Rode Kruis aktief, maar
geen leden op de vergadering
De meest betrouwbare auto:
Waarom worden jonge haasjes
in de steek gelaten
Tafeltennisver.
in oprichting
Ooltgensplaat e.o.:
Twee donors gaven 30x bloed
Kinderkledingbeurs
Diekhuus
Thema-avond kerkelijk
Open Jeugdwerk
Jongerenontmoetingsdag
HGJB - Schoonhoven
BROWÜITHWWEE
Bladz. 2
,E1LANDEN-NIEUWS"
DINSDAG 26 MAART 1985
De afdeling Ooltgensplaat van het Ned. Rode Kruis is een aktieve
vereniging. Dat is alom beleend, maar de leden zijn echter niet warm te
maken om een bezoek te brengen aan de jaarlijkse ledenvergadering. Het
was dit jaar weer het oude liedje, 31 personen gaven gehoor aan de oproep
van het bestuur en vulden donderdag 21 maart 1985 de zaal van
„Westerlicht" te Den Bommel. Den Bommel was expres als vergader
plaats gekozen omdat dit dorp vorig jaar bij de afdeling Ooltgensplaat
werd gevoegd en men dacht: „de inwoners zyn beslist benieuwd naar het
doen en laten van de afdeling en het landelijke Rode Kruis". Huis aan huis
werd er een circulaire bezorgd met een vriendelijke uitnodiging en wat
dacht u van het resultaat? Slechts 4 Bommelaren kwamen eens een kijkje
nemen, waaronder nog drie besturende leden.... De rest van de gasten
kwamen uit Ooltgensplaat en omstreken. En dan te bedenken dat de
afdeling ruim 850 leden telt. Maar de steun die de afdeling in de diverse
taken ondervind is groot en niet onbelangryk en dat is eigenlijk toch wel
het voornaamste en daarom werd er ook deze avond door die 31 bezoekers
niet getreurd. Het was een echte gezellige bijeenkomst, met verslagen dia's
en een verloting.
De heer E. Beket op bezoek
De speciale gasten die door de voor
zitter, de heer F. J. A. van Peperstraten
werden welkom geheten, waren de heer E.
Beket uit Middelhamis, die burgemeester
G. van Velzen in het Kringbestuur Zuid-
Holland als vertegenwoordiger van het
rayon Goeree-Overflakkee gaat opvolgen
en de andere gast was de oud-burge-
meester van Oostflakkee en oud-kring-
commissaris van Zuid-Holland, de heer
W. M. v.d. Harst, die deze avond een serie
dia's kwam vertonen.
Na lezing van de notulen door de 2e
secretaris kwam de heer Van Peperstraten
terug op de aktiviteiten van de afdeling in
1984. Spreker begon met het Jeugd Rode
Kruis en niet zonder reden. Hij zei: „de
jongeren zullen toch later onze plaats gaan
innemen en hoe vroeger men met het Rode
Kruis in aanraking komt des te beter".
Vervolgens stond spreker stil bij de uit
reiking van 83 Jeugd E.H.B.O.-diploma's
A op 29 maart; het jeugd-tournooi te
Ouddoip op 14 april, waarbij de groep uit
Achthuizen de wisselbeker in de wacht
sleepte; de start van een nieuwe Jeugd
E.H.B.O.-cursus A met 78 leerlingen en
het verzorgen van 185 nieuwjaarskaarten
met de bezorging bij de bejaarden vanaf
75 jaar. Spreker dankte de coördinatrice
en haar medewerksters voor het vele werk
verricht.
Het welfare werk
Sprekende over het welfare werk ver
telde de heer Van Peperstraten dat er in de
Paasweek een gezellige bijeenkomst werd
gehouden; dat er in Jiini door Ooltgens
plaat een bezoek aan Achthuizen werd
gebracht, met een bloemen-show en het
afscheid van mevrouw Van der Linde-de
Roos, die dank werd gezegd voor haar
werk en waar tevens mevrouw Verdonk-
de Jong als nieuwe leidster werd ver
welkomd. Momenteel werkt men met vier
dames en meer hulp is geboden en ook
hartelijk welkom.
