Boutique Miranda, jonge en kleurrijke
aanwinst voor DMands winkelbestand
TAALPRAATJE
ONGETWIJFELD
Rondom Kniertje
Predii(beurten
Z.LM.-Kringvoorzitter N. C. J. Kosten sprak over
Zoetwaterwinning Tliolen en ruiiverl(avellng combineren
Dam- en Scliaal(vereniging
„Ontspanning" te Ouddorp
Gesiaagden instructiebad
Gesiaagden instructiebad
Bladz. 2
Sint Annaland:
Dam-en Schaakver. „Dirksland"
ANKER
Zondag 9 februari 1986
,EILANDEN-NIEUWS'
VRIJDAG 7 FEBRUARI 1986
Hoort toe, die luyden van Dirks-
land, die durven doemdenken over
de leefbaarheid van hun dorp en
over de verschraling van het plaat
selijk winkelapparaat, hoort toe,
hoe, niet een hooggeleerde-, maar
een ondernemend meisje daar on
bevangen stelling tegen neemt....!
„'t Is zo'n leuk dorp en je kunt er
zoveel van maken!", zegt ze over
tuigd en is dat geen taal naar 't hart
van iedere ingezetene van het dorp
dat nog immer „klein Parijs" ge
noemd wil zijn? Miranda den Hol
lander, zo heet ze, heeft in dat dorp
een daad gesteld. Gistermiddag
opende burg. Oversier haar „bou
tique Miranda", mooi en welver-
zorgd als het meisje zelf....
Op de uitnodiging en in de advertentie
werd Miranda's naam gevolgd door die
van Dieny, niet haar vriendin maar haar
moeder die haar trouwens ook tot vrien
din geworden is. Samen gaan ze de bou
tique be„mannen", niet alleen omdat ze
een uitstekende verhouding hebben maar
ook omdat ze samen alles over wol en
stoffen weten en dat wordt tenslotte de
nering die gevoerd gaat worden, aange
vuld met de zgn. kleinvak-artikelen als
knopen, ceintuurs, bijouterieën e.d. Bet
overgrootvader Karel den Hollander zou
wat trots zijn geweest op zijn nakomelinge
die, geboren in Rotterdam, in Dirksland
een eigen winkel gaat beginnen. Bet-over
grootvader had een groentewinkel op de
Straatdijk, zij het ook vele, vele jaren
geleden, maar z'n ondernemerszin zou hij
in Miranda hebben teruggevonden!
Het verlangen naar een eigen winkel,
waarvan ze jaren droomde, kreeg eind
vorig jaar eindelijk vastere vormen toen ze
het leegstaande pand van groentehandel
Zoon aan de Winterstraat kocht. Ze nam
die stap pas nadat een twee dagen durend
marktonderzoek had uitgewezen dat de
Dirkslandse dames behoefte hebben aan
een gespecialiseerde zaak waar ze een
grote verscheidenheid aan wol en stoffen
zouden kunnen betrekken. ,,Dan dóen we
't!" heeft Miranda daarop besloten, een
besluit waarmee burgemeester Oversier
haar gisteren, bij de opening hartelijk
geluk wenste.
Hij sprak er zijn waardering over uit dat
De eventuele aanleg van een zoetwater
voorziening op Tholen moet gelijktijdig
worden aangepakt met de uitvoering van
de administratieve ruilverkaveling, die in
1984 voor het eiland is aangevraagd. Dat
zei de voorzitter van de Kring Tholen en
Sint Philipsland van de Zuidelijke Land-
bouwmaatschappij (ZLM), de heerN. C.
J. Kosten, maandagavond (3 februari)
tijdens de algemene ledenvergadering in
Sint Annaland. Volgens Kosten zou het
van een gezonde visie getuigen om beide
zaken te combineren en zo snel mogelijk
tot uitvoering van een en ander over te
gaan. Het gelijktijdig aanpakken van de
ruilverkaveling en de zoetwatervoorzie
ning heeft als voordeel, dat er effeciënter
kan worden gewerkt, aldus Kosten. Ver
der betekent het, dat de grondgebruikers
bij de uitvoering van cultuur-technische
werken maar één keer overlast zullen
ondervinden. Kosten zei het te betreuren,
dat de centrale landinrichtingscommissie
niet uitgaat van een koppeling van zoet
watervoorziening en ruilverkaveling.
