EIIAtlDEn-tllEUWA
VERKOPING
Overdenking
uit de
Heilige Schrift
Begrafenisonderneming
„VOORZORG"
Welfare Oude Tonge
Kerkhervorming
zWEpsr
No. 5443
HET
■^KIJKVENSTER
Rode Kruis:
PLAKZCGHS
OUnt CAMERA
STENSN-ROKSSilJ
WAT IS AFTER SHAVE
ADVOCADO-KWEEK
ZWARTE KUNST
TAXATIE NODIG?
makelaar tamboer bellen
beëdigd taxateur
01870-3477 M
CZ]
DD
HAAR VERf PAKT NIET
TOP-POP
DUUR WASMERK
BLOEMEN BESTELLEN
Bloemenhuis Korteweg
bellen
75 PLUS
PARELEND SCHOON
VERVOLGVERHAAL
LAAT MIJ
MAAR C
G.F.CallenbachB.V.—Nijkerk
2e Blad
VRIJDAG 1 NOVEMBER 1985
blik op kerk "^P
en samenleving ij
- Kruisraketten Nee
- De demonstratie
- Geen verandering
De aktiviteiten van het Komitee Kruis
raketten Nee hebben de laatste weken
zóveel aandacht gekregen in de media dat
ik er eigenlijk geen woord meer over wil
horen, laat staan dat ik er nog een woord
over zou willen schrijven. Alles wat er
over gezegd kón worden is inmiddels al
gezegd. Wanneer ik er toch nog een be
schouwing aan wijd, mogen mijn lezers
het gerust „het intrappen van open deu
ren" noemen.
Drie-driekwart miljoen handtekeningen
om precies te zijn 3.743.455 is
natuurlijk niet niks! Maar het zegt ook niet
alles. Vooreerst was de aktie laten we
eerlijk zijn perfect georganiseerd. Maar
wie kan nagaan hoeveel mensen méér dan
éénmaal hebben getekend? Of er mis
schien ook minderjarigen, kinderen zelfs,
bij de ondertekenaars zijn?
Afgezien van het feit, dat er, zoals ik in een
radio-uitzending hoorde, in sommige ge
vallen mensen, gehandicapte mensen, on
der zware druk zijn gezet. In ieder geval:
wie durft er voor dat aantal zijn hand in het
vuur steken?
Maar al zöu het getal kloppen, dan is het
beslist niet de meerderheid van ons volk.
Wél een grote minderheid. Dat komt
overeen met het feit dat blijkens inter
views ongeveer 40 procent van de Neder
landers tegen kruisraketten is. Dat wisten
we toch al. De aktie van het KKN is
daarom een overbodige geweest, die bo
vendien onnoemelijk veel geld heeft ge
kost.
De mentaliteit van de aktievoerders bleek
zaterdag duidelijk toen men premier Lub
bers bij de aanbieding" van de hand
tekeningen een kwartier lang massaal de
rug toekeerde.
Hij was uitgenodigd een toespraak te
houden, maar toen het zover was moest hij
tegen duizenden ruggen aankijken.... Bo
vendien gingen zijn woorden verloren in
een aanhoudend gefluit en boe-geroep.
TROUW, dat overigens niet van rechtse
sympathieën kan worden beschuldigd,
noemde het in het Commentaar van maan
dag 28 oktober knullig, onbeleefd, ja
onbehoorlijk, iemand op een dergelijke
wijze te bejegenen".
Dat TROUW dan daarnaast waarde
rende woorden heeft voor de aktievoer
ders die toelieten „dat de premier zich in
alle rust in het hol van de leeuw kon wagen
en zich zonder zware beveiligingsmaatre
gelen dwars door een publiek van tegen
standers naar een podium" kon begeven.
Het zou er nog maar bij moeten komen dat
ze de premier gemolesteerd hadden! Dat
kan men toch niet verwachten van mensen
die demonstreren tegen geweld?
