EIUVtlDEII-tllEUWS
Presentatie modellaar 1985
in de Victoriahal, Philipshoof jesweg
18, 19, 20, 21,22 december
MICHELIN
Aannemingsbedrijf C. Boeter en Zn B.V.
te Middelharnis levert topprestatie
Aan promoting Oostflakkee komen
geen hoge hoed en toverstaf te pas.!
CITROEN HESSELINK BOSDREEF1 DIRKSLAND
TOTAL
Geopend: is t/ 21 dec. van 10 - 21 uur
2e Blad
DINSDAG 18 DECEMBER 1984
No. 5356
Raad Oostflakkee:
Alleen de beide SGP leden van Dam
en Breeman hebben zich in de don
derdagavond gehouden raadsverga
dering verklaard tegen beschikbaar
stelling van een bedrag van f55.000,-
voor het plegen van een promotie
beleid ten behoeve van de gemeente.
De promotieactiviteiten zouden
nieuwe bedryven moeten aantrekken,
bestaande moeten stimuleren en de
recreatie in de gemeente moeten aan
trekken, in welke activiteiten een
Adviesbureau zal adviseren ten koste
van de gevraagde 55.000,-. De
beide SGP vertegenwoordigers zei
den hardop dat ze dat bepaald niet
zagen zitten....
„Ik zet er grote vraagtekens bij", maakte
dhr. J. van Dam duidelijk. Voor het aan
trekken van recreatie lopen wij niet warm
en voor ons hoeft dat dan ook niet"
verklaarde hij. Ook kon hij er moeilijk in
gelukken dat het het bureau wél zou
lukken waarin drie burgemeesters niet zijn
geslaagd: „drie burgemeesters en hun staf
hebben steeds geprobeerd bedrijven aan te
trekken maar tot op heden is dat nog niet
gelukt". „Ik geloof niet in de wonderen
van adviesbureaus die misschien wel
mensen met een hoge hoed en een
toverstaf hebben", liet dhr. van Dam wat
schamper weten.
Daarentegen was dhr. Bax (WD) wel
ingenomen met het voorstel en hij hoopte
dat in de promoting feitelijk zaken zullen
worden meegenomen als de aanwezig
heid - volgend jaar - van een middelbare
school, de aanleg van de Philipsdam
waardoor Oude Tonge ten opzichte van
het achterland centraal komt te liggen
to.v. het Rijnmondgebied. Misschien zou
er-zo overwoog dhr. Bax - ook een
definitief einde kunnen worden gemaakt
aan de naamsonbekendheid van Oost
flakkee dat die extra handicap als sinds
haar geboorte in 1966 meedraagt toen de
nieuwe gemeente niet een van de namen
van de bestaande dorpen kreeg.
Geen hoge hoed of toverstaf.
In zijn beantwoording maakte burg. de
Vos snel duidelijk dat het Adviesbureau
noch hoge hoed noch toverstaf hanteert
maar slechts adviseert hoe de gemeente
het best naar buiten kan worden gepresen
teerd. „Wanneer we wonderen verwach
ten zullen we die zelf tot stand moeten
brengen", zo legde de voorz. de raad voor,
benadrukkend dat het promotiebeleid een
grote inzet vraagt van het tot als ge
meentebestuur, ook van de individuele
raadsleden die elk voor zich wat kunnen
doen aan een grotere naamsbekendheid.
De voorz. kon mededeling doen van de
oprichting van een Vereniging van be
drijven die in Oostflakkee zijn gevestigd,
zodat die Vereniging voortaan gespreks
partner zal zijn.
„Het is absoluut nodig door be
drijven aan te trekken de werk
gelegenheid te bevorderen en de
jeugd en hen die vanuit Rijnmond
zijn „teruggestuurd" een kleine
kans op werk te geven. Pas als we er
alles aan gedaan hebben kunnen we
onze eigen inwoners recht in de
ogen kijken", vond de voorzitter.
„Waarom is er geen eilandelijk promotie
beleid?" was een wedervraag van dhr. van
Dam. Het was een vraag waarop dhr.
