EiüvnDEn-riiEuws
Iedereen heeft proHjt
van de studie der oceanen
Een Bijbelse opdracht
Voormalige Ford-garage gesloopt
Praktische gids
over de badkamer
Spieren van staal
Ledenvergadering
Chr. Basisschool
abonnementenbestand
Meer vis, betere weersvoorspellingen,
nieuwe vindplaatsen van metalen
van Eilanden-Nieuws
Jaarverg. jeugdvereniging
Ger. Gem. te Middelliarnis
5e Blad
VRIJDAG 7 MAART 1986
No. 5478
Echt wetenschappelijk onderzoek van de
oceanen begon in de jaren zeventig van de
vorige eeuw toen het Britse korvet HMS
Challenger met dat doel rond de wereld
voer: één nietig schip op de onmetelijke
oceanen. Onderzoek met tal van schepen
van verscheidenen naties kwam pas na de
tweede wereldoorlog op gang.
Het eerste werkelijk internationale on
derzoek hield zich in 1958 bezig met
verschijnselen waar de Atlantische Oce
aan de poolzeeën ontmoet. Toen gingen
de geleerden van de zee ook beseffen dat
ze, om enig inzicht te krijgen in de eigen
schappen van de wereldzeeëii, tegelijker
tijd op vele plaatsen metingen moesten
doen. Daar dienden de regerlingen zich
achter te stellen. Op grond van zulke
overwegingen was er in 1960 een bijeen
komst in Kopenhagen die aanbeval bin
nen de Unexco een intergouvernementele
oceanografische commissie op te richten,
de IOC, die sindsdien groeide van veertig
tot 112 landen. Ter gelegenheid van het
vijfentwintigjarig bestaan besloot de IOC
speciaal iets te gaan doen om op dit gebied
het wetenschappelijk vermogen te ver
sterken van Derde-Wereldlanden, die in
1960 nauwelijks belangstelling hadden
voor het onderzoek van de zee.
Iedereen heeft er baat bij
Het lOC-werk omvat nu zaken waarover
oceanografen in 1960 zelfs niet dachten.
Noch bijvoorbeeld de weerkundigen. Nu
werken ze samen in TOGA, een pro
gramma dat tien jaar lang de samenhang
bestudeert tussen de oceanen en het kli
maat op de wereld. In kringen van weten
schappers is het dus voor niemand een
vraag of de IOC nuttig werk doet en heeft
gedaan. Maar de gewone burger? „Die is
zich niet bewust dat zijn leven ook is
veranderd door de IOC", zegt dr. George
P. Humphrey, de AustraUsche ex-voor
zitter.
„Maar dat is wel degelijk zo. Dankzij de
aansporingen van IOC-research is de vis
vangst verbeterd, zijn de weerberichten
betrouwbaarder geworden en blijven de
stranden schoner".
Een van de specialistische prestaties van
de IOC is het maken van oceaan-kaarten,
in het bijzonder van de zeebedding, kom
pleet mot allerlei geologische details. Een
andere is het systeem dat over de hele
wereld het zeeniveau registreert; dit legt
de grondslag voor een rond de eeuw
wisseling te verwerkelijken voortdurende
observatie van de oceanen, zo ongeveer
als en aanvullend op de wereld-
weerwacht WWW. Nodig voor een der
gelijke studie van het kUmaat in het
TOGA-programma en direct al van be
tekenis om sneller te kunnen waarschu
wen voor naderend onheil, zoals tsunamis
en andere vloedgolven.
lOC-taak is ook de vervuiling van de
zeeën in de gaten te houden. Dr. Neil R.
Andersen, die de werkgroep hiervoor leidt,
wil de aanpak aanzienlijk verruimen: ,,Er
leeft een knagend gevoel dat de steeds
toenemende activiteiten van een steeds
groeiende wereldbevolking nu al de kwali
teit van het leven schaden, zo niet de toe
komstige bewoonbaarheid van de aarde.
