EIMVriDEfl-IIIEUWa
Raad Middelharnis weigert extra krediet
(uit '87) voor Stichting „Olympia"
In Nieuwe Tonge eerste steen
bejaardenwoningen Herv. diakonie
Hans Groenendijk
Afdeling Rode Kruis
veelzijdig bezig
KMilJTiMiOiRTJiS
In de donderdag 2 maart jl. gehouden raadsvergadering van de
gemeente Middelharnis had de raadsvoorzitter mevr. J. G. Sleurink-
Rabbinge het bepaald niet gemakkelijk. Zij maakte in haar openings
woord nl. gewag van het feit dat weth. Jacobs met vakantie was en weth.
Kievit wegens ziekte verhinderd was. Vandaar dat mevr. Sleurink het een
„krap" college noemde. Maar zij wist zich geflankeerd door weth. Kop
pelaar en secretaris de Feijter. Er stonden 25 punten op de agenda.
Ingekomen stukken
De SLOF
Regionale indicatiecommissie
Stichting Olympia
Verzilvering zegels
Bestuursmutaties
fc
SPARTAMET
de fiets met iets
1469.-
Overdenking
VERVOLGVERHAAL
2e Blad
DINSDAG 7 MAART 1989
No. 5781
Door de Stichting Reclassering arron
dissement Rotterdam was aan de raad
een verzoek gericht om een financiële
bijdrage. De raad had op 3 maart 1988
tot stopzetting van de tot dan toe gesub
sidieerde Stichting besloten. Dhr. Hoog-
zand zei een consequente houding
inzake het genomen raadsbesluit aan te
nemen. Hij wees er op dat deze Stich
ting door het ministerie van justitie
namens de Ned. bevolking gesubsi
dieerd wordt. Het is wel leuk, aldus dhr.
Hoogzand, dat deze brief aan de ge
meente Nieuwe Tonge was gericht!
Maar mevr. Sleurink verzekerde de raad
dat een juiste korrektie richting Rotter
dam zou gaan.
Voor de derde maal moest de raad zich
buigen over het voorstel ter verkrijging
van een representativiteitsverklaring ten
behoeve van de Stichting Lokale Om
roep Flakkee.
De meeste raadsleden hadden weinig
behoefte meer dan een stemverklaring
af te geven. Was het beide vorige keren
(door absentie van enige raadsleden)
nog tot een 8-8 stemverhouding voor de
SLOF gekomen, thans zag dat er nog
minder goed uit.
Dhr. Kersbergen (WD) vond dat de
situatie rondom de SLOF er niet gemak
kelijker op was geworden. Eerst voelde
hij er wel voor, maar bij nader inzien
was hem gebleken dat de SLOF eigen
lijk voor Middelharnis niet representa
tief genoeg was. Voor andere gemeenten
kan ik moeilijk spreken en gezien de
houding van de gemeente Goedereede
to.v. het Samenwerkingsverband Goe-
ree en Overflakkee had Kersbergen
maar weinig vertrouwen in de goede
afloop.
Van de SGP/RPF fraktie kon geen steun
wroden verwacht. Dhr. v.d. Ketterij ver
klaarde, evenals bij de vorige behande
ling, om principiële redenen tegen te
zijn.
De PvdA fraktie was opnieuw verdeeld;
twee leden waren voor de verklaring ten
gunste van de SLOF en een lid was
tegen.
Dhr. Rijvers (VDB) zei niet veel be
hoefte te hebben om hierover te spreken.
Voor zijn fraktie viel de SLOF wel repre
sentatief te verklaren en hij had vooral
geen vertrouwen in Superstar, die als
piratenzender begonnen was.
Voor de CDA fraktie was er verder niets
veranderd, vond mevr. van Eck-Knape.
Ze betreurde de lange weg die door de
SLOF is bewandeld.
In die zin sprak ook dhr. Hoogzand en
ging wat dieper op de gang van zaken in.
Hij somde een aantal punten op die
voor zijn fraktie steeds als uitgangspunt
hebben gediend, waaronder het interlo
kale i.p.v. het lokale karakter van de
SLOF. Het wijzigen van de statuten
werkte door en voor de SLOF juist ave
rechts. Daarbij vond Hoogzand het voor
Superstar juist jammer dat zij zolang op
de zendmachtiging wachten terwijl zij
reeds in augustus 1988 door de raad
representatief was verklaard. Opnieuw
brak dhr. Hoogzand, met anderen, een
lans om beide stichtingen op één lijn te
krijgen, want het gaat er bij de raad ten
slotte om lokale omroep.
