EIIIVI1DEn-l1IEUW5
Raad Dirksland liever knock out
dan uit de ring weg te lopen
Rijnsburger
MEDEWERKERS
BODEMONDERZOEK
AKTIE 68 UITZENDBURO
RENATA
Discussie over subsidie-verordening sociaal-cultureel werk.
|Uw huis verkopen
TAMBOER
Dhr. B. A. de Gast
herdacht
2e Blad
DINSDAG 2 FEBRUARI 1982
No. 5064
Dirkslands gemeenteraad heeft in de vergadering van donderdagavond
een hele pil gehad aan de vaststelling van de subsidieverordening sociaal
cultureel werk. In zijn algemeenheid was er wel waardering voor het, door
het College overlegde werkstuk, maar op een vitaal onderdeel werd door
de raad overtuigend tegengas gegeven. Dat was waar het College voor
stelde de korting van 6,6% die het Rijk op haar uitkering aan de gemeenten
toepast niet ten laste te brengen van de subsidie ontvangende instellingen.
„Wij zijn van mening dat het om redenen van zorgvuldigheid niet opgaat
om de verenigingen te korten op de in het vooruitzicht gestelde subsidie als
gevolg van op de valreep door het rijk aangekondigde bezuinigingen", zo
motiveerde het College zijn standpunt daaromtrent
Al in april 1980 was aan dhr. M. Rooij
bouwvergunning onthouden voor een wa-
Dhr. D. A. H. van Dis was de belang
rijkste opposant tegen deze stellingname.
Hij vond het uitermate onlogisch dat een
gemeente die zelf wordt gekort die korting
niet ook toe zou passen in de subsidie
toedeling, terwijl de raad thans werd voor
gesteld die korting uit eigen middelen bij te
passen. De raad bleek toch gevoelig voor
de redenering van dhr. van Dis, hoezeer
burg. Bos ook terugkaatste dat het in
dezen een zaak van zorgvuldigheid is.
„Wij hebben al met ze gesproken en er zijn
verwachtingen gewekt. Het is daarom in
het belang van de verenigingen om het
beginsel van zorgvuldigheid goed in acht
te nemen" hield de voorzitter staande.
Overigens zullen de verenigingen er niet
op tekort komen nu het voorstel van Dis
werd aanvaard. Waar het College had
voorgesteld 20% van de alg. kosten van de
ver. te subsidiëren maakte dhr. van Dis
daar in zijn voorstel 40% van, maar wel
bedong het voorstel dat er op het gehele
subsidie pakket 6,6% zal worden gekort.
Oorspronkelijk lag het subsidiebedrag
hier en daar hoger dan de thans overeen
gekomen 40% maar toen nog werden de
eigen inkomsten in mindering gebracht.
Nu worden die niet meer in de subsidië
ring betrokken.
Het voorstel van Dis kreeg ook de in
stemming van de PvdA fractie waarvan
dhr. Eshuis zijn zorg om de voorgestelde
20% kenbaar had gemaakt. Graag stemde
hij in met de door van Dis genoemde 40%,
„wanf zo had dhr. Eshuis gerede
neerd „sommige verenigingen hebben
geen eigen inkomsten en ze zouden dan
mooit zitten met een minimale subsidie
van 20% waarvan ze niet rond zouden
kunnen komen".
„Zo'n vereniging die helemaal geen
eigen inkomsten kan verwerven zou zich
dan toch moeten afvragen of haar be
staansrecht wel wortelt in de samenle
ving", weerlegde de raadsvoorzitter,
„wanneer je je bestaansrecht ontleent aan
de ontvangen subsidie is het geen subsidie
meer maar is het een financiering ge
worden.
„Maar zo'n vereniging kan toch een
nuttige sociale functie vervullen en zelfs
tot een steeds grotere komen" wierp dhr.
Eshuis tegen. Het leek hem en de meer
derheid van de raad goed om in te stem
men met het voorstel van dhr. van Dis.
Alleen de 3 aanwezige leden van de SGP
fractie en weth. de Bonte verklaarden zich
tegen.
Windsurfen op zondag
In de novembervergadering van vorig
jaar gaven B en W al antwoord op vragen
van de SGP fractie over de bij Herkingen
gehouden windsurfwedstrijd op een zon
dag in augustus. De politie heeft daar
omtrent een rapport opgemaakt waaruit B
en W distilleerden dat nauwelijks zorg
behoeft te bestaan voor een herhaling
gezien de zeer geringe belangstelling voor
het evenement.
Wel vroeg dhr. Joh. Kalle (SGP) zich af
waaraan de rapporteur heeft afgemeten
dat de grote tent ver genoeg van de be
bouwde kom heeft gestaan. „Heeft hij dat
afgemeten aan het aantal geproduceerde
decibels of aan het aantal klachten",
vroeg dhr. Kalle zich af Dat de tent niet
ver genoeg weg had gestaan was voor hem
meer dan duidelijk omdat hij 's middags,
tijdens kerkbezoek in de kerk de muziek
termolen op een buitendijks gelegen per
ceel. In de junivergadering van dat jaar
verklaarde de raad een beroepschrift van
dhr. Rooij ongegrond waarna door dhr.
Rooij tegen die beslissing een AROB
procedure is begonnen. De behandeling
daarvan zal plaats vinden op 23 februari
a.s. en aanvankelijk stelde het College
voor geen verweer te voeren omdat dhr.