Op 22 september maakte de afdeling het
jaarlijkse reisje met de langdurige zieken
en invaliden naar Brabant. De kolonne
RKK werd hierbij ingeschakeld. Ook deze
kolonne heeft in 1984 veel van zich laten
horen en zien. Als helpster gingen de
dames Oskam-v.d. Vliet, Vijfhuizen-v.d.
Vliet (2x) en Van Drongelen-Tanis (2x)
naar „De Valkenberg". Hulp in „De
IJsselvliedt" boden de dames Kamp-
Kagchelland (2x), de Bonte-Kagchelland,
A. van Dam-de Vos, Overbeeke-Buur-
man en de heer J. van Groningen.
Bij diverse plaatselijke evenementen was
de kolonne aanwezig en bij de jaarlijkse
koUekte ging men met de lijsten de pad op.
Met enkele invaliden werd er gewinkeld in
de Bijenkorf.
Tenslotte deelde de voorzitter nog mede,
dat er 155 personen een halve liter bloed
hebben afgestaan, dat de koUekte bijna
6.000,opbracht en dat het aantal
leden momenteel 850 personen of ge
zinnen bedraagt.
Bestuur
In het bestuur werden herkozen de heren
J. M. v.d. Klundert(Achthuizen) en J. van
Groningen (Ooltgensplaat). Verder werd
het bestuur uitgebreid met twee dames,
mevrouw J. van Rossum-Groothuis (Oolt
gensplaat) en mej. M. J. Rosmolen (Den
Bommel), die nu het jongste lid van het
bestuur is. Alle vier namen zij hun her- of
benoeming aan.
De heer J. Zuidijk bracht namens de
kascommissie verslag uit van zijn be
vindingen. Hij adviseerde tot goedkeuring
van de boekhouding met dank aan de heer
J. van Groningen voor zijn perfecte werk.
In de kascommissie 1985 werden be
noemd, de heer J. Zuidijk en mevrouw C.
Huijer-Braber, Kastanjestraat 19 en de
heer C. W. J. Geerts (reserve).
Bloed
BetrefTende de bloedtransfusie deelde
de voorzitter mede, dat er dit jaar twee
bijzondere gasten zijn. De dames L.
Hokke-Boer te Ooltgensplaat en Van
Hooff-Geers te Achthuizen hebben 30x
bloed gegeven. Het is de eerste keer dat
deze afdeling donors in zijn midden
heeft met een dergelijke staat van dienst
„Deze twee dames hebben zich ingezet
voor de lijdende mensheid en het is
tevens een bewijs dat zij zich in een
goede gezondheid mogen verheugen,
waar zij dankbaar voor mogen zijn",
aldus de voorzitter, die naast een bou
quet bloemen ook een cadeaubon aan
bood.
Vijf keer bloed hebben gegeven de da
mes: J.J. Arensman-Verkerke (Den Bom
mel), E. de Bonte-van Dam, H. Vervloet-
Barten (Den Bommel) en A. C. Kamp-
Kagchelland. De heren: W. F. Kievit
(Achthuizen), J. Dorsman, A. Roodzant,
T. van Gurp, N. Gebraad (Den Bommel),
M. Leijdens, J. de Waal en E. J. Korte
weg. 25 X bloed hebben gegeven, de heren:
A. Kagchelland en C. Langeweg. Waar
geen plaats achter de namen staat is de
woonplaats Ooltgensplaat.
Mooie serie dia's
Het woord was nu aan de heer Van der
Harst, die begon met de opmerking dat hij
had gedacht dat de zaal te klein zou zijn
voor alle Bommelaren die deze vergade
ring beslist hadden moeten bezoeken.
Spreker had toch vertrouwen in zijn dorps
genoten. In de toekomst zullen het best
goede Rode Kruizers worden, was zijn
mening.