De kringvoorzitter van de ZLM stelde
voorts dat er onder de Thoolse boeren nog
steeds twijfels bestaan over zoet water
voor hun eiland. Die hebben vooral be
trekking op de kosten van zo'n voor
ziening. Daarom dient, volgens Kosten,
eerst grondig onderzocht te worden, wat
de komst van zoet water voor het eiland
Tholen kan betekenen. Dan pas kunnen
de boeren definitief ja of nee zeggen tegen
het projekt. Kosten pleitte voor een studie,
die duidelijk is toegesneden op de moge
lijkheden van Tholen en Sint Philipsland
en waarin rekening wordt gehouden met
klimaat, bodem, beschikbare kennis en
afzetpatronen.
Hij riep dan ook het Waterschap Tholen
op om te beginnen met een onderzoek hoe
Uitslagen van maandag 3 februari 1986:
Dammen:
Melissant - Dirksland8-12
A. Stolk - D. Rameys2 - O
Schaken:
F. van Ast - H. Bal1-0
A. v.d. Vliet - F. Koppelman0-1
J. C. de Jong - W. Zorge0-1
M. Pieterse - D. Notenboom1-0
Uitslagen van 27 januari 1986:
Dammen:
J. Westhoeve - G. Tanis1-1
C. Tanis - K. Voogd-Tanis0-2
A. Meijer - J. Moerkerk0-2
K. Tanis - J. Visbeen2-0
C. Akershoek - H. Tanis1-1
Schaken; afdeling 1:
A. van Huizen - M. Breen0-1
J. Grinwis - A. J. KasteleinO - 1
Uitslagen van 3 februari 1986:
Dammen:
K. Voogd-Tanis - J. Moerkerk.O - 2
H. Tanis - G. Tanis1-1
K. Tanis - J. ten Hove2-0
C. Tanis - F. van Dam2-0
Schaken; afdeling 1:
Fionier Hellevoetsluis 3 -
Ontspanning 1 IVi- AVi vrl.
J. Grinwis - M. Breen0-1
E. Santifort - A. J. KasteleinVi- Vi
G.J.M, vanAlebeek-J.Dijkstra..0-1
het water het best kan worden gedistri
bueerd, hoe een waterbeheersingsplan er
uit zou kunnen zien, wat de positieve
effecten zullen zijn en op welke manier
een en ander zo goed en goedkoop moge
lijk kan worden gerealiseerd.
STUDIE
Kosten gaf in overweging om een kleine
studiecommissie in het leven te roepen
met daarin vertegenwoordigers van het
waterschap en het landbouwschap. Die
commissie zou dan alle aspecten van de
komst van de zoetwatervoorziening die
nen te bestuderen, in een zo breed moge
lijk verband.
Voorzitter Kosten ging in zijn openings
toespraak ook in op het toekomstig Euro
pees landbouwbeleid, zoals dat is vast-
Een paar jaar geleden schreven we enkele
Taaipraatjes over het schip. Als het schip
in een haven aanlegt, worden de ankers
uitgegooid en gaat het schip voor anker.
Vandaar nu wat praatjes over het anker.
Opmerkelijk is dat anker vroeger een man
nelijk woord was (de anker). Na de Mid
deleeuwen werd het een onzijdig woord en
spreekt men alleen nog van het anker.
Voor anker gaan wordt figuurlijk gebruikt
en betekent dan: zich ergens vestigen, zijn
ambt beëindigen. Meestal gezegd van men
sen, die hun arbeidzaam leven afsluiten en
met pensioen gaan. Oorspronkelijk spe
ciaal voor zeelui, die zich aan land ves
tigen. Ook wel: het anker uitwerpen. Het
anker is het symbool van de hoop soms het
zinnebeeld van zekerheid. Dat is afkom
stig uit de Bijbel, waar in Hebreeën 6 vers
19 gesproken wordt van „de hoop is het
anker van de ziel". Een spottende zei
spreuk luidde: „Ik stel mijn hoop op het
anker, zei de man, toen het schip verging"
Betekenis: een ongegronde hoop koes
teren. „Bij iemand zijn anker uitwerpen"
werd eveneens gebezigd om aan te geven,
dat men iemand vaak bezocht, in het
bijzonder als een jongeman een oogje had
op de dochter des huizes. Daarvan is
afgeleid: „zijn ankertje ergens neerleg
gen".
