EIIIVIIDEII-rilEUWS
l^liitf
Met 'n goede verhuizer
kunt u rustig gaan slapen
Overdenking
iMjoorjou
Damvereniging
uit de
Heilige Schrift
flakkee expresse bv
Stil gebed
Mannenkoor „Ons Koor"
brengt zang en toneel
Eerste prijs met witlof
2e Blad
VRUDAG 8 JANUARI 1988
No. 5662
SSN VlSKJe IM 'T MCKJC
Als ik een zilveren hangertje draag, krijg
ik zwarte vlekken in mijn hals. Alsof je je
niet gewassen hebt. Wat te doen?
Antwoord: Bij veel mensen wordt de
huid enigszins zwart bij het dragen van
zilveren polshorloges, sieraden enz. Daar
is iets tegen te doen. U kunt de onderzijde
van uw hangertje voorzien van een laagje
kleurloze nagellak. Dat zorgt enige tijd
voor voldoende isolatie tussen het metaal
en uw gevoelige huid.
SHOAttMA-PUZZCL
Wat voor vlees moet er in een „broodje
shoarma"zitten? Wij hebben zo 'n snack
onderweg door 't land in verschillende
plaatsen gekocht, maar de samenstelling
bleek telkens anders.
Antwoord: Het woord „shoarma" komt
uit het Turks en betekent in de oorspron
kelijke vorm (Qevirmek): draaien. Bedoeld
werd een vleesgerecht van varkensvlees,
bereid met paprika en div. kruiden, dat
aan het spit draaiend gebraden werd. De
Israëli's, die geen varkensvlees mogen
eten, namen lamsvlees voor dat hartige
hapje. De shoarma die u hier in broodjes-
winkels en cafetaria's koopt, bevat meest
al mager varkensvlees. Enkele fijne slage
rijen gebruiken er zelfs zeer magere var-
kensfricandeau voor. Bij Joodse zaken
kan men u echter lamsvlees onder de
naam shoarma verkopen.
STOPPEN MënkSN
Laatst had ik kortsluiting en zat ik in 't
donker. Hoe vind ik dan uit welke zeke
ringen ik moet vervangen?
Antwoord: Voor dgl. storingen moet u
eigenlijk op enkele vaste plaatsen in huis
(slaapkamer, keuken en meterkast) een
zaklantaarn hebben hangen, of een kande
laar met kaars en lucifers bij de hand
houden. Met dat licht kunt u aan de
zekeringen zien, bij welke het kleine lood
je achter het venster is weggesprongen.
Het is raadzaam onder die zekeringen
(evt. reflecterende) etiketjes te plakken.
Daarop schrijft u tevoren, welke groep er
op aangesloten is. Dus bijv. Wasmachine
T.V. Zitkamer Gang en Keuken
Slaapkamer e.d. Werk niet met afkor
tingen, want dan weet u later niet meer of
de B staat voor Beneden of Boven, Bin
nen- of Buitenverlichting..,.
Deze vraag- en antwoord-rubriek staat
geheel ten dienste van de lezer die er
kosteloos gebruik van kan maken. Uw
vragen op velerlei gebied kunt u sturen
aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Post
bus 8, Middelharnis, met in de linker
bovenhoek „Vragen-rubriek" vermeld.
De vragen worden door deskundigen
beantwoord en zullen binnen enkele
weken na de inzending compleet met
antwoord in deze rubriek worden ge
publiceerd.
WEGWIJS, WEG WIJZER
Ik vraag mij af, welke afstand er op onze
wegwijzers staat aangegeven. Is dat de
afstand tot de grens van de volgende
gemeente, of tot de rand van de bebouwde
kom, oftot het centrum van die plaats, of
tot een afslag er naar toe?