De dia's die de heer Van der Harst liet
zien werden gemaakt op de Ned. Antillen,
n.l. te St. Maarten en St. Eustatius. In
januari 1983 is hij daar met zijn vrouw op
bezoek geweest bij de familie V. W. M.
Connor, die aldaar administrateur, of men
kan ook zeggen burgemeester, is. De heer
Connor was voordien chef van de afdeling
Sociale Zaken te Oostflakkee. Ook kre
gen we nog een serie te zien van 500 jaar
St. Adolfsland en 700 jaar Grijsoord. Het
was een mooie koUektie met veel prach
tige natuuropnamen en de voorzitter sprak
namens allen toen hij de oud-burge-
meester hartelijk bedankte voor zijn komst
en vertoning van deze drie series en bood
hem een klein geschenk, een fles wijn aan.
Na dit alles had er een gezellige verloting
plaats met een opbrengst van 175,
een stand met Welfare artikelen leverde
ook 175,op.
De voorzitter dankte aan het slot alle
aanwezigen voor de prettige manier van
vergaderen en wenste allen een „wel
thuis".
Van de kringsecretaris, de heer G. de
Boevère uit Den Haag was bericht van
verhindering binnen gekomen.
In Middelhamis:
In Middelhamis wordt op initiatief van
dhr. G. Vinke, Kluut 1 te Sommelsdijk,
tel. 4312, gewerkt aan de oprichting van
een tafeltennisver. Temidden van de veel
heid van sportverenigingen heeft die nog
steeds ontbroken waarom tafeltennissers,
zoals dhr. Vinke er een is, op Verenigingen
buiten Middelhamis zijn aangewezen. Hij
gelooft stellig voldoende belangstelling te
ontmoeten waarom geïnteresseerden Hi
dames en heren vanaf 15 jaar wordt
gevraagd maandagavond 1 april naar de
gymnastiekzaal bij hetDiekhuus te komen
waar om 19.00 uur een eerste ontmoeting
plaats vindt.
Mitsubishi is voor de vierde achtereenvolgende keer uitgeroepen tot
de minst pechgevoelige auto. Een bewijs van kwaliteit en be
trouwbaarheid.
Mitsubishi heeft de afgelopen 10 jaar bewezen een uiterst betrouwbare auto te
zijn en tegelijk een auto die in prijs kompleetheid en kwaliteit een zeer geduchte
concurrent is in zijn marktsegment.
Het Mitsubishi leveringsprogramma loopt van 15.195,voor de Colt t/m
62.000,voorde supersnelle Starion. De modellen van Mitsubishi zijn zeer
gevarieerd, van klein tot groot met o.a. benzine en diesel uitvoeringen, de 4x4
Pajero, de bekende Galant Turbo diesel, bestelwagens enz. Het afgelopen jaar
zijn vrijwel alle modellen vernieuwd, waardoor Mitsubishi behalve een zeer
goede auto een fraaie auto is om te zien.
Alhoewel Mitsubishi al vanaf 1917 auto's in serie produceerd is het merk pas
10 jaar op de Nederlandse markt, waar ze overigens zeer succesvol zijn.
Dit 1 O-jarig jubileum wordt gevierd en er zijn aardige prijzen te winnen als u
zich een „Gestaalde Perfektie" aanschaft. Ter gelegenheid van dit 1 O-jarig
jubileum houdt Automobielbedrijf Gebr. van Splunter, Donkereweg 2 te
Middelhamis van 28 t/m 30 maart een Mitsubishi-show, een goede
gelegenheid bij dit autobedrijf het merk Mitsubishi te gaan bekijken, en zo u
wenst ook te berijden.
De peuterspeelzalen van het Diekhuus
organiseren op zaterdag 30 maart van
10.00 - 11.30 uur een kinder-speelgoed-
beurs -I- baby- en kinderartikelen in het
Diekhuus, Zandpad te Middelhamis.
