ElüVIIDEfl-IIIEUWS
Stigtelyke oefeningen
Het goud van „De Lutine"
MILIEU:
TAXI A. J. Kievit
Eeuw Verkade op de
Internationale
Huishoudbeurs
Grasduinen en de ver. Das Boom
redden de laatste dassen van Nederland
CONSUMENTEN:
BTW-vrijstellingen om het
gebruik van gerecycleerde
materialen aan te moedigen
CDA houdt massale
verklezingsmanifestatje
Tel. 01877-2666
Geconcentreerde boter
Boekbespreking:
Eerste druk verzorgd door Sommelsdijkse dominee
Herdruk
Heilig Avondmaal
Grijsoordse Schetsen: (vervolg)
Heilsorde
HUIS VERKOPEN?
makelaar tamboer bellen
voor deskundige bemiddeling
nn 01870-3477 m
DD
Cursus determineren
Bijeenkomst SGP
Stad aan H Haringvliet
lartvoofdcnaiuuf
Dassen hebben uw hiip nodig Doe mee aan onze puzzë-acie
Betept de ringslang die een pad verschalkte
Onirfek de %en op hun mmM 'm Gran Paradiso
De tropische pracht van de ijsvogë in voie actie
Emmalaan 4, 3247 AE Dirksland
Bespreek NU uw vakantiereis
per taxi tegen Sp6Ciaai larieT
in binnen- en buitenland.
Taxi Schiphol voor I I D Üj^ ook tot 7 personen.
Speciaal voortrouwrijden: Mercedes 280 S metallic blauw
3e Blad
VRIJDAG 7 MAART 1986
No. 5478
In 1723 kreeg de Hervormde (toen nog genoemd: Gereformeerde)
gemeente van Sommelsdijk een nieuwe predikant. Wilhelmus a B rakel van
der Kluyt was nog geen dertig jaar. Hij was geboren in 1694 te
Alblasserdam, had in Leiden gestudeerd en werd in 1717 door zijn vader
bevestigd als predikant te Schelünkhout. Zijn tweede gemeente, Sommels
dijk, zou tevens zijn laatste zijn. Wegens ziekte werd hem in 1748
emeritaat verleend. Hij overleed te Sommelsdijk in 1762.
De naam van Wilhelmus herinnert aan die
van zijn meer bekende grootvader van
moederszijde Wilhelmus a Brakel (1635
- 1711). Naar hem was hij dan ook
genoemd. Deze was de schrijver van de
Redelijke Godsdienst, een praktische dog
matiek in drie delen; hij was onder meer
predikant te Leeuwarden en Rotterdam.
Waarom deze grootvader met zijn klein
zoon hier ten tonele gevoerd? Wel,
enkele weken geleden verscheen bij uit
geverij Den Hertog te Houten de her
druk van een boekje waarvan de oor
spronkelijke uitgave, verschenen in
1751, werd verzorgd door ds. W. a
Brakel van der Kluyt. Het betreft de
bundeling van een drietal pennevruch-
ten van Wilhelmus a Brakel sr., te weten
1) een serie van drie in vraag-en-ant-
woordvorm gegoten „oefeningen" over
het gebruik van het Heilige Avondmaal,
2) een leerrede, zeg een preek, geda
teerd 2 augustus 1702, en 3) een gedicht
over „De ware rust".
Het was dus in zijn Sommelsdijkse pe
riode dat de kleinzoon dit werkje van zijn
grootvader, dat hij onder diens nagelaten
geschriften had gevonden, voor de druk
klaar maakte. Overflakkee bezat in die tijd
uiteraard nog geen uitgeverij, reden waar
om de bewerker op Rotterdam was aan
gewezen. Het boekje verscheen destijds
bij Paulus Topyn, boekverkoper in den
Houttuin. Opmerkelijk is dat het sinds
dien dus tot voor kort niet meer werd
herdrukt.
De nieuwe uitgaaf werd vanuit hetzelfde
Rotterdam verzorgd. Ds. C. J. Meeuse,
predikant van de Gereformeerde Ge
meente aldaar, nam het initiatief tot deze
herdruk en herschreef het werkje in heden
daags Nederlands. Hij is daarin uitste
kend geslaagd. We kunnen ons gelukkig
prijzen dat het nu weer voor ieder beschik
baar is.
