Dokter J. C. van der Wulp, Sommelsdvjk
promoveert tot doctor
Aktie Zeeland
helpt Nepal
Groots brandweer gebeuren
op zaterdag 4 oktober
ans Groenendijk
Oud papier en lorren
voor Las Flors Kerk
in Peru
Ver. „De Christenvrouw"
DE ZEE
IS ONS LAND
STUDIE BEKROOND
Ooltgensplaat:
Bladz. 2
„EILANDEN-NIEUWS'
DINSDAG 30 SEPTEMBER 1986
Een 83 jarige vrouw,
rolstoelgebonden:
„Nou, ik vind het wel
erg hoor. Want als Je zo
eens om je heen kijkt en
je ziet ze allemaal
lopen, de zuster en zo,
dan denk ik, zo heb ik
toch ook gelopen.
Maar ja, of je hoog
springt of laag springt,
er is niets meer aan te
doen.
Een 68 jarige man;
halfzijdig verlamd:
„Zelfs als ik eenden zie
lopen, dan zie je die zo-
parmantig stappen, dan
denk ik, moetje die zien
en ik kan geen stap
verzetten. Dat vind ik
moeilijk, ik heb wel
gescholden en gehuild
en gevraagd waar ik dat
aan verdiend heb na een
leven van hard
werken.
Een 82 jarige vrouw;
blind:
„Je kan natuurlijk wel
gaan zitten simpen,
maar daar wordt de
zaak niet beter van dus
ik probeer me eigenlijk
maar bij de toestand
aan te passen. Laten we
't zo zeggen, ik
aanvaard de toestand
zoals die is, daar krijg
je de kracht voor.
Vrouw van 46,
verlammingsziekte:
„Ik voel me ziek. Boos
niet, omdat het niet
helpt. Gezondheid is
belangrijk, die heb ik
niet. Datje niets kan
uitstralen he? Ik kijk
wel eens naar de
televisie en dan denk ik,
had ik maar wat van die
vaardigheid.
't Is dat ze hem goed kennen, anders zouden de bewoners
van het Verpleeghuis „de Samaritaan" te Sommelsdük
stellig hebben gedacht dat dokter van der Wulp, de
medisch directeur van het Verpleeghuis verslaggever van
een krant of iemand van de huisomroep was...I Hij voerde
met tal van bewoners een vraaggesprek, maar die dienden
een ander doel dan zomaar te praten over koenes en
kalQes al vindt dokter v. d. Wulp het best eens gezellig om
het ook daarover te hebben. Nu groef hg wat dieper, tot
zelfs in - wat hij noemde - „de belevingswereld" van de
verpleeghuisbewoners. Die vonden dat van de dokter
helemaal niet onbescheiden, integendeel, ze vonden het
fyn dat eindelgk iemand daar eens belangstelling voor
had....!
Het leek van dokter van der Wulp misschien wat eigenwijs om te
vinden dat de tot dusver verschenen boeken en artikelen over
„het verpleeghuiswezen" een onjuiste kijk daarop gaven en het
was daarom dat hij er als een interviewer op uittrok. „Een zieke is
meer dan een medisch geheel van diagnose en therapie; er bestaat
ook nog zoiets als ziektebeleving", meende dokter van der Wulp
en hij ging aan de slag om daar méér van te weten te komen.
Het zou een hele studie worden, zo beloofde hij zichzelf, maar 't
werd tenslotte méér dan dat, een proefschrift, zo zegt ons
woordenboek is een geschrift van iemand waarop hem de titel
van doctor kan worden verleend. Dokter van der Wulp hoopt
vandaag, dinsdag 30 september te promoveren. Tegenover 7 a 8
hoogleraren zal hij dan zijn proefschrift hebben moeten verde
digen, na welke promotie dokter van der Wulp ook doctor is,
Doctor in de Verpleeghuis-geneeskunde. Voor het overige blijft
hij voor de bewoners precies dezelfde, maar dat zeggen we
bewust verkeerd. „Het onderzoek heeft mij de ogen geopend
waardoor ik meen een betere dokter te zyn dan ik was", zegt
hij in de inleiding en hij hoopt de opgedane ervaringen, zoals in
het proefschrift neergelegd, aan anderen over te dragen. Dokter
van der Wulp zegt het niet maar hij bedoelt natuurlijk wel dat al
die anderen die in verpleeghuizen werken dan ook betere dokters
en helpers kunnen worden. En daar zullen de Verpleeghuis
bewoners hem dankbaar voor zijn zoals dokter v. d. Wulp de
bewoners bijzonder erkentelijk is voor hun medewerking aan het
onderzoek. Heel fijn vond dokter van der Wulp het te mogen
vaststellen dat het niet waar is dat patiënten hun gevoelens 't
liefst verbergen, integendeel, ze vonden het wat fijn dat de dokter
nu eens écht met hen had gepraat....!
