EIIAtlDEn-niEUWS
iNGESPRSKMST....
VisGiT
Overdenking
MAN
TE ROER
Kees Rossen
te Middelhamis
ifr^t
uit de
Heilige Schrift
^tfsa
Voorstel veilplicht vis
voor advies naar bedril!sloven
Uitslag P.V. „de Trekvogels"
Opbrengst Anjeraktle '87
Middelharnfs
Ernstige kritiek op
functionering Krammersluizen
Zomerzangdlenst Goedereede
Kind van gebed
Polio de
Wereld
uit
2e Blad
VRUDAG 24 JULI 1987
No. 5616
HUIS VERKOPEN?
makelaar tamboer bellen
voor deskundige bemiddeling
CZI 01870-3477 m
DD
Van linksom rechtsom
draait mijn steen
door het roeren van mijn been
Ju-ju-ju-Ju-juuu.
Eigenlijk had ik, in plaats van dit
liedje over de „scharensliep", ooknog
regels uit een ander liedje kunnen ci
teren: over de orgelman. Kees Rossen
vertegenwoordigt n. l. beide beroepen,
hij is zowel schareslijper als orgel
draaier.
De aangehaalde zinnen uit het oude
schareslijperslied kloppen in deze tijd
niet helemaal; want de steen nog met
zijn been roeren, nee.... zo werkt Kees
niet. Zijn overgrootvader, die ook
schareslijper was, zal inderdaad de
mensen kond' gedaan hebben hoe hij
door het roeren van zijn been de kost
verdiende voor vrouw en kind
schoon bloot gesteld aan weeren wind
tralierelom-trala....
Zijn opa en zijn vader oefenden even
eens het beroep van schareslijper en
orgeldraaier uit. Kees Rossen stamt
uiteen oud, Belgischzigeunergeslacht.
Hij spreekt ook het Bargoens: de taal van zigeuners. Hij
hoopt dat zijn zoon, ook een Kees, in de voetsporen van
zijn vader zal treden.
Hij laat me enkele prachtige, oude foto's zien. Op één
ervan staat zijn moeder naast het pierement, een Franse
Gavioli, met een geldtasje over haar schouder. Zijhaalde
de centen op; het was een bittere werkelijkheid die ons nu,
bij het zien van die foto, ontroert.
Toch zou Kees Rossen, met zijn pet en sjaal, zó in de tijd
terug kunnen stappen. Ook wat de manier van leven
betreft:
„Ik ben een halve zigeuner", vertelt hij over zichzelf, „het
liefst zou ik in een woonwagen wonen. Van tijd tot tijd
moet ik er dan ook echt even op uit trekken. De natuur in,
want dan leef ik pas! Ik ben geen man om in huis te zitten.
Als ik voel dat ik er weer uit moet, gooi ik wat spulletjes in
mijn landrover en ik rij weg, maar nergens heen....
Maar hij blijft nooit lang weg want hij heeft vijf kinderen
om voor te zorgen en dan moet er brood op de plank
komen. Hij wil daar graag voor werken.
Mede door zyn persoonlijkheid vertegenwoordigt Rossen
gezelligheiden romantiek. Eigenschappen, die bijna niet
meer in deze tijd passen....
„Alles is anders geworden", meent hij, ,,de mensen
hebben nergens tijd voor. Er moet zo nodig dit of dat
gedaan worden. Ik vind het erg dat de kinderen van nu
zoveel gezelligheid moeten missen. Wij hebben daar last
van omdat wij weten hoe het vroeger was. Ik vind het niet
leuk als mijn oudste dochter naar een discotheek wil.
Dan zeg ik: morgen heb Je de hele dag discotheek bij het
draaiorgel van Je vader...."
Kees Rossen heeft geen technische opleiding gehad; doch
op 16-Jarige leeftijd speelde hij het klaar om zélf een
draaiorgel te bouwen. Twee stofzuigermotors leverden de
nodige energie.... Ook de draaiboeken maakt hij, met
behulp van een kapmachine, zelf. Hij bezit weinig
notenkennis maar de liedjes komen zuiver in het boek!