Ergens voor kortere of langere tijd zijn
intrek nemen, soms zelfs voor altijd blij
ven.
„Het noodanker uitwerpen" wil zeggen,
een laatste hulpmiddel te baat nemen.
Helpt ook dat niet, dan is de zegswijze van
toepassing: „zijn anker houdt niet". In
plaats hiervan zei men ook wel: „hij ligt
voor zijn laatste anker". De betekenis van
beide uitdrukkingen is: hij zal zijn zaak
niet meer kunnen redden; zijn woorden
vinden geen geloof meer, men vertrouwt
hem niet en hij moet onverrichterzake
afdruipen. Als het schip vertrekt wordt het
anker gehcht. Daarvan is de zegswijze
afkomstig: „Wie het anker licht moet
weten waar hij heen vaart". Wie ergens
mee begint, moet zich goed beraden, hoe
hij zijn plannen wil uitvoeren. Het anker
er in Dirksland weer een zekere opleving
te bemerken is ten aanzien van enkele
pas-gevestigde nieuwe zaken.
Ook verheelde de burgemeester niet
enige kritiek op Dirkslands' Midden
stand, als hij soms moest konstateren, dat
sommige winkeliers zelfs nog te beroerd
zijn om de sneeuw voor hun winkel weg te
ruimen. Ook de warboel met betrekking
tot de grote verscheidenheid in openings
tijden moest de burgemeester van het hart.
Toch zaken waarop de Middenstand alert
dient te zijn. Het deed hem bijzonder
deugd dat Boutique Miranda met duidelijk
andere voornemens start.
gelegd in het Groenboek van Europees
landbouwcommissaris mr. F. Andriessen.
Volgens Kosten zal dat beleid noodzake
lijk maken om voor bestaande gewassen
alternatieven te zoeken. Voor Tholen en
Sint Philipsland noemde hij een eventuele
uitbreiding van de bloemzaadteelt. Op
Tholen is wat dit betreft al veel kennis en
ervaring aanwezig.
Ook zag Kosten wel perspectieven in het
telen van vroege aardappelen, al dan niet
onder plastic. Ook dacht hij aan goede
klimatologische omstandigheden in de bol-
lenteelt, de volle gronds groenteteelt, de
peulvruchtenteelt en in mindere mate de
graszaadteelt, aldus Kosten.
Later op de avond gaf Ir. M. C. Geuze,
beleidsmedewerker bij het landbouw
schap in Den Haag, een uitvoerige uiteen
zetting over het Groenboek en de ge
volgen van de toetreding van Spanje en
Portugal tot de EG. Volgens Geuze hoe
ven de Nederlandse boeren zich wat dat
laatste betreft, geen al te grote zorgen te
maken.
winden betekent, het anker binnenhalen
met een katrol. Op de Zuidhollandse
eilanden kende men het gezegde: „ik ga
mijn anker winden", voor ik ga naar bed,
ik kruip in de kooi.
We vervolgen met „het anker kappen". In
tijden van gevaar was de schipper weleens
genoodzaakt het anker te kappen. Dan
werd het ankertouw met een scherpe bijl
afgehakt, omdat de tijd om het binnen te
halen ontbrak. De figuurlijke betekenis
kwam later pas voor overhaast de vlucht
nemen. Van iemand die er zeer slecht aan
toe was, werd gezegd: „Hij ligt voor zijn
laatste anker". Betekenis: hij zal het niet
lang meer maken. „Beneden zijn anker
vallen" gaf aan, dat iemand in zijn ver
wachtingen werd teleurgesteld en bedro
gen uit kwam. Daarentegen betekent „hij
ligt voor twee ankers", hij is goed bezorgd.
Vroeger gebruikte men voor zeelui, die
aan wal gingen passagieren het gezegde
„van zijn anker slaan". Naar analogie
daarvan gebruikte men dat later voor
plotseling aan de boemel gaan.
Een oud spreekwoord luidde: „Beter nog
een anker kwijt, dan het hele schip". Dat
wilde zeggen, het ongeluk had nog erger
kunnen zijn. We zijn er betrekkelijk nog
goed afgekomen.
