EIUVriDEII-niEUWS Raad Dirksland knipte wat franje weg; maar tóch kerstpakketten van gem. personeel Beantwoording Bijeenkomst Verzorgende Beroepen Bij vaststelling begroting 1985: Deel van voorgestelde bezuinigingen door raad afgewezen 2e Blad DINSDAG 27 NOVEMBER 1984 No. 5350 TAXATIE NODIG? makelaar tamboer bellen beëdigd taxateur 01870-3477 CÏ3 DD Dirkslands gemeentebestuur heeft donderdag een historisch moment beleefd toen de nieuwe raadzaal in gebruik werd genomen. Dat gebeurde al 's morgens om half 9, in verband met de tijdrovende behandeling van de gemeentebegroting, vergezeld van de wens van de raadsvoorz. burg. Oversier dat deze dag een voorbeeld zou worden van de manier waarop het raadscollege in deze nieuwe zaal met elkaar kan omgaan. De algemene beschouwingen waren redelijk vriendelijk getoonzet. In één daarvan werd waarderend vastgesteld dat de uitgebreide aanbiedingsbrief van B en W tegemoet komt aan de te stellen eisen van openbaarheid van bestuur en ze de democratische instelling van het College onderstreept. Waarderende woorden waren het, gesproken door CDA vertegenwoordiger dhr. D. A. H. van Dis. Maar wacht eens, al in de eerste be schouwing, gesproken door dhr. E. Es- huis (PvdA) werd veel minder vriendelijk jegens het College gedaan. Ze betuttelen teveel, zeker waar het zaken betreft in de religieus politieke hoek. Met name bekriti seerde dhr. E shuis dat waar het de horeca- sluitingstijden van de „Victoria" (pro bleem) hallen betreft. „Wij, en gelet op de verkiezingsuitslag velen met ons ervaren deze betutteling als kwetsend; tegen alle normen van onze democratie die ons lief is wordt getracht een groot deel van de gemeenschap leefregels op te leggen die de hunne niet zijn. Wederzijds respekt daarover is ver te zoeken", stelde dhr. Eshuis verwijtend vast. „Erg ingenomen" verklaarde dhr. Es- huis zich met de totstandkoming van het verzorgingshuis „Geldershof', temeer omdat de bewoners niet zullen worden geselekteerd op geloofs- of levensover tuiging ingevolge een statuaire waarborg, maar desniettemin acht dhr. Eshuis het waarschijnlijk dat dat compromis op ge spannen voet staat met de samenstelling van het bestuur waarom G.S. de ont wikkelingen met argusogen zullen gade slaan en dat leek zijn volstrekte instem ming te hebben. Nee, dhr. Eshuis zat er stellig niet als een tevreden man, hoe zou hij ook, geregeerd door een kabinet dat een onrechtvaardig beleid voert, waarmee de lagere Overheid bij voortduring wordt geconfronteerd. Deugd deed het dhr. Eshuis daarom dat een zijner partijgenoten tot Emgocommis- saris is benoemd: „voor ons een erkenning en een instrument om de kosten van het levensonderhoud tot aan de voet te kun nen volgen", aldus dhr. Eshuis. „Schraalhans is keukermieester bij het lokaal bestuur", zo signaleerde dhr. Es huis wrang, en hij weet dat aan het regeer akkoord van het kabinet Lubbers. Het meest kwalijk vond hij dat de bezuini- gingspolitiek juist bij de meest kwetsbare groepen culimineert, waarbij hij ,,de be scherming van de minder en minst draag- krachtigen juist als de leidraad voor het politieke handelen van zijn partij propa geerde. Samenvattend verklaarde dhr. Eshuis dat „de onrechtvaardige projektie van het regeringsbeleid op de gemeentelijke ruif hem slecht bevalt: „Het paard vermagert waardoor de gemeentekar steeds slechter kan worden getrokken. Herschikking, toetsing en doelmatigheids bevordering lijken dhr. Eshuis dan ook de meest ge