Hij laat me zien wat hij in miniatuur allemaal gemaakt
heeft: een scharesliep mét stallantaamtjes en een echt
steentje.... een draaiorgel, origineel nagemaakt... een
buikorgeltje.... schitterend! Ook heeft hij ooit eens een
organola gebouwd: accordeon met drumstel. En de kar
met de messen- en scharenslijperij er op maakte hij ook
zelf. Geen tekening is er aan te pas gekomen!
Toen hij 18-19 Jaar was trok hij met een accordeon langs
de deur. Hij belde bij de mensen aan en speelde wat Hij
kende twee liedjes! Als hij in een café speelde en ze
vroegen hem waarom hij altijd dezelfde deun liet horen,
dan gaf hij het volgende antwoord: ,JiJ drinkt toch ook
steeds hetzelfde?"
Op zijn arm staat onder meer het woord ,,Jatmoos"
getatoeëerd. Hij legt me uit wat het betekent: je eerste
handgeld. Want dat was en is belangrijk. Op het ogen
blik speelt hij met zijn draaiorgel in Goes en Renesse. Op
Flakkee speelt hij slechts op verzoek, b. v. bij een feestje.
Ook in bejaardentehuizen, zoals laatst in Oud-Beyer-
land, wordt hij gevraagd om draaiorgel te spelen.
Als scharen- en messenslijper komt hij in alle dertien
dorpen op Flakkee.
,,De mensen kennen mij nu wel. Ze horen al aan m'n
fluitje dat ik het ben. Het heeft lang geduurd voor ik het
vertrouwen van ze gewonnen had. Maar of je nu dokter
bent of schareslieper, mijn devies is: het geeft niet watje
doet, maar hóe Je het doet!"
Teunie Knöps
Minister ir. G. Braks (landbouw en vis
serij) zal een nationale veilplicht voor vis
instellen. Over dit voornemen wordt over
leg gevoerd met het visserijbedrijfsleven.
De veilplicht dient ertoe de controle op
de naleving van vangstbeperkende maat
regelen te verbeteren. De aanvoerder van
vis wordt verplicht deze op een aange
wezen aanlandingsplaats te lossen. Daar
na moet de vis ter veiling worden aan
geboden op de visafslag in de gemeente
waar de aanlanding plaats vond. Over
treding van de veilplicht is strafbaar.
Voor de havens Delfzijl en Eemshaven
waar geen visafslagen zijn, zal een spe
ciale regeling getroffen worden om de vis
naar de afslag in Urk te kunnen vervoeren.
Om de vis te mogen vervoeren moet een
speciaal formulier (geleidebiljet) worden
afgegeven door de Algemene Inspectie
dienst, waarop de volgende gegevens
moeten worden vermeld: de naam van de
visser, de lettertekens en het nunmier van
het vissersvaartuig, de plaats van de ha
ven waar de vis werd aangeland, de hoe
veelheid per vissoort, de datum van aan
voer, de naam van de vervoerder en de
datum van vervoer.
De veilplicht geldt niet voor vis die de
Rijkskeuringsdienst voor Vee en Vlees
(R.V.V.) ongeschikt acht voor menselijke
consumptie. Ook voor het vervoer en de
verkoop van deze vis moet een geleide
biljet door de RV.V. worden afgegeven.
Vrijgesteld van de veilplicht zijn de diep
vriestrawlers. Daarnaast kan de Minister
ontheffing van de veilplicht verlenen aan
een ondernemer die vis heeft aangeland
bestemd voor een visverwerkingsbedrijf
dat vóór 1 juli 1987 aan hem toebehoorde.
Om de veilplicht op effectieve wijze te
kunnen controleren is voor de visafslag de
OUDDORP
Wedvlucht Soissons, d.d. 4 juli 1987. In
concours 185 duiven. Gelost 7.15 uur.
N.N.O. wind.
Joh. Grinwis: 1, 7, 9, 13, 18, 20; L.
Dorsman: 2,3,4,5,6,8,10,14; A. Klijn:
11, 19, 36; H. Kleyn: 12, 16, 24,40, 43;
K. Breen: 15, 23, 38; Comb. Kievit 17,
27, 31; C. M. Grinwis: 21, 29, 32; H.
