DIRKSLAND
I
J. W. de Geus Zn. B.V.
C. DE RUITER
Mikro—LagePrijzenmarkt
MIKRO— DIRKSLAND
D. v. d. Velde
D. J. V. d. Have b.v.
M. VEROLME
gemengde zangver. 1 d Va BOOIII
Mevr. Klink-v. d. Bok
v.d.GROEF-KIEVIT
Mikro Lage Prijzen dag in dag uit
iiDe Strijkpenning
Koningskinderen
Autorijschool „LET OP"
Bouw- en
Aannemingsbedrijf
1983 I GEWASBESCHERIUIING
Dick en Joke Grootenboer
DROGISTERIJ GESTEL
I MANS' Aannemersbedrijf
Boekhandel „DE LUIFEL"
„SOLI DEO GLORIA" Fam. J. vanWageningen
Mevr. de Blok
Mevr. van Steenbergen
Café restaurant KWALITEITSSLAGERIJ
„Wapen van Dirksland" A. DE VRIES
modeiiuis
ALI en JAAP
mevrouw
Fam. A. van Haaften en personeel Mikro
te
dirksland
A. Nieuwland Zonen
Baby artikelen
C. J. GOEDEGEBUURE
Bladz. 2
,EILANDEN-NIEUWS
DONDERDAG 23 DECEMBER 1982
Medewerkers van het Kon. Kweekbedrijf
en Zaadhandel
wensen u prettige Kerstdagen
en een gezegend 1983
Molendijk 6a Tel. 01877 - 1066
MELIS SANT
Emmastraat 38 Tel. 01874 - 1830
OUDE TONGE
wenst familie, vrienden en cliënten
gezegende Kerstdagen
en een voorspoedig Nieuwjaar
Philipshoofjesweg 11 DIRKSLAND
Telefoon 01877 - 1251
Bloemisterij- Tuincentrum HO^ChOIII
Vroonweg23, DIRKSLAND, Tel. 01877 -1354 -1390
Goede Kerstdagen en een voorspoedig 1983 toegewenst
1909
Excelsior"
Het Bestuur van de
PRIVÉ: Irenelaan 2 te Dirksland. Tel. 01877 - 1700
KANTOOR- Nijverheidsweg 2 te Dirksland. Tel. 01877 - 2800
Nieuwbouw, verbouw- en onderhoudswerk
Prettige Kerstdagen en Voorspoedig 1983
UEXCELOIOR I I DIRKSLAND - stationsweg 3
I KORTEWEEGJE 59 - DIRKSLAND Tel. 01877 - 1330
I wenst iedereen goede kerstdagen Tevens Uw adres voor fijn en aangepast bruidswerk,
Tabaksspeciaalzaak
wenst U allen prettige Feestdagen
en een voorspoedig 1983
wenst hun dirigent en leden en donateurs
prettige Kerstdagen
en een gelukkig nieuwjaar
en een voorspoedig 1983.
I planten en plantenbakken op Hydrocultuur
P. S. VAN DER VELDE
Zomerstraat 16 - Tel. 1560 - Dirksland
Wij wensen familie, vrienden en bekenden Goede
Kerstdagen en een voorspoedig 1983 toe.
wenst clientèle, familie, vrienden en bekenden
prettige Kerstdagen en een voorspoedig 1983.
I Gezegende Kerstdagen l F AM. C. KAR DUX
I en een voorspoedig nieuwjaar f phiupshoofiesweg 6 - dirksland
I dirksland - Vroonweg 25 - Tel. 1675
wenst familie, vrienden en bekenden gelukkig
Kerstdagen en een voorspoedig nieuwjaar.
Dirksland, Wernerlaan 54
Wij wensen u prettige Kerstdagen
en een gelukkig Nieuwjaar
zomerstraat 6 DIRKSLAND
Familie, vrienden en bekenden wensen wij gezegende
5^: Kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar.
De zangvereniging
I Tel. 1219
Beatrixlaan 7 - DIRKSLAND
Beatrixlaan 9 DIRKSLAND
wensen familie, vrienden en bekenden gezegend Kerst-
wenst alle zangminnende vrienden en bekenden
goede Kerstdagen en een gezegend 1983 toe.
Dirksland, december 1982
B. C. Zaayerlaan 48
feest en een voorspoedig nieuwjaar.
wensen clientèle, familie, vrienden en bekenden
prettige kerstdagen
en een voorspoedig 1983.
I wenst cliënten, vrienden en familie
I gezellige Kerstdagen
f en een voorspoedig Nieuwjaar
1 Voorstraat 56- Tel. 01877 -1656- Dirksland
BRANDSTOFFENHANDEL
wenst familie en vrienden ■■'«•'■■^■m
gezegende Kerstdagen Philipshoofjesweg 3 DIRKSLAND
en een gelukkig Nieuwjaar wenst allen prettige feestdagen
en een gelukkig nieuwjaar.