Antwoord: De bewegwijzering langs alle
openbare wegen wordt verzorgd door de
A.N.W.B. en die verklaarde ons, dat de
afstanden vroeger werden gemeten naar
de af te leggen weg tot het centrum of
gemeentehuis van de genoemde plaatsen
op de wegwijzers. Maar dat systeem is al
lang verlaten en komt alleen nog op enkele
van de oudste modellen voor. Tegen
woordig wordt overal de afstand aan
gegeven tot het éérste bewegwijzerde
kruispunt binnen de bebouwde kom van
de met name genoemde plaats. Op de
borden daar vindt u dan weer nieuwe af
standen vermeld naar andere steden of
dorpen. Zo kan een weggebruiker beter de
af te leggen kilometers bij elkaar optellen,
want die zelfde getallen vindt hij ook op de
corresponderende wegenkaarten.
WAT IS EEN HERNIA
De dokter vreest, dat iemands rugpijn wel
„een hernia" kan wezen en praat over
operatie. Wat is een hernia dan?
Antwoord: Er zijn verschillende moge
lijkheden, maar hier is blijkens uw brief
geen breuk bedoeld, maar de beknelling
van een zenuw door een losgelaten, of
verschoven, of uitpuilend deel van een
tussenwervelschijf in de wervelkolom
(ruggegraat), of door slijtage van het ge-
wrichtje tussen wervels daarvan. Er lopen
namelijk vele zenuwen via het wervel-
kanaal naar de beenspieren. Bij een ope
ratie wordt de beknelde zenuw bevrijd. In
lichte gevallen kan de patiënt d.m.v. een
gipscorset in de juiste houding blijven
lopen, en wel zodanig dat de rugwervels
niet meer verschuiven.
BRIUOZE IMMIGRANTEN
Het is mij opgevallen, dat de in ons land
verblijvende Turken en Marokkanen
geen van allen een bril dragen. Hebben
deze mensengeen last door vermindering
van gezichtsvermogen, of is er een andere
reden?
Antwoord: Bij de mensen uit landen
waar het ontwikkelingspeil gemiddeld la
ger ligt dan in west-Europa, komt het
dragen van brillen veel minder voor. Daar
zijn verscheidene redenen voor. Er wordt
daar bijvoorbeeld veel minder en niet zo
langdurig gelezen en geschreven als bij
ons. Met name de weinig ontwikkelde en
arme mensen komen daar aan lezen en
schrijven niet toe. En niet alleen aan het
(dicht-) „bij zien", doch ook aan de mate
van „ver zien" worden niet zulke zware
eisen gesteld. In de derde wereld wordt
een vermindering van gezichtsvermogen
als een vrij normaal „lot" van alle mensen
beschouwd, terwijl wij hier meteen een
oogarts raadplegen om met optische hulp
middelen onze ogen te corrigeren, als we
niet zo goed meer zien. Daar komt nog bij,
dat de oogartsen en opticiens in de arme
landen zeer schaars zijn en dat brillen en
contactlenzen voor de inwoners vrijwel
onbetaalbaar kunnen worden.
drukkerij kranse bv
„Ernst Nut en Ontspanning '52"
te Melissant
Uitslagen van maandag 4 januari 1988
Ie afdeling:
H. Visbeen - C. Koppenaal1-1
A. 't Jonk - C. Visbeen1-1
J. Looy - B. Grootenboer2-0
J. Roozemond - M. Arrias0-2
B. van Engen - R. Moerkerke2-0
S. Keyzer - B. v. d. Spaan2-0
H. van Heukelen - M. Wiegel2-0
J. Schans - T. Goedegebuur0-2
CITROENSAP
Ik doe graag enkele druppels vers citroen
sap in mijn thee. Maar hoe voorkom ik,
dat een aangesneden citroen te snel uit
droogt?
Antwoord: Snijd ze niet aan, maar prik
er een gaatje in en sluit dat na het uit
persen van de benodigde druppels telkens
af met een pleister, plakband of foUe, en
bewaar de citroen in de la van uw koelkast.
ZIELIGE VROUWEN
Onlangs las ik ergens, dat de vrouw
volgens de islam géén ziel bezit. Is dit
misschien de oorzaak, dat deze vrouwen
niet in een moskee komen?