Wel heeft dokter van der Wulp vastgesteld dat vrijwel iedere
bewoner vooral in 't begin in een conflictsituatie verkeert, maar
gelukkig hebben de meesten hun leven lang geleerd dat conflicten
overwonnen kunnen worden. Alleen.... moeten ze daarin worden
geholpen en daarin worden begeleid. Thuis kan dat moeilijk of in
't geheel niet zodat een Verpleeghuis de beste mogelijkheid is. In
de genoemde „crisissituatie" is de patiënt eigenlijk een beetje in
gevecht met zichzelf; hij/zij constateert een kloof tussen hun
situatie en wat ze eigenlijk zouden willen. De een vecht
daartegen, de ander vlucht ervoor, een ander geeft er zich aan
over en weer een ander praat er over, maar allemaal, dat weet
dokter van der Wulp nu zeker, hebben ze daarbij hulp en
begeleiding nodig.
Wanneer het lukt met die hulp - zegt dokter van der Wulp - dan
zien we bewoners toewerken naar een nieuwe toestand van
evenwicht. Conflicten waarvan blijkt dat die toch niet meer
kunnen worden gewonnen (met het lichaam, de omgeving, de
afhankelijkheid) worden dan vervangen door conflicten met
haalbare doelen en dat blijkt bijzonder goed voor het gevoel van
zelfwaarde van de betrokkene. Dat vaststellende steekt dokter
van der Wulp de vinger waarschuwend omhoog tegen'de
Overheid die op de kosten van de verpleeghuizen wil bezuinigen
door ouderen en gehandicapten langer thuis te laten blijven. Hij
noemt het Verpleeghuis voor hen zelfs een levensvoorwaarde
omdat het hen anders - in de thuissituatie - ontbreekt aan de
juiste hulp. Beleidsplannen en regeringsnota's houden echter
geen rekening met de bovengeschetste beleving van conflicten
waarop het Verpleeghuis het goede en helpende antwoord weet.
„Zo kan het Verpleeghuis zich profileren tof een Instituut van
Gezondheidszorg", zo beveelt dokter van der Wulp aan.
Heel simpel gezegd pleit dokter van der Wulp er in zijn
proefschrift voor begrijpend te zien wat de patiënt doormaakt
(mede een kwestie van karakter) en welke conflicten de patiënt
doormaakt en doorgemaakt heeft, welke conflicten hij heeft
moeten verliezen en welke hij kan wirmen. Het tonen van begrip
kan tot basis van begeleiding dienen, ieder heeft die begeleiding
nodig en voor ieder zal ér dus naast de medische zorg ook begrip
moeten zijn Werken vanuit de vertrouwde medische invals
hoek is niet altijd het passende antwoord op het conflict van
verpleeghuisbewoners, verzekert dhr. v. d. Wulp.
De in het pro^schrift opgenomen interviews, waarbij dokter v. d.
Wulp zorgvuldig herkenning heeft vermeden, geven een bloem
lezing van belevingen van patiënten van wie de een vecht en de
ander capituleert. Vecht zoals die bejaarde vrouw, slecht lopend
nadat ze haar heup brak, moeilijk ziend na een oogoperatie, maar
die toch nog vindt dat ze blij mag wezen dat ze nog gezond is,
terwijl een ander geen perspectief meer ziet en 't liefst wat
pilletjes zou willen
Er zijn in het proefschrift interviews opgenomen met jonge en met
oude bewoners en eigenlijk zijn die waardevol om te lezen. Het
proefschrift zal na de promotie dan ook via de boekhandel
verkrijgbaar zijn, onder ISBN nr. 90 266 1836 O a 39,50.
Uitgever is uitgeverij INTRO te Nijkerk.
Titel van het proefschrift:
Verstoring en verwerking in Verpleeghuizen.
Dokter van der Wulp in gesprek met een van de bewoners van
„de Samaritaan", dhr. van Oostenbrugge uit Dirksland.