Op zichzelf hebben de KKN-mensen ge
grepen naar een loyaal middel. Binnen het
raam van de parlementaire democratie
mag men aan de regering een massaal
verzoek doen. De regering is echter niet
gehouden zo'n verzoek in te willigen. Het
is ook niet te verwachten dat de uitslag van
het petitionnement verandering zal bren
gen in het regeringsstandpunt. Hoewel
niemand zit te wachten op de kruisra
ketten in Woensdrecht is er ook geen
andere keuze. Maar het zal een onmoge
lijke opgave zijn de drie-driekwart miljoen
ondertekenaars daarvan te overtuigen....
Waarnemer
DIRKSLAND
A.s. zaterdag 2 november wordt er een
verkoping gehouden ten bate van de Herv.
Kerk in „Onder de Wiek". Openings
tijden zijn van 9.00 - 12.00 uur en van
2.00 - 5.00 uur.
Er worden allerlei leuke attrakties ge
boden, terwijl een voorbereidend comité
samen met een aantal dames voor allerlei
fraaie handwerken hebbpn gezorgd.
Ze, de Welfare helpsters, zijn zo lang
zamerhand uit geen enkele instelling meer
weg te denken. Zonder hen zou het dage
lijks leven in bejaardentehuizen, verpleeg
tehuizen en verzorgingscentra er heel an
ders uitzien. Vrijwilligers zijn een on
misbare schakel geworden in de hulpver
lening. Maar ook het bezoek aan zelf-
standigwonenden gaat steeds groter plaats
innemen. In veel gevallen ontstaat er
tussen deelnemer en vrijwilliger een hechte
band. Men betekent iets voor elkaar en
dan gaat het heel vanzelfsprekend lijken
dat men allerlei zaken voor de ander doet.
Ze lijken zo simpel. Er wordt niet over
gepraat, waardoor ze achter de (re)crea-
tieve bezigheden verdwijnen.
Wij nodigen u uit om naar onze verkoop-
rniddag te komen, donderdag 7 nov. a.s.
van 2-5 uur met diverse attrakties. De
bewoners en vrijwilligers van ,,Ebbe en
Vloed" Oude Tonge.
Deze vraag- en antwoord-rubriek staat
geheel ten dienste van de lezer die er
kosteloos gebruik van kan maken. Uw
vragen op velerlei gebied kunt u sturen
aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Post
bus 8, Middelharnis, met in de linker
bovenhoek „Vragen-rubriek" vermeld.
De vragen worden door deskundigen
beantwoord en zullen binnen enkele
weken na de inzending compleet met
antwoord in deze rubriek worden ge
publiceerd.
Mijn zoontje heeft zijn postzegelverza
meling netjes in plasticfolie verpakten in
zijn slaapkamerkast bewaard. Toch zijn
er zegels met de gom aan elkaar en aan
het papier vastgeplakt. Hoe kan dat?
Antwoord: Het opbergen van postfrisse
postzegels in een niet goed geventileerde
ruimte of vochtige kast moet worden af
geraden. Bij temperatuurdalingen zal con
densatie van de aanwezige waterdamp
optreden en als de gomlaag vochtig wordt,
gaat die vastplakken. Tevens kunnen door
't vocht zg. roestverschijnselen in de vorm
van bruine vlekken ontstaan. Het op
bergen in plastic biedt geen oplossing.
Beter is een insteekalbum, maar ook dan
moet de inhoud regelmatig worden ge
lucht. Dit luchten moet dan wel in een
droge omgeving gebeuren, dus niet in een
vochtig vertrek of huis.
Tijdens onze" vakantie in Italië is de
Leica-camera gestolen die mijn vader in
de twintiger jaren kocht, toen die pas
uitkwam. Welke waarde moet ik daar
voor claimen bij de verzekering?
