EIIIVI1DEt1-niEUW5
INGSSPREKMET....
I
I
Bruidspaar op de grasmaaier
naar 't gemeentehuis
dhr. J. Huysen
te Nieuwe Tonge
„De tram staat stil", roman
uit de tiid van de stoomtram
Geslaagd onderling
solistenconcours tussen
„E.M.M." en „Vooruir
Herfsttocht N.C.R.V.
DE ZEE
IS ONS LAND
2e Blad
VRUDAG 24 OKTOBER 1986
No. 5542
drukkerij kranse bv
Wie Nieuwe Tonge zegt, zegt Jan Huysen. Zijn ver
knochtheid aan dit dorp wordt dik onderstreept door de
vele funkties die hij bekleed heeft: 30 jaar lid van het
bestuur van Ons Dorpshuis, 25 jaar voorzitter van de
oudercommissie van de lagere school, 12 jaar lid van de
gemeenteraad te Nieuwe Tonge, 25 jaar voorzitter van de
Middenstandsvereniging. Als bekroning van dit werk is
hij onderscheiden met een eremedaille (goud) verbonden
aan de orde van Oranje-Nassau.
„Hoe heeft u hier de tijd voor kunnen vinden vraag ik
hem, „want u had toch een druk gezin?" En eigenlijk is
zijn antwoord geen verrassing: „voor mij was het een
ontspanning, ik deed het graag en ik had het nodig; iedere
keer weer werd ik herkozen. Voor b.v. de schoolreisjes
vroegen ze me altijd mee, dan speelde ik mondharmonica
in de bus en iedereen zong mee" en de daad bij het woord
voegend geeft hij enthousiast een rideltje weg.
Het is niet zo verwonderlijk dat hij erg meeleefde met het
wel en wee van de school, want zijn moeder, juffrouw
Meyer (ik heb nog bij haar in de eerste klas gezeten), was
27 jaar lang onderwijzeres in Nieuwe Tonge. Ze woont
nu in een bejaardentehuis in Zevenaar en wordt over
enkele maanden honderd jaar!
„Mijn kinderen heb ik altijd gestimuleerd om te leren,
datdoen veel ouders veel te weinig. Met een zes was ik niet
tevreden als er een zeven in zat. Gelukkig konden al mijn
kinderen goed studeren hetgeen ook wel blijkt uit de
beroepen die ze hebben: huisarts, rector van een Lyceum,
doctoranda in de psychologie enz. Ik ben erg trots op ze
maar toch het meest nog op mijn jongste zoon Wim, die
gehandicapt is en zó zijn best doet in alles", vertelt hij.
Een opvolger voor zijn zaak heeft Huysen niet Hij vindt
dat erg jammer, doch heeft er alle begrip voor als
kinderen hun eigen vleugels uit willen slaan. De Horlo-
gerie bestaat nu 50 jaar. Samen met broer Piet is hij
begonnen. Na de oorlog ging hij alleen verder en heeft
zich vooral in het repareren van antieke klokken ge
specialiseerd. Vele klokken in de huiskamers van Nieu we
Tonge heeft hij weer „aan gang" gebracht.
Tijdens de watersnoodramp van 1953 zijn de technische
*r
vaardigheden van Huysen goed van pas gekomen. Hij
bouwde een noodontvangapparatuur waarmee de radio
berichten konden worden beluisterd, zodat wat van
betekenis was voor Nieuwe Tonge aan de burgemeester
kon worden gemeld.
Samen met Wim trekt Jan Huysen er, als het maar even
kan, op uit. In de weekends vaak naar een van de
kinderen of de natuur in. Van de vakantie deze zomer
hebben ze erg genoten en veel vrienden gemaakt met wie
ze ook kontakt onderhouden. Maar.... ze gaan weer
graag terug naar Nieuwe Tonge, want zoals het klokje
thuis tikt, tikt het nergens!
