EIÜVriDEII-tllEUWS
Overdenking
NIEUWS
uit de Kerken
Vriendschappelijke
E.H.B.O.-wedstrijd
te Ouddorp
Begrafenisonderneming
„VOORZORG"
uit de
Heilige Schrift
Ganzenexcursie
PTT geeft postzegels uit
gewijd aan toerisme
zaterdag 2 februari
HET
'^OJKVENSTER
2e Blad
VRUDAG 25 JANUARI 1985
No. 5365
blik op kerk ~^'^P
en samenleving Ij
- Rechts-confessioneel
en links-dogmatisch
- Theocratie en tolerantie
„Rechts-confessioneel denken lijkt op het
links-dogmatische". Deze kop in
TROUW van donderdag 17 januari 1985
trok mijn aandacht, en geïnteresseerd be
gon ik te lezen. Het bleek een „recensie"
te zijn van de hand van Willem Breedveld
naar aanleiding van het onlangs in de
Reformatiereeks bij Kok verschenen boek
„Christelijke PoUtiek vandaag".
In dit toch wel bijzonder interessante boek
(reeds in E.N. besproken) geven vier
politici uit de rechterhoek hun visie op
christelijke politiek: Holdijk van de SGP,
Schutte van het GPV, Leerling van de
RPF en Van Dijk als CDA-er. In ver
schillende bladen kreeg het boek een heel
goede pers. Dat TROUW daar anders
over denkt is haar goed recht: men hoeft
een boek niet aan te bevelen omdat het ook
door anderen geprezen wordt. Maar wat
Willem Breedveld hier ten beste gaf is
geen recensie daarom werd dat woord
hierboven ook tussen aanhalingstekens
geplaatst. Hij maakt gewoon gebruik van
de gelegenheid om zijn gal te spuwen in de
richting van de rechtse politiek.
Een voorbeeld van de gedachtengang,
waarmee trouwens het artikel inzet. Mar
xisten denken in termen van een on
vermijdelijke klassenstrijd. Verliezen ze,
dan waren de kapitalistische tegenkrach
ten nog te sterk. Winnen ze, dan is er weer
een stap vooruit gezet. Hetzelfde vindt
Breedveld bij een partij als de SGP, die de
theocratische ideeën van Calvijn uit
draagt. De overheid is Gods dienares, de
vraag hoe dat in de praktijk moet funk-
tioneren is van geen enkel belang. Con
clusie: Marxisten en theocraten hebben
altijd gelijk.... Zo lust ik er nog wel een
paar!
De Nederlandse PTT geeft op 26 fe
bruari 1985 twee bijzondere postzegels
uit die zijn gewijd aan het onderwerp
„Toerisme". De zegels zijn ontworpen
door de Rotterdamse ontwerpersvereni
ging „Hard werken" (Gerard Hadders) en
hebben een waarde van 50 cent en 70
cent.
De zegel van 50 cent is gewijd aan het
100-jarig bestaan van de VVV Het Geul
dal in Valkenburg. Afgebeeld zijn bestek
en borden op een placemat met de teksten
„1885-VVV-1985" en „Geuldal bij Val
kenburg". Op de achtergrond is een land
schap van het riviertje de Geul te zien. De
zegel is uitgevoerd in de kleuren geel,
magenta, cyaan, zwart en turkoois.
De zegel van 70 cent is gewijd aan het
50-jarig bestaan van het Nationale Park
de Hoge Veluwe. Op de linkerzijde van de
zegel komt het symbool van het KröUer-
MüUermuseum voor, namelijk een con
centrische neoncirkel van de Amerikaan
se kunstenaar Bruce Nauman en de tekst:
„The true artist helps the world by revea
ling mystic truths" (De ware kunstenaar
helpt de wereld door het onthullen van
mystieke waarden). Aan de rechterzijde
zijn hertegeweien uit de studiekollektie,
een landschap en de tekst „De Hoge
Veluwe 1935 -1985" te zien. Deze zegel
is uitgevoerd in de kleuren geel, magenta,
cyaan, zwart, turkoois en roserood.
