Duitsers laten hun geweer thuis
en brengen hun portemonnee mee
Goeree Overflakkee stak hand uit
naar Angutua Zuid
Voor 't laatst
bieten per schip
Jl Repetities
1986-1987
Bejaardenreisje
ans Groenendijk!
DE ZEE
IS ONS LAND
Raad Middelharnis:
Medewerking aan bungalowpark nabij Middelharnis-Havenhoofd
Motorongeval veroorzaakte
ernstig rugletsel
Wereldberoemde
concertzanger
Henry Blackmon in Ouddorp
Hervatting repetities
Bladz. 2
,EILANDEN-NIEUWS'
DINSDAG 12 AUGUSTUS 1986
PvdA wethouder L. C. Kievit heeft er in de donderdagavond gehouden
raadsvergadering geen geheim van gemaaltt hoe hij denkt over de door de
raad voorziene aanwezigheid van overwegend Duitsers in het aan te
leggen bungalowpark en op het te vergroten strand nabij het Havenhoofd
te Middelharnis. „Ik heb daar niet zo'n bezwaar tegen, de Duitsers die nu
komen laten hun geweer thuis en brengen hun portemonnee mee",
beschouwde de wethouder, de bgdrage van het bungalowpark aan de
strandaanleg ziend als een soort „wiedergutmachung" om de schade te
betalen die meer dan veertig jaar geleden werd geleden....
Door dhr. Rijvers (Vooruitstrevend
Dorpsbelang) werd de wethouder over
zijn uitspraak gekapitteld: „Ik vind het
niet gepast om een bepaalde bevolkings
groep zo met z'n verleden te confronteren;
dat getuigt niet van sterkte", vond dhr.
Rijvers. Overigens was weth. Kievit het
met dhr. Rijvers eens dat het strand langs
het Haringvliet primair voor de eigen
burgers wordt aangelegd.
Wanneer de berekening uitkomt zal het
vergroten van het strand, waarvan de
totale kosten op 560.000,- worden be
rekend, de gemeente niet meer dan
110.500,- kosten omdat het overig deel
betaald zal worden door Inogem b.v., de
bouwer en exploitant van het te stichten
bungalowpark en door de Provincie in het
kader van de bijdrageregeling kosten aan
leg kleinschalige recreatie-objecten, resp.
307.500,- en 142.000,- van de Provin
cie. De raad besloot bij wijze van voorfi
nanciering het totale bedrag van
560.000,- beschikbaar te stellen.
Het was in de gehouden bespreking dhr.
D. Hoogzand die eraan herinnerde dat het
oorspronkelijk de bedoeling was geweest
dat' het Haringvlietschap voor de aanleg
van recreatievoorzieningen zou zorgen.
Licht verwijtend stelde dhr. Hoogzand
vast dat de gemeente het niet zelf, ten
dienste van de eigen bevolking, had aan
gepakt toen het Haringvlietschap uitbleef,
maar dat nu wel „gelonkt wordt naar de
duitse duiten". Hij voorzag dat het op het
strand vooral op topdagen dringen zal zijn
als ook de bewoners van de 400 te stichten
bungalows er gebruik van zullen willen
maken. Overigens had dhr. Hoogzand nog
zijn twijfels over de gedane toezeggingen
door Inogem b.v. en de Provincie.
Het vergrote strand krijgt een lengte van
tweehonderd meter waarop heel wat be
zoekers zullen verpozen, waarom het dhr.
Kersbergen (VVD) als onmogelijk voor
kwam dat er kennelijk geen toiletvoorzie
ning is gepland. Hij vreesde dan ook dat
het strand binnen de kortste keren een
soort honden-zandbak zal worden, maar
dat bleek wat te somber gezien. Er wordt
zeker wel aan een toiletvoorziening ge
dacht. Een tijdelijke zolang er geen defini
tieve is maar een definitieve wanneer er op
het Havenhoofd een paviljoen zal worden
gebouwd waarin deze voorziening dan zal
worden betrokken.
