EIÜVI1DEI1-niEUW5
tNGSSPREKMST....
Overdenking
Politieberichten
uit de
Heilige Schrift
Keesje Bok, Ouddorp
Je trouwdag
Uniek in je leven!
Sint Nicolaasaktie
Sommelsdijk
DE ZEE
IS ONS LAND
=.^/.s">;
Uitslagen Damvereniging
„Denk en Zet"
15 corsages gratis
Bloemenhuis Korteweg
Middelharnis
Zeldzame atlas
voor het Streekmuseum
2e Blad
VRUDAG 14 NOVEMBER 1986
No. 5548
drukkerij kranse bv
De verzamelwoede van Keesje Bok (zoals hij genoemd
wil worden) is bij veel mensen bekend. Niet alleen in
Ouddorp maar tot aan de universiteit in Leiden toe!
Studenten in de Paleonthologie d.i. het bestuderen van
botten e.d., weten de weg naar Kees in de winkel-bazar of
in het huis erboven goed te vinden. En hij heeft ze veel te
vertellen. Hij bezit n.l. naast zijn vele verzamelingen als
o.a. oude landkaarten, foto's, ansichten, boeken (his
torische), een unieke verzameling mammoetbotten.
Ongeveer 45 jaar geleden ben ik daar mee begonnen;
mijn kelder ligt boordevol", vertelt Kees, „ik kocht deze
overblijfselen van vissers; er liggen slagtanden, kaken,
wervels, kiezen enz. Er is één kies bij van 9 kg! Ze zijn
onnoemelijk oud, deze mammoetresten Ik vraag hem
waar ze gevonden zijn: „Het is zeer aannemelijk dat er
zo'n 90 km. uit de kust een groot moerasgebied was.
Tijdens de zondvloed zijn de dieren naar een hoger
gelegen zandbank gevlucht, de Bruine Bank geheten. En
daar zijn deze botten voornamelijk gevonden.
Je wilt namen van deze dieren weten? En hij soms op:
mammoet, wolharige neushoorn, het grote rund, wisent,
reuzehert, paarden, oer-os, rendier, hollenbeer enz. Kon
ik me het leven uit de Romeinse tijd en de Middeleeuwen
nog aardig voor de geest halen, deze pre-historische tijd
wordt moeilijker. Zulke kolossale dieren! Het valt niet
mee om daar een voorstelling van te maken.
Niet alleen studenten van de Universiteit komen Keesje
Bok met een bezoek vereren, ook Rien Poortvliet heeft
belangstelling voor hem. In het nieuwe boek van Rien,
dat over Flakkee gaat, krijgt de persoon van Kees in
woord en beeld nog meer gestalte. Hij laat me de
tekeningen zien, die in het boek komen en die Rien hem
persoonlijk is komen brengen.
Keesje Bok is „gekipt en gebroed" in Ouddorp. Hij is
geboren in Het Blauwe Huus. Zijn vader was jarenlang
zalmvisser, ,,en zalm was toen een heel duur gerecht",
weet hij. Kees bezocht de ambachtsschool in Middel-
hamis en was enige jaren als timmerman werkzaam.
Nog heeft hij profijt van deze opleiding want een bouw
tekening maken, daar draait hij zijn hand niet voor om.
Doch de handelsgeest werd in hem wakker.... Hij kocht
een winkel en zijn assortiment werd steeds groter; de
naam Bazar is zeker toepasselijk. En mocht een toerist
niet weten in welke plaats hij verzeild was geraakt dan
kwam hij daar in de winkel vanKeesjeBok wel achter: de
Groeten uit Ouddorp aan Zee, overgebracht via prach
tige schelpen, wandbordjes enz. zouden hem zeker be
reiken. „Eigenlijk kom ik tijd tekort", zegt Kees, „ik lees
graag en veel, vooral historische boeken Hij vertelt nog
iets over de geschiedenis van Ouddorp: Het dorp is
omstreeks 200 jaar na Chr. ontstaan; in 1035 zijn de
eerste dijken aangelegd. Lange tijd leefden de mensen
van de jacht en de visserij. Pas rond 1650 zijn de eerste
boerderijen gebouwd. In 1852 is de eerste grintweg
aangelegd van Sommelsdijk naar Ouddorp: 20 km. en
392 meter!