In een brief aan de directies van een
aantal bedrijven in Zeeland heeft de Com
missaris der Koningin, dr. C. Boertien,
aandacht gevraagd voor de provinciale
aktie „Zeeland helpt Nepal".
De aktie een initiatief van Provinciale
Staten heeft als doel geld in te zamelen
voor het Unicef-onderwijsprojekt in West-
Nepal. Zeeland heeft zich tot taak gesteld
de bouw en inrichting van de schooltjes
mogelijk te maken en de gelden voor de
leermiddelen te verschaffen. De bouw
kosten van een schooltje bedragen 8500
gulden, voor de inrichting en de leer
middelen is 2500 gulden nodig.
De Commissaris schrijft dat hij het zeer
op prijs zou stellen indien de Zeeuwse
bedrijven de brede provinciale aktie, die in
november wordt beëindigd, zouden willen
afronden met hun bijdragen.
Inmiddels hebben enkele bedrijven spon
taan gereageerd. Er zijn toezeggingen ont
vangen tot bijdragen in de kosten van de
bouw en de inrichting van een schooltje.
De atletiekvereniging AV '56 uit Goes
heeft op 18 juni een prestatieloop ten bate
van de aktie „Zeeland helpt Nepal" ge
organiseerd.
De opbrengst bedroeg 360,-.
De opbrengst van de akties in juni van de
Openbare Basisschool „De Schoener"
1.342,10) wordt nog verhoogd met
78,25. De totaalopbrengst komt hier
mee op/ 1.420,35.
De Diaconie der Gereformeerde Kerk
uit Goes heeft de provinciale aktie
250,- geschonken.
De voetbalvereniging Oostkapelle maak
te 80,- over op giro 7475 ten name van
de'Nepalaktie.
Op de Triangelschool in Vlissingen is
oud-papier ingezameld voor de kinderen
in Nepal. De opbrengst was groot 65,79.
Fietsenspecia list
Sommelsdük
Tel. 01870 - 2430
afd. Middelharnis/Sommelsdijk
Op D.V. donderdag 2 oktober a.s. hou
den wij een NEVEDA BREISHOW,
m.m.v. Miep Boeter, Modehuis Braber,
Keijzer Schoenen, Jordaan Lederwaren.
Aanvang 20.00 uur in zaal „Vita Nova"
te Sommelsdijk.
Kaarten voor deze avond zijn verkrijg
baar bij bovenvermelde zaken, bij de be
stuursleden of eventueel in de zaal.
Eerste prijs drumband E.M.M,
uit Den Bommel
Op zaterdag 20 september j.l. heeft de
drumband van muziekvereniging E.M.M,
uit Den Bommel een mooie eerste prijs
gehaald op een K.N.F, concours te West
broek. Onder leiding van Gerrit Zweerus
behaalde men voor het stilstaande werk
150 punten. Voor het lopende werk 138
punten. Samen 288 punten en een Ie prijs.
De drumband kwam uit in de 1 e afdeling.
Namens alle leden van E.M.M, van
harte gefeliciteerd.
SOMMELSDIJK
Ophalen oud papier
A.s. zaterdag 4 oktober komen leden van
het Mannenkoor „Ons Koor" weer vanaf
9 uur bij u langs voor het ophalen van oud
papier. Wilt u het tijdig gereed zetten?
Hartelijk dank bij voorbaat!
NIEUWE TONGE
Kerkdienst Op D.V. woensdag 1
oktober hoopt op uitnodiging van de M. V.
„Petrus Datheen" voor te gaan ds. A.
Vlietstra jr. uit Melissant in het Herv.
Centrum „Elim", Zuiddijk 19.
Aanvang 19.30 uur.
TAXATIE NODIG?
makelaar tamboer bellen
beëdigd taxateur
01870-3477 M
DD
MIDDELHARNIS
Opbrengst kollekte
De kollekte voor het „Prinses Beatrix-
fonds" heeft in Middelhamls opgebracht
ƒ4.192,00.
Voor dat mooie bedrag wil het Pr. B eatrix-
fonds allen die hier aan hebben mee
gewerkt als gevers, koUektanten en re-
dakties van de plaatselijke bladen enz.
heel hartelijk dank zeggen. Wij kunnen
niet zonder uw steun!