Weth. Koppelaar heeft dat namens het
College ook geprobeerd. Samengaan
vond Koppelaar echter nu wel heel erg
moeilijk geworden.
Na stemming bleken 3 leden voor en 12
tegen de SLOF. De verwachting is nu
dat Stichting Radio Superstar de beno
digde zendmachtiging van het Commis
sariaat voor de Media zal kunnen
ontvangen.
Voor de gemeenten Dirksland, Middel
harnis en Oostflakkee is reeds 10 jaar
een regionale indicatiecommissie ge-
funktioneerd. Deze stoelt op ex artikel 6j
van de Wet op de bejaardenoorden. De
commissie bestaat uit 5 leden en toege
voegd secretaris. Een arts en een maat
schappelijk werkster, die het onderzoek
verrichten om personen die tot opname
in een bejaardenoord verzoeken, maken
van de commissie verplicht deel uit.
De raad werd geconfronteerd met een
voorstel tot het afgeven van een verkla
ring van geen bezwaar als bedoeld in
artikel 1 van de Wet gemeenschappe
lijke regelingen. De bedoeling is om de
indicatiecommissie met een lid uit te
breiden. Om tot verantwoorde indice-
ring over te gaan voor personen die in
een verpleeghuis dienen te worden
opgenomen is naar de mening van de
commissie uitbreiding met nog een arts
dringend noodzakelijk.
Er dient nl. een schriftelijk rapport te
worden opgemaakt en dat alleen al bete
kent, gezien het aantal aanvragen, een
aanzienlijke toename van de werk
zaamheden van de arts.
In het Overlegorgaan van de gezamen
lijke colleges van B en W van Goeree en
Overflakkee is men niet tot overeen
stemming kunnen komen tot vorming
van één regionale indicatiecommissie
voor zowel opname in een verzorgings
tehuis (rusthuis) of in een verpleeg
tehuis.
Dhr. Kersbergen (WD) had geen goed
woord over voor de houding van de
gemeente Goedereede. In die gemeente
funktioneert overigens al een plaatse
lijke indicatiecommissie en deze werkt
volgens de gemeente Goedereede naar
tevredenheid.
Ook mevr. van Eck-Knape (CDA) vond
het jammer dat Goedereede niet tot de
regionale commissie wenst toe te treden.
Zij zag hier reeds een taak voor het
Samenwerkingsverband Goeree en
Overflakkee in de toekomst.
Met de vraag „waarom niet" hield
vooral dhr. Hoogzand zich bezig. De
regionale commissie (destijds door Hoog
zand geïnstalleerd red.) heeft veel werk
verricht en wij mogen als raad daar erg
dankbaar voor zijn, vond hij. De situatie
is op het moment niet erg rooskleurig.
Voor het rusthuis „de Goede Ree" staan
thans 45 alleenstaanden, waarvan 22
met de hoogste urgentiegraad, op de
wachtlijst, terwijl er voor „Ebbe en
Vloed" en „Geldershof' voor ieder
tehuis nog eens 10 personen zijn ge
ïndiceerd. Echtparen liet hij daarbij bui
ten beschouwing.
Dhr. Hoogzand betreurde het eveneens
dat de gemeente Goedereede niet wenst
toe te treden. Hij noemde een aantal
argumenten waarbij hij namens zijn
fraktie de gemeente Goedereede ver
zocht toetreding tot de regionale indica
tiecommissie opnieuw in „beraad" te
willen nemen.
Eventuele uittreding is reeds vergemak
kelijkt van 5 naar 2 jaar; uitbreiding van
de goed funktionerende regionale com
missie kan door Goedereede alleen
maar versterkt worden en voor de indi-
cering van personen voor opname in
een verpleegtehuis is men ook in die
gemeente uitsluitend aangewezen op de
Verpleeginriching „de Samaritaan".
Aangezien deze verpleeginrichting de
Herv. Diaconale Gezondheidszorg als
beheersorgaan heeft behoeft dit toch
geen afzijdigheid.
Ook de kosten van de regionale com
missie worden over de deelnemende
gemeenten gelijkelijk verdeeld. Middel
harnis wil heus de dienst niet uitmaken
en zeker niet over de rug van hulpbehoe
venden, aldus Hoogzand.