Rooij de grond inmiddels heeft verkocht
aan Staatsbosbeheer. „Het heeft naar
onze mening weinig zin om nog langer
energie te verspillen aan deze zaak", liet
het College weten, maar een en ander
kwam toch weer in een ander licht te staan
nu duidelijk was geworden dat het gebruik
van de grond voorshands niet zal ver
anderen. Derhalve.... toch maar verweer
al twijfelt een flink deel van de raad aan de
goede afloop ervan, zeker dhr. Poortvliet
Hij betoogde dat de Kroon al in 19 79 heeft
uitgesproken dat aan het normale onder
houd geen beperkingen gesteld mogen
worden. „De gemeente kreeg eenjaar en 6
maanden de tijd om een nieuw bestem
mingsplan op te stellen maar dat is niet
gebeurd. Om ons gezicht te redden kun
nen we die bouwvergunning maar 't best
gauw verlenen" stelde dhr. Poortvliet
voor.
Dhr. Struijk (SGP) dacht er soortgelijk
over: „ik ben ook bang dat de gemeente
het zal verliezen; die molen komt er ge
woon" meende ook hij.
Op zijn wijze zei dhr. T. van Prooijen er
het volgende van: ,,de meerderheid van de
raad heeft de vergunning toen geweigerd
en je zou wel een flauwe vent wezen
wanneer je die vergunning nu wel gaf; dat
zou een bestuur zonder enige gehalte zijn.
Laat de AROB rechter in Den Haag het
maar opknappen". Dat de gemeente het
gaat verliezen was voor dhr. van Prooijen
voor 100% zeker: „....maar goed.... zei
van Prooijen.als we knock-out geslagen
worden liggen we in de touwen, dat is
eervoller dan tevoren uit de ring weg te
lopen". „Als de familie Rooij morgen
daar een meulentje gaat bouwen dan kun
nen wij daar gewoon niks aan doen!"
„CRM heeft die grond verworven en als
die een molen nodig acht dan heb ik er
vrede mee", vond dhr. van Dis (CDA).
Maar ook hij wilde niet nu rechtsomkeert
maken, waarmee de raadsvoorz. burg.
Bos het helemaal eens was: „we moeten
achter onze besluiten staan en die kuimen
verdedigen".
Instelling nieuwe commissie
Een heet hangijzer werd ook het voorstel
van het College tot de instelling van een
vaste commissie van advies voor finan
ciën. Er bestaan al meerdere raads
commissies en om doublures te voor
komen leek het het College goed mogelijk
zo niet gewenst met de komst van de
commissie voor de financiën een tweetal
andere commissies op te heffen, tw. de
commissie gemeentewerken en de sport-
adviescommissie. De raad vond dat ech
ter helemaal niet zo'n goed idee en zoals 't
heet „na ampele discussie" werd dan ook
besloten de beide genoemde commissies
gewoon voort te laten bestaan en de
nieuwe commissie voor de financiën daar
naast in 't leven te roepen.
Dhr. Koningswoud (SGP) had de op
positie tegen het Uquideren van de beide
genoemde commissies ingezet, gevolgd
door dhr. van Dis die het ook zonde zou
vinden een paar goed functionerende
commissies te laten verdwijnen en ook uit
de PvdA fractie kwam, bij monde van de
heer de Berg eenzelfde geluid. De heren
vonden dat een alleen aanwezige com
missie voor de financiën wel een erg zware
commissie zou worden, bovendien maar
„bemand" door 4 fractievertegenwoordi
gers. De voorgestelde opheffing leek dhr.
van Dis temeer onlogisch omdat het in een
commissie als die voor Gemeentewerken
ook over soms kleine dingen gaat. Liever
was het hem dat de commissie voor de
financiën niet daarmee vermoeid zou
worden maar zich b. v. meer zou toeleggen
op de vraag en de controle of bestedingen
plaats vinden zoals ze zijn begroot en b.v.
het nazien van de gemeenterekening.
De gehoorde kritiek had de voorz. kenne
lijk wat aangeslagen, „want", zei hij, „bij
een voortbestaan van de overige commis
sies kun je je de noodzaak van de instelling
van een nieuwe afvragen". De voorz.
meende uit de commentaren te proeven
dat wat wordt teruggehuiverd voor de
inderdaad zware commissie terwijl het er
in de andere commissies zelfs wat gezellig
toe kan gaan....
„Die opheffen zou een stap achteruit
betekenen", hield dhr. van Dis vol: „je
kunt het toch niet maken om de kleinere
zaken van Gemeentewerken en Verkeer in
de commissie voor de financiën te bren
gen?"
de ui die
tegen een stootje kan
én die vroeg
oogstbaar is
Aan het begin van de vergadering
heeft burg. Bos woorden gesproken
ter nagedachtenis van dhr. B. A. de
Gast. Daarin memoreerde dhr. Bos
het raadslidmaatschap van dhr. de
Gast voor de SGP van 1 januari
1966 tot oktober 1971, de periode
na de gemeentelijke herindeling.
Daarvoor was dhr. de Gast eenjaar
raadslid en wethouder in Sommels-
dijk tot welke gemeente Kralingen
toen behoorde. Om gezondheids
redenen nam dhr. de Gast in 1971
ontslag maar tot 1975 bleef hij
gemeentelijk vertegenwoordiger in
het bestuur