schikte krachten. Op tijd de teugels vieren zodat voldoende kracht aanwezig is om links af te slaan, dat is de richting om de kosten van het levensonderhoud in de hand te houden", zo adviseerde dhr. Es huis. Dhr. Koningswoud (SGP): Complimenteur jegens het College en de raadsvoorz. was dhr. Koningswoud, na mens de SGP fractie. „Wij hopen dat U de aanwezig geachte deskundigheid in de praktijk zult brengen en onze gemeente zult kunnen behoeden voor een art. 12 status; onze fractie kiest dan liever voor art. 36 (van de Ned. Geloofsbelijdenis"!) Uet dhr. Koningswoud weten. Behoudens een aantal zaken leek dhr. Koningswoud redelijk tevreden en hij voor zag dan ook dat de wensen van de ge meente in toom zullen kunnen worden gehouden. Dingen echter die de Dirkslandse ge meenschap steeds hoger verbazen dienen echter snel te worden opgelost, waarbij dhr. Koningswoud doelde op de al maan den afgesloten brug over de Boezem die gerepareerd of vervangen moet worden. „Wellicht is uw College wel in staat tot dat waartoe onze fraktie geen mogelijk heid ziet, namelijk het aan de inwoners van Dirksland kunnen verkopen waarom al de berekeningen zo lang moeten du ren", vroeg dhr. Koningswoud het Col lege wat schamper af. ,,Niet eens" verklaarde hij zijn fractie met de verhoging van de loonkosten met 30.000,om de werkdruk van het personeel te verminderen. „Verbaasd", verklaarde dhr. Koningswoud zich daar over, waarom hij het College vroeg eerst een jaartje te werken in het nieuwe ge meentehuis af te wachten af te wachten om daarna waarschijnlijk te constateren dat de motivatie tot vernieuwbouw wer kelijkheid was, n.l. het efficiënter en over zichtelijker werken met meer arbeids vreugde e.d. wat de prestatie per man of vrouw zeker ten goede zou komen. In het verloop van zijn beschouwing tekende dhr. Konings woud o.a. aan dat de SGP fractie uiteraard van mening is dat het verschil tussen kosten en opbrengsten van sportvelden bijna onverantv/oorde vormen gaat aannemen. Spr. bezag dat de kosten van 1979 tot 1984 zijn gestegen met 65.000,— naar 142.000,— ter wijl de opbrengsten slechts met 2.270,- toenamen. Een sterkere beperking van de kosten leek heia dan ook zeer gewenst; „uitgaande van tie cijfers in 1984 bereikt men met 5% kostenbesparing hetzelfde als met 60% bijdrageverhoging", legde dhr. Koningswoud het College voor. Hij besloot zijn beschouwing met de waarschuwing dat het als raad bezig zijn alleen vruchten geven zal als de wens van het College van B en W in vervulling zal gaan, n.l. dat er in 1985 onder 's Heeren zegen zal mogen worden gewerkt. Dhr. D. A. H. van Dis (CDA): ,,Erg krap", vond dhr. van Dis de opzet van de begroting. Hij meende dat er wat paniekerig aan de primitieve begroting is gesleuteld en voorzag dan ook dat de toe gepaste 5% kortingen op subsidies e.a. tot gevolg zal hebben dat het straks over schrijdingen gaat regenen aangezien de exploitatietekorten van de stichtingen moeilijk of in het geheel niet kunnen worden beïnvloed. Dat alles beschou wend meende dhr. van Dis te moeten vaststellen dat het er minder zonnig uitziet dan het aanvankelijk leek. Dhr. van Dis-blikte ook op de bezuini gingen op de „secundaire arbeidsvoor waarden". „Vorig jaar is de gemeente- koek geschrapt, daar kun je vrede mee hebben, want dat treft alle burgers. Nu zijn het met name de secundaire arbeidsvoor waarden van het personeel, als de reis en telefoonkostenvergoedingen, alsmede de kerstpakketten en het