Antwoord: De koran stelt duidelijk, dat
de ziel niet van buitenaf in het lichaam
komt, doch een destillaat is van de sub
stantie die zich in de baarmoeder ont
wikkelt. De ziel is volgens Mohammed's
leer niet alleen de drijfkracht van het
menselijk lichaam, doch bovendien een
onderscheiden en bestendige bestaans-
eenheid. Hieruit mag worden afgeleid, da*
ieder mens, ongeacht geslacht, een ziel
heeft. Het feit dat vrouwen niet in een
moskee komen (en niet op bedevaart
gaan) heeft dus niets met de ziel te maken.
„Zij dan, van ziel bitterlijk be
droefd zijnde, zo bad zij tot de
Heere, en zij weende zeer".
(1 Sam. 1 10).
In het eerste hoofdstuk van het eerste boek
Samuel, wordt ons een diepbedroefde
vrouw getekend.
Hanna, de vrouw van Elkana, snikt in
bitterheid haar droefheid uit. Haar huwe
lijk was kinderloos. En dat kan een groot
verdriet betekenen. Gaarne het huwelijk
te zien bekroond met de zegen van een
kind en tevergeefs daarop moeten wach
ten.... het is voor menig echtpaar een
scherpe doom in het vlees. Ook Hanna
kende deze droefheid diep. In Israël werd
kinderloosheid zelfs ervaren als schande.
Men kon dan niet bijdragen aan de vor
ming van een nageslacht, dat de vervulling
van Gods beloften zou zien in de komst
van de Messias.
Hanna's smart werd nog verzwaard, door
dat Peninna, de tweede vrouw van El
kana, die wel kinderen had, haar gedurig
tergde en haar het leven zeer zuur maakte.
Vanjaar tot jaar trok het gezin van Elkana
naar Silo om in het heiligdom de Heere te
aanbidden en Hem te offeren. En ieder
jaar weer was deze feestdag voor Hanna
een beproeving. Ook ditmaal vergalt Pe
ninna voor Hanna de opgang naar het
heiligdom. Hanna moge de meest be
minde zijn, door Elkana met zorgende
liefde omringd,.... Peninna is moeder.
Ondanks de attenties van haar man, is
Hanna de eenzame, die, diep bedroefd,
aan het blijde offermaal niet kan deel
nemen.
Wat doét Hanna nu?
Zij gaat naar de voorhof van het heilig
dom om haar zorg en verdriet te brengen
voor het aangezicht van haar God.
Ze legt haar nood Hem voor, bidt om de
vervulling van haar begeerte, giet haar ziel
uit voor 's Heeren aangezicht.
Het is een stil gebed. Haar lippen be
wegen zich, zonder dat haar stem wordt
gehoord.
Juist zo'n stil gebed kan zoveel betekenen.
Daarin spreekt zich uit de stille gemeen
schapsoefening van de ziel met God. Hoe
moeilijk het leven ook kan zijn, welk kruis
men ook moet dragen, het is een goede
zaak, dan het stil gebed nodig te hebben.
Door de Heilige Geest in de binnenkamer
te worden geleid, om onze bezwaarde
harten voor de Heere uit te storten.
Het gebed is de ademtocht van de ziel.
Zoals ons lichaam niet kan leven zonder
ademhaling en ademhalingsmoeilijkhe
den benauwdheid brengt, zo kan de ziel
niet leven zonder de adem van het gebed.
Daarom zijn tijden van biddeloosheid
zulke benauwde tijden voor de ziel. Dan
zegt David in psalm 32: „Toen ik zweeg",
toen de omgang met God door mijn zonde
verbroken was, „werden mijn beenderen
verouderd in mijn brullen de ganse dag"...
„mijn sap werd veranderd in zomerdroog-
ten". Maar welk een verkwikking als na
die tijd van zwijgen, de ziel zich weer mag
uitspreken, als de omgang met God weer
is hersteld.
Als de Geest der gebeden weer wordt
uitgestort en weer alles voor God mag
worden uitgesproken of uitgesnikt.
Hanna heeft in de voorhof lang gebeden.
Zij bidt om een zoon en belooft hem dan
aan de Heere te zullen toewijden.
Een Schriftverklaarder merkte hierover
op, dat deze belofte niet bezien mag wor
den als de prijs, waarvoor zij de weldaad
des Heeren wilde kopen.