T. K.
HYPOTHEEK NODIG?
makelaar tamboer bellen
voor gratis computerberekening
01870-3477 g
De schrijver Pleun Troost uit Mijnshee-
renland heeft zijn nieuwe roman „de Tram
staat stil" j.I. vrijdagavond gepresenteerd
tijdens de beurs „Consuwaard '86" in 's-
Gravendeel.
Het boek is een vervolg op „de Tram die
rijdt op wielen". De auteur, die nu tien
boeken op zijn naam heeft staan, schrijft
zijn boeken vanuit een christelijke achter
grond. In „de Tram staat stil" beschrijft
Troost de geschiedenis van de stoomtram
op een heel interessante manier. Hij kon
over uniek documentatie-materiaal be
schikken uit het archief van de R.T.M. En
als zoon van een stoomtrammachinist kon
hij putten uit vele anekdotes tijdens zijn
jeugd opgetekend.
Een dramatische periode herleeft in de
beschrijving van de staking op de Zuid-
Hollandse en Zeeuwse eilanden in 191,9.
Pleun Troost is pas rond zijn 60ste met
schrijven begonnen. Hij schrijft heel ge
makkelijk, de woorden vloeien als het
ware vanzelf uit zijn pen.
„De Tram staat stil" is uitgegeven door
Uitgeverij J. Robbemond te 's-Graven-
deel. Het boek kost 32,50.
In eendrachtige samenwerking tussen
Oude Tonge en Den Bommel werd zater
dag j.I. het onderling solistenconcours
gehouden van de beide plaatselijke mu
ziekkorpsen „E.M.M." en „Vooruit".
Evenals vorig jaar, was het een muzikale
middag met vele hoogtepunten.
A. V. d. Hoek won voor de derde keer de
Mast-trofee en is nu zijn eigendom ge
worden. Ron Braber won ook voor de
derde keer de Johan van Zanten-trofee en
is dus ook de eigenaar hiervan geworden.
De jeugd troffee, beschikbaar gesteld door
G. Zweerus, werd gewonnen door René v.
d. Hoek van „E.M.M.".
Joh. V. d. Berg fungeerde wederom als
jury, W. Soeters begeleidde de solisten op
de piano, als wedstrijdleider trad Ria v. d.
Kroon op, terwijl Loes van Zanten lady
speaker was.
De uitslag: Jacco de Neef 46 pnt.; duo
Hugo Floorijp/Patrick Zuidijk 43^2 pnt.;
René v. d. Hoek 52!^ pnt.; Ineke de Blok
53 pnt.; duo P. Breeman/A. Breeman 45
pnt.; M. C. Zoon 45!^ pnt; trio M. de
Bakker, P. Driesse en A. M. v. d. Hoek
52Vi pnt.; kwartet Lekkerkerk, Blok, Ver-
weij en Verweij 54!^ pnt;D. Wolfert52W
pnt.; B. Couwenberg 47 pnt.; duo René v.
d. Hoek en Jan de Bakker 48Vi pnt.;
Leonard Braber 51V4 pnt; Bemadette
Braber 53W pnt.; kwartetP. Breeman, A.
Breeman, J. v. d. Welle en R. v. d. Kroon
45 pnt; L. C. Verweij 52Vi pnt; trio L.
Braber, BBraber en R. Braber 55 pnt.; A.
V. d. Hoek54V4 pnt enRonBraber56 pnt
Onze laatste tocht van dit reisseizoen zal
worden gemaakt op zaterdag 1 novem
ber a.s. en wel als HERFSTTOCHT. De
reis gaat dit keer langs de grenzen van de
provincie Zuid-HoUand.,
De route is voorlopig als volgt: Ouddorp,
Middelhamis, Heinenoord, Rhoon, Kra-
lingse Zoom, Dordrecht, Sliedrecht, Go-
rinchem (koffie-stop).
Vervolgens een deel van de Lek-Linge
route met Leerdam, Asperen, Vianen.