Bij de instemming die uit de raad volgde
vroeg dhr. Rijvers naar de mogelijkheid in
de plaatselijke bladen regelmatig inelding
te maken van de kwaliteit van het zwem
water, teneinde allerlei geruchten die nu
en dan de ronde doen bij voorbaat te
ontzenuwen. Ook vond dhr. Rijvers dat
een zwemgelegenheid te Stad blijvend de
aandacht van de raad moet hebben.
Door de voorz. werd verzekerd dat het
zwemwater regelmatig bemonsterd wordt
maar het leek hem niet juist er steeds
melding van te maken dat de kwaliteit
opnieuw goed bevonden is. Wanneer er
publiciteit gegeven wordt moet dat zijn
wanneer het water niet in orde bevonden
zou zijn. Een en ander wordt regelmatig in
de gaten gehouden. Aan de Provincie zal
worden gevraagd het Middelharnisse
zwemwater op te nemen in de jaarlijkse
opgave van de kwaliteit van het zwem
water in de Provincie.
Medewerking
aan bungalowpark
De raad stemde in met een ontwerp
overeenkomst die naar B en W menen
de uitvoering van de aanleg van een
bungalowpark nabij Middelharnis Haven
hoofd waarborgt. De medewerking die de
gemeente daarin geeft verplicht de ge
meente tot het treffen van een aantal
voorzieningen aan het kruispunt Oost-
havendijk-Oostplaatsedijk, het rioolge
maal en tot de aanleg van een strandje wat
de gemeente 1.080.000,- zal kosten,
omgerekend 2740,- per bungalow, wel
ke kosten aldus de berekening
volledig door de inkomsten worden ge
dekt.
De onderhandelingen met Inogem (In
ternationale Onroerend goed exploitatie
maatschappij) hebben ertoe geleid dat de
realisering van het projekt de gemeente
per saldo een bijdrage aan het fonds
stadsuitbreiding van 196.000,- oplevert.
De thans door de raad bevestigde over
eenkomst zal aan het College van GS
moeten worden voorgelegd. Wanneer GS
een verklaring van geen bezwaar geven
kan op korte termijn een bouwvergunning
voor de bouw van de bungalows worden
verstrekt.
Vruchtbare grond
Vanuit de fractie Hoogzand werd bij
monde van dhr. Hoogzand geen „bijster
groot enthousiasme" kenbaar gemaakt.
„Het is zonde van de vruchtbare grond en
ontkarakteriserend voor het overig land
schap", zo bezag dhr. Hoogzand die van
de ontwikkeling van het gebied bij het
Havenhoofd een heel andere voorstelling
had gehad, een waarin de daarvoor in
aanmerking komende plaatselijke vereni
gingen zouden zijn betrokken. „De door
de mens zo zeer gezochte rust zal door
zo'n ontwikkeling danig worden ver
stoord", voorzag dhr. Hoogzand, waarom
hij niet kon begrijpen dat G S aan zo'n plan
hun medewerking lijken te zullen ver
lenen. Daarbij dacht hij ook aan de extra
druk op het verkeer die door de bungalow-
eigenaren zal worden uitgeoefend: „het
zal voorbij Oude Tonge tot het kampioen
schap filevorming leiden", vreesde hij.
Van de WD viel het hem trouwens tegen
dat die bij de beoordeling van de plannen
kennelijk gelijk het oog op de opbrengst
onroerend-goed belasting hebben gesla
gen....
Instemming met de overeenkomst werd
toegezegd door dhr. KI. v. d. Ketterij
namens de SGP fractie ook al ging dat
nauwelijks van harte omdat de SGP op
andere gronden de komst van het bun
galowpark heeft afgewezen. Nu dat be
sluit op democratische wijze genomen is
meent de SGP fractie zich niet tegen de
overeenkomst te moeten verzetten.
Instemming vervolgens van mevr. van
Eek namens de CDA fractie en mevr.
Vernooi namens de PvdA, menend dat de
komst van het park goed is voor de werk
gelegenheid en de promoting van Middel
harnis.
In zijn beantwoording vond weth. Kievit
dat er gezien de grote landbouwover
schotten best wat van het landbouwareaal
afgenomen kon worden. Voor het overige
had dhr. Kievit veelal instemming be-
Fietsenspecia list
Sommelsdyk
Tel. 01870 - 2430
luisterd. Zeker deed hij dat van dhr. Kers-
bergen die vond dat de gesloten overeen
komst helemaal getoonzet is naar de zijde
van de gemeente....