Grinwis: 22,28,34,35; Pijl-Verhage: 25,
39, 45; A. MeUssant: 26; Cees en Miep:
30, 37, 41; T. v. d. Bok: 33; J. v. d. Berg:
42; A. Venneman: 44; G. van 't Geloof:
46.
De totale opbrengst van de onlangs in de
gemeente Middelhamis gehouden Anjer-
kollekte bedraagt 5.343,65.
De opbrengst per woonkern is als volgt
M'hamis/S'dijk3.412,50
Nieuwe Tonge1.061,50
Stad a.h. Haringvliet869,65
Totaal5.343,65
1/3 deel van dit bedrag wordt verdeeld
over de verenigingen in de gemeente
welke aktief hebben meegewerirt. Al
vele jaren betreft dit de volgende vereni
gingen:
Middelhamis/Sommelsdijk:
- Kon. Muziekver. „Sempre Crescendo"
- Majorettenkorps „De Somi Girls"
- Maimenkoor „Ons Koor".
Nieuwe Tonge:
- Muziekvereniging „ApoUo"
- Gemengde Zangvereniging „Apollo".
Stad aan 't Haringvliet:
- Zangvereniging „Soli Deo Gloria".
2/3 deel komt ten goede aan het Anjer
fonds, dat financiële steun verleent aan
verenigingen, stichtingen en andere orga
nisaties ter bevordering van allerhande
kulturele aktiviteiten.
Ook in Middelhamis zijn/worden in dat
kader door het Anjerfonds regelmatig fi
nanciële bijdragen verstrekt.
In zijn openingswoord ter gelegenheid
van de Modelfeesten te Bminisse, van de
feestelijke vergadering van de Mossel-
kwekersvereniging heeft de voorzitter van
deze vereniging W. Okkerse emstige kri
tiek gespuid over het functioneren van de
Krammersluizen. Hij noemde de bouw
van het ingewikkelde sluizencomplex een
onzalige besUssing.
In de zomer moet een mosselkweker zijn
produkt uit de Waddenzee naar Yerseke
transporteren, dat transport vereist snel
heid, maar die snelheid wordt afgeremd
door de vele sluizen die men moet pas
seren. De Krammersluizen hebben zich in
de korte tijd van hun bestaan, al een uiterst
slechte reputatie opgebouwd, gezien de
uren die men soms moet wachten eer men
geschut wordt.
Het is een uiterst modem sluizencom
plex geworden, maar met middeleeuws
effect als men er gebmik van moet maken.
Schuttijden die soms uren duren, als ge
volg van defecte computers.
Een delegatie van vissers is al op de
sluizen geweest, het sluispersoneel treft in
deze veelal geen schuld, maar wel wat
Okkerse noemde een lustobject voor tech
neuten, maar een uiterst kwetsbaar mis
baksel, scheepvaartonvriendelijk.
Helaas, we zullen er mee moeten leven,
maar hij deed een beroep op het Tweede
Kamerlid H. Eversdijk, die ook nog voor
zitter is van de afd. Schuttevaer De Be-
velanden, om ook als zodanig de kat de bel
aan te binden om zo mogelijk verbetering
te krijgen en b. v. constant met twee kolken
te schutten en de jachtsluizen geschikt te
maken voor kleine binnenschepen en vis
sersvaartuigen, dat kan de wachttijden
bekorten.
Eversdijk zegde zulks toe en P. Boogert,
voorzitter van de mosselkwekers in Yer
seke betuigde adhaesie aan de woorden
van Okkerse. Dat deden ook Joh. van den
Bos als Zevibel-voorzitter en tenslotte
ook Eversdijk zelf
verphchting opgenomen om per week per
vissersvaartuig de geveilde hoeveelheid
vis op een daartoe beschikbaar gesteld
formulier aan het ministerie van land
bouw en visserij af te geven.
Op woensdag 29 juli zal de derde zomer
zangdlenst gehouden worden in de Ned.