Het is zonder dat ik verder wil ingaan
op de inhoud van het boek of van de
recensie wel bijzonder unfair om niet
alleen „klein-rechts", maar ook de hele
Calvinistische idee van de theocratie op
deze manier af te doen. Erg onweten
schappelijk bovendien. Maar wat doet dat
ertoe? Het is tenminste suggestief aan
gepakt: Marxisten en theocraten liggen op
één lijn. Dat dóet het natuurlijk wel.
Op dezelfde pagina van TROUW stond
een artikel van Laura Reedijk als ik het
goed heb is zij pastor van een bejaarden
huis waarin zij haar visie geeft op het
nogal geruchtmakende boek „Zorg jij dat
ik niet meer wakker word?" In dit geschrift
van Klazien Sybrandy en Rob Bakker
wordt euthanasie niet alleen goedgepraat,
maar worden ook de middelen en de tech
nieken aangewezen om een einde aan het
leven te maken.
Mevrouw Reedijk is vol begrip, al onder
schrijft zij niet alles. Maar wel moet ieder
die „vanzelfsprekend" tegen euthanasie
is, van dit boekje kennis nemen. Het gaat
bij euthanasie voornamelijk om tolerantie.
„Respecteer eikaars inzicht en opvat
tingen".
Wat is nu de moraal van dit verhaal? Wel,
op deze ene pagina van TROUW gaat het
over theocratie en tolerantie. Toevallig,
zouden we zeggen. En de theocratie, de
belijdenis dat God regeert, wordt als be
spottelijk afgedaan. Die staat gelijk met
marxistisch denken. Maar als het gaat
over euthanasie we moeten wel tolerant
zijn. Eikaars inzicht en opvattingen res
pecteren.
Met één uitzondering natuurlijk, al staat
dat er niet met zoveel woorden bij: de
klassiek-gereformeerde. Want die zijn zo
hopeloos ouderwets, daar kun je in deze
tijd alleen nog maar je schouders over
ophalen.
Dat staat dan anno 1985 in TROUW,
vanouds een gereformeerde krant. Ik denk
dat Dr. W. J. Aalders gelijk heeft, die in
het Kerkblaadje van 18 januari in een
heel ander verband schreef: ,,En de
Nederlandse intelligentsia.... leest thuis
het dagblad TROUW en neemt dergelijke
schotels linzermioes tot zich als was het
nektar en ambrozijn".
Waarnemer
TAXATIE NODIG?
makelaar tamboer bellen
beëdigd taxateur
gg 01870-3477 Efl
Uitslagen Damvereniging
„Denk en Zet"
Uitslagen Damvereniging „Denk en Zet"
Sommelsdijk, d.d. 21 januari 1985.
Afdeling I
J. Dekker - J. van Hoorn1-1
A. Knape - P. Leroy1-1
I. Mackloet - B. Vis.2-0
K. Vis - H. Koese1-1
Afdeling II
W. Vroegindeweij - C. Polder 1 - 1
A. Verolme - J. Lodder2-0
C. v.d. Bos - J. Verbiest1-1
I. Koese - S. Hoogzand1-1
Afgelopen zaterdag werd de
vriendschappelijke E.H.B.O. wed
strijd voor Goeree Overflakkee ge
houden in Ouddorp, dit naar aan
leiding van het vorig jaar gevierde
40-jarig jubileum. Ondanks de ge
ringe ruchtbaarheid en het slechte
weer viel de opkomst van de belang
stelling mee.
Niet minder dan 14 ploegen hadden voor
deze wedstrijd ingeschreven. In haar ope
ningswoord stelde de voorzitter, dat het
van veel moed getuigt van de deelnemers
omz ich deze middag voor de leeuwen te
werpen, en in het openbaar kennis en
kunnen te willen meten.
De ploegen werden veel succes toe
gewenst, en een prettige en leerzame mid
dag. Ook een woord van welkom aan het
juryteam Trapman uit Giessendam welk
er beslist niet uit zagen als hongerige
leeuwen, dat zij de reis naar Ouddorp
weer hadden willen ondernemen, onder
deze weersomstandigheden. Het jury
team Trapman is voor de Flakkeese
E.H.B.O.-ers niet vreemd meer.
Ook de Lutusstudiekring „Flakkee"
werd welkom geheten welke weer voor de
slachtoffers zorgde. De opgavn waren in
overleg van Lotus en Jury samengesteld.