personeelsreisje die het hebben moeten ontgelden. „De hele affaire is slecht overgekomen bij het personeel en heeft alleen furore gemaakt bij de eilandelijke pers", zo schamperde dhr. van Dis. Bij alle problemen die dhr. van Dis aanstipte deed het hem deugd vast te mogen stellen dat het economisch herstel in ons land doorzet en het aantal werk lozen de laatste maanden met enkele tienduizenden is afgenomen. Hij betreur de het in dat kader dat het de gemeente aan voldoende middelen zal ontbreken om de werkgelegenheid te stimuleren. „Van het bedrijfsleven zal het moeten komen en ook van daaruit zal een eventuele arbeidstijd verkorting verdiend en betaald dienen te worden", aldus dhr. van Dis, zijn hoop vestigend op het verder aantrekken van de economie en het toenemen van de be drijvigheid iii gemeente en in de streek. Dhr. van Dis, van wiens overigens best interessante beschouwing we veel moeten laten liggen, besloot zijn beschouwing met College en Raad Gods zegen en veel wijs heid toe te wensen, met Prediker die wijsheid overigens ook als ijdelheid be schouwend. Dhr. Poortvliet (VVD): Geen wijdse beschouwingen van dhr. Poortvliet, die zich dan ook op voor namelijk gemeentelijke zaken richtte en zo hoort dat ook. Na een woord van dank voor het tijdig gereedkomen van de be groting maakte dhr. Poortvliet zijn in stemming bekend met het instandhouden van een dekkingspercentage van 70% op de afvalstoffenheffing omdat ook zijn par tij de regel hanteert dat de vervuiler be taalt „en dat wordt in onze gemeente nog maar voor 70% gedaan", wees hij aan. Ook stemde dhr. Poortvliet in met de verhoging van belastingen en retributies en hij achtte het een goede zaak dat voor de Onroerend Goedbelasting een uitzon dering wordt gemaakt. Voorts verklaarde dhr. Poortvliet „gezien de enorme ver vuiling" van de gemeente, hondenbelas ting reëel te vinden maar onjuist vond. hij het dat de opbrengst of een deel daarvan niet wordt gebruikt in het kader van de werkgelegenheid de gemeente schoon te houden. M.b.t. de hoge onderhoudskosten van sportvelden leek het dhr. Poortvliet toe de verenigingen zelf meer in te schakelen in het onderhoud daarvan en het leek hem gewenst die mogelijkheid weer eens te onderzoeken nadat het door het College eerder al was afgewezen. Dhr. Poortvliet betoonde weliswaar zijn instemming met een aantal voorgestane verhogingen, hij waarschuwde ertegen die in de personele sfeer niet te ver door te trekken: ,,Het schrappen van de kerst pakketten lijkt ons nog niet zo bezwaarlijk. Het kost veel geld en velen die vorig jaar zo'n pakket hebben ontvangen ligt de uit zonderlijke taaie rollade nog zwaar op de maag", grapte dhr. Poortvliet. Voorzichtigheid maande hij ook bij het bezuinigen op de gladheidsbestrijding. „Ook aan de minder belangrijk geachte wegen wonen inwoners die belasting be talen", was voor hem het criterium. Het deed dhr. Poortvliet voorts deugd dat de verhouding tussen gemeente en Grevelingenraad in zoverre verbeterd is dat is toegezegd dat de toegangsweg naar het Grevelingenmeer bij Melissant zal worden verbeterd. Een grote wens van de VVD fractie is de stimulering van woningbouw in het belang van middenstand en scholen en spr. steunde het beleid om zoveel mogelijk bouwgrond te verkopen als waar commer ced vraag naar is. Tenslotte sneed dhr. Poortvliet het par keerprobleem bij het nieuwe gemeente huis aan en hij deed suggesties waar die ruimte misschien alsnog te creëeren zou