Meer kennis van alles wat hiermee sa
menhangt is de enige kans om een derge
lijk komplex van problemen op te lossen".
In ieder geval gaat het om vervuiling die de
grenzen overschrijdt en dus is ook een
internationale aanpak de enige waarmee
iets te bereiken valt.
Toepassingen bij de vleet
Prof Warren S. Wooster, een vroegere
lOC-secretaris, was een der feestrede
naars die zich verdiepten in het goede dat
uit oceanografisch onderzoek kon voort
spruiten. Culturele winst achtte hij zonder
meer alles wat beter begrip laat ontstaan
over de aarde en alles wat erop leeft. Dat
is ook de drijvende kracht van het onder
zoek. Bijvoorbeeld: de heetwaterbronnen
op de oceaanbodem, „waardoor een heel
nieuw levensevenwicht in de zee is ont
dekt, een omwenteling in het denken over
de scheikuknde van het zeewater".
Wetenschappelijke nieuwsgierigheid gaf
de aanzet, niet de hoop op praktische
toepassingen. Die er volgens Wooster
toch kunnen komen, al was het maar om
metalen op de zeebodem te winnen, overi
gens kan deze methode ook leiden tot het
vinden van metalen op het land die ge
makkelijker te bereiken zijn. Kennis van
de oceaan vergroot eveneens de kansen op
het vinden van olie en op verantwoord
vangen van vis. Kennis van de wereldzee
komt voorts van pas bij het oplossen van
problemen om afval kwijt te raken, ver
voer, kustbèveiliging en nog wat meer.
„Neem de visserij", zei professor Woos
ter. „Beter begrip van wat vissen beweegt
in scholen te zwemmen kan tot grotere
vangsten leiden zonder gevaar van uit
roeiing. Inzicht in de milieufactoren van
de zee maakt het mogelijk betrouwbaar te
schatten hoeveel vis er in de toekomst zal
zijn. Dan kan ook beter worden voor
speld wat de consequenties zijn van be
paalde vangstmethoden of hoe vervuiling
van de kust de visstand beïnvloedt". Hoe
zegenrijk de kennis wordt gebruikt hangt
er dan natuurlijk wel van af hoezeer
menselijke activiteiten kurmen worden ver
anderd om zoveel mogelijk uit de zee te
halen.
Dr. S. Zahoor Quasim, een Indiase spe
cialist op het gebied van „sea farming",
gelooft dat de visteelt op zee rond het jaar
2000 net zoveel eiwitten aan de mensen
voeding bijdraagt als de visvangst. „In
vele Aziatische landen is de visteelt een
traditie van vele eeuwen her, maar de
laatste tijd is het bijzonder belangrijk
geworden op deze manier te werk te gaan.
De produktie was in 1966-1967 één mil
joen ton; in 1976 was het zes miljoen ton
en nu is het ruim tien miljoen ton. India,
Indonesië, Thailand en Singapore produ
ceren enorme hoeveelheden garnalen met
deze „zeebouw" en dr. Quasim berekent
uit de huidige toeneming dat in 2000 deze
produktie op zee tot het vijfvoudige kan
zijn gegroeid.
Dit alles gaat niet vanzelf
Dr. Quasim meent dat nog snelgroeiende
en ziektebestendige vissoorten moeten
worden ontwikkeld. De keus van het voed
sel voor de ,,in gevangenschap" levende
vissen is de beslissende factor voor deze
„maracultuur", die ook nog nodig heeft
dat de massa-produktie van „pootvis" op
gang komt. De IOC werkt samen met de
VN-voedsel- en landbouworganisatie
FAO in een programma dat bijzonder op
prijs gesteld wordt door ontwikkelings
landen, die thans al ongeveer 68% van de
zeevisteelt voor hun rekening nemen.
