EIÜVriDEII-niEUWS
Op z'n flakkees gezeit:
JIKKEMIEN
Overdenking
Goede Vrijdag
„Giên hangd vol,
mar 'n langd vol
KINDERBINGO
uit de
Heilige Schrift
Oranjevereniging
Dirksland
Begrafenisonderneming
„VOORZORG"
HET
"^KÏJkVENSTER
Rectificatie
Mevr. A. P. Hermans-Kornet
overleden
2e Blad
VRUDAG 20 APRIL 1984
No. 5289
blik op kerk "^P
en samenleving L)
- De Centrumpartij
- Publiciteit
- Pasen
De Centrumpartij, en in het bijzonder
haar vertegenwoordiger in de Tweede
Kamer, zijn de laatste week weer be
hoorlijk in het nieuws geweest. Allereerst
was daar de min of meer officiële ver
klaring van het partijbestuur dat geweld
tegenover ethnische minderheden niet uit
gesloten moet worden geacht. „Neder
land voor de Nederlanders" is natuurlijk
een kreet die het bij bepaalde delen van de
bevolking goed doet. En wanneer de rege
ring in de ogen van de CP dat niet
voldoende realiseert zal de bevolking ge
dwongen worden het recht in eigen hand te
nemen....
Er is reeds van verschillende kanten op
gemerkt dat de CP nu haar masker heeft
afgerukt en zich in haar ware gedaante
vertoont. Ik denk dat we die ware ge
daante al langer konden kennen. De CP,
en vooral Janmaat, hebben er nooit een
geheim van gemaakt hoe men stond tegen
over buitenlanders. En ook al zijn we niet
altijd even gelukkig met het regerings
beleid, toch kan de visie van Janmaat ons
alleen maar met afgrijzen vervullen. Dit is
niets meer en niets minder dan je reinste
fascisme. En de ouderen onder ons weten
maar al te goed uit de tijd van voor de
oorlog wat dat betekent....
Janmaat zelfheeft ook voor nieuwe onrust
gezorgd doordat hij te kennen gaf weer
enkele uren les te willen geven op scholen
waaraan hij voorheen verbonden was. Hij
geeft het vak maatschappijleer en zou
graag weer wat kontakt hebben met jonge
ren. Uiteraard kan het alleen maar zijn
bedoeling zijn de jongeren te indoctri
neren. Of hem dat zal lukken is vers twee.
Jongeren laten zich vandaag de dag niet zo
gemakkelijk indoctrineren.... Maar de di
rectie van bedoelde scholen is natuurlijk
niet gelukkig met de sollicitatie. Alleen
welke middelen zijn er voorhanden om
Janmaat te verhinderen weer voor de klas
te gaan staan? Men moet dan ook wel heel
goed weten waar men aan begint. Als
vandaag Janmaat wordt geweerd, wie
volgt dan morgen?
Al die publiciteit rondom de CP ik heb
er voorheen ook al eens op gewezen kan
alleen maar in het voordeel van Janmaat
werken. Hij zal het verzet tegen het ge
bruiken om de martelaar te spelen en dat is
nu juist wat we het allerminst nodig heb
ben. Het voorbeeld van de NSB vóór de
oorlog ligt ons nog te vers in het geheugen.
De paralellen tussen dè crisisjaren en de
tijd waarin wij nu leven liggen voor de
hand. Ook toen oorlogsdreiging en werke
loosheid. Ook toen de roep om een sterke
man die orde op zaken stelde. Ook toen
een partij die niet terugdeinsde voor ge
weld. En ook toen afgeven op bepaalde
bevolkingsgroepen die van alles de schuld
kregen. We zijn dus gewaarschuwd!
Temidden van alle verwarring, in binnen-
en buitenland, mogen we weer Pasen
vieren. Het feest van Hem Die alle godde
loze machten heeft overwonnen en ont
troond. In Zijn rijk zal alles door de vrede
bloeien. We zien daar nog niet veel van.
Maar we mogen op grond van Zijn Woord
geloven dat Hij komt en dat Zijn rijk komt.
Gezegende Paasdagen toegewenst'
WAARNEMER
Jae, dat zeië ze tegen Kees as 'n over een
meisje begon.
Mar hiê kwam het al gaauw te weten: As je
de goeie wil ha, daer je het héle leven mee
deur kan, dan is tiê nie zoe makkelijk te
vinden.