Antwoord: Omdat u precies merk, num
mer en jaartal kon opgeven, zal ook uw
verzekeringsmaatschappij kunnen nagaan,
dat dit een bijzonder kostbaar erfstuk was
met een waarde van nu rond de twintig
duizend gulden.
Bij de open haard zijn de stenen van de
schouw zwart geworden door de rook. Ik
heb geprobeerd die laag eraf te krijgen
met schoonmaakmiddelen en zoutzuur,
maar je kunt aan de gang blijven. Hoe
krijg ik 't zwart weg?
Antwoord: U moet werkelijk het gehele
zwarte laagje verwijderen, bijv. door het
enkele millimeters afkappen, schuren of
laten wegbijten van de steen. Daar u dat
zelf niet zo netjes kunt doen als een
gespecialiseerd bedrijf, kunt u 't beste een
gevelreinigingszaak inschakelen. Zulke
mensen verwijderen ook hinderlijke op
schriften en ingevreten plekken op muren,
o.a. door toepassing van fluor en andere
flink doorbijtende middelen, die gevaar
lijk zijn in handen van leken, maar die
zonodig millimeters steen wegvreten, met
alles wat daar op is vastgebakken. Raad
pleeg de gouden gids of de Kamer van
Koophandel.
Doet aftershave eigenlijk iets aan de
huid? En hoe ontstaat anders dat frisse
gevoel na het scheren? Kun je dat ook óp
goedkopere manier bereiken?
Antwoord: U kunt natuurlijk een nat
washandje gebruiken als u after-shave te
duur vindt, maar dan moet u toch nog zo'n
„manlijk" geurtje erbij halen. U kunt ook
kin en wangen betten met alcohol, want
dat is het geheim van de verfrissende
werking van de flesjes after shave. Water
kookt bij normale druk pas bij 100 graden,
maar alcohol heeft een kookpunt dat bij 79
graden ligt. Dank zij de alcohol in de after
shave vindt er, bij gebruik, sterkere ver
damping plaats en daardoor koelt uw huid
sneller af. Vandaar dat frisse gevoel. U
zou ngt zo goed eau de cologne kunnen
nemen, want dat bevat óók alcohol en
werkt dus precies zo, maar er zijn mannen
die het vooral om die ,,heer"lijke geur
gaat, omdat die, naar veriuidt, een on
weerstaanbare werking op dames zou heb
ben.... Maar zulke geurtjes zitten meestal
verpakt in etherische olies en verwaaien
dus snel. En dat is dan weer een gerust
stelling voor de dames die hun kostwinner
met een portie after shave de deur zien (of
ruiken) uitgaan.
Wij hebben een plantje opgekweekt uit
een advocadopit. Hoe verzorgen wij die
nu verder, zodat ze ook zijscheuten
vormt?
Antwoord: Pitten van de advocado kun
nen lange tijd op water geteeld worden.
Doet u de plant in een pot, dan zal ze snel
groeien en het eerste jaar alleen de hoogte
ingaan. Aan het eind van het jaar kunt u
zo'n plantje verpotten en pas aan 't einde
van het hierop volgend jaar mag u dan de
top eruit snoeien om zijtakjes te ver
krijgen. Dat deze kamerplant intussen een
aanzienlijke hoogte bereikt heeft, moet u
voor lief nemen. Het is een tropische
vrucht die van warmte en vocht houdt. Hij
eist voedzame grond en u moet haar elk
jaar verpotten en tijdens de groei elke
maand een beetje kamerplantenmest ge
ven. Pas op voor bladverbranding die
achter vensterglas kan optreden.
Ik heb een roestvrij stalen pan gekocht en
volgens het voorschrift met water uit
gekookt, tot de telefoon ging en ik die pan
vergat. Die vond ik daarna met eenzwart
schilderij op de bodem terug. Panne-
spons en div. schoonmaakmiddelen hiel
pen niet. Hoe krijg ik al dat zwart eruit?