(Ingezonden)
Gezinsverzorging en bejaarden
hulp zijn in deze tijd geen onbe
kende klanken. Vele mensen zijn in
de loop der jaren niet alleen met
deze woorden maar ook met het
werk der Gezinsverzorging in aan
raking geweest. Vooral de Gezins
verzorging wordt al heel wat jaren
gedaan.
Er zijn Stichtingen die al meer dan 25
jaar bestaan. De diakonieën van verschil
lende Kerken zijn destijds begonnen 1 a 2
werkkrachten aan te stellen, waardoor de
allergrootste nood gelenigd kon worden.
Het is en blijft echter altijd moeilijk te
berekenen hoeveel werkkrachten nodig
zijn om huïp te kunnen geven waar het
nodig is. De vraag en de noodzaak ver
schillen vaak van dag tot dag en van week
tot week.
Doordat ook aan vele behoeftige oudere
mensen hulp wordt verleend in de vorm
van 1 a 2 ochtenden van 3 a 4 uren dus 6
tot 8 uren per week, zijn de verschillende
Stichtingen belangrijk uitgebreid.
Dit is opgelopen tot 50 a 100 of meer
werkkrachten per Stichting, van wie velen
8 tot 10 uren per week werken. Wat de
kosten betreft, daar heeft de regering in de
loop der jaren een groot deel van voor haar
rekening genomen door dit werk te subsi
diëren. De mensen die geholpen worden
behoeven slechts haar draagkracht bij te
dragen in de kosten, terwijl vele Kerken
ook nog een bedrag betalen om de vele niet
gesubsidieerde kosten te helpen dekken,
waardoor deze taak der barmhartigheid
kan funktioneren.
Wat het dagelijks werk betreft, dat be
staat in het doen van huishoudelijk werk
en vele kleine dingen die nodig zijn om de
dagelijkse gang van zaken door te laten
gaan, die anders door ziekte, ouderdom of
andere gebreken zullen blijven liggen of
gaan haperen. Als er iemand is die helpt
geeft dat in vele gevallen ook een grote
morele steun, zodat opname in Zieken
huizen, Rust- of Verpleeghuizen langer
achterwege kan blijven of voorkomen kan
worden en men in eigen omgeving kan
blijven wonen en leven.
Nu er nogal wat hulpverlenende Stich
tingen en instanties zijn moeten we echter
niet denken dat alles daardoor opgelost
wordt.
Het is jammer dat men dit wel steeds
meer gaat denken. Er zijn nog zoveel
dingen die ook vaak nodig zijn, en die niet
door de officiële Stichtingen gedaan kun
nen worden. We bedoelen hier de buren
en naastenhulp die vroeger een veel gro
tere plaats in onze samenleving had. Men
had toen een veel kleiner gezichtsveld en
veel minder dingen die de aandacht vroe
gen en had ook vaak elkaar nodig, zodat er
ook meer tijd en ook vaak noodzaak was
om elkaar te helpen, waar door men ook
weer terug geholpen werd. De omstan
digheden zijn sterk veranderd, maar de
menselijke geest en het lichaam hebben
toch nog vele behoeften van vroeger over
gehouden. Velen zowel jonge als oudere
mensen zijn vaak erg eenzaam temidden
van de grote massa mensen en machines,
waardoor het leven wordt beheerst en
overspoeld.
Wat wordt er dan gemist? Wel, het per
soonlijk kontakt, b.v. het elkaar groeten,
een praatje maken, naar eikaars welstand
vragen en ook de tijd om te luisteren naar
de zorgen van onze naaste, die daar wel
eens over praten wil. Sommigen horen
OOLTGENSPLAAT
Spreker dhr. I. A. Kole
van PABO, Gouda
D.V. maandag 10 maart a.s. om 19.30
uur zal in het Verenigingsgebouw „Eltha-
to" de ledenvergadering gehouden wor
den van de Vereniging tot Stichting en
Instandhouding van de Scholen met de
Bijbel voor Basisonderwijs te Ooltgens-
plaat.