Toen 'n Jenneke pas kon docht t'n dat t'n
een héle naed stikkende, mar hie had het
wel bie 't verkeerde aande.
Hie wou Jenneke wel ha, mar hie wist niet,
of het kwam niet in z'n gedachten op, dat
f n de héle fummielje oak mee kreeg.
Hij was t'r een paer kéér geweest in ze
wazze aerdig oor, dat niét, mar toch, het
gieng niét zoe as 'n het z'n eige gedocht
had, mar waerom, dat kon 'n niét zoe zage.
Mar op 'n naevund, toen 'n Jeimeke kwam
haele, zei d'r voader:
„Ik mot nogs mit je praete, mar dan mod'
'k je wel alléén ha".
„Da kan oor", zei Kees". Mot 't trek, of
azze m'n nae Menheerse geweest ha?"
„Laede m'n het tan éérst mar doewe", zei
voader Buth.
Hie gieng Kees voor, nae de goeie kaemer.
D'r gae wat fout, docht Kees, in hoosje
kreeg 'n al beet.
Hie kreeg een stoel in Buth dé nogal
gewichtig in begon: „Je bin nog al blië mi
mien dochter, is 't niet?"
„Och.... je mot éérst mekoare mar 's lére
kenne, m'n loape nog mar 'n minke weken
mi mekkoare in dan kan je d'r nog zoe
weinig van zage. Mar ik wille ze wel ha",
was het antwoord van Kees, mar, liet t'n
d'r op voUege, „waerom vraeg je dat?"
„Waerom dat 'k dat vraege; Het is miên
dochter in ze is nog zoe jong, dus wil 'k d'r
toch het oage op houwe, want ik geve m'n
kinders niét an Jan in aolleman, dat kan je
toch wel begriepe?"
„O, bedoel je dat? Mar je had toch giên
bezwaer méér, toen 'k miên diêngene
vertaald had, doet 't?"
„O, zoe bedoel 'k dat noe niét, mar ik wille
mar zage: Dan neem 'k je op, in miên
huüsouwen. In de goeie in kwaeie diên
gene. In 'k hope dat je dan overal in
meeleeft. Dat wil 'k mar zage. Wiele
bepraete oalles ongder mekoare".
„O mar Buth, dat vind 'k wel een goeie
diêngene. In of tat'n wanraed rook, liet t'n
d'r op voUege: Zei mar, watje op je harte
heit".
„Zoe ma'k het hoare, want noe is m'n
harte gerust. Joe weet wat 'k an je toe-
vertrouwe in daerom kan 'k het an joe wel
vraege".
„Zei mar op, wat wil je vraege".
„Wel ijc zitte op 't oagenblik een beetje
moeilijk, d'n oest hei nie geweest wat 'k t'r
van docht in dan is het wat krap as je
onverwachs wat mó betaele".
Kees voelende wat t'r zou komme in
docht, dat is 't angeltje ongder 't gras. Past
op!
In toen kwam het; „Wel Kees, ik dochte,
joe zal noe niê wille dat 'k het an de groate
klokke hange in daerom wil 'k bie joe mar
vraege of je m'n drie hongderd gulden wil
lène. Want 'n vreemde heit tan mit ongs
hüusouwen niks te maeke, wasjoe? In joe
hoart t'r noe oak ommers bie?"
Het viel Kees toch wel 'n beetje koud op
z'n dek in was t'r geweun een beetje
veraltereerd van in hie zei het tan oak mar:
„Jae mar Buth, ik vind het o zoe goed van
je datje zoe'n vertrouwen in m'n heit in dat
'k daerom in je zurregen mag dele, mar
daer mod 'k dan toch éérst mar 's over
dienke. Ik kanne toch oak giên naeker
zienke in dan mot je op jè caanten passé.
Dat zal je toch wel kanne billeke".
Mar dat schoot wel verkeerd bie voader
Buth in dat zeiën dan wel oak.
„Zo, dienk joe d'r zoe over. Ik magge an
joe wel m'n kind geve, mar as 'k an joe
NIEUWE TONGE
In de paasvakantie organiseert dé Dorps-
groep van Nieuwe Tonge een Bingo
middag voor kinderen van 6 t/m 12 jaar.