Hervormde Kerk te Goedereede. De
avond begint om half acht
Er zal een meditatie gehouden worden
door ds. V. d. Worp uit Dussen. Deze
avond zal er veel samenzang zijn en orgel
spel. Mevrouw van Koppen zal de decla
matie verzorgen. Na afloop kunt u een
kopje koffie drinken in het verenigings
gebouw „de Ark". Daar is ook een boeken-
tafel waar u boeken kunt kopen tb.v. het
restauratiefonds. Komt u ook?
„Ik bad om dit kind, en de
HEERE heeft my mijn bede
gegeven, die ik van Hem gebeden
^eb". (1 Samuel 127)
Moeder Hanna staat met haar Samuel
voor de oude priester Eli. Opnieuw is ze in
het heiligdom te Silo. Onvergetelijk is het
vorige bezoek, nu enkele jaren geleden.
Een vleug van het verdriet van toen klinkt
nog in haar woorden door Och, mijn heer,
ik ben die vrouw, die hier bij u stond, om
de HEERE te bidden. Ik bad om dit kind.
Het zijn moeilijke jaren voor Haima ge
weest Ondanks het verlangen van haar
hart is ze kinderloos gebleven. De andere
vrouw van Elkana ontving de kinderzegen
wèl.
Hard staat het tegenover elkaar Peniima
nu had kinderen, maar Hanna had geen
kinderen (vs. 2).
Wat een verdriet Die ene keer werd het
haar te erg. Het was op één van de hoge
feesten van Israël. Elkana is met zijn gezin
naar Silo gegaan. En aan de offermaaltijd
zat het hele gezin aan. Elkana is met zijn
gezin naar Silo gegaan. En aan de offer
maaltijd zat het hele gezin aan. Elkana,
Peninna met haar kinderschaar en
Haima.... alleen. Een reden voor Peniima
om Haima de ogen uit te steken. Ze is de
tempel in gevlucht, en daar heeft ze haar
hart uitgestort voor het aangezicht van de
Heere. Zij bad tot de HEERE en weende
zeer. (vs. 10).
Ze heeft gesmeekt om een kind, een zoon.
Mét de belofte dat hij de HEERE zal
worden toegewijd.
Een wereld van verdriet kan er liggen
achter het ontvangen of niet-ontvangen
van de kinderzegen.
Wat een verdriet als de kinderzegen uit
blijft
Wat een zorg kan er zijn in de tijd van
verwachten.
Wat een moeite kan er komen, als kleine
kinderen groot worden. De zonde heeft
zijn diepe sporen getrokken in huwelijk en
gezin. Er zijn zoveel huwelijken waar juist
hier een stil verdriet gedragen wordt En
soms blijft het niet stil.
Die ene dag kan Hanna het niet meer
uithouden. Ze vlucht de tempel in, en ze
stort de nood van haar hart uit voor de
HEERE.
Daarin is Hanna ons tot voorbeeld. Daar
in wijst ze ons de weg. Juist ook hier
mogen we het verwachten van de HEERE.
Er is een God in de hemel, Die genoemd
wordt Hoorder der gebeden.
David bevestigt het Vertrouw op Hem te
allen tijd, o gij volk. Stort uw hart uit voor
Zijn aangezicht (Ps. 62).
Uitstorten, dat wil zeggen: leeggicten,
zoals een emmer water wordt leeggegoten.
Verwacht het zo helemaal en radikaal van
de HEERE.
Houdt aan in het gebed, houdt moed voor
uw kind, uw zorgenkind. De HEERE is
God, Die wond'ren doet op wond'ren
horen.
Haima mag nu voor Eli zeggen: Ik bad om
dit kind, en de HEERE heeft mij mijn
bede gegeven. Ze wijst ons op de HEERE.
Ook als de HEERE in ons huwelijk een
andere weg gaat Als onze bede niet zó
wordt verhoord als bij Hanna. Om het in
Zijn Goddelijke handen neer te leggen en
het daar te laten.
Samuel is een kind van het gebed. Zijn
onze kinderen dat ook?
De tijd waarin wij leven ademt een heel
andere sfeer. Een geest van onafhankelijk
heid, van zelfbeslissen ademen wij aller
wegen in. Wij weten het krijgen van kin
deren wel te voorkomen. En als in ons
schema de tijd gekomen is, dan weten wij
het nemen van kinderen wel te plannen.
