EIUVt1DEI1-niEUW5 Uniek „School-concert te Middelharnis Zuinig aan Overdenking POSIIÜ M uit de Heilige Schrift Kledinginzameling KMErrïMBOKMTJïS 99 De uitvoerenden: Aktie Zuinig Stoken Een stukje elektronica in uw lamp AKTIE ZUINIG STOKEN t=S: :S=4; =ü=a O RoJ do ro, wij drukken ze vakkundig, vliegensvlug en voor een redelijke prijs drukkerij kranse bv WEG WAAS kastbieu KOnnSVEND TUIG WAAROM IN DE OLIE? GEHAUD OOOR ALKOHOl OUDE-MANNENkWAALTJE 01870 4844 veel en snelle verkopen! VERVOLGVERHAAL 2e Blad VRIJDAG 17 FEBRUARI 1989 No. 5776 Op D.V. vrijdag 24 februari, aanvang 20.00 uur, hopen Marijke Nieuwen weg (sopraan). Peter de Groot (coun ter-tenor) en Jan van Dijk (toetsenist) een wel zeer fraai concert te verzorgen in de Aula van de Chr. Scholenge meenschap „Prins Maurits", Kon. Julianaweg 57 te Middelharnis. De Stichting Kerkconcerten Goeree- Overflakkee, die dit concert organiseert, prijst zich gelukkig gebruik te mogen maken van deze prachtige ambiance met haar schitterende pijporgel, piano en - een door Matthijs Mijnders ge bouwd en beschikbaar gesteld - cla- vecimbel. Uiteraard is deze avond bedoeld voor iedereen die van vocale- en instrumen tale muziek houdt, maar met name de schooljeugd willen we zeker apart sti muleren in grote getale op te komen, om te ervaren hoe schitterend de muziek van alle tijden ook in hun werkomge ving kan klinken. Marijke Nieuwenweg en Peter de Groot kunnen bogen op een jarenlange erva ring in het zingen van duetten die in hun concerten meestal chronologisch of the matisch worden geordend en gekozen. Deze keer gaan ze echter uit van een theatraal perspectief waarbij de compo sities onderling eerder contrasterend werken dan „logisch" met elkaar ver bonden zijn. Dit concept brengt met zich mee dat de toehoorder telkens op een ander (ver keerd) been wordt gezet; een midde leeuwse canon naast een love-song uit de zestiger jaren van onze eeuw, Ba- dings naast barok, zwoele romantiek naast een ondeugend lied uit de Re naissance. Het door elkaar gooien van alle aspec ten van het duet-zingen biedt een grillig maar fonkelend en sprankelend beeld van wat er in de loop der eeuwen voor deze vorm van musiceren is bedacht. Het spreekt van zelf dat de begeleider van dit programma nog het best een „toetsenist" genoemd kan worden om dat hij diverse instrumenten zal moeten bespelen om het geheel in de juiste stijl te kunnen begeleiden. Het uiteindelijke doel is om met toege wijde liefde voor datgene wat de compo nisten hebben neergeschreven het pu bliek op een onconventionele manier te vermaken met bekende en minder be kende duetten uit de muziekgeschiede nis. Peter de Groot - countertenor Studeerde aan het Arnhems Conserva torium bij Aafje Heynis. Werkte als solist bij het Gezelschap voor Oude Muziek „Pan" en maakte in 1986 zijn buitenlandse debuut als solozanger bij het Tölzer Knabenchor o.l.v. prof Schmidt-Gaden in de Salzburger Fest- spiele. In Nederland, België en Duitsland is hij inmiddels veel te horen in diverse canta tes, passionen en andere concerten bij gerenommeerde dirigenten. In 1988 was hij gastdocent aan het Jana- cek Conservatorium van Bmo in Tsje- choslowakije, het land waar hij samen met zijn begeleider, Shalev Adel, een tournee maakte. Peter de Groot maakt thans deel uit van twee internationale ensembles; „Capri- comus" en „El Ayre Espanol" waarmee Energiezuinige lampen bestaan al geruime tijd. Sinds kort is er een nieuw type energiezuinige lamp: de elektronische spaarlamp. De voor schakeling vindt elektronisch