Dan naar Schoonhoven- sluizenbij Hage-
stein (onderweg koffietafel), daarna naar
de Gouwe en de Krommerijn. Via het
watersportgebied van de Vinkenveense
plassen, de Braassem naar de Haarlem
mermeer, (onderweg theepauze). Nu gaan
we via de Noordzeekust richting Noord-
wijk naar Scheveningen-Den Haag (al
waar het diner zal worden gebruikt). Na
het diner terug naar Rotterdam - Hoek-
sche Waard - Goeree.
We vertrekken die dag om 7.30 uur uit
Ouddorp. Opstapplaatsen onderweg.
Omstreeks 21.30 uur hopen we weer in
Ouddorp terug te zijn.
De kosten voor deze dagtocht bedragen
60,- voor leden en 62,50 voorNIET-
leden. Hierin is begrepen: de bustocht,
koffie met traktatie, koffietafel, diner, ver
zekering, adm.kosten en diensten reis
leider. Deze tocht staat weer onder leiding
van de heer A. Ratsma.
U kunt zicht tot uiterlijk 25 oktober a.s.
opgeven bij Reisbureau Buijsse, Middel
hamis, tel. 01870 - 2853 en bij de secr.
Mw. W. deBruijn, tel. 010-4209434. Na
deze datum kunt u uitsluitend bij het
secretariaat informeren of er nog plaatsen
vrij zijn. Gaat u mee met deze laatste
tocht van dit jaar?
Deze vraag- en antwoord-rubriek staat
geheel ten dienste van de lezer die er
kosteloos gebruik van kan maken. Uw
vragen op velerlei gebied kunt u sturen
aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Post
bus 8, Middelharnis, met in de linker
bovenhoek „Vragen-rubriek" vermeld.
De vragen worden door deskundigen
beantwoord en zullen binnen enkele
weken na de inzending compleet met
antwoord in deze rubriek worden ge
publiceerd.
PRUIM€N MCT SAP
Je hoort altijd, dat roken zo slecht is voor
de gezondheid, maar hoe staat het met 't
pruimen van tabak? Is dat sap ook zo
slecht?
Antwoord: Er bestaat een duidelijk aan
toonbaar verband tussen roken en long
kanker. Tabaksrook bevat voorts koolmo-
noxyde, teer en vaste deeltjes en dat alles
komt in uw longen als u inhaleert. Prui
men is onschadelijk als u het sap maar
volledig uitspuwt. Ervaren pruimers doen
dat voor en na het uitspreken van woor
den. De bruine stralen werken dan als
aanhalingstekens,... Maar de meeste prui
mers slikken toch wel wat sap door. Dat is
niet zo best voor de maag, want het bevat
alkaloïden zoals nicotine. Verder worden
tanden en kiezen er bruin van. Tandbederf
wordt er enigszins door tegengegaan. Wilt
u alle argumenten vóór en tégen afwegen,
dan moet u ook bedenken dat rokers elk
jaar voor enige honderden miljoenen gul
dens schade veroorzaken door brand en
dat daardoor jaarlijks circa tien mensen
sneuvelen. Dat kan van het pruimen niet
gezegd worden. Pruimen staat alleen niet
zo deftig!
'--^:^'^>
SPUUGKRUID
Hoe komt het toch, dat ik na het gebruik
van sommige gekruide spijzen zo misse
lijk word? Het is gelukkig niet alle keren,
maar als ik nassi-goreng of dgl. bij
anderen eet heel vaak wel.
