Uit de Historie
Middelharnis
De wegvoering van de Joden
5 februari 1822 gebeurde
voor Herkingen een ramp...
Berichten
uit de Open Scliool
1940 - 1945
Tholen laat personeel
computercursus volgen
Cursus Duits
voor wintersporters
T
Oranjever. „Dirksland"
(28)
(vervolg)
Bladz. 2
De tweeling Gazan
Kritische kanttekeningen
van de gemeenteraad
Debora Rood
Distributie
Elk der
volgende
Geeft recht op het
bonnen:
koopen van:
290 en
J91
8 'rants. Brood
200 t/m
202
4 rants. Brood
R31 t/m R 33
3 rants. Brood of
Bloem of 250 gr.
Kindermeel
203
2 rants. Brood of
Bloem
204
250 gr. Peulvr.
205
250 gram Jam of
Stroop of 125 gr.
Suiker
206
100 gr. Kaas
208
100 gr. Kaas
209
250 gr. Koffiesurr.
210
1 rants. Verv.m.
E 405 en D 405
XOVi liter Melk
(inlegvel)
293
7/8 1. Taptemelk
„EILANDEN-NIEUWS"
VRIJDAG 30 JANUARI 1987
Wat de familie Haagens betreft, de oud
ste van de broers en zusters was Adriana,
gehuwd met Elias Hartogs, over wie we
reeds schreven. Er was nog een zuster,
Celien, die getrouwd was met de arts
Hartogs, ook afkomstig uit Middelharnis.
Ze woonden, naar we menen, in Arnhem
en hebben, als we ons goed herinneren, de
oorlog overleefd. De oudste van de broers
was Bernard Haagens te Dirksland, ge
huwd met Wilhelmina Rood.^Ze hadden
twee dochters: Clara, gehuwd met D.
Vroegindewey en Sara (ongehuwd) zie
het derde artikel van deze serie. In de lijst,
die we van het Ned. Rode Kruis ont
vingen, stond abusievelijk, dat Sara met
Vroegindewey gehuwd was.
David Haagens, ongehuwd, is op 10
november 1942 uit Westerbork wegge
voerd en is op 31 maart 1944 in Silezië
(kamp wordt nergens genoemd) over
leden. Hij heeft daar dus, als tenminste de
laatste datum juist is, nog bijna anderhalf
jaar geleefd, hetgeen te verwonderen is,
omdat zijn gezondheid veel te wensen
overliet.
Lion Haagens is met zijn echtgenote in
Birkenau omgekomen. Zijn jongste broer
Henri altijd Harry genoemd was
ook gehuwd en had twee kinderen. De
ouders hebben kans gezien ze te laten
onderduiken. Het dochtertje Clara Ama-
lia was toen 8 jaar en het zoontje Henk
Benno 4. De laatste was bij pleegouders in
Dokkum; van de eerste is het ons niet
bekend. Na de oorlog is zij bij een oom en
tante in Oud Beijerland gekomen; later is
zij er getrouwd en ze woont er nog steeds.
Henri Haagens en zijn vrouw zijn zelf, na
ongeveer acht maanden in Amsterdam of-
en Westerbork geweest te zijn, met de
laatste beruchte Sobibor-trein van 20 juli
1943 naar dat kamp vervoerd en direct na
aankomst op 23 juli in de gaskamers
omgekomen.
De familie Slager, de godsdienstleraar
die naast de synagoge woonde, werd ook
in het najaar van 1942 weggevoerd, het
eerst de zoon Philip en twee maanden
later de heer en mevrouw Slager met hun
dochter Leentje benevens de bij hen in
wonende schoonzuster Hendrina Schoo
ning. Deze laatste en Philip kwamen in
Auschwitz terecht, de drie anderen in
Sobibor.
Daar kwam Leentje, zoals op de lijst te
lezen valt, een maand eerder dan haar
ouders en is ze ook een maand eerder
vergast.
(E.N. 16-6-1967)
Ditmaal plaatsen we een
foto ons beschikbaar
gesteld door mej. A.
Vroegindeweij te
Middelharnis van de
godsdienstonderwijzer dhr.
Slager; hij staat hier in de
Synagoge op het Zandpad te
Middelharnis.
David Slager werd in 1871
geboren, op 29 juni 1943
werd hij weggevoerd en
overleed in het kamp
Sobibor op 2 juli van dat
jaar. Dhr. Slager was een
algemeen geacht man; hij
was vertegenwoordiger voor
de fa. Jurgens te Rotterdam
en bereisde het hele eiland.