Op donderdagmiddag 26 april zijn de
kinderen dan weer van harte welkom in
het Padvindershuisje aan de Koninginne-
laan. De middag begint om half 2 en duurt
tot half 4. De entree bedraagt/2,00. Er
zijn ook deze middag weer een heleboel
prijsjes te winnen, en elk kind krijgt in
ieder geval een troostprijs.
vraege om bie te sprienge, zoe dat tat kind
niet in d'r aremoe komt, dan hei munhéér
daer gien zinnen in. Je val m' n wel tegen in
as 'k het tegen Jenneke zal zage, dan zal
die wel d'r maetregelen neme, houdt taer
mar rekenienge mee. Of dienk je dat het
oallemaele fanself gaet as je voor 'n huüs
ouwen staet".
„Nee, dat dienk 'k niét, hélemaele niét,
mar ik wille d'r dan toch éérst zellef wel 's
mi Jenneke over praete. Want dat zal je
toch zeker oak wel gedaen ha", zei Kees
weer.
„Welnéènt, dat haauw 'k niet, doch je dat
'k daer éérst mi m'n kinders over praete, ik
houwe de zurregen voor heulje verbur-
rege. Daer bin 'k toch voader voor".
Dat gieng Kees toch oallemaele wel een
beetje te voare in hie docht: Ik ha je in m'n
zak vriend Buth, het is alléén voor je eige
voordeel in Jermeke zou het wellicht héle
maele gunnééns wille ha. Hie hieuw al
vorens dat t'n een volslaege antwoord gaf,
éérst nog mar een slag om z'n naarm in zei:
„Na jae, ik zal het dan nog wel 's bekieke
in dan za 'k het een weunsdag wel as 'k Jen
komme haele".
Hie wou noe mitterhaest z'n pas ver-
wurreve meisje oak zoe mar nie kwiet.
Mar toch stieng het wel al vast bie z'n: Ik
lééne die vaant gien caant, want as 'k niet
üükieke dan binne kommende jaere in
plekke van rieke, deur oalles heen in dan
speult Buth de moaie man. Jenneke had
gezeid: Je kan m'n voader nog niét, mar
noe had t'n die voader al in z'n zak.
Buth liet nog nie zoe gaauw los mar op 't
leste zei 'n dan toch: „Goed, je weet noe
wat 'k gezeid ha in je hei gezieë hoe 'n
vertrouwen dat 'k in je ha, dus as 'k joe
was, zou 'k dan mar gaauw, ofsténe".
„Allicht, joe zal d'r wel gebrek an ha in
dan wil je wel, ofsténe. Mar je kriegt dan
het antwoord. Mar noe zie 'k dat 'k bie
Jenneke komme, wantje wil m'n toch gien
naevund deur m'n neuze boere, je bint
toch oak jonk geweest je weet wel hoe dat
't gaet", Hie zei het wat vertrouwelijk in
gekscherend, mar hie menende d'r eigelijk
niks van. Mar hie wil goeie vrienden
bluve. De schoanvoader in spé wou toch
Kees zeker oak wel te vriend houwe want
hie zei: „Je maekt t'r mar 'n goeie naevund
van. As je mar netjes bluuft. Wantje mot
te fummielje ni te schangde maeke".
Vulen huuchelaer, docht Kees. Ik ha je in
m'n zak.
Hie liep achter d'n baes van 't huus, de
gange deur, nae de keuken, daer het hele
huüsouwen zat.
Hie zag an 't gezicht van Jenneke dat ze
docht: Nou pa, had tat noe zoe lange motte
dure, d'n naevund is haest om. Mar ze had
het harte niet dat ze dat zei. Nee, d'r
voader was héèr in meester.
„Ik zou éérst nog mar 'n bakje doewe", zei
d'r moeder.
„Dan mot het niét te héét weze oor, zei
Kees, want m'n hawe noe haest gunnééns
tied om nae Menheerse te gaen. D'n
naevund schiet al op".
„O, 'k doewe d'r wel 'nbeetje maallekbie,
zei Jennie d'r moeder, dan hoefje niet te
blaezen. Zoe hier hie j't zei ze, twint tat ze
het kommetje an z'n gaf'.
Een veul te goed maans, docht Kees, voor
zoe'n lêlijken baes van 'n vaant.
Jenneke had t'r mangtel al an gedaen:
„Kwa, schiet noe 's op. Die vaanters
oaltied. Het is al zoe laete het is zoa
donker".
Ze stappende op te fiets in gienge richting,
Menheerse.
