EIIAIIDEfl-rHEUWS
Nederlanders winnen zilveren
medaille met sparen
Nieuwe gedichtenbundel van
Teunie Knöps in 't flakkees dialect
Stelle
wint competitie
Raadhuisconcert
Verlies
Ie micro-wedstrijd
Good-Luck 1
,Hans Groenendijk
Goede opbrengst
bietenteelt
De Hoop behaalt
concourssucces
DE ZEE
IS ONS LAND
Concert in Den Bommel
Voorlichtingsavond over
alcoliol-gebruil( en misbruil(
No. 5551
Kulturele Kring „de Welle"
te Middelharnis
Sok, bank of verzekeraar?
8i*r:
i«'ïki^^raN«'ï^4^l^r«i0t^^
Soms
Fietsenspecialist
fe
w-iai^b^r^ie-ïiid&iïrMiö-ïi»*:^^
HUIS VERKOPEN?
makelaar tamboer bellen
voor deskundige bemiddeling
I==l 01870-3477 m
DD
VERVOLGVERHAAL
G.F.CallenbachB.V.—Nijkerk
2e Blad
DINSDAG 25 NOVEMBER 1986
„Wie spaart heeft wat" dacht de mier
toen zij gedurende de zomer hard aan het
werk was. Zoals iedereen weet, dacht de
krekel daar anders over.... Toen de winter
begon moest de krekel met hangende
pootjes aankloppen bij de mier.
Bij dieren is sparen een heel normaal
verschijnsel. Het begint met het sparen
van voedsel voor de winter. Dat gebeurt
op heel wat manieren. De eekhoorn legt
een voorraad voor de winter aan; de slang
en de egel eten zich vol.
Wie ook een mooie manier om te sparen
heeft is de kameel; zijn bulten zitten vol
met gespaard voedsel. Het gezegde „uit
de mond gespaard" is dan echt wel van
toepassing.
De hamster „hamstert", en wel via zijn
wangzakken. De pelikaan werkt volgens
hetzelfde systeem, maar het werkwoord
„pelikanen" moet nog worden uit
gevonden.
Hoe dan ook, wat deze dieren allemaal
gemeen hebben is dat zij vergaren, be
waren en dus ook sparen. Dat doen ze niet
zo maar, het is een zaak van leven en
dood.
De mens heeft voor sparen tegenwoordig
een wat ander motief. Mensen sparen niet
alleen maar om iets te bewaren. Bij de
mens staat met sparen geld centraal. Zo
trachten wij met sparen ons kapitaal te
vermeerderen.
In de Middeleeuwen was dit niet zo
gemakkelijk; de Christenen bijvoorbeeld
hadden een verbod op het uitlenen van
geld tegen rente. Iets dat in de wereld van
de Islam trouwens nog steeds zo is.
Sparen is ook niet altijd even effectief
geweest. Tijdens de crisisjaren werd in
Duitsland het geld soms per uur minder
waard, 's Ochtends kon je nog voor
DM 10,- een brood kopen, 's middags be
taalde je er al DM. 500,- voor.
Tegenwoordig is het financiële klimaat
een stuk rustiger geworden en kan men
met een gerust hart sparen. Dat doen
Nederlanders dan ook, en in niet geringe
mate.
Vrijdag 28 november 1986, aanvang
kwart over acht des avonds.
Medewerkenden aan dit concert:
Joost van Berkel - klarinet
Eija Sorjonen - altviool
Hans Dorst - piano
Programma:
Trio voor klarinet, altvioolMaxBruch
en piano. Opus 83.
- Allegro con brio
- Allegro agitata
- Rumanische melodie
- Allegro vivace ma non troppo
Sonate voor klarinet Paul Hindemith
en piano
Zo maakte het Centraal Bureau voor
Statistiek onlangs bekend dat het totale
spaartegoed in ons land eind augustus
ƒ154 miljard bedroeg (ofwel een 154 met
9 nullen!).
Per Nederlander betekent dit een spaar
rekening van een kleine 11.000,-. Ne
derland wint hiermee een zilveren me
daille, \yant alleen Japarmers sparen nog
beter.