Enkele grappige zegswijzen zijn: „Hij is
zo vet als een Spaans anker". Gezegd van
iemand die broodmager is. En: „Van zijn
neus een anker maken"Oorspronkelijk in
de zeevaart in de betekenis van overboord
vallen. Letterlijk: Voorover in het water
vallen en met zijn neus (gezicht) in de
bodem terecht komen. Later veranderde
de betekenis in: niet verder kijken dan zijn
neus lang is. In vroeger tijden moest men
in de havens betalen om voor anker te
gaan. Dat noemde men havengeld of an
kergeld. Het was meestal een provinciale
belasting, die met goedkeuring van het
Rijk werd geheven. Deze vorm van be
lasting heffen duurde tot 1940.
De Griekse wijsgeer Epictetus (geboren
50 jaar na Chr.) verkondigde al „We
moeten ons schp net zo min aan één anker
vastleggen, als ons leven aan één enkele
hoop". Vergelijk: niet alles op één kaart
zetten.
We besluiten met de zegswijze: „Geen
anker of touw kan het houden". Dat
betekent: het loopt de spuigaten uit, het
gaat met geweld.
slaagt U beter met uw inkopen als U
eerst de advertenties leest
Ring-ting-ting-ting-ting! Wij dorpelingen
stedelingen moet ik zeggen, want Goe-
dereede is en blijft een stad gooien
stomverbaasd onze deuren open, ik hang
over m'n onderdeurtje, 't Lijkt wel een
dorpsomroeper. Wat zeg ik: 't Lijkt? 't Is
hem! In de ijzige wind, met vuurrode
konen, kondigt Krien Troost met stentor-
stem aan, luid en duidelijk: „Aanstaande
maandag zullen de filmopnamen voor de
film „Op Hoop van Zegen" beginnen in
de Catharinastraat en de Achterweg. De
ze straten zijn van dat moment af afgezet.
Figuranten kunnen zich nog aanmelden,
vooral oudere mannen en vrouwen, dezen
liefst met lang haar. Zegt het vóórt, zegt
het vóórt!"
Krien in schitterend oud weldwachters-
costuum met broek met rode strepen opzij,
getailleerde jas, twee rijen koperen kno
pen op de borst, brilletje met gouden rand
jes op de neus. En 't plezier in zijn op
dracht!
Iedereen is er opeens. Iedereen lacht, er
wordt zelfs geapplaudiseerd. Maar: er
gens zijn we zover. Gek vinden we het niet
meer. Nooit heeft een metamorphose er
gens zó snel plaatsgevonden. Stelt u zich
voor: op een dag stranden hier een paar
mensen, die de hele Nederiandse kust
afstruinen, op zoek naar een goede locatie
voor de geplande film op Hoop van Zegen.
Een in 1986 nog vrij onaangetast vissers
plaatsje. Maar wat zijn ze verknoeid, ver
pest zeg maar met hun strandpaviljoens,
disco's, nachtclubs, nieuwbouw. Bestaat
er nog wel zo'n plaatsje?? De heren krijgen
honger, slaan even af, Goedereede in, in
„de Gouden Leeuw" een hapje. En dat is
het dan, onbekend en dus nog onbemind:
Goedereede! De locatie. De bevolking
nog ietwat verbaasd: in de weken hierop
volgend lopen er mensen rond met ca
mera's, er worden panden gezocht: een
huisje voor Kniertje, een redershuis, een
schuur om decors te bouwen. Een décor-
bouwersploeg strijkt neer, twintig man
sterk. Ze eten in „de Gouden Leeuw",
slapen „onder de molen" in Stellendam.
Men ziet "t wat lacherig aan, zou dat nu
wat worden? Je kunt je plotseling ook aan
melden als figurant, daar aan 't einde van
de N.Z. Haven. De „opening" begint
schoorvoetend, „'t is toch eigenlijk 'n bitje
gek hee?" De import van de overkant stapt
't eerste binnen. Maar.... dan volgen er
meer.
