EIIAI1DEI1-rilEUW5
Er zijn gashaarden en gashaarden,
i
Hl
1
Voor een
verantwoorde lening
naar de Rabobank!
Rabobank O
Expositie
op z'n
paasbest!
Henry Dunant
na renovatie
weer in de vaart
Geld nodig voor uw verbouwing?
No. 5482
Een mooi bloemstukje
bestellen
Aktie zuinig stoken:
Verbeteringen
AUTOMAAT ONZUINIG?
STAAHT TS KOOP
Wanneer u geld wilt lenen voor een nieuwe auto, het
inrichten of verbouwen van uw woning, kom dan in ieder
geval eens praten met de Rabobank.
U krijgt een gedegen advies en de rente is aantrekkelijk
laag zodat u niet teveel betaalt.
Maak daarom nu een afspraak met de adviseur van de
Rabobank.
geld en goede raad
HYPOTHEEK NODIG?
makelaar tamboer bellen
voor gratis computerberekening
01870-3477
VERVOLGVERHAAL
LAAT MIJ
MAAR
ZWEgVEM
- 54
G.F.CallenbachB.V.—Nijkerk
2e Blad
VRIJDAG 21 MAART 1986
Bloemenhuis KORTEWEG bellen
Zandpad 68, IW'harnis 01870-2328
In zo'n 72% van de huizen in ons land
zit centrale verwarming. Dat betekent
dat in de overige huizen een of andere
vorm van zogenaamde lokale ver
warming zit. Gashaarden hebben daar
van het grootste aandeel. En net als er
wasmachines en wasmachines zijn,
zijn er ook gashaarden en gashaarden.
Omdat een gashaard meestal één ka
mer verwarmt en soms nog een kamer
ernaast, is het gasverbruik bij toe
passing van 1 of 2 haarden meestal
lager dan bij centrale verwarming,
die het hele huis verwarmt. Er is dan
ook een groot aantal mensen, dat toch
de voorkeur geeft aan plaatselijke ver
warming boven centrale. Er worden
zelfs al weer nieuwe huizen gebouwd,
die met haarden verwarmd worden.
Ook gashaarden zijn bij tijd en wijlen
aan vervanging toe, hoewel ze zeker zo
lang meekunnen als c.v.-ketels (±15
jaar). Mits ze natuurlijk regelmatig
worden onderhouden. Ook een gas
haard moet eenmaal per jaar worden
gecontroleerd en schoongemaakt door
een erkend gastechnisch installateur.
Het schoorsteenkanaal wordt dan ook
geïnspecteerd.
Hoewel vernieuwingen in de wereld
van de centrale verwarming meer aan
dacht krijgen dan die in de lokale
AKTIE ZUINIG STOKEN
Be tabel voor de week van
f O maat4 i/m f6 maar t^sé
weergegevens Valkenburg ZH
berekeningsmodel GE Den Haag
verwarming, zijn de fabrikanten er ook
hier in geslaagd aanzienlijke verbete
ringen door te voeren. Dat betekent dat
een nieuwe gashaard meestal heel wat
zuiniger werkt dan de oude.
De branders van de meest recente
gaskachels hebben wijzigingen onder
gaan ten opzichte van oudere. In de
meeste nieuwe gaskachels vinden we
twee branders in plaats van één: één
brander, die reageert op een thermo
staat en één die constant brandt. Ook
zijn er gaskachels op de markt, waar
bij extra warmte wordt gehaald uit
rookgassen, zodat het rendement beter
is dan van conventionele kachels. Ver
geleken met kachels van zo'n 15 jaar
geleden verbruiken de nieuwe mo
dellen zo'n 15 tot 20% minder gas.
De keuze van de voor u meest ge
schikte haard hangt af van uw persoon
lijke omstandigheden: de ligging van
uw huis, de grootte van uw kamer en
dergelijke.
Laat u door de vakman of het gas
bedrijf adviseren.
••E.M.G.O.
N.V. ENERGIE MAATSCHAPPIJ
GOEREE OVERFLAKKEE
Postbus 5 3240 AA MIDDELHARNIS
Hoflaan44 Tel. 01870-2244
Deze vraag- en antwoord-rubriek staat
geheel ten dienste van de lezer die er
kosteloos gebruik van kan maken. Uw
vragen op velerlei gebied kunt u sturen
aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Post
bus 8, Middelharnis, met in de linker
bovenhoek „Vragen-rubriek" vermeld.