Er zijn in Nederland veel mogelijkheden
om te sparen. De van oudsher bekende
sok blijkt meer mensen aan te spreken dan
u misschien zou vermoeden. Heel wat
modemer zijn natuurlijk de talrijke spaar-
vormen bij de bank. Steeds meer Neder
landers ontdekken echter datje voor spa
ren ook prima bij verzekeringsmaat
schappijen terecht kunt. Deze bieden veel
spaarvormen via een levensverzekering,
en vaak met heel interessante renteper
centages. Zo kwam OHRA Verzeke
ringen onlangs met een spaarvorm op de
markt, waarbij 9,5% rente over een loop
tijd van 12 of 16 jaar wordt gegarandeerd.
Dit is aanzienlijk hoger dan de huidige
bankrentes. Bovendien zijn er nog moge
lijkheden om de ,,spaarpremies" fiscaal af
te trekken.
Er wordt wel gezegd regeren is vooruit
zien Getuige de spaartegoeden vinden
veel Nederlanders blijkbaar ook dat spa
ren vooruit zien is. Heel verstandig, want
als je dat niet doet eindigje misschien wel
als de krekel en niet als de mier. Daarbij:
sparen doe je ook voor je kinderen om hen
later nog betere kansen te geven. Kortom:
meer dan genoeg redenen om te sparen.
In Nederland spaart men de gulden maar
wist u dat in Nigeria de ,,kip" gespaard
wordt? Ook een manier natuurlijk. Zeker
als je er plotseling achterkomt dat je de
gelukkige bezitter bent van de kip met het
gouden ei....
- Masig bewegt
- Lebhaft
- Sehr langsam
- Kleiner Rondo
Pauze
Sonate voor pianoW. A. Mozart
in as groot
Fantasie voorJoachim Hummel
altviool en piano
Trio voor klarinet,W. A. Mozart
altviool en piano K.V.: 448,
het ,,Tigolstadttrio".
- Andante
- Menuet
- Rondo
N.B. Vrijdag 16 januari 1987 houdt Mr.
P. W. Schilham een lezing met geluids
band over ,,Achter de schermen van het
Residen tie-Orkest
Zaterdag 22 november speelde k.v.
Good-Luck zijn eerste zaalwedstrijden in
de sporthal in Middelharnis. Het eerste
team verloor in de laatste minuten door
twee strafworpen. Het speelde tegen Al
batros 4 uit Dordrecht. Het spel verliep
snel en het was Albatros die na 5 minuten
de score opende, 0-1, d.m.v. een straf-
worp. De aanval van Good-Luck besloot
hieraan iets te doen en maakte direct 1-1.
Het publiek moest enige tijd wachten op
een doelpunt maar in de 20e minuut waren
het Bert Kos, die van afstand schoot, en
Bennie Vis, via een benutte strafworp, die
de stand op 3-1 brachten. Voor rust wist
Albatros de stand nog terug te brengen
naar 3-2.
Na deze korte adempauze werden er bij
Good-Luck 2 wissels toegepast, Bert Kos
en Danielle Vermeulen verlieten het veld
voor Leo van derMade en Margie Bakker.
Nadat de stand tot 3-3 was teruggebracht
was het Heleen Melissant die een mooie
vrij gespeelde vrije bal 4-3 aantekende.
Door wat verdedigingsfoutjes aan de kant
van Good-Luck kwam de Stand op 4-5.
Echter was het Jan van Oudenaren die 5-5
maakte door een schot van verre afstand.
Over en weer ging het spel en het was
Albatros die weer voorkwam tot 5-6.
Door goed en hard werk van de thuisclub
was het Leo van der Made die van grote
afstand de stand weer gelijk kon maken,
6-6. Met nog slechts enkele minuten te
spelen kreeg Good-Luck 2 strafworpen
tegen waar niet iedereen het over eens
was. Albatros maakte deze en kon door
een eindoverwinning van 6-8 met 2 pun
ten naar huis. Een ietwat teleurstellend
resultaat voor het niet slecht spelende
Good-Luck.
Overige uitslagen:
Good-Luck 2 won met 6-4 van Ventura
Sport; Good-Luck 3 verloor van SNEL
met 4-7; Het 4de team speelde gelijktegen
Dreischor, 5-5; De junioren verloren met
2-5 van SNEL; en de adspiranten ver
loren met 0-7 van ADO; Het pupillen
team van Good-Luck won met 3-0 van
Korvo.
Afgelopen zaterdag organiseerde de
Geul (Papendrecht) de vierde en laatste
zwemwedstrijd in de 4-kampcompetitie
tussen de Kempvis (Spijkenisse), WVH
(Hellevoetsluis), de Stelle (Stellendam)
en de Geul. Voor de eindoverwinning
waren alleen nog de Kempvis en de Stelle
in de race. De Stelle begon aan deze wed
strijd met 3 punten voorsprong op de
Kempvis. Het kon dus heel spannend
worden.