Antwoord: Roestvrij staal kan weer be
hoorlijk worden opgeschuurd. Gaat u dus
rustig door met een (goede kwaliteit)
groen lapje -I- enkele druppels afwas-
middel. Dat is veiliger dan die sterke
produkten die u in uw brief noemde. U
kunt er zo'n nieuwe r.v.s. pan weer hele
maal glanzend mee krijgen.
,,En dat van alles, waarvan gij niet
kondet gerechtvaardigd worden
door de wet van Mozes, door dezen
een ieder, die gelooft
gerechtvaardigd wordt".
(Handelingen 13 39)
Ook dit jaar is er weer een 31ste oktober:
1985.
Het is helemaal geen bijzonder jaar, geen
bijzonder aantal jaren ook ter herdenking
van die datum in 1517, maar 't is en blijft
toch een bijzondere datum.
Het is de dag van de kerkhervorming, de
dag dat Maarten Luther zijn 95 stellingen
aansloeg aan de deur van de slotkapel in
Wittenberg: Een zeer bijzondere en ge
denkwaardige mijlpaal in de geschiedenis
van het christendom. Na de grote scheu
ring tussen Oost en West in 1054 scheur
de de kerk in het Westen verder en het is er
helaas niet bij gebleven.
Was heel-blijven van de kerk dan beter
geweest?
Dat ligt er maar aan, wat dat gekost had!
Zoals dat altijd de vraag is als het gaat
over de eenheid der christenen: Hoeveel
geweld wordt Christus, Die de Weg, de
Waarheid en het Leven is, daarbij aan
gedaan? De verbondenheid der leden aan
elkaar heeft zijn grenzen in de gehoor
zaamheid aan het Woord van het Hoofd
der leden, de Heere Jezus Christus zelf.
Onze armen kunnen te kort worden om
alles en allen te omvatten. Hoe verdrietig
dat ook is en hoe we er ook lijden kunnen.
Duidelijk mag in ieder geval zijn, dat we
geen herdenking van de kerkhervorming
mogen hebben uit anti-papisme. Niemand
zal ooit kunnen leven van het oordelen van
de andere of van het veroordelen van
dwalingen. Dat biedt nimmer voedsel
voorde ziel; daar gaatgeen kracht van uit,
hoe krachtig men zich ook en terecht
kan opstellen. Het zal gaan om een leven
bij de Heilsfontein en een kennen van de
verlossing door Christus als onze enige en
volmaakte Zaligmaker: Dat ik Hem mag
toebehoren in tijd en eeuwigheid, met.
lichaam en ziel. De kerkhervorming her
denken we zo tot een persoonlijke winst en
in de eenheid van het ware geloof: Als de
ene, heilige, algemene, christelijke kerk
van de apostolische geloofsbelijdenis.
Zo kunnen we menige tekst uit de tijd, dat
de kerk door de apostelen vergaderd werd
en gevormd op het enige Fundament, Dat
gelegd is, opnieuw lezen en verstaan als
een woord voor de kinderen der kerkher
vorming. De gevaren van toen zijn de
gevaren van nu en het ene nodige van hun
dagen is dat van de dagen der kerk
hervorming en van nu....
Altijd loert het gevaar van de wettische
ijver om het zelf te verdienen: De goede
werken, die men met de wet in de hand de
Heere wil voorhouden zonder te zien, dat
de volmaaktheid, die de wet vraagt, nooit
gehaald wordt en die wet ons daarom geen
uitredding maar veroordeling brengt. Of
dat nu de farizeeër geldt, waarmee Paulus
worstelde, of dat dat de roomse leer is,
waartegen de hervorming zich verzette, of
dat dat het godsdienstig activisme isj dat
van heel deze wereld een heilsstaat meent
te kunnen maken. Althans door eigenge
rechtigheid zelf Gode aangenaam te kun
nen zijn. De wet van Mozes kan geen
mens rechtvaardigen en geen enkele wet
zal dat kunnen, hoe verfijnd zijn regels ook
gemaakt zijn. Ze zal slechts kunnen ver
oordelen.