G.W.J. Poortvliet inhaakte met dien
verstande dat hij inzag dat dat helemaal
niet kan omdat niet alleen elk vogeltje-,
maar ook elk gemeentebestuur zingt zoals
ze gebekt zijn:"...de duinen van Ouddorp,
de gorzen van Herkingen en de haven-
mogelijkheden van Oostflakkee zijn alle
maal verschillend. Maar als een verslag
gever die het bezoek van Staatssecretaris
Ploeg wil verslaan Oostflakkee niet weet
te vinden, dan is er heel duidelijk iets mis",
was sprekers constatering.
Voor burg. de Vos had een eilandelijk
promotiebeleid overigens best gemogen
en hij meent dan ook dat dat best zou
kunnen. Weliswaar zijn de gemeenten van
elkaar verschillend maar er zijn tot op
zekere hoogte ook paralelle belangen
m.b.tde economische ontwikkelingen. Op
sommige gebieden zou weliswaar van
onderlinge concurrentie sprake kunnen
zijn maar wanneer een bedrijf zich in
Middelhamis vestigt kan dat zeker uit
straling hebben naar de andere gemeen
ten", overwoog drs. de Vos en zo bezien
vond hij dat een eilandelijk beleid best zou
kunnen.
Weekmarkt Ooltgensplaat
De raad werd voorgesteld de plaatselijke
Marktverordening op een aantal onder
delen te wijzigen. Eén daarvan was de
opname in de verordening van de week
markt te Ooltgensplaat die- zo menen B
en W te hebben geconstateerd- zowel van
de zijde van de kooplieden als de be
woners positief wordt benaderd. Vanuit
de ondememersver. is een meer genuan
ceerd standpunt bekend, in die kring wordt
weinig gevoeld voor continuering van de
markt in de winterperiode. Besloten is in
de winterperiode een maximum van 6
kramen te laten gelden tegenover 15 in de
zomerperiode. Nu de raad de Marktver
ordening accepteerde en daarmee besloot
tot instelling van een officiële markt te
Ooltgensplaat - nu aan de Voorstraat
maar later zo mogelijk onder aan de
Molendijk - betekent dat dat de dinsdag
ochtend - markt aan de Kerksingel zal
gaan verdwijnen ingevolge art. 196 van de
Alg. Politie verordening.
SGP vertegenwoordiger dhr.Breeman
toonde zich duidelijk weinig ingenomen
met de Plaatse markt:,,..we zijn bezig de
middenstand van Ooltgensplaat de nek
om te draaien terwijl wij als gemeente
bestuur ook voor hen het goede zouden
moeten zoeken", zo stelde hij wat bitter
vast, zich samen met zijn fractiegenoot
van Dam uitsprekend tegen de Ooltgens-
plaatse markt
„Als wij niet tot het mstellen van een
markt zouden besluiten zou dat niet
voorkomen dat er marktkramen in Oolt
gensplaat zouden komen", wierp de
voorzitter tegen. „Er liggen al meerdere
aanvragen ter behandeling wanneer de
raad de officiële markt af zou wijzen", liet
hij weten. Marktkramen zouden -bij het
ontbreken van een officiële markt- alleen
maar kuimen worden geweerd wanneer de
openbare orde in het geding zou komen,
niet echter op grond van economische
overwegingen. „Als het zo zou zijn dat
plaatselijke bedrijven van de markt een
laatste tik zouden krijgen dan zou zo'n
ondernemer te eniger tijd tóch de pijp aan
Maarten hebben moeten geven", over
woog de voorz. die harde realiteit
„Na de komst van Euro Discount, ook een
soort markt, zijn er in Oude Tonge 12
middenstanders verdwenen", stelde dhr.
Breemen vast Samen met dhr. van Dam
sprak hij zich tegen de marktverordening
uit.