zijn, waarna hij besloot met de wens dat het College en raad de gemeenteboot in 1985 weer varend kunnen houden om aan het eind van het jaar onbeschadigd en veilig af te meren. Even na tienen kon al worden begonnen met de beantwoording van de beschou wing. Burg. Oversier beet daarin de spits af met de raad te danken voor de waarde ring die jegens het gem. personeel had geklonken voor het „ondanks alle sores" toch op tijd gereed hebben van de ge meentebegroting. Dhr. Oversier tekende ook heel na drukkelijk aan dat niet hijzelf de gemeente voor een art. 12 status zou kunnen be hoeden: „het is uw verantwoordelijkheid", zo legde hij de raad voor. De 5% operatie is zo verzekerde de voorz. zeker niet „in paniek" geboren maar ze bleek heel noodzakelijk. Het College heeft het verstandig geoordeeld de bezuinigingen zo evenredig mogelijk te verdelen en ze niet alleen maar te richten op die zaken waardoor men politiek mis schien wat minder aangesproken wordt. Het College is dan ook niet bereid nog differentiaties toe te passen, zoals door de SGP gevraagd: „We hebben het mes zeker niet rücksichtlos" gehanteerd", kon de voorzitter verzekeren. Wanneer er be zwaren zouden rijzen tegen bepaalde be zuinigingsvoorstellen, dan zou de voorz. gelijk daarmee ook aanvullende dekkings- middelen genoemd willen zien. De gevraagde voorzichtigheid in het ne men van maatregelen in de personele sfeer verklaarde de voorz. zeker te betrachten. Nog „enige moeite" heeft hetCollege met de constatering dat er in het verleden nogal wat wildgroei" heeft plaats ge vonden zodat er moest worden gecorri geerd, ervoor wakend de arbeidsvoor waarden zo weinig mogelijk aan te tasten. Adrem haakte de voorz. in op de klacht van dhr. Poortvliet over de taaie rollade die zich vorig jaar in het kerstpakket had bevonden. ,,Die rollade werd eind 1983 al geschonken; als je dan in die '84 nog oude koeien uit de sloot haalt dan kunnen die inderdaad erg taai zijn", grapte de voorz. Over dederegulering" waarmee Neder land gered leek te worden bleek dhr. Over sier zijn eigen mening te hebben: „ik heb het idee datNederland er juist mee naar de gaat", veronderstelde hij bij zijn bewering dat een gemeente tijdelijk extra werk tengevolge van de deregulering beter kan uitbesteden dan er extra personeel voor aan te nemen. Dat de hondenbelasting deels aange wend zou moeten worden voor het op ruimen van hondepoep leek de voorz. wat te sterk uitgedrukt. „Voor 30.000,— ruim je nog niet zoveel op en de veeg- wagen wordt door de VVD als speelgoed aangemerkt", verbaasde zich de voorz. Hij filosofeerde wat verder over een boe- renbelasting omdat de pee-slik op de we gen er ook niet om liegt... „De burgers kunnen wat betreft het be lastingniveau recht in de ogen worden gezien", betoogde de voorz. en hij meende dat de raad dat nog steeds kan. „Slechts is hier en daar wat franje weg gehaald", vergeleek de voorz. toen hij het over het onderwijs had. Niet op het onder wijs zal worden bezuinigd, wel op de franje daaromheen zoals de schoolreisjes die dan ook zullen worden afgeschaft. Dhr. Oversier zou ook graag het idee wegnemen dat de belastingverhogingen die dienen te worden toegepast veroor zaakt zouden zijn door investeringen als gepleegd voor sporthal en gemeentehuis. „Uitermate somber" achtte de voorz. de woningbouwcontingentering voor de ko mende jaren. Voor het opstarten van plan Zuid zou Dirksland over meer woningen willen beschikken dan de 130 woningen tot 