EIMVriDEfl-IIIEUWa Raad Middelharnis weigert extra krediet (uit '87) voor Stichting „Olympia" In Nieuwe Tonge eerste steen bejaardenwoningen Herv. diakonie Hans Groenendijk Afdeling Rode Kruis veelzijdig bezig KMilJTiMiOiRTJiS In de donderdag 2 maart jl. gehouden raadsvergadering van de gemeente Middelharnis had de raadsvoorzitter mevr. J. G. Sleurink- Rabbinge het bepaald niet gemakkelijk. Zij maakte in haar openings woord nl. gewag van het feit dat weth. Jacobs met vakantie was en weth. Kievit wegens ziekte verhinderd was. Vandaar dat mevr. Sleurink het een „krap" college noemde. Maar zij wist zich geflankeerd door weth. Kop pelaar en secretaris de Feijter. Er stonden 25 punten op de agenda. Ingekomen stukken De SLOF Regionale indicatiecommissie Stichting Olympia Verzilvering zegels Bestuursmutaties fc SPARTAMET de fiets met iets 1469.- Overdenking VERVOLGVERHAAL 2e Blad DINSDAG 7 MAART 1989 No. 5781 Door de Stichting Reclassering arron dissement Rotterdam was aan de raad een verzoek gericht om een financiële bijdrage. De raad had op 3 maart 1988 tot stopzetting van de tot dan toe gesub sidieerde Stichting besloten. Dhr. Hoog- zand zei een consequente houding inzake het genomen raadsbesluit aan te nemen. Hij wees er op dat deze Stich ting door het ministerie van justitie namens de Ned. bevolking gesubsi dieerd wordt. Het is wel leuk, aldus dhr. Hoogzand, dat deze brief aan de ge meente Nieuwe Tonge was gericht! Maar mevr. Sleurink verzekerde de raad dat een juiste korrektie richting Rotter dam zou gaan. Voor de derde maal moest de raad zich buigen over het voorstel ter verkrijging van een representativiteitsverklaring ten behoeve van de Stichting Lokale Om roep Flakkee. De meeste raadsleden hadden weinig behoefte meer dan een stemverklaring af te geven. Was het beide vorige keren (door absentie van enige raadsleden) nog tot een 8-8 stemverhouding voor de SLOF gekomen, thans zag dat er nog minder goed uit. Dhr. Kersbergen (WD) vond dat de situatie rondom de SLOF er niet gemak kelijker op was geworden. Eerst voelde hij er wel voor, maar bij nader inzien was hem gebleken dat de SLOF eigen lijk voor Middelharnis niet representa tief genoeg was. Voor andere gemeenten kan ik moeilijk spreken en gezien de houding van de gemeente Goedereede to.v. het Samenwerkingsverband Goe- ree en Overflakkee had Kersbergen maar weinig vertrouwen in de goede afloop. Van de SGP/RPF fraktie kon geen steun wroden verwacht. Dhr. v.d. Ketterij ver klaarde, evenals bij de vorige behande ling, om principiële redenen tegen te zijn. De PvdA fraktie was opnieuw verdeeld; twee leden waren voor de verklaring ten gunste van de SLOF en een lid was tegen. Dhr. Rijvers (VDB) zei niet veel be hoefte te hebben om hierover te spreken. Voor zijn fraktie viel de SLOF wel repre sentatief te verklaren en hij had vooral geen vertrouwen in Superstar, die als piratenzender begonnen was. Voor de CDA fraktie was er verder niets veranderd, vond mevr. van Eck-Knape. Ze betreurde de lange weg die door de SLOF is bewandeld. In die zin sprak ook dhr. Hoogzand en ging wat dieper op de gang van zaken in. Hij somde een aantal punten op die voor zijn fraktie steeds als uitgangspunt hebben gediend, waaronder het interlo kale i.p.v. het lokale karakter van de SLOF. Het wijzigen van de statuten werkte door en voor de SLOF juist ave rechts. Daarbij vond Hoogzand het voor Superstar juist jammer dat zij zolang op de zendmachtiging wachten terwijl zij reeds in augustus 1988 door de raad representatief was verklaard. Opnieuw brak dhr. Hoogzand, met anderen, een lans om beide stichtingen op één lijn te krijgen, want het gaat er bij de raad ten slotte om