„Zouë m'n nog wel nae je zuster gaen",
zei Jenneke, toen ze richting Langewegt
gienge. ,,D'n naevund is zoa om in ze
wou toch nog wel graeg wete waer d'r
voader het over gehad had".
Mar Kees zei: „Nee, dat is tussen je
voader in miên in dat vertaal ik je nog wel
's". Want hie wist noe al, dat ze toch niks
an d'r voader zou zage. Hie had te wind t'r
ongder. D'r moeder had ommers oak niks
te zagen.
Ze gienge tot an d'n ronden boam in Kees
zei: „Modde m'n noe nae Mina of wil je
nog 'n pas areges zitte?"
„Nee", zei het meisje, „nee dat hoef noe
niet m'n hoad staet t'r nie nae".
VERVOLGVERHAAL
door Dignate Robbertz
G. F. Callenbach Nijkerli
31 -------------------------------------
Baas Wisse wil ons trug geve, wat we
tevee an uure betaeld ebbe. Dat is goed
uutgerekend vuuf gulden. Maer ik ver-
staen nie, waerom 't dan noodig was dat
kwartje d'r bie te doen.
Jae.... jae.... Wisse zocht naar woor
den.... kiek is.... mien vrouwe....
As de boerinne wil dat ons meer betaele
en jie komt dat trug brienge, dan verstaen
ik d'r nog minder van, ging ze met harde
stem verder. Ik wil dat geld nie ebbe, je
kan de uure verlage, dat is wat anders.
Maer gin geld achterom je vrouwes rik.
Wien dienk je dat ons bin?
Krijn Wisse verschoof op zijn stoel. Ik
bedoele 't goed.... hield hij vol, mien
vrouwe is anders as ik, maer ik wil julder
nie te kort doe, neem 't geld dan vor de
kinders.
Jikkemien legde de rijksdaalders op zijn
knie toen hij zijn hand niet op wilde
houden en streek met beide handen haar
schort glad. Onze guus kun zonder een
fooie. M'n man is bedankt omdat jie gin
geld meer ad om te betaelen en noe kom je
't brienge of we van de bedeêlinge bin.
Wat dienk je, dat jie alles mag, omdatje op
't Olmen-of weunt? Ze stond groot en
recht voor hem en hij sloeg zijn ogen neer
voor de hare. Kiek me gerust maer in
m'n gezicht as je in je recht bin.
Simen had haar nooit zo gezien, ze groei
de en keek vanuit een waardige hoogte op
de boer neer, die donkerrood werd. Simen
zat moeite te doen om alles goed te
begrijpen.
Dat is nogal gezoute gesproke, vrouw
Joosse, zei Wisse eindelijk en zocht naar
zijn wanten. Ik zal maer trug gae as 't zó
is.
Zó is 't, zei ze kort. Haar gezicht werd
zachter, toen ze hem bekeek: zijn bol
gezicht met de schaapachtige ogen en de
vele fijne lijntjes om zijn ogen en langs zijn
neus. Hij had het niet gemakkelijk met
Janne.
Het was vreemd stil na haar laatste woor
den. Buiten frutselden de dorre liguster
blaadjes in de heg. Ze luisterden er alle
drie naar. Jikkemien wachtte op wat de
boer zou zeggen. Hij kon hen uit het huisje
zetten en Simen voorgoed ook voor los
werk bedanken.
Maar hij zeide niets, knoopte zijn jas dicht
en stapte zonder op te kijken naar de deur.
Alia, den goeien aeven. Je moe me nie
al te kwalik neme, ons begriepe mekaare
verkeerd.
Simen keek van de deur waarachter hij
verdween naar de plek waar het geld
gelegen had: Ik docht dat t' un dat geld
toch wel ad laete legge.
Dan ad ik 't zó achter-an gegooid. Wat
dienk je toch, Simen, ei jie dan glad gin
kennisse meer.... ons bin gin bedelaers en
dan nog wé achter Janne's rik.ik ete net
zó lief droog brood.
Ze gloeide van verontwaardiging. Stil
toch, vrouwe, je zou toch zó goed wat
kunne gebruuke.
Ik zal d'r voor werke.... en noe zwiege
we daer over.
Simen liet zijn hoofd weer zakken en ging
in zijn gewone houding zitten, zijn handen
tussen zijn knieën. Dit begreep hij niet van
haar; ze had zoveel voor die twee rijks
daalders kunnen kopen.