Wernerlaan 24
DIRKSLAND
Wij wensen al onze klanten, vrienden, bekenden en iedereen een gezegend
Kerstfeest en in alle opzichten een goed en voorspoedig 1983 toe.
tJ-A:
wenst U, ook namens haar personeel
prettige Kerstdagen
en een in alle opzichten voorspoedig 1983
Wij wensen familie, vrienden en cliënten
Prettige Kerstdagen en voorspoedig 1983
Deutz Dealer,
mechanisatie en oliehandel
99
Woninginrichting Stoffeerderij
Voorstraat 19 Tel. (01877) 1822
Straatdijk35 Tel. (01877) 1851
DIRKSLAND
prettige kerstdagen
en een
gelukkig nieuwjaar
Westdijk 34 DIRKSLAND
Wij wensen familie, vrienden en bekenden
gezegende feestdagen
en een voorspoedig 1983
BEDIENAAR BEGRAFENISSEN
en TAXI-BEDRIJF
Emmalaan 4 01877 - 2383
DIRKSLAND
VERVOLGVERHAAL
door C. Rijnsdorp
Bosch Keuning N.V. Baarn
---- 53 ---------------------------------
Hier zou de grootste drukte zijn, want
van hier zou de gehele stoet afmarcheren,
muziek voorop, voor een rondgang over
de Haven met fakkels.
Vanuit de verte, boven de bewegende
hoofden, onder vlaggengewapper, bij oor
verdovend geschreeuw en geroep, zag ze
weer 't open rijtuig, de knikkende en
lachende hoofden van Coba en Van Gijn,
hoffelijk inoogstend de hulde der Have-
naars.
Bij Gasters waren, de gordijnen neer
gelaten en lakens hingen voor de ramen.
De dood was genaderd in een storm. Een
koortsige week lang was Gasters aan het
gewone leven en aan de tijd ontrukt Bij de
dag, bij het uur zag hij zijn vrouw ver
mageren en verminderen. Doktersbezoe-
ken onderbraken even de schrikgang der
gebeurtenissen, doch lieten al - minder
hoop. De laatste dagen sprak ze nietmeer.
Hij was zelf ook levend dood, Gasters, zo
vlijmend had de zeis zijn ziel geraakt, want
op aarde was zijn vrouw 't leven van zijn
leven geweest; ze vormden een paar. Hun
bestaan was geheel in elkaar vergroeid
Veel had ze niet gesproken. Maar hij
hoopte, dat ze daar was, waar geen tranen
meer vloeien. Mocht hij zelf ook maar
spoedig sterven. Doch er was zoveel te
regelen voor de begrafenis, dat alles om
hem heen warrelde. Als hijs nachtst bed
opzocht om wat rust te vinden, voelde hij
zich door een duivelsklauw van over
spanning om 't hart gegrepea Dan zonk
hij weg in een diepe put, waaruit hij 's
morgens tot de vreselijke werkelijkheid
ontwaakte. Voor hij goed wakker was,
schreide hij weer.
Hoe graag had hij nog éénmaal, één
maal rustig met haar gepraat! Een kort
gesprekje, drie dagen voor haar dood, dat
was al:
„Piet, ik kom hier niet meer uit". Zijnon-
overtuigd troosten weerde ze af Hij kon
geen woorden vinden, maar daarop wacht
te ze ook niet ze wilde praten. Dit was
haar afscheid.
„Je bent altijd een goeie man voor me
geweest... Als ik kom weg te raken, neem
dan.... niet iedereea..."
Maar heftig had hij haart verder spreken
belet O, waarom had hij dit kostelijke, dit
énige ogenblik toch niet benut... dwaas,
egoïst, kleingelovige die hij was...!
Zijn hoofd was op 't bed gezonken,
schreiend had hij haar gesmeekt, nog wat
bij hem te blijven, nog niet weg te gaan.
„Nee ik...." maar ze kreeg een aanval
van benauwdheid Gasters dacht, dat ze
erin bleef Vlak daarop kwam de dokter,
en toen hij weg was, de inzinking en 't
zwijgen.... de verandering.... en 't laatste
zuchtje.... onbegrijpelijk.... vreselijk...
Hier stond hij bij 't graf van zijn vrouw,
op een zandheuveltje, bij de paar graven,
die hij gekocht had op 't grote kerkhof in de
stad. Vaag besefte hij, dat er een kring
mensen om hem heen was. Ds. Versluys
stond er, Schippérus, Seidler, 't Hoen,
familie en nog een paar vrinden uit de
scheepvaartwereld... Hier, voor zijn ogen,
stond de nieuwe kist, waarin hij gisteren
nog, onder de glazen plaat, zijn vrouws
gezicht voor het laatst had gezien, een
ontspannen gelaat, zonder beweging, als
véél vroeger.... 't Was zijn meisje, dat
begraven werd, niet zijn vrouw.... Hun
leven begon immers pas ze hadden nog
niet eens kinderea...