Op 24 september j.l. is aan de R.U. te
Leiden (vakgroep onderwijskunde) af
gestudeerd onze oud-dorpsgenoot Cor
Spec Mach.zn., thans wonend te Vlaar-
dingen, n.a.v. een stand van zaken onder
zoek naar het schoolwerkplan en de
schoolwerkplanontwikkeling in het spe
ciaal onderwijs.
OUDDORP
Op D.V. zaterdag 4 oktober hopen wij
weer oud papier, lorren en gebruikte kle
ding op te halen voor bovengenoemde
projekt.
Zet alles watu voor de zending hebt voor
half negen aan de weg ook als het regent.
Wie ons helpen wil, is welkom om half
negen zaterdagmorgen aan de Duinkerker
weg 6.
Opbrengst van de maand september:
Oud papier641,60
Kleding en lorren300,00
Giften50,00
250 stuivers12,50
Totaal1004,10
Oude stand46231,73
Nieuwe stand-f 47235,83
Alle gevers en ophalers hartelijk dank
voor uw aller medewerking deze maand.
De opbrengst van oud papier is momen
teel tot 4 cent gedaald. Maar wij gaan
gewoon door met ophalen. En u met
sparen?
Op D.V. woensdag 22 oktober hopen wij
een zendingsmiddag en -avond te organi
seren. De heer Eikelboom gaat ons ver
tellen over het zendingswerk in Peru.
Noteer alvast de datum.
De zendingscommissie
Regionaal kampioenschap brengt 12 bluseenheden op de been
Zaterdag 4 oktober 1986 van
voorm. 8 uur tot nam. 5 uur zal
Ooltgensplaat het middelpunt zijn
van een groots brandweer gebeuren.
Deze dag vindt het regionaal kam
pioenschap plaats van de brand
weerregio Zuidelijk Zuid-Holland.
Twaalf korpsen, die in de voor-se
lectie als de beste uit de bus kwa
men, zullen nu strijden om het
kampioenschap van de regio in zijn
geheel. Dat de wedstrijd te Oolt
gensplaat wordt gehouden is een
hommage (hulde en eerbetuiging)
aan de heer W. A. v. d. Welle, die
per 1 januari 1987 wegens de ge
stelde leeftijdsgrens ontslag neemt
als commandant vaQ^e Vrijwillige
Brandweer Oostflakkee. Ooltgens
plaat, een van de drie bluseenheden
van de gemeente Oostflakkee is de
woonplaats van de heer Van der
Welle.
Betere opleiding
moet tot uiting komen
Een goed verzorgd programmaboekje
met een wedstrijdschema, wordt geopend
met een voorwoord van drs. C. M. de Vos,
de burgemeester van Oostflakkee. Hij üpt
even de geschiedenis van Ooltgensplaat
aan, dat 500 jaar achter de rug heeft, en
nodigt de brandweermannen uit om nog
eens terug te komen, als er door de wed
strijd en de drukte van deze dag geen
gelegenheid is om een en ander te bezich
tigen. De heer De Vos wenst de deel
nemers veel succes, een plezierige dag, de
juryveel wijsheid en de organisatoren een
vlekkeloze dag toe.
De regionaal commandant, de heer A.
Kamphuis uit Dordrecht is er van over
tuigd dat er weer op de bekende sportieve
wijze zal worden gestreden om de regio
nale eer, daarbij opmerkende, dat boven
al geldt dat meedoen belangrijker is dan de
eerste plaats behalen. De heer Kamphuis
is er tevens van overtuigd dat het aan de
brandweerlieden van Ooltgensplaat en de
wedstrijdcommissie niet zal liggen om er
een geslaagde dag voor iedereen van te
maken.
In het boekje worden de manschappen
hartelijk welkom geheten door comman
dant, de heer W. A. v. d. Welle. Hij
maakte een vergelijking met het materiaal
van vroeger en dat van tegenwoordig. Het
nieuwe van nu met een betere opleiding
moet zeker tot uiting komen op de wed
strijden. Van der Welle hecht ook veel
waarde aan de sportiviteit onder elkaar,
waardoor de onderlinge band wordt ver
stevigd. Een heel belangrijke zaak. De
heer Van der Welle wenst allen een fijne
dag toe met goede herinneringen aan de
wedstrijd en aan het dorp aan het Volke
rak.
Wedstrijdschema
De 12 deelnemende korpsen zijn: Zuid-
Beijerland, Suiker Unie, Streefkerk, Mo
lenaarsgraaf, Sliedrecht, Philips, Maas
dam. Deze hebben in genoemde volgorde
elk een halftiur in de morgenuren hun
geluk beproefd, 's Middags vanaf 12.30
uur treden op: Giessenburg II, Giessen-
burg I, Leerdam, Dupont en Meerkerk.