Vol van zijn trage gedachten dutte hij in.
Jikkemien stak haar hand uit om hem
wakker te schudden, maar dan zag ze
ineens de diepe groeven om zijn mond.
Die waren er tien jaar geleden niet. Er was
iets kinderlijks nog in de ronding van zijn
nek en de te smalle schouders. Ze draaide
de lamp lager, alleen zijn hoofd en zijn
haar werden nog helder beschenen. Met
Laat ons toegaan
met een waarachtig hart
„En ziet, het voorhangsel van de
tempel scheurde in tweeën, van
boven tot beneden".
(Mattheüs 2751a)
Jezus is op Goede Vrijdag het voor
hangsel binnengegaan tot in het hemels
heiligdom. De schrijver van de Hebreeën
brief doet ons nog dieper in dat heiligdom
blikken. De opwekking klinkt door. Laat
ons toetreden langs een verse en levende
weg, welke Hij ons ingewijd heeft door het
voorhangsel, dat is Zijn vlees. Hij liet Zijn
vlees openscheuren aan de kruispaal van
Golgotha.
Hij opende een verse en levende weg naar
het birmenste heiligdom van Gods vader-
hart Vanuit dat geopende heiligdom klinkt
de nodiging tot u: Treedt binnen. Wij
mogen niet op afstand blijven staan.
Er moet in ons leven een worsteling zijn
om binnen te komen.
Kom binnen zegt God langs deze weg.
Elke andere weg is gebarricadeerd door
onze zonde. Wij zijn zo arglistig. Wij
zoeken gaten en kieren in dat voorhangsel
om buiten Christus om tot God te gaan.
We houden ons op de been met alles en
nog wat. Ik ben toch dit en ik heb toch dat.
Met harde hand wijst God u terug op al die
sluipwegen. De weg naar het Koninkrijk
Gods loopt langs de Man van smarten.
We moeten als een gebroken zondaar
terecht komen bij dat kruis van Golgotha.
Worstelt u om binnen te komen en kunt u
de ingang maar niet vinden?
Zie de deur is voor u geopend, de toegang
is vrijgemaakt, het Voorhangsel is ge
scheurd. Kom naderbij en zie welk een
ruimte er ligt in het volbrachte werk van
Jezus Christus.
Of hangt dat gordijn nog levensgroot voor
u? Kunt u niet over uw zonde en ongeloof
heenkijken? Hoe zou ik naar binnen kun
nen gaan? Hoe kan een onheilig zondaar
komen tot een heilig God? Als we zien op
onszelf, dan valt het gordijn dicht. Alle
zicht op de levende God is weg.
Uit eigen kracht kunnen wij die gordijnen
niet opzij schuiven.
Die gordijnen tussen God en ons worden
met de dag dikker. In onszelf vinden we
geen enkele vrijmoedigheid om toe te
gaan.
de handen in haar schoot keek ze zo lang
in het vuur tot haar ogen pijn deden en ze
alleen maar donkere kringen en gloeiende
stippen zag.
De grote vergulde wijzer van de klok
kroop onzichtbaar verder.
De scherpe punt streek over de heirode
roosjes, die op de plaat geschilderd waren.
De wind was weer stil geworden, alsof hij
weggekropen was achter de huizen. Een
paar keer had Jikkemien met een ruk haar
hoofd opgelicht en naar de klok gekeken.
Om negen uur zou het Kerstfeest af
gelopen zijn. Ze wachtte en dommelde tot
Arend de deur openstootte. Hij had tranen
in zijn ogen van de kou, maar stak triom
fantelijk een grote appel in de hoogte.
Kiek is moeder, gekrege....
Kee stapte bedaard achter hem aan en
deed omzichtig de deur dicht.
Noe moe je toch is kieke, wat een lillike
schorte dat ik gekregen ebbe. Ze gooide
een bundeltje op tafel, er vielen een paar
grove gebreide kousen uit.
Arend had ook kousten gekregen en twee
onderbroekjes, die veel te groot waren
voor zijn smal lijfje.
Jikkemien bekeek het goed, de schort was
grof opgehaald, maar stevig. Ze genoot
mee van Arend's appel, die hij glanzend
wreef
Noe moet t'un op de schouwe, zei en hij
Maar zie eens op dat gescheurde voor
hangsel. De Hogepriester schreed achter
dat voorhangsel heen met Zijn eigen bloed.