Wat de wet nu niet kan, wordt gevonden
waar Christus woont, werkt en geëerd
wordt. Daar wordt vergeving van zonden
gevonden. In Hem is volmaakte recht
vaardigheid en daarmee zaligheid en eeu
wig Leven, want Hij volbracht de wet
Gods volmaakt en betaalde nochtans voor
de zonde der wetsovertreding met de prijs
van Zijn leven. Daarom heeft Hij de
macht gekregen om hen, die schuldig
staan aan de overtreding der wet, vrijuit te
laten gaan. Niet door enige kwaliteit of
verdienstye van henzelf, maar alleen uit
genade! Daarom hief de kerkhervorming
niet alleen de banier van het Woord Gods
en Dat alleen zo hoog, maar ook die van
de vrije genade zonder menselijke ver
dienste.
Daar zijn we er echter nog niet mee! Er is
maar een manier, waarop in die genade
gedeeld kan worden. En dat is door het
geloof Geloof, waaraan niets verdienste-
lijks kleeft. Wie dat zou denken en wen
sen, maakt geloven tot een menselijke
aktiviteit, die rechten geeft bij God. Maar
wat voor verdienste zou er zijn aan de
hand, die een geschenk aanneemt? Ge
loven is zich verlaten op de Heere, zich
aan Hem gewonnen geven omdat ons alles
ontvallen is wat in mensenogen en weeg
schalen gewicht en waarde had. Gerecht
vaardigd uit dat geloof is er vrede bij God.
En meer is er niet nodig!
De 31 ste oktober wordt ons zo dat een
telkens weerkerende bezinning op het
pand dat ons is toebetrouwd. Niet alleen
om erover te waken: Dat is niet genoeg!
Maar ook en juist om erbij te mogen leven
als een nooit uitdrogende fontein van
levend water, waar een Samaritaanse
vrouw het Leven vond en waar nog altijd
wonderen gebeuren. Om kolen vuurs te
stapelen op het hoofd van hen, die altijd
bezig zijn maar nooit rust vinden, want ze
luisteren niet naar Hem, Die zei: ,,Komt
herwaarts tot Mij, allen, die vermoeid en
belast zijn, en Ik zal u rust geven".
W. H. V. K.
Als ik zelfm'n haar spoel, tob ik altijd
met de haarverf omdat ze niet goed pakt.
Wat doe ik verkeerd?
Antwoord: Het staat niet met zoveel
woorden in de gebruiksaanwijzing, maar
indien u eerst uw haar gaat wassen, is dat
nog te nat als u dit merk spoeling aan
brengt. Deze verfstof pakt beter als uw
haar niet (zo) nat (meer) is.
t>E ZIELIGE f LES
Waarom is de bodem bij sommige wijn-
flp^<:pn 70 ver naar binnen gebogen? h
dat om defies stérker te maken, vanwege
de champagne, zoals onze wijnhande
laar zegt, of om hem niet zo gauw te laten
omvallen?
Antwoord: Dan zouden sommige wijn-
drinkers óók zo'n extra bodem nodig heb
ben om niet om te vallen. En juist de
flessen voor champagne en koolzuur
houdende dranken krijgen géén ziel, dus
sterker maak je een fles er niet mee. Nee,
volgens de wijnproducenten is dat nodig
om het bezinksel, dat ook in goede wijnen
voorkomt, beter vast te houden als de
glazen worden volgeschonken. Dat is een
fraai verhaal, maar het wordt tegen ge
sproken door de gróótgebruikers van wij
nen, want die verkondigen dat die onop
vallende ziel wordt aangebracht om de
inhoud per fles te verkleinen, zodat je
méér van die flessen moet kopen....
Waarom hebben ze een gulden de bij
naam ,,pop" gegeven? Is dat woord het
zelfde als de ,,pop" van diepop-muziek?