„Het geloof tracht niet te kopen, geeft
slechts de gaven der dankbaarheid aan de
Heere". In deze belofte brak het geloof bij
Hanna door.
„Door het geloof leefde ze het zich in, dat
de Heere haar bede reeds gegeven had en
hoe ze dan uit dankbaarheid haar zoon
Hem zou toewijden. In het geloof is haar
hart geopend om in de weldaad de gunst
des Heeren te ontvangen".
Hoe nodig is het persoonlijk gebed.
Het gebed in de binnenkamer. Waar het
rumoer van de wereld is verstild en we
door de Heilige Geest geleid, ons hart
voor de Heere uitstorten.
Hebben we zulk een bidvertrek en....
maken we er gebruik van?
Welk een voorrecht in dit drukke, ge
haaste leven, waar we tussen de bedrijven
door „even" bidden, een stille plaats
te hebben, waar we onze nood kunnen
uitspreken. Ook die grote nood, de zonde-
nood, die zwaarste van alle lasten, waar
van we met de dichter zingen:
,,Zulk een last van zonde en plagen.
Niet te dragen,
drukt mijn schouders naar beneen".
Die last moet de Heere van onze schou
ders afnemen. En waar de Heilige Geest
leerde bidden: Vergeef ons onze schul
den".... daar wil Hij dat doen om het
gebed, maar wel op het gebed.
,,Toen hoorde God, Hij is mijn
liefde waardig,
de Heer' is groot, genadig en
rechtvaardig,
En onze God ontfermt zich op 't gebed".
Toen hoorde God!
Dat is de ervaring van de gelovigen ons in
Gods Woord getekend.
Dat is de ervaring van zovelen na hen, die
in hun ellende riepen tot de Heere. God
hoort het gebed. Niet op de tijd die wij de
juiste achten. Ook niet op de wijze, zoals
wij die ons dachten. Soms langs een weg
van geloofsbeproeving. Denk aan de Ka-
nanese vrouw. Welk een beproeving van
haar geloof Maar ook.... welk een heer
lijke gebedsverhoring!
Zo ook hier. Als Eli, de hogepriester
Hanna in haar bidden gadeslaat, meent hij
een dronken vrouw voor zich te hebben.
Hij dreigt haar weg te jagen. Zij ontvangt
echter vrijmoedigheid hem alles te ver
klaren. En dan mag zij de genadeverkon
diging horen: „Ga henen in vrede, en de
God Israels zal uwe bede geven, die gij
van Hem gebeden hebt".
Grote troost is nu haar deel. De Heere zal
haar een zoon geven. Haar aangezicht is
opgeklaard, haar neergebogen ziel op
gericht.
En al gaat ze even leeg heen als zij kwam,
zich vastklemmend aan Gods belofte,
reist ze in blijdschap de weg terug naar
huis. En straks.... Als Samuel wordt ge
boren, de afgebeden zoon, dan verstomt
Peninna en mag Hanna juichen. In een
lofzang van wondere schoonheid, die eeu
wen later naklinkt in het lied waarmee
Maria, de gezegende onder de vrouwen,
de Heere heeft groot gemaakt, mag zij
zingen: „Mijn hart springt van vreugde op
in de Heere".... en: „die verzadigd waren,
hebben zich verhuurd om brood, en die
hongerig waren zijn het niet meer".
Zwaar kan de last van het leven ons
drukken.
De zorgen en noden van het jaar dat
voorbijging, droegen we ook dit nieuwe
jaar in.
Ook dit jaar zal wel elke dag genoeg
hebben aan zijn eigen kwaad.
Gelukkig wie dan, met alles wat drukt, tot
de Heere mag gaan.
En in al,le druk geve dit u houvast; de
Heere verhoort het gebeda, dat in de naam
van de Heere Jezus tot Hem wordt op
gezonden.
Eén is er maar, Die u kan en wil helpen en
dat is de Hoorder van het gebed. Ga in
vertrouwen tot Hem. Stort in uw binnen
kamer uw hart voor Hem uit.
God helpt in nood!
De Allerhoogste maakt het goed, na het
zure geeft Hij 't zoet.