Wijziging
subsidieverordening
Door de raad werd gevolg gegeven aan
het door het Ministerie van WVC in
gestelde Harmonie Fanfare Raamplan,
onder welk plan per 1986 de opleiding van
muziekleerlingen valt. Daarmee komt een
eind aan de erkenning van allerlei soorten
diploma's van verschillende muziekorga
nisaties. Ten behoeve van de plaatselijke
muziekverenigingen „Sempre Crescendo"
en „Apollo" werd de subsidieverordening
muziek- en zangverenigingen gewijzigd.
Beide verenigingen zullen de kosten van
opleiding van maximaal 12 muziekanten
per jaar door de gemeente krijgen vergoed
a 473,- per leerling per jaar.
Een krediet van 226.750,- werd be
schikbaar gesteld voor de aanleg van een
pad aan de noordzijde van de Molendijk te
Nieuwe Tonge, in welke werkzaamheden
ook de vernieuwing van de daar gelegen
riolering is opgenomen.
Voor de aanpassing en de reconstructie
van het Kerkepad en omgeving te Middel
harnis werd een krediet van 27 2.000,-
beschikbaar gesteld.
De Centrale Suiker Maatschappij zal dit
jaar voor het laatst gebruik maken van
vervoer over water voor aanvoer van
bieten naar de fabrieken in Breda en
Halfweg. In 1987 zal alleen nog vervoer
per as plaats vinden.
Het scheepsvervoer voornamelijk uit de
Zuiderzeepolders maakt nu nog 8% van
de totale aanvoer uit. (ruim 20 schepen en
plm. 125.000 ton bieten), maar reparaties
aan kranen voor de lossing uit de schepen
aan de fabrieken zijn nodig en bij vervoer
over de weg kan deze grote investering
worden vermeden.
Een en ander is weer een rib uit het lijf
van de binnenscheepvaart, die het toch al
niet gemakkelijk heeft.
De andere Suikergigant: Suiker Unie is
natuurlijk ook nog maar voor een klein
deel van scheepsvervoer afhankelijk,
maar gezien de investering die men daar
pas nog gedaan heeft aan de losplaats voor
schepen aan de fabriek in Puttershoek
geeft hoop, dat daar nog wel even zal
worden gewacht om van vervoer per schip
geheel afstand te nemen.
^MANNENKOOR
D.V. zaterdag 16 augustus start het
Dirkslands Mannenkoor weer met de re
petities. Vanaf deze plaats nodigen wij
iedere man vanaf 15 jaar uit om deze
avond bij te wonen. U kunt dan zelf horen
en zien welk een voldoening het geeft om
in een groot mannenkoor te zingen.
Het tijdstip van de repetitie is van 17.45
uur tot 19.45 uur zodat u er geen avond
aan kwijt bent.
Datum: zaterdag 16 augustus 1986.
Xyd: 17.45 uur.
Plaats: Verenigingsgebouw Rehoboth,
Geldersedijk 3-5 te Dirksland.
Inlichtingen: N. van Ruitenburg, Molen-
zicht 167. Tel. 01877-3574.
Allen hartelijk welkom.
SINT ANNALAND
E én dezer dagen werd de 19-jarigeD.M.
uit Sint Annaland na een verkeersongeval
bij Steenbergen met ernstig rugletsel op
genomen in het ziekenhuis te Tilburg. M.
reed op zijn motor op de Zeelandweg Oost
tussen Steenbergen en Sint Philipsland ter
hoogte van de Oude Hijdijk. Voor de
motorrijder reden twee auto's, die richting
aangaven om linksaf te slaan, terwijl de
motorrijder aan het inhalen was. De voor
ste autobestuurder, L. J. L. uit Nieuw-
Vossemeer, zag M. niet aankomen, waar
door een botsing het gevolg werd. Het
linkerspatbord van de auto kwam tegen de
motor aan. M. viel en kwam met zijn hoofd
tegen een lantaarnpaal terecht, waardoor
ernstige verwondingen ontstonden. Later
werd gemeld, dat het levensgevaar ge
weken was, maar dat zich wel verlam
mingsverschijnselen voordeden.
