EIIAI1DEI1-I1IEUW5
Overdenking
goed
Voorlichtingsavond
over slapeloosiieid
uit de
Heilige Schrift
Begrafenisonderneming
„VOORZORG"
Twee overwinningen
voor Good-Lucl(
Bijeenkomst
„Scliool en Evangelie
'KIJKVENSTER
HET
SCHAKEN
„DE ZWARTE PION"
Verlies op Tholens kabelnet
2e Blad
VRUDAG 1 FEBRUARI 1985
No. 5367
blik op kerk
en samenleving tj
- Een burgemeestersvakature
- Veel sollicitanten
- Geschiktheid en politiek
In een streekblad, dat evenals Eilanden-
Nieuws een vaste rubriek heeft met be
richten uit de krant van zoveel jaar ge
leden, las ik een ingezonden stuk uit 1925.
Een klein stadje zat kennelijk met een lege
burgemeesterszetel. Naar die post hadden
niet minder dan 80 mannen vrouwen
waren er toen natuurlijk nog niet bij!
gesolliciteerd.
Dat hoge aantal had een lezer naar de pen
doen grijpen om te betogen dat het hoog
tijd werd de salarissen van de Edelacht
bare heren wat te besnoeien. Wanneer
burgemeesters wat minder gingen ver
dienen zou de animo voor deze funktie ook
wel minder worden.
Aldus de inzender die zich niet zonder
trots noemde „een lid van den werkenden
stand".
Soms kunnen de lijnen wonderlijk in-
éénlopen. Precies op dezelfde dag waarop
ik het ingezonden stuk las, hoorde ik voor
de radio een vraaggesprek, dat eveneens
ging over een burgemeestersvakature,
waarnaar ongeveer 110 mannen en vrou
wen een gooi hadden gedaan. Het betrof
de gemeente Muiden in Noord-Holland,
een groot dorp met 6000 inwoners, en
behalve om het Muiderslot ook bekend
om de watersport.
Is burgemeester van Muiden zo luidde
één van de vragen zo'n lucratief ambt,,
dat bet aantal sollicitanten de honderd te
boven gaat? Nu bestaan er tabellen, waar
op de burgemeesterssalarissen staan aan
gegeven. In een gemeente met minder dan
zoveel duizend inwoners verdient een bur
gervader zóveel, in een gemeente tussen
zoveel en zoveel duizend vangt hij dat en
dat bedrag. Van elke willekeurige ge
meente in Nederland kan dus het salaris
van een burgemeester worden afgelezen
door ieder die er interesse voor heeft. Het
blijkt dan wel, dat het ambt zeker niet
meer het erebaantje van vroeger is, dat
men toen zeker niet „om den brode"
hoefde te ambiëren. Maar het is toch ook
niet zo dat het de spuigaten uitloopt wat de
edelachtbare heren verdienen. Voor velen
moet het ambt op zichzelf dus aantrekke
lijk zijn.
Het hoge aantal sollicitanten in het geval-
Muiden, aldus liet ik mij voorlichten, is
dan ook beslist geen uitzondering. Bij
vakatures in middelgrote plaatsen is 80 tot
100 gegadigden heel gewoon. Dat komt
misschien ook doordat geen voorwaarden
worden gesteld. ledere Nederlander die
een blanco strafregister heeft en niet onder
curatele staat kan in principe solliciteren.
Uiteraard vallen er bij de voorselectie heel
wat af, die geen bestuurlijke capaciteiten
of ervaring hebben. Maar dat belet nie
mand om een kansje te wagen....
Bij de benoeming van een burgemeester
spelen allerlei factoren een rol. Niet alleen
de geschiktheid spreekt een woordje mee,
ook.de politieke kleur van de gemeente.
Bovendien wordt er gestreefd naar een
zekere spreiding van de politieke partijen
per provincie. Herhaaldelijk is dan ook de
klacht te beluisteren dat een bepaalde
partij in een of andere provincie is onder
bedeeld, óf overbedeeld. En naarmate de
emancipatie voortschrijdt, naar die mate
zal men ook trachten het aantal mannen
en vrouwen een beetje in evenwicht te
houden.
Mochten er onder onze lezers dus mensen
zijn met soUicitatieplannen, dan zou ik
hen willen adviseren: bezint éér gij begint
Er zijn nog veel wachtenden vóór u.