lokale omroep. Weth. Koppelaar heeft dat namens het College ook geprobeerd. Samengaan vond Koppelaar echter nu wel heel erg moeilijk geworden. Na stemming bleken 3 leden voor en 12 tegen de SLOF. De verwachting is nu dat Stichting Radio Superstar de beno digde zendmachtiging van het Commis sariaat voor de Media zal kunnen ontvangen. Voor de gemeenten Dirksland, Middel harnis en Oostflakkee is reeds 10 jaar een regionale indicatiecommissie ge- funktioneerd. Deze stoelt op ex artikel 6j van de Wet op de bejaardenoorden. De commissie bestaat uit 5 leden en toege voegd secretaris. Een arts en een maat schappelijk werkster, die het onderzoek verrichten om personen die tot opname in een bejaardenoord verzoeken, maken van de commissie verplicht deel uit. De raad werd geconfronteerd met een voorstel tot het afgeven van een verkla ring van geen bezwaar als bedoeld in artikel 1 van de Wet gemeenschappe lijke regelingen. De bedoeling is om de indicatiecommissie met een lid uit te breiden. Om tot verantwoorde indice- ring over te gaan voor personen die in een verpleeghuis dienen te worden opgenomen is naar de mening van de commissie uitbreiding met nog een arts dringend noodzakelijk. Er dient nl. een schriftelijk rapport te worden opgemaakt en dat alleen al bete kent, gezien het aantal aanvragen, een aanzienlijke toename van de werk zaamheden van de arts. In het Overlegorgaan van de gezamen lijke colleges van B en W van Goeree en Overflakkee is men niet tot overeen stemming kunnen komen tot vorming van één regionale indicatiecommissie voor zowel opname in een verzorgings tehuis (rusthuis) of in een verpleeg tehuis. Dhr. Kersbergen (WD) had geen goed woord over voor de houding van de gemeente Goedereede. In die gemeente funktioneert overigens al een plaatse lijke indicatiecommissie en deze werkt volgens de gemeente Goedereede naar tevredenheid. Ook mevr. van Eck-Knape (CDA) vond het jammer dat Goedereede niet tot de regionale commissie wenst toe te treden. Zij zag hier reeds een taak voor het Samenwerkingsverband Goeree en Overflakkee in de toekomst. Met de vraag „waarom niet" hield vooral dhr. Hoogzand zich bezig. De regionale commissie (destijds door Hoog zand geïnstalleerd red.) heeft veel werk verricht en wij mogen als raad daar erg dankbaar voor zijn, vond hij. De situatie is op het moment niet erg rooskleurig. Voor het rusthuis „de Goede Ree" staan thans 45 alleenstaanden, waarvan 22 met de hoogste urgentiegraad, op de wachtlijst, terwijl er voor „Ebbe en Vloed" en „Geldershof' voor ieder tehuis nog eens 10 personen zijn ge ïndiceerd. Echtparen liet hij daarbij bui ten beschouwing. Dhr. Hoogzand betreurde het eveneens dat de gemeente Goedereede niet wenst toe te treden. Hij noemde een aantal argumenten waarbij hij namens zijn fraktie de gemeente Goedereede ver zocht toetreding tot de regionale indica tiecommissie opnieuw in „beraad" te willen nemen. Eventuele uittreding is reeds vergemak kelijkt van 5 naar 2 jaar; uitbreiding van de goed funktionerende regionale com missie kan door Goedereede alleen maar versterkt worden en voor de indi- cering van personen voor opname in een verpleegtehuis is men ook in die gemeente uitsluitend aangewezen op de Verpleeginriching „de Samaritaan". Aangezien deze verpleeginrichting de Herv. Diaconale Gezondheidszorg als beheersorgaan heeft behoeft dit toch geen afzijdigheid. Ook de kosten van de regionale com missie worden over de deelnemende gemeenten gelijkelijk verdeeld. Middel harnis wil heus de dienst niet uitmaken en zeker niet over de rug van hulpbehoe venden, aldus Hoogzand. Weth. Koppelaar had weinig moeite met de beantwoording. Ook hij vond, dat het