De vragen worden door deskundigen
beantwoord en zullen binnen enkele
weken na de inzending compleet met
antwoord in deze rubriek worden ge
publiceerd.
Onze achtergevel is te ver begroeid met
klimop en we willen het nu wel wat laten
minderen, omdat anders de muur te voch
tig wordt Weet u een goed middel om de
groei te remmen, of de klimop omlaag te
krijgen?
Antwoord: Het is niet waar, dat muren
vochtig worden van de klimop. Integen
deel, de wortels die zich aan de gevel
hechten, onttrekken juist het aanwezige
vocht aan de stenen. U moet ook niet
proberen die hechtwortels met dat bij
tende middel van uw huis te verwijderen,
want die stof tast de voegen aan en dan
bent u nog verder van huis. Bij tuincentra
en boomkwekers kunt u echter „hegge-
rem" kopen en daarmee kunt u de klimop
bespuiten als ze u te vol wordt of te ver
gaat. Ze groeit dan niet meer, maar sterft
ook niet af. Overigens bestaan er snoei-
stokken met een schaar aan het eind, die u
met een trektouw kunt bedienen. Daar
mee komt u, zonder ladder, ook een eind.
Ik wil een auto met automatische ver
snelling kopen, maar nu zeggen collegae
dat die veel onzuiniger rijdt dan ééntje
met handoook. Is dat wel waar, of is het
de kift?
Antwoord: Het hangt grotendeels af van
uw rijstijl. Als men de motor altijd laat
trekken, ook als u stilstaat voor rood licht,
een geopende brug of gesloten spoor
bomen, verbruikt hij natuurlijk meer ben
zine. U kunt uw auto dan echter gerust in
zijn vrijstand zetten. En op de vlakke weg
remt een wagen met automaat niet af op de
motor als u het gas loslaat. Dat kan echter
wel op hellingen. Het gaat er evenwel om,
wat u belangrijker vindt. Het is erg prettig
de handen vrij te hebben in bochten en
moeilijke situaties en o.i. weegt daar een
klein percentage meerverbruik wel tegen
op.
Mijn dochter wil haar prachtig lange,
bruine haar laten afknippen en de staart
verkopen. Ze heeft verscheidene kappers
erover gebeld, maar die geven er geen cent
voor. Wat nu?
Antwoord: Er bestaat in ons land een
vijftal bedrijven dat menselijk haar ver
werkt, maar die betrekken het uit China en
de Oosteuropese landen in pakken van op
z'n minst vijftig kilo. Niet omdat de Chi
nese vlechten of communistische krulle-
koppen beter zijn dan de onze, maar
omdat ginds het arbeidsloon bij het ver
zamelen ervan in de staatskapperszaken
geen rol speelt. Uw dochter kan haar
vlecht echter ook aanbieden bij een prui
kenmaker. De adressen daarvan vindt ze
in de Gouden gidsen voor de diverse
KOSTBARE STUIVSR
Mijn grootmoeder liet me wat sieraden
na en daar vond ik een rond, zilveren
stuivertje tussen met jaartal 1853. Het
ziet er nog gloednieuw uit, lag in de
watten en je ziet er geen krasje op. Wat
zou zo'n muntje nu waard zijn?
Antwoord: Reken maar op 2500,a
3000,— want met het jaartal 1853 zijn
slechts 11.170 zilveren stuivertjes ge
slagen. Het zilvergehalte bedroeg 640/
1000, het gewicht moet precies 0,685
gram bedragen en het muntmeesterteken
uit die jaren is het zwaard van H. A. van
den Wall Bake, die van 1845-1874 direc
teur van 's Rijks Munt was. De moeilijk
heid is altijd om een muntenverzamelaar
te vinden, die het bedrag kan betalen. Een
handelaar wil liever voordeliger inkopen,
omdat hij z'n brood ermee verdienen
moet.
0OOEKOEOG1>
Toen ik kind was, hingen er twee schilde
rijtjes in mijn kamertje met de afbeel
dingen van een vader en een moeder. Op
het ene stond: Wat vadernaam tot
kind'ren zegt, wie kan ons dat beschrij
ven. Die tekst heb ik nog, maar de plaat
van de moeder is verdwenen. Weet u hoe
dat luidde en van wie die gedichten
waren?
Antwoord: Beide gedichtjes zijn van A.