De Kempvis begon goed door het eerste
nummer (estafette) net voor de Stelle te
winnen. Maar de Stellendammers voch
ten zich goed terug. Na een kwart van de
wedstrijd hadden ze de Kempvis op lichte
achterstand gezet (2 punten). Maar de
Geul bleef goed bij en stond dan ook gelijk
met de Stelle.
Het werd voor de Kempvis uitermate
moeilijk, want ze moesten nu niet alleen
de 3 punten van de derde wedstrijd in
halen, maar ook de nu opgelopen 2 pun
ten. De oudere leden zwommen voor wat
ze waard waren, maar konden niets van de
achterstand afknabbelen. De Geul werd
van deze krachtsexplosie het kind van de
rekening en stond halverwege de wedstrijd
5 punten achter op de Stelle.
In het tweede deel van de wedstrijd
kwam de Geul sterk terug en naderde de
Stelle tot op 1 punt. De Stellendammers
hadden daar echter niet zoveel oog voor.
Ze hielden veel meer naaste concurrent de
Kempvis in de gaten. Maar de furie uit
Spijkenisse leek uitgebrand te zijn en de
Stelle had de voorsprong uitgebreid tot 4
punten met nog een kwart wedstrijd te
gaan.
De Kempvis probeerde nog een keer uit
allemacht de achterstand weg te werken.
Maar opnieuw weerden de oudere leden
van de Stelle zich uitstekend, zodat de
voorsprong gehandhaafd bleef. De Kemp
vis verdrong nog wel op het allerlaatste
moment de Geul van de tweede plaats.
Zaterdag j.L is in galerie „Mandala/ei" te Nieuwe Tonge de nieuwe
gedichtenbundel van de in Oud Beijerland wonende Teunie Knöps ten
doop gehouden. Het is de tweede pennevrucht van deze dichteres wier
talent zich vooral de laatste jaren sterk heeft ontwikkeld. De tweede
bundel heeft dan ook een hogere literaire kwaliteit dan de eerste die in
1982 verscheen; bovendien is de nieuwe bundel in het flakkeese dialect
geschreven, want ook de liefde tot haar geboortegrond en haar moedertaal
heeft zich in de voorbije jaren in het leven van Teunie Knöps onverwacht
sterk gemanifesteerd.
Ze leerde in een verscheidenheid van
levenservaringen de hogere kunst van het
dichten verstaan en via de dichtregels
geeft ze nu waardevolle indrukken door
aan oud, zowel als aan jong. Ook-, en
misschien vooral zij wie het aan de juiste
woorden ontbreekt om hun diepere ge
voelens verbaal tot uitdrukking te brengen
zullen in meerdere van de gedichten (en
gedachten) zichzelf herkennen.
Van de gedichten uit haar eerste bundel
kon Teunie nog zeggen dat ze daarin ,,van
zich af schreef' en in sommige van de
gedichten was dat duidelijk voelbaar; nu
zijn haar geesteskinderen meer een pro-
dukt van een literair en grammaticaal
kreatief bezig zijn met de taal, in dit geval
de flakkeese „taele" die zij, ook na 24 jaar
aan de overkant te wonen nooit heeft
verloochend. In mevr. D. Soldaat-Poort-
vliet die zo complimenteert Teunie
haar in haar voorwoord ,,op haar eigen
bekende wijze de flakkeese taal als erf
goed voortreffelijk heeft beheerd", heeft
ze een goede vriendin gevonden.
Het was op de reünie t.g.v. het 50-jarig
bestaan van het Ziekenhuis dat de oud-
verpleegkundige Teunie Knöps mevr.
Soldaat-Poortvliet ontmoette en met haar
in gesprek kwam....
Over het dichten natuurlijk, waarin ook
mevr. Soldaat haar sporen heeft verdiend.
Zij bracht Teunie op de idee in 't flakkees'
te gaan schrijven en moeiteloos over
tuigde ze haar van de schoonheid van de
eigen taal die het daarom zo waard is
onvervalst behouden te worden! Paul
Heerschap uit Ouddorp zorgde ervoor dat
ze geen taalkundige uitglijders maakte en
hij zorgde bovendien voor de fraaie illus
traties.
soms, as een gerdien van regen
over het eiland leit
langs dieken in langs slóóten
't groen gêên kleure heit
't verre weg dichtbie is
tastbaer in z 'n êênzaemheid,
tin ik zelf een eiland
in m 'n eige opgeslote.