Deze geest van de tijd trekt ook door de
gemeente via de media en bladen die ook
in onze krantebakken liggen, helaas.
De Bijbel zegt Ken Hem in al uw wegen.
Geldt dat ook niet in vragen rond gezins
vorming? Ten laatste is het de HEERE
Die de baarmoeder opent en de baar
moeder sluit
Tere zaken zij dit Des te meer nood
zakelijk om hierin onze afhankelijkheid te
beleven. Hebt gij ook hierin geloof?
(wijlen ds. G. Boer). Het geloof kan niet
buiten de wil en de gunst van de HEERE
leven.
Dat leert ons ook afhankelijkheid als er
uiteindelijk geen kinderen worden ont
vangen. Om dan scherp op te letten welke
tak de HEERE dan voor ons heeft weg
gelegd.
Onze kinderen mogen kinderen van gebed
zijn. Voor de geboorte al, en levenslang.
Welke vader of moeder kan ze loslaten?
Zelfs als ze het huis uitgaan en ook als ze
van de HEERE en Zijn dienst niet willen
weten.... Zullen we dan niet eens te meer
ons hart uitstorten voor Gods aangezicht?
Ik leg de namen van mijn kind'ren in Uw
handen.
Samuel is voor Hanna het levend bewijs
van Gods gunst over haar. Lange tijd heeft
ze om dit kind gebeden en de HEERE
heeft haar deze bede gegeven.'
Veel langer nog is er gebeden om HET
Kind, de Heere Jezus.
Het hele Oude Verbond is er gesmeekt om
Zijn komst
Voor eens en altijd heeft de HEERE in
hem betoond dat Hij een horend en een
verhorend God is. Als er in ons leven
twijfel is en aanvechting, een zwaar kruis,
zonde die ons benauwt, dan mogen wij
pleiten op dit Kind, Gods eigen Kind, de
Heere Jezus Christus.
Samuel betekent de HEERE hoort De
vervulling van deze belofte vinden we in
Hem, Wiens naam is Zaligmaker van zon
daren.
K. van Meijercn
Verslag van de tot nu toe
gehouden aktie
Tot nu toe zijn het de kinderen geweest
die het leeuwendeel van de tot dusver
behaalde opbrengst bijeen hebben ge
bracht. Zij startten hun akties met het
loslaten van honderden ballonnen waar
mee ze meer dan 800 gulden bijeen brach
ten, een goed begin.
Nog veel meer bracht de sponsorloop op
die op het terrein van Heraesseroord werd
gehouden. Daarvoor hadden zich 199
kinderen opgegeven en door hun door
zettingsvermogen, omdat het om zo'n
goed doel ging, bracht die loop meer dan
12.600 gulden op; een grootse prestatie!
Veel dank dus aan deze enthousiaste
kinderen. Toen een van de kinderen tij
dens de loop werd gevraagd of het na 20
km nog niet genoeg was zei hij spontaan
„Nee", „het is ter bestrijding van een
ziekte die ik niet meer kan krijgen en dus
mag er geen kind meer zijn op de aarde die
het wel krijgt, ik loop door".
De Havendag bracht een bedrag op van
3000 gulden waarbij gerekend een gift van
een jubilerend bedrijf.
De wijnverkoop gaat door, hetgeen geen
wonder is want de kwaliteit is prima, beter
dan Cótes du Rhone en voller van smaak.
Wat nog aandacht behoeft is het boekje
dat de club uitgeeft, geschreven door
mevr. D. Schippers-Vaarzon Morel. Het
bevat het verhaal over de opnames van de
film „Op Hoop van Zegen" voorzien van
fraaie foto's over het stadje Goedereede
zoals het er rond de eeuwwisseling moet
hebben uitgezien. Het is voor ons eiland
zeker een Ustorisch boekje en het zou in
geen enkel huisgezin mogen ontbreken,
nog steeds te verkrijgen in boekwinkels en
bibliotiieek voor 19,50.
Alhoewel wij alle bedrijven hebben aan
geschreven wachten wij nog nop vele
giften, het enthousiasme van de kinderen
zou daar ten voorbeeld moeten strekken
en de belastingdienst stimuleert ook door
de aftrekbaarheid van de inkomsten-be
lasting van het gestorte bedrag.