beter was geweest, dat de gemeente Goe dereede inderdaad tot de regionale indi catiecommissie was toegetreden. In het gezamenlijk overleg is dit zeker wel getracht, verzekerde hij de raad. Op een vraag van dhr. Rijvers (VDB) of de men sen voor indicering in de gemeente Goe dereede hiervan niet de dupe zullen gaan worden, antwoordde weth. Koppe laar dat dit niet het geval behoeft te zijn. Het voorstel werd zonder hoofdelijke stemming aanvaard. Het voorstel tot het beschikbaar stellen van een extra krediet i.v.m. de vaststel ling van de jaarrekening 1987 van de Stichting Olympia, leed schipbreuk. Reeds in de commissie Onderwijs en Welzijn hadden de meeste leden het voorstel niet begrepen. Gevraagd werd een extra krediet ten bedrage van ƒ27.852,-. In het voorstel werden verschillende tekorten genoemd. Voorts bleek uit het voorstel, dat de gemeente ook niet pre cies inzicht heeft in de extra kosten. Hoe de uitsplitsing en de vergelijking ook uit vallen, het tekort over 1987 staat vast. Dhr. v.d. Ketterij (SGP/RPF) vroeg zich af, of de raad wel een beslissing had genomen voor het eerste krediet van ƒ50.000,- dat in 1988 ook al als extra krediet werd aangegeven. Wij gaan met dit tweede extra krediet niet akkoord. De SGP/RPF fraktie zal niet alleen om financiële redenen tegen dit krediet stemmen, maar ook om principiële redenen. Het Sportkomplex de Staver is op zondag open en dat is tegen God's wil, getuigde dhr. v.d. Ketterij! De CDA fraktie was voor de verlening van dit extra krediet. We hebben hier met aanloopverliezen te maken en die konden moeilijk worden begroot, zo sprak mevr. van Eck-Knape. Dat was ook de mening van de WD, PvdA en VDB fraktie. Dhr. Kersbergen verklaarde de overname van het Sport komplex van de gemeente door de Stich ting Olympia een moeilijk te becijferen aangelegenheid te vinden. De fraktie Hoogzand dacht daar anders over. Hij vond dat een bedrag van ƒ50.000,- plus nu weer 27.852,- als extra kredieten ten laste van de ge meente voor zijn fraktie niet door de beugel kon. Er is destijds met aanloop verliezen rekening gehouden. Zijn frak tie is benieuwd naar de jaarrekening 1988 van de Stichting Olympia waarvan hij geen bestuurslid is maar wel lid van de gemeenteraad. Ik vind het bovendien achterbaks van de weth. van financiën, kennis dragende van het feit van deze extra krediet aanvrage, hij dan toch maar een bedrag van meer dan 1.000.000,- voor dat zelfde Staverkomplex, beschikbaar wilde stellen. Mevr. Vernooy (PvdA) vond het niet juist van dhr. Hoogzand nu „haar" wet houder niet aanwezig was hem achter baks te noemen. De raadsvoorzitter mevr. Sleurink, vond dat een opmerking over een wethouder het hele college aan gaat. Dat is juist, repliceerde Hoogzand, maar trok de beschuldiging van achter baksheid niet in. Burgemeester Sleurink vond de becijfe ring inderdaad erg ingewikkeld maar vond wel dat de raad rekening kon hou den met het feit dat de jaarrekening 1987 van de Stichting Olympia door een accountant was gecontroleerd. Na gehouden stemming bleek het voor stel te zijn verworpen met 8 tegen 7. Tegen stemden de SGP/RPF fraktie en de fraktie Hoogzand. Door mevr. Sleurink werd meegedeeld dat het college zich over de uitslag zal dienen te beraden. Mededeling werd gedaan van het ver trek - per 1 mei - van raadslid Ing. J. M. Kemner, lid van de fraktie Hoogzand. Dhr. Kemner was 7,5 jaar raadslid. Hij MELISSANT/OUDDORP Donderdag 9 maart is er gelegenheid tot het verzilveren van R.B.S. systeem en Schilderzegels voor de a.s. feestdagen bij J. du Pree, Bemhardstraat 31, Melissant, van 6 - 7 uur. In Ouddorp kan dit ook op donderdag 9 maart bij M.P. Grinwis, Koolweg 29a (01878-1172), tussen 8 en 9 uur. RECTIFICATIE OOLTGENSPLAAT e.o. In het verslag onder bovenstaande kop, geplaatst in het j.l. vrijdagnummer is onder de tussenkop Bestuursmutaties een groot gedeelte weggevallen. De juiste tekst wordt hieronder in zijn geheel weergegeven. Om gezondheidsredenen heeft de heer P. Kamp bedankt als lid van het bestuur van de Rode Kruisafdeling. De heer P. in 't Veld treed af wegens de statutaire leeftijdsgrens. De voorzitter bedankte Let opl! verschillende hoogtes en kleuren Maak vrijblijvend een proefrit! Sommelsdijk, tel. 01870-2430 neemt ontslag wegens verandering van werkkring die verhuizing noodzakelijk maakt. In de aprilvergadering zal van dhr. Kemner afscheid worden genomen. Volgende raadskandidaat op de lijst Hoogzand is dhr. G. v.d. Mast te Stad aan 't Haringvliet. beide heren voor hun werk. De heer Kamp heeft 17 jaar zitting gehad en was 2e voorzitter, P. in 't Veld bijna 42 jaar en was 2e sekretaris. „Met raad en daad stond de heer Kamp de vereniging bij, leidde af en toe een vergadering en bij komstige evenementen, was specialist in het oragniseren van reisjes, stippelde de route's nauwkeurig uit en wist zijn gas ten in de bus te vermaken", aldus de heer Van Peperstraten. „Hij deed veel voor het Rode Kruis en deze taak willen wij honoreren met het aanbieden van een geschenkenbon en een boeket bloe men", aldus de voorzitter, die een en ander aan mevrouw Kamp-de Vos uit reikte daar de heer Kamp wegens een verkoudheid niet aanweizg kon zijn. Ook de heer In 't Veld kreeg een boeket bloemen, maar hij blijft nog als advise rend lid in het bestuur. De twee plaatsen in het bestuur worden ingenomen door twee dames, namelijk mevrouw L.S. de Vos-Duim (Ooltgens- plaat) en mevrouw J.M. IJpelaar-Nugter (Achthuizen). Zij werden hartelijk wel kom geheten. Donderdag 2 maart 1989 vond 's middags om half vier de eerste steenlegging plaats van de bejaardenwoningen die gebouwd worden in opdracht van de Ned. Herv. diakonie van Nieuwe Tonge. Deze handeling werd verricht door de voorzitter van de dia konie, de heer Chr. Brooshoofd, onder het toeziend oog van architect, aannemer en bouwtoezicht Hoewel de weersom standigheden niet gunstig waren, kan toch van goede belangstelling worden gesproken. Het voltallige personeel van de fa. Boeter en de onderaannemers waren allen verte genwoordigd. De burgemeester mevr. J.G. Sleurink-Rab- binge met haar man, ds. A. Belder en de kerkeraad der Ned. Herv. gemeente alsook belangstellenden uit de gemeente, zowel jong als oud. Na het plaatsen van de steen, met als inscriptie Deuterono- mium 33:27a „De eeuwige God zij u een woning", werden allen uitgenodigd mee te gaan naar het Hervormd centrum Elim aan de Zuiddijk 19. Daar werden de aanwezigen harte lijk welkom geheten door dhr. Chr. Brooshoofd. Hij wenste de architect, aannemer en bouwers kracht en wijsheid tot om het begonnen werk te kunnen volbrengen en voor onze bejaarden deze huizen te bouwen. Na het nuttigen van een kop koffie werd eerst het woord gevoerd door de burgemeester. Zij prees het voornemen van de diakonie van Nieuwe Tonge om, in navolging van diako- nale taak, in te spelen op de behoefte van de tijd. Er komen steeds meer bejaarden en door deze huizen te laten bouwen biedt u de ouderen uit uw gemeente de mogelijkheid om in eigen omgeving de levensavond door te brengen. Zij sprak de hoop uit dat de bouw voorspoedig mag verlopen, en de bewoners zich in hun huis zullen thuisvoelen. Door dhr. Chr. Brooshoofd werd na gebed gelezen uit Deu- teronomium 33 20-29. Ds. A Belder hield daarna een korte meditatie over de tekst die als inscriptie is aangebracht in de steen. „De eeuwige God zij u