Misschien is het leuk om te vermelden dat in.1415 het
haringkaken door een Ouddorper (opnieuw) is uit
gevonden n. l. door Jan Machiel Duffel.
Eenmaal in gesprek met Kees kom ik er steeds meer
achter dat hij ontzettend veel weet. Slechts enkele facetten
van hem heb ik nu beschreven, zijn interesses gaan veel
verder. Regelmatig geeft hij lezingen opFlakkeeo.a. over
de stoomtram en de geschiedenis van Flakkee. Dat doet
hij zo voor de vuist weg, zonder één regel op papier te
hebben gezet!
„Hetisalleenjammerdatikzo'n lastvan mijn knieheb",
vertrouwt hij me toe, „daar moet ik mee leren leven".
„Maar klagen doet hij niet", zegt zijn vrouw. En daar is
Keesje Bok dan ook zeker de man niet naar!
T. K.
''*-,:«*,
Deze vraag- en antwoord-rubriek staat
geheel ten dienste van de lezer die er
kosteloos gebruik van kan maken. Uw
vragen op velerlei gebied kunt u sturen
aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Post
bus 8, Middelhamis, met in de linker
bovenhoek „Vragen-rubriek" vermeld.
De vragen worden door deskundigen
beantwoord en zullen binnen enkele
weken na de inzending compleet met
antwoord in deze rubriek worden ge
publiceerd.
fABKieK OF soenoeitij
De vertaling van dat Friese opschrift
„Mailnoarlen "op die melkbus is geheel
korrekt, maar op de melkbussen staat
altijd de naam van de melkfabriek, waar
aan de boer zijn melk leverde. Op het
deksel is dan een koperen naamplaatje
gesoldeerd met de naam van de boer.
Antwoord: Gelukkig heeft onze Friese
tolk zijn huiswerk dus wel goed gemaakt.
Dat hij bij zo'n melkbus eerst aan de
boerderijnaam dacht, is niet zo verwon
derlijk. Een tolk is trouwens geen zuivel-
specialist, en dat koperen plaatje met
adres ontbrak. Maar bedankt voor deze
aanvulling.
eCMTt OUDE HUTSPOT
Toen wij in oktober in Leiden waren,
kregen we daar heel andere hutspot voor
geschoteld dan wij het kennen, nl. met
witte bonen en witte penen. Kent u dat
Leidse recept? En waarom dat anders is?
Antwoord: Een aantal Leidenaren houdt
vast aan de oorspronkelijke ingrediënten
die de Spanjaarden gebruikten, want toen
in 1574 Leiden werd ontzet, en in de
verlaten Spaanse stellingen de pannen
met hutspot werden aangetroffen, bleek
dat 16de-eeuwse soldatengerecht te zijn
bereid uit o.m. witte bonen en pastinaak
(witte wortel). Aardappelen konden er
niet bij gebruikt zijn, omdat die toender-
tijd in Europa nog geheel onbekend wa
ren. De pastinaak is langzamerhand in
onbruik geraakt. Slechts in en om Leiden
zijn ze nog wel eens (nl. tegen 3 oktober)
verkrijgbaar. Het recept luidt: 500 gram
witte bonen met 500 gram in dobbel-
steentjes gesneden mager spek 20 minuten
laten koken in het weekwater van de
bonen. Afzonderlijk 1 kg winterwortels
en 500 g pastinaken met 500 gram uien
klein snijden en met zout naar smaak zo'n
drie kwartier laten koken. Dan alles goed
door elkaar roeren en op smaak brengen
met wat peper.
GS€L GROSM
Nu geeft u toch een heel verkeerd advies
over de vergelende andijvie. Gele randen
vinden hun oorzaak in M.j.O.