Men leze ook het elders in
dit blad geplaatste artikel
„Folklore en Taal" waarin
over dhr. Slager gesproken
wordt.
De tweede foto toont de
tweeling Bets (rechts) en
Floor (links) Gazan te
Middelharnis, dochters van
Hartog Gazan, die op de
Westdijk een winkeltje dreef
De beide meisjes werden
geboren op 21 maart 1919.
Beiden werden op 14
augustus 1942 (23 jaar oud!),
weggevoerd om op 30
september 1942 te
Auschwitz te worden
omgebracht. De foto kregen
we van de heer Human te
Sommelsdijk.
SINT ANNALAND
De Thoolse gemeenteraad werd maan
dagmiddag tijdens de eerste vergadering
van het jaar geconfronteerd met de steeds
verder oprukkende automatisering. Het
college van burgemeester en wethouders
heeft het personeel van het gemeentehuis
in de gelegenheid gesteld nader kennis te
maken met de computer, via een twee
avonden en twee middagen durende cur
sus. Hiervoor hebben zich niet minder dan
zestig ambtenaren aangemeld. Deze cur
sus zal verzorgd worden door de Zeeuwse
bestuursacademie.
De raad ging zij het met de nodige
kritische kanttekeningen akkoord met
het beschikbaar stellen van een krediet
van 15.000 gulden voor de scholing. Het
raadslid P. van Belzen (RPF/GPV) vroeg
zich af of de grote belangstelling voor deze
computercursus niet teveel van het goede
is. Hij had liever gezien dat alleen de
mensen die direct met de computer te
maken krijgen voor deze cursus in aan
merking kwamen, vooral omdat de op
gedane kennis toch snel veroudert. Een
meerderheid van de raad was het
hier niet mee eens, omdat iedereen uit
eindelijk in aanraking komt met de auto
matisering en dus ook op de hoogte van de
ontwikkelingen moet blijven.
Van Belzen had ook nog al moeite met de
(korte) duur van de cursus, maar kreeg te
horen dat het verkrijgen van een algemeen
inzicht in de automatisering het hoofd
doel van de cursus is.
„Mensen die verder ingevoerd moeten
worden zullen daar zeer zeker de gelegen
heid voor krijgen", aldus burgemeester H.
A. van der Munnik.
Het raadslid J. van Gorsel WD) wilde
graag weten of er nog een eigen bijdrage in
de kosten zal worden gevraagd, en hoe
veel tijd de deelnemer met deze cursus
kwijt is. Hij wees er ook op dat de gelden in
de pot voor scholing al helemaal besteed
zijn. Burgemeester Van der Munnik ant
woordde dat voor de cursus een aparte
post op de begroting is gezet, en dat de
twee avonden en de twee middagen die
ervoor zijn uitgetrokken niet al teveel pro
blemen konden opleveren. De raad nam
verder een voorstel aan om de akten van
de burgerlijke stand en de bevolkings
registers op microfiches te zetten, om zo
de slijtage die ontstaat door het vele
raadplegen en copieëren van de stukken
een halt toe te roepen. Met de beschik
bare middelen (gelden) kan begonnen wor
den met het verwerken van de eerste vier
meter akten. De andere zestien meter
worden in fasen tot 1990 op de fiches
gezet. Met het op microfische zetten van
de burgerlijke stand en de bevolkings
registers is een bedrag gemoeid van 12000
gulden. De raad had daarvoor al in een
eerder stadium een bedrag uitgetrokken!
Ditmaal een foto van de Jodinnen Jetje en
Debora Polak uit Middelharnis. Jetje,
„dove Jetje" werd ze genoemd, woonde in
de Eendrachtstraat; zij bleef ongehuwd.
„Dove Jetje" was een goedig mensje,
zoals haar bijnaam doet vermoeden was
ze erg doof, zij kon goed liplezen. Jet was,
voor ze op 5 februari 1943 werd weg
gevoerd, zes weken ziek. Toen het mensje
werd weg gebracht had ze alle hoop dat ze
nog eens terug zou komen. Ze overleed op
13 maart 1943 in het kamp Sobibor....
Debora Polak was een nicht van Jetje.
Haar vader. Benjamin Polak, woonde op
de Westdijk, waar thans de winkel van
Lisseveld is gevestigd; hij dreef daar een
handeltje in ,,ellegoed". Debora die even
eens ongetrouwd bleef, werd op 3 novem
ber 1942 weggevoerd en overleed op 13
november 1942 in Auschwitz.