1990. ,,Elk argument dat je als gem. bestuur hebt kleine dorpen niet op te geven stuit op de gedragslijn van het Prov. bestuur. Scholen gingen kwijnen en het winkelbe- stand holde achteruit toen er minder werd gebouwd en nóg volgt de Provincie deze trend waardoor de dorpen ten dode zijn opgeschreven", waarschuwde de voorz. de raad voorstellend met alle kracht te protesteren tegen zo'n Provinciaal beleid. „Het ergste wat ons kan overkomen is dat de Provincie haar woning toewijzings beleid zou coördineren" waarschuwde de voorz., ook het Rijk verwijtend dat de gemeente op de meest bruuske wijze wor den gedwongen het Rijk aan haar bezuini gingen te helpen. Weth. Grootenboer: In het deel van zijn beantwoording moest weth. Grootenboer instemmen met de constatering dat de gemeente maar weinig kan doen aan de verkleining van de werk loosheid en dat speet hem niet weinig. Waar mogelijk zal de gemeente niet aar zelen de helpende hand te bieden. Kwijt schelding van belasting, zoals naar ge vraagd, vond dhr. Grootenboer wat on rechtvaardig tegenover die mensen die er wel kans voor zien, dat zijn ook werken den, met een minimum inkomen rond te komen. Weth. van Rossum (SGP): Weth. van Rossum constateerde in zijn beantwoording dat de PvdA nogal wat „landspolitiek" in haar beschouwing had verstopt. Daarop aansluitend wees hij op het boek ,,de derde generatie" welke gene ratie het allemaal weer zelf moet doen na de opbouwers als 1 e en de potverteerders als 2e generatie. Dat toepassend op de sportvoorzieningen maakte dhr. van Ros sum de raad bekend met de aanbieding van een flakkees bedrijf tot onderhoud van de sportvelden waarin de verenigingen in de komende jaren waarschijnlijk meer be trokken zullen moeten worden. M.b.t de electriciteitstarieven wees dhr. van Rossum op een recent rapport dat aantoont dat het GEB hoog zit met haar tarieven. Wellicht kan die constatering leiden tot een matiging van de tarieven voor de consument. De brug over de boezem zo bevestigde dhr. van Rossum heeft inderdaad lang geduurd. Er is over gefilosofeerd een andere brug te leggen maar inmiddels is gekozen voor de voorlopige oplossing en over een jaar, na de ruilverkaveling, een definitieve oplossing te realiseren. Ombuigingsnota Bij het geleverde repliek liet dhr. Eshuis weten dat de PvdA fractie een ombui gingsnota heeft samengesteld aan de hand waarvan de fractie het beleid wat naar links om wil buigen. In de nota wordt aldus dhr. Eshuis ook aangegeven waar het geld vandaan moet komen dat gederfd wordt wanneer aan de bijstandstrekkers belastingen wor den kwijtgescholden. Spr. wees op het werk van het PvdA ombudsteam dat me nigeen, voor wie belasting kwijtschelding nodig was, de weg al heeft gewezen. Zorg werd verwoord over het beschik bare contingent van 130 woningen tot 1990, vooral nu de ziekenhuisuitbreiding in aantocht is. Het leek dhr. Robijn toe dat alle krachten moeten worden gebundeld om bij de Prov. meer contingent los te krijgen. Van de zijde van de SGP werd door dhr. Koningswoud betreurd dat het College niet aan differentiatie van de belasting verhoging wil denken en blijft bij de ge noemde 5%; „ons leek het samenstellen van de begroting een aaneenschakeling van politieke voorkeur en wij dachten dat het College ook iets aan politiek doet", verbaasde zich dhr. Koningswoud. Dupliek van het College Uit het dupliek van de voorz. bleek dat het College er niet voor voelt de huur van sportaccomodaties af te stemmen