Vandaag is 't zaterdag 1 februari. En: de
metamorphose is compleet! De Catharina
straat is werkelijk omgetoverd in een vis
sersstraatje anno 1910. T.v.-antennes ver
wijderd, lantarenpalen weg die waren
er toen nauwelijks Alle huisjes zijn wit,
knap: gebladderd wit, onderkanten zwart
geteerd, alle huisjes hebben zwarte blin
den, schoorstenen, grijs, zonder kapjes,
plastic goten werden zinken goten. Alles
wat nieuw was, hard hout, grote ramen, is
achter zwart geteerde schuttingen ver-
üwenen.
Met je mond nog open van pure verba
zing stap je 't huisje van Kniertje binnen.
En alles is daar zoals 't moet zijn. De
plavuizen tegels die ouwe hé, zo in 't zand
gelegd, de houten tafel, de krakkemikkige
stoelen met oude rieten zittingen, een
vuurplaatje, een wiebelig olielampje, de
kale kast zonder tierelantijnen en de bed
stee met de oude „kossakken" en een
scheef gordijntje aan een touwtje. Je
proeft en je ruikt de armoe.
Door een smal gangetje in 't donker,
trapjes af, kom je in 't keukentje. Een
kookkacheltje, een arduinen aanrechtbak
geen water de put is buiten, wat
pannen en borden in een rek. En ja hoor,
zó was het. Eens, toen ons huis ver
bouwd werd, hebben wij in zo'n huisje
gewoond in de Pieterstraat, met zo'n ka
mertje en zo'n keuken. Onvoorstelbaar
hebben we daar geleden. Het vroor, dat
het kraakte, 's morgens vroeg om zeven
uur holden wij van ons grote huis de
raamgaten waren slechts met zeilen af
gedekt, een bron voor ongenode gasten
in de vrieskou, 10° C onder nul, naar dit
kleinehuis. Alles was bevroren, het water,
de gasfles, de w.c. Wij hakten houtjes en
maakten 't kacheltje aan in de kamer. Ik
schepte een pan sneeuw buiten op 't
achterplaatsje, dat werd ons theewater.
En na veel rillen en beven waren wij
gelukkig met ons warme kacheltje en aten
met onze voeten op de rand onze boter
ham. Het was er zó koud, de bedsteden
sloot ik met gordijnen af, dat waren ijs-
holten, door een kier onder in de buiten
muur zag ik de straatstenen van de Pieter
straat. In de keuken, die zo smal was, dat
ik alleen voor 't aanrechtbakje moest
staan er kon niemand meer bij was
een waterput, met padden en slakken
een patrijspoortje van 2 dm. in 't vierkant
was m'n raam. Ik stond op een diepe,
donkere put op twee planken, waar m'n
theelepeltjes in verdwenen. Af en toe ging
ik even op de olieradiator zitten om een
beetje warm te worden. Bij buurvrouw
Leusje mochten we naar de w.c. Deed ik
de was, dan hing in de slang in de goot
steen en kroop ik op handen en voeten
door die keuken.
Marien Breen kwam een keer kijken:
,,Mag ik 't nog 's zieë, mevrouw Schip
pers, weetje, hier.weunden wile noe met
elf kinders!" Marien toch!" met stom
heid geslagen prees ik mijn zegeningen. Ik
had een wasmachine! Ik moest weliswaar
kruipen, maar ik zag dat vrouwtje vóór
me, elf kinderen, een tobbe sop, kokend in
de voorkamer, geen schouw zag ik in de
keuken, dan met 't wasbord boenend in die
keuken, spoelend, wringend, water put
tend. Geen licht dan dat ielige raampje.
Een piepklein plaatsje om al dat goed op te
hangen. De kou, die tot je botten door
drong. Al die kinderen op dat ene zoldertje.
Toen ging 't dooien hadden we elf em
mers nodig om 't lekwater op te vangen,
ontzettend. Dat was 't: ontzettend. Weten
wij eigenlijk wel nu, hoe er vroeger ge
leden is door die verschrikkelijk dappere
vrouwen, die zo leefden, die gewoon door
gingen, die dat alles opbrachten, ja waar
om?
Gewoon, omdat je geen keus had. „Jae,
zo was 't leven", zei Marien.
En zo stond ik in dit keukentje van
Kniertje, er is meer licht, maar de armoe
proefje. Aan alles is gedacht: 't vaerken
zit in 't kotje achter. „Za je d'r an dienke,
da dat béést, oak wat mot vrete, aars goat
'n dóód hoor", komt een zorgzame buur
man even opmerken. De hoenders zitten
in 't hok, de boerenkool is op 't erfje
geplant, een ouwe toch al dooie iep ge
plant als een kerstboom.