Antwoord: Dat is mogelijk, want bij d"
bewuste brief was geen andijvieblad in
gesloten, en we moesten dus afgaan op te
schaarse gegevens. Als er een vrij brede
geelverkleuring optreedt aan de randen,
welke tussen de nerven indringt, of mid
den op het blad wordt het groen geel
tussen de nerven, kan er ook sprake zijn
van magnesiumgebrek. Dat ontstaat op de
licht kalkrijke kleigronden o.a. door een te
zware kalibemesting, maar komt in natte
jaren vaker voor dan in droge als dit. Er
moet dan eigenlijk preventief kieseriet
worden bemest. Men kan ook spuiten met
2% magnesiumsulfaat (beter bekend als
bitterzout), als zoals u schrijft het
gewas de grootte heeft van een uitge
spreide hand. Een kwart kg bitterzout op
zo'n 20 liter water is o.i. ruim voldoende
voor ca. 500 planten.
STêüS-KUNDE
In een oude akte is sprake van zoveel
„stères". Wat zijn dat?
Antwoord: Dat was een benaming van
de kubieke meter, waarmee de Fransen op
de proppen kwamen, toen zij hier in 1798
hun nieuwe tiendelige stelsel invoerden.
Stère is afgeleid van het Griekse woord
stereos, waaraan wij ook ons' „stereo"
(ruimtelijk) danken. Het was tijdens de
Franse bezetting de eenheid van ruimte
voor droge waren, en men ging van milli-
stère tot kilostère en verder. Nu is de
aanduiding kubieke meter wettelijk voor
geschreven.
SOMMELSDIJK - MIDDELHARNIS
d.d. 10 november 1986
Voor de Zeeuwse kompetitie is gespeeld:
D.E.Z. I - 's-Gravenpolder ffl.8 - 8
Afdeling II
S. Hoogzand - C. v. d. Groef0-2
C. Polder - Joh. van Hoorn1-1
M. van Lente-W. Vroegindeweij.O - 2
H. Verolme - A. Krijgsman2-0
Afdeling III
M. Kievit - J. Verbiest1-1
F. Noordijk - H. Schellevis1-1
J. Kamp - J. Lodder1-1
Afdeling IV
J. Groenendijk - J. v. d. Kooij----0-2
R. Jacobs - J. de Bruin2-0
P. vanGroningen-H. Noordijk0-2
G. Zaaijer - J. Gebuis0-2
Daarbij past een
exclusief bruidsboeket
dat bij je hoort
Ieder bruidspaar
Zandpad 68 M iddeiharnis
POSTZEGELTAAL
Er moet onlangs een boekje verschenen
zijn met de ouderwetse geheime tekens
via de postzegels, met plaatjes. Waar
vind ik dat verhaal?
Antwoord: In het boekje Nederlandse
postzegels 1982, in opdracht van de PTT
gedrukt bij de Staatsdrukkerij en aldaar te
bestellen. Corr. adres: Postbus 20.014,
2500 EA Den Haag, telefoon 070 -
78.99.11. De prijs is ca. 20,-.
HULSTMIJN90UW
Kunt u nagaan, wat dit voor raar ver
schijnsel is op het bijgevoegde hulstblad,
met die bruine stipjes en verdikte nerven?
Antwoord: Op die toegezonden bladeren
heeft de hulstvliegeen gaatje geboord. Dat
zijn die bruine plekjes, want daar zijn
eitje? gelegd. Het lar^e, dat uit zo'n eitje
komt, mineert in dat blad. Dat wil zeggen:
het graaft gangen onder het oppervlak (de
opperhuid) van het blad, in de richting van
de hoofdnerf. De boomkwekers spuiten
er tegen met een insecticide, maar omdat u
verder in uw hulstboompje niets kon ont
dekken, kunt u volstaan met het afknippen
en het verbranden van de aangetaste bla
deren. Dan is de kous wel af, want zo
algemeen is dit vliegje niet.