Zomerkleding vanaf maat 86 t/m 176,
laarzen, rolschaatsen en gymschoenen.
Speelgoed zoals: lego, playmobil, puz
zels, poppen, auto's, enz. Baby en kinder
artikelen zoals kinderwagens, boxen, drie
wielers, kinderzitjes enz. Kunnen inge
leverd worden op vrijdag 29 maart, 's
morgens van 9.00-10.30 uur en 's avonds
van 19.00 tot 20.00 uur in het Diekhuus,
Zandpad te Middelhamis.
Niet toegestaan is ondergoed, sokken,
schoenen en versleten kleding, alles moet
heel, kompleet en schoon zijn.
De peuterspeelzaal is gesloten, dus geen
kinderopvang.
Afhalen van niet verkochte kleding is op
maandag 1 april van 9.00 - 10.00 uur en
dan vindt de verrekening plaats; 30% van
de opbrengst is bestemd voor nieuw speel
goed in de peuterspeelzalen.
Is na 10.00 uur de kleding niet afgehaald
dan zoeken we daarvoor een andere be
stemming.
Michtingen: tel. 5140.
Voor mensen met weinig ervaring in het
Open Jeugdwerk (OJW) èn voor mensen
die bezig zijn met een stuk oriëntatie rond
de opzet van het OJW, organiseert de
werkgroep OJW van het Prov. Centrum
van de HGJB in Zuid-Holland deze
thema-avond op D.V. woensdag 3 april
1985, in het Herv. Centmm te Schoon
hoven. Aanvang: 19.30 uur.
Thema: 'tis me niet helemaal duidelijk...
Na het beluisteren van een inleiding over
het doel, de doelgroep en het programma
van het OJW is er volop gelegenheid vra
gen te stellen in de verschillende werk
hoeken.
Er zijn werkhoeken over: Als je OJW
start - waar let je dan op?; de bijbel en het
gesprek in het OJW; muziek in het OJW;
het programma in het OJW; publiciteit en
propaganda; het teamwork; de praktijk
van het OJW.
Voor meer informatie en opgave (vóór 1
april): Prov. Centmm HGJB in Zuid-
Holland te Schoonhoven, tel. 01823 -
3990.
Het Prov. Centrum van de HGJB in
Zuid-Holland organiseert op D.V. Twee
de Paasdag (8 april) de jaarlijkse jon
gerenontmoetingsdag. Het middagpro-
grama begint om 14.30 uur in „De Hoek
steen" in Schoonhoven (hoek Rotter-
damseweg - Alb. Schweitzerlaan).
Aan het middagprogramma werken
mee:
- de jongerengroepen „Maranatha" en
„Hebron" uit Delft;
- de muziek- en zanggroep „Elim"
uit Stolwijk;
- de zanggroep „Nabi" uit Papendrecht.
Toegang: f 7,50 (incl. broodmaaltijd)
's Avonds is er de appèldienst in de
Bartholomeuskerk in Schoonhoven.
Aan deze dienst, die om 19.30 uur begint,
werken mee:
- Ds. H. W. Riphagen uit Papendrecht -
appèlwoord;
- Het Alblasserwaards HGJB-koor,
o.l.v. mevr. P. de Groot-Kleiberg;
- Martin Zonnenberg - orgel/piano;
- Hans Huisman - orgel;
- Ruud van Iterson - dwarsfluit;
- Egbert de Groot en Joan Mudde -
trompet.
Toegang: gratis!
Het thema van deze jongerenontmoe
tingsdag is: Nu.... opgewekt verder!
Voor meer informatie over deze dag voor
en door jongeren: Prov. Centrum van de
HGJB in Zuid-Holland, tel. 01823 -
3990.