Antwoord: Bij de pop-muziek komt de
pop van populair. De bijnaam van de
gulden is vele eeuwen ouder. Munten
kregen in de volksmond altijd al bijnamen.
De eerste (goud) gulden, die omstreeks
1250 te Florence werd geslagen, droeg
een bloem met omschrift FLORENTIA
en werd gouden bloem" genoemd. Dat
woord Florentia is spoedig verbasterd tot
Florijn. Daarvan bleef de afkorting Fl. en
later/ over. Zilveren guldens met beelde
naar van Karel V kregen de bijnaam
Carolusguldens. Toen de Nederlanden
zich hadden vrijgevochten van Spanje,
ging de Republiek de gulden gebruiken en
omdat we toen geen koning of keizer
hadden, werd daar de Griekse godin Pal-
las op afgebeeld. Het volk zag er een soort
Nederlandse Maagd in en vanwege de
vrouwenfiguur kwam de aanduiding „pop"
in zwang.
Ik heb een dure uitgaansjurk gekocht,
maar nu ik die na enkele avondjes wil
wassen, ontdek ik een doorgestreepte
tobbe op het wasmerk. Volgens de ver
koopster zou het met een lage tempera
tuur en op de hand wel lukken, maar van
't hoekje dat ik probeerde, liepen de
kleuren door!
Antwoord: Dan is de stomerij de op
lossing, vooral als u getranspireerd hebt.
Laat u de jurk dan niet stomen, dan
ontstaan lelijke kringen en plekken. Als u
de japon bij rusfiger gelegenheden draagt
en niet transpireert, dan kunt u haar enkele
uurtjes buiten hangen, bij voorkeur als het
een beetje mist. Daarna is de stof vaak
weer opgefrist zonder verkleuring.
Tevens Taxi (dag en nacht bereikbaar).
P. Vroeg indewei j, Emmalaan 1 8, Middelharnis
Tel. 01870-2996
dan
Zandpad 68. Middelharnis
Telefoon 01870 - 2328
Hierbij een foto van een schrijfmachine.
Uit welke tijd stamt die?
Antwoord: Doordat u behalve het merk
ook het nummerplaatje mee fotografeerde,
konden we nagaan dat deze oude machine
dateert uit 1908. In het jaar 1905 startte
de fabriek te Chicago de produktie.
KORREKTIE 0IA8ETESVER.
NEDERLAND
In het nr. vanj. I. zaterdag hebben we per
abuis het oude adres van de Diabetes
Vereniging Nederland weergegeven.
Het nieuwe adres is:
Postbus 933, 3800 AX Amersfoort.
Ik heb een parelsnoer gekregen en wil dat
graag zo mooi glanzend houden. Hoe
moetje het dan behandelen en waar berg
je het op?
Antwoord: Onze grootmoeders gaven
hun kinderen de raad om de échte en
gekweekte parels zoveel mogelijk te dra
gen, omdat ze juist kontakt met de huid
nodig zouden hebben. Als ze lang in een
doosje liggen, verliezen ze aan glans en
aan schoonheid. Maar pas op met haarlak
en parfum, want de chemische ingre
diënten van div. schoonheidsmiddelen
tasten parels aan. Vermoedelijk is dat ook
met uw vorige parelsnoer gebeurd, dat zo
lelijk werd. Echte parels zijn keihard en
kunnen een hoop hebben, maar.... er wor
den (vooral in toeristenoorden) zoge
naamde ,,Mallorca-parels" of andere fan-
tasie-produkten verkocht en dat zijn vaak
glazen kralen die machinaal bedekt zijn
met (soms te) opvallend glanzende laag
jes, o.a. bereid uit visschubben. Die kun
nen héél weinig hebben, want dat buiten
laagje lost op in alcohol en u mag ze niet
gaan reinigen met schoonmaakmiddelen.
In een lauw badje schoon water kunt u het
transpiratievocht wegspoelen, dat anders
op de duur het glanslaagje aantast.