„Ach jee, ik vind 't aandoenlijk van echt
heid" zeg ik tegen per ongeluk juist die
filmman, die 't alles gearrangeerd heeft.
Hij is verrast blij. „Vindt u?" „Ont
roerend", zeg ik, terugdenkend aan die
ene winter. Voor mij is Kniertjes huisje
volmaakt als basis voor een dapper
vrouwtje, dat nog veel en diep zal moeten
lijden.
Buiten tredend worden we onder 't zand
bedolven, er is een tractor gearriveerd met
een laadbak met zand. Een „duin" is.
althans wórdt gecreëerd vlak naast de
oude Lagere school en dat stuift, niet
waar?
Nu, er wordt even „gestoven Met grote
scheppen bedelft men de Catharinastraat
onder 't zand, stoepen, ramen, deuren.
Tot de bovenramen toe. „Dat hoeft niet",
roepen wij, „dat is windkracht 10!". Maar
die décorjongens zijn niet te stuiten van
enthousiasme. „In 1910 kon 't ook stor
men!" Mevrouwtje Klein van Jaap Klein
doet de deur open, ziet al dat zand, komt
terug met veger en blik, veegt 't zorgzaam
weg. „'t Helpt niet", zeg ik. „Och, maer't
loapt zo in huus, hee?" zegt ze. Ik vind 't
zo lief En ze zitten al zo achter die zwarte
blinden. „Is 't niet doenker?" „Jae, mar
dan doe-me 't licht an".
De Goereese bevolking is aardig, vind ik
na 22 jaar hier wonen, je voéltje hier thuis.
Vinden ik pak er twee uit de décor-
bou wersploeg Ron Verburg en Orlando
Garcia, na een paar weken hard werken
tussen de mensen hier ook. Spontaan,
bereid tot meewerken, een hoop pure „rot
zooi" te verduren. Beiden zijn pure decor
bouwers, beiden vaklui: timmerman en
schilder, 't Hele jaar bezig decors te
bouwen voor reclamefilms op televisie, nu
voor deze grote klus ingehuurd door Sig
ma Film Productions. Een klein kijkje op
't begin van deze „klus", de haringlogger,
waar ze weken mee bezig waren die
straks verongelukt voor 200.000,
hout, voor/ 12.000,verf om Goede
reede om te toveren in wat het was. 72
luiken en blinden voor de C atharinastraat,
160 voor Goeree verder (Markt, Pie
terstraat). Drie miljoen voor deze film, die
in Amerika zeker 30 miljoen zou kosten,
waar ze voor elk klusje een apart mannetje
nodig hebben. „Wij kunnen gewoon zon
der op te scheppen alles zelf en we gaan
door hè, tot 't klaar is".
Nou, 't was bijna donker toen ik dit
opschreef zaterdagmiddag, ze wilden vast
graag naar huis, maar 't werk ging door.
Maandag filmen? Zaterdag klaar. En geen
overuren betaald, nee, een ingehuurde
job. Geen gekanker, 't enthousiasme
blééf Even een „filmtaal"-impressie.
Half vijf, zaterdagmiddag: Dat stuk muur
is te wit, 't moet gebroken wit, armoedig
wit!" „Ja maar", „niksja maar, dan zeik je
't maar onder, die kleur moet ik hebben!"
Nog even langs bij Pauline Durlacher in
't figurantenkantoortje. Nu 't loopt storm,
de telefoons roodgloeiend, af en toe doen
onze telefoons thuis tuut-tuut-tuut door de
overbelasting. Maar die mannen hè, die
willen nog niet erg. Kom nou mannen,
zelfs mijn eigen Kees zo'n echte Zeeuw,
zeer afwachtend heb ik al gepord. De
bevolking in 1910 bestond niet uitsluitend
uit vrouwvolk,
't Is gezellig in 't zeer primitieve kantoor.