Niet alleen de titel, „tussen gorzen in
slikken", doet een sterke binding met de
natuur vermoeden, ook de gedichten ge
tuigen daarvan. Zo geeft ze jeugdherinne
ringen weer waarin wind en water een
hoofdrol spelen, maar evenzeer denkt ze
terug, en dicht ze over „mien voaders-
handen" en over de „psalmodische" ma
nier waarop haar moeder uut d'n Biebel
las. Prachtige gedachten verwoordt ze
over de slikken van Flakkee, over haar ge
boortegrond, een ontroerend gedichtje
voor en over haar dochter die het huis uit
gaat en welke Nieuwe Tongse zou niet
dichten over ,,de Hoagte"?
Een welverzorgde gedichtenbundel is
het geworden voor 11,50 in de boek
handel te koop en interessant voor ieder
die enige verwantschap met ons goede
Flakkee heeft. Gelukkig zijn dat er velen!
Sommelsdijk
Tel. 01870 - 2430
In de nog niet beëindigde suikerbieten
campagne is de gemiddelde opbrengst ad
56 ton per ha. op Schouwen Duiveland
zeker niet ongunstig en ongeveer gelijk
aan het algemeen gemiddelde.
Op Goeree Overflakkee is de wortelop-
brengst nog iets gunstiger, namelijk 5 8 ton
per ha. Toch blijken de eilanden achter bij
de oogst in de nieuwe polders. In de Wie-
ringermeer noteert men 64 ton, in Ooste
lijk Flevoland 74.80 ton, in de Noord
oostpolder 66.50, met Zuidelijk Flevo
land als absolute topper 79.50 ton per ha.
De wereld voorraden van suiker zullen
als gevolg van de droogte in Brazilië wel-
ücht met een miljoen ton dalen en op het
einde van het seizoen 1986/1987 nog 35
miljoen 872.000 ton bedragen, dat is plm.
35.2 van de consumptiebedragen.
Rond 26% van de suiker van de nu
draaiende oogst zal uit C suiker bestaan
en worden vergoed tegen de wereldmarkt
prijs, die in de buurt ligt van 32,-per ton.
De uitslag van deze wedstrijd luidt:
1de Stelle61 punten
2. de Kempvis57 punten
3. de Geul56 punten
4. WVH38 punten
Door deze overwinning van de Stelle (de
derde van de vier wedstrijden!) mochten
de Stellendammers definitief de eerste
prijs in ontvangst nemen.
De eindstand van deze competitie werd:
1de Stelle243 punten
2. de Kempvis 236 punten
3. de Geul208 punten
4. WVH158 punten
STELLENDAM Zaterdag 22 novem
ber j.l. heeft Fanfare-Orkest De Hoop
o.l.v. Arie Stolk deelgenomen aan het
KNF-concours te Bladel.
Zij behaalden daar ^24'/2 punten, een Ie
prijs mét onderscheiding van de jury! Met
dit prachtige resultaat heeft De Hoop
zich, evenals in 1986, rechtstreeks ge
plaatst voor het topconcours 1987 in
Arnhem.
Voor het verplichte werk The Land of the
long White Cloud, van Philip Sparke
werden 162'/2 punten toegekend. Het
keuzewerk Resurgam van E. Ball kreeg
162 punten.
De jury werd gevormd door de heren J. J.
Koops, voorzitter, R. Rats en L. van
Diepen. Enkele opmerkingen uit hun jury
rapporten: technisch knap en ritmisch uit
gevoerd, fraaie dynamische contrasten,
zeer muzikale en boeiende vertolking,
briljant slot, met genoegen geluisterd.
Het gemeentebestuur van Bladel had een
extra prijs beschikbaar gesteld voor de
hoogstgeklasseerde van deze concours-
dag. De Wethouder van Kunstzaken reik
te ook deze prijs uit aan De Hoop.
Op vrijdag 28 november a.s. wordt er in
„de Bommelstee" in Den Bommel een
concert gegeven door muziekvereniging
„Vooruit" uit Oude Tonge, zangvereni
ging „Advendo" uit Ooltgensplaat en mu
ziekvereniging E.M.M." uit Den Bom
mel. Dit concert begint om 20.00 uur en
de toegang is gratis.