«PVlMHtt
«i
ffm^Êmmm
mmtm
^m
wm0
22 dec. van 10-14 uur
mm
mm
«iP«i
mm
tmmmmmmmmm
tm
Verkoop brandweerkazerne
Oude Tonge
De leeggekomen brandweerkazerne te
Oude Tonge, uitziend op de haven bleek
een begeerd object te zijn. B en W hadden
al overeenstemming tot verkoop aan de
Postduivenver. a 20.000,- bereikt toen
de raadscommissie zijn verlangen depo
neerde dat ook met andere belangstellend
en zou worden onderhandeld. Dat bleken
er vijf te zijn van welke de naastwonende
F am. Visser de hoogste inschrijving
pleegd, 34.000,-. De raad ging er Öians
mee akkoord het pand aan de F am. Visser
te verkopen. De duivenver. had zich
overigens al teruggetrokken i.v.m. te
verwachten planologische bezwaren. De
plannen van de Fam.Visser, de kazerne
bij hun woning te trekken lijken die
bezwaren niet op te zullen leveren.
Voorbereidingscrediet
Gemeentekantoor
Accoord werd gegaan met het voorstel
een voorbereidingscrediet van
150.000,- beschikbaar te stellen voor de
bouw van het nieuwe gemeentekantoor te
Oude Tonge op de hoek Tonisseweg-
Ruychrockstraat.Er worden momenteel
stappen ondernomen om tot de keuze van
een architect te komen. Er wordt voor
alsnog van uitgegaan dat het gemeente
kantoor voor 4 miljoen gerealiseerd zal
kunnen worden.
De heren Moerenhout (CDA) en van
Dam (SGP) onthielden hun medewerking
omdat zij een andere en goedkopere
oplossing voorstaan. Dat zou ook dhr. L.
Hokke verkozen worden maar dhr. Hokke
besloot loyaal mee te werken aan de
uitvoering van het genomen raadsbesluit
tot nieuwbouw in Oude Tonge. Dat leek
de voorz. ook de juiste opstelling.
De bouw van het bestel en bodehuis aan de Matelingeweg te Rotterdam
door Aannemingsbedrijf C. Boeter en Zn B.V. te Middelharnis, met als
architekt: Ingenieurs en Architektenburo Marius Magrijn te Schiedam
is voortreffelijk gerealiseerd. In nauwelijks 4M maand tijds heeft
bouwbedrijf Boeter een kant en klaar bestel- en bodehuis gebouwd voor de
Coöperatieve vereniging Centraal Bode- en Bestelhuis U.A. te Rotterdam.
In dit gebouw zijn 29 beweegbare laadperrons opgenomen die aanpasbaar
zijn aan de hoogte van de laadbakken van vrachtwagens.
Dit projekt is gebouwd als z.g.n. tum-key
projekt dat wil zeggen dat de aannemer bij
oplevering de sleutel overhandigt aan de
opdrachtgever, zodat deze het gehele ge
bouw en eventuele installaties bedrijfs
klaar in gebruik kan nemen.
De bouwsom bedraagt 4.313.750,
waarin de volgende werkzaamheden be
grepen zijn:
Architekten honorarium voor bestek en
tekeningen; constructie berekeningen en
tekeningen; elektrische installatie met
armaturen, telefoon, telex, intercom, com
putervoorzieningen e.d.; complete bevei
ligingsinstallatie; de algehele inrichting
zoals vloerbedekking en meubilair, balies
e.d.; de inrichting en bestrating van het
terrein met hekwerken en poorten; lucht
verversingsinstallaties; laadperrons.
De totale oppervlakte van de gebouwen en
terreinen is 14000 m' waarvan 6000 m^
bebouwd is inkl. 600 m^ kantoor. Dit
bodehuis wordt 24 uur per dag gebruikt als
opslag en distributiecentrum voor expedi
teurs in Nederland.
Ook door de Flakkee Expresse te Mid
delhamis worden regelmatig bij dit cen
trum goederen afgehaald en aangeleverd.
Boeter heeft dit werk gedaan met ca. 40
medewerkers en ca. 4U personen
onderaannemers.
Dat dit werk naar volle tevredenheid en
met lof van de opdrachtgever zo gereali
seerd kon worden, is mede aan deze
mensen en de organisatie van het bedrijf te
danken.
De opdracht werd verkregen doordat Boe
ter, in tegenstelling met andere grote
bouwbedrijven, de garantie kon geven dat
binnen de gestelde bouwtijd het geheel
kant en klaar opgeleverd zou worden.