Als eerste kregen de ploegen de volgende
opgave uit te werken, gespeeld werd er in
twee boxen.
Na de eerste ronde waren de uitslagen als
volgt: Max. te behalen punten voor de
ploeg was 150 en voor de leiding 50.
Box A ploeg leiding
1. Sommelsdijk EPU 1143 44
2. Dirksland126 40
3. Achthuizen III108 36
4. OudeTongelI107 33
5. Ooltgensplaat106 32
6. Achthuizen II102 35
7. Ouddorp I100 32
Box B ploeg leiding
1Sommelsdijk EPU II106 41
2. Achthuizen IV106 38
3. Oude Tonge I88 37
4. Ouddorp II84 34
5. M'harnis/S'dijk80 36
6. Achthuizen I74 37
7. Nieuwe Tonge64 30
Normaal gaan de winnaars van elke box
over naar de finale, in dit geval waren er in
box B 2 ploegen met een gelijk aantal
punten geëindigd. Dit hield in dat er voor
de finale wedstrijd 3 ploegen in aan
merking kwamen, t.w.:
Sommelsdijk EPU IIals 1
Sommelsdijk EPU Ials 2
Achthuizen IVals 3
Voor elke box waren er 3 prijzen be
schikbaar en voor elke box een leiders-
prijs.
Een bijzonder woord van waardering aan
de afd. Achthuizen welke met een aantal
ongediplomeerde en een aantal welke
geen wedstrijdervaring hadden, zich toch
voor de finale wisten te plaatsen.
Afdeling III
A. Krijgsman - A. v.d. Sluijs1-1
L. Taaie - H. van Hoorn1-1
T. van Brussel - J. Kamp1-1
M. van Lente - L. van Erkel2-0
Afdeling IV
C. v.d. Groef- M. Breeman1-1
G. Zaaijer - R. Jacobs0-2
H. Schellevis - J. Groenendijk2-0
P. Verhage - J. Gebuis2-0
L. de Rooij - J. v.d. Kooij0-2
L. Kievit - J. K. de Rooij2-0
Het vaste Woord een licht (2)
„En wij hebben het profetische
Woord dat zeer vast is, en gij doet
wel, dat gij daarop acht hebt, als
op een licht, schijnende in een
duistere plaats, totdat de dag aan-
lichte en de morgenster opga in uw
harten
(2 Petrus 1 19)
„Totdat de dag aanlichte en de morgen
ster opga in uw harten".
Het licht van het Woord schijnt zolang,
totdat de dag aanlicht. Die dag is de dag
van de wederkomst van Christus. Dan zal
het volkomen licht zijn. Nu zien wij door
een spiegel in een duistere rede. Nu is alles
nog ten dele. Maar wanneer die grote dag
der dagen zal zijn aangebroken, dan is er
de volkomen klaarheid in het licht van het
Goddelijk Aanschijn.
Het eigenlijke Licht is de Heere Jezus
Zelf
Naar Jesaja's profetie: „Het volk dat in
duisternis wandelt, zal een groot Licht
zien".
„Ik", zegt Christus, „ben het Licht der
wereld"En in het boek der Openbaringen
lezen wij dat Christus verklaart: „Ik ben
de blinkende Morgenster".
En zoals in de natuur de morgenster een
nieuwe dag aankondigt, zo is, in de vol
heid van de tijd, de blinkende Morgenster
opgegaan als bewijs, dat eeiunaal de dag
des Heeren zal aanbreken. Het profe
tische Woord schijnt zolang in de duister
nis totdat de dag aanlicht.
Dan is de nacht voorbij en de duisternis
verdreven. Het licht is overbodig ge
worden, want van het Nieuwe Jeruzalem
staat geschreven: „En aldaar zal geen
nacht zijn". In die hemelstad is de zonde
weg. En als de zonde weg is, is ook de
duisternis weg. Dan is het eeuwig licht
Het profetische Woord is niet meer nodig,
evenmin als wij een lamp nodig hebben op
klaarlichte dag. De Morgenster Christus
opgegaan in de harten van al zijn volk.
Jezus Christus het volkomen Licht van
zijn kerk. Het ten dele kennen wordt een
geheel kennen. Dan zullen zij Hem zien
gelijk Hij is. Het zal zijn een eeuwig zich
zalig verheugen in de zalen van het licht.