J. de Buil, die leefde van 1823 - 1888 en
deze regels schreef voor een gezin dat
geleid werd door de oudste zus, omdat
beide ouders kort na elkaar gestorven
waren. Het schilderwerk werd uitgevoerd
door de Haagse portretschilder HJTiet-
scher. Het gedicht over de moeder luidt:
Het moederhart zal nooit haar liefde en
trouw vermind'ren Het klopt bij dag en
nacht voor echtvriend en voor kind'ren.
Een moeder zoekt hun heil en nooit haar
eigen baten En 't enig kwaad dat zij ooit
doet, is: stervend ons verlaten.
rayons.
Zoals uit het bezoekersaantal van 1985
blijkt heeft de VVV en expositieruimte
van Olga en Ton Lohr in Herkingen een
duidelijke funktie. Velen zochten de boer
derij met de mooie tuin op om er een kijkje
te nemen. Dit tot groot genoegen van de
exposanten. Ook dit jaar weer een bonte
verzameling van „kunstenaars" bij Studio
Lohr.
Tot maandag 14 april organiseert men
een gekombineerde expositie met enkele
bekende namen.
Zo worden de wanden opgesierd met
prachtige klein uitgevoerde bloemschilde-
rijtjes van Astrid Wyga. Deze minuscule
prutselarijtjes tonen de liefde waarmee ze
gemaakt zijn; kleuren gerangschikt alsof
het zo hoort, alsof het altijd zo geweest is.
Glasschilderij van Jaap Reedijk
De fraaie kleuren passen wonderwel bij
de glasschilderijen van Jaap Reedijk.
Zoals bekend is vormt het plattelands
leven van alledag de bron van inspiratie.
Zo zien we ze weer door de meeste glas
platen heen lopen; de mannen met de
petten, de fiets tegen de muur en de vrou
wen met de schorten. Bekende beelden die
altijd blijven boeien.
Die petten en schorten zien we ook terug
in de poppen van Connie van Rumpt.
Ook hier blijkt de grote voorliefde voor het
gewone. Een echtpaar zo vertederend
neergezet lijkt weggelopen te zijn uit
1920.
Dat niet alles aan het verleden hangt
bewijzen ook de anderen poppen die aan
tonen dat hier een heel veelzijdige kunste
nares met haar poppen werkt.
Ook de bomen ontbreken niet. In ver
kleinde vorm natuurlijk want deze takken
en stammetjes vormen vaak de basis voor
de droogboeketten van Ina van Bergen.
Kleine met zorg samengestelde boeketten
hangen en staan tussen de andere ma
terialen. Opvallende materialen dat wel.
Glas, stof, bloemen en ook edelmetalen.
Tussen de poppen, schilderijen en droog
bloemen hangen daar de sieraden te schit
teren van Bert van der Kamp. Sieraden
allemaal met de hand vervaardigd maken
deze expositie kompleet. Vooral de ge
toonde hangers laten zien hoe exclusief
deze verzameling is. Het is echter maar
een klein gedeelte van de mogelijkheden
van Bert van der Kamp. Vooral als voor
beeld hangen ze te glimmen om te tonen
wat er allemaal gemaakt kan worden. Ook
in opdracht. Een opdracht kunnen wij er
niet van maken maar een aanbeveling
zeker wel om deze expositie van jonge
„kunstenaars" te bezoeken.
De expositieruimte en theetuin van Olga
en Ton Lohr is de gehele week geopend
behalve op donderdag. (Hemelvaartsdag
wel geopend).
De openingstijden zijn van 10.30 tot
22.30 uur en behalve het bezichtigen van
exposities kunt u er ook terecht voor een
hapje en drankje en VVV informatie.
Na een ingrijpende renovatie is de Henry
Dunant weer in de vaart. Op maandag 10
maart 1986 werd het Rode Kruis-va-
kantieschip voor gehandicapten en chro
nisch zieken door Yssel-Vliet Combinatie
BV in Ridderkerk opgeleverd.
De eerste gasten op de gerenoveerde
Dunant waren afkomstig uitBrabant. Prin
ses Margriet, lid van het Dagelijks Be
stuur van het Nederlandse Rode Kruis
voer een stukje met hen mee (van Ridder
kerk naar Dordrecht) en reikte onder
tussen aan iedereen een herdenkings
penning uit. De eerste die de penning in
ontvangst mocht nemen was mevrouw
Van den Oever-Mutsaers uit Den Bosch.
Zij is vroeger zelf Rode Kruis-helpster
geweest.