En als ge moet wachten, als het schijnt dat
de Heere u niet hoort, twijfel dan aan
Gods bereidwilligheid niet.
Indien Hij vertoeft, verbeidt Hem, Hij zal
gewisselijk komen.
„Wel kan zijn hulp vertragen, en 't schijnt
soms in de nacht, alsof geen licht zal
dagen, alsof geen troost u wacht.
Maar blijft gij met vertrouwen naar God
zien in de nacht, dan doet Hij u aan
schouwen, wat gij het minst verwacht".
B.
H.H.
Op vrijdag 22 januari a.s. zal liet
Mannenkoor „Ons Koor" een ge
varieerde avond brengen in de Aula
van de Technische School te Mid
delharnis. Op het programma staat:
Zang, Toneel en na afloop een ge
zellig samenzijn m.m.v. „De Kro-
ko's".
Allereerst de zang. Deze wordt verzorgd
door het Mannenkoor „Ons Koor" en het
„Helvoets Dameskoor", beiden onder lei
ding van hun dirigent Willem Chr. Mey-
boom. Vorig jaar hebben beide koren al
samengewerkt in een concert te Helle
voetsiuis en op hun reis naar Duitsland
hebben ze samen verschillende concerten
gegeven.
Nu treden zij op in Middelharnis op uit
nodiging van het Mannenkoor. Het Da
meskoor telt ruim 60 leden en is een graag
gezien koor in de wijde omtrek. Hun
repertoire is veelzijdig, echter op deze
avond zal het koor van het populaire genre
zingen.
Ook het Maimenkoor zal deze avond een
deel van hun repertoire laten horen.
Beide koren zingen deze avond a capella
(zonder begeleiding) en tot slot zingen ze
nog samen een vrolijk lied.
Na ongeveer een uur zingen is het moment
aangebroken dat de toneelgroep van het
mannenkoor het blijspel „De Sukkel" zal
opvoeren.
Tijdens de reis naar Duitsland is een idee
werkelijkheid geworden en werd besloten
om met een aantal mensen wat bij het koor
betrokken is een toneelstuk in te gaan
studeren. Mannenkoorlid en toneelre
gisseur Leen Visser was direkt bereid
hieraan mee te werken en mee te spelen.
Als regisseur werd de heer van 't Hof uit
Middelharnis bereid gevonden.
Sinds de zomervakantie is de groep iedere
week bij elkaar geweest en hopen u het
resultaat te laten zien en horen.
„De Sukkel" is een blijspel in drie be
drijven, waarvan jong en oud nog lang van
zullen nagenieten.
Na afloop van het blijspel zullen ,,De
Kroko's" voor een gezellig muziekje zor
gen. Het mannenkoor hoopt weer op een
ouderwets gezellige avond.
De kaartverkoop start op 11 januari bij de
RABO-bankMiddelhamis-Sommelsdijk,
Sigarenmagazijn 't Hoekje, Oude Tonge
en Versmarkt Mackloet, Nieuwe Tonge.
De prijs is 7,50. Gezien de belang
stelling, dient het aanbeveling vroegtijdig
kaarten te kopen en niet te wachten tot 22
januari, want op is op.
SINT ANNALAND
De firma M. Gunter en Zonen en de heer
J. L. Stoel, beiden uit de kern Sint Anna-
land hebben tijdens de veiling ZHZ te
Barendrecht een eerste prijs behaald met
witlof. Ter stimulering van de kwaliteit
had ZHZ deze wedstrijd voor het eerst
uitgeschreven. Niet alleen voor witlof,
maar ook voor spruiten en fruit. Men
moest twee doosjes witlof insturen, die
door de witlofcommissie van ZHZ wer
den gekeurd. Zowel Gunter als Stoel
zonden superkwaliteit in: witiof met een
lengte van 11 -15 cm en een doorsnee van
4-8 cm. De heer Gunter had korte super
en de heer Stoel had de kwaliteit dik.
Van de niet minder dan dertig inzenders
van witlof hadden er vier meer dan negen
punten: de twee Sint Annalandse tuin
ders, één uit Wouw en één uit Flakkee.