Aan ds. Meeuse's „Woord vooraf' ont
leen ik dat Brakel sr. op zijn sterfbed zijn
kleinzoon, de stamhouder van zijn ge
slacht, zeer bijzonder zegende. Deze op
zijn beurt was erg gesteld op en geheel
eensgeestes met zijn grootvader. Dat ging
zelfs zover dat hij het werkje van zijn
grootvader niet slechts het licht deed zien,
maar het ook enigszins uitbreidde, met
name in de derde oefening. Hij deed dat op
een wijze die thans niet meer gebruikelijk
is, namelijk zonder aan te geven welke
elementen van zijn hand waren.
Zoals gezegd betreft het eerste deel van dit
geschrift een stichtelijk tractaatje over de
praktijk van het Heilig Avondmaal. Bra
kel wil blijkens het uitvoerige opschrift
zijn lezers daarin leren hoe zij zich be
horen te gedragen bij de voorbereiding, de
betrachting en de nabetrachting van het
sacrament. Van der Kluyt voegt in zijn
voorwoord daaraan toe dat het een ge
schikt handboekje is om door eenvoudige
christenen tot stichting gebruikt te wor
den.
Inderdaad ligt de nadruk op de praktijk
van het geloofsleven en de vragen die zich
rond de deelname aan het sacrament
kunnen voordoen. Op een wijze die verre
van afstandelijk en dor-leerstellig is, gaat
de schrijver hierop in. Vader Brakel be
toont zich hier de praktikale en pastorale
prediker-schrijver die hij ook was. Enkele
voorbeelden daarvan.
Geheel in de lijn van de symbolen van de
kerk der reformatie, ja van de Heilige
Schrift zelf, acht Brakel de waarachtige
zei/beproeving noodzakelijk. Namelijk,
„door de beproeving ontstaat er ernst,
bekommering en vrees, als men bemerkt
onbekeerd te zijn; en daartegenover veel
vrijmoedigheid als men ziet een gegronde
hoop te hebben van bekeerd te zijn". Het
Avondmaal is niet voor allen, maar alleen
voor de ware gelovigen. Daarom mogen
dezulken niet afblijven van de tafel des
Heeren. Dat namelijk is tegen de vriende
lijke uitnodiging, het verhindert hun troost,
het is tegen hun eigen wasdom, tegen het
belijden van de Heere Jezus alsmede
tegen de gemeenschap der heiligen.
Echter, wat te doen „als men niet weet of
men bekeerd is, maar staat tussen hoop
en vrees?" Het antwoord luidt: „De
bekering en het geloof bestaan niet in de
verzekerdheid daarvan. Iemand kan be
keerd zijn en het geloof hebben en er
nochtans niet van verzekerd zijn". Bra
kel spoort zijn lezers daarom aan zich
te onderzoeken naar de kentekenen van
bekering en geloof, „biddend de Heere
om genade, opdat men zichzelf in deze
gewichtige zaak niet zal bedriegen".
„Als ons geweten dit voor God
betuigen kan, dan moet men op Gods
Woord afgaan, op hoop tegen hoop, en
mag men de vrijheid nemen om toe te
treden tot des Heeren tafel. En dit om zo
door het gebruik van de tekenen ver
zegeld te worden van zijn deel aan de
beloften, die aan de zodanigen gedaan
zijn tot versterking van hun geloof'.
Wie nu op grond van het vorenstaande
meent dat Brakel de noodzaak van een
zéker geloof ontkent, begrijpt zijn pasto
rale motief waarmee hij aiy aalt tot honge-
rigen en bekommerden, niet. Juist het
Heilig Avondmaal bedoelt degenen die
leven „tussen hoop en vrees" en wier
hartelijke bede het is de Heere te vrezen,
te verzekeren van de gemeenschap aan
Christus en Zijn gaven. Niet de bezitters.
STIGTELYKE
OIU'FHNINGKNT^
o V 1 It D i:
VOOlUlKKEIDINdi BKTIMC-
TINCit; aide N/\HETRA<;'I'1NGK
V.111 lii-i S«cr»m«nidci II. Av o h jum a a i.
WILHELMUS il BRAKEL,
XJ» Lf.en Beifietiaar d,-i Oiddet^kiti
H^oordi te Rotterdam.
Hier it Doch bygcvuegd
Een antiere Siigtelyke OefftniMgt,
Beoeveni een Stigielyk Cedigt
Van den icjfiicn Autiicur.
TE ROTTERDAM,
By PAULUS T O V N, Hoek. orkocjpc
in dtil tJüutltiitii7fl.