een woning". Hij stond stil bij de inhoud van deze worden die door Mozes werden gesproken tot het volk van Israël voordat hij stierf en voordat het volk het beloofde land binnenging. Het is als een zegenbede die een scheidende vader zijn kinderen meegeeft. De man Mozes, die tijdens zijn roeping moest zeggen dat hij zwaar van tond was, kreeg hier de genade om het volk wat hij zoveel jaren had geleid, deze bede mee te geven. De toekomstige bewoners van deze huizen, de bejaarden uit onze gemeete, zijn ook aan het laatste stuk van hun levens reis bezig. Zij en ook wij allen zullen eenmaal moeten ver huizen, maar dan echt voor de laatste maal. De Schrift leert het ons „de mens gaat naar zijn eeuwig huis". Door dominee Dhr. Brooshoofd aan het werk. werd met nadruk gewezen op de noodzaak om, voordat het te laat is, te zoeken wat hier in deze tekst naar ons toekomt, opdat deze woorden in ons leven in vervulling gaan. Deze huizen die we nu hier bouwen zijn van hout en steen en zullen niet eeuwig staan, maar er is een huis dat niet met handen is gemaakt en dat is eeuwig in de hemelen. Als de eeuwige God ons een woning is dan is ons daar een plaats bereid. Hoe zalig om dat te mogen weten en zo in ons aardse huis te mogen wonen, dan zult u als bejaarden die erin mag wonen een goede tijd beleven. De middag werd door ds. A. Belder met dankgebed afgesloten. j^4***^f*»**4^f^]f**Af EïOOK JAN K,S.SPt M2H. Publikatierecht door de uitgever Bosch en Keuning - Baarn. Overgedragen aan de Ver. Streekmuseum Goeree-Overflakkee, Sommelsdijk. - 41 - Marietje liet zich van haar stoel zakken. „Zitte!" gebood vader. „Me hawe nog niet gedankt". Samen dankten ze, en nauwelijks had vader „amen" gezegd of Marietje kroop al over de grond. Geertje kwam er ook bij. En hoe wel Huibje telkens bevestigde, dat er niets uit zijn zak gevallen was, zocht hij toch ijverig mee. „Ik hawe 't oak gehoard", zei Geertje, „mit je neus- doek uut je zak te haelen".... „Hier ha 'k het",.... juichte Marietje. Schielijk kwam ze van onder de tafel. „Joon moeder.... da's Sien d'r riengetje".... „Wat zei je, meid?.... Hoe ken dat noe?".... Sien kwam haastig teruglopen, ze was al bij de kamerdeur om naar de keuken te gaan. Marietje hield het ringetje in de hoogte. Sien ritste het uit haar handen. Vader stond er ook bij en Huibje keek er naar met ogen vol verbazing. „Hoe kom joe daer an?".... vroeg Sien bits. Huibje blies zware rookwolken uit. Ze schudde hem driftig bij zijn schouder heen en weer. „Zei op.... hoe kom je daer an".... Een donker vermoe den was in haar wakker geworden. „Dat hei je voo' m'n bie Piet motte brienge, eh?".... „Watte?".... vroeg vader. Hij had de zaak tot nu toe van de grappige kant bekeken. Het gebeurde wel meer, dat Huibje met het een of andere stukje speelgoed van de meisjes in zijn zak liep. Waarom zou hij ditmaal zijn keus niet op Sien d'r ringetje gevestigd hebben? Ze had het zeker niet goed opgeborgen. MAar wat ze nu zei was iets anders. „Wanneer heit 'n dat riengetje voo' je weg motte brienge?" vroeg hij haastig. Driftig vertelde Sien. Ze was boos op Huibje. Met dat lelijke gekke ventje kon je nu letterlijk niets beginnen. Wat had hij nu weer uitgezet? „Wat hei je mit dat pakje gedaen?" vroeg vader aan Huibje, toen Sien uitverteld was. „Opege- maekt".... Hij grijnsde. „Waerzoa?".... „Op den dorsvloerdaer gunter, waer 't gisterae- vend ofgebrand is.... Mar ik hawe 't nie gedae, oor.... de rotten hawe 't gedoet... die kwamme zoa".... en Huibje trok een paar felle ogen,en toen is het an 't branden gegaen".... Vader werd lijkbleek. Hij had het langzaam voe len aankomen, dat het zó gegaan moest zijn, maar toch overweldigde