SEHVIES VAN NAPOLEON?
Volgens mijn grootouders zou een oud
servies, dat zij van hun familie erfden,
nog uit de tijd van Napoleon stammen.
Hierbij een kleurenfoto, waarop het blad
goud duidelijk te zien is. Is dit echt
Napoleontisch?
Antwoord: Nee, dank zij die duidelijke
foto's is daar op te zien, dat dit een
Biedermeier servies is uit de periode tus
sen ca. 1820 - 1850. Napoleontisch zou
het wezen, als het gemaakt was tussen
1804 en 1815. De Empirestijl kende wel
gouden biezen, maar nog niet in deze
vorm. Maar zo'n Biedermeier-servies is
tegenwoordig ook een kostbaar bezit! Die
naam stamt uit een serie gedichten van de
Schwabische schoolmeester GottliebBie-
dermaier (gepubliceerd in de „Fliegende
Blatter"), wiens eigenschappen ken
merkend waren voor die periode na Napo
leon Bonaparte: burgerlijkheid en bekrom
penheid, gezapigheid en sentimentaliteit
De brede gouden banden op de kannen
wijzen op het tijdvak van vóór 1830.
Jammer, dat u geen foto hebt gemaakt van
de onderzijde van kannen en schoteltjes
met merk en signatuur, dan hadden wij
wat meer van de herkomst kunnen ver
tellen.
Uit het geloof gerechtvaardigd
„Zo dan, de wet is onze tucht-
meester geweest tot Christus, op
dat wij uit het geloof zouden ge
rechtvaardigd worden
(Galaten 324)
Paulus heeft afgeleerd om door de wet
zalig te willen worden. Hij ontdekte, dat
de wet hem verscheurde en verslond. In
die ontdekking is hij door de knieën ge
gaan. Hij stierf aan afzijn wetsbetrachting.
En toen?
Toen werd de wet hem een tuchtmeester
tot Christus!
Luther heeft dezelfde ervaring opgedaan.
Hij heeft eens gezegd: „De wet maakt de
ontstelde harten dorstig naar Christus".
Hij alleen kan mij redden. „Met haar
zweepslagen drijft de wet tot Christus,
evenals een goed leermeester de knapen
tuchtigd met het doel, dat ze mochten
komen tot keimis van schone letteren en
andere edele dingen".
Opdat we uit het geloof gerechtvaardigd
zouden worden!
De wet stuwt een uitgewerkte zondaar tot
het geloof in de Heiland. En wat is dat
anders dan een vast vertrouwen op wat Hij
heeft gedaan. Zo worden we gerechtvaar
digd. Het geloof eigent zich Christus toe
en Zijn gerechtigheid.
„Daar komt het op aan", zegt Luther
telkens weer, „dat we Christus leren „mij
nen" door het geloofWat heeft ons vlees
daar een moeite mee.
Waarom?
Omdat het ons te onvoorwaardelijk en te
ongeloofwaardig in de oren klinjct. We
willen ons altijd weer voor God opsieren.
Maar de Geest doet niet anders dan
Christus aan het hart leggen. Aan Hem
heeft het geloof genoeg!
Het is goed toeven onder de vleugels van
Zijn gerechtigheid.
Heeft daar ook genoeg aan?
Prof. Jonker zegt ergens: „Mijn groot
vader was buitenkerkelijk, maar werd in
de jaren 90 krachtig bekeerd. De helft van
zijn 90-jarig leven was hij ouderling van de
Hervormde Gemeente te IJsselmuiden.
Dat kon nog in die jaren voor de nieuwe
kerkorde. Hij heeft wel honderden preken
gelezen in leesdiensten, deed ziekenbe
zoek en huisbezoek, leidde begrafenissen,
beriep dominees en zette er één af en
stichtte een christelijke school.
Kortom: eigenlijk een pastorale bestand
„pro deo". Vlak voor hij stierf, midden «n
de jame 50, bezocht ik hem. Hij lag op zijn
ziekbed, dat zijn sterfbed zou worden.