Het is rustig op West Terschelling, 's nachts verlichten de brede banen
van de Brandaris het slapende dorp. Alleen in de stuurhut van de
machtige zeesleper waakt de marconist. Morseseinen en telegrammen
passeren elkaar. De logger meldde z'n vangst; een Duitse vrachtboot
vraagt om orders. Geen storm;geen S. O.S. „Schipgestrand". Weinig of
geen werk voor de bekende bergingsrederij. Het is elke dag bikken en
verven. Wander, de reder ziet dan vanuit zijn kantoor een meneer de
sleepboot en de zandzuiger bekijken, en even later meldt hij zich op 't
kantoor. Ringen, horloge, 'n zware ketting, zelfs z'n tanden zijn van
goud. Zijn directe vraag is: „De Lutine waar ligt die en is het goud nog
aan boord?" De ervaren kapitein Stobbe wordt geroepen en aangehoord,
een Skilger geboren en getogen. „Op de lijn Brandaris en de Kaap ligt
het wrak, ik kan het aanwijzen". De speculant zakt wat onderuit en
vraagt: „Doen we samsam; mijnheer Wander?" De reder blijft kalm.
Waterwerk is kostbaar"; zegt hij; „ik heb boten en materialen maar
wat hebt u?" „Het idee en het plan en geld, kunt u met uw spullen het
goud boven water brengen?" „Als ik die zekerheid had, dan was het al
gebeurd!"Wij zetten alles in, ervaren duikers, een zware zandzuiger;
een zeesleper en de bemanning en u betaalt een redelijke huur, en ik
garandeer dat we het wrak vinden en leeg zuigen, het ligt wel ruim 10
meter onder 't zand".
Wat we ophalen delen we samen, we zullen lange dagen maken, want
het is een karwei voor mooi stil weer". „De notaris stelt het kontrakt op
en morgen varen we uit en leggen een boei boven „De Lutine". En zo
gebeurde het. Wander haastte zich naarde haven. We varen morgen uit
Stobbe", en leggen een boei waar de Lutine ligt. Een rijke vent wil en zal
het goud boven halenen wij hebben werk van de zomer, hij betaalt de
onderneming die enkele maanden kan duren, en wij delen hetgeen we
bovenbrengen". Douwe, de stoker van de zeesleper stond erbij. 'kBen
blij dat ik weer naar zee kan, baas" zei hij, maar de laatste regel van 't
kontrakt had je wel weg kunnen laten. Wij weten het De Skilgers van de
West, er ligt een vloek van God op het goud van de Lutine. De stoutste
jutters, de vissers, de gravers, ze hadden nooit zegen op hun werk, wat
goud guldens en oud ijzer en u en die rijke Groesus zullen er niet beter
van worden".
Ongemerkt was de rijke man naderbij gekomen en had het gehoord. „Ik
geloof in geen vloek en geen zegen zei hij, alleen in goud en dat ligt er
nog". De volgende morgen vertrok de Vliestroom uit de haven met aan
boord kapitein Stobbe, de reder en Croesus. Stobbe mat en tuurde en gaf
bevel „Boei overboord". Morgengaan we hierzandzuigen, want hier ligt
de Lutine. En het was zo, dat horen we de volgende keer.
maar de armen worden met goederen
vervuld aan des Heeren tafel.
„Is de verzekering daarvan nodig?",
vraagt Brakel, en zelf geeft hij het on
omwonden antwoord: „Ja. Het wordt de
gelovigen bevolen ernaar te staan, ver
zekerd te mogen zijn. De verzekering geeft
vrijmoedigheid en verwekt liefde tot God
en heiligheid". Evenwel, als men nalaat
de verzekering te zoeken, wordt men
zorgeloos over zijn staat en men laat na
zijn bekering te zoeken.
De in 1702 gehouden preek kenmerkt zich
door dezelfde pastorale toon. Het op
schrift geeft aan dat „hierin wordt aan
getoond, hoe een mens alleen uit vrije
genade door God bekeerd en tot het geloof
in Christus wordt overgebracht en hoe het
geestelijk leven zich in zo iemand open
baart". Deze oefening" geeft min of
meer een uiteenzetting van de heilsorde,
de weg waarlangs de Heilige Geest de
zijnen leidt.