Waarnemer
Afgelopen zaterdag kwamen zowel het
1 e als het 2e team binnen de lijnen. Het 1 e
team moest aantreden tegen A.D.O. uit
's-Gravendeel, waarvan de laatste keer
werd verloren.
Direkt na het beginsignaal probeerde
Good-Luck via snel aanvalspel een voor
sprong te pakken.
N a 10 minuten spelen lukte dit via een
mooi afstandschot, waarna A.D.O. gelijk
1-1 maakte.
Na de vakwisseling een zelfde spelbeeld
en nadat Good-Luck opnieuw een voor
sprong had genomen maakte A.D.O. weer
gelijk. De laatste minuten voor rust ging
Good-Luck er fel tegen aan en wist na
enkele gemiste kansen toch een 3-2 voor
sprong te nemen.
Na rust had Good-Luck het betere van
het spel en via een afstandschot werd het
4-2.
Good-Luck probeerde nu een beslis
sende voorsprong te nemen, maar A.D.O.
verkleinde de achterstand tot 4-3.
Via hard en onsportief spel probeerde
A.D.O. om de wedstrijd naar hun hand te
zetten, maar het was Good-Luck die aan
het langste eind trok en toen het eind
signaal klonk stond er een 6-5 voorsprong
op het scorebord.
De doelpunten werden gemaakt door
Christien Leentjes, Leo Grootenboer,
Bennie Vis, Petra Vermeulen en Danielle
Vermeulen.
Het 2e team speelde een uitwedstrijd
tegen Spido. Voor rust was het een gelijk-
opgaande strijd, hetgeen resulteerde in
een 3-3 ruststand (doelpunten van Marjo
Joppe en 2x Jim Besuyen).
Na rust speelde Good-Luck beter en
Op zaterdag 9 maart a.s. houdt de Unie
„School en Evangelie" samen met het
Nederlands Bijbelinstituut een Werkver
gadering onder de titel „Oud en Jong
Geloven
Deze wordt gehouden in het Farel Col
lege, Paladijnenweg 243, Amersfoort.
Tijd: 10.00-16.00 uur.
Beide organisaties houden zich aktief
bezig met vraagstukken betreffende de
geloofsopvoeding van de jeugd. Menigeen
vraagt zich nl. tegenwoordig af hoe we
verdere ontkerstening van de jeugd kun
nen voorkomen.
Op de werkvergadering, die bedoeld is
voor allen die zich in school en kerk bij
deze problematiek betrokken weten, ko
menjongeren ook aan het woord. Spreker
is o.a. Dr. F. H. Kuiper (Vrije Universi
teit) over „Geloven op het gehoor". Ver
der zijn er de gebruikelijke werkwinkels
waarin men in kleinere groepen zich sa
men met de problematiek kan bezig
houden.
Opgave bij het bureau van de Unie
„School en Evangelie", Herengracht
366, 1016 CH Amsterdam, tel. 020 -
261401.
door een doorloper van Ina v.d. Vliet en
een afstandschot van André Vis werd een
3-5 voorsprong opgebouwd.
Spido kwam nog even terug maar het
waren Ria van Antwerpen en Marjo Jop
pe die voor Good-Luck scoorden en de
eindstand op 4-7 voor Good-Luck be
paalden.
THOLEN
Burgemeester 25 jaar getrouwd
Burgemeester E. Baerends van Tholen is
zondag 3 februari a.s. 25 jaar getrouwd.
Dit heuglijke feit wordt door de familie in
huiselijke kring herdacht.
In Goedereede:
Het Groene Kruis te Goedereede is
voornemens op dinsdag 12 februari 1985,
aanvang 20.15 uur in het Groene Kruis-
gebouw Charbonstraat 11, een voorlich
tingsavond te houden over: „Slapeloos
heid, kunnen we er iets aan doen?" Goed
nieuws, slapen kun je leren.
Iedereen is welkom, toegang gratis (ver
toning (video) film). Bij voldoende belang
stelling zal de avond worden vervolgd met
8 avonden cursus tegen slapeloosheid.
Slapeloosheid is een probleem waaraan
1 op de 3 mensen zegt weleens te lijden.
Mensen die last hebben van slecht slapen,
nemen vaak hun toevlucht tot slaap
middelen. Deze heffen de oorzaak van het
probleem echter niet op en hebben tevens
bijwerkingen. Zich slecht kunnen ont
spannen, zowel lichamelijk als geestelijk,
is vaak de essentie van de slaapproblemen.