op de draagkracht van de Verenigingen. Het zou zo dacht de voorz. ook niet mogelijk zijn de jaarrekeningen van de Vereni gingen door een accountant te laten veri fiëren, omdat dan het kind met het bad water weg zou gaan. Wat schamper deed de voorz. over de door het CDA geopperde mogelijkheid de post Onvoorziene tot een halve ton te beperken. „Als dat zou gebeuren zou den we met 6 raadsvergaderingen kun nen volstaan omdat we aan meer voor stellen niet zouden kunnen denken", vergeleek de voorzitter. Hoofdstuksgewijze behandeling Bij de hoofdstuksgewijze behandeling heeft de PvdA naar hartelust geciteerd en gesuggereerd uit de eerder genoemde „Ombuigingsnota met de PvdA". Bezui nigingen o.a. op de post representatie en vergaderkosten, maar de voorz. verklaar- De Verzorgende Beroepen regio Flakkee hoopt D. V. 6 december de tweede bijeen komst van het seizoen 1984/1985 te hou den. Deze avond zal dhr. H. Vergunst uit Gouda verzorgen die dan hoopt te spreken over het thema „Waarheid en leugen rondom het ziekbed". Deze avond zal gehouden worden in het verenigingsgebouw van de Ger. Gem. te Dirksland. Aanvang half 8. Iedereen is van harte welkom. de al snel er niets voor te voelen Nieuw jaarsreceptie te houden met alleen een kop koffie.... Gestemd werd over het voorstel van dhr. v.d. Velde (CDA) 2.500,— te handhaven voor het bieden van een kerst pakket aan het directe gemeenteperso neel, derhalve niet aan de gemeenteraad. Het voorstel werd met 9-4 aangenomen. Dhr. v.d. Velde voelde er ook niet voor het reisje voor het gemeentepersoneel in één keer te schrappen; hij wilde daarom een post van 3.5 00,handhaven, waar door van het personeel een hogere eigen bijdrage nodig zou zijn. De voorz. vond het kwalijk dat dhr. v.d. Velde dit soort aardigheidjes uit de be- grotingspap ging halen zonder dekkings- middelen aan te wijzen. Het leek de voorz. trouwens toe dat onder het personeel de frustratie groter zou worden omdat een deel van het perso neel af zou zien van een hogere eigen bijdrage. „Dan om de twee jaar een reisje", stelde dhr. v.d. Velde voor en ook in dat geval zou de 3.500,alvast kurmen worden afgevoerd. Het voorstel kreeg geen steun en dat leek de voorz. geschikt te vinden alsof een tweejaarlijks reisje nodig zou zijn om de onderlinge banden aan te trekken.... De duizend gulden die het College voor stond te bezuinigen op het strooien bij gladheid om het aantal te strooien straten te beperken werd door de meerderheid weggestemd; „dus wordt er weer royaal gestrooid", stelde de raadsvoorz. wat gram vast zeker waar werd nagelaten dekkingsmiddelen aan te wijzen. De bestuurlijke dood in de pot dient volgens dhr. Eshuis niet uitdrukkelijk te worden gedemonstreerd door de toren verlichting te doven. Hij wilde dan ook het begrotingsbedrag gehandhaafd zien. Daarin stemde de raad wel toe maar inplaats van zaterdagsavonds zal de toren verlichting vrijdags branden. De bezuiniging a 8900,op de kosten van het zwembad, door B en W voor gesteld werd eveneens (met 7-6) weg gestemd zo constateerde de voorz. het zwembadbestuur niet zal worden ge kort „en.B en W weer voor de dekkings middelen zullen moeten zorgen", voegde de voorz. daaraan toe. Wat de PvdA betreft mag de gem. sub sidie op het ophalen van oud papier a 7500,vervallen. Dat leek dhr. Eshuis niet onredeUjk i.v.m. de gestegen prijs van het oud papier. De voorz. raadde het voorstel af en zo reageerde ook de meer derheid 7-6) van de raad. De voorz. wilde