Direct na de opening zal door de heer I.
A. Kole uit Berkenwoude, adjunctdirek-
teur PABO Driestar, leraar Godsdienst te
Gouda een referaat gehouden worden met
als onderwerp: „Het ontstaan en het ge
bruik van kinderbijbels". Na de pauze
zullen eventuele vragen aangaande het
onderwerp worden beantwoord.
Vervolgens zullen verslagen worden uit
gebracht door de direktie van de school,
de medezeggenschapsraad, oudercom-
missie, kascommissie en het financieel
verslag. Van het bestuur zijn aftredend en
herkiesbaar, mevrouw H. Molendijk-Vos
en de heren C. L. Bom, J. Bom en C. W.
Braber.
Het zou voor 1984
een uitstekend voornemen zijn
eraan mee te helpen het
te laten groeien.
soms een hele dag geen stem van iemand
die met hun meeleeft of even luisteren wil.
In deze tijd van materiële welvaart mo
gen we de morele armoede niet onder
schatten. Het spreekwoord zegt: Het zijn
de kleine dingen die het doen, of Wie 't
kleine niet eert, is 't grote niet weerd.
Wat zijn dan die kleine dingen voor
buren en anderen?
Enkele voorbeelden: Een briefposten als
het glas is of stormt en regent, een bood
schap doen als de mensen zelf niet best
kunnen, vuilcontainer aan de weg zetten,
een keer het tuintje opknappen of de straat
aanvegen, de ramen even zemen, een
schroefje of spijker aanbrengen om wat op
te hangen in kamer of keuken, een gloei
lamp verwisselen of stekker repareren en
zo zijn er nog zovele kleine dingen die in
ons leven toch wel belangrijk zijn.
Laat ieder in zijn eigen omgeving vooral
in deze tijd proberen om wat kleine dingen
voor anderen te doen, daar zullen beslist
velen blij en dankbaar mee zijn.
En naast het feit dat het zelfvoldoening
geeft is het toch ook opdracht om onze
naaste als onszelven lief te hebben en te
helpen.
Laten we deze opdracht temidden van
zoveel andere dingen die ons bezig hou
den beslist niet vergeten, daarom vragen
we hier uw aandacht en medewerking om
naast de vele Stichtingen en Verenigingen
en clubs de kleine dingen die blijven liggen
te doen en daarmee eigen en vooral ander
mans leven te vullen en veraangenamen.
En laten de mensen die hulp nodig heb
ben die toch vooral ook vragen. Heus, er
zijn nog mensen die wel willen helpen,
maar die niet weten wat te doen of die de
hulp niet durven aanbieden. Vraag daar
om gerust aan uw naasten om hulp. Geef
ze de kans te helpen, want voor zowel
hulpvrager als hulpgever ligt er voldoe
ning in het helpen uit naastenliefde.
Bij voorbaat dank namens allen die het
nodig hebben.
P.B.
Middelharnis:
De voormalige Ford-garage aan het Beneden Zandpad te Middelharnis is deze week
gesloopt. Woensdag fotografeerden we die werkzaamheden die werden verricht door de fa. J.
L. Mijnders uit Melissant. In een artikel op de voorpagina staat te lezen wat er zal verrijzen
op de leeggekomen plaats, N.B. de Middelharnisse „Lijnbaan promenade!"
Bijeenkomst Ned. M.S. Stichting
Op dinsdag 11 maart 1986 zal er weer
een bijeenkomst zijn van de Ned. M.S.
Stichting. De aanvang van de middag is 2
uur en de plaats „de Samaritaan" in
Sommelsdijk.
Op deze middag zal de fysiotherapeute
mevr. H. G. Lagedijk-Harkink wat ver
tellen over fysiotherapie in het algemeen
en voor mensen met m.s. in het bijzonder.
De volgende bijeenkomst zal zijn op
dinsdag 8 april 1986. Dan hoopt de dis-
triktsverpleegkundige mevr. Dijkshoorn
aanwezig te zijn.