Er werd niet gesproken, dat had ze
vroeger al bepaald, want daar hield ze niet
van; alleen zou dominee Versluys een
psalm laten zingea En deze trad nu naar
voren, om het vers op te geven, bekende
woorden, die ternauwernood tot Gasters'
bewustzijn doordrongen.
Ze zongen, 't Huiverde over hem heea
Hij zag een zwart, diep gat; mouches
wemelden hem voor de ogen. Zich stram
houdend in de knieën, zon en wind in de
slappe haren voelend, aanhoorde hij dat
half-verstaanbare zingen, geleid door de
krachtige stem van dominee Versluys....
Toen zakte de kist naar beneden. Gas
ters stond en blikte haar na, zich almaar
stram houdend in de knieën, de oren vol
geluid van boomgeruis. Iemand snikte.
Nu was 't gedaan. Er werd zachtjes aan
zijn mouw getrokken. Wat... was.... er....
Moest hij niet bedanken? Hij keek op,
ontwakend in de hel der werkelijkheid. De
bedienaar knikte hem gewend toe en sprak
een paar woorden. Wat nu..., waarop....
wachtten ze?
Hij begreep 't niet Seidler, dominee
Versluys en een paar anderen, in barm
hartig begrijpen, gingen vooruit Meer
mensen liepen weg en langs hem heen.
Hij.... begreep.... het niet Op het laatst
stond hij alleen, met iemand naast hem,
o.... 't Hoen....
„We motte weg, meneer Gasters. Geef
me maar een arrem. niemand heb er erg
in", fluisterde de lange gestalte naasthem.
't Hoen was ontroerd om de kleine man
naast hem, met zijn verwaaide streep
haar onder de hoed, om deze mens, in de
ziel getroffen door een schicht van de
dood. Onder hun voeten knerpte 't grint
In een vreemd heimwee moest 't Hoen
denken aan zijn vrouw en aan 't prille
leventje, kiemend in 't verborgen van haar
schoot Dood en leven, daarvan woei 't
lange gras, bewogen de bloemen, de grote
rozen, die zacht hingen te schudden
daarvan ruizelden de cypressen, daarover
ging 't peinzen der symbolische figuren bij
de ingang van de kapel, de hand in starre
pijn aan 't hoofd gebracht... En in een
diep, duister-profetisch heimwee doorzag
't Hoen de hulpeloosheid der symboliek
van die gebluste fakkels, die geknotte
zuilen, die treurende of star-peinzende
gestalten. Aan de horizon van zijn ziel,
zwakjes nog, weerlichtte 't verlangen naar
een eeuw, waarin al het oneigenlijke zou
zijn weggedaaa
XIX
Wie in de kerk opzag naar de predikant,
werd vérder omhoog het profiel gewaar
van Toulouse, karakteristiek om zijn grote
Adamsappel. Van zijn hoog plaatsje had
hij, de organist, op de dingen des kerke-
lijken levens zo zijn eigen kijk Reeds vóór
de dienst gleed hij spelend over de orgel-
bank, om na 't belletje van de voorlezer
zijn laatste accoorden nog rustig ter stal te
leiden. Bij het begeleiden der psalmen was
hij zeer gevoelig voor schilderingen van
zee en storm, donder en bliksem. Tijdens
de tussenspelen mocht hij graag, onder 't
zoetjes voortschrijden der accoorden van
de linkerhand, de rechter liefelijk laten
dwalen bij een klarinetregister of met een
érge cello, om dan, bij 't moduleren ver
dwaald geraakt, luidruchtig terug te zoe
ken naar zijn uitgangstoonsoort
Thuis gaf hij zuinige harmoniumlesjes.
Verder stemde hij piano's, handelde wat
in muziek en vervulde alzo de taak van een
nederig, maar trouw dorpelwachter aan de
tempel der muziek.
Intussen was hij ook echtgenoot en vader
van vele kinderen, die bijna een bank
vulden op de galerij, waarop hij van zijn
plaats het oog kon houden. Want als hij
niet speelde, zat hij aan het opengescho
ven gordijntje, meestal leunend met het
hoofd op de hand, waarin hij altijd een
zakdoek samenkneep. Zijn vrouw had
haar plaats beneden: zij kon niet tegen het
zitten op de galerij, ofschoon die van een
afstand toch haar volle belangstelling be
hield.
(wordt vervolgd)
401^1 Iff-tjl ttKl^4VNirtff!ti| Wi>:IÜ IJ'f-lHk 4if'^ tJ^:% 4tKigj UMJi UUK«^ ^'"Jl ^M Q^HÏt
CD
\^\'X-
5: .,i„«tor, ar. .^lontonhnkkRii on Hvdrocultuur. tW'!
<<!»«»!*''»»«*»<»!q>-*»^*^*^**?^ 5«fc«»!»^»•!*ar*«»!;»^««»«>!*
Ni 4:
