EIIIVIIDEfl-IIIEUVS
Bijzondere orgelexcursie
naar Leusden
Paasappèl
Slachtofferhulpprojekt Goeree en Overflakkee.
Huur
Mister Steam
Mister
Steam
De ellefstedentocht
Hulp bij invullen van
belastingformulier
2e Blad
DINSDAG 4 MAART 1986
No. 5477
Op zaterdag 8 maart a.s. zal er
door de Vereniging Van Orgel
vrienden een bijzondere orgelex
cursie worden georganiseerd. De
bestemming van deze excursie is het
nieuwe orgel in de Vrijgemaakt Ge
reformeerde Kerk te Leusden (ook
wel bekend als „de Koningshof),
dat in het voorjaar van 1984 door
de orgelmakers Henk van Eeken en
Gert van Buuren werd gebouwd.
Deze excursie wordt georganiseerd naar
aanleiding van de laatste bijeenkomst die
de Vereniging Van Orgelvrienden heeft
belegd. Voor deze bijeenkomst had de
V.V.O. dhr. Henk van Eeken uitgenodigd
een lezing te houden over de gulden snede-
verhoudingen, die in dit orgel verwerkt
zijn. Juist deze orgelbouwer werd uitge
nodigd omdat hij, samen met Gert van
Buuren, een orgel gemaakt zou hebben dat
in één woord „ongekend" genoemd werd
(in positieve zin wel te verstaan). Vooraf
gaande aan de ingebruikname van dit
orgel deden deze geruchten al hun ronde
en in onvoltooide staat werd het instru
ment reeds door enkele ter zake kundigen
geprezen. Dat is altijd een riskante zaak,
aangezien zoiets gemakkelijk uit kan lo
pen in een fiasco. De ingebruikname ech
ter bevestigde de vele voorberichten....
Tijdens het betoog dat dhr. van Eeken
voor onze vereniging hield schetste hij in
De ellefstedentocht zat al zoa lang
in de penne. Zou het wel of zou het
niét deurgaen? Vandaege vroor het
15-16 graeden in maarege dan
doaiende het aweer. Dus al lag
oalles ft voor klaer, je zal toch iês
motte hao, dat duüzende in duü-
zende maansen kan draege.
Nou mot je niê diênke dat moeder Lees
van Erkel over wie 't in dit verhael gaet
zoe om die toch verlege was oor, mar hoe
gaet het, as je kinders in kleinkinders heit,
die d'r op zatte te wachten. Vooral dat
klippergeschut.
Die vongde dat prachtig, dat ka je be-
grièpe, want Pa had beloofd: M'n gaene
d'r nae toe oor. Je moeder in ik wille dat
oak wel 's mee maeke.
Ze deê wel niê mee an dié maansever-
goding, mar ze wazze zelf echte lief
hebbers, dus hoe is het tan.
In zoe docht Oma d' r oak over: G aene jule
mar 's kieke oor, ik binne d'r te oud voor,
mar ik kièke wel nae de T.V,
In dat hei ze dan oak gedaen. D'n aevund
van te voren, zag ze het weer voor d'r. De
Vliegers, want tat was te iêsbaene van
Menheerse, daer hiewe ze oak oaltiêd
westrijden. Schoanrieë voor echpaeren,
beentje over. In hoe dat oallemaele mocht
hiette. Zelfwas ze niê zoe'n held oor. Ze
wist nog dat ze mit t'r broer nae de Kreeke
giêng. Hiê zou het t'r wel 's lère. Hiê kon
het goed, mar 't giêng niê vlot genogt mit
t'r boatjes. Jae 't wazze mar houte, want
iêsders, nee die kon je zoemar niê koape.
Diê boatjes was al een ribb' uut t'r lief
Mar dat was mit te méèste oor. Mar
gelokkig was t'r nog een jongen van
Opperlee van d'n Oasdiêk in die kon oak
zoe goed rieë, hiê zeit: mot ik 's mit rieë in
da gieng beter, ma recht goed geleerd, nee
dat had Oma het niét. Ze hieuw veul méér
van de zeumere as van de wintere, oal diê
kouwe.
In noe was ze in de seventig in ze zat nog
oaltiêd voor de kachel. Lekker oor, zei ze
dan: As ze dan tegen d'r zage: Moeder je
zitje eige te verbroeien, strakjes ka je niê
méér buten komme.
Ik gae elleken dag toch nae de Gracht, dus
dan kan je d'r wel tegen, in dat za 'k zelf
wel regele oor!
Och dan hieuwe ze d'r mond mar, 't hielp
toch niét in zoe lange Moeder nog zoe biê
het kort de geschiedenis van de orgel
bouw. Hierbij liet hij uitkomen wat steeds
de betere en wat de mindere kwaliteiten
zijn geweest, hetgeen per stijlperiode tel
kens weer verschilde. Al spoedig bleek dat
in vroegere tijden de orgels anders ge
bouwd werden dan nadien. Ze werden n.l.
gemaakt naar de smaak van de compo
nisten. Door dit „samenspel" groeide de
orgelbouwcultuur tot een zeer hoog
niveau.
Nadien vervaagde dit „samenspel" meer
en meer. De orgelbouwers helden over
naar inferieure smaken, kwaliteiten en
technieken. Ook de handvaardigheid ver
dween, totdat we uiteindelijk verzeild
raakten in de elektro-pneumatische or
gels. Het niveau van 1750 was verre zoek.
In de jaren 1950/1960 begoimen de
orgelbouwers er zich bewust van te wor
den hoe ver ze waren afgedwaald en men
probeerde weer terug te keren naar het
niveau van ca. 1750. Men slaagde hier
redelijk in: nieuwe mechanieken, heldere
(scherpere) klanken en goede disposities
werden aangewend, doch de klank bleef
duidelijk achter op het overige.
Als tegenreactie op deze ontwikkeling
(de neo-barok) verviel men weer in klank
karakters van vóór de neo-barokperiode,
dus weer dikke en doffe klanken, waarbij
tevens gebruik gemaakt werd van een
intonatiewijze die in het geheel niet te
verkiezen is, want de orgelpijpen werden
toegetakeld met kernsteken. Zodoende
hebben de orgels nooit meer zo (goed)
geklonken als ze ooit geklonken hebben.
d'r poosjetiêven was, dan klaerende ze het
wel. Ze zat ommers toch overal nog op, in
biê. Leesje wist nog goed wa ze deê oor.
In zoe had ze gisterenaevund d'r schoan-
dochter nog gebeld in vroeg: Hoe laete bi
je maargenochend op? Mar dat kon ze niet
zegge.
Ze giêng avast een ure vroeger nae bed.
Elf ure in plekke van twoaleve in om tien
over viere wier ze wakker. Dat kleine
klokradiootje zette ze avast an in d'r was al
leven in de brouwerieë.
Eerst een klein beetje biêkomme oor, mar
dat durende nie lange. Gaauw d'r duster
an in nae omlège om een bakje te zette. De
T.V. was al an gang, in 't wint ta ze een
bakje opschonk, kreeg ze inééns te hoaren:
Om 6'45 uur gienge ze voarder, noe mos je
mar nae de radio luustere.
Je zou ze toch fiên niêpe, daer kom je dan
zoe vroeg voor nae omlaege.
„Wat 'n tüüg", foeterde ze voarder.
Toen ze d'r bakje op had mi 'n paer
kaekjes t'r biê, doch ze: Mar dan kan 'k net
nog ongder d'n douche, dan bin 'k strakjes
goe wakker.
In toen ze dat tan oallemaele goed in wel
gedaen had, kon ze purroat gae zitte.
Je ziet, oalles hei z'n goeie kangten, noe
haa'k m'n eige aweer aarg gemaekt voor
niks. Wat is 'n maans toch stom, 'k zal het
noait lêre.
As te meisen het hoarende, dan zouë ze
zage: Purbeert het mar niê méér. 't Was
ommers toch giên moeite méér.
Het was inmiddels half zevene geworre in
ze schonk het ééne bakje thee nae het
angdere in. Toen de T.V. begon was ten
hélen pot al leeg. Dan nog gaauw een oare
pot zetten in een paer sneetjes broad
smaere, dan hoevende ze niê méér op.
In zoa installeerde moeder van Erkel d'r
eige om 's op t'r gemak nae de ellefstede-
tocht te kieken.
In ze is meegegaen oor. Het héle traject
langs.
Een doasje mi knopspaallen d'r biê, want
ze had t'r wel drie atlassen biê. Je zal zage,
waerom drieë. Wel op 't éène staen de
rievieren in oal die nieuwe plekken, in op
t'n oaren stonge die ommers nog genéèns.
Da gae je kriêge as je belangstellingje héle
leven voor oalles ope bluuft staen. Dan wil
je 't ouwe nie weg doewe, as je nieuwe al
gekocht heit.
's Kieke, ha 'k noe oalles?
Ja oor, 't was vo mekoare in ze zat peroat.
Mar toen ze goed in wel zat, vloog ze
overaande: 't vernaemste vergat ze nog:
Toen de orgelbouwers Henk van Eeken
en Gert van Buuren de opdracht kregen
om voor de Vrijgemaakt Gereformeerde
Kerk te Leusden een nieuw orgel te bou
wen (het ozu hun eerste orgel worden)
hebben deze jonge bouwers zich bezonnen
over hoe een orgel nu weer kon klinken
zoals vroeger.
Na gedegen onderzoek is men begonnen
met de bouw, waarbij een historisch orgel
als voorbeeld gesteld werd, n.l. dat van de
Evangelisch Lutherse Kerk te Amers
foort. Van dit orgel werd een groot aantal
maten overgenomen zowel vanbinnen als
vanbuiten en deze werden in hun nieuwe
orgel verwerkt. Het werd een instrument
waarin zich verhoudingen gingen verto
nen die overeenstemmen met die van de
gulden snede (zo werden de orgels vroeger
ook gemaakt). Ook de orgelpijpen werden
bestudeerd en kregen andere maten dan
men tot nu toe steeds hanteerde.
De pijpen werden ook volgens een ander
procédé vervaardigd dan men tegenwoor
dig pleegt te doen en alle onderdelen
werden, evenals vroeger, handmatig door
hen zelf vervaardigd. Ook de pijpen.
Vandaar dat er zulke goede berichten de
ronde deden en er verwondering geoogst
werd. Want mede door een kernsteekloze
intonatie is nu een orgelklank ontstaan die
overeenkomt met die van.... de periode
van ca. 1750! De Trompet 8 voet zou er
een van Schnittger kunnen zijn. De fluiten
zijn slank en klinken bijzonder fraai. De
Octaaf 4 voet bloeit en de Octaaf 2 voet in
combinatie met de Flageolet IW voet
herinneren aan de Ruispijp van de vroe
gere Noordduitse orgelbouwschool.
De Octaaf 2 voet vindt precies het gulden
midden tussen pittig aanscherpend en op
rollend, hetgeen ook geldt voor de Mix
tuur, die zorgt voor een fascinerend ple
num dat nooit verveelt: het kenmerk van
het ware orgel.
Daarom vonden we als bestuur van de
Vereniging Van Orgelvrienden het alle
moeite waard om dit orgel te bezoeken, te
beluisteren en te bespelen. Mede omdat
deze excursie aansluit op de lezing die
dhr. Henk van Eeken voor onze vereni
ging hield (waarvan u in het bovenstaande
een beknopte weergave hebt gelezen) mag
deze reis als een bijzondere excursie ge
zien worden. Ondanks het feit dat het
orgel niet zo groot is, want niet het „grote"
is goed, maar het goede is groot.
We hopen deze excursie te houden op 8
maart a.s. Met een luxe touringcar van de
fa. Mijnders hopen we om 12.30 uur vanaf
Stellendam te vertrekken, waarna we om
12.45 uur Middelharnis aandoen. Ook bij
Oude Tonge of Schaapsweg kan men
eventueel opstappen. In elk geval hopen
we om 14.30 uur te arriveren in Leusden,
alwaar we tot 17.00 uur blijven. We
verwachten dat iedereen uiterlijk 19.00
uur thuis zal zijn.
De deelname-prijs bedraagt/ 20,voor
volwassenen en/15,voor jeugdigen. U
kunt zich tot woensdag 5 maart opgeven
bij de secretaris van de V.V.O.: dhr. A.
Dekker, Nieuweweg 45 te Stellendam,
tel. 01879 - 1323. We moeten echter wel
minimaal 30 deelnemers hebben.
Tot slot de dispositie van het orgel:
Manuaal:
Prestant 8'
Roerfluit 8'
Octaaf 4'
Gemshoorn 4'
Quint 3'
Superoctaaf 2'
Flageolet 11/2'
Cornet III
Mixtuur III-VI
Trompet 8'
tremulant
Pedaal:
Bourdon 16'
•¥»«¥»*'3^
HYPOTHEEK NODIG?
makelaar tamboer bellen
voor gratis computerberekening
01870-3477 |jï|
Ze most nog een penne in puppier ha, want
waer bleef ze oares.
Zo maansen, dat is dan het begin van de
ellefstedetocht, daer nog niks van opstaet,
mar dat hoar je wel oor.
Dus tot tan oor. (wordt vervolgd)
A. L.-H.
Fa. J. V. Drongelen Zn.
Bij voldoende belangstelling bestaat er
de mogelijkheid voor ouderen hun belas
tingformulier met behulp van een ambte
naar van de belastingdienst in te vullen.
Belangstellenden kunnen zich opgeven
bij het kantoor van de Stichting Welzijns
werk voor Ouderen „Oostflakkee", Oran
jestraat 35, Den Bommel, tel. 01871 -
1545.
OPGEVEN VOOR 14 MAART.
Evenals vorig jaar zal er ook dit jaar weer een paasappèl gehouden
worden. Dit jaar in „Eüm" te Nieuwe Tonge op D,V. 22 maart.
Het lijden van Christus
Het lijden van de mens
Het lijden van de kerk.
Het thema op deze dag is:
's Middags zullen we aan de hand van een fïlm van de „Stichting
Ondergrondse Kerk" het lijden van de kerk behandelen.
Aansluitend op het middagprogramma zal er een broodmaaltijd
gehouden worden. Je kunt je daarvoor opgeven bij W. Boerman, Zuid
Achterweg 8 te Nieuwe Tonge, telefoon 01875 - 1753.
Graag voor 10 maart opgeven.
Voor het avondprogramma is dominee Budding uitgenodigd.
y Hij zal spreken over het lijden van Christus en het lijden van de mens.
y Ook is er 's avonds nog een groepsdiscussie en een Forumdiscussie.
Het middagprogramma begint om 15.00 uur, vanaf 14.30 uur is er
ontvangst met koffie.
Het avondprogramma begint om 19.30 uur. Vanaf 19.00 uur ben je
welkom om wat te zingen en of te praten met elkaar.
Dus degenen die 's middags niet komen, kunnen ook alleen het
avondprogramma meemaken.
Als je 15 jaar of ouder bent ben je heel hartelijk welkom op het
paasappèl. Natuurlijk mag je je vrienden en vriendinnen ook mee-
4 nemen. Tot ziens allemaal!
De U.V.V. (Unie van Vrijwilligers) en de rijks
politie in de regio Goeree en Overflakkee gaan
hulp bieden aan slachtoffers van misdrijven. Dit
projekt start op maandag 10 maart 1986. Op alle
politiebureaus en alle andere openbare gebou
wen liggen folders klaar waarin het projekt uiteen
wordt gezet.
Slachtoffers van een misdrijf; het is nogal wat! Of U nu
slachtoffeer geworden bent van een kleine inbraak of van
een geweldsmisdrijf, het zal U ongetwijfeld een grote
schok hebben gegeven.
Welke mogelijkheden zijn er om eventuele schade vergoed
te krijgen? Vragen te over. Maar waar moet U met Uw
vragen naar toe?
In het verleden bleef een slachtoffer maar al te vaak met
die vragen in de kou staan. Of er kon geen antwoord
worden gegeven of het slachtoffer werd verwezen naar een
andere instantie, soms zelfs naar meerdere instanties. Dat
kwam omdat er aan een zaak zowel financiële, lichame
lijke, psychische als juridische aspecten kunnen kleven.
Kortom, het slachtoffer wist niet waar hij of zij aan toe
In de jaren '70 begon er interesse voor de positie van het
slachtoffer te komen. Dit mondde onder andere uit in het
starten van diverse slachtoffer hulpprojekten. Ook de
overheid ging zich steeds meer interesseren voor de positie
van het slachtoffer en de probleniatiek daaromheen.
De politie mag niet direct gezien worden als een professio
nele hulpverleningsinstantie. Maar de politie kan haar
handen niet van het slachtoffer terugtrekken. Aan het
slachtoffer moet voldoende aandacht worden geschonken,
zodat het zich gesteund voelt door rechtshandhavende
instanties. Hiernaast blijkt het slachtoffer vaak lang
duriger en op een andere manier geholpen dienen te
worden. Dat kan de politie U niet bieden.
Het genoemde UW projekt zal met acht getrainde
vrijwilligers en een coördinator deze hulp kosteloos
gaan verlenen aan slachtoffers van misdrijven in de
regio Goeree en Overflakkee.
Als U naast het kontakt dat U met de politie heeft, met
iemand wil praten over wat U is overkomen, of hulp
verlangt, dan zal de politie U direct in kontakt brengen met
de vrijwilligers van het slachtofferhulpprojekt.
Indien U liever zonder tussenkomst van de politie in
kontakt wil treden met het projekt is het mogelijk het
kaartje uit de folder op te sturen naar postbus 38 te
Dirksland. Een van de vrijwilligers neemt dan z.s.m.
kontakt met U op.
Het slachtofferhulpprojekt en de politie staan voor U
klaar!!
VERVOLGVERHAAL
LAAT MIJ
MAAR
ZWEiVEN
49 -
G.F.CallenbachB.V.—Nijkerk
Dat hielp. Wel een hoop herrie, maar ze liet los en
Arend-Michiel zwom ook met haar naar de sloep. Even
later kwam die drie verzopen katten aan dek van de
Orkanera, alle drie in de kombuis. Er was natuurlijk
geen draad droog. Nou, Arend-Michiel zou ze helpen,
want er gaat tenslotte geen Vlaardingen naar zee
zonder vijf, zes hele verschoningen.
Assieblief, komt u maar in mijn hut, ouwe heer en de
twee dames blijven hier. Wij houden de wacht wel,
voraus, trek maar uit en an.
Ze bogen als knipmessen, gracieus gebarend, dat alles
terug zou komen.
Prachtig.
Ga je gang maar, druipende poedels.
Hoe het precies is gegaan weten ze natuurlijk niet, maar
een klein uur later roeien ze die ouwe heer met z'n twee
hupse meiden naar de wal. Sjonge, wat zagen ze er
degelijk uit. Twee Spaanse madams in dikke rood-
baaien hemden en onderbroeken van Mozes uit de
Baaienwinkel. Er stak een endje van het fel-rode goed
uit een van die lage halzen. Storm zei:
Denk er om, kippen, zó niet naar de stieren
gevechten, hoor! Ze verstonden het natuurlijk niet En
zij maar lachen en gekken. Mens, je vergeet alle
kopzeer op zo'n moment. Nou, het goed kwam terug.
En er was een uitnodiging bij: of de heren redders 's
avonds op bezoek kwamen om gehuldigd te worden.
Lieve mensen, dat kon wat worden. Niks voor huUie.
Maar ze gingen natuurlijk. Storm was er al gauw voor
opgetuigd met zijn nieuw walpakje. Hij zei:
Met jóu durf ik wel op stap, Van Roon.
Arend-Michiel leende van de derde een frontje, want
het zijne paste niet meer. Hij werd ook zo dik. Och, ze
hadden al een barre hoop keet voor het tijd van tros
losgooien was. Ze lagen natuurlijk al een paar uur voor
tijd onder stoom ook. Arend-Michiel bleef in zijn hut,
hij las de brieven nogeens over, vooral die van Alber-
tien. Dat zat hem dwars. Hij nam een velletje en begon
aan zijn moeder te schrijven. Erg vlotten wou het niet,
veel haartjes in de inktpot. En er was nog zo'n hoop te
beantwoorden. Daar lag ook het brieve van Willem.
Hém zou hij schrijven over watnu gebeuren ging, over
de huldiging en het feest en de mensen, die ze uit het
water hadden gehaald.
Hoe denk je er over. Van Roon?
Storm stak zijn gladgeschoren kop om de deur.
Joe, we gaan.
En weg stapten ze. Nagestaard door de rest, die aan
boord bleef, platzak reeds, want de wal plukt een
varens^ezel als de poelier een slachtkip met kerst
Sjonge, die twee Hollanders hadden een lekker vetje.
En een féést! Neen, datkuimen ze zo in Nederland niet.
Op de wal een glimmende sjees klaar. De rood-wit-
blauw-vlag voorop. Enfin, zij met de ouwe heer er in.
De koetsier sloeg aan. De wereld leek wel een paradijs.
Van iedere boom mochten ze eten. Ze behoefden alleen
maar in te stappen. En, hobbeldebobbel, daar draafden
ze dwars door Valencia. Straatjes, straten, wegen,
lanen. Eindelijk: stop. Een groot huis, met een mooie
tuin. Er uit. Nauwelijks hadden ze grond onder de
voeten of de deur ging al open. Zacht-ruisend gleden de
klanken van de muziek naar buiten. Storm mompelde:
Is dat allemaal voor mijn ouwe lijf?
Sst, sst. Arend-Michiel kwam er werkelijk van onderde
indruk. Dat moesten ze in Vlaardingen eens zien,
moeder en Albertien en Willem.
Verder, verder. De gang door, mooie, dikke kleden, ze
zakten er in weg en zo naar de buitenkamer. Ze stonden
voor de drempel. Er waren zeker wel twintig mensen.
Die gingen allemaal staan. Een kerel met bolle konen
tetterde op een hoempa: Wilhelmus van Nassauwe.
Arend-Michiel keek ontdaan om zich heen. Het vader
land getrouwe, blijf ik tot in den dood. Het ontroerde
hem.
Holland, vaderland, oranje boven, ook in den vreemde.
Maar Storm was van ander slag. Hij zei, midden onder
het spel:
Wat ik je kolenbak, nou krijgen we gauw een hoop
regen.
Dat was het begin. Er volgde een toespraak van de
ouwe heer. In het Engels. Keurig. Soms gebruikte hij
weleens woorden, die ze niet helemaal verstonden,
maar allah. Storm zei:
Wie zo erg nauw kijkt, krijgt nooit een wijf
't Slot was, ze mochten kiezen tussen een gouden
medaille en geld.
Wat doe jij? vroeg Storm.
Ik neem geld. Arend-Michiel overlei: dat heb ik
nodig, want dat bootje kost een hele kluit Storm zei:
Geef mij maar zo'n blikkie. Hij dacht dat geef ik aan
Suus. Ze was immers altijd zo gek op die dingetjes.
En toen begon het eigenlijke feest. De glazen werden
gevuld, geledigd, óp de redders, óp de geredden, èp de
wildevrachtvaart, óp de koningin van Nederland en de
koning van Spanje, óp een behouden reis, ze dronken
door en als maar iemand op een naam kwam, werd
daarop gedronken. Het was pittige Spaanse wijn, zoet
maar koppig. Ze verwisselden al gauw allemaal van
plaats. Storm raakte helemaal uit het vaarwater van
Arend-Michiel. Och, wat gaf het.
Ze gingen dansen. Arend-Michiel verstond die kunst
eigenlijk niet, maar alles lokte hem nu. Dansen was
zónde, had zijn moeder hem geleerd. Och, wat, voor
moeder was alles zonde. Vooruit, wie wil een rondje.
Hij keek naar de mensen, vooral naar de dames. Ja, dat
had Storm gisteravond gauw gezien, wat-èèn-meiden.
En zo lekker in de kleren. Ze kwamen op hem af. Hij
mocht niet weigeren. De muziek zette weer in, mensen,
wat was dat voor een gehinkepink. Hij dacht nergens
meer aan, hij hobbelde maar mee. Vooral de kleinste
van de twee danste heerlijk. Wat een lenig rank lijf En
ze had er zin in en hij ook. En de wijzers van de klok
holden verder. Voor-nacht, midder-nacht, na-nacht....
Het hittepitje, moe gedarteld, kwam bij hem zitten,
tegen hem aanleunen, klauterde later op zijn knie. Hij
liet haar begaan, toch kleurde hij even, want dit verkeer
was hem te vrij. Dat zei zijn hart. Ze nam hem mee, hij
was toch zijn stuur kwijt Ze stapten de heerlijke tuin in,
ze waren zwoel als een broeierige voorjaarsdag in
Holland. Ze sloeg haar arm om hem heen. Wat was het
mooi. Hij keek omhoog, de lucht glanzend als donker
glas en daarin een leger van sterren. Ze konden elkaar
niet verstaan, maar hij verstond de klop van haar hart
wel. Hij tilde haar op, ze rustte op zijn borstkas, dat
kleine, smalle, ranke ding. Dat vond ze prachtig. Ze
kirde. En de hemel leek nog mooier, er kwamen steeds
meer sterren, de aarde scheen wel een stukje paradijs.
(wordt vervolgd)
1 I llrfMVM'
en reinig zelf uw vloerbedekking
of bankstel in een oogwenk!
Mister Steam is een handige
machine, waarmee u snel en
grondig zélf meubelstoffering
of vloerbedekking kunt reinigen.
Mister Steam is te huur bij:
I Voorstraat 25, Ooitgensplaat I
Telefoon 01873-1937 1
WclS
4■'^'^^■^■l^^■•^l^^.^.^.l^^.^.^.li.>^^.l^>^lt.4.^.:t.,^,^.^^^^.^.^.^.^^.^^^^J^l,.l^^.l^^^^^^^.:f.^^.^^.^^l^^^.^^.^^.^.^.4.^4.^.4.4.
FeiMiWl van den Oever