Het eeuwige voornemen Gods is het uit
gangspunt van de schrijver. Het is al
genade Gods. Enig aanknopingsmoment
in de mens is er niet. Maar Hij die het
goede werk begon, zal het ook volein
digen. Daarvan spreken de roeping, de
wedergeboorte en het geloof met zijn
vruchten; ook de liefde tot de broeders, zo
voegt de schrijver nadrukkelijk toe. Eén
fragment tenslotte, en wel uit het gedeelte
waar Brakel over de overtuiging"
spreekt.
„Als ik ooit zalig zal worden, dan moet
God het doen roept de ziel uit). Ziet,
nu raakt ze in de toestand om Jezus aan
te nemen en om in het verbond te
komen. O, zegt ze, had ik Jezus nu om
mij te helpen! Nu blijkt, dat waar is, wat
Hij heeft gezegd: „Zonder Mij kunt gij
niets doen". Ziet, zo komen er
tenslotte zuivere aandoeningen. Zij
gaan Hem kennen als de algenoegzame
Borg, Die Zich aanbiedt om te be
houden. Dat de mensen hierin blijven
steken, komt doordat zij niet bij het
begin beginnen, en het geloof niet zien
als een hartelijke inwilliging ten aan
zien van de Heere Jezus, om op Zijn
wijze behouden te worden".
N.a.v. Wilh. a Brakel, Stigtelyke
oefeningen over de voorbereidinge,
betragtinge ende nabetragtinge van
het Sacrament des H. Avondmaals.
Uitgeverij Den Hertog te Houten.
Paperback. 61 pag. Prijs f 11,50.
J. K.
Een tekort aan ruwe grondstoffen zou
wel eens de Achilleshiel van de moderne
industriële samenleving kunnen worden.
Het gebruik van gerecycleerde materialen
is een antwoord op het probleem.
Willy Kuijpers, een lid van de Regen
boogfractie in het Europees Parlement,
zou graag zien dat de Europese Gemeen
schap het gebruik van gerecycleerde ma
terialen zou aanmoedigen door ze vrij te
stellen van BTW.
Moihenteel geven slechts vier landen in
de Gemeenschap zulke vrijstellingen bij
transacties waarbij het gaat om afval of
materialen gemaakt uit afval, aldus de
Europese Commissie. Dit zijn Italië,
Frankrijk, Nederland en België. In Dene
marken geldt dat de plaatselijke overheid
die materiaal verkoopt dat verzameld
werd onder de recycleringsprogramma's
beschouwd wordt als een niet-belastbaar
persoon zodat de kwestie van BTW-vrij
stelling niet speelt.
De uit 1977 daterende richtlijn voor een
gemeenschappelijk BTW-systeem kent
geen vrijstelling van BTW voor gerecy
cleerde materialen behalve als een tijde
lijke maatregel. De Commissie wil dat dit
wordt afgeschaft en heeft dit dan ook in
1984 aan de Ministerraad voorgesteld.
Op D.V. 10 maart a.s. hoopt het CDA
een massale verkiezingsmanifestatie te
houden in de veilinghallen van Westerlee-
Delft. In deze hallen zullen premier Lub
bers, Bukman en de Vries het woord
voeren.
Het welslagen van deze manifestatie
moet een impuls zijn, ook voor de raads
verkiezingen op 19 maart a.s. Na het
formele gedeelte met toespraken e.d.
wordt een ieder in de gelegenheid gesteld
een geanimeerd gesprek te hebben en kon
takten te leggen met Kamer- en raads
leden. De bijeenkomst begint om half
acht. Geadviseerd wordt om 7 uur bij de
veilinghallen aanwezig te zijn.
Hoe bereikt u de veiling Delft-Wester-
lee? Gemakkelijk. Snelweg A20 richting
Naaldwijk-Den Haag aanhouden. Vóór
Naaldwijk, bij de verkeerslichten rechtsaf
slaan, richting Westerlee-De Lier. Deze
weg 200 m volgen, dan linksaf bij bord
„Veiling/HondertMargen". Dan volgt u
de aanwijzingen en komt u vanzelf op de
parkeerplaats.
De Vereniging voor Natuur- en Land
schapsbescherming Goeree Overflakkee
organiseert in het komende voorjaar een
cursus determineren.
De cursus wordt gegeven i.s.m. de plan-
tenwerkgroep van het KNNV, afd. Voor-
ne. De docenten zijn, mw. Len Korevaar
en dhr. Onno van Hest.