Achter Hem viel het voorhangsel niet
dicht. Hij hield de toegang open. Hij kreeg
vrije doorgang. Ga achter Hem en door
Hem tot God. Hij bedingt een vrije door
tocht voor u, die nog overal buiten staat.
Er ligt in Hem een geschonken vrij
moedigheid.
Hoe moeten wij langs die weg tot de Vader
gaan? Niet als rechthebbenden voor wie
de deur vanzelfsprekend wel openstaat.
Vanuit dat geopende heiUgdom klinkt
Gods hoog bevel: Scheurt uw hart.
Staan op Golgotha is een vernederende
bezigheid. Wanneer God ons naar dat
kruis drijft, gaat er een scheur door al onze
deugden en gerechtigheden. Onze kle
deren worden voor en na in stukken ge
scheurd. We houden wat raafsels over, die
onze schande en schuld niet langer kun
nen bedekken. De Heilige Geest scheurt
ons hart open zodra wij naar God gaan
vragen. Door alles van ons gaat een
scheur. Waardeloos. Veroordeeld in de
heilige ogen van God.
Ons hart scheurt nog dieper open bij het
zien van het gescheurde en verbroken
lichaam van Christus Jezus. Dat is en
pijnlijke en benauwende ontdekking.
Maar wel heilzaam. Want Christus komt
alleen binnen in gewonde en gescheurde
zondaarsharten. In gescheurde harten
druppelt Hij het vergevende en genezende
bloed der verzoening.
Treedt dan zo naar binnen. De deur van
Gods heiligdom, de deur van Gods hart
staat wagenwijd open. Wie dat gescheur
de voorhangsel zonder blikken of blozen
passeert zonder ooit binnen te gaan, zal
eens voor een gesloten deur staan, die
voor eeuwig op slot gaat.
Wie echter vol verwondering blijft staan,
die ontdekt welke schatten er binnen dat
heiligdom te vinden zijn.
God laat Zijn volk toe via dat gescheurde
voorhangsel. Ze mogen verkeren in het
heiligdom van Zijn paleis. Leven achter
dat voorhangsel betekent de omgang ken
nen met de drieënige God. Wie met vrij
moedigheid door Christus tot de Vader
mag gaan, mag leven in de zalige nabijheid
van God.
Want zo goed als er een begin is, zo is er
ook voortgang in het leven met God. In
Christus gaan de onvermoede diepten van
Gods Vaderhart open. Wie zo geloof
oefent op die lijdende Borg, ontvangt
geleidelijk aan meer vrijmoedigheid, meer
opening, meer diepgang in zijn gebeds
leven.
Dat gescheurde voorhangsel ziet vooral
op het dagelijks toegaan tot de genade
troon. Door Christus zullen uw gebeden
de Vader bereiken.
Soms lijkt het wel alsof uw gebed geen
doorgang krijgt. Uw vragen ketsen terug
tegen een koperen hemelgewelf Er hangt
rekte zich op zijn tenen.
Simen legde de vrucht naast de stenen
hond. Die zal d'r op passé. Ze lachten
allebei en Arend begon zijn kerstkoek te
verdelen.
Die schorte moet ik toch nie andoe,
moeder? zeurde Kee.
Jikkemien keek haar streng aan: Noe
moe jie nie stae trotte, (sjagrijmn) Kee, as je
zó vee goeie dienge gekrege eit. Je kan d'r
je Zondagschen mee spaere.
Arend zat met zijn benen onder zich naast
zijn vader en vertelde opgewonden van het
feest en het verhaal dat de dominees
vrouw verteld had. En onderweg waren ze
Max tegengekomen, viel hij zichzelf inde
rede.... en morgen-ochen kriege we een
knien.
Zeiden dat zó maer op 't durp, waer
ielekendeen 't oore kon?
D'r was gin mensch op "t durp, moe
der.... en.... noe neem je 't toch?
Arend gleed van zijn stoel en vlijde zijn
hoofd tegen haar arm, hij wreef zich als
een poes. Ikluste graag vleisch, moeder
en je geef me zo dikkels gebakke spek....
dat kom zó op.
Ze keek niet naar zijn vragend gezicht met
de diepe glanzende ogen.