Maandag 3 februari is er al een groep
vissersbevolking nodig voor de zanderige
Catharinastraat. Met een zekere intuïtie
grijpt Pauline in de grote hoop foto's met
namen the right person in the right
place en belt mensen. Geduldig uit
leggend waar tjee Goeree is toch zo
groot niet, denk ik hoe: met dikke
onderkleren van thuis, wij hebben de
kleren, maar ze droegen slechts omslag
doeken en 't is erg koud. Heel lief, zorg
zaam en onnavolgbaar charmant, is mijn
impressie. Een pluimpje voor Pauline
Durlacher. Een pluim voor al deze man
nen, die met zo grote inzet deze karwei
klaren. Een pluim voor die Goereeërs, die
ónder 't zand, met de donkere blinden
voor de ramen, zeggen: „Doenker, noe
dan doe-me toch geweun een lichtje an?"
Moge „Op Hoop van Zegen" een hele
fijne, mooie film worden, met ons Goeree
als basis!
Dieke Schippers-Vaarzon Morel
MIDDELHARNIS
Op zaterdag 1 februari 1986 zijn de
volgende leeriingen uit het Instructiebad
van Middelhamis geslaagd voor hun A of
B diploma. Het diploma-zwemmen was te
Dirksland.
Diploma A:
Wilbert v.d. Luit; Jacob-Jan de Vos; Jo
hannes Grinwis; Jolijn Meijer; Suzanne
Meiaard; Jan van Damme; Wim Doom-
heim; Dafna de Leeuw-van Weenen; An
dre Sarelse; Mientje Baum; Johnnie Pol
der; Marco Slager; Mare van Kempen;
Jantine v.d. Nieuwendijk; Sarina Vroeg-
indeweij; Grietje Bijsterbosch; Jantin Vis
ser; Sandra Meiaard; Joleen v.d. Zwan.
Diploma B:
Wilfred van Ast; Winfred van der Meer;
Jean-Pierre Huijer; Johnny van Dam;
Remco Vervloed; Lennaert van Slie-
drecht; Esther van der Berg; Petrus Wan-
rooy; Monique van der Made; Eelko v.d.
Linde; Marinus van Drongelen; Daan
Staakenburg; Christl Bruggeman; Sijgje
Rossen; Barbara Witte; OnnoMijs; Jollen
Oosterling; Brigitte Spros; Gerco Littel;
Michelle Verplanke; Willemienke Arens-
man; Diana Vroegindeweij; Lennard No
teboom; Bjom van Nimwegen; Simone
Hollaar; Addie Vroegindeweij; Lisette
Mijnster; Jacqueline Troost; René Koop
man; Richard van Papenveld.
MIDDELHARNIS
Op de volgende data's slaagden een aan
tal leerlingen uit het Instructiebad van
Middelhamis voor het Overlevingsdi-
ploma zwemmen van de N.V.Z.
Geslaagd 21 januari:
Peter Verlegh; Jaco Grinwis; Dennie van
Kempen; Sebastiaan van Gaaien; Ruud
Jongejan; Cor Bom; Rudolf Humblet;
Astrid de Jong; Katrie Baum; Monique
Kemner; Antoinette Jacobs.
Geslaagd 28 Januari:
Jeannelle Kooman; Arco Vroegindewey;
Fransje van Eesteren.
Eerste Lijdenszondag
OUDDORP-Herv. Gem. 9.30 en 18.30
uur ds. W. J. op 't Hof Woensdag 12
februari: 19.00 uur eerw.hr.G.Meu-
leman - Ger. Gem. 9.30 en 16.00 uur
lezen - Ger. Kerk 10.00 uur ds. A. R.
Plaatzer (H.A.) en 17.00 uur ds.
Kraan (H.D.) - Doopsgezinde Gem.
9.30 uur dhr. W. Tanis.
GOEDEREEDE - Herv. Gem. 9.00 en
10.45 uur ds. G. H. Abma, Gouda en
18.30 uur ds. J. Kooien, IJsselstein.
STELLENDAM - Herv. Gem. 10.00 en
18.00 uur ds. J. Codée, Heidelberger
Catechismus zondag 38; kollekte zit
plaatsen - Ger. Kerk 10.00 uur ds.
Kraan, Putten en 17.00 uur ds. A. R.
Plaatzer, Bameveld.
MELISSANT - Herv. Gem. 10.00 en
18.00 uur ds. A. Vlietstra jr.; extra
kollekte diakonie - Ger. Gem. 10.00
en 18.00 uur lezen- Ger. Kerk 9.30 en
17.00 uur ds. W. Speelman, Baren-
drecht.
