^■'^'^>^l^4.^.>^>^>^>^^■^
tloOB J»« KSAPt «2N. I