Op uitnodiging van de Werkgroep Mis
sionaire Gemeente van de Gereformeerde
Kerk, zal op woensdagavond 13 augustus
de beroemde bariton Henry Blackmon het
programma van de laatste zomerzang-
avond in de Gereformeerde Kerk van
Ouddorp opluisteren.
Henry Blackmon, een beroepsconcert-
zanger, werd in North Carolina geboren.
Hij studeerde aan de Shaw Universiteit in
Raleigh, North Carolina en behaalde zijn
graad aan de Howard Universiteit, Was
hington, D.C. in 1951Nadat hij driejaar
assistent muziekleraar aan de Shaw Uni
versiteit was en een zeven maanden du
rende wereldtoernee maakte als deel van
de bezetting van Porgy and Bess, bleef de
heer Blackmon in Europa, op uitnodiging
van de „Union Internationale des Amis
du Bel Canto". Tijdens zijn werk als
directeur muziek van de Amerikaanse
Protestantse Kerk van Den Haag, nu
bijna 27 jaar, heeft hij veel concerten
gegeven in Europa en Amerika: Radio en
Televisie van New York, Washington,
Warschau, Hilversum, Brussel, enz.
Daarnaast treedt hij veelvuldig op in
recitals, kerkconcerten en oratoria en is hij
een gewaardeerd dirigent van hetHenry
Blackmonkoor" te Maassluis.
Naast Henry Blackmon kunt u op deze
zomerzangavond tevens luisteren naar de
organist/pianist Koos Bons, terwijl er
uiteraard ook samenzang in het pro
gramma verwerkt is.
Deze avond wordt gehouden in de Gere
formeerde Kerk aan de Dorps weg ingang
Dorpstienden) te Ouddorp (Z.H.) en be
gint om 8 uur. De presentatie van deze
avond is in handen van ds. A. J. J. van
Noord.
De entree bedraagt 5,- p.p., na afloop
is er gelegenheid nog even na te praten
onder het genot van een kopje koffie.
STAD AAN 'T HARINGVLIET
De Zangvereniging ,,Soli Deo Gloria"
hervat volgende week dinsdag, 19 augus
tus haar repetities in „Trefpunt", 's avonds
om half 8.
Graag zullen ook nieuwe leden worden
verwelkomd; er bestaat vooral behoefte
aan tenoren.
OUDDORP
Zoals ieder jaar is ook deze keer weer een
busreis van een dag georganiseerd door
het comité. Deze busreis voert u langs en
naar de mooiste plekjes van Nederland.
De bus zal op D.V. dinsdag 26 augustus
om half acht 's morgens vertrekken. U
kunt opstappen bij de „Vliedberg", Hoge
Pad, of bij het Verenigingsgebouw „Dorps
tienden". Er zijn nog plaatsen vrij voor
enthousiaste mensen boven de 50, die
zich tot uiterlijk zaterdag 16 augustus
kunnen opgeven bij: dhr. J. van Poortvliet,
Dirkdoensweg 21, tel. 01878 - 2101.
N.B. Laat u ook weten of u een suikervrij
dieet heeft.
Tijdens de vluchtelingenweek 1985, die werd gehouden van 14-21 oktober,
zetten de inwoners van Goeree en Overflakkee zich in voor de landbouw-
nederzetting Angutua in Zuid Soedan. De intentie was om de Oegandese
vluchtelingen in Angutua Zuid een kans te geven een zelfstandig bestaan
op te bouwen. Goeree en Overflakkee bracht een bedrag van 50.000,- by
elkaar. De 50.000,- zijn inmiddels ten goede gekomen aan Angutua. De
heer Van Krieken bracht in juni 1986 een bezoek aan Angutua om te zien
of de inspanningen van de inwoners van Goeree en Overflakkee en die van
de Oegandezen in Angutua tot het gewenste resultaat hadden geleid.
Hieronder volgt zijn relaas:
Op 21 juni 1986 bezocht ik de landbouwnederzetting Angutua. Angutua werd opgezet
met financiële steun vanuit Drenthe 280.000,-), Westfriesland 55.000,-),
Hoeksche Waard 60.000,-) en Goeree en Overflakkee 50.000,-), dus in totaal
445.000,- bijna een half miljoen.