OUDDORP Op donderdag 11 de
cember 1986 organiseert het Groene
Kruis, een avond over Alcohol. Voor de
meeste mensen is Alcohol geen probleem.
Wie zijn gebruik kan beperken tot één of
twee glaasjes per dag hoeft er geen last
mee te krijgen.
De kans op problemen wordt groter bij
mensen, die veel en regelmatig drinken.
Vroeg of laat leidt onmatig drankgebruik
tot ziekte en andere ongemakken, dat staat
vast.
Het is de vraag of we van Alcohol, het
gebruik en de mogelijke gevolgen, wel
voldoende weten. De praktijk bevestigt
het tegendeel.
De bijeenkomst zal worden ingeleid door
dokter Bron uit Ouddorp. Daarna zal dhr.
C. A. Meijers, medewerker van de Bou-
manstichting verder ingaan op de gevaren
van Alcoholgebruik, de Alcoholversla
ving en de behandeling.
Iedereen is welkom. Zowel mensen die
van Alcohol een probleem maken, als
mensen die hier meer over willen weten,
dit geldt zeker ook voor de hulpverleners.
Plaats: Wijkgebouw Groene Kruis,
Dirkdoensweg 33, Ouddorp.
Tijd: 20.00 uur.
.^.:^^.^.^^.^.^.^.>^;f.^.>^^.^^.^.^^^^^.>^>^>^*^'^^.>^^.^.>^^.^.^■>^>^>^'^^■^■^■^>^^.^■^■^.^.•^^^.^.^^^
Door I^enand van den Oever
- 37 -
Hij moestieren reizen, hoe eerder hoe liever, de wereld
zou straks zijn gebied worden. Hij moest zo gauw
mogelijk overal inkomen. En ze vertrokken. Niemand
van de buitenwacht wist waarheen.
Willem had op school al wat Duits geleerd. Hij mocht,
vanwege het goede rapport, ook een plaats kiezen waar
hij voor zichzelf heen wilde. Hij koos Keulen. Nou, dat
viel mee, het was wel een beetje op de route. Maar erg
veel tijd voor snoepreisjes hadden ze anders niet Van
spelevaren rookte geen enkele schoorsteen....
Willem wou naar de Keulse Dom. Daarvan had hij al
zoveel gehoord. Ze gingen er natuurlijk heen. Het deed
Arend-Michiel niet veel. Willem wel. Willem was toch
anders dan hij. Willem had geduld, de jongen nam
overal de tijd voor. Arend-Michiel had maar voor één
ding tijd. In Keulen was de jongen in Keulen, hij was in
Keulen en Bremerhaven.
Arend-Michiel liep door de kerk. Gehaast, zeg maar
oppervlakkig, nam hij van een en ander kennis, 't Was
wel mooi, daar niet van. Maar waar dat kind die lust en
rust vandaan haalde, verzuchtte hij. Overal stond de
jongen bij stil. Toen Arend-Michiel al twee keer rond
was geweest, was Willem nog niet op de helft De
jongen was opgewonden van hetgeen hij aanschouwde.
Vader, kijk eens! Wat mooi en dat...., er lag in zijn
ogen een dronkenschap van schoonheid.
Dat ging Arend-Michiel veel te ver. Hij zei, om hem
maar meteen goed wakker te schudden:
Willem, hou op over de kunst Jó, zal ik us wat
zeggen? Wat zouwe hier de maatjes lekker koud
legge....
De jongen wist niet wat hij vernam, 't Was nu echt of hij
het in Keulen hoorde donderen. Ze waren vader en
zoon, ze hadden veel gemeen, echter niet alles.
Och, ze konden Arend-Michiel in kerken brengen, in
paleizen, in parken vroeg men hem achteraf wat heb
je gezien, hij zou het nauwelijks weten. Hij zag alleen en
overal: loggers, want, vaten.Hij wilde ook niets liever
zien.
In Hamburg en Bremerhaven voelde hij zich thuis. Aan
de haven. Hij voelde zich er ook klein worden. Wat een
vloot, wat een bedrijf. Mensen, dan was het in Holland
maar een snoepwinkeltje. Wat een schepen. Hij daalt in
de machinekamers af. Om bang van te worden, wat een
kracht Dan kreeg de Ongedurigheid nog maar een
koffiemolentje. Was-ie nou toch nog te Vlaardings-
zuinig geweest? Wel een stap gedaan, maar net niet
groot genoeg? En Frank Nieuwstraten was al zo trots
op zijn tachtig-paarden-karretje in de 42. Nauwelijks
genoeg om het schip in de wind naar de visgronden te
duwen en er gemakkelijk mee de vleet te schieten en
lekker op het zeetje te houden. Maar nietom te trekken.