De Rabobank Middelhamis bracht ons
al 500 gulden op, dit is een goed begin
geweest doch wij wachten nog op de
andere banken en winkels en bedrijven.
Het Gironummer is 7339 tnv Polio de
Wereld uit Bank 98.55.43.000 Middel
hamis ook tnv Polio de Wereld uit
Vergeet ons niet!
VERVOLGVERHAAL
doorDignate Robbertz
- 48 -
G.F.CallenbachB.V.—Nijkerk
Ze kan niet ophouden met snikken. Als ze wat tot
bedaren komt en meent dat Teeuw naast haar staat, is
het Maarten.
Jongen, o, jongen! Ze pakt zijn handen en zijn
gezicht en stieelt hem alsof hij nog Üein is. Waarom
ben je met je verdriet niet naar mij gekomen? Is het zo
zwaar voor je om te leven?
Hij schudt zijn hoofd en bijt op zijn onderlip. 'k Heb
Bas Valke de haven ingeslagen. Gisteravond al. De
schout zoekt me. Kee heeft verteld dat Bas half dood
ligt, maar dat is niet waar. Al zou ik het hem gunnen.
Nee, hij wil zich niet laten kalmeren. Het ging weer
over Trijntje. Tante Saar zal het toch kunnen begrijpen
dat hij geen vuile praat over haar laat zeggen door die
snotneus van een Bas? Kan hij het helpen dat hij van
Trijn houdt? Altijd heeft hij van haar gehouden. Toen
ze nog heel klein was, verlangde hij naar ook zo'n zusje.
Later werd dat anders. Tante Saar weet toch wel hoe
lief en mooi Trijn is. Is ze niet waard om voor te
vechten? Maar nu moet hij weg. Morgen vroeg vertrekt
er een koopvaarder. Flink bewapend. Hij heeft wel zin
om met de Engelsen te bakkeleien.
Maarten wrijft in zijn handen. Hij weet geen raad met
zijn kracht. En als Trijn nog niet weet wat ze wil, dan is
het beter om het zeegat uit te gaan. Eer er doden vallen.
Want hij is voor dat meisje tot alles bereid. Op de
zolder staat de kleerkist van zijn vader. Veel heeft hij
niet mee te nemen. Maar wat er is moet in die kist Die
wil bij zich hebben, als het laatste van thuis. Als hij dat
zegt, trilt zijn stem een ogenblik.
Zal de schout komen? vraagt Saartje angstig.
Nee! Ze denken dat ik naar Middelburg gevlucht
ben. Vanavond is het donker. De maan komt laat op.
Van de Palingsti-aat naar de kade, waar het schip Ugt, is
niet ver.
Ik zal je brengen, zegt Saartje. Ze begrijpt van
zichzelf niet hoe ze zo kalm kan zijn. Eén ding staat
duidelijk voor haar. Maarten mag niet in handen van de
schout vallen.
Ze houdt de deur op slot tot Maarten gereed is. Het
laatste brood geeft ze hem met een stuk gebakken spek.
En telkens streelt ze even zijn arm of zijn schouder. Dit
is de tweede die uitvaart, voor lang. Eerst Frans, nu
Maarten. Ze heeft deze jongen niet zelf gedragen. Toch
is hij een deel van haar. Een Naerebout. Aan de
Oostinjevaarders durft ze niet denken. Maarten onder
dat mige volk. De ziekten, die hij zal kunnen krijgen.
De nood, die hij zal lijden. En het gevaar van de
Engelsen.
Een zoele regen leekt uit de stikdonkere hemel als ze
dicht naast hem meeloopt De Palingstraat door, waar
geen mens te zien is, naar de kade. Daar is veel geloop
en flakkeren lantarens en fakkels op lange staken.
Maarten loopt onzeker met de kist van zijn vader op
zijn schouder. Halverwege de kade zet hij die even
neer.
Nu moet je temggaan. Bij de schepen is veel
manvolk. Dag, tante Saar! Bedankt voor alles!