Lewietje Polak die op de andere foto is te
zien was een broer van de eerder ge
noemde Debora. Lewietje had op het
Zandpad een manufacturenwinkeltje,
waar nu de zaak van Seton is. Lewietje
kocht ook ongetemde hitten die hij voor
zijn kar spande en ze temde, waarna hij ze
weer verkocht. Hij was gehuwd met Mar-
garetha Gazan, beiden kwamen in kam
pen om. Lewietje werd op 28 februari
1943 in Auschwitz omgebracht, zijn
vrouw op 13 november 1942.
Hoewel dit stukje in de serie over Som
melsdijk past, is het ook hier op z'n plaats.
Ingezonden:
Gaarne een plaatsje in uw blad in ver
band met uw artikelen over het wegvoeren
der Flakkeese Joden. Volgens uw derde
artikel bestaat onzekerheid over de data
van wegvoering uit Sommelsdijk van o.a.
de Hammelburgs. Dit was m.i. 14 augus
tus 1942. Althans deze data staat in uw
tweede artikel bij de kinderen van Mesritz
e.a. Ik zag Jacob Hammelburgdie middag
met zijn dochtertje aan de hand naar het
station gaan. Deze wegvoering had mid
den op de dag plaats en bracht veel op
schudding in de dorpen teweeg. Velen
gingen naar het station.
Toen het erg druk werd werden wij door de
Duitsers verdreven. Wat echter zeer
schrijnend is, die kerels die hier de joden
kwamen halen waren merendeels Hollan
ders. Zij gingen zich eerst bij Meijer maar
eens te goed doen. Het gerucht ging toen
dat die kerel die het ergst te keer ging in
1940 als marinier tegen de Duitsers had
gevochten. Zijn er misschien ook lezers
die hier iets meer over weten?
Ik bevond mij met enige anderen bij de
overweg op de Oudelandsedijk in Middel
harnis toen daar de tram passeerde. Eli
Mesritz stond op een voorbalcon en
zwaaide naar ons met zijn zakdoek. De
tranen stroomden over zijn gezicht. Hij
wist wel dat dit het laatste was. Deze
goedaardige jongen had reeds veel te ver
duren gehad, inzonderheid van Oskam.
Bij dit transport moeten ook de Hammel
burgs geweest zijn en zeer waarschijnlijk
wel allen waarvan de data niet zijn in
gevuld in uw 3e artikel. Het lijkt mij goed
dat ook veel jongeren uw artikelenreeks
lezen. De ouderen zullen het zeer zeker
wel doen en er zullen weer heel wat
pijnlijke herinneringen boven komen. Dit
mag ook niet vergeten worden.
Bij voorbaat dankend voor de plaatsing.
Hoogachtend,
G. Boogerman
Tuinstraat 1, Sommelsdijk
Een van de weinigen, die door onderduik
kans gezien hebben de oorlog te over
leven is mej. Debora Rood. Zij heeft ons
veel gegevens verschaft en deed ons boven
dien het verhaal van haar wederwaardig
heden. Na de dood van haar ouders woon
de ze samen met haar broer Louis en haar
zuster Betje op het Zandpad Middel
harnis. De broer was veehandelaar en de
zusters dreven een herenmodezaak. Vol
gens inlichtingen van het Rode Kruis
werden Betje en Louis op 3 november
1942 in Amsterdam gearresteerd, op 10
november vanuit Westerbork gedepor
teerd naar Auschwitz en daar zijn ze
direct na aankomst op de 13e in de
gaskamer omgekomen. De gegevens van
het Rode Kruis inzake de arrestatie klop
pen echter niet, want volgens hun zuster
zijn ze tegelijk met haar in Middelharnis
opgehaald op 3 november 1942. Daar
mej. D. Rood ziek was en drie dokters
attesten had, werd ze per auto naar het
raadhuis gebracht. Per gratie mochten
haar broer en zuster meerijden; de an
deren moesten met hun zware koffers en
rugzakken erheen lopen.
De „heren", die hen kwamen ophalen,
spraken goed Nederlands, dus waren
blijkbaar N.S.B.'ers. Het geld werd af
genomen, maar ze kregen drie rijksdaal
ders zakgeld terug. Daar er nog enige
zieken waren, werd goed gevonden, dat de
oude heer Gazan, zijn vrouw en zijn
dochter Roosje, Max Hartogs en mej.