Hoewel.... ze hadden de Jonge Dirk ermee van het
strand gehaald. Hij kon ten slotte toch geen kwaad over
een van zijn schepen horen, zelfs niet uit zijn eigen
mond.
Hij bekeek de boetzolders, de nettenbreierijen. Ze
deden niet geheimzinnig. Ze hadden van de Hollanders
indertijd ook een hoop geleerd. Kom maar binnen! Hij
mocht alles zien. Ze legden het haringtrawlnet voor hen
op de vloer uit precies een puntzak aan lijnen en met
scheerborden aan beide kanten om het net open te
houden. Hij nam het in zijn hand. Dat was wat anders.
Daar kwam hij niet over uitgedacht. Uren sprak hij er
met Willem over. Geweldig, niet? De jongen vond het
mooi in Keulen was het ook mooi, vader. Je praat er
met niemand over, wel? Ja, hij zou gek zijn. Maar hij
mocht toch wel in de klas zeggen hoe prachtig die kerk
was? Ja, jó! 't Klonk bijna bits. In ieder geval, hij wist
als hij van de zomer in de zaak kwam, overal van.
Gelukkig, d'n heer en Wijnand waren één in hun neen,
maar hij en jonge Jacob van Leeningen en Willem, zij
waren één in hun ja!
In Bremerhaven kocht hij twee haringtrawlnetten. Zo
gauw mogelijk moesten ze in Vlaardingen zijn. Het
kwam voor elkaar.
Samen, Willem en hij, legden ze het want op hun
zolders uit. Toen er niemand anders bij was.
Pas als het ligt of het voor een tentoonstelling is, willen
ze, dat het gezien zal worden. D an roepen ze Albertien.
Ze komt, ze kijkt
....Dat is wat anders dan ze gewend zijn.
Ja, als het nou hard waait hoeft-ie 's nachts niet
bevreesd in bed tegen z'n eigen te zeggen: mensen, wat
zal die bries een netten vreten, als ik vannacht maar
geen vleet verspeel. Een vleet is toch altijd gauw vijf-,
zesduizend gulden, nou, dat kost zo'n net lang niet.
Wat kost het dan wel?
Hij noemt de prijs.
Albertien vindt het niet zo goedkoop.
Ze betast het want Waar zit dat geld in?
Ze gaat, zonder te zeggen waarom, naar beneden om
wat later met een stuk papier en een maatlat terug te
komen. Ze tekent en meet Het eerste grof, het tweede
precies, 's Avonds zegt ze, alles eens uitgerekend te
hebben: loon en boetgaren; zo'n net kuimen ze na een
beetje oefening op de schuur goedkoper breien. Die
zuinige Albertien.
Wijnand komt natuurlijk ook op de zolder. Hij kijkt
ernaar, verachtelijk minachtend trekt hij de neus op.
Daar haring mee trekken? Da's de dood voor de vleet.
Mensen, da's toch niet meer een gekregen visje. Da's
dalijk gestolen van de zee. En wie de zee besteelt
besteelt z'n eigen, wat hij zegt De beug is al bekant
kapotgemaakt
Wijnand kijkt erger dan gramstorig. Z'n gezicht staat
op veertien dagen rauw weer.
De plannen worden overal langs de kant bekend. Van
Koon gaat van de zomer haringtrekken. Net als de
Duitsers en trolders van IJmuie. Zo iets is niet lang
geheim te houden. Daarvoor moet te veel aan het schip
veranderd worden.
Wijnands oordeel is Vlaardings oordeel. Het moeste
verboden worden. Zo'n brutaal sleepnet zal het jonge
haringbroed verwoesten en van de zee een kerkhof
maken. Met zo'n net visje niet, je harkt ermee over de
zeebodem. Alles wat los en vast zit gaat kapot. Die
Arend-baas geeft een haring nergens de tijd voor,
zeggen ze op de schuur. Zelfs de boetsters begrijpen
dat
Het wordt jonge Jacob van Leeningen hoogst kwalijk
genomen, dat hij niet afkerig heeft gedaan. Je moet die
drieste vent nog maar steunen ook. Of het bedrijf
kapotgaat, kan hem niet schelen, als hij zijn zin maar
krijgt, wordt beweerd en nog veel erger.
(wordt vervolgd)