hem de schrikkelijke waarheid nog. Huibje had het spulletje van Piet z'n vader in brand gestoken!.... „Leelijke gekke suffer", viel hij uit, „joe mit je rot ten.... dat hei joe gedaen.... uut de weege.... m'n jas, vrouwe.... joe mit je beetje verstand.... je heit een heel huushouwen ongelokkig gemaekt".... Hij schoot zijn jas aan. Sien begon te schreien. „Gae noe mar nie bleete", zei hij boos, „je had beter gedaen mi' naer je vaoder te luusteren. Dat komt er noe van!".... „Deugniet!".... bitste hij tegen Huibje, die daar nog altijd stond, verslagen als een stout kind. „Je weet toch, datje mit geen vier in een schuure mag komme, eh?".... „Ik hawe nie mi' luusjefairs op de rotten gegoaid, oar".... verklaarde hij pertinent, „de rotten hawe 't mit d'r oagen gedaen, eh Geert?".... Vader was de deur al uitgegaan. De avond ging traag voorbij in angstig wachten tot vader terug kwam. Het was stil in huis. Moeder en Sien zaten zwijgend kousen te stoppen, ieder aan een kant van de tafel. Huibje was bij de kachel gaan zitten, met zijn ellebogen op zijn knieën leunend, en de pijpekop in zijn beide han den. Hij rookte, zijn ogen waren strak gevestigd op het vuur, dat met elke smekkende haal helder opgloeide. De twee kleintjes waren al naar bed en de jongens waren naar de keuken gegaan. Af en toe klonken hun stemmen gedempt door de geslo ten deur. Telkens als ze een paar klompen in de verte hoorde aankomen luisterde Sien. Dan bleef ze even zitten met de stopnaald in haar vingers.... De klompen klotsten nader.... nu waren ze bij de voordeur.... Nee, het was vader niet.... ze gingen voorbij, langzaam stierf het geluid weg in de verte. Ze boog zich dieper over haar werk heen en ze wachtte weer.... Ze wilde dat vader terug kwam. Wat was hij doen? Waarom was hij zo ineens weggegaan? Ze zou het graag aan moeder vragen, maar ze dorst niet. Ze durfde niets te zeggen, want dan zou moeder van haar werk opkijken, en dan moest ze moeder in het gezicht zien.... Daar was ze bang voor.... Ze had de schuur en het huis van Piet z'n vader in brand gestoken.... en ze had gemaakt, dat Piet z'n vader nu in de gevangenis zat. Moeder's ogen zouden haar verwijtend aanzien.... een zwijgend droef verwijt... Toen vader eindelijk kwam schrok ze nog. Daar was vader nu! Wat zou er nu gaan gebeuren? Ze voelde de angst aan haar hart en in haar keel.... Loom prikte ze nog in de kous, haalde de draad er doorheen.... haar gedachten waren er niet bij, ze had geen gedachten nu.... Ze had alleen maar angst om wat vader nu zeggen zou, om wat ze nu weten ging.... Ze durfde niet op te kijken, dan zou ze vaders gezicht zien, en dat van moeder, die nu naar vader keek.... Ze voelde, dat het zo was.... Ze hoorde hoe vader zijn jas uitdeed en aan de koperen knop van de kamerdeur hing.... Dan ging hij bij de kachel zitten naast Huibje. De jongens kwamen uit de keukena. Sien hoorde, dat ze luidruchtig praatten, maar wat ze zeiden verstond ze niet eens. Ze wist alleen, dat vader niets zei.... Ze wenste vurig, dat moeder iets vragen zou, maar moeder vroeg niets. Ze zou misschien wachten tot de jongens naar bed waren, en Huibje. En ze hoopte, dat ze gauw naar bed zouden gaan.... De jongens waren naar boven gegaan. Er was een druk geschuifel op zolder van blote voeten, en kraak- en piepgeluiden van de ledikanten, en stemmen.... Nu was alles stil geworden, ze sliepen.... Huibje was met de jongens meegesukkeld, aarze lend. Hij had de hele avond geen woord meer gezegd. Telkens als zijn onrustige ogen die van een ander ontmoetten, dan grijnsde hij, een onno zele, verlegen grijns.... (wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1989 | | pagina 5