Bijna de helft, en misschien zelfs nog meer van de in ons land geboren hazen, haalt niet eens de
eerste levensmaand. De jonge haasjes hebben het moeilijk: de natuurlijke belagers zoals vossen,
hermelijnen en wezels zijn een constante bedreiging. Verder vinden ook kraaien, eksters,
zilvermeeuwen en zelfs spitsmuizen het jonge haasje een smakelijk hapje. (Foto: Grasduinen)
Na een draagtijd van zes weken, is het de tijd van de jonge haasjes. Hun geboorte en
jeugd verlopen uiterst geheimzinnig. Er is dan ook engelengeduld voor nodig om te
bestuderen wat er met ze gebeurt. En dan lijkt het alsof moeder haas nogal
zorgeloos met haar kroost omspringt. Of toch niet? Tom van Ewijk ging op
speurtocht en doet verslag in het aprilnummer van het natuurtijdschrift Grasduinen.
De hazefamilie is geen hechte familie
De meeste pasgeboren dieren worden door hun ouders soms alleen door de
moeder voortdurend bewaakt, gevoed en begeleid op weg naar een volwassen
leven. Maar jonge haasjes worden al heel gauw na hun geboorte aan hun niets
ontziende omgeving uitgeleverd. Gelukkig komen ze kant en klaar ter wereld. Ze
zijn behaard, hebben tandjes, kunnen horen en zien. Verder zijn het ukkies die het
zelf maar moeten uitzoeken. Hun beeld van vrolijk met hun oplettende moeder
meehuppelende jonge bestaat bij hazen niet. Een hazefamilie ligt in de kortste tijd
uit elkaar. Wel komt de moederhaas gedurende een maandje haar kinderen na
zonsondergang voeden, maar dat duurt maar zo kort dat het doet denken aan de
afdracht van een verplichte alimentatie.
Jonge haasjes zijn een smakelijk hapje
Een onderzoek naar de levenskansen van jonge haasjes in het vrije veld heeft
uitgewezen dat bijna de helft al in de eerste levensmaand sterft. Hebben die
kleintjes het dan zo zwaar te verduren?
Ja zeker, want alleen al de natuurlijke belagers, zoals vossen, hermelijnen en
wezels, betekenen een onophoudelijke bedreiging. Maar ook spitsmuizen zo
klein als ze zijn kunnen de haasjes doden en oppeuzelen. Verder zijn kraaien,
eksters en in de kuststreken zilvermeeuwen ook grote liefhebbers van een jong haasje.
Overal loert het gevaar
Al deze bedreigingen passen nog in het evenwicht dat de natuur nastreeft.
Daarnaast zijn jonge haasjes in hun eerste levensweken ook gevoelig voor infecties,
aangericht door bacteriën of parasieten. Tegen aanhoudende kou en regen zijn ze
op den duur ook niet opgewassen. En dan is er nog de intensieve landbouw met z'n
cyclomaaiers, grondverbeteraars en nevels van bestrijdingsmiddelen. Tegen zo'n
overmacht lijkt niets bestand.
De hazestand loopt terug
Zowel in Nederland als in verschillende andere Europese landen loopt de
hazestand sinds 1960 terug. Wat zijn daarvan de oorzaken? De moderne
landbouwmethoden zeker. Maar misschien ook een mogelijke verlaging van de
vruchtbaarheid, wat weer een gevolg kan zijn van een minder conditie, door een
yerarrnd of eenzijdig voedselaanbod. Men is er nog niet uit. Het staat wel vast dat er
iets mis is met onze hazen sinds er geen ruige „blauwgras"-landjes meer zijn.
Intussen maken de hazen zelf zich geen zorgen. Hebben ze de eerste moeilijke
maanden overleefd, dan blijven ze hun best doen. En hazen op vrijersvoeten
houden hun bezigheden niet in het geheim. Zelfs op klaarlichte dag kun je ze bezig
zien. Het begint in januari en duurt tot oktober.
TAXATIE NODIG?
makelaar tamboer bellen
beëdigd taxateur
01870-3477 M
11=1
DD
NIEUWE TONGE
Opbrengst kollekte
De kollekte t.b.v. de Epilepsiebestrijding
heeft opgebracht 1.950,20 (dat is 282,40
méér dan vorig jaar).