Negen was het minimum voor een eerste
prijs, wat met een oorkonde en een attentie
werd bekroond.
De heer Gunter uit Sint Annaland had
zelfs het hoogste aantal punten met 9.44
p, de heer Stoel, eveneens uit Sint Anna
land had er 9.25 p. Behalve de eer, is ook
de veilingprijs belangrijk. Met 2,30 tot
2,40 per kilogram hgt die een gulden
hoger dan het bijzonder slechte jaar 1986.
Zowel de heer Gunter alsook de heer
Stoel telen witlof op stromend water,
waarbij zes soorten gesorteerd worden
voor de veiling.
VERVOLGVERHAAL
12
Dit zeg ik u: Wie zijn leer van God ontvangen heeft,
mat die niet als dweperij laten belasteren. Wat ik u
gepreekt heb, heeft de Heere mij geleerd. Het kwam
uit mijn hart, en uw zalige leraars Scholte en Reuter
brachten geen andere leer dan ik. Mijn tekst voor deze
middag vindt u in Openbaringen 22 vers 17: De Geest
den de Bruid zeggen: Kom! En die het hoort, zegge:
Kom.... en die wil, neme het water des levens om
niet".
Genoeg had hij gezegd tot zijn zelfverdediging. Het
Woord van God had recht op de eerste plaats.
Cato was wit weggetrokken om de neus. Slechts half
begreep ze, wat er gebeurd was, maar ze combi
neerde: de volle beurt, de morgendienst bij Ucker-
mann en de aanklacht. Ze probeerde te luisteren,
maar het lukte haar niet. Haar voorgevoel had
gezegd, dat er iets niet in orde was, dat F rits in moeite
kwam. Daar was het nu al! Diep zuchtte ze, maar het
gaf geen verlichting. Een zware last drukte op haar
borst en voor 't eerst van haar leven verlangde zij bij
Frits naar het einde van zijn preek.
Het Consistorie vergaderde in een bovenzaal, naast
de H.E.L.-kerk, maar de broederlijke eensgezind
heid absenteerde. Lang moest de president-ouderling
hameren, eer hij zich, boven de luide ruzie uit, ver
staanbaar kon maken.
„Broeders, wij kurmen dus concluderen, dat het
Consistorie met grote weerzin heeft aangehoord, hoe
Ds. Uckermann door de proponent Kohlbrugge is
aangeklaagd van onrechtzinnigheid en schadelijke
leringen. Als hij bezwaren had, zou hij met de
betrokken predikant broederlijk hebben moeten sa-
menspreken, maar zijn betrekking als hulpprediker en
proponent had hem van een aanklacht moeten terug
houden".
Achter de stilte gonsde ingehouden verzet.
Een van de notabelen kreeg het woord:
„Ik wil hieraan nog toevoegen, dat de waardigheid
van de leraar gehandhaafd moet worden".
Fiebig wenkte naar de voorzitter en vroeg het woord.
Welbespraakt was hij niet, maar in korte zinnen
stootte hij uit
„Broeder praeses, het Consistorie is toch geen San
hedrin, dat iemand onverhoord veroordeelt! De be
schuldiging van Kohlbrugge moet onderzocht worden
en dat is nog niet gebeurd".
Een gerommel van duidleijk protest kwam aanrollen
als een golf in de branding, die verzandde tegen het
strand van nieuwsgierigheid, toen dominee Adolph
August Bendinger opstond en het woord kreeg.
Zenuwachtig knipperde hij met zijn ogen; dankbaar,
dat hetjachten van zijn hart verborgen bleef onder een
ambtsgewaad. Na luid gehamer van de voorzitter was
zijn niet-sterke stem hoorbaar.
„Als leermeester van de proponent Kohlbrugge eis ik
aantekening in de notulen, dat ik mij niet met de
voorgestelde conclusie verenigingen kan", zei hij
kort Een ogenblik bleef hij nog staan. Meer brandde
hem op de tong, maar zich bezinnend, ging hij met een
dankende hoofdknik weer zitten.
„De scriba zal er voor zorgen, dominee! Verder
niemand daartegen? Aldus besloten".
Weer viel de hamer, maar deze keer zweeg het
kabaal.