Ook meerdere bedrijven van Goeree-
Overflakkee, zoals Schildersbedrijf de
Vogel, Stekelenburg Staalwerken, Esse-
link Bouwmaterialen, Mosselman en Kor
teweg kozijnen, Tegelhandel Rien Pee-
man, werden ingeschakeld.
Zoals de foto laat zien betreft het de bouw
van een tweetal loodsen welke dienen tot
magazijn, overslagloods en een kantoor.
Ook in Rotterdam heeft men nu begrepen
dat de Flakkees bouwer Boeter beschikt
over uitstekend personeel die de vakbe
kwaamheid en de know-how hebben om
dergelijke projekten te kunnen bouwen.
VERVOLGVERHAAL
doorFenand van den Oever
- 14 -
G.F.CallenbachB.V.—Njjkerk
Acht mijl hield de Zorg en Vlijt staande. Daarom werd
de sloep door allen eenparig geroemd. Welke stomer
liep het? Ze holden voor de wind weg. Arend-Michiel
bleef maar zo'n beetje op het voorschip bij de prikken
en Joost Sas, die de potten spoelde. Van beginafaan
had hij een hoop voor Joost Sas gevoeld, zoals vroeger
voor opa. De wind woei zo lekker langs zijn hoofd. Z'n
haren wapperden ervan. Na een poosje rechtte Joost de
stramme rug. Hij keek hem aan en vroeg:
Hoe oud ben je, Arend-Michiel?
Bijna achttien, Joost.
Jonge, jonge, zeventien jaar, wat hebbic nog een
heerlijk leven voor de boeg.... Joost hield zo van het
leven.
'k Wou, dat ik in jouw schoenen stond.
Arend-Michiel wist niet goed, wat hij daarop ant
woorden moest Hij werd een stuk dankbaarder en zei
alleen:
Jij bent maar stil van aard, niettan Joost?
De oude man glimlachte een beetje. Hij zag het zuiver
in het schijnsel van de snotlamp.
Och, dat werd je in mijn jonge jaren wel. M'n eerste
reis maakte ik op m'n zevende jaar, op een logger van
Harwegen en Den Breems. We waren dertien weken
uit voor acht last... Nou, dan lee ik 's avonds in 't
geheim te sjimpen om m'n moeder, die me aan de wal
met een brok en een zoen naar bed bracht Nou, en dan
worrie wel een tikkie stiller van aard.... Hij wachtte
even. Tóen:
Maar 't was niks erg, hoor, o nee. Later gingen we
met de hoekers naar Palermo om appelsienen en naar
Portugal om zout en wijn en naar IJsland. Man, wat een
tijd was dat 's Winters ook in de vaart.
Naar IJsland, zeggie, Joost en Palermo? Arend-
Michiel ging vragen, want hij wou meer weten, veel
meer, hij wist nog veel te weinig. Maar Joost brak af.
Nou niet, niet nou, 't is vanavond te briesig aan dek,
als we eens een oppertje hebben. Ik moet oppassen voor
de remetiek. En hij daalde af naar beneden. Gebogen
door de arbeid, dankbaar voor wat hij bezat
En zo stond hij telkens met die en gene een praatje te
maken. Joost kon nog niet in de kooi geweest zijn of
Wijnand was alweer bij hem.
Hoe is het?
Best
Beiden bogen ze zich over de bak. Hun gezichten waren
dicht bij elkaar.
Uit Wijnands mond woei hem een branderige adem,
sterk van het vele drinken, tegemoet.
Gelukkig, zei hij. Sinds je kwam heb ik niet zoveel
rust meer gehad.
Wijnand Hoogendijk sprak veel meer dan gewoonlijk.
't Was of hij, in de duisternis van deze late avond, nu
toch niemand anders hem zag, dat stugge, trotse,
hooghartige voor een ogenblik aflei.
Och man, zei hij, ik ben zo voor de prikken, d'n heer
niet d'n heer niet hij begon hikkerig te herhalen,
waaruit Arend-Michiel opmaakte, dat Wijnand rijke
lijk veel gedronken had.
Weetje wat het ergste is? vroeg hij. Wijnand wachtte
niet op antwoord.