Rood naar het ziekenhuis in Dirksland
gingen. De anderen gingen regelrecht naar
de Hollandse Schouwburg in Amsterdam.
Na een kleine drie maanden moesten deze
vijf, benevens mevr. Gazan-Meuleman,
ook naar Amsterdam met auto's van de
G.G.D. van Rotterdam, waar men een
nacht mocht overblijven. Ze werden in
Amsterdam ondergebracht in het Neder
lands Israëlitisch Ziekenhuis. Daar waren
heel veel Joden met verklaringen van huis
artsen opgenomen; ze voelden zich daar
veiliger. Volgens prof. Presser(zie Onder
gang I pag. 343) waren er wel 500. Daar
hoorde mej. Rood op maart 1943, dat de
Duitsers de „Joodse Invalide" leeg
haalden. Ze kreeg toen „de schrik van
haar leven". Zij en mevr. Gazan-Meule
man besloten te vluchten. Er was blijk
baar geen Duitse bewaking. Prof. Presser
vertelt, dat er van de patiënten 400 de
benen namen, geholpen door familiele
den, vrienden enz., die hen met hand-
karren bakfietsen etc. naar hun woning
brachten. Inderdaad zijn twee dagen later
de Duitsers verschenen.
Beide dames gingen met hun koffers de
straat op, maar wisten niet waarheen.
Gelukkig kwam er iemand die helpen wou
en hen voor de nacht onder dak bracht.
Via de ondergrondse, waarmee mej. Rood
al kontakt had, kreeg ze een tijdelijke
schuilplaats in Amsterdam-West en van
daar is ze op 31 maart 1943 naar Rotter
dam gegaan, later naar Elburg. Enige
weken heeft ze ook doorgebracht bij de
familie Iz. van den Boogert in Terbregge
(voorheen te Sommelsdijk), voorts in
Schiebroek, Blijdorp en Rotterdam-Zuid.
Daar was ze bij de bevrijding. Op 17 mei
heeft men haar naar het motorschip van
Toon de Wachter gebracht en zo kwam ze
dezelfde dag nog in Middelharnis terug.
Van het verschrikkelijke drama, dat zich
met de Joden had afgespeeld, wist ze toen
nog niets. Ook mevr. Gazan-Meuleman is
ondergedoken en heeft de oorlog over
leefd. Ze woont nu in Enschedé.
Het bestuur der Groen van Prinsterer-
school besloot geen opgave te doen aan
het Departement over de joodse kinderen,
die de school bezochten (Notulen 4-9-
1941). Ook het bestuur der Bosseschool
deed geen opgave.
Tenslotte nog een citaat uit: Folklore en
Taal 2, 2e serie 147.
De Joodse bevolking vormde op 't eiland
een door ieder gerespecteerde groep; de
meesten strekten hun werkzaamheden uit
over 't gehele eiland, zoals ik in mijn vorig
artikel al meedeelde. Van anti-semitisme
was feitelijk geen sprake. Iedereen was
diep begaan met het wrede lot, dat de
bezetters hen in de laatste oorlog heeft
doen ondergaan. Des te pijnlijker heeft het
velen getroffen, dat er van hun kerk al zo
gauw een cafetaria gemaakt is. Juffrouw
Rood in Apeldoorn schreef me, hoe ver
ontwaardigd ze nog altijd is over de af
wikkeling, de liquidatie van de Joodse
bezittingen, door de destijds aangewezen
zaakwaarnemers.
11 mei 1943 hield ds. H. Visser M.zn. een
preek getiteld: De Kerke Gods te midden
der oordelen Gods.
Een preek, opgenomen in „Na 40 jaar"
die ons nu nog veel te zeggen heeft.
Een preek waarin staat: „Dit alles is ge
profeteerd door Jesaja over het Joodse
land en het is gekomen. Dit alles is
geprofeteerd in voorgaande eeuwen o.m.
door een Theodorus van der Groe over
Nederland en het is gekomen.
Beide luidklokken werden door de be
zetters in de ooriog opgeëist. De kleine
klok is later teruggevonden en op haar
oude plaats teruggebracht. De grote klok
moet als verloren worden beschouwd.
Maar op 24 december 1949 is er een
nieuwe klok in de toren aangebracht (Dhr.