„Ik heb een moeilijke tijd achter de rug",
zo zei hij, „ik vroeg me nl. af of niet alles
inbeelding is geweest". Hij zweeg een
moment. „Maar", hernam hij, „ik ben er
uitgekomen; ik heb mijn hand mogen
leggen op de kop van het Lam". Toen keek
hij mij lang en indringend aan. Niet zün
bekeringsweg en niet al zijn arbeid ia
Gods Konin&ijk, maftr het geloof inChrisT
tus was het enige dat overbleef. In 48t
geloof is hij gestorven".
Ik heb mijn hand mogen leggen op cie kof»
van het Lam!
Zo mag en zal ik rechtvaardig verschijnen
voor God.
Zoe termeer
G. C. de Jong
- Inbraak in woning
In de nacht van 8 november werd er in
gebroken in een woning te Middelhamis.
Men kwam de woning binnen door het
forceren van een hefboomsluiting van een
raam. Vanuit de woning werd een radio
cassetterecorder gestolen. Tevens ver
nielde men een buitenlamp aan de woning.
- Vernieling auto
Een inwoner uit Stad aan 't Haringvliet
deed aangifte van vemieUngen aan zijn
personenwagen. Onbekenden hebben met
een scherp voorwerp een aantal krassen
op de auto aangebracht. De schade aan de
auto, die ten tijde van het plegen van het
feit op een parkeerplaats in die woonkern
stond, bedraagt ongeveer 1350 gulden.
- Inbraak in school
In de avonduren van 7 november bleek dat
men getracht had in te breken in een
school te Sommelsdijk. Aanvankelijk
trachtte men een deur te forceren en toen
dat niet gelukte probeerde men een raam
te openen. Door het wegdrukken van een
haak gelukte dat ook. Men moet nog maar
net biimen zijn geweest toen het alarm van
de school overging. De daders zijn daar
kennelijk van geschrokken en hebben de
benen genomen. Er wordt niets vermist.
- Vernieling brievenbus
Een inwoner van het Zandpad te Middel
hamis deed aangifte van vernieling van
zijn brievenbus. Uit baldadigheid heeft
men kennelijk de brievenbus in elkaar ge
trapt en de eigenaar met de schade, groot
ongeveer 100 gulden, laten zitten.
- Diefstal wieldoppen
Een inwoner van Middelhamis had zijn
auto op 8 november j.l. geparkeerd op het
parkeerterrein van een hotel te Middel
hamis. Toen hij op 10 november bij zijn
auto kwam bleek deze te zijn ontdaan van
de sierwieldoppen. De schade bedraagt
ongeveer 300 gulden.
- Schoonhouden wegen
Nu het herfstweer zijn intrede heeft ge
daan worden de landbouwers er op ge
wezen dat zij verpHcht zijn de modder die
zij op de weg brengen dienen op te ruimen.
Indien men modder op de wegen achter
laat kan dat grote nadelige gevolgen heb
ben.
Het Anjerfonds Zuid Holland heeft het
mogelijk gemaakt dat het Streekmuseum
Goeree-Overflakkee te Sommelsdijk een
vitrine heeft aangekocht, waarin een kost
baar boek is tentoongesteld.
Door een legaat van Mr. M. van der
Sluys, geboren te Dirksland, is het mu
seum in bezit gekomen van een atlas,
officieel getiteld: Voorae Caart-Boeck
van alle dorpen en polders gelegen in den
Lande van Oost- en West Voome, mits
gaders Flacqee ressorterende onder 't
Comptoir der Verpandingen 's Lands van
Voome enz. C. 1701. getekend door Jan
Luiken.
HYPOTHEEK NODIG?
makelaar tamboer bellen
voor gratis computerberekening
01870-3477 m
(Ingezonden)
De Middenstand van Sommelsdijk houdt
ook dit jaar weer een Sint/Kerstaktie. De
aktie is vanwege het succes van vorig jaar
hetzelfde gebleven. De klanten sparen
voor een bedrag van 100,- van de ver
schillende deelnemende winkeliers bij el
kaar, stoppen deze in de speciale enve
loppe (verkrijgbaar bij de winkeliers) en
deponeren deze in de speciale brievenbus
op het bekende adres bij Jaap Bienefelt.