De voorzitter schelde om de koster.
„Laat de heer Kohlbrugge birmenkomen".
Aller ogen keken naar de deur, waar, sterk in zijn
recht, schijnbaar onbewogen, de jongeman binnen
stapte met een strak gezicht, dat alleen op de preek
stoel werd getransfigureerd.
„Mijnheer Kohlbnigge, ik moet u meedelen, dat het
Consistorie uw beschuldiging als lastertaal be
schouwt, die elke christen slechts met weerzin aan
horen kan", zei de voorzitter plechtig.
De aangesprokene zette zich in postuur, klaar om
breed te antwoorden.
„Zou ik mij tegen die beschuldiging mogen ver
dedigen en mijn aanklacht mondeling toelichten? Het
is mijne en aller heiligen verplichting om te staan voor
de waarheid Gods...."
„Schreeuw zo niet, hou je mond! Je staat hier niet te
preken! riepen stemmen.
De eerwaarde Bendinger, bemoedigd door de posi
tieve houding van zijn leerling, ging staan: „Mijne
heren, als men Kohlbrugge niet aanhoren wil, zal ik
uwe vergadering moeten verlaten".
Een dankbare blik van Frits was zijn loon. Hij ging
verder:
„Ook verleden Zondag heeft Ds. Uckermann weer
niet rechtzinnig ge...."
Een hamerslag maakt de rest van zijn zin onverstaan
baar. Wéér nam de president het woord:
„De vergadering treedt niet met u in details. U bent
hier ontboden om uw beschuldiging te hertoepen. Het
past u niet, als jongeman, zulke uitdrukkingen te
gebruiken tegen een oud, achtenswaardig leraar. Een
dominee behoeft het niet elk gemeentelid naar de zin
te maken".
„Maar het gaat hier om de waarheid. Zelfs de
grootste boosdoener wordt niet onverhoord ver
oordeeld. Wat wil men toch van mij?" viel Kohl
brugge in.
„Herroepen", schreeuwden verwarde stemmen.
Weer werd de hulpprediker afgehamerd. Dominee
Jacobi kreeg het woord en zei honend:
„Mijnheer Kohlbrugge beschouwton^ blijkbaar even
min als zuiver. Hij heeft zich althans niet op de
collega's, maar op overleden leraars beroepen".
Opnieuw hamerde de voorzitter. Een oplossing had
hij gevonden.
„Mijnheer Kohlbrugge, u krijgt gelegenheid, in het
aangrenzende vertrek uw herroeping en verontschul
diging op te stellen. Met dit voorstel meen ik te
handelen in de geest van deze vergadering".
Het duizelde Frits. Hij greep naar zijn verwarde
hoofd en leunde tegen een tafel. Als uit de verte
gonsden de woorden rond hem heen, zonder recht tot
hem door te dringen. Werd hij door anderen weg
geduwd naar de aangrenzende kamer of wankelde hij
zelf daarheen?
Ook innerlijk zwikte hij. Hadden de mensen gelijk?
Had hij gefeild? Te veel gedacht aan zichzelf? In een
stemming die tot toegeven neigde begon hij te schrij
ven en werd na een half uur weer binnengeroepen.
Het stuk in de hand begon hij voor te lezen:
(wordt vervolgd)
2e afdeling:
Lorentz 1 3241 LX Middelharnis Tel. 01870-2188 A
Cricketpad 15 3223 EA Hellevoetsiuis Tel. 01883-20016 mi
Kreeftstraat 36 4301 ZD Zierikzee Tel. 01110-13163 Ig
Wielsingel 24 3261 VJ Oud-Beijerland Tel. 01860-13624
^.4.^.^^.l^^.l^l^l^^.^.4.>^^.^.^^^^.^.,^^.^.^l^^:^l^.^.^.^.:^l(.^.^.>^^.l^>^^.^.^.l^l^l^^.4.^■l^^:^^.>^4.^.>^l^^■>^l^^
Wf OeraKraant-van den Burg
Owr het icvcn \;in Gholii Itïis Kohlbruoyv
G. F. Callenbach B.V. - Nijkerk