Zijn voor dat Licht reeds onze ogen ge
opend? Willen wij in dat Licht wandelen?
Bij het licht van het Woord onze wegen
onderzoeken en doorzoeken? Wie op dit
licht geen acht geeft... wie bij eigen Ucht
blijft wandelen, zal eenmaal wonen moe
ten in het duister en aldaar zal geen licht
zijn. Nog brandt het licht van het Woord.
Nog wordt de veilige haven u gewezen.
Heb dan, tot uw behoud, acht op het
Woord van God.
Wie door genade mag wandelen in het
licht, weet dat het hier nooit de volle dag
wordt. Het blijft op aarde een duistere
plaats. Ook na ontvangen genade is het
niet enkel stralend licht. Als in ons leven
het licht van het Woord door de Heilige
Geest opgaat, dan wordt het eerst donker,
Want dat licht wijst de duisternis aan. Het
ontdekt' Het maakt openbaar wat ver
borgen was. Er komen onvermoede zon
den aan het licht die ons met schrik
vervullen. Tegen alle geboden van God
gezondigd en geen ervan gehouden. In die
ontdekking aan zonde en schuld schijnt
wel alle hoop te vergaan. Geen enkel
Uchtpunt schijnt aanwezig. Maar.... in het
koninkrijk van God gaat het wonderlijk
toe. Er is daar nooit duisternis zonder
Ucht
Waar de Heilige Geest in de ontdekking
het duister voor u maakt, daar doet Hij dit
opdat het licht van Christus te heerlijker in
uw duisternis zal stralen. In zijn genade
wil de Heere uw duisternis verdrijven. Als
uit de diepte geroepen wordt om de schuld-
delgende gerechtigheid van de Heere Je
zus Christus, dan hóórt de Heere.
Op zijn tijd zal het licht ook uw duisternis
wegvagen en wordt het ook voor u licht
Dat gaat geleidelijk. Het is niet opeens
volle dag. Eerst is er de schemering, dan
toenemende helderheid, om straks, klaar
der dan de zon, het heug'lijk licht te aan
schouwen.
Gods kinderen zijn geen wonderbomen.
Zo in de zin van: eens bekeerd, altijd
bekeerd en laat nu maar komen wat wil. Er
is ook de dagelijks bekering. Een wor
steling van het licht met de duisternis. Een
wassen en toenemen in het geloof. De
Heidelbergse Catechismus stelt in de
waarachtige bekering twee stukken:
1. De afsterving van de oude mens;
2. De opstanding van de nieuwe mens.
En afsterven is een proces dat doorgaat tot
het einde toe. Calvijn heeft daarover ge
schreven: „En deze wederoprichting
wordt niet in een ogenblik, dag of jaar
volbracht, maar God maakt deze ver
dorvenheid des vleses in zijne uitver
korenen te niet door een gedurige, ja, soms
langzame voortgang, Hij reinigt hen van
hunne vuiligheden, heiligt hen zich tot
tempelen, alle zinnen vernieuwende, op
dat zij zich gedurende hun gehele leven in
boetvaardigheid oefenen, en weten mogen
dat aan deze krijgsdienst geen einde komt
dan door de dood".
Christenen zijn nooit „gearriveerde"
mensen. Ze zijn steeds onderweg. Maar
eens komen ze aan! Door goddelijk licht
geleid komen ze aan in de Lichtstad. Een
ieder van hen zal voor God verschijnen in
Sion. Zo trekt het godsvolk voort door de
woestijn van het leven.
Totdat de dag is aangelicht en de Morgen
ster in volle glans in de harten is opgegaan.
Zij ons gebed: „Bestraal ons Heere meer
en meer met uw Licht en wil onze duister
nis eenmaal voor goed verdrijven".
„Hoe wonderbaar is Uw getuigenis.'
Dies zal mijn ziel
dat ook getrouw bewaren;
Want d'opening van Uw woord
zal gewis,
Gelijk een licht,
het donker op doen klaren;
Zij geeft verstand aan slechten,
wien 't gemis
Van zulk een glans
een eeuw'gen nacht zou baren".
B.
H.H.
De uitslag van de finale was:
1. S'dijk EPU Imet 104 pnt
2. S'dijk EPU IImet 89 pnt
3. Achthuizen IVmet 82 pnt
Het wisselschild ging voor de tweede maal
naar de nog zeer jonge afd. Sommelsdijk
EPU. Deze afd. wist in beide boxen de Ie
plaats te behalen en in de finale de 1 e en 2e
plaats.
De geplande excursie van zaterdag 26
januari a.s. zoals aangegeven in de „Ster-
na" gaat niet door.
Door een aktiedag terreinbeheer van de
Vereniging voor Natuur- en Landschaps
bescherming wordt deze excursie ver
schoven naar zaterdag 2 februari a.s. We
verzamelen dan om 9.30 uur bij de uit-
wateringssluis van het Zuiderdiep aan de
Mr. Snijderweg te Stellendam.
Van hier uit bezoeken we enkele ter
reinen waar we verschillende soorten gan
zen aan kunnen treffen zoals Grauwe
Gans, Brandgans, Kolgans en Rotgans.
Iedereen, ook niet-leden zijn van harte
welkom en deelname is gratis.
NED. HERV. KERK
Beroepen te: Achterberg J. Koppelaar,
kand. te Putten; Garderen W. J. op 't Hof
te Ouddorp; Hasselt J. Maasland te Wad-
dinxveen; Oud Vossemeer H. Poot, pred.
buitengew. werkzaamhe. (jeugdpred.
HGJB) te Heusden.
Bedankt voor: Harkema-Opeinde G.
Bikker, kand. te Zeist
Aangenomen naar: Zuid-Beijerland G.
Bikker, kand. te Zeist; Katwijk W. Chr.
Hovius te Apeldoorn.
GEREF. KERKEN IN NEDERLAND
Beroepen te: Utrecht drs. J. L. Drogen-
dijk te Westervoort-Lobith-Zevenaar;
Goes voor de geest. verz. in het psychia
trisch ziekenhuis Zeeland in Kloetinge
(part-time) M. H. W. Janse-de Jonge,
kand. aldaar, die dit beroep heeft aan
genomen; Utrecht (part-time) J. Viersen,
kand. te Zutphen, die dit beroep heeft
aangenomen; Steenwijk J. A. J. Estie,
kand. te Zwartsluis; Akkrum en Olde-
boom (Herv. Geref S.O.W.) E. v.d.
Sluis, kand. te Kampen, die bedankte voor
Akkrum.
Aangenomen naar: Haamstede drs. J.
de Vries, kand. aldaar.
Benoemingen: Per 1 januari 1985 tot
geest. verz. psych. ziekenhuis Wolfheze
(full-time) W. E. M. Honig te Wolfheze,
die deze benoeming heeft aangenomen.
Te Gieten en Kielwindeveer benoemd tot
past werker (part-time) dr. O. C. Broek
Rloefs, em. pred. te Zuid-Laren, die deze
benoemingen heeft aanvaard.
Meer informatie bij de vogelwerkgroep
van de Vereniging voor Natuur- en Land
schapsbescherming Goeree Overflakkee,
tel. 01878 - 1045 of 01879 - 2391.
GEREF. KERKEN (Vrijgemaakt)
Beroepen te: Buitenpost en Kralingsche
Veer (Krimpen a/d IJssel) J. J. Dronkers
te Wetsinge/Sauwerd.
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen te: Den Haag-Zuid J. Plan-
tinga te Leeuwarden; Maassluis B. de
Graaf te Zierikzee; Delft A. Bijkerk te
Putten.
Afscheid Ds. G. Hamstra te Elburg: In
verband met zijn vertrek naar de Free
Reformed Church of North America in
Clifton nam ds. Hamstra afscheid van z'n
gemeente in de Gereformeerde Ichtus-
kerk. Hij deed dit met de woorden uit
Matth. 28 18: „Mij is gegeven alle macht
in hemel en op aarde". Na de dienst
volgden toespraken van: ds. B. Bijleveld,
namens de classis Zwolle, ds. G. Blom
namens „Bewaar het Pand" en ouderling
Dokter namens kerkeraad en gemeente.
NED, GEREF. KERKEN
Bedankt voor: Marknesse i.c.m. Zwart
sluis L. G. Compagnie, kand. te Kampen.
Aangenomen naar: Zaandam-Oostzaan
L. G. Compagnie, kand. te Kampen.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Beroepen te: Unionville-Bradford(Can.)
J. C. Weststrate te 's-Gravenpolder; Dor
drecht J. W. Verwey te Ridderkerk.
Bedankt voor: Rotterdam-Centrum A.
Hoogerland te Dirksland; Rotterdam-
Zuidwijk-Pendrecht-Lombardijen P. Blok
te Capelle a/d IJssel; Waarde R. Boo
gaard te Leiden; Benthuizen en Rotter-
dam-IJsselmonde A. Moerkerken te
Nieuw Beijerland; Poortugaal A. Hof
man te Aalburg; Gouda J. W. Verwey te
Ridderkerk; Krimpen a/d IJssel Chr. v.d.
Poel te Yerseke; Terwolde-De Vecht J.
Mijnders te Veenendaal; Nieuwdorp i.c.m.
Wolphaartsdijk A. Bac te Bodegraven;
Werkendam W. Hage te Kruiningen.
Tweetal te: Rijssen-Noord J. M. Kleppe
te Apeldoorn en J. Mol te Elspeet
VERVOLGVERHAAL
door Fenand van den Oever
- 23 -
G.F.CallenbachB.V.—Nijkerk
En als hij het morgen weer zag, zou hij, in zijn drift, het
denkelijk weer zeggen. Hij kon niet zien, dat een grote
vent een kleine jongen trapte of dat ze ouwe Joost Sas
lieten zeulen. Daar had hij net zo'n hekel aan als aan de
kater van de overbuurvrouw, die de mussen wou
opvreten. Ook zo gemeen.
Maar moeder zou het best vinden, dat hij toch maar
naar Wijnand ging. Eerbied voor God en ontzag voor
de schipper, had ze hem voorgegaan.
Hij kwam achterin.
Dirk de Niet sliep, Wijnand ook.
Ouwe, zei hij.
Er kwam geen antwoord. Alleen een zwaar gesnork
hoorde hij.
Arend-Michiel riep nogmaals en stootte aan:
Ouwe.
Wijnand deed zijn ogen open. Ze waren meteen helder
en erin zag hij weer hetzelfde laatdunkende: wat durf jij,
snotneus, tegen mij te zeggen....
Wat hebbie?
Ouwe, ik heb spijt, ik had niet zo mogen spreken, wilt
u 't me vergeven, ik was zo opvliegend.
Eerst zei Wijnand niets. Toen boog hij voorover en
keek naar de kooi van de stuurmansmaat. O, Dirk sliep.
Ze waren dus samen. Hij ging overeind zitten en streek
z'n vereelte behaarde hand door het stekelige haar van
Arend-Michiel. Hij zei:
't Is zo wel goed, man. Je had gelijk, eigenlijk, ik was
laf, ik kon m'n eigen geeneens beheersen. Maar laten
we er nou maar zand over doen. G a maar te kooi. ...En
hij zag de uitdrukking in zijn ogen veranderen. Ja,
ouwe, dankie.
Arend-Michiel sloop naar boven en in zijn doffe hoofd
kwam toch weer een ontzaglijke verering voor Wijnand
Hoogendijk. Wijnand was anders dan het volk dacht en
hij was knap, knap, knap....
Toen rolde hij als een keisteen op zijn strozak.
Een thuisreis is altijd boordevol verwachting.
Déze maakte daarop geen uitzondering.
Integendeel: blij en veel narigheid vergeten
liepen ze de andere dag weer aan dek. Ze hadden, voor
hun gevoel, nu een herenbestaan. Sommigen waren
gewassen, de meesten hadden zich geschoren en ver
schoond, en spraken ze tot elkaar als nu de vis
maar een beetje prijzig was, konden ze hun dankbaar
heid niet aan.
Het enige werk aan dek was wachtjes-kloppen en een
paar vaten kelen en lippen dichtslaan. Dat laatste deed
Joost Sas. Hij beroemde zich graag op zijn oude
rimpelige handen, ongevoelig voor de venijnige beet
van het grove mijnzout De anderen betuigden hem
daarvoor hun dank.
Terwijl ze zo naar het op z'n gemak-aan gekuip van
Joost stonden te kijken, zei Dirk de Niet, terwijl
Wijnand Hoogendijk naast hem stond:
De beug is net een kraamvrouw, jongens, denk ik
altijd maar....
Ze keken hem vragend aan. Hoe bedoel-ie?
Ja, assie d'r voor staat denkie: och mense, daar kom
ik nooit door. En nou we met een lief schepie vis naar
huis gaan, zeggie: allegaar rozegeur en maneschijn....
Toen m'n wijf onderlaatst van de jongste lee, ben ik op
die vergelijking gekomen.
Ze lachten en gaven hem gelijk. Die praat stond ook
Wijnand Hoogendijk kennelijk aan. Hij wou veel
goedmaker! natuurlijk niet waar het volk bij was!
want hij begreep best, dat er veel onredelijks in zijn
houdingjegens de stuurmansmaat school. Achterin liet
hij dat goed merken.
Hij zei:
Dirk, ik val weleens raar uit, wees nu maar niet
kwaad meer op me. Ik heb ook altijd dat gekke over me,
als ik niet mopper, vang ik niet... En om die woorden
nog eens te onderstrepen, dook hij in zijn stoppekist en
haalde een doos sigaren voor de dag. Hier, zei hij: Jij
bent toch wel een goeie stuurman....
En Dirk antwoordde:
Ouwe, zand erover, zo wie zonder zonden zij, zeg ik
maar, en hij zei niets meer.
En zo maakten de meesten, die woorden met elkaar
gehad hadden, om akkefietjes veelal, het weer goed met
een verse pruim tabak of een boterballetje.
De Zorg en Vlijt zette koers naar IJmuiden. Dat lag
voor de hand. De spartelende bunvis moest tot in de
haven kunnen blijven leven. De IJmuider-haven is zélf
een stukje zee. Met de zoutevis zeilden ze altijd door
naar Vlaardingen. Het water daar is alleen bij noord
westenwind en springtij nog maar brak.
De meestén voorin begonnen alvast de brief te schrij
ven. Van naar huis gaan zou deze reis wel niks komen,
nu er te vangen viel. Wijnand wilde natuurlijk een dag
na binnenkomst weer uit. Had hij reeds goed genoeg
doen voelen. Ze konden hem geen ongelijk geven,
zeiden ze, alsof ze dat durfden.
Ze zaten bij elkaar en schreven: lieve en een naam en
dan beten ze op hun potlood en keken elkaar aan. Weet
jij nog wat? Wat heb je eigenlijk te schrijven als je
gezond bent? Het beste was maar om af te spreken:
geen tijding, alles wel. O, ja, dat we mooi weer hebben
gehad en een lekker visserijtje, dat we de besomming
nog niet weten, maar die schrijven we er wel onder....
O, ja, en 't een na het ander schoot te binnen. Want ze
hadden zoveel als het erop aankwam. Ze hadden
allemaal, op Piet van de Zwan dan na, wel een warm
holletje in Vlaardingen, waaraan ze het beste toever
trouwden. Soms zeiden ze er wat over tegen elkaar.
Bijvoorbeeld: hoe zou het nou met die kleine meid van
me zijn? Of: ik ben zo nieuwsgierig hoe het met de
remetiek van m'n vrouw is afgelopen. Of: wist jij, dat
die jongste van me zo merakel leren kan? Daar zou nog
weleens een meester uit kunnen groeien. En dan zeiden
ze meelevend: sjonge, is-'t-waar? Want zeg toch, dat
het tot meester brengen een ongelooflijk end is.... En
tenslotte zeiden ze niets meer en schreven door, twee,
drie vellen vol en een Hevig woordje ertussendoor, maar
dat verzwegen ze natuurlijk voor elkaar.
Twee schreven helemaal niet Piet van der Zwan en
Aai van Noordt
Piet zei:
Ik heb geen briefte wachten en er wacht niemand op
een brief van mij. Ik heb immers geen mens meer. Hij
zei het zonder meelij te willen wekken.
(wordt vervolgd)
H: H: H:
Tevens Taxi (dag en nacht bereikbaar).
P. Vroegindeweij, Emmalaan 18, Middelharnis
Tel. 01870-2996