de 30,per ton subsidie. Handhaven als waarderingsgebaar. Dhr. Eshuis daar entegen mokte dat het best een oirbaar dekkingsmiddel had kunnen zijn voor de begrotingswijziging die de raad al had veroorzaakt met enkele voorstellen van het College weg te stemmen. Tegen half vijf was het zover dat de begroting kon worden vastgesteld, in clusief de meeste van de voorgestelde 5% kortingen en de verhoging van de gem. belastingen met 3%. De Post Onvoor ziene werd inclusief een gebleken tegen valler en door het wegstemmen van be zuinigingen tot rond de 80.000,ge reduceerd. De voorz. bleek wat teleur gesteld in de behandeling zoals gepleegd. Toen de PvdA fractie voorstelde de ver hoging van de marktgelden niet door te laten gaan (ƒ135,totale verhoging per jaar) lustte het de voorzitter niet over zo'n bedragje nog een hele discussie op te zetten: „als ik zie hoeveel gaten er in de begroting al zijn geschoten", mokte hij. De raadsmeerderheid besloot evenwel de verhoging door te laten gaan. VERVOLGVERHAAL door Fenand van den Oever - 8 - G.F.CallenbachB.V.—Nijkerk Ze schonk ook voor hem in. Hij zei niet veel en viel met een zucht in zijn stoel neer. Hij stopte geen pijp en dronk nogal schielijk zijn bak koffie leeg. Moeder keek hem aan. Heb je een zwaar hoofd, Willem? vroeg ze. Daar had hij vaak last van. Néé, zei hij kortaf O. Ze ging niet verder met vragen, maar sneed gauw brood. Toen de meiden. Marie en Japie, kwamen, gingen ze eten. Er werd weinig gesproken aan tafel. Dat gebeurde eigenlijk vlak voor het varen nooit Willem van Roon las, na het eten: Die in de schuilplaats des Aller- hoogsten is gezeten, die zal vernachten in de schaduw des Almachtigea... Och, ze kenden die hoofdstukken wel vanbuiten. Psalm negentig op ouwejaar en bij begrafenissen, psalm eenennegentig bij uitvaart enzo. Ze lagen naast elkaar, negentig en éénennegentig, zoals geluk en ongeluk bij de visserman. Vóór het danken begon moeder: Arend-Michiel, je zal wel voorzichtig zijn, hè? Ja, natuurlijk. Dat ging hem vervelen, het zal-je-dit- doen-en-dat-laten. Hij liep toch in geen zeven sloten tegelijk? Ga je vanavond opoe Van der Velden nog gendag zeggen? -Ja! Op de pluche stoel in de voorkamer heb ik een dikke borstrok gelegd, trek je die dalijk aan, 't is zo koud. Hij werd hels om zoveel gecommandeer en zei: Nee, ik heb geen kou. Ja, ja, drong ze aan, doe het maar. Hij werd nog kribbiger en zei: Och mens, hou op.... Toen sprong vader ineens op. Net als toen hij met het bericht kwam, dat hij met Wijnand meeging. Hij had een hele tijd nog geen woord gezegd en nu stond hij vlak voor hem: En ik wil niet, datje zo tegen je moeder spreekt en je zal die borstrok aandoen, verstaan, pork van een knul, want al ben je zeventien, je bent nog maar een snotaap. Man, vader, viel moeder in. Ach, jij altijd met je gesussendeer. Arend-Michiel stond recht tegenover hem. Hij voelde al die lekkere blijheid van vanmiddag wegzakken en vanbiimen blies een ijskoude wind hem aan. We zullen weleens zien wie een snotaap is, ik laat me niet door jou gezeggen, ik trek geen borstrok aan. Meteen keerde hij zich om, zonder gedankt te hebben of wat daar op leek en liep hij weg naar buiten, de donkere avond in. Moeders lichaam schokte van de schrik. Ze viel in haar stoel neer en kreeg weer die ellendig lijkbleke kleur, wanneer haar maag opspeelde. Ze huilde ook een beetje. Willem van Roon holde naar de keuken om een kopje water, maar toen hij kwam, weerde