Stichting Vluchteling heeft inmiddels 519.121,- in Angutua geïnvesteerd (1985:
ƒ319.121,-; 1986: 200.000,-).
Wat ik op deze midzomerdag, waarop het gelukkig voor alle boeren hier in de omgeving
behooriijk regende, aantrof, overtrof mijn stoutste verwachtingen: een levendig dorp,
met kerk, school, moskee, een voetbalveld, een marktje en overal, maar werkelijk
overal, groeiende gewassen.
De Oegandezen zijn goochelaars met een paar zaden, landbouwwerktuigen en vrucht
bare grond. Geen stukje grond wordt ongebruikt gelaten: maïs, aardnoten (pinda's),
sorghum, durra, sweet potatoes, tomaten, pompoenen, okra, aubergines, kassava en
simsim.
Het bewerken van het land is erg arbeidsintensief Toch was er nog tijd over de eigen
woningen te bouwen, latrines en zelfs ook de school en de kliniek.
Het 999-geld is als volgt besteed (afgerond: in guldens)
aandeel
Goeree en Overflakkee
9.000,-
6.000,-
4.500,-
7.000,-
6.500,-
15.500,-
1.500,-
waterpompen95.000,-
materiaal voor woningen60.000,-
dekens, pannen, potten e.d. (basispakket)---- 45.000,-
landbouwwerktuigen75.000,-
zaden70.000,-
constructie (school, kliniek, opslagruimte),
incl. functioneren160.000,-
gemeenschapsprojekten (fietsen,
naaimachines, timmergereedschap)15.000,-
Totaalƒ520.000,- ƒ50.000,-
Het werk is uitgevoerd door de vluchtelingen zelf met hulp van UNHCR en ACROSS,
de partner van Stichting Vluchteling. ACROSS heeft in het gebied 10 buitenlandse
vrijwilligers, van wie 5 Nederlanders. Er wonen nu 5182 mensen in Angutua, verdeeld
over 1.378 huishoudens.
Enkele gegevens:
85% moslem, 12% katholiek, 3% protestant. Met een schoolopleiding: 55%.
Op school zitten nu 918 leerlingen (headmaster: Philip K. Jonathan): 670 Oegandese
jongens, 190 Oegandese meisjes, en 58 Soenaneesjes uit naburige dorpen.
Er zijn 18 leraren 1 vrouw) van wie de helft Oegandees en de andere helft Soedanees.
Het geboortecijfer is hoog. Dit hangt samen met het vertrouwen dat de vluchtelingen
weer in de toekomst stellen.
De vluchtelingen zorgen zelf voor hun gehandicapten door middel van een gemeen-
schapstuin. De opbrengsten van deze tuin zijn voor deze groep. Ook hebben een aantal
gehandicapten vlak naasthotel de toekomst" een eigen theehuisje.
De sociale structuur is goed ontwikkeld: de verschillende klusters kiezen hun eigen
vertegenwoordigers voor de „gemeenteraad". Ook is er een „disciplinair comité" dat de
verschillende geschillen beslecht. De Soedanezen behoeven slechts hoogst zelden in te
grijpen. Er waren laatst relletjes toen het publiek bij de voetbalwedstrijd Angutua-
Mekke het oneens was met een scheidsrechtelijke beslissing. Alles liep met een sisser af.
Bij een deze week gehouden onderzoek bleek dat 78% vertrouwen heeft in het nieuwe
Oeganda onder leiding van Museveni: zij willen graag naar huis. De meesten zullen
wachten tot begin 1987, dat wil zeggen, tot na de oogst (december). „Geef ons lege
zakken, zodat we niet met lege handen naar huis hoeven".
Het lijden is nog niet voorbij. Toch hebben de vluchtehngen bewezen dat zij de relatief
geringe steun meer dan waard zijn geweest. We zien de toekomst hoopvol tegemoet zei
de Headmaster mij, „....maar zorg alstublieft voor medicijnen in de kliniek, fietsen,
schriften, pennen en boeken voor de school. n
Het salaris is niet zo belangrijk. Elke dag moeten we benutten. Ook al is de terugkeer in
zicht, u moet ons niet nu al vergeten...."