Simen ging verzitten, hij zag haar mond
zenuwachtig vertrekken en haar bevende
handen, die de verachte schort weer in
een dichte nevel van allerlei beslomme
ringen voor mijn ogen.
In uw hart hangen dichte gordijnen van
twijfel, van duisternis, van ongeloof. In
eigen kracht kunt u die gordijnen niet
wegschuiven.
Weer mag ik u wijzen op dat heilig ge
beuren in de tempel. En ziet het voor
hangsel is gescheurd van boven tot be
neden. Dat gescheurde voorhangsel draagt
deze belofte. God zal eigenhandig alle
voorhangsels van uw hart verscheuren.
Hij breekt met de kracht van Zijn genade
door alle nevels en gordijnen heen.
Staan uw overgebleven verdorvenheden u
in de weg? God scheurt ook dat taaie eigen
ik van boven tot beneden. Nu Christus
door het voorhangsel is heengeschreden,
valt dat gordijn nooit meer dicht.
De genadetroon staat open, dag en nacht
voor elke zondaar, die op dat volbrachte
werk van Christus leerde pleiten. Hij
houdt de weg tot de Vader open.
Werd voor u de toegang geopend? Wie
komt zoals hij is arm en schuldig, die heet
Hij van harte welkom. Liep uw weg vast in
uw onmogelijkheden? Weet de weg ligt
open in de dood van die grote Middelaar.
Ga dan met vrijmoedigheid tot de troon
der genade en u zult genade vinden.
De hogepriester droeg op de grote ver
zoendag op zijn kleed een borstlap met 12
edelstenen. Hij nam daarin symbolisch
heel Israël mee voor Gods aangezicht. Zo
draagt Christus al de Zijnen mee in Zijn
hart.
Hij denkt aan u met Zijn eeuwige trouw.
Hij is daar ons ten goede. Ik ga heen om u
plaats te bereiden.
Het voorhangsel is gescheurd. Waar staat
u op deze goede vrijdag?
Het is van tweeën een. U staat binnen of u
bent nog buiten. Hoe kunt die ingang
voorbijlopen, terwijl het voorhangsel ge
scheurd is.
Wie verspert u nog de toegang? Staat uw
ongeloof u niet in de weg? Smeek of God
dat zielsmoordende ongeloof verscheurt.
Dan zult u met een gebroken hart toegaan.
Doorboorde handen staan klaar om u
binnen te halen.
Het gescheurde voorhangsel is een hoop
vol teken. Vanuit dat geopende heiligdom
hebt u een vrij zicht op Gods heerlijke
toekomst.
Eenmaal zal God het gordijn wegschuiven
van de dood.
Alles wat scheiding maakte, is weggedaan
Allen, die bij het kruis neerknielden voor
de Man van smarten, zullen Hem dan zien
als de Koning in Zijn schoonheid. Het
gescheurde voorhangsel ziet uiteindelijk
uit op het nieuwe Jeruzalem. Wie achter
Christus binnenkwam, zal daar eeuwig bij
God mogen wonen. En ik zag geen tempel
in die nieuwe stad, want de Heere de al
machtige God is haar tempel en het Lam.
L. Kruijmer
elkaar vouwden. Zeker neem je moeder
't noe. Hij wilde het flink zeggen, maar zijn
stem was onzeker.
Jae maer.... meende Arend nog niet
overtuigd.... die andere keer wou je 't
toch ook nie ebbe en Max ei 't weer mee
genomen. Hij klom op Jikkemien's schoot,
sloeg zijn armen om haar hals en blies in
de kleine krulletjes, die vanonder haar
trekmuts kwamen.
Etewedaneenknien.... moeder?.... Zei
noe is wat....
Ze keerde haar hoofd om. Verschrikt keek
Arend naar de twee grote tranen, die langs
haar gezicht rolden. Maar dan lachte ze
weer al en zei met een vreemde klank in
haar stem: Moeder zal dat knien is
lekker voor julder brae.
De baron, die op het grote landhuis
achter het hof Zeeduin woonde,
was ernstig verstoord over de vele
konijnen, die op zijn terreinen gestroopt en
gespoord werden.
De boswachter hield bij hoog en bij laag
vol dat er in de bossen nooit een strop
gezet was en dat hij dag en nacht de duinen
doorging om de stropers te grijpen.
(wordt vervolgd)
„Is t'r wat Jen?" vroeg Kees,je bint zoe
stille".