plaats in de lampvoet. Daardoor is deze lamp klein en vrij licht. De lamp kan in vrijwel elk arma tuur worden toegepast waarin een gloeilamp past. Door de elektroni sche voorschakeling is de nieuwe lamp extra zuinig. Bovendien le vert hij na het starten vrij snel de volledige hoeveelheid licht. Elek tronische spaarlampen hebben eenzelfde kleur licht als gloeilam pen en doen het goed in de huis kamer. Bij uw energiebedrijf weten ze alles over zuinig omgaan met elektriciteit. Loop gerust eens binnen. De tabel voor de week van: 6 februari 1D 39 t.e.m. 12 februari 1989 Normaal jaar- Weekslreel- Totaal street- verbruik verbruik verbruik 500 m' 12 m» 204 m^ 600 m» 14 m= 245 m' 700 m' 17 m= 288 m= 800 m» 19 m" 329 m= 900 m' 22 m' 371 m= 1000 m» 24 m= 412 m' 1100 rr\' 27 m^ 454 m' 1200 m= 29 m= 498 m' 1300 m= 32 m= 538 m' 1400 m' 34 m' 578 m» 1500 m= 36 m= 623 m= 1600 m' 39 m» 665 m» 1700 m= 41 m' 701 m= 1800 m' 44 m' 747 m» 1900 m" 46 m= 787 m= 2000 m= 49 m= 831 m" 2200 m' 54 m" 916 m' 2400 m= 59 m= 1000 m= 2600 m' 64 m' 1083 m3 2800 m' 69 m= 1166 m' 3000 m» 73 m' 1252 m' 3500 m' 86 m" 1459 m= 4000 m= 98 m= 1670 m'> 4500 m' 111 m= 1884 m^ 5000 m' 123 m= 2090 m' 5500 m= 135 m= 2300 m» 6000 m' 148 m= 2514 m= Weersomstandigheden: Afgelopen week lag de buitentemperatuur aanzienlijk boven het normale niveau, het VKaaide iets harder dan normaal. Weergegevens Valkenburg Z-H berekeningsmodel NV GEB ZHW hij in vele west- en oost Europese landen en Israël heeft opgetreden of zal op treden. Test ons nog te vermelden dat Peter de Groot sinds februari 1989 als docent ver bonden is aan de muziekschool „Goe- ree-Overflakkee". Marijke Nieuwenweg - sopraan Studeerde aanvankelijk piano, later solozang aan het Rotterdams Conserva torium bij David Hollestelle en Jan Heije. Daarna volgde zij interpretatie cursus bij Elizabeth Kooymans. Zij is een veel gevraagd soliste in het Nederlandse oratoriumveld en heeft met praktisch alle bekende dirigenten van Nederland gewerkt. Tevens is zij docente solozang aan de Barendrechtse muziekschool. Thans wordt zij gecoacht door de mezzo sopraan Jard van Nes. Jan van Dijk - toetsenist Ontving het grootste deel van zijn muzi kale opleiding van Arie J. Keyzer. Op 13- jarige leeftijd werd hij organist te Oude Tonge, daarna achtereenvolgens te Mid delharnis, Zierikzee en Rotterdam. Na zijn studie orgel en piano aan het Rotterdams Conservatorium nam hij orgellessen bij Flor Peeters en Bernard Bartelink. In 1984 nam hij deel aan de zomeracademie te Haarlem bij Daniël Roth en Gisbert Schneidera. Hij geeft regelmatig orgelconcerten in Nederland en maakte onlangs een tournee door Oostenrijk. Toegangsprijs ƒ5,- (scholieren, CJP- houders en 65+ ƒ2,50). En de smaadheden dergenen die U smaden, zijn op Mij gevallen. (Psalm 69 vers 10b) Hoe wordt toch in deze woorden de ernst en de diepte der zonde getekend. Van nature hebben we helemaal geen last van de zonde. Hoe nodig is het toch dat Gods Geest ons bekend maakt met ons diep bederf Deze gekomen zijnde zal de wereld overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel. De zonden zijn menigvuldig in ons leven. David belijdt in Psalm 65: „Een stroom van ongerechtigheden, had d'overhand op mij". Niet zo af en toe een verkeerd woord of een onjuiste handeling, nee, een stroom. Maar wat is de zonde ten diepste? De tekst noemt het een smaden van God. De zonde is vijandschap tegen en ver achting van God. Als we voortgaan in ongeloof en hoog moed, dan smaden we God. Als we ons uitleven in de zonde en