Weth. Koppelaar had weinig moeite met
de beantwoording. Ook hij vond, dat het
beter was geweest, dat de gemeente Goe
dereede inderdaad tot de regionale indi
catiecommissie was toegetreden. In het
gezamenlijk overleg is dit zeker wel
getracht, verzekerde hij de raad. Op een
vraag van dhr. Rijvers (VDB) of de men
sen voor indicering in de gemeente Goe
dereede hiervan niet de dupe zullen
gaan worden, antwoordde weth. Koppe
laar dat dit niet het geval behoeft te
zijn.
Het voorstel werd zonder hoofdelijke
stemming aanvaard.
Het voorstel tot het beschikbaar stellen
van een extra krediet i.v.m. de vaststel
ling van de jaarrekening 1987 van de
Stichting Olympia, leed schipbreuk.
Reeds in de commissie Onderwijs en
Welzijn hadden de meeste leden het
voorstel niet begrepen. Gevraagd werd
een extra krediet ten bedrage van
ƒ27.852,-.
In het voorstel werden verschillende
tekorten genoemd. Voorts bleek uit het
voorstel, dat de gemeente ook niet pre
cies inzicht heeft in de extra kosten. Hoe
de uitsplitsing en de vergelijking ook uit
vallen, het tekort over 1987 staat vast.
Dhr. v.d. Ketterij (SGP/RPF) vroeg zich
af, of de raad wel een beslissing had
genomen voor het eerste krediet van
ƒ50.000,- dat in 1988 ook al als extra
krediet werd aangegeven. Wij gaan met
dit tweede extra krediet niet akkoord. De
SGP/RPF fraktie zal niet alleen om
financiële redenen tegen dit krediet
stemmen, maar ook om principiële
redenen. Het Sportkomplex de Staver is
op zondag open en dat is tegen God's
wil, getuigde dhr. v.d. Ketterij!
De CDA fraktie was voor de verlening
van dit extra krediet. We hebben hier
met aanloopverliezen te maken en die
konden moeilijk worden begroot, zo
sprak mevr. van Eck-Knape.
Dat was ook de mening van de WD,
PvdA en VDB fraktie. Dhr. Kersbergen
verklaarde de overname van het Sport
komplex van de gemeente door de Stich
ting Olympia een moeilijk te becijferen
aangelegenheid te vinden.
De fraktie Hoogzand dacht daar anders
over. Hij vond dat een bedrag van
ƒ50.000,- plus nu weer 27.852,- als
extra kredieten ten laste van de ge
meente voor zijn fraktie niet door de
beugel kon. Er is destijds met aanloop
verliezen rekening gehouden. Zijn frak
tie is benieuwd naar de jaarrekening
1988 van de Stichting Olympia waarvan
hij geen bestuurslid is maar wel lid van
de gemeenteraad.
Ik vind het bovendien achterbaks van
de weth. van financiën, kennis dragende
van het feit van deze extra krediet
aanvrage, hij dan toch maar een bedrag
van meer dan 1.000.000,- voor dat
zelfde Staverkomplex, beschikbaar
wilde stellen.
Mevr. Vernooy (PvdA) vond het niet
juist van dhr. Hoogzand nu „haar" wet
houder niet aanwezig was hem achter
baks te noemen. De raadsvoorzitter
mevr. Sleurink, vond dat een opmerking
over een wethouder het hele college aan
gaat. Dat is juist, repliceerde Hoogzand,
maar trok de beschuldiging van achter
baksheid niet in.
Burgemeester Sleurink vond de becijfe
ring inderdaad erg ingewikkeld maar
vond wel dat de raad rekening kon hou
den met het feit dat de jaarrekening 1987
van de Stichting Olympia door een
accountant was gecontroleerd.
Na gehouden stemming bleek het voor
stel te zijn verworpen met 8 tegen 7.
Tegen stemden de SGP/RPF fraktie en
de fraktie Hoogzand.
Door mevr. Sleurink werd meegedeeld
dat het college zich over de uitslag zal
dienen te beraden.
Mededeling werd gedaan van het ver
trek - per 1 mei - van raadslid Ing. J. M.
Kemner, lid van de fraktie Hoogzand.
Dhr. Kemner was 7,5 jaar raadslid. Hij
MELISSANT/OUDDORP
Donderdag 9 maart is er gelegenheid tot
het verzilveren van R.B.S. systeem en
Schilderzegels voor de a.s. feestdagen bij
J. du Pree, Bemhardstraat 31, Melissant,
van 6 - 7 uur.
In Ouddorp kan dit ook op donderdag 9
maart bij M.P. Grinwis, Koolweg 29a
(01878-1172), tussen 8 en 9 uur.