„Wat wou d'r weze. Niks giên bezong-
ders, waerom diênk je dat?"
„Wel je kiek zoe benoad, dus tat heit toch
een oarzaek".
„Och jae, wat mod' 'k zage. Het is bie
ongs oaltied wat, in voader diênk mar
datte m'n kinders bluve. Zien haen mot
keuning kroaie".
Vanaevund ongder 't eten gieng het over
de polletiek. De radio stieng an in daer
was Hitler an 't schreeuwen. Moeder zeit:
Doet tat diéng mar uut. Je kan d'r niet
boven uut komme in wiele worre d'r niks
wiesder van. In wat dienk je dat voader
zei: Ze hawe het taer wel bie 't béén, die
hawe teminsten wat voor 'n aarm maans
over. In moeder spreekt voader noait van
z'n leven tegen, mar noe gieng ze d'r wel
tegen in. Ze zei: As je het van zoe'n
groaten schrééwerd mot ha, dan kom je
oak wel mit te kouse op te kop thuus. Wat
maeke ze daer dan helegaere klaer. Het is
éérst waepens in dan broad mar wi joe
oorlog".
„O, daer bluve wiele wel buten oor. Zoe
vaore binne m'n nog niet",
„'k Zou d'r mar niét te veul op ver
trouwe".
„Jae, moeder wier wel kwaed, mar voader
drukt het tan de kop wel in; hie zeit, jule
modde je eige mar mit het huüsouwen
bemoeie, vrouwen hoare niet in de polle
tiek. Ik ha Jenneke oak al te veul d'r zin
gegeve".
„Wat hei je toen gezeit?"
„Ikke.... wel niks ik modde gien heibel.
Hie weet het toch beter, moeder zie nog
achter z'n gat: „Lege beurzen, maeke
beroaide hoan". (wordt vervolgd)
T. H. v.d. Vad
Het bestuur van de Oranjevereniging
Dirksland heeft het voornemen een feest
avond voor de bejaarden van Dirksland
te organiseren op dinsdag 24 april 1984.
Aanvang 19.00 uur in de Schakel te
Dirksland.
U wordt ontvangen met een kopje koffie.
Daarna worden er films vertoond, en er
zal ook nog een verloting plaats vinden.
Na afloop wordt er met de touringcars
een rondrit door het verlichte dorp ge
maakt.
Het bestuur wil graag tevoren weten
hoeveel mensen er aanwezig zullen zijn.
Er is al kontakt opgenomen met de Be
jaardencentra's. Maar zij die particulier
willen komen zijn ook van harte welkom.
Indien men opgehaald wil worden, graag
een berichtje aan het bestuur. kunt
bellen naar de heer A. Jelier, Voorstraat
50, Dirksland, telefoon 01877 - 1706.
Het bestuur van de
Oranjevereniging Dirksland
TAXATIE NODIG?
makelaar tamboer bellen
beëdigd taxateur
01870-3477 fi3
IZZI
DD
DEN BOMMEL
Op zondag 15 april j.l. overleed op de
leeftijd van ruim 89 jaar, mevrouw Anna
Pietemella Kornet, echtgenote van de
heer Leendert Hermans, wonende Emma-
straat 66, Den Bommel.
Deze vermelding ligt in het feit dat het
echtpaar op 21 februari j.l. in besloten
kring hun 70-jarig huwelijksfeest hebben
herdacht, waaraan wij toen in ons blad
aandacht aan hebben besteed.
H: H:
99
^^*^^»»**^^^^*^^4H^**^^^J^^^^^^f^n^^^^^^nn^»^^♦^^^^^Jf^^**A^^^^^JH^^^^,^^lf^4^4^^^^^4f^^^^^^^^^^^4^^f^fJ^^^^^^^^^J^^^Jf.^^f^.^^^^^^^^^^^^^f;lP
Tevens Taxi (dag en nacht bereikbaar).
P. Vroegindeweij, Emmalaan.18, Middelharnis
Tel. 01870-2996
L♦♦^^♦»^^^^^^^^^l^l^^^^^^^^♦^^»♦^^^^^^^^»^^^^^^*♦»^^*♦*♦^^♦*^^^^***^^♦^^^^*^^^^♦^^***#♦**♦♦♦»♦»^^♦*♦♦»♦♦♦♦♦*♦♦♦♦♦♦»♦♦♦♦♦