werelddienst, dan tergen wij de Allerhoogste. Als ik Zijn Woord veracht. Zijn dag ontheilig, niet beef vanwege Zijn rechtvaardigheid en heiligheid, niet verwonderd ben van wege Zijn lankmoedigheid, barmhartig heid en verdraagzaamheid, dan smaad ik Hem. De Heere zegt van het volk wat in de woestijn gewandeld heeft: „'k Heb aan dit volk wat Mij vergat, een lange tijd verdriet gehad. Ja, veertig jaar hen hoon verdragen. O, als zo de zonde eens doorleefd mag gaan worden, wat krijgt de zonde dan een schandelijke maar ook een smarte lijke diepte. De zonde is dus niet zomaar wat ver keerde woorden en werken, maar een smaden van God. Dan is de belijdenis zondaar zo maar geen oppervlakkige lippenbelijdenis, maar een smartelijke inleving, een goeddoend God getergd en gesmaad te hebben. Is dat ook uw harte lijke beleving geworden? Geschapen om Hem te bedoelen en de eer te geven, maarzo diep gevallen, dat we niet alleen Hem vergeten dagen zonder getal, maar ook smaden en onteren. Maar hier spreekt Hij Die Zich Borg gesteld heeft voor Zijn kerk. Hier getuigt de Zaligma ker van zondaren van Zijn Borgwerk. Hij, Die gekomen is om te zoeken en zalig te maken dat verloren was, opdat smaders en honers van God en Zijn eer nog door Hem met God verzoend kun nen worden. De smaadheden dergenen die U sma den zijn op Mij gevallen. Hij is gehoond, bespot, gesmaad gewor den opdat smaders van God nog zalig kunnen worden. O zie de wonderlijke diepte van het liefelijk Evangelie. Zijn rug is doorploegd geweest met geselsla gen, want op Hem werd de last van al de smaadheden van Zijn volk gelegd. Wat wordt de zonde dan beweend en gehaat als we hier door het Woord en de werking van Zijn Geest iets van leren verstaan, maar wat wordt dan ook Zijn Persoon en werk dierbaar geacht, hoog geschat en bewonderd. Hij is aan het vloekhout gehangen en Hij heeft ontelbare smaadheden gele den, opdat wij, zo juicht Gods volk in het H. Avondmaalsformulier, nimmer meer te schande zouden worden. Door de smaadheid van Zijne striemen is hun een eeuwige genezing geworden. Door de smaadheid van Zijn doornenkroon ontvangt Gods volk de eerkroon. Door de smaadheid van de purperen koningsmantel, ontvangen zij de mantel der gerechtigheid, opdat de schande hunner naaktheid bedekt zou worden. Door de smaadheid van de rietstok in Zijn Hand mogen zij de gouden schep- ter van Zijn eeuwige barmhartigheid aanschouwen en bewonderen. Ja, de smaadheid van de doorsteking van Zijn gezegend Middelaarslichaam door de speerstoot van de soldaat gaf de gezegende Fontein van het bloed tot rechtvaardigmaking en het water tot heiligmaking, zo tot volkomen verlos sing. Zij God gesmaad. Hij de smaad heid gedragen en verzoend. Vraagt toch naar de Heere om te mogen leren verstaan bij aanvang of verdere voortgang, de diepte der zonde en de rijkdom der genade om met David te mogen zingen: Maar ons weerspannig overtreden verzoent en zuivert Gij. Ouddorp D. Heemskerk Voorstraat 13, 3245 BG Sommelsdijk Tel. 01870-2275, Ik had teakhouten tuinmeubelen buiten laten staan. Nu is er een soort waas op geko men. Hoe kan ik ze weer netjes opknappen voor gebruik? Antwoord: Teakhout is uitstekend ge schikt voor meubelen, maar buiten heeft het veel te lijden van regen en wind. Wilt u zo'n verweringslaagje voorkómen, dan moet u ze 's zomers geregeld met teak-olie behandelen en ze bij regen schuin zetten en afdekken, en 's winters binnenhalen. Die waas kunt u er afha len door het hout eventjes en heel licht met fijn schuurpapier op te schuren en