Plantendeterminatie wil zeggen, het be
palen/vaststellen van de familie, geslacht
en soort van een plant.
De cursus is bedoeld voor de beginnende
florist over met name de inheemse flora.
In de cursus komt o.a. aan de orde;
Het plantenrijk, bloem- en bladmorfo-
logie, het maken van een determineersleu-
tel, het omgaan met een flora, praktische
handvaardigheid enz.
De avonden zijn: 7, 14, 28 april, 12, 26
mei en 9 juni. Tijd: 19.30 - 21.30 uur.
Plaats: Ouddorp of Middelharnis, afhan
kelijk van de concentratie deelneemrs.
Kosten 12,50. (Afliankelijk van de
lokatie). Max. deelname: 25 personen.
Opgave voor 24 maart aan S. H. van
Driel, Zevenster 4, Stad aan 't Haring
vliet. Deelnemers krijgen dan een opgave-
formulier toegezonden. Leden van de ver
eniging hebben hierbij voorrang.
De Kiesvereniging Stad aan 't Haring
vliet van de SGP heeft voor a.s. maandag
avond een bijeenkomst belegd met het oog
op de a.s. gemeenteraadsverkiezing.
Er zal een inleiding worden gehouden
door SGP wethouder J.H. Koppelaar van
Middelharnis.
De avond begint om 20.00 uur in de
kleine zaal van het Verenigingsgebouw
„Trefpunt".
Tijdens de 41 e Internationale Huishoud
beurs, die van 3 tot en met 13 april 1986 in
de RAI te Amsterdam georganiseerd wor
dt, zal één van de balcons in de Europa
hal van het RAI-complex omgetoverd
worden in een museum.
De Koninklijke Verkade zal dit jaar
namelijk niet alleen met een stand aan
wezig zijn op de beurs, maar ook met een
unieke tentoonstelling over „een eeuw
Verkade".
Op 2 mei 1986 is het precies honderd
jaar geleden dat Ericus Verkade een
stoombroodfabriek vestigde in Zaandam.
De ovenwarmte die hij nodig had voor het
bakken van het brood benutte hij ook voor
het bakken van beschuiten. Juist dit pro
dukt zou er voor zorgen dat Verkade in
binnen- en buitenland bekend is gewor
den. De bussen die Verkade liet maken om
de beschuiten in op te bergen hebben daar
hun steentje toe bijgedragen, omdat op al
deze bussen de naam „Verkade" stond.
Daarmee beleefde Nederland de geboorte
van het „merkartikel", dat inmiddels een
begrip is geworden.
Natuurlijk zijn ook de beroemde Ver
kade-albums aanwezig in het tijdelijke
museum op de Huishoudbeurs. Tussen
1906 en het eerste jaar van de Tweede
Wereldoorlog liet Verkade 27 boeken ver
schijnen met elk ongeveer 144 plaatjes
over landschap en natuur. Heel wat Ne
derlanders verzamelen nog steeds de plaat
jes, of hebben ze verzameld. Op de Huis
houdbeurs vindt u ze allemaal bij elkaar in
het Verkade-museum.
Ook de „meisjes van Verkade" ontbre
ken niet in het overzicht van honderd jaar
Verkade. In vroeger tijden vervoerde een
speciale trein de meisjes die in de hoofd
stad woonden en bij Verkade werkten, van
het Centraal Station in Amsterdam naar
Zaandam.
Wie de afgelopen honderd jaar Verkade
nog eens wil beleven, mag de expositie op
de Huishoudbeurs niet missen. Het goed
gedocumenteerde en rijk geïllustreerde
jubileumboek, dat u op de beurs kunt
aanschaffen, geeft u de gelegenheid nader
hand alles nog eens op uw gemak te be
kijken.
uinen
ycji
toss« numtrm^ f ïfeig^5
Heeft u weleens een das gezien? Waarschijnlijk niet. Want van dit
sprookjesachtige, één meter grote zoogdier met zijn grappige, zwart/witte
snuit, zijn er op dit moment nog maar weinig exemplaren over in ons
volgebouwde kikkerland.
Jammer, maar onvermijdelijk, zult u misschien denken. We hebben nu eeimiaal
veel grond nodig om onze huizen op te bouwen, snelwegen aan te leggen en onze
groenten te verbouwen. Dat is inderdaad waar, maar dat hoeft nog niet meteen te
betekenen dat er voor een eerbiedwaardig dier als de das geen plaats meer is. En
eerbiedwaardig zijn ze, die dassen!