J. Rooy in „De Zaaier").
Aangewezen bonnen
voor de 12e periode (2e helft)
12 t/m 25 November 1944
Dhr. Gebraad uit Nieuwe Tonge was zo vriendelijk ons het volgende
relaas ter publicatie aan te bieden:
Cornells van den Doel 5-7-1731 Dl; overl. Hkg 24-1-1785
tr.22-5-1754metAnnetjeKaslander8-2-1734Hkg,overl. 10-12-1783 Hkg.
zoon Johannis 20-3-1763, veerschipper, overi. 5-9-1835 cc
trouwt Jannetje van Tergouw, 31-12-1769 Dl, overl. te Hkg 15-6-1835.
Uit dit huwelijk worden geboren vijf dochters en drie zoons.
De oudste zoon Ferdinand trouwt met Adriana Snijder.
De beide andere zoons willen net als hun vader in het schippersvak en toen ze
twintig werden deden ze het meeste werk aan het veer en ging vader Johannes
zich wat meer bemoeien met zijn winkeltje en deed verder allerlei werk aan de
haven.
Hoewel noch niet officieel waren dus de veerschippers Jillis van den Doel van
1897, vernoemd naar een broer van zijn vader, en Adrianus van den Doel van
1899.
Deze jongens kregen dan ook op5 februari 1822 tussen de middagde opdracht
om in Bruinisse af te gaan halen de passagier A. Hoogstrate te Nieuwe Tonge.
Het was slecht weer, een februaristorm is niet niks, we weten dat nog maar al
te goed. Besloten werd om met opkomend water over te steken. Alles ging
goed en de passagier kwam aan boord. De veerdienst werd onderhouden met
een hengst, een houten zeilschip, platbodem met twee zwaarden, karaktervol
en goed zee waardig zeilschip van ruim elfmeter. De wind stak nog meer op en
ging ruimen naar het Noordwesten. Tot aan het bolbaken bij Herkingen ging
alles goed, zeilend met halve wind en zo nu en dan wat stekend was er niets aan
de hand. Maar vanaf het bolbaken werd het moeilijker, de wind liep naar het
Noordwesten en de jongens moesten zo hoog mogelijk aan de wind zeilen.
Maar zo'n platbodem veriijert gauw en ze konden dan ook het vaargeultje niet
houden. Ze zakten wat af en vader van den Doel zag dat alles gebeuren van af
de kant. Met de armen omhoog en gillend tegen de wind gebaarde hij dat ze
over stag moesten om weer in de geul te komen. Ze begrepen het en bij het
overstag gaan sloeg de boot om, waarschijnlijk doordat een zwaard de grond
raakte. Johannis vloog naar de haven, kreeg zowaar nog een boot zeilklaar en
voer naar buiten. Maar het had te lang geduurd. De mannen hadden nog lange
tijd aan de boot gehangen maar moesten door onderkoeling los laten. Broer
F erdinand en schoonvader Snijders gingen de andere dag op het gemeentehuis
aangeven dat op 5 februari 1822 des namiddags om drie uur verdronken
waren: Jillis van den Doel oud 25 jaar, schipper en Adrianus van den Doel,
oud 23 jaar, beiden zoon van Johannis van den Doel, veerschipper en Jannetje
van Tergouw.
Dat dit niet alleen bij de schippers diepe indruk had gemaakt maar ook bij de
boerenbevolking blijkt wel uit het gedicht dat landbouwer Antonie Korteweg
uit Sommelsdijk maakte.
TREURZANG door Antonie Korteweg, landbouwer te Sommelsdijk (in
bezit bij J. H. Kalle te Herkingen). Treurzang en poging tot opbeuring en
vertroosting aan de ouders, bloedverwanten en vrienden van de broeders van
den Doel en A. Hoogstrate. Verongelukt met den veerhengst van Herkingen
op den vijfden februari 1822. Ik hieronder volgen couplet 7:
Aldus komt gij den wal steeds nader,
daar staat en wenkt en roept uw vader,
en gij, gij doet wat hij begeerd,
gij wendt dan, ach gij wendt niet weder,
een rukwind slaat het vaartuig neder,
zodat het gansch wordt omgekeerd.
HENGST: lang 11.20; breed 3.90; diepgang60 cm; grootzeil 31.7; fok 14.8;
kluiver 14.40. Nogal stijle kop, wat plomp, nogal buisend klein vooronder met
kachel en 2 langsbanken.
J. L. Gebraad, Gebar, Nieuwe Tonge
Na het succes afgelopen jaren organi
seert René Mijnders in Goedereede ook
nu in februari 3 woensdagavonden Duits
voor wintersporters.