De jeugdvereniging „Sola Scriptura"
van de Geref Gemeente te Middelharnis
hoopt morgenavond, zaterdag 8 maart,
haar jaarvergadering te houden.
Als spreker is uitgenodigd de heer B.
Dubbeldam, medewerker van de Stich
ting „Kom over en Help". Deze stich
ting, die begunstigd wordt door leden van
kerken behorend tot de Geref. Gezindte,
verleent geestelijke, materiële en finan
ciële hulp aan vervolgde christenen ach
ter het IJzeren Gordijn.
De heer Dubbeldam zal in een dialezing
iets vertellen over de geheime Bijbel-
transporten die door koeriers van ge
noemde Stichting worden uitgevoerd.
In de lezing zal bij de informatie ten
opzichte van betrokken personen een be
paalde terughoudendheid betracht wor
den, om toekomstige Bijbeltransporten
niet in gevaar te brengen.
In de pauze zullen artikelen verkocht
worden ten bate van deze hulpverlening.
Belangstellenden voor deze interessante
avond zijn hartelijk welkom in het vereni
gingsgebouw aan de Chr. de Vrieslaan.
Aanvang half acht.
INfORMAM-SliE VWR DE CUSÜMW
Wie een badkamerverbouwing of-verandering overweegt, is in het algemeen niet
zo geïnteresseerd in allerlei experimentele trends, maar juist in doordachte en wat
meer duurzame ontwerpen. Het installeren moet dan ook nog bij voorkeur
professioneel gebeuren en dat alles mag het budget liefst niet overschrijden.
Een badkamerverbouwing loopt echter altijd in de papieren. Maar wie de nieuwe
WELKE-koopgids over badkamers doorleest, zal merken dat met een doordachte
aanschaf en een praktische indeling, behoorlijk wat geld bespaard kan worden.
Er zijn vele redenen om een badkamer te vernieuwen: het sanitair kan verouderd
zijn of versleten, u hebt behoefte aan meer comfort in een grotere ruimte, of er komt
bijvoorbeeld gezinsuitbreiding die nieuwe eisen stelt aan de inrichting van de
badkamer. WELKE adviseert om bij het plannen maken eerst even niet aan geld te
denken. Ga met het hele gezin rond de tafel zitten en maak een globale indeling van
de badkamer die aan de wensen van ieder gezinslid voldoet. Probeer nu aan de hand
van het gestelde budget dit „ideaalbeeld" zo dicht mogelijk te benaderen. Zo
ontstaat uiteindelijk een badkamer die de vaak verschillende wensen van de
gezinsleden zoveel mogelijk in zich verenigt.
De WELKE-gids badkamers gaat ook dit keer weer uitgebreid in op de vele
facetten van het inrichten van de badkamer. Van wasbak tot whirlpool, van bidet tot
boiler. Mogelijkheden en moeilijkheden worden besproken. Handig is ook weer van
deze WELKE-gids, dat elk artikel wordt besloten met een produktoverzicht, waar
de verschillende merken met hun prijzen staan vermeld. Zo is eenvoudig een
globale keuze te maken.
Maar met de aanschaf van het sanitair bent u er natuurlijk nog niet. Kleuren kunnen
een badkamer maken of breken. Die beige pasteltint die er in de folder zo leuk
uitzag, kan onder een andere lamp opeens een heel ander aanzien geven. Maar ook:
hoe onderscheid ik kwaliteit van rommel? Is subsidie op mijn badkamerverbouwing
mogelijk? Moet er geld worden geleend of is verhoging van de hypotheek
voordeliger? Allemaal zaken die in deze gids aan de orde komen.
De WELKE-koopgids Badkamers is bij de tijdschriftenhandel te koop voor/4,95.
In Nederland zijn we altijd vrij sportief
van aard geweest. De seizoenen hebben
daar relatief weinig vat op, hoewel de
zomer toch wel een voorkeur geniet waar
het open-lucht activiteiten betreft.