RECTIFICATIE
OOLTGENSPLAAT e.o.
In het verslag onder bovenstaande kop,
geplaatst in het j.l. vrijdagnummer is
onder de tussenkop Bestuursmutaties
een groot gedeelte weggevallen. De
juiste tekst wordt hieronder in zijn
geheel weergegeven.
Om gezondheidsredenen heeft de heer
P. Kamp bedankt als lid van het bestuur
van de Rode Kruisafdeling. De heer P.
in 't Veld treed af wegens de statutaire
leeftijdsgrens. De voorzitter bedankte
Let opl! verschillende hoogtes en kleuren
Maak vrijblijvend een proefrit!
Sommelsdijk, tel. 01870-2430
neemt ontslag wegens verandering van
werkkring die verhuizing noodzakelijk
maakt. In de aprilvergadering zal van
dhr. Kemner afscheid worden genomen.
Volgende raadskandidaat op de lijst
Hoogzand is dhr. G. v.d. Mast te Stad
aan 't Haringvliet.
beide heren voor hun werk. De heer
Kamp heeft 17 jaar zitting gehad en was
2e voorzitter, P. in 't Veld bijna 42 jaar en
was 2e sekretaris. „Met raad en daad
stond de heer Kamp de vereniging bij,
leidde af en toe een vergadering en bij
komstige evenementen, was specialist in
het oragniseren van reisjes, stippelde de
route's nauwkeurig uit en wist zijn gas
ten in de bus te vermaken", aldus de heer
Van Peperstraten. „Hij deed veel voor
het Rode Kruis en deze taak willen wij
honoreren met het aanbieden van een
geschenkenbon en een boeket bloe
men", aldus de voorzitter, die een en
ander aan mevrouw Kamp-de Vos uit
reikte daar de heer Kamp wegens een
verkoudheid niet aanweizg kon zijn.
Ook de heer In 't Veld kreeg een boeket
bloemen, maar hij blijft nog als advise
rend lid in het bestuur.
De twee plaatsen in het bestuur worden
ingenomen door twee dames, namelijk
mevrouw L.S. de Vos-Duim (Ooltgens-
plaat) en mevrouw J.M. IJpelaar-Nugter
(Achthuizen). Zij werden hartelijk wel
kom geheten.
Donderdag 2 maart 1989 vond 's middags om half vier de eerste
steenlegging plaats van de bejaardenwoningen die gebouwd
worden in opdracht van de Ned. Herv. diakonie van Nieuwe
Tonge.
Deze handeling werd verricht door de voorzitter van de dia
konie, de heer Chr. Brooshoofd, onder het toeziend oog van
architect, aannemer en bouwtoezicht Hoewel de weersom
standigheden niet gunstig waren, kan toch van goede
belangstelling worden gesproken. Het voltallige personeel
van de fa. Boeter en de onderaannemers waren allen verte
genwoordigd. De burgemeester mevr. J.G. Sleurink-Rab-
binge met haar man, ds. A. Belder en de kerkeraad der Ned.
Herv. gemeente alsook belangstellenden uit de gemeente,
zowel jong als oud.
Na het plaatsen van de steen, met als inscriptie Deuterono-
mium 33:27a „De eeuwige God zij u een woning", werden
allen uitgenodigd mee te gaan naar het Hervormd centrum
Elim aan de Zuiddijk 19. Daar werden de aanwezigen harte
lijk welkom geheten door dhr. Chr. Brooshoofd. Hij wenste
de architect, aannemer en bouwers kracht en wijsheid tot om
het begonnen werk te kunnen volbrengen en voor onze
bejaarden deze huizen te bouwen.
Na het nuttigen van een kop koffie werd eerst het woord
gevoerd door de burgemeester. Zij prees het voornemen van
de diakonie van Nieuwe Tonge om, in navolging van diako-
nale taak, in te spelen op de behoefte van de tijd. Er komen
steeds meer bejaarden en door deze huizen te laten bouwen
biedt u de ouderen uit uw gemeente de mogelijkheid om in
eigen omgeving de levensavond door te brengen. Zij sprak
de hoop uit dat de bouw voorspoedig mag verlopen, en de
bewoners zich in hun huis zullen thuisvoelen.
Door dhr. Chr. Brooshoofd werd na gebed gelezen uit Deu-
teronomium 33 20-29. Ds. A Belder hield daarna een korte
meditatie over de tekst die als inscriptie is aangebracht in de
steen. „De eeuwige God zij u een woning".