DIRKSLAND - Herv. Gem. 10.00 uur
ds. M. van der Linden en 18.00 uur dr.
J. Hoek, Veenendaal, beroepen predi
kant; extra kollekte diakonie - Ger.
Gem. 10.00 en 18.00 uur lezen.
HERKINGEN - Herv. Gem. 10.00 uur
ds. L. Kruijmer, bediening Heilig
Avondmaal en 18.00 uur eerw. hr. A.
H. Veldhuizen, dankzegging Heilig
Avondmaal; extra kollekte kerk- Ger.
Gem. 10.00 en 18.00 uur lezen.
SOMMELSDIJK - Herv. Gem. 10.00
uur eerw. hr. K. Groenendijk en 18.00
uur ds. L. Kruijmer, voorbereiding
Geslaagd 5 februari:
Edward Kik; Marcel van Bergen; Mi
randa Bestman; Henk Vroegindewey;
Wilma van Paparing; Mirella Wagemans;
Adrie Stouten; Richard van Es; Cor Boe
ter; Kim Roberts; Dharamsin^ Bholan-
singh; Jan van Gurp; Jokan Netten; Leon
de Bonte; Marco Troost; Leo Westdijk;
Mario Netten.
Heilig Avondmaal; extra kollekte
Woord en Daad - Rem. Ger. Gem.
10.00 uur mevr. M. de Jonge te Rijs
wijk.
LUKASKAPEL HDG - 10.15 uur ds.
W. H. vanKooten, voorbereiding Hei
lig Avondmaal.
MIDDELHARNIS-Herv. Gem. 10.00
uur ds. L. Quist en 18.00 uur ds. F. H.
van Trigt; extra kollekte verwarming-
Herv. „Exodus" Gem. 10.00 uur ds.
Geers te Middelburg- Chr. Ger. Kerk
10.00 en 18.00 uur ds. F. denButter-
Ger. Gem. 10.00 en 18.00 uur lezen -
Ger. Kerk 10.00 uur ds. J. W. Bruning
en 17.00 uur dhr. J. Lergner - Ger.
Kerk (Vrijgemaakt) 9.30 uur lezen en
14.30 uur ds. J. Borgdorff.
NIEUWE TONGE - Herv. Gem. 9.30
en 18.00 uur ds. J. van den Bom,
Heidelberger Catechismus zondag 24;
Ie kollekte kerkvoogdij en 2e kollekte
bouwfonds - Ger. Gem. 10.00 en
18.00 uur lezen.
OUDE TONGE - Herv. Gem. 10.00 en
18.00 uur ds. N. P. J. Kleiberg - Ger.
Gem. 10.00 en 18.00 uur lezen.
STAD aan 't HARINGVLIET - Herv.
Gem. 10.00 en 18.00 uur ds. Joh. de
Rijke; kollekte Werelddiakonaat- Ger.
Gem. 10.00 en 18.00 uur lezen-Ger.
Kerk 10.00 en 18.00 uur drs. M. van
Krimpen, Dordrecht.
DEN BOMMEL - Herv. Gem. 10.00
uur ds. H. Jongebreur en 18.00 uur
eerw. hr. K. Groenendijk; extra kol
lekte kerk - Ger. Kerk 10.00 uur dhr.
Hartkamp en 18.30 uur drs. T. Moll.
OOLTGENSPLAAT - Herv. Gem.
9.30 uur kand. W. Meijer, Katwijk aan
Zee en 18.00 uur ds. C. van der Worp,
Dussen; extra kollekte Werelddiako
naat- Ger. Gem. 9.30 en 18.00 uur
lezen - Ger. Kerk 9.30 en 18.00 uur
drs. J. Noordhof, H,A. en dankzegging.
LANGSTRAAT - Herv. Gem. 10.00
uur eerw. hr. W. Groenenboom, Ca-
pelle aan den IJssel.
SINT PHILIPSLAND - Ger. Gem.
9.30 en 18.00 uur lezen.
SINT MAARTENSDIJK - Herv. Gem.
9.30 en 14.30 uur ds. J. G. van Loon-
Ger. Gem. in Ned. 3x lezen - Oud
Ger. Gem. 3x lezen.