(Van Krieken, Maridi, 22 juni 1986)
VERVOLGVERHAAL
Door Fenand van den Oever
- 7-
G.F.CallenbachB.V.—Njjkerk
Willem de Rauzer, alleen op het stadhuis kende men
zijn ware achternaam. Jaren terug was hij hier neer
gestreken. Hij trouwde een Vlaardings meisje. Ze
schonk hem twee dochters. Het leek zo mooi. Maar
lang waren ze niet met z'n vieren in het kleine huis
De vrouw ging heen. Zijn dochters zochten elders
onderdak. Nu huist hij alleen in een wrak scheepje bvij
de Blauwe Dienst van Leen Smit. Barrevoets een
lange baard, een jas met gaten trekt hij door het
leven. Hij is wel onder hen, maar niet van hen.
Hoe het ging?
Willem, in gebroken Duits: och, nergens heel thuis,
daar niet, hier niet.
Hij was, jaren geleden, naar Vlaardingen gekomen.
De Vlaardingers hadden vele Duitsers hetharingvissen
geleerd. Zij gingen terug. Hij bleef.
Jullie gek zijn, eerst Duitsers, toen Polen leren...., zei
hij.
Ja, zo was het wel een beetje. Meesters ter visserij
waren zij geweest, overal vandaan kwam men om de
kunst af te kijken. Eenmaal, ver voor zijn tijd, had
Nederland meer vissers dan Engeland en Fraiücrijk te
zamen. Men keek tegen de Nederlandse visserman
op, men wilde van hem leren, men leerde van hem.
Maar gek, neen, dat was het niet. Je hield de dingen
toch niet geheim.
Gendag, zei Willem. Hij huisde wel in zijn hulkje bij
de slepers. Op de Maas en tussen de pieren scharrelde
hij zijn kostje met de zegen wel bij elkaar. Zijn vrouw
was er al lang niet meer, zijn dochters waren getrouwd.
En hij zat aan boord. Uren kon hij in het zonnetje aan lij
als een poes op een kistje zitten spinnen.
Ach, wat had hij nodig? Een stil hoekje, een hond die hij
aaide en die hem likte, een visje, een lauw oppertje in de
zon. Wat had een mens meer nodig? Laten ze hem
gerust Willem de Rauzer noemen. Hem deerde het
niet.
Ik groetHij slofte weg de hond achter hem aan
op blote voeten en in een bollende gerafelde jas.
Arend-Michiel staarde hem even na. Die Willem
Hij en zijn hond. Aan elkaar hadden ze genoeg.
Dat ze als kind doodsbang kond zijn geweest voor deze
man.
D'n heer wachtte hem op. Meer dan dat. Hij kwam hem
tegemoet zelfs. Wat was er veel veranderd. Eens, ééns,
meerdere keren had Arend-Michiel met de pet in zijn
hand hier gestaan: om een schip, om een vleet te mogen
veranderen, om: meneer, mag ikHard tegen hard
was het wel eens gegaan. Met de eer voor d'n heer, wel
te verstaan. Nu was hij eigenlijk zijn gelijke. Schipper
op zijn eigen schip. Het enige wat het kantoor deed, was
hem beschrijven. Albertien hield de boeken bij; op de
schuur liep men zijn want na. Er werd goed geboet. Hij
was er best over te spreken.
D'n heer ging op zijn oude plaats zitten. Zijn lieve-
lingsplaats. Hiervandaan zag hij alles wat er in zijn
kantoor gebeurde dat was belangrijk. Hiervandaan
keek hij langs de kant dat was nog belangrijker. Maar
en dat was het allerbelangrijkste hiervandaan zag
hij zijn vloot, het binnenvallen, het laden en lossen, het
keuren van de haring hiervandaan zag hij zijn
schepen uitvaren. Nou, meer te zien had hij eigenlijk
nimmer begeerd. Hier gezeten liet hij zijn blikken ook
gaarne dwalen langs de miniatuur beugsloep „Zorg en
Vlijt". Minutieus gemaakt, stofvrij achter glas be
waard. Hij was zo gehecht aan dit schip. En aan de
wanden hingen een paar schilderijen, heel fi-aaie;
beelden van havens en schepen, en een groot, van de
plint tot het plafond, met alleen een huizenhoge woeste
zeeD'n heer, van nature krent-zuinig, had voor dat
schilderij een hoog bedrag neergeteld.