In 1985 werd regionaal kampioen Oud-
Beijerland en kreeg Meerkerk de Bevel-
voerdersprijs.
De wedstrijd wordt georganiseerd door
de Vrijwillige Brandweer van Ooltgens
plaat, onder auspiciën van de Opleidings
commissie van de Regionale Brandweer
Zuidelijk Zuid-Holland te Dordrecht.
De wedstrijdleiding berust bij de heer J.
J. Niewold met als assistent wedstrijd
leiding de heer J. W. van Empelen, terwijl
de heer P. G. N. Megens als leiding
wedstrijdobject fungeert.
Als juryleden treden op:
Bevelvoerder: J. M. Vos.
Aanvalsploeg: G. v. d. Heiden.
Waterploeg: G. D. de Groot.
Pompbediener: A. v. d. Willigen.
Adembescherming: D. v. d. Linden.
Verbindingen:
J. Scheurwater/G. Ketting.
Administratie: J. A. v. d. Hoek.
Uitslag
Om 17.00 uur zal in het Verenigings
gebouw „'t Centrum" aan de Van Weel
straat (ook de meldingspost) door bur
gemeester drs. C. M. de Vos de pryzen
worden uitgereikt, nadat de uitslag be
kend is gemaakt. Alle belangstellenden
zijn daarbij van harte welkom.
VERVOLGVERHAAL
Door Fenand van den Oever
- 21 -
G. F. CallenbachB.V.—Nijkerk
Jan Kouwenlucht zegt alleen: lekker weer, kouwe
lucht. Dat zei hij vaimiorgen, vaiuniddag, vanavond,
dat'zal hij morgen zeggen en overmorgen en volgend
jaar, tot aan zijn laatste dag. Iedereen kent hem,
niemand doet hij kwaad. Lekker weer, kouwe lucht,
zegt Jan Kouwenlucht...
Beneden trekt hij zijn schoenen al uit. Op tenevoeten
gaat hij naar boven. Laat ze lekker slapen.
Voor Albertien is dat stil-doen echter niet nodig. Ze ligt
nog wakker. Als hij op de overloop is, zegt ze ver
zuchtend:
Gelukkig, ben je daar? Ik heb zo'n angst gehad.
Angst? Waarom?
Jij loopt altijd zo vlak langs de kant naar huis en zo
in gedachten verzonken.
Hij lacht een beetje.
Hoe weetje, dat ik op de zaak was?
Waar een mens zijn schat is, daar zal zijn hart zijn,
staat er in de bijbel, nóu dan, zegt ze.
Hij is er even stil van. Albertien is vroom. Ze praat er
weinig over, ze praat altijd weinig. Maar als het er op
aankomt, ligt de bijbel bij haar toch boven het kasboek.
Zou het gaan? vraagt ze.
Wat?
Ja, zwijg maar tegen me. Ik voel best, datje ergens
mee rondloopt.
Nou, datdee-ie. Maar meer liet hij niet los. Morgen zou
hij wel over het beugen met haar spreken, over het
veranderen van de vleet nog maar niet.
Ga maar gauw naar bed, ried ze.
Hij ging al.
Welt'rusten, Albertien.
Welt'rusten, Arend-Michiel.
Hij stapte naar zijn kamer.
Die meid had angst voor hèm gehad....
Hendrik van der Burg bedankte jonge Jacob van
Leeningen. Vanwege wanvangst, hoewel hij nog lang
niet de laagste besommer van Vlaardingen was. Maar
jonge Jacob van Leeningen van grote schippers
geteeld was, naar het zeggen, nogal eigenwijs.
Hendrik van der Burg mocht hem niet. Na één teelt ging
hij eruit. Niks had hem dat jaar meegezeten. Toch was
Hendrik van der Burg van nature niet slordig met zijn
volk. Joost Ster, Arie den Heer, Rij Bot, om er enkelen
te noemen, voeren al jaren van hem. Maar Jacob lag
hem niet. Nou, dan gaat het niet ook.
Iedereen dacht: die jonge Jacob van Leeningen zal wel
nooit meer boven aan de monsterrol staan. Wie is ooit
vanwege wanvangst ontslagen en elders schippers
geworden? Nou, dat aantal is op de vingers van één
hand te tellen.