Sinds mensenheugenis graaft dit grootste lid van de marterfamilie zijn immense
burchten in Neerlands grond. Daar woont hij gezellig met zijn hele gezin, want
Meles meles is dol op gezelschap. Overdag ligt de hele familie lekker te pitten in het
soms eeuwenoude holencomplex van hun voorvaderen. Maar als het donker
wordt, gaan ze op stap. Dan kuieren ze via vaste dassenpaadjes (ook wel „wissels"
genoemd) naar plekken waarvan ze weten dat er wat te halen valt. Een weitje met
opgedroogde koeivlaaien bijvoorbeeld, want daaronder kruipen vaak de sappigste
regenwormen. Een delicatesse voor dassen! Maar als er niet genoeg regenwormen
voorhanden zijn, neemt Meles ook graag genoegen met plantaardig voedsel en
soms verschalkt hij een egel of een muis.
Al eeuwenlang wist de das zich dus aan te passen aan de vaart der volkeren. Maar
de huidige „vooruitgang" schijnt hem toch echt de das om te doen. Tenminste, als
wij daar met z'n allen niet tijdig een stokje voor steken. Als we nou om te beginnen
eens géén huizen meer bouwen bovenop een dassenburcht. En een beetje opletten
waar we met onze vierbaanswegen dassenpaadjes doorsnijden, dan kunnen we daar
tenminste speciale dassentunneltjes onderdoor laten lopen. Dat zou al een wereld
van verschil uitmaken.
Gelukkig is er in Nederland een groep mensen, die zich intensief bezighoudt met
verwezenlijking van dergelijke plannen. Het is de Vereniging Das Boom te Beek-
Ubbergen, bestaande uit een aantal enthousiaste dassenliefhebbers, die in hun
pand ook aangereden dassen en weesjes oplappen en grootbrengen, zodat die later
weer terug kunnen naar de vrije natuur. Bovendien legt de Vereniging Das Boom
een gezonde dosis bemoeizucht aan de dag, als de overheid ingrijpende planolo
gische veranderingen in de zin heeft.
Om de Vereniging Das Boom te helpen met hun goede werk, heeft het
schitterende natuurtijdschrift Grasduinen een grootscheepse puzzelaktie op touw
gezet, waarvan de opbrengsten linea recta (dus zónder aftrek van gemaakte kosten)
naar de Vereniging Das Boom gaan. In het maartnummer van Grasduinen treft
de lezer een simpele dierenrebus aan, die hij of zij op moeten lossen. Als het goed is
verschijnt dan de eerste helft van een slagzin. De andere helft mag de lezer zelf
afmaken. Oplossing en slagzin worden vervolgens op een briefkaart gezet en
voorzien van 2,50 aan postzegels voor het goede doel naar de redactie
toegestuurd. De origineelste inzendingen komen in aaimierking voor opzien
barende prijzen ter waarde van 12.000,
Een prima aktie dus, voor een prima doel. Want als het aan de das ligt, blijft hij nog
heel wat jaartjes in ons midden!
aoooooooo&acecoococooeeooooocococo
3000S<SC<Se09QOSiOOSO
Niettegenstaande de zeer aantrekkelijke
prijs is geconcentreerde boter nog steeds
geen basis-ingrediënt in de Europese keu
kens. Gedurende een periode van zes
weken werd 10.500 ton van deze EG-
boter in een aantal landen van de Gemeen
schap verkocht. De Belgen waren de beste
afnemers met bijna 5.000 ton. Britse huis
vrouwen bleken niet zo overtuigd te zijn
van de kwaliteiten van dit nieuwe produk
want zij kochten slechts 36 ton en tussen
deze twee uitersten lagen de verkopen in
Frankrijk, Nederland en Duitsland.
De aktie, die vorigjaar november begon
als een poging de boterberg te doen slin
ken, zal nog tot het einde van dit jaar
worden voortgezet. De Europese Com
missie heeft voorgesteld een bedrag van
60 miljoen Ecu te reserveren om de ver
koop van geconcentreerde boter aan de
verwerkende industrie te stimuleren.
Hierdoor kan de huisvrouw het tegen sterk
gereduceerde prijs kopen. De verwer-
icende industrie krijgt de boter tegen een
zwaar gesubsidieerde prijs. De lidstaten
moeten erop toezien dat de prijsverlaging
volledig ten goede komt aan de con
sument.