Alles was vrijwel donker. Alleen de lamp boven zijn
bureau brandde, hoewel Arend-Michiel direct bemerk
te, dat d'n heer niet werkte. Onrustig was d'n heer.
Toen ze nauwelijks zaten, ging hij weer staan om de
stoel, waarop hij zat, dichter bij de zijne te trekken.
Uit de lade haalde hij een kist sigaren.
Steek eens op!
Zelf gaf d'n heer hem een vuurtje. Dat had hij nooit
eerder meegemaakt.
Ze praatten over een en ander, over ditjes en datjes,
natuurlijk kwamen ze rap op de visserij en de afzet
Heus, ze konden niet anders. Vroeger zou d'n heer met
de zeekaarten naar hem toe zijn gekomen, ze werden
dan op de grote tafel ontrold en hij had moeten
aanwijzen waar zijn haring vandaan kwam. Dat was er
nu niet meer bij.
D'n heer trok zwaar aan zijn sigaar. Hij zuchtte.
Ook trok hij aan het touwtje, dat onder de lamp hing.
Toen was ook deze gedoofd. Alleen wat licht van de
lantaarnpaal buiten glansde naar binnen. Het was alsof
d'n heer deze duisternis nodig had.
Zacht, krampachtig zacht, begon hij te spreken.
Van Roon, ik word oud. Ik wil eigenlijk alleen nog
rust. Ik begrijp het volk niet meer en de visserij heeft
wat anders nodig, als er tenminste nog toekomst is. De
Scheveningers hebben een haven, je ziet ze hier niet
meer. De Katwijkers schreeuwen erom. Wie zal het
hun euvel duiden. Maar wij krijgen steeds minder
aanvoer. De pit lijkt er wel uit te gaan. Handel is hier
numero één, maar wat heb je aan handel als geen vloot
die voedt? En de schepen worden zo duur en het volk
vraags steeds meer; ze willen nou alledag verse aard
appelen. Hoe moeten die kosten uit het vleetje komen?
Ik kan de kracht ervoor niet meer opbrengen.
Hij onderbrak even. Arend-Michiel hoorde hem hijgen.
Toen ik vanmiddag bij het graf van je moeder stond,
dacht ik zo: mens, wat ben jij gelulckig. Heerlijk geleefd,
zalig gestorven. Ik keek ook naar je vader, wat een
bram-visserman in zijn jaren. Ik keek naar je zussen,
naar Japie en Marie, beste boetsters in d'r tijd, nu
ordentelijk getrouwd en een paar kinderen over de
vloer. Ik keek vooral naar jou. Je mag gerust weten wat
ik gezegd heb. Ik zei: daar staat die knul, die heeft nou
alle kansen die-ie kreeg, gegrepen.
Hij haalde diep adem.
In mijn geslacht zit geen reder. Feestnummers zijn
het Ze dragen grote brillen, maar er zitten geen glazen
in, jij snapt me wel. Het beste van mijn soort zit, net als
bij de wortelen, onder de grond. Mijn vader raapte de
kromme spijkers nog op, ik heb de spijkers zuinig
bewaard, zij zullen ze wel opmaken.
Och, wat hebben we hier voor opgroeiend geslacht in
het bedrijf? De meeste reders zijn vrijgezel of ze hebben
jongens die een andere kant opgaan.
wordt vervolgd
^^4*4^»»##»*»»#»##»#»»»**#»»»***#*#**4f#*#»»»#**4»*#**»*»**#»»»»#*»**»*#»»»»**#*»»»»**#*#»»»»*»
l^4.4■*4■*'^*■*'^^^***'^'^4■*'^'^>^'^'^'^'^'^'^'^'^>^'^■'^'^>^*'^'^'^'^■'^'^'^*'^'^J^'^*li^>^'^l^l^l^l^.^^^^.^^^.l^