Arend-Michiel van Roon zag wat in hem. Hij liet hem
roepen. Jonge Jacob kwam stollesteren. Hij liet hem
uitpraten ook. Hij kreeg schik in die knul een heldere
kop, die veel alleen verstouwde. Zonder met iemand
zelfs niet met Albertien te overleggen, nam hij hem
aan. Op het schip van Tinus de Ridder, een baaslogger,
nog wel.
Vlaardingen was er stil van toen het bekend werd. Had
Hendrik van der Burg dan niet genoeg leergeld met
Jacob betaald? Wie waagde het nou met zo'n eigenwijs
stuk ongeluk? Hij natuurlijk. Nou, hoogmoed zou wel
voor de val komen. Heus, het einde zal ook deze last
wel dragen....
Arend-Michiel stelde jonge Xacob van Leeningen één
voorwaarde in groot vertrouwen, met niemand
mocht hij erover spreken. Wij zullen je want helemaal
klaarmaken het is een proef. Hij legde een vel papier
uit, Jacob kon zien wat hij bedoelde.
Zó vis je. Als je niet vangt en de anderen wel, verander
je niets. Als het fout is, is het mijn fout. Wanvangst zal
ik je nimmer verwijten. Ontslagen word je daarom
nooit. Ik reken erop, datje alles op alles zet. En datje
zwijgt
Jonge Jacob van Leeningen beloofde het Hij was niet
bang voor wat nieuws.
Arend-Michiel zag wat in hem.
Dat was het ene, dat veel stof deed opwaaien, het
andere volgde spoedig.
Want de Ongedurigheid ging beugen. Aan de wal werd
dar vervolgens ontsteld over gesproken. Nou-nog een
schip voor de wintervaart klaarmaken. Wie had het
ooit zo zout gegeten. Achter in maart nog laten beugen.
Hou nou toch op. Had d'n heer daarvoor alles zo zuinig
beheerd?
En Wijnand Hoogendijk ging mee. Hij mocht hem dit
niet weigeren hoewel gezegd werd, dat het een schande
was die ouwe man zo af te beulen. Wijnand smeekte
hem erom als een kind. Wijnand zou zo maar zonder
rang meegaan, Jan Zevenhuizen, de schipper, kon hij
niet passeren. Och, Wijnand was bij wijze van spreken
bereid om als speeljongen te monsteren. Jan Zeven
huizen en Wijnand beten elkaar niet. Wijnand was oud,
Jan werd ouder, een bedaagde vent, die er al aan dacht
met varen te stoppen.
Dat ze niet naar IJmuiden of Nieuwediep moesten om
aas te halen, werd al gauw bekend. Ze hadden netjes
aan boord om aas te vissen. Nog gekker. De hoofden
werden geschud. Wie kon nou verwachten zoveel
haring te vangen, dat daarvan geaasd kon worden. Die
kwam straks nog van arremoei naar huis. Algemeen
werd geloofd, dat een misse reis er dik bovenop lag.
Tinus de Ridder, die nog steeds geen schip had,
voorspelde de ondergang. Let maar eens op zijn
woorden. Het was de gulle waarheid.
En dat Wijnand Hoogendijk, die altijd gezworen had bij
prikken, daar aan meedeed. Och, Wijnand werd toch
zeker langzamerhand kinds. Ja, dat werd over Wijnand
rondgebriefd.
Op kantoor gaf Arend-Michiel in een brief zijn orders
aan Jan Zevenhuizen mee. Het leek hem beter aan de
wal geen afspraken te maken. Buiten mocht de enve
loppe pas geopend worden. Hij wilde niet, dat iemand
aan de kant erachter kwam wat zijn plan was.
Ze gingen. De meesten waren zonder verwachting.
Wat zou dat nou worden. Affijn, geen moed vist ook.
Garantieloon hebben ze liever dan steun. Gendag,
allemaal.
Nauwelijks buitengaats opende Jan Zevenhuizen
nieuwsgierig de brief. Hij las:
„Vissen 'k zou noordelijk op het randje van 't Zand
gaan beginnen. y j. j^
(wordt vervolgd)
^■^■>^^^4■^■^■^■^■^■*^■4■'^*^■^■>^^■^■>^>^'^^■^^^■>^^'^'^^■4■'^'^4■*'^'^'*■**>^*>^*'^******^■>^^^>^**^