Antwoord: U doet er gelukkig een lijstje
bij van de gebruikte ingrediënten en daar
door kunnen wij de vermoedelijke oorzaak
aanwijzen. In bepaalde kruidenbuiltjes
wordt gebruik gemaakt van een smaak
versterker. Dat is een glutaminaat dat ook
wel monosodium wordt genoemd. We
vinden het ook in het bekende ve-tsin, dat
nogal eens in chinese en Indische ge
rechten wordt toegepast Sommige men
sen, en u blijkbaar ook, zijn daar over
gevoelig voor en zij moeten wel eens over
geven na het gebruik ervan. U doet er dus
verstandig aan de op die manier samen
gestelde kruidenbuiltjes niet meer te ge
bruiken, en de adressen waar men ze wel
in huis heeft, te mijden. Kies voor uw
eigen recepten zélf uw kruiden uit, dan kan
u niets meer gebeuren.
PATENT
Waar moet ik zijn als ik een patent wil
aanvragen?
Antwoord: Bij de Octrooiraad, Patent
laan 2,2288 EE Rijswijk (Z.-H.). Maaru
kunt 't beste telefonisch een afspraak
maken (070 - 90 76 16) en eerst eens
bespreken wat mogelijk is en wat het
allemaal gaat kosten. Want er moet eerst
een onderzoek worden ingesteld, of elders
op de wereld al eerder zo'n idee is geoc
trooieerd, en met zo'n onderzoek zijn
enige duizenden guldens gemoeid. En bin
nen eenjaar moet u een proto-type (laten)
maken van uw vinding.
HARO ROOSeÈROOD
Als ik zelf roggebrood bak, krijg ik er
steenharde korsten aan. Wat doe ik fout
bij het ingesloten recept?
Antwoord: U hebt de ongemalen rogge
in een oude koffiemolen gemalen. Let er
dan wel op, dat de korrels allemaal goed
gebroken of gemalen zijn, want met hele
korrels lukt het niet Verder hebt u donker
roggebrood verkruimeld en door het maal
sel heengewerkt en dan met water vochtig
gemaakt, geen gist of zuurdeeg toege
voegd en het deeg in het bakblik zo'n 2Vi
uur in de matig warme oven laten staan.
Dan komen er inderdaad harde korsten
aan, maar die werden er vroeger altijd
afgesneden, verkruimeld en weer door het
deeg voor het volgende baksel verwerkt U
kunt de korsten dus gewoon afsnijden.
JAÜC OPDOFfCIt
De jade steen in mijn ring is dof ge
worden. Hoe krijg ik die weer glanzend?
De poetsmiddeltjes die ik probeerde, hel
pen niet.
Antwoord: Nee, wonderolie en poets-
middelen moet u er niet bij gebruiken. U
kunt er maar het beste mee naar de
juwelier stappen. Die maakt de steen even
los, maakt hem schoon in een lauw sopje
en zal met behulp van caborundum een
vliesdun laagje van uw steen afslijpen en
dan kan de jade weer jaren blinken als u
deze ring ook zelf goed schoonhoudt
SCHOENEN OP SAP
Mijn man heeft kersensap op zijn leren
schoenen gemorst. Ik heb geprobeerd die
vlekken weg te krijgen met azijn, met
terpetine en met wasbenzine, maar kreeg
ze er niet uit Wat nu te beginnen?
Antwoord: Het rode sap is blijkbaar in
het leer getrokken en door het toepassen
van al die middeltjes zal er wel een kale
plek zijn ontstaan. U kunt nu het beste de
vlekken met wat schuurpapier uitschuren.
Zijn ze weg, dan gaat u de-kale plaatsen
bijwerken. Uw schoenmaker kan u daar
voor het juiste pigment leveren, bijvoor
beeld zwart of bruin. Nadat dit opge
droogd is, poetst u beide schoenen met
goede schoencrême in de juiste kleur.