Door de renovatie is de privacy van de
gasten aan boord belangrijk vergroot. In
plaats van een beperkt aantal zalen met
veel bedden telt de Dunant nu 22 kleine
gastenverblijven met elk twee, drie of vier
bedden. De twee-persoons hutten zijn met
name bestemd voor paren waarvan beide
partners gehandicapt zijn. De entreehal
len en de salon van het schip zijn ruimer
geworden. De cafetaria die vroeger alleen
voor het vrijwillig personeel bestemd was
is zodanig verbouwd, dat zij nu ook voor
vakantiegasten toegankelijk is.
Minder in het oog springend maar daar
door niet minder belangrijk is de instal
latie van een nieuw branddetectiesysteem.
Door alle aanpassingen is de passagiers
capaciteit iets teruggelopen (van 74 naar
6?,) maar daar staat tegenover dat de
periode waarin het schip vaart iets is uit
gebreid. Bovendien is het totale aanbod
aan vaarvakanties voor gehandicapten be
langrijk toegenomen door de komst van de
Zonnebloem.
De renovatie van de J. H. Dunant, zoals
het schip officieel heet, heeft 3,5 miljoen
gekost. Eén miljoen daarvan is verkregen
uit de opbrengst van de 1-2-3-aktie.
De Dunant is slechts een van de vakantie-
projekten van het Nederlandse Rode
Kruis. De Vereniging beschikt ook over
twee aangepaste vakantiehuizen voor
mensen met een handicap of chronische
ziekte. In totaal gaan jaarlijks zo'n 5500
mensen met het Rode Kruis op vakantie.
De meesten van hen bewegen zich moei
lijk en hebben dus vaak behoefte aan een
helpende hand. In die behoefte wordt
hoofdzakelijk voorzien door vrijwilligers.
Zonder hun belangeloze inzet zou dit
soort vakanties onbetaalbaar worden.
^♦.♦Af»*»»»»»»*»
PBuaM van den Oever
't Was van de bunker naar de kooi en van de kooi naar
de bunker.
In Rio een hoop bedrijvigheid. Ze lagen bekant buik
aan buik. Arend-Michiel ging al gauw op de sleep over.
Ze hadden het hem gezegd: wat voor jou, die stink-
praam. Hij kwam aan boord, hij rook. Ineens zag hij
heel het heerlijke bedrijf van vissen en vangen weer
voor zich. Dat had toch zijn hart.
Goeie. Waar vandaan?
Goeie. Van de Engelse Westkust
Dat klopte
Een vies vrachtje.
Haring vies? Ben je gek?
Nou, kijk maar eens.
Hij liep naar voren en stak zijn hoofd boven de ruimen.
Zijn neusgaten waren meteen vol met een smerige
stank. Arend-Michiel sloeg de handen in elkaar. Lieve
mensen, wat een rotzootje. Dat was schande om zo die
knappe visjes te mishandelen. Een sloot pekel in de
ruimen, tonnen kapot, een hoop wrakken met ge
scheurde buiken. En een lucht. Hij stampvoette: een
schande, een schande. Dat kon anders, beter, on
noemelijk veel beter. Hij nam een paar visjes op, kneep
er in, rook er aan. Hij wist genoeg. Het lag niet aan de
haring, het lag aan de mensen. Dat zou hij d'n heer
zeggen.
Het was eigenaardig, maar op dit ogenblik, met zijn
hoofd boven dit kwalijk riekende ruim, voelde hij, dat
dit een omwenteling in zijn leven betekende. Belang
rijke dingen wist hij meestal vooruit. Oók de ellendige.
In zijn hut terug gunde hij zich geen tijd om te gaan
zitten. Hij ijsbeerde, anderhalve stap heen, anderhalve
stap terug. Het liet hem niet meer met rust. Nu moes t hij
schoonschip maken, met alles, ook met Albertien.
Waarom schreef die meid over allerlei, behalve daar
over? Hij dacht er is in Bonneserus toch niets en ik wil
hom of kuit
Hij nam zijn pen en schreef: Beste Albertien. Ik hoor
niks en ik weet niet hoe of wat Al een tijd geleden vroeg
ik per brief aan je: wil je met me trouwen. Je schreef wel
terug, maar geen ja of geen nee. Toe, antwoord eens, ik
denk er nog precies over als toen.
Hij overwoog: ik zal er ook een briefje voor d'n heer bij
doen, want dat andere had hem helemaal te pakken. Hij
wilde tegen d'n heer zeggen: hier liggen de kansen voor
het grijpen.