Er vinden 2 trekkingen plaats, een op 6
december en een op 20 december. Er zijn
waardebonnen te verdienen van 10,-;
25,-; 50,-; 100,-; 500,- en
1000,-. Een totaal aan prijzengeld van
ƒ3000,-
De enveloppen die in de eerste ronde niet
getrokken zijn, doen in de tweede ronde
weer mee.
De aktie loopt van 17 november t/m 20
december. Wij hopen op een evengroot
succes als vorig jaar.
Middens ta ndsver.
Sommelsdijk
VERVOLGVERHAAL
Door Fenand van den Oever
- 34 -
G.F.CallenbachB.V. Nijkerk
Nu dringt dit echter pas helemaal tot hem door. Ze
dachten nog een goede teelt te maken. In enen zou een
jaar lang ploeteren verloren zijn geweest
Het verhaal wordt nu gauw helemaal bekend. Met zes
man Wijnand incluis en dat zwakke motorretje
van Frank Nieuwstraten hebben ze die zware af
geladen Jonge Dirk van het strand getrokken.
Daar moet je toch niet mis over denken.
Er wordt ook niet mis over gedacht
De hand die Albertien hem gaf, trilde. In haar ogen lag
bewondering. Ook in die van vader en van Willem en
van vele anderen.
Alleen in die van Albertien las hij die....
En hij vergiste zich niet.
Als hij veel later thuiskomt, merkt hij meteen, dat ze
nog op is.
Ze heeft op hem gewacht. Kennelijk met ongeduld. De
anderen zijn naar bed. Ze begint meteen. Ze moet wat
zeggen:
Arend-Michiel, ik wil je even spreken. Ik heb erge
woorden tegen je gesproken in Lowestoft. Ik heb er spijt
van. Wil je het vergeven?
Hij staat er voor zijn gevoel maar beteuterd bij. Dit had
hij allerminst nu verwacht Die woorden moeten voor
Albertien loodzwaar zijn om te spreken. Hij kijkt naar
haar. Ze is mooi, alles is mooi aan haar. Hij heeft haar
altijd mooi gevonden. Nu vooral. Lieve meid, denkt hij,
maar hij laat daarvan nietp merken. Hij zegt alleen:
Albertien, ik ben blij, datje er toch nog over begint
Ik zou het zelf nooit gedaan hebben. Laten we er verder
over zwijgen.
Hij doet een stap naar haar toe en steekt zijn hand uit
Ze grijpt de hand meteen en schudt die heftig om
hetgeen gezegd is te bevestigen. Hij vindt wel, dat ze die
hand lang vasthoudt... Wat hem betreft laat ze die
hand nooit meer los.
Ze schrikken.
Boven horen ze een schreeuw. Hij loopt naar de deur
van de zoldertrap.
....Rotzak, wat wou jij van mijn vader zeggen, da's de
knapste reder van Vlaardingen, zeg het nog eens, ik sla
je een bloedneus....
Wilem droomt
Willem vecht voor hem.
Ik ga er ook maar in, zegt hij.
Goed hoor, zegt zij.
Welt'msten, Albertien.
Welt'msten, Arend-Michiel.
Hij gaat naar boven.
Zijn jongen slaapt onmstig.
Albertien ook, later.
Arend-Michiel ook, veel later.
XII
Toen pas heette het ook voor Arend-Michiel
behouwen teelt te zijn. Het jaar was aan de
laatste dagen bezig, het hijgde naar zijn einde.
Alle speerrepen zijn op de zolder, de gehele vloot ligt
afgesneden en wel voor de kant Alleen het tij brengt er
nog wat beweging in.