ze af Nee, nee, schudde ze het hoofd, 't Zal wel zakken, 't Zijn de zenuwen op mijn maag weer. De meiden stonden om haar heen en aaiden haar gezicht Willem van Roon stond ook naast haar. Hij legde haar hoofd tegen zijn schouders en streelde het. Hij zei niks, hij vocht tegen de tranen, want hij kon zijn vrouw niet zien huilen. Tenslotte suste hij: Stil maar, Neels, stil maar. Ja, ja, ze probeerde 't al, maar het leek wel of haar maag omhooggestuwd werd. Willem, waarom toch zo opvliegend, zei ze zacht verwijtend. Hij antwoordde niet. En ze ging langzaam verder: En dat om een borstrok. Arend-Michiel weg, vlak voor het varen, 't Is godgeklaagd. Och, zei hij, die komt wel terug. Maar toen hij zag, dat ze niet rustiger werd, drukte hij nog steviger haar hoofd tegen zich aan en fluisterde: Och Neels, wees maar niet boos, 'k was ook zo raar van de zeninge vanavond. Ze keek hem aan. Jij? Wat is er dan? Laten we maar wachten tot morgen, tot je kalmer bent Het luchtte hem al op, dat de eerste kogel door de kerk was. Maar haar nieuwsgierigheid was tot het uiterste geprikkeld. Nee, zeg op, Willem, tóe. Hij aarzelde nog even, maar ze bleef aanhouden. Nou, Neels, ik was vanavond vóór halfzes thuis, weet je? Ja, ja, dat wist ze, maar ze had het geweten aan een afgemaakt smakkie. 't Was zeker niet de moeite om nieuw werk overhoop te halen, dacht ze. Nee, dat was het niet. Vanmiddag had d'n heer hem laten roepen. Ze ging trillen. Als d'n heer je roepen liet was er wat Willem zag het niet eens. Hij zocht naar de meest geschikte woorden. En meneer zei tegen hem: Willem, Arend van Leeningen, de stuurmansmaat van de Maria Adriana, moet naar het ziekenhuis vanwege een beklemde breuk. Ik had gedacht als jij eens voor hem meeging, 't Is maar voor een paar reisies.... Tot zover was het de hele waarheid. Toen begon hij een beetje te draaien, want hij zei: Ik zeg, meneer, m'n vrouw staat er bar op, dat ik van de winter an de wal blijf, je weet 'r gestel enzo.... Ja, ja, zegt d'n heer, maar van de zomer is hettoch weer varen en ik heb graag een goeie vissnijer aan boord, dat ben jij, Willem. Jij maakt geen stinkreisen, jij snijdt de graag zo lekker zuinig weg. Nou, en toen heb ik d' n heer gezegd, dat als hij het wèl dacht het maar gebeuren moest.... Hij zat dat laatste nu net te vertellen alsof hij vreselijk in het ongelijk stond en helemaal slachtoffer was. Willem keek Neeltje niet aan, hij zei ook niet wat hij uiteindelijk besloten was, hij wachtte maar. Ze greep ontroerd zijn hand en zei zacht: En ik had zoveel van deze winter verwacht Jij weg, en Arend-Michiel weg.... Och, viel hij in, 'tis denk ik maar voor een paar reisies. Maar dat was olie op de vlammen en de anders zo kalme Neeltje van der Velden viel uit: Ja, ja, dat ken ik: een paar reisies.... En als je een enkele dag binnen ben, danmaakje nog ruzie. Hè, jullie zijn toch van die akelige driftpoten; om een borstrok en omdat ze iets tegen d'r vrouw moeten zeggen, waar ze geen weg mee weten, maken ze kif. Willem van Roon wou het goedmaken en zei: Ik zal wel eens gaan kijken of ik hem zie. Nee, nee, jullie zouwen voor niks op straat buren gerucht maken, en ze jokte op haar beurt: ik moet toch nog even bij moeder zijn, ik zal zelf wel gaan. (wordt vervolgd) >^>^4.^.^.4.4.l^I^^.^.^.^.^.^.^.^.l^4.^.4.,^^.4.^.^.^.^.^.4.l^^.^.^.^.l^^.l^l^J^^.l^^.^.^.l^l^^.J^l^l^l^^.^.^.l^^.^.l^^.l^^.^.^^

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1984 | | pagina 5