Neen, kibbelde hij met zichzelf, dat niet in Albertien's
brief, een aparte voor d'n heer. Hij begon, maar
halverwegen nam hij het vel scheurde het aan snippers
en liet het door de open patrijspoort over de baai
wegfladderen. Stommeling, schold hij, jij altijd achter
d'n heer aanlopen en tegen z'n nee-maars opboksen.
Verleer je dat nu nooit? Je wil toch vrij zijn? Wehiu, pak
zelfde kans. Wat hij kan, kun jij. Kun jij? Verwaande-
ling! Hij? Ja, hij! Wat dan? O, ik weet het wel en ik weet
het niet maar weten doe ik het.
Hij sliep niet hij zat over papieren gebogen, hij dacht
tot zijn hoofd er zwaar en dof van was. Zo moest het zó.
Het laatste restje rust verdween uit zijn leven.
De Orkanera ging in het dok. Dat kwam prachtig uit.
De haring werd gelost Hij er bij. De bevrachters
konden hem niet verder helpen. Hij mee om te zien,
waar ze afgeladen werd. Ergens buiten Rio. Hij kwam
binnen en zag de pakhuizen, grote letters op de gevel:
„Kosmos", prachtige inrichtingen, helder en fris,
machines, die de haring wasten, ontschubden, blikten,
waarin ze werd overgepakt. Schitterend. Maar hij
dacht: slechte haring wordt ook op die manier niet
goed.
Ze moeten goeie krijgen. Hij sprak er over met een
baas. ja, het was rommel, maar als hij wat anders wou,
moest hij op kantoor zijn....
O, waar was dat? In Montevideo. Wat een end. Hoe
kan ik daar komen? Hij dacht aan geen Orkanera en aan
geen bootsmansplichten.
Reed er een trein? Ja, maar dat duurde lang. Was er
geen andere mogelijkheid? Arend-Michiel liet geld
zien. De ogen gUnsterden. Geld! Hij kende de Zuid-
Amerikaan wel een beetje. Er was een oplossing.
Je kan met een vrachtauto van ons mee.
Wanneer?
Over twee iiur.
Goed!
Hollen naar de rede. Arend-Michiel tikte op de hutdeur
van de kapitein.
Ja! Ome Nero keek van zijn kooi uit hem aan. Dat
betekende: èn, wat wil je?
Kap'tein, kan ik een paar dagen vrij krijgen? Ome
Nero wachtte. Vrij geven betekende in gewone gevallen
een matroos kwijtraken. Smoesjes voor drossers. Hij
dacht na. Toen zei hij:
Over zes dagen zijn we in Bonneserus. Dat was zijn
toestemming.
Dank u, kap'tein, ik zal er zijn.
Hij moest er natuurlijk tiptop uitzien. Storm leende
hem zijn nieuwe pak. Schoenen, de zijne deden altijd
zeer, kreeg hij van Ed, de derde machinist met wie hij
op vertrouwelijke voet leefde. En weg ging hij. Naar
zijn hut waarin alles overhoop lag, keek hij niet om.
Rio GrandeMontevideo, kilometers, kilometers,
kilometers. Kwam er geen eind aan? Dwars door een
brok Zuid-Amerika; wouden, steppen, zand, heuvels,
greppels, ravijnen, vrouwen, ezeltjes en afzetters.
Arend-Michiel zag er nauwelijks iets van. Hij dacht
maar, dacht maar. Wat ging hij doen, was het goed, was
het kwaad? Misschien wierp hij al zijn zuurverdiende
geld weg en meer, méér, werd hij straatarm. Maar wat
d'n heer niet wilde geloven en waarvoor ze in Holland
hun schouders ophaalden, dat zou hij laten zien. En ze
zouden hem gelijk móeten geven: het kan, het kan, er is
vaart voor Holland, 't hele jaar door.
En in het diepste holletje van zijn hart wies tegelijk nog
een ander stout plan.
Ach, het lesje zat zo prachtig in zijn hoofd. Hij zou hen,
wie het ook waren, recht in de ogen zien en zeggen: 't is
geen neringziekte, maar dat is rommel, zo eten de
mensen nooit haring met vreugde en, en, èn....
Och, wat is een lesje voor Arend-Michiel in een land
waar de zon gaar stooft en een Nederlander zwemt in
zijn zweet? Het komt er tenslotte uit zoals zijn hart het
hem ingeeft.
„KOSMOS", groot pand, glas, licht lucht. Hier moest
hij wezen.
De eerste portier was hij al voorbij, maar de tweede en
derde wilden geld zien. Hij was er voor zijn doen gul
mee. (wordt vervolgd)