Hij stond stil bij de inhoud van deze worden die door Mozes
werden gesproken tot het volk van Israël voordat hij stierf en
voordat het volk het beloofde land binnenging. Het is als een
zegenbede die een scheidende vader zijn kinderen meegeeft.
De man Mozes, die tijdens zijn roeping moest zeggen dat hij
zwaar van tond was, kreeg hier de genade om het volk wat hij
zoveel jaren had geleid, deze bede mee te geven.
De toekomstige bewoners van deze huizen, de bejaarden uit
onze gemeete, zijn ook aan het laatste stuk van hun levens
reis bezig. Zij en ook wij allen zullen eenmaal moeten ver
huizen, maar dan echt voor de laatste maal. De Schrift leert
het ons „de mens gaat naar zijn eeuwig huis". Door dominee
Dhr. Brooshoofd aan het werk.
werd met nadruk gewezen op de noodzaak om, voordat het
te laat is, te zoeken wat hier in deze tekst naar ons toekomt,
opdat deze woorden in ons leven in vervulling gaan.
Deze huizen die we nu hier bouwen zijn van hout en steen en
zullen niet eeuwig staan, maar er is een huis dat niet met
handen is gemaakt en dat is eeuwig in de hemelen. Als de
eeuwige God ons een woning is dan is ons daar een plaats
bereid. Hoe zalig om dat te mogen weten en zo in ons aardse
huis te mogen wonen, dan zult u als bejaarden die erin mag
wonen een goede tijd beleven.
De middag werd door ds. A. Belder met dankgebed
afgesloten.
j^4***^f*»**4^f^]f**Af
EïOOK JAN K,S.SPt M2H.
Publikatierecht door de uitgever
Bosch en Keuning - Baarn.
Overgedragen aan de Ver. Streekmuseum
Goeree-Overflakkee, Sommelsdijk.
- 41 -
Marietje liet zich van haar stoel zakken.
„Zitte!" gebood vader. „Me hawe nog
niet gedankt".
Samen dankten ze, en nauwelijks had
vader „amen" gezegd of Marietje kroop
al over de grond. Geertje kwam er ook bij. En hoe
wel Huibje telkens bevestigde, dat er niets uit zijn
zak gevallen was, zocht hij toch ijverig mee.
„Ik hawe 't oak gehoard", zei Geertje, „mit je neus-
doek uut je zak te haelen"....
„Hier ha 'k het",.... juichte Marietje. Schielijk
kwam ze van onder de tafel. „Joon moeder.... da's
Sien d'r riengetje"....
„Wat zei je, meid?.... Hoe ken dat noe?"....
Sien kwam haastig teruglopen, ze was al bij de
kamerdeur om naar de keuken te gaan. Marietje
hield het ringetje in de hoogte. Sien ritste het uit
haar handen. Vader stond er ook bij en Huibje
keek er naar met ogen vol verbazing.
„Hoe kom joe daer an?".... vroeg Sien bits.
Huibje blies zware rookwolken uit. Ze schudde
hem driftig bij zijn schouder heen en weer. „Zei
op.... hoe kom je daer an".... Een donker vermoe
den was in haar wakker geworden. „Dat hei je
voo' m'n bie Piet motte brienge, eh?"....
„Watte?".... vroeg vader. Hij had de zaak tot nu toe
van de grappige kant bekeken. Het gebeurde wel
meer, dat Huibje met het een of andere stukje
speelgoed van de meisjes in zijn zak liep. Waarom
zou hij ditmaal zijn keus niet op Sien d'r ringetje
gevestigd hebben? Ze had het zeker niet goed
opgeborgen. MAar wat ze nu zei was iets anders.
„Wanneer heit 'n dat riengetje voo' je weg motte
brienge?" vroeg hij haastig.
Driftig vertelde Sien. Ze was boos op Huibje. Met
dat lelijke gekke ventje kon je nu letterlijk niets
beginnen. Wat had hij nu weer uitgezet?
„Wat hei je mit dat pakje gedaen?" vroeg vader
aan Huibje, toen Sien uitverteld was. „Opege-
maekt".... Hij grijnsde.
„Waerzoa?"....
„Op den dorsvloerdaer gunter, waer 't gisterae-
vend ofgebrand is.... Mar ik hawe 't nie gedae,
oor.... de rotten hawe 't gedoet... die kwamme
zoa".... en Huibje trok een paar felle ogen,en
toen is het an 't branden gegaen"....