daarna met teak-olie te behandelen, ten einde verdere aantasting te voorkomen. Het hout moet wel kurkdroog zijn vóór u gaat schuren. ^■'^^■^■>^*^■^■^■4■^■^■^■*^■***'^^■**'^>^>^^■^■>^*'^'^'^'^4■*>^>$■*>^*>^^■*>^*^■'^'^^■^■^■^■'^^■'^'^^■'^* Deze vraag- en antwoord-rubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er kosteloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u sturen aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Post bus 8, Middelharnis, met in de linker bovenhoek „Vragen-rubriek" vermeld. De vragen worden door deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending compleet met antwoord in deze rubriek worden ge publiceerd. We bewaren het bier in een gangkast, omdat het in de koelkast te koud wordt. Maar lauw bier is niet zo lekker. Weet u een betere plek in een centraal verwarmd bovenhuis? Antwoord: Bier moet bij een tempera tuur van 6 a 8° C bewaard worden. Daarom kunt u het beter in een teil fris leidingwater zetten, of als het niet vriest, op een koele plaats in de schaduw. Een enkele jaren geleden aangeschafte computer moest nu al vervangen worden. De fiscus schrijft voor dat „rekentuig" 5 jaren afschrijving voor. Dat kan toch niet met die snel verouderende elektronica? Antwoord: Nee, de afschrijving van kortlevende elektronische apparatuur kan nu in overleg met de inspectie op drie jaar worden gesteld. A Is er olie op zee drijft, kost het grote moeite de zeevogels daaruit te redden. Waarom gaan die vogels juist op de olievlekken af? Antwoord: Zeevogels zoeken, vooral bij stormachtig weer, rustig water op om naar vis te duiken. Olie op de golven betekent: de oppervlakte rustig maken. Dat gebeurde vroeger al bij reddingspo gingen in de storm. Duikende vogels raken dan echter helemaal besmeurd en kunnen niet meer wegvliegen. Hoe komt 't, dat vruchten die ik op brande wijn zette voor de bowl of rumpt, hard en taai zijn geworden? Dat hoort toch niet? Antwoord: Dat komt, doordat de bran dewijn vocht onttrekt aan die vruchten. Door dezelfde oorzaak krijgt de mens „nadorst" na het nuttigen van veel glaas jes! Als u brandewijn kiest voor een feestelijke drank, moet u vruchten ge bruiken die zo rijp mogelijk zijn. Dan zijn de celwandjes het zachtste. Ver werkt u fruit uit eigen tuin, wacht dan tot het overrijp is. Of maak bowl met behulp van vruchtensappen en bijv. mousserende wijn. Kunt u mij uitleggen, waarom uitsluitend oudere mannen last krijgen met hun pro staat? Kan dat genezen zonder bestra ling? Antwoord: Dit kwaaltje treedt op, als bij de man het hormonen-evenwist in de overgangsjaren verstoort is en zijn pro staat groter wordt. Dat is de zg. voorstan- derklier die de blaashals en het begin van de urinebuis omgrijpt en een deel van de vloeistof levert, waarmee zaad cellen uit de teelballen worden uitge- stuwd. Vergroting van die klier houdt in, dat de urinebuis langzamerhand wordt toegeknepen, zodat de vochtlozing wordt verstoord. Daardoor kunnen zich vervelende afwijkingen voordoen bij het plassen. Tegenwoordig kan dit groten deels worden voorkomen door het ge bruik van druppels als Dr. Vogel's Sabal complex, maar die mag men in de regel maar één maand per kwartaal innemen, en dan twee maanden niet. Wordt het plassen te moeilijk, dan kna er met een kleine operatieve ingreep iets aan de binnenzijde van de prostaat worden afgeschild, zodat de doorstroming door de urinebuis niet verder wordt belet. Bestraling is in dgl. gevallen niet nodig. GOEDEREEDE Omdat in veel Oostbloklanden de ar moede nog zeer groot