Er wordt dan verwoed gejogged, ge
tennist, gefietst, noem maar op.
Vooral in het begin van de lente is het
enthousiasme groot. En juist dan komen
de problemen: in de algemene vreugde van
het weer naar buiten kunnen, willen we
wel eens overdrijven. Daarbij vergetend
dat onze winterse ledematen nog ietwat
stijf en stram zijn. Resultaat: een behoor
lijke spierpijn. Natuurlijk omdat we nét
geen zin hadden in die extra trui of sjaal.
Onze spieren zijn hele bijzondere or
ganen. Dag-in, dag-uit worden ze ge
bruikt; van het automatische oog-knip
peren tot het tillen van het bankstel toe. En
dat een heel leven lang! Pas wanneer er
eentje niet in orde is, merken we hoe
afhankelijk we van ze zijn. Stelt u zich
eens voor dat de spieren van uw ribben
kast het niet meer deden! Een enge ge
dachte.
Er mag dus best een beetje rekening met
de spieren worden gehouden. In de eerste
plaats door de conditie langzaam, maar
zeker op te bouwen. Zonder enige dwang
om sneller vooruit te gaan. Immers: haas
tige spoed....
In de tweede plaats door de spieren „op
te warmen" vóór het sporten. Dat wil
zeggen: gestaag het tempo opvoeren
bijvoorbeeld door middel van gymnas-
tische bewegingen tot het ritme waarin
gesport wordt is bereikt (overigens heeft
ons hart daar ook baat bij).
Een tè plotselinge overgang van normaal
naar snel tempo kan namelijk als gevolg
hebben dat de spieren niet snel genoeg
kunnen reageren. Omdat „het comman
do'" van het brein tóch gehoorzaamd
moet worden, forceren de spieren zich,
hetgeen zich uit in een verkeerde bewe
ging of kramp. In beide gevallen kan dat
leiden tot spierpijn.
Kramp, een soort verstarring, kan ook
optreden wanneer de spieren na het spor
ten niet voldoende warm gehouden wor
den. Daarom trekken atleten na hun pres
tatie, hoe kort ook, altijd hun jacks of
trainigsbroek aan.
Ondanks alle voorzorgen die men tegen
spierpijn kan treffen, gebeurt het wel eens
dat er 's morgens bij het opstaan pijnlijk
gegrimast wordt. Vaak is het gewoon een
kwestie van tijd voordat het pijnlijke ge
voel wegtrekt. Wanneer dat niet het geval
is, kan het heel goed mogelijk zijn dat de
spieren verstuikt zijn of „kou hebben
gevat". Hier valt weinig aan te doen,
behalve ze goed warm te houden.
Er bestaat een hele reeks van middelen
die een ontspannende werking hebben of
pijnlijke of beschadigde spieren. Tegen de
pijn op zich bestaat er een bij apotheek en
drogist vrij verkrijgbare pijnstiller, ge
baseerd op het bestanddeel ibuprofen, na
melijk Nerofen. De werking van ibuprofen
is drievoudig: pijnstillend, koortsverla-
gend en ontstekingremmend. Het aan
trekkelijke van deze stof huist in de grote
effectiviteit, met daaraan gekoppeld het
voordeel dat gebruik ervan weinig of geen
bijwerkingen kent.
Dat we in Nederland sportief zijn, houdt
in dat we het begrip „teamwork" toe
passen. Dat zou dus ook voor ons lichaam,
en met name voor onze spieren moeten
gelden. Dat betekent dat we ze na een
periode van kou en verplicht binnen zitten
de kans moeten gunnen om even bij te
komen.
De Romeinen, zelf grote sportliefheb
bers, zeiden het al: „Mens sana in corpore
sano"; een gezonde geest in een gezond
Uchaam.
(Uit: Unesco Features) David SpUrgeOH