^'^***'^'^'^'^4■'^***'^****^'^'^**'^***'^'^*'^'^'^'^**4■'^'^'^'^^^^^'^^■'^'^'^'^'^i^*'^l^'^^^>^^■l^^.l^l^^^^4.l^l^:f.l^l^l^.l^^
nx^f^van (ten Oever
- 15
Eenzaam en angstig werd het. Donker, grauw, briesig.
De carbidpitjes in de verblijven bleven branden. De
enkele uren licht waren knipoogjes van lange donkere
nachten. De hemel was potdicht, 's nachts fonkelde er
geen ster. Er was geen tegenligger en geen opstomer.
Door het tuig gierde de bries. Soms joeg zij buiten aan,
boordevol hagel en natte sneeuw. Dan was het door
gaans allehens.
Verkleumd en gehaast maakten ze schoonschip. Wie
torn-toe had, juichte. Een gevoel van verlatenheid
overmeesterde allen. Ook Arend-Michiel.
Na enige misse visnachten zocht hij, dat was nog
nimmer gebeurd, heul en raad bij zijn stuurmansmaat.
Wat denk jij er van, Gerrit? vroeg hij.
't Is óp, ouwe, ik ging maar naar huis als ik jou was.
Arend-Michiel gaf zich echter niet direct gewonnen.
Tóch is er nog haring, Gerrit. De stuurman keek hem
verwonderd aan, met in zijn ogen: och, alsyV/ het zegt,
dan zal het wel zo zijn.
Hoe bedoel je dat, ouwe? Arend-Michiel ontrolde de
kaart, wees en zei hetgeen hij d'n heer verteld had.
De haring zakt naar de zuid. Gerrit sprak niet tegen,
hij vroeg alleen:
k Zou jij dat dan aandurven, naar het Kanaal op de
zeilen?
Ik wel, ik wel
Wie dan niet, ouwe?
D'n heer niet.
Zo, d'n heer niet, nou dan kon het vanzelf niet; waar
of onwaar, ouwe, d'n heer is tenslotte de baas, niettan?
Arend-Michiel gaf er geen antwoord op. Het was
moeilijk in dit geval zijn stuurman te zeggen, dat. hij d'n
heer wel dorst tarten. Hij zweeg verder. Hij kroop in de
kooi. In de uren die daarna volgden, kregen zijn
plannen vaster vormen, want in gedachten zag hij voor
zich het prachtige schip, dat eens zijn kielzog kliefde.
Het schip, dat hij bezitten wilde.
Dan werd hij onverzettelijk.
's Nachts, bij eht halen, bleef er één omlaag. Giel van
der Plas, een Katwijker. Hij was ziek. Arend-Michiel
vernam het achterop, hij nam de open plaats in. Hij ging
niet kijken voor alles binnenboord was.
Wéér voor noppes. Hij zag Giel, wantrouwend nam hij
hem op, het zou niet de eerste keer wezen, dat er één
zich ziek hield. Hij scharrelde in de ,,Scheepsdokter"
en gaf hem een drankje. Het hielp niet.
Twee dagen lang lag Giel te kreunen in zijn kooi. Toen
durfde Arend-Michiel niet langer wachten, hij moest
wel naar huis. Hij wilde niet in zijn verdere leven
opgejaagd worden door de ziel van Giel van der Plas.
Maar het besluit viel hem zwaar. Zéker, hij was een
gewillig, volgzaam schippertje geweest. Maar hij had
niet gedaan wat hij eigenlijk doen moest: de haring
achterna zeilen. Dit was dan de eerste misse reis van
zijn leven. Moeders vader zou hij niet evenaren. En d'n
heer zou smalend zeggen: heb ik het niet gezegd. Van
Roon? Je moet eens naar mij luisteren.