GOEDEREEDE Ambtenaren van de gemeente Goedereede-, en speciaal die van de plantsoenendienst
hebben vorige week vrijdagmiddag een bruid en bruidegom en hun gevolg versteld doen staan over de
aanwezigheid van zóveel vindingrijkheid dat zelfs een onooglijk ding als een gemotoriseerde grasmaaier met
aanhangertje tot een acceptabele bruidswagen kon worden getransformeerd. Die stond het echtpaar bij de
nadering van Goerees' gemeentehuis te wachten en Adrie van Waarde met zijn bruid Pia Troost werden daar
vriendelijk verzocht de comfortabele limousine waarin ze op hun grote dag werden vervoerd te verlaten om
plaats te nemen temidden van het groen waarmee het wagentje was versierd. Bruidegom Adrie is medewerker
van de gem. Plantsoenendienst en collegiaal genoeg om zijn collega's de pret te gunnen. De foto laat zien hoe
het stel naar het gemeentehuis hobbelde, gereden door dhr. van Waarde's collega Both.
VERVOLGVERHAAL
Door Fenand van den Oever
- 28 -
G.F.CallenbacliB.V.—Nijkerk
Er werd aan de afslag om die vijfentachtig kantjes
gevochten, dat kun je begrijpen. Het kon nog dagen
duren, voor er weer aanvoer was. Iedereen wilde er wat
van hebben. Dan zijn vijfentachtig kantjes niet veel. De
prijs liep op. Ze besomden er twaalfduizend voor. Dat
was toch zeker een reis als een teelt.
Hendrik van der Burg beet op zijn nagels van nijd, om
jonge Jacob van Leeningen. Had hij zijn eigen dan zo
vergist?
Jacob ging weer naar zee. Arend-Michiel had nu
helemaal geen rust meer. Ook de andere vleten, voor
zover op de schuur, moesten worden veranderd. En
gauw. Wie kon helpen? Wie kon hij in vertrouwen
nemen?
Hij sprak erover met Albertien. Ze zei: Niemand!
Vlaring is zo praterig. Ze keek hem aan alsof ze zeggen
wilde: maar ik laat je niet in de steek, samen zijn we
sterk. Dat zei ze niet. In woorden school niet haar
grootste kracht.
Ze zei alleen:
Er is hier wat te verdienen met de netten. Ik blijf en ik
help ook mee. Zodoende kon er van haar reis naar
Engeland nog niets komen.
Arend-Michiel spartelde wat tegen.
Dat is geen wérk voor jou.
Maar ze was vastbesloten. Wat een boetster kon, kon
zij. Niet praten.
En 's avonds waren Albertien met Saars of Kaatjes
witte schort voor Arend-Michiel en Wijnand Hoo-
gendijk bezig. Zij legde uit, Arend-Michiel mat, Wij
nand muisde en peesde in. Wijnand werkte zolang zij
werkten. Hij had, na die prachtige reis, iedere twijfel
laten varen. Soms staarde hij dromerig naar Arend-
Michiel; die knul was niet te houden. Op de Zorg en
Vlijt had hij het al geprobeerd èn verloren. Hier én
weer verloren. Hij keek tegen hem op, blij, dankbaar.
Er was weer zicht voor de visserij. Vaak waren ze tot
diep in de nacht bezig. Tot ze doodop naar bed
strompelden.
Ze kregen dat jaar nog drie vleten klaar, de rest zou van
de winter moeten. Want, dat op zee is, is nou eenmaal
aan de wal niet te veranderen.
Toen ze zover waren, was Albertien niet meer te
houden. Ze wilde naar de overkant Arend-Michiel
poogde haar van dat voornemen af te brengen, voor dit
seizoen.
Meid, Albertien, 't is toch al zo'n zware zomer geweest,
blijf hier....
En niet alleen daarom wilde hij haar hier houden.
Voelde hij zich minder zeker zonder haar, kon hij niet
zonder haar? Sst, sst Hij wist wel waarom, maar
erkeimen zou hij dat nooit.
Albertien zette door. Misschien kon ze goedkoop haar
slag slaan. Vele handelaren begreep ze niet. Die waren
bang voor haring, zij was bang voor lege pakhuizen. Ze
wou gauw naar Lowestoft. En niet alleen om haring,
maar dat zou ze nooit erkennen.