is, vraagt de Stich ting Vervolgd Christendom om kleding voor noodlijdende gezinnen in Polen en Roemenië. Met gebruikte kleding voor kinderen, mannen en vrouwen kunnen we veel mensen gelukkig maken. Deze kleding kunt u inleveren bij het zaaltje van de Gereformeerde Kerk te Ouddorp op donderdag 23 februari van 19.00 - 21.00 uur of het zaaltje van de Gereformeerde Kerk te Stellendam op maandag 20 februari van 19.00 - 21.00 uur. Vanaf deze verzamelpunten zal de kle ding worden opgehaald om vervolgens in Naarden door vrijwilligsters te wor den nagekeken en gesorteerd. Onbruikbare kleding wordt in Neder land verkocht en komt daardoor toch ten goede aan het werk van de Stichting; bruikbare kleding zal worden vervoerd naar kerken in het Oostblok, waar de verdeling plaatsvindt voor alle gezin nen. Wij bevelen deze inzameling van harte bij u aan! 600R J»« KSAFl HJÜ, Publikatierecht door de uitgever Bosch en Keuning - Baarn. Overgedragen aan de Ver. Streekmuseum Goeree-Overflakkee, Sommelsdijk. - 36 - Nee.... hij gaf een schreeuw van angst, hij voelde hoe de scherpe rook hem het ade men onmogelijk maakte. Hij trapte tegen de houten planken, hij voelde hij de splinters zijn handen verwondden. maar nog altijd was er de deur niet. Hij moest meer naar rechts, nee toch niet, naar links, hij wist het niet meer, en ineens viel de gedachte hem in, dat dit het einde was, dat hij nu sterven ging.... Hij moest aan Sien denken, zou ze nog om hem schreien als hij dood was, zou ze hem alles verge ven?.... En vader.... vader had de schuur in brand gestoken.... Achteloos gingen zijn vingers langs de wand, zijn gedachten waren er niet meer. En moe der.... wat moest er van moeder worden.... En van hemzelf... als hij straks voor God zou staan.... hij had daarnet nog ruzie gezocht met vader.... Hij schrok er van.... Nee, hij kon nog niet sterven, nu nog niet... zoals hij daarstraks gedaan had.... En dan in een brandende schuur, het was of de hel om hem heen loeide.... Als razend begon hij tegen de wand te trappen, maar op de mestput was het nu stil, alleen het knetteren van de vlammen was om hem heen. Er viel een brandend stukje hout op zijn hand, een kleine vurige splinter, naast hem sloeg een felle vlam rossig door de wand. En ineens wist hij waar hij was en had hij de klink beet. De deur vloog open en hij wankelde naar buiten. De mestput was leeg. Van over de heining kwam de herrie van een mensenmenigte. Er klonken commando's, onverstaanbaar.... Vaag onder scheidde hij het luiden van de klok in de verte, van meer nabij kwam het driftige tuffen van de motorspuit.... Bij het varkenshok viel hij op zijn knieën, hij zag nog dat de varkens er uit waren, duizelig pro beerde hij overeind te krabbelen, maar het ging niet, zwaar viel zijn hoofd neer op een bos stro.... Hoe lang hij daar gelegen had wist hij niet. Moei zaam rees hij overeind, alles aan zijn lichaam deed pijn alsof zijn beenderen gekneusd waren, en zijn spieren voelden zo stijf... Hij was versuft, wist de eerste ogenblikken niet wat er gaande was. De schuur brandde nu fel aan alle kanten. Door de open deur kon hij in de stal zien: de staken, waar eens de koeien hun logge koppen aan schuurden, waren nu vurige fak kels.... Hij stond hier gevaarlijk. Aan deze kant was de schuur halverwege van hout, de vlammen lekten langs de planken, ze vonden gretig voedsel in de dikke teerkost. Het zou niet lang meer duren of het dak zou instorten en dan kwam de gevel mis schien deze kant uit. Hij moest weg zien te komen. Door het