We gaan, zei hij, hijs alle lappen maar. Hij gaf de
koers en ging omlaag. Ze hadden een goede wind en
zouden spoedig binnen kunnen zijn. De andere morgen
reeds zagen ze de vuren van de kust. Hij keek er naar,
nu werd het toch tijd om z'n eigen een beurtje te geven.
Hij sprak er over met Gerrit Krab.
Goed hoor, ouwe, en hij liep al naar het vrondel om
een ketel heet water. AanGerritbehoefde hij nooitveel
woorden te verspelen. Nijdig en teleurgesteld trok hij
de trui over zijn kop en schopte de broek van zijn benen.
Lekko, ouwe, werd van boven geroepen.
Joe. Daar stond Gerrit al met twee ketels vol.
Hebbic beet, zei hij en pakte er één. De andere bracht
Gerrit mee. De stuurman gooide ze leeg in een pusse en
sprak, pu, de wasem wegblazende:
Giel zal het niet besterven, ouwe.
Wél?
Hij zit voor-in, óp, een pijp te roken.
Potver, zei Arend-Michiel en zweeg verder. Hij liet
eerst het water wat kouder worden en zocht alvast zijn
schone ondergoed uit. 't Was ditmaal gloednieuw. Wil
had het ingepakt. Ellendig, dat de eerste reis als
getrouwd man een misse was. En dat van Giel zat hem
dwars, de ene dag doen alsof het graf op een kier voor
hem stond en de andere dag gekleed-aan-schip-zitten,
neen, ze moesten hem niet tuk nemen. Hij ging zich
wassen. Vlug en kwaaiïg. Gauwer dan Gerrit Krab
verwacht had, riep hij al naar boven aan zijn stuurman
om z'n rug een beurt te geven. Daarna kleedde hij zich
aan. Hij nam z'n hemd, z'n borstrok. Hij wilde een
onderbroek grijpen. Toen viel zijn oog op een briefje, da
op de grond lag. 't Was een rekeningetje van Mozes uit
de Baaienwinkel. Aan de ene kant stond: 6 onder
broeken a 75 cent 4.50. Betaald. Z.O.Z. Hij
draaide het om en las: Arend-Michiel, ik kon zo gau w
geen beter papier vinden. Ik heb, nadat je me er over
gesproken hebt, er lang over nagedacht, over het
vissen in Het Kanaal, dat meneer verbood. Ik ben een
vrouw en weet het zo niet. Maar, jongen, ik heb
vertrouwen in je, ik zal altijd achter je staan en als je
denkt, dat het goed is, doè het dan. Dan moetje het
doen. Wil.
Halfnaakt, met zijn hemd alleen aan, en dat nog open,
las Arend-Michiel het.
Wil, Wil....
Zó was ze, een boodschap in een schone onderbroek.
Er kon geen tweede vrouw wezen als zij. En moeder
dan? Ja, moeder ook, maar die was anders. Hij zag z'n
eigen daar zo, in het blote achterwerk, met een open
hemd aan in de scheerspiegel staan. Wat een armzalig
hoopje mens is een man in zijn hemd toch, dacht hij. En
hij voelde zichzelf zo zielig verlaten, dat hij overlei:
'k Zou het best fijn vinden als moeder er nu was en op
een stoof klom en m'n hemd dichtknoopte. En thuis zei
hij altijd maar, dat het flauwekul was.
Wéér nam hij het briefje op: Als je denkt, dat het goed
is, dóe het dan.
Doen, dóen, doen.
Terwijl hij zich verder aankleedde, liet hij Giel van der
Plas komen.
De Katwijker was rap achterin.
Wat is er, ouwe?
Hoe gaat het?
Goed, ouwe, schielijk gekomen en schielijk gegaan.
Ben je dus weer beter?
Ja, ouwe.
Goed zo, ga maar.
Gerrit Krab kwam beneden.
Waar zijn we?
Over een enkel uur hebben we de Waterweg.
Hij schudde het hoofd. (wordt vervolgd)