Arend-Michiel is er blij om. Albertien is weer zover
opgeknapt, dat ze de handel drijft en veel regelt Nu
heeft hij een ogenblik om eens lekker-lui achterover in
zijn stoel te leunen, de benen op een bankje ervoor en
met de ogen halfdicht weg te soezen. Lang niet, neen,
niet lang.
Vaak stapt hij ineens op en maakt een lange wandeling,
de Zuidbuurt om of langs de Visboerseka. In zijn
eentje. Maar niet alleen. De hele teelt die voorbij was,
ging met hem mee, de nieuwe teelt stormde alweer op
hem af
Door de plaats wandelde hij in de winterdag niet graag.
Langs de haven, maar vooral rond de Visbank, bij Jan
Boer, de fijne bakker, hingen om deze tijd van het jaar
een paar honderd visserlui. Wat hadden ze anders te
doen. Voor de enkele beugers was maar een paar man
nodig. Tot het voorjaar stonden ze daar maar te praten
en te pmimen, jekkertje aan, kragie op, handen in de
zakken. Het waren meest mensen op jaren.
De jongeren keerden steeds meer hun achterwerk naar
de vloot Neem voor mij maar een ander! Een halfjaar
varen, een halfjaar steuntrekken, da's een heel jaar
armoe óns niet gezien. Ze willen niet langer met het
afsnijdje en een soepkaart de winter door. Zij kozen de
fabrieken, die als paddestoelen hier uit de grond
begonnen te kruipen.
Daar moest je wel aan wennen, dat wel. Als ze 's
morgens de poort ingingen en netjes zich meldden bij de
portier „numero zoveel present!zagen ze er wel
eens tegenop. Hannes Verboon had nummer honderd
negenentachtig. Jonge Jan van der Windt honderd
tweeënvijftig. Het waren geen ntunmers van loggers
waarop ze jaren hadden gevaren, maar van de prikklok.
Dat is wel een verschil. Het schip was vrijer en tegen de
breedte van de zestig kon geen fabriek op. Het schip
had een nummer, een matroos nooit Een fabriek had
geen nummer, een arbeider wel, ja, dat wel....
En zaterdagsmiddags gingen ze in drommen naar het
Hoofd, hoe gaat dat Dan was het drak op de rivier, de
vrachtvaarders kozen zee en ze staarden die na tot
voorbij de bocht van de zeepfabriek. Dan wilde het
verlangen wel eens even in het verkeerde keelgat
schieten. Watje van ouder-op-ouder gedaan hebt, laat
je per slot van rekening niet zonder pijn los.
Maar ze kuierden naar huis en ze overlegden
gesteund door d'r vrouwen vooral! dat er toch maar
geen visserman was, als zij, die zaterdagsmiddags vrij
had en met het wit-voor overhemmedje zonder
boord, knoopje hippend onder de adamsappel als
vrij man naar het Hoofd kon gaan. En vast weekgeld,
vlak dat niet uit
Neen, hen niet meer gezien op een logger. De trek was
van de vloot af. De genegenheid voor het bedrijf
verschrompelde. Hoeveel jongens gingen nog, als in
zijn tijd, naar zee? Arend-Michiel dacht vaak met zorg
aan Willem. Wat zou die jongen straks kiezen? Zou hij
ook de visserij de mg toekeren? Waarvoor deed hij dan
eigenlijk alles. Was hij wel een goede vader? Kon die
jongen door hem wei geloven in de visserij? Zou hij zijn
liefde ervoor op hem kunnen doen overvonken? Zo
tussen kerst en nieuwjaar overvielen hem die ge
dachten, (wordt vervolgd)
voorstraat 13
3245 tjg sommelsdiik
tel. 01870-2275
'f' uJ'r^
f^^.^.l^^.^.l^)^4^.^.^.l^l^l^^.^.^.^.:^l^l^^.^.^.l^l^l^l^^.^.^.l^J^^.lf)t^.l^l^l^l^l^l^^.lt.^.^.l^^.^.^.^.^.^.i^.l^,^l^^