Hiervoor aan alle gevers en geefsters en
kollektanten, heel hartelijk dank.
VERVOLGVERHAAL
doorFenand van den Oever
- 40 -
G. F. CallenbachB.V.—Njjkerk
Verder kwamen ze over dat onderwerp niet, want Dirk
de Niet stapte aan dek. Hij lachte. Dat deed hij veel,
dus verwonderen hoefde het niet. Hij was een beste
zeeman, maar een slechte zwijger. Alles briefde hij
over van achterin.
Die Wijnand, die Wijnand, hij stond te schudde
bollen.,.. Daar zit-ie over de kaart gebogen, al maar
voor z'n eigen te zeggen: dat ik nou geen kabeljauw
meer vat. Daar mot ik toch eens met de dokter over
praten.... Hij lijkt wel....
Als ik jou was, zou ik die dingen niet zo overbreed
brengen. Dirk, zei Arend-Michiel. Een paar dagen
terug had hij Wijnand veracht, maar dit kon hij niet
verdragen. Wat was het toch, dat hem van deze man
wegjoeg en naar hem toe trok? En daarna, want Dirk de
Niet was helemaal geen vechtjas, stonden ze weer bij
elkaar. Ze praatten over het weer en de zee en de
visdagen die verloren gingen en ze dachten aan heel wat
anders.
Met het oog van Joost Sas ging het slecht. Besloten was
reeds, dat hij met een ander naar huis zou varen. Dat
vlotte niet erg vanwege de blakte. De andere morgen,
toen de wind gelukkig uitschoot, kon het er pas van
komen. Om een uur of negen kregen ze Bertus van
Embden in het vizier. Hij kwam met volle lappen
aanzetten. Een felle zeiler, die Bertus, dat wist elkeen.
Wijnand Hoogendijk liet de vlaggen hijsen. Er werd
niet veel over en weer gepraat. Bertus was meer een
man van doen dan van praatjes. Het was natuurlijk
goed. Bertus van Embden had er genoeg van. ZE
hadden een groot half scheepje vis aan boord. Ze waren
vier weken weg, het water was bijna op, 't volk had last
van de vreters, ze hadden trek in een beetje vers eten,
affijn, hij gaf er de brui aan. Deze lekkere gelegenheid
wilde Bertus waarnemen. Van Bertus vernamen ze ook
nog, dat hij met een hele kluit schepen had gelegen.
Allemaal voor lauw-loen. Nu hoopte hij, vanwege de
schraalte, op een stijve markt.
Er kwam nieuwe hoop aan boord van de Zorg en Vlijt.
Ze zagen na die berichten Wijnands gezicht opklaren.
Vóór Joost Sas de sloep inging die hem over zou
brengen, zei Wijnand:
Joost, ik zal het wel goedmaken, maar breng ie ons
lieve schip vis niet overbreed? Laat géén voortijds
weten wat we aan boord hebben.
Joost zei:
D'r zal uit mijn mond niet veel komme, ouwe, maar
liege voor een kabellauw doe ik niet.
En toen gaven ze hem een hand. Ze stonden allemaal
stil aan dek. Ze zeiden niets. Tot Bertus van Embden
uit zicht was, staarden ze hem na. Er was weer een
bladzijde van hun reisboek omgeslagen. Een kooi
voorin bleef onbeslapen, twee handen waren minder
aan boord. Ze spraken de eerste dagen veel over Joost
en altijd hartelijk, ze loofden hem, achter zijn rug, om
de lekkere kokerij en het gezorg.
Arend-Michiel, die erbij zat en soms een duit in het
zakje deed, dacht, als ik binnen ben, zal ik het Joost
eens gaan zeggen.
Maar ze waren nog niet binnen!
Een dik uur nadat Joost vertrokken was, kwam Wij
nand Hoogendijk bij het volk. Het liep tegen elven. Ze
keken op, want ze wisten als Wijnand kwam, was er
wat.