Vader werd lijkbleek. Hij had het langzaam voe
len aankomen, dat het zó gegaan moest zijn, maar
toch overweldigde hem de schrikkelijke waarheid
nog. Huibje had het spulletje van Piet z'n vader in
brand gestoken!....
„Leelijke gekke suffer", viel hij uit, „joe mit je rot
ten.... dat hei joe gedaen.... uut de weege.... m'n jas,
vrouwe.... joe mit je beetje verstand.... je heit een
heel huushouwen ongelokkig gemaekt"....
Hij schoot zijn jas aan. Sien begon te schreien.
„Gae noe mar nie bleete", zei hij boos, „je had
beter gedaen mi' naer je vaoder te luusteren. Dat
komt er noe van!"....
„Deugniet!".... bitste hij tegen Huibje, die daar
nog altijd stond, verslagen als een stout kind. „Je
weet toch, datje mit geen vier in een schuure mag
komme, eh?"....
„Ik hawe nie mi' luusjefairs op de rotten gegoaid,
oar".... verklaarde hij pertinent, „de rotten hawe 't
mit d'r oagen gedaen, eh Geert?"....
Vader was de deur al uitgegaan.
De avond ging traag voorbij in angstig wachten
tot vader terug kwam. Het was stil in huis. Moeder
en Sien zaten zwijgend kousen te stoppen, ieder
aan een kant van de tafel. Huibje was bij de
kachel gaan zitten, met zijn ellebogen op zijn
knieën leunend, en de pijpekop in zijn beide han
den. Hij rookte, zijn ogen waren strak gevestigd
op het vuur, dat met elke smekkende haal helder
opgloeide. De twee kleintjes waren al naar bed en
de jongens waren naar de keuken gegaan. Af en
toe klonken hun stemmen gedempt door de geslo
ten deur.
Telkens als ze een paar klompen in de verte
hoorde aankomen luisterde Sien. Dan bleef ze
even zitten met de stopnaald in haar vingers.... De
klompen klotsten nader.... nu waren ze bij de
voordeur.... Nee, het was vader niet.... ze gingen
voorbij, langzaam stierf het geluid weg in de verte.
Ze boog zich dieper over haar werk heen en ze
wachtte weer....
Ze wilde dat vader terug kwam. Wat was hij doen?
Waarom was hij zo ineens weggegaan? Ze zou het
graag aan moeder vragen, maar ze dorst niet. Ze
durfde niets te zeggen, want dan zou moeder van
haar werk opkijken, en dan moest ze moeder in
het gezicht zien.... Daar was ze bang voor.... Ze
had de schuur en het huis van Piet z'n vader in
brand gestoken.... en ze had gemaakt, dat Piet z'n
vader nu in de gevangenis zat. Moeder's ogen
zouden haar verwijtend aanzien.... een zwijgend
droef verwijt...
Toen vader eindelijk kwam schrok ze nog. Daar
was vader nu! Wat zou er nu gaan gebeuren? Ze
voelde de angst aan haar hart en in haar keel....
Loom prikte ze nog in de kous, haalde de draad er
doorheen.... haar gedachten waren er niet bij, ze
had geen gedachten nu.... Ze had alleen maar
angst om wat vader nu zeggen zou, om wat ze nu
weten ging....
Ze durfde niet op te kijken, dan zou ze vaders
gezicht zien, en dat van moeder, die nu naar vader
keek.... Ze voelde, dat het zo was.... Ze hoorde hoe
vader zijn jas uitdeed en aan de koperen knop
van de kamerdeur hing.... Dan ging hij bij de
kachel zitten naast Huibje. De jongens kwamen
uit de keukena. Sien hoorde, dat ze luidruchtig
praatten, maar wat ze zeiden verstond ze niet
eens. Ze wist alleen, dat vader niets zei....
Ze wenste vurig, dat moeder iets vragen zou, maar
moeder vroeg niets. Ze zou misschien wachten tot
de jongens naar bed waren, en Huibje. En ze
hoopte, dat ze gauw naar bed zouden gaan....
De jongens waren naar boven gegaan. Er was een
druk geschuifel op zolder van blote voeten, en
kraak- en piepgeluiden van de ledikanten, en
stemmen.... Nu was alles stil geworden, ze
sliepen....
Huibje was met de jongens meegesukkeld, aarze
lend. Hij had de hele avond geen woord meer
gezegd. Telkens als zijn onrustige ogen die van
een ander ontmoetten, dan grijnsde hij, een onno
zele, verlegen grijns....
(wordt vervolgd)