Terug naar huis moeten vanwege de dooie prik
ken.... 'k Hing me liever aan de bezaan op. En daarom
vind ik het zo fijn, dat jij kijkt maar dalijk moetje eens
een tukkie gaan doen, want op de visserij komt er weinig
van. Hier, hij gaf hem een sigaar en weer boog hij zich
over de bak en voelde met zijn hand naar de beweging in
het water. Diezelfde hand gleed langs de wandden van
de bak. Hij betastte de prikken en zuchtte dankbaar.
Maar wij komme niet van de dooie prikken, wij
houden ze wel levend.
En toen strompelde hij weg. Helemaal stevig op zijn
benen stond Wijnand niet meer.
Daarna was Arend-Michiel een tijdje alleen. Hij keek
naar de lucht soms, waarin een hompje maan hing, dat
van tijd tot tijd mild door de wolkenflarden gluurde.
Emevens pinkelde een menigte van sterren. En be
neden hem stroomde het water, die onmetelijke plas
van de grote vissersbank. Het sprong tegen de boeg,
vloeide gracieus uit langs de flanken, stortte zich over
alles heen en stroomde, uitgevochten, door de spui
gaten. Hij was geschoeid, zwaar ook. Oliejas aan,
zuidwester op, met laarzen tot aan de buik toe. Hij
moest zich soms vasthouden en dronk, tegen wil en
dank, telkens teugjes zout water. Datzelfde beet hem in
de ogen. Het was een wild en ruw bestaan. Oók een fijn
bestaan en als hij Wil Struis tot vrouw krijgt en een
eigen schip, verlangt hij niets meer. Aan de wal was het
rustiger. Ze werkten er zoveel uur vast met een schop in
de grond en streken 's avonds achter de kachel neer en
's zaterdags een vast traktement op. Zij, de visserlui,
hadden niets zeker; geen bed, geen uren, geen loon. En
toch, laat ze maar pochen op dat herenleven, hij zou
niet anders willen dan varen.
Dries Storm en Giel van Deventer hadden natuurlijk
getweeën de wacht. Al die tijd hadden ze samen staan
te kibbelen. Alles in gemoede. Kwaad werden ze nooit
op elkaar.
Om beurten kwamn ze ook eens bij hem. Eerst Dries.
Arend-Michiel draaiide een piraatje omdat Dries' han
den zo nat en koud waren. Dries sprak hem over de
bond. 't Werd tijd, dat hij zich in liet schrijven. Met
geloof had dat niks uitstaande, je kon best lid zijn en
naar de kerk gaan. Hij voelde toch ook wel, dat er
verbetering moest komen. Daar stond hij nu al een paar
uur voor het kapitaal bij die rotprikken.
Och, zei Arend-Michiel, ik zal er eens over na
denken, maar als d' n heer niet verdient, kunnen wij toch
niet verdienen?
Daarom ging Dries, die naar het roer liep, schateren.
Hij zei niets, maar dat hatelijke lachen kon hij niet
verdragen. Hij had liever gehoord dat hij gek was of zo.
En even daarna kwam Giel van Deventer. Och, één
flinke vent kon het nu best af te roer.
We kennen mekaar nog niet zo best zei Giel.
Nee, dat was zo.
Natuurlijk, we weten wel van mekaars Van. Maar....
Arend-Michiel wilde liever niet verder luisteren. Hij
hield de snotlamp boven de bak om te zien of de prikken
nog goed zaten, maar Giel liet niet los.
't Is toch wat ging hij verder, om met zulk rotweer
hier te staan, terwijl de mens in het paradijs had kunnen
wezen. Wat heit die zondeval ons toch angedaan....
Alle twee te roer, brulde een stem, die raasde als de
wind. Het was Wijnand Hoogendijk, die weer aan dek
kwam. Hij had dat geloop, van z'n kooi uit wel
gehoord. Normaal zou hij er niet om gegeven hebben.
(wordt vervolgd)
^^^^4.4.l^l^^^.J^4.,fl^l^^.:^4.J^J^l^J^J^J^l^l^4.:^^J^l^lfJ^l^l^4.>fl^l^4■*¥**4■**4■**4■**********4■4■***