Uit onderzoek is gebleken dat bij men
sen, die door een of andere oorzaak slecht
zijn gaan slapen, dit slechte slapen vaak
een gewoonte wordt, die blijft bestaan ook
al is de oorzaak hiervan verdwenen. In de
nader te geven cursus tegen slapeloosheid
worden de kursisten geholpen deze ge
woonten te doorbreken.
De kursus bestaat uit 8 lessen van 1 Vi
uur, eenmaal per week. De kursus is erop
gericht de deelnemers te leren hoe ze zich
Uchamelijk en geestelijk kunnen ontspan
nen.
Tijdens de acht lessen krijgt men infor
matie over slaapstoornissen en wordt ver
teld wat slapen nu eigenlijk is. Hierna leert
men bewust ademhalen op een gezonde
wijze en hoe men lichamelijke en geeste
lijke spanning kwijt kan raken.
Het accent ligt hierbij op de zelfwerk
zaamheid. De kursist moet thuis oefenen
met de op de kursus geleerde oefeningen.
Het is de bedoeling dat de kursisten aan
het begin van de kursus stoppen met het
gebruik van slaapmiddelen of in ieder
geval zoveel mogelijk minderen, e.e.a. in
overleg met de huisarts.
Uitslagen van de schaakvereniging „De
Zwarte Pion".
Groep I
J. L. Minnaar-T. C. v. Prooijen1 - O
W. Markwat - R. Faasse0-1
M. Verolme - J. Boeterafgebr.
J. Dupree - M. L. v.d. Waal 1 - O
Groep II
W. Tieleman - F. Nijman0-1
E. Bernard - J. J. van Lint1-0
P. Lesuis - E. Nijman1-0
H. K. Smit - A. de Vos0-1
C. Poortvliet - J. NoordijkV2-V1
J. v.d. Wulp - H. v.d. Marel0-1
Verlangen naar de liefde van Christus
Zet mij als een zegel op Uw hart,
als een zegel op Uw arm; want de
liefde is sterk als de dood, de ijver
is hard als het graf; haar kolen zijn
vurige kolen, vlammen des Heeren.
Vele wateren zouden deze liefde
niet kunnen uitblussen, ja ze zou
den ze niet verdrinken; al gaf
iemand al het goed van zijn huis
voor deze liefde, men zou hem ten
enenmale verachten".
(Hoogl. 8 6. 7)
In het Hooglied van Salomo gaat het om
twee dingen. Ten eerste over de Bruide
gom Christus, Die Zijn innige liefde be
wijst aan Zijn Bruidskerk hier op aarde. In
de tweede plaats gaat het over de Bruids
kerk, die telkens weer verlangend uitziet
naar die liefdesuitlatingen van haar he
melse Bruidegom. In onze tekstwoorden
gaat het over het laatste, namelijk over de
Bruidskerk, die Zijn liefde ooit heeft er
varen en er hoe langer hoe meer naar
verlangt. Ja, om voor honderd procent het
voorwerp van Zijn liefde te mogen wezen!
Van harte hoop ik lezers, dat uw hart
onder het lezen van deze meditatie voor
Hem, voor Christus opengaat en dat het
ook uw ontboezeming mag zijn of worden:
„Alles wat aan Hem is, is gans be
geerlijk'"
„Zet mij als een zegel op Uw hart, als een
zegel op Uw arm". Wat betekent dat nu
eigenlijk? Wel, het is een beeld dat waar
schijnlijk ontleend is aan het zogenaamde
tatoeëren. Het is iets, wat je bij zeelui
nogal eens tegenkomt Men drukt dan een
bepaalde figuur zo vast in de huid, dat het
er nooit weer uitgaat. Dit gebruik is al heel
oud. Ook in bijbelse tijden kwam het al
voor. Naar alle waarschijnlijkheid hebben
we hiervan ook een voorbeeld in Jesaja
49, waar Gods volk in Babel klaagt: „De
Heere heeft mij verlaten en de Heere heeft
mij vergeten!" Nee, zegt de Heere, er is
geen reden voor deze klacht. Al zou je ook
door iedereen verlaten worden, dan zal Ik
u nog niet vergeten. „Zie, Ik heb u in de
beide handpalmen ^e^raveerd.'" Kijk, zo
iets vraagt nu de bruid ook. Het is, alsof ze
zegt Heere, doe dat nu met mij ook eens.
Druk mij nu zó eens op Uw hart, op Uw
arm! Zó, dat ik vast weet Uw eigendom te
zijn voor tijd en eeuwigheid!
Lezer, misschien is het bij u ook wel zo.
Dat u zegt „Heere, stel Uw vriendelijk
hart, op Wiens gunst ik hoop, eeuwig voor
mij open!" Heere, zo bedelt u wellicht,
mag ik 't nu eens vast weten Uw eigendom
te zijn? Je zult maar over de aarde gaan als
een David in Psalm 42 en je tranen tot
spijze hebben, dag en nacht! Is dan nietje
vraag: Heere, neem me nou 's helemaal
voor Uw rekening en onder Uw bescher
ming? Is het juist dan niet uw verlangen
om Zijn kostelijke liefdesuitlatingen on
afgebroken te mogen genieten? Ontberen
doet immers waarderen? „Zet mij als een
zegel op Uw hart, als een zegel op Uw
arm". Je kan hierbij ook denken aan
Aaron. Die droeg als hogepriester de
bekende borstlap nietwaar, waarin 12
edelstenen waren. En op de twaalf edel
stenen geschreven de namen van de twaalf
stammen van Israël!? Die hogepriester
droeg dus 't hele volk op zijn borst, op zijn
hart! Hierbij hoorde ook de efod, die
gedragen werd op de schouders en op de
bovenarm. Die had ook twaalf edelstenen!
U voelt wel lezers, wat dat voor 't volk
Israël was, als ze die hogepriester door de
tempel zagen lopen. Ach, u moet maar
denken, de meesten hebben 't alleen maar
mooi gevonden. De meesten zullen ook
toen wel gezegd hebben: Wat is Aaron
weer mooi hé? Wat hebben we toch een
goeie hogepriester, een goeie dominee! Zo
gaat dat vaak, nietwaar?
Maar daar zal ook een volk in de tempel
geweest zijn, die tegen elkaar hebben
gezegd: Zie je 't wel, daar gaat hij weer en
hij neemt ons mee in dat heilige der
heiligen, waar hij voor ons bidt „Verzoen
de zware schuld, die ons met schrik ver
vult bewijs ons eens genade!" Kijk, en zo
is er ook vandaag een volk dat weten mag:
„Want Christus is niet ingegaan in het
heiligdom dat met handen gemaakt is,
hetwelk is een tegenbeeld van het ware
maar in de hemel zelf; om nu te ver
schijnen voor het Aangezicht Gods, voor
óns!" Mag u dat door genade ook al weten,
lezer? Ach, zegt u, wetenV.
„Heere", zegtu, „mijn begeren is voor U
in al mijn leed, met mijn zuchten en mijn
zorgen, niet verborgen, daar Gij alles ziet
en weet!" Wel, dat was nu ook de begeerte
van de bruid. Dat/iaar naam onverganke
lijk (als edelstenen!) gedragen mocht wor
den op hart en arm van haar Liefste! D at is
immers de wens van allen die de Heere
vrezen?
Is er iets heerlijkers te bedenken, dan je
gedragen te weten op Zijn hart en arm?
Dat hart van Hem, wat gebeurde daar niet
mee op Golgotha? Daar kwam bloed en
water uit nietwaar, toen het doorstoken
werd. Het bloed der verzoening en het
water der reiniging. En door dat bloed der
verzoening kunnen de zwartste harten nu
blank worden. En met dat reinigende
water kan nu een zwarte bruid altijd weer
wit gewassen worden! Dat doorstoken
hart dat predikt ons: „Alzo Hij de Zijnen
die in de wereld waren liefgehad heeft, zo
heeft Hij ze liefgehad tot het einde! En al
waren uw zonden als scharlaken, ze zullen
wit worden als sneeuw. Al waren ze rood
als karmezijn, ze zulen worden als witte
wol!" Wij kennen allemaal wel de uit
spraak: Op 't hart gebonden, nietwaar?
Nou ja, daar moetje bij een mens nu maar
niet te veel van verwachten!
Maar bij de Heere is dat eeuwig waar! O,
en daar zouden we nu allemaal naar
moeten verlangen lezers, naar die ver
zegeling zowel op het hart als op de arm
van die hemelse Hogepriester, „Die ge
storven is; ja, wat meer is. Die ook op
gewekt is. Die ook ter rechterhand Gods
is, Die ook voor ons bidt!" Zou je niet
gelukkig zijn, als je je naam mocht in
vullen?
Als er dan ook onder de lezers zijn, voor
wie dit nu de enige zorg is geworden,
namelijk Zijn eigendom te zijn voor tijd en
eeuwigheid, ach, houdt dan maar wat aan
bij Hem Die hoort hen, die Zijn heil
Het eenjaar oude kabelnet op het eiland
Tholen heeft de exploiterende firma Ca-
sema een half miljoen verlies opgeleverd.
Er werden maar 1500 personen bereid
gevonden 20,65 per maand te betalen,
om een aantal stations te ontvangen, die
men gedeeltelijk ook op zijn toestel zonder
kabel kon ontvangen. Een groot aantal
gezinnen op Tholen heeft uit levensover
tuiging bezwaren tegen televisie. Met deze
factor schijnt eveneens te weinig rekening
te zijn gehouden.
verwachten. Hij is een Hoorder der ge
beden! Want zo ineens kan Hij door die
gesloten deur van uw hart binnen komen
met Zijn: „Vrede zij ulieden!" Zo verging
't immers ook de discipelen? En wat lezen
we van hen? „En zij werden verblijd als zij
de Heere zagen!" Dat was toch waarlijk
geen wonder hé, want toen Hij hun Zijn
handen en Zijn zijde toonde, toen zagen ze
daarin de tekenen van Zijn eeuwige liefde!
Hunkert u er naar lezer? Kunt u wellicht
hier een beetje in meekomen: „In veraf
gelegen streken, schier bezweken, zoek ik
heul bij U alleen?"
Ja? Wel, Hij is nabij de ziel die tot Hem
zucht en Hij troost het hart, dat schreiend
tot Hem vlucht!
En nu moet u niet denken: O, maar dit zijn
klachten, alleen van een begirmeling in de
genade. Ach, als er iemand onder de
lezers is, die, nadat hij geloofd heeft is
verzegeld geworden met de Heilige Geest
der belofte, die het onderpand is van onze
erfenis, ach, die weet wel beter! Moet je
dan nog niet telkens weer vermaand en
verzekerd worden van Christus' hartelijke
trouw en liefde jegens u? (Avondmaals-
formulier). Dwalen we niet zomaar weer
rond in vérafgelegen streken, waar ons de
doodsvijanden de duivel, de wereld en
eigen vlees achterna zitten? En blijft dan
met David niet dit altijd over, net als in
onze tekst „Zeg tot mijn ziel: Ik ben uw
heil?"
Lezers, kent u er iets van? Van dat ver
langen naar Zijn liefde? Weet u, waar u
dan ook van weet? Wel, dan weet u ook
van een tijd, waarin nu met ontzetting
gewaar werd dat u het eigendomskenmerk
van de duivel droeg! Dan heb je 't met
ontzetting uitgeroepen: O Heere, ik ben
verkocht! Hoe moet dat toch, Heere! Ja,
maar dan heb je ook een tijd gehad, datje
die Bloedbruidegom nodig kreeg; een tijd,
waarin je er goed achterkwam: „Niets, o
Jezus, dan Uw bloed, geeft mij vrede voor
't gemoed!" Want dan kom je er zo achter,
dat je dat eigendomskenmerk van die
duivel, dat je meebracht uit het verloren
paradijs, er nooit uitkrijgt' Maar je komt er
door 't geloof ook achter, dat één druppel
van dat dierbare bloed van Christus ge
noeg is om het volkomen uit te wissen! Is
het dan een wonder, dat zo'n mens vraagt
„Zet mij als een zegel op Uw hart, en als
een zegel op Uw arm?" Is het dan een
wonder, datje zegt Neem me voor Uw
rekening Heere, zo, dat ik er nooit meer
uitvallen kan? Het eigendom van de Heere
Jezus te zijn, voor altijd, dat is toch de
zorg, de begeerte en het leven van allen die
de Heere vrezen? Hun verlangen gaat hoe
langer hoe meer uit naar Zijn liefde en ze
begeren ook hoe langer hoe meer daar uit
te leven! „Want", zo gaat onze tekst
verder „De liefde is sterk als de dood",
enz.
Maar daarover D.V. de volgende keer.
Voorlopig is er stof genoeg tot over
denking. Ik hoop, dat onder 't lezen dit
overgebleven is: „Alles wat aan Hem is, is
gans begeerlijk!"
Wat vree heeft elk, die Uwe Wet bemint!
Zij zullen aan geen hinderpaal
zich stoten!
Ik Heere, die al mijn blijdscfiap
in U vind.
Hoop op Uw heil metal Uwgunstgenoten;
'kDoe Uwgeboon oprechten welgezind;
Uw liefdedienst
heeft mij nog nooit verdroten!"
„Mijn ziel bewaart Uw trouw getuigenis;
Dat heb ik lief, ook doe ik uw bevelen;
Uw Woord kan mij,
ofschoon ik alles mis.
Door zijne smaak
èn hart èn zinnen strelen;
Gij weet mijn weg, en hoe mijn wandel is;
'k Wil niets daarvan
voor U, mijn God, verhelen!"
(Wordt vervolgd)
Ouddorp
G. Meuleman
VERVOLGVERHAAL
door Fenand van den Oever
- 25 -
G.F.CallenbachB.V.—Nijkerk
Ik kan het wel tegen Dries Storm vertellen, maar die
zegt natuurlijk: dat hebbie van het kappitaal te wach
ten, met andermans vrouwen op bed kruipen. Alsof het
alleen maar bij de 'rijkdom voorkomt Ze stonden
vanmiddag toch ook schuine bakken te tappen. En als
ik het tegen Giel van Deventer zeg, dat zijn toch de
mannen van de rede hier aan boord, dan weet ik alsdat-
ie me in m'n veren stopt: de ouwe zonde, de verboden
vrucht van 't paradijs, wat kun je van een mens anders
verwachten.... Maar wat schiet/fc daar nu allemaal mee
op? O, als 't goed in me komt, ben ik in staat om over de
reling te springen.
Arend-Michiel had al die tijd staan luisteren zonder
iets te zeggen. De woorden van Aai van Noordt waren,
als water in een droge spons, door hem opgenomen.
Maar van de laatste dreiging brak het ijs. Hij greep Aai
van Noordt bij de arm beet en sprak met een grote
beslistheid in zijn stem:
Dat nooit Aai, dat nooit nóóit jezelf het leven
benemen.
Nee, nog niet joj, zei Aai. Eerst wacht ik of er een
brief is.
En dan nog niet denk aan je kinderen en je weet
toch, dat het zonde is, zelf een eind aan je leven te
maken.... Z'n stem trilde, want bij zijn weten haatte hij
het woord zonde zeer, sedert Giel van Deventer het om
de haverklap gebruikte.
Arend-Michiel voelde in dit bewogen ogenblik van zijn
leven, dat niet alles van het geloof zijn ene oor was
ingegaan en het andere uit. In deze woeling der
gebeurtenissen kwam het beetje stevigheid, dat hij
binnenin bezat even naar buiten. En als Aai van
Noordt staande bleef, was het óók daardoor. Want aan
de kielen van deze levensschepen hing een zwaar
gewicht; sommigen noemden het geloof, anderen zon
de, maar ze bleven erdoor in evenwicht.
En toen wat milder, bijna vleierig als een kind, zei hij:
Aai, zul je 't nooit doen?
Niet blij, maar ontroerd door zoveel hartstocht, vroeg
Aai:
Hoe oud ben je eigenlijk al?
Hij zei:
Bijna achttien. Aai.
Bijna achttien? Je praat soms gebiedend als een
schipper.
En Arend-Michiel zei van pas:
Jullie zegt altijd, dat wat de schipper wil, gedaan
moet worden, doe dan voor één keer wat ik vraag.
Aai van Noordt lachte zachtjes.
'k Vind je wel een leuke knul. D'r zijn er zat die
zeggen, dat je hart veel te hoog zit en dat straks het
goeiste schip je nog niet goed genoeg is. Ik weet wel
anders, och, je bent schippersvolk geteeld en jullie kunt
op den duur niet anders dan commanderen....
En toen zweeg hij weer. Maar niet lang. Want hij was te
vol. De gehele reis had hij er alleen over liggen murren,
nu was hij zo blij, dat er één was, die naar hem luisteren
wou en hem broederlijk bij de arm greep.
Och, zei hij, 'k heb zo motte lopen voor Francien.
Half Vlaaring danste om d'r rokken, maar ik wou ze
hebben. Misschien heb ik wel te veel naar d'r knappe
bekkie gekeken. Een afgesmeekte vrouw is een broos
bezit. Aan boord zeien ze vroeger reeds: een knap wijf
hebbie nooit alleen....
Terwijl Arend-Michiel dat zo aanhoorde, werd hij blij,
dat Wil Struis niet zo erg knap was. Sophie was
knapper. Wat gaf het. Wanneer Wil met een klerk
trouwde, was het omdat het gewoonte is, dat kantoor
juffrouwen met klerken trouwen en als zij samen
trouwden, was het omdat ze van die ruzie op de
zondagsschool af eigenlijk al van mekaar hielden. En
als ze getrouwd waren, zou hij niet bang behoeven te
zijn, dat ze naar een ander keek. Ze was dan helemaal
van hem. E n op dit moment twijfelde hij er niet aan, dat
hij eens met haar trouwen zou.
Verder stond hij een hele tijd te piekeren over wat er
voor Aai gedaan kon worden.
Ze spraken de rest van de wacht niet veel meer. Alleen
boven de kap, vlak voor het in de kooi schieten, na hun
torn, toen Aai van Noordt voor zijn gevoel wat lang bij
de prikkenbakken bleef staan, liep hij naar hem toe en
zei:
Aai, ik weet wat
Hij zag hoe Aai opveerde en de hoop als een schok door
hem trilde.
Watte?
Aai, mijn moeder.
Wat je moeder?
Mijn moeder. Aai, kan zwijgen als het graf. Wil ik,
als je soms niks hoort vragen of zij met Francien gaat
praten? Daar is m'n moeder net een goeie voor. En hij
bedacht hoe ze altijd alles thuis beredderde, dikwijls
nog voor iemand er erg in had. Ze zei nooit wat, maar ze
ging haar vaste koers. Juist op dit ogenblik verlangde hij
naar haar om eens met haar te praten. Hij zou haar
eigenlijk alleen met stille trots aanzien en denken:
moeder, u bent een schat u leeft alleen voor vader en
ons, u zoudt nooit een andere man begeren.... Kijk, dat
overweeg je hier wel, maar thuis zeg je het toch niet
tegen elkaar.
Aai zei:
't Is mooi gezegd van je, maar ik hoop zo.... En met
die hoop zakte hij naar omlaag en wat later in zijn kooi.
De andere dag naderden ze de kust 't Was, voor de tijd
van het jaar, goed weer; briesig uit de oost, zonder
vorst. Hoe meer ze de wal naderden, hoe meer er werd
gelood. Wijnand Hoogendijk mat de diepte en proefde
soms de grond. Hij wilde met dit eivolle schip geen
risico varen. De wacht gaf hij de koers.
De gesprekken aan boord werden niet kalmer; naar
mate de wal in zicht kwam, nam de onstuimigheid toe. 't
Begon over de markt en het eindigde met verhalen over
baas-reizen, met besommingen zo hoog, zó hóóg.
's Avonds zagen ze de wal dwarsscheeps. Arend-
Michiel was nog nimmer bij avond IJmuiden binnen
gelopen. Hij kende de Haaksgronden bijna niet. Hij
stond met Joost Sas en een paar matrozen aan dek naar
de lichten te kijken. Soms stelde hij een vraag daarover,
een antwoord ontving hij veelal niet.
Wijnand Hoogendijk was best geluimd. Precies vol
gens zijn plan verliep de reis. Hij had tegen d'n heer
gezegd: over tien dagen ben ik binnen. Hij was binnen.
En d'n heer zou tevreden zeggen: op Wijnand kun je
rekenen. Wanneer nu de prijs schikkelijk was, viel er
niets meer te klagen.
(wordt vervolgd)
H: H:
ii
de blokfluit, de klarinet in de koffer
daarnaast de fiobo, de viool en de strijkstok
de akoestische gitaar, de weemoedige cello, de vleugel
soms een harp
heel af en toe een citer, een cymbaal
daar zit allemaal muziek In
voor de jongens van flakkee expresse
is verhuizen echt een fluitje van een cent
flakkee expresse
01870-2188 middelharnis
01883-20016 hellevoetsluis
01110-3163 zierikzee
Telkens Taxi (dag en nacht bereikbaar).
P. Vroegindeweij, Emmalaan 18, tvliddelharnis
Tel. 01870-2996