Hij pakt haar hand. Ze ziet zijn bedroefde ogen en zijn
mond, die trilt Dezelfde mond als die van Frans. Een
Naerebout! Dag, Maarten! Ze moet op haar tenen
staan om hem een kus te geven. Hij weert het niet af,
maar beroert ook vluchtig haar wang. Zijn baard is mig.
Het prikt op haar huid. Maarten is een man.
Als hij alleen verder gaat, blijft ze staan tot hij verloren
loopt tussen het gewemel bij de loopplank.
Over het weggaan van Maarten vertelt ze alleen tegen
Teeuw. De anderen zijn nog te klein om het te kunnen
begrijpen. De eerste dagen verwacht ze de schout, die
naar Maarten zal komen vragen. Maar die komt niet
Slore Kee laat zich ook niet meer zien. Servaas komt
wel. Over Maarten en over wat er met zijn zoon
gebeurd is zegt hij niets. Saartje zwijgt ook. En dan gaat
het leven weer gewoon veruer. Al heeft ze er nu twee,
voor wie ze iedere avond lang en aandachtig blijft
bidden.
Op een nacht wordt Saartje voor het eerst sinds Frans
weg is door een grote donkere angst overvallen. Ze
loopt het bed uit en heen en weer door de kamer. Tegen
de ochtend zit ze op een stoel met de sieraden, die ze
van haar moeder erfde, in haar schoot Een zilveren
speld en een smal gouden ringetje heeft ze al naar de
lommerd gebracht Van de twee wollen doeken met
franjes heeft ze er een paar dagen geleden één gebracht
Nu is er nog een ketting en een speld en een bijbel met
een zilveren sluiting. Wat betekenen die sieraden bij de
lange vaart van Frans? Een vaart, die wanneer ten
einde zal zijn? i
De angst ligt als een steen op haar. Ze hoort haar hart
bonzen. Ze zou de schemer willen doorbreken om
daarachter te weten te komen waar Frans is. De
schemer van weer een nieuwe dag.
Het huis wordt te klein voor die angst. Heel de straat is
te nauw en heel de stad. Alleen de zee is wijd, maar die
zegt niets. Die spoelt af en aan, met tergende regelmaat
Als Servaas Valke aan de achterdeur rammelt, vliegt ze
overeind. Ik zag een pitje branden. Ik dacht dan
breng ik dadelijk de vis. Vannacht ben ik emit geweest
Mooie schol, Saar.
Ze staart hem aan of hij geen levend mens is.
Is er wat? vraagt hij vriendelijk. Kon je niet
slapen, meid? En Servaas, die voor zichzelf nooit een
besluit kan nemen, neemt dat nu voor Saartje.
Kleedje aan! 't Zal een mooie dag worden. Ga naar
Middelburg en laat je niet afschepen. Je gelooft met mij
toch wel dat die kerels weten waar hun schip is? Over
Frans zullen ze zich minder zorgen maken, maar wel
over hun kapitaal. Hij lacht minachtend en zet de
vismand op de tafel, zoals hij dat thuis gewend is. Ik
wil wel met je meegaan.
Da's niet nodig. Ineens heeft ze weer moed. Nu ze
iets kan doen.
Je vraagt in ieder geval om he tioon, dat je man
toekomt, raadt Servaas aan. Tot Texel is alles goed
gegaan, dat hebben ze zelf gezegd. Dèt loon kunnen ze
uitbetalen. En je blijft zitten tot je over Frans wat weet
Als ze zelf iets weten.... wil Saartje toch nog zeggen.
Maar Servaas zwaait haar twijfel weg. Wat zou het!
Natuurlijk weten ze het Ze zijn alleen te lamlendig om
het jou te berichten. Vanavond kom ik nog horen hoe
het staat
Er is iets vrolijks aan hem als hij over de straat stapt
Op zijn wijze heeft hij nu toch ook iets voor Frans
gedaan.
Teeuw knikt alleen als hij hoort waar zijn moeder naar
toe wil. Ze wacht niet tot Sletje wakker is. Servaas heeft
gelijk. Het wordt een mooie dag. Met een stralende zon
en een lichte hemel. (wordt vervolgd)