De eerste avond wordt aandacht be
steed aan het reserveren, aan zaken, die
onderweg van belang kunnen zijn, als u
per toeringcar, trein of met eigen vervoer
reist. U staat dan niet meer met een mond
vol tanden in een restaurant, bij een grens
wisselkantoor of erger nog, bij pech.
De tweede avond zullen uitdrukkingen
worden behandeld, die u van dienst zullen
zijn in uw hotel, appartement, bij inkopen
en ski-huur.
De derde avond tenslotte zullen termen
worden beoefend, die op de piste ge
bruikelijk zijn. Aansluitend maken we de
spieren wat los, zodat u goed geprepa
reerd in de voorjaarsvakantie op reis kunt
gaan.
Voor informatie en aanmelding:
tel. 01879- 1201.
De Oranjevereniging „Dirksland" houdt
zijn algemene vergadering op maandag 16
februari in „de Schakel" te Dirksland.
Aanvang 20.00 uur.
AGENDA:
1. Opening voorzitter.
2. Financieel verslag.
3. Bestuursverkiezing:
F. A. J. van Moorsel, aftredend, wel
hierkiesbaar.
A. Stolk, aftredend, niet herkiesbaar.
4. Bespreking Koninginnedag 1987.
5. Rondvraag.
6. Sluiting.
Veler aanwezigheid wordt bijzonder op
prijs gesteld.
294 100 gr. Vet
R 35 250 gr. Margarine
R 36 250 gr. Suiker
R 37 300 gr. Kinderdr.p.
158, 258, 358 en 100 gr. Vermicelli
458 van de Nood- e.d.
kaart 1ste Serie
Voor het tijdvak 12 t/m 18 Novembera
geeft elk der bonnen 297 recht op het
koopen van 2 kg. aardappelen en bon R 38
op het koopen van 1 kg. aardappelen; bon
207 geeft recht op het koopen van IVi
rantsoen vleesch.
(wordt vervolgd)
(E.N. 1944)
J. L. Struik
Naast algemene ontwikkeling, Neder
lands en Engels wordt er in de Open
School ook gerekend, nl. praktisch ge
rekend.
Wat moet u zich daarbij voorstellen?
Praktisch rekenen is rekenen wat meteen
in de praktijk, dus in het dagelijks leven,
toegepast kan worden.
Aan de hand van thema's wordt er aan
bepaalde aspekten van het rekenen ge
werkt, b.v. bij het thema „Rekenen in de
keuken" komen de volgende rekenpro
blemen aan de orde:
gewichten, inhoudsmaten, temperaturen,
tijdschatten, verhoudingen, netto-bruto,
huishoudboekje en tabellen. Terwijl er
ook gewerkt wordt aan optellen, aftrekken,
vermenigvuldigen en delen.
Daar waar mogelijk wordt er handelend
gerekend, d.w.z. als men uitgaat van b.v.
een recept, dan wordt eerst het recept
gelezen, begrippen worden duidelijk ge
maakt, er wordt gewogen op een weeg
schaal en met inhoudsmaten (litermaten)
gewerkt. Wat is 1 cc, 1 dl. etc. Is 1 kg.
gelijk aan 1 1. water en 1 dm^? Ook zal er
een recept worden uitgevoerd, b.v. een
taart bakken.
Er zijn nog andere rekenthema's, zoals:
- kopen met korting: procenten,
prijsvergelijkingen.
- huis en tuin: omtrek, oppervlakte,
bouwtekening lezen.
- vakantie: vreemd geld, kaartlezen,
schaal.
Tijdens de bijeenkomsten wordt er ge
zamenlijk gewerkt. Thuis worden op
drachten gemaakt die in de groep bespro
ken worden.
De deelnemers werken zoveel mogelijk
op eigen niveau en in eigen tempo. Na
afronding van het rekenthema wordt een
toets afgenomen, tenminste als de deel
nemer dat wenst.
SINT ANNALAND
Uienveiling van dinsdag 27 januari
1987 Uien, maat veertig opwaarts,
klasse twee N.L. 23.30. Uienprijs per
honderd kilogram. Aanvoer: twintig ton.
PREDIKBEURTEN ZEELAND
Zondag 1 februari 1987
SINT ANNALAND - Herv. Gem.
10.00 en 18.00uurds. A. vanHerk-
Ger. Gem. 9.30, 14.00 en 18.00 uur
leesdienst - Ger. Gem. in Ned. 9.45,
14.15 en 18.15 uur leesdienst.