Ze ging weg. Men miste haar meteen aan de kant en in
de afslag. Ze nam ook een volstrekt eigen plaats in.
Waar was die meid? werd allerwegen gevraagd; Nie
mand kon daar aanvankelijk achter komen. De concur
renten gingen zich onzeker voelen. Voor Albertien die
ze zagen, waren ze op hun hoede. Voor Albertien die ze
niet zagen, waren ze bang.
Wat kuurde die meid nou weer uit?....
't Zou nog even duren, voor men dit vernam.
En terwijl sloeg Albertien aan de overkant toe, fel,
vlijmscherp was haar handel. Dagelijks spraken ze
elkaar per telefoon. Ze kocht en verkocht
Soms werd Arend-Michiel bevreesd voor de omvang
der zaken die zij deed. Nou, en hij was van zichzelf niet
bangig.. Er was ook geen reden voor vrees. Op
Albertien kon hij dicht-zeilen. Dat deed hij ook.
De Onbestendigheid werd aangewezen vracht te varen:
Vlaardingen-Lowestoft. Met lege tonnen heen, met
volle terug. Prachtige haring van de Engelse Wal
stuurde ze mee. Iedereen loofde de kwaliteit, al ging het
niet altijd van harte. Albertien regelde alles daar, hij
hier. 't Ging haar echter nooit gauw genoeg. Die meid
sjouwde van de vroege morgen tot de late avond. Geen
vent zou het volhouden.
Hij waarschuwde haar enkele keren nadrukkelijk. Dat
ze om zichzelf moest denken. Hij hoorde haar lachen
aan de andere kant. Dat moest hij zeggen.
Op een morgen kwam ze niet aan de telefoon. Hij
schrok ervan. Het verhaal dat ze deden, geloofde hij
niet. Hem konden ze niet zo gemakkelijk misleiden.
Albertien eiste veel te veel van zichzelf. De andere
ochtend sprak hij haar weer, maar daarover wilde ze
niet spreken, wèl over haring....
D'n heer, die natuurlijk van alles vernam, had een
zwaar hoofd in die handel Hij zei er weinig over, maar
zijn zwijgen vooral was veelzeggend.
Toen de teelt er opzat, hadden zijn schepen die met
veranderde vleten visten, twintig procent meer dan de
rest gevangen. De overige schepen waren iets meer dan
middelmatig. Dankbaar was Arend-Michiel wel, maar
tevreden nog lang niet D it werd hem door velen kwalijk
genomen.
Jonge Jacob van Leeningen, wegens wanvangst door
Hendrik van der Burg bedankt, werd de hoogste van
Vlaardingen.
Daar begreep niemand iets van.
Door overmoedigen van Jacobs volk, die na het
afrekenen wat te veel in „'t Paard z'n bek" gedronken
hadden, werd op straat gezongen:
Vaar van Van Roon,
Steeds hoger loon!
Dat stond Arend-Michiel helemaal niet aan. Hij was
een Vlaardingen, een jongen van Willem van Roon en
Neeltje van der Velden, hij was grootgebracht bij
ootmoed en deemoed, hij werd een beetje bang van de
zegen. Met één teeltje voor één rederij was het bedrijf
nog niet gered.
Die winter ging de Ongedurigheid naar de helling; er
moest een stuk in en een sterke motor. Geen stoom
meer, een motor. D'n heer vond. het een hele onder
neming. Zich verzetten deed hij evenwel niet.
(wordt vervolgd)
voorstraat 13
3245 t>g sommelsdijk
tel. 01870-2275
tt#
l^^.^.^.^.^.^.^.^.^.^.^.^.^.^.^.^.^.^.^.^.^.^.^.^.^.^.^.>^^.^.^.^.^.^.^.^.^.^■^■^■^.^■^■^■^■^■^■^■^■^■^■^.^■>^^■^■^■^■^■^■^■^^^