Hij zei:
Na het bakkie azen, jongens.
Ze keken hem verwonderd aan.
Hij lichtte toe:
We hebben een paar dagen verlegen, ik wil het ook
eens overdag proberen....
Ze bleven hem aankijken, maar hij sprak niet meer.
Aan zijn volk was hij geen verantwoording verschul
digd. Hij ging naar boven. De tongen kwamen los.
Waren ze nu gek, of was hij het? Het waren toch alleen
onwijzelingen die, ter zoute, overdag de beug schoten?
Zouden de oude schippers, als ze het hoorden, zich niet
in hun kosten omkeren? De kabeljauw, waarom het nu
ging, beet toch alleen 's nachts. En Wijnand.... Nee, zij
waren niet gek, hij! Dat zeiden ze niet zo duidelijk,
maar het kwam erop neer.
Arend-Michiel zei niets. Hij wou het volk noch Wij
nand gelijk geven, omdat hij, in zijn hart, met bei
overhoop lag. Maar hij zou met vreugde gaan azen, dat
wel.
Voor de middagschaft schoten ze nog. Natuurlijk. Wie
zou een opdracht van Wijnand durven weigeren? Ruim
drieduized aasjes sneden ze, even zoveel prikten ze aan
de haken. Er werd gegromd, geklaagd, gezegd dat je
afgebeuld werd voor hersenschimmen, maar ze sneden,
ze aasden. Wijnand zelf voorop. En daarna schoten ze
de lijnen. Zonder verwachting, natuurlijk zonder ver
wachting. Toen het endeljoon te water was, zeilden ze
meteen naar het begin terug. Dan werd het halen. Och,
ze konden de werkzaamheden langzamerhand wel
dromen. Zoveel mijl heen, zoveel mijl terug....
Toch werd het deze keer maar iets minder dan de helft.
Want halverwege overviel hen weer de blakte. Dat was
lelijk. Och, het gebeurde wel meer, maar het was een
kwaad ding, in de winterdag in de sloep te moeten
halen. De Zorg en Vlijt dobberde opnieuw en de beug
moest natuurlijk binneboord komen.
Boot strijken, commandeerde Wijnand achterop.
Ze deden het, maar niet met instemming. Ze zouden
dus zo naar het begin van de beug varen en met de sloep
de lijnen inhalen. Wijnand zelf koos zijn mannen
daarvoor uit.
Ik, Giel, Dries en jij. Hij wees naar Arend-Michiel.
Jij, zei hij, z'n naam noemde hij nietmeer. Hetkonhem
op dit ogenblik weinig schelen. Hij was blij, mee te
mogen.
Dirk de Niet stelde de ouwe voor, dat hij zou gaan,
omdat Wijnand een daagje ouwer werd. Zoiets moest je
net tegen Wijnand zeggen. Hij sloeg het aanbod
natuurlijk af Ja, hij zou een anderzj}» vis scheep laten
trekken.
Dirk de Niet moest maar goed de koers en de diepte
houden en bij het minste zuchtje overstag gaan. Hij nam
een baaklijn en het dieplood in de boot mee.
Om beurten roeiden ze. Het was een hele ruk, want stil
was de zee niet. De wind onder de spiegel werkte. Och,
alles was mogelijk in dit onberekenbare jaargetij. Ze
spraken er niet over. Er werd geroeid. Ze wisten het
doel en zagen de joon. Wanneer ze zover waren, begon
de visserij. Er werd niet veel gezegd, dat gebeurde nooit
bij het beug-overzeilen, de praat kwam mèt de vis.
(wordt vervolgd)
******^■4■*>^^■*>^4■*'*■*****4■**^■*'^'*■*'*■4■*'^^■^■4■^■'^^.^.l^l^^.^^l^4■^■^■*•^4■'^^■>^'^*4.^.^■^■'^^■l^^■*^
if