hekje kon hij niet, dat was vlak langs de schuur. Hij moest proberen over de schutting te klimmen. Hij klom op het varkenshok, dat met een schuin dak tegen de omheining stond aangebouwd. De pannen knapten onder zijn voeten stuk. Voor zichtig begon hij zich over de schutting te werken. Hij bezeerde zijn handen aan de spijkers, die met de scherpe kant naar boven overal uit het hout staken. Die spijkers had hij er zelf ingeslagen, omdat de kwajongens telkens in de mestput kwa men om bieten te stelen voor hun konijnen. Het was een deugdelijke versperring, dat ondervond hij nu. Hij scheurde zijn jas en zijn broek en haalde zijn handen open. Eindelijk stond hij weer op de grond. Haastig liep hij de hoek om. Op de dijk zag het zwart van mensen. Een dichte drom van donkere gestalten, overschenen van het licht der flakke rende vlammen. Er was een geroezemoes van stemmen. Uit de verte kwam donker en dreigend het luiden van de torenklok. Bij de kreek hoorde hij het driftige tuffen van de motorspuit.... Nu zag hij ook de waterstralen, die suizend door de lucht spoten. Hij hoorde het water sissen. En ineens schrok hij. Stond nu het huis ook niet in brand? Driftig begon hij zich door de omstanders heen te werken, hij beukte met zijn schouders en roeide met zijn ellebogen: „Heuj mensen, op- zieë.... opzieë".... Waar men hem in het donker herkende werd zoveel mogelijk ruim baan gemaakt. En aldoor waren zijn ogen op hun huis gericht. De rook van de schuur waaide net over het dak heen. Het kon toch niet waar zijn dat het brandde. De woning was door een zware muur van de schuur geschei den, er waren nergens houten verbindingen en de enige deur was van zwaar plaatijzer.... Nu was hij door het volk heen. Vlak bij de brand was het terrein afgezet door het brandpiket. Hij struikelde over een slang, iemand greep hem bij zijn schouder. Het was Sien d'r vader, hij hoode het aan zijn stem: „Ho Piet, verzichtig".... Hij bleef staan. „Staet het huus noe oak in brand?" vroeg hij angstig. De ander knikte zwijgend en nu zag Piet het ook. Er kwam rook van onder de dakpannen. De dak goot brandde, de vlammetjes speelden onder de pannen. Door het latwerk van de gesloten blin den zag hij, dat de voorkamer in brand stond.... Hij ging dichterbij staan om beter te kunnen zien. Hij kon het nog niet geloven. Sien d'r vader bleef naast hem. Het brandpiket liet hen zwijgend door. Ze konden niet verder, hier werd de hitte ondragelijk.... „God".... was al wat hij zei en het kwam als een klacht over zijn lippen. Sien d'r vader legde zijn hand op zijn schouder; „Die za' je weer noadig hawe, m'n jongen!".... Hij gaf geen antwoord. Zwijgend bleven ze staan, beschenen door de vuurgloed, die schuur en huis verteerde. Toen stortte het dak in. Er was een donderend gekraak in de schuur. De vlammen laaiden hoger. Een vuurwerk van vonken stoof de lucht in, de wind nam ze mee de donkere nacht tegemoet... Er ging een gemurmel door de mensenmenigte, het klonk als een gejuich van bewondering voor een mooi schouwspel.... Piet voelde dat het hem zeer deed van binnen.... En zonder iets te zeggen draaide hij zich om, er waren tranen in zijn ogen. Moedeloos slofte hij weg, zijn ogen zochten een opening om door de mensenhaag heen te breken, waarheen hij gaan zou wist hij niet, maar hij wilde weg, hier van daan, weg van die brandende schuur en dat bran dende huis en van die juichende mensen.... Achter hem liep Sien d'r vader.... (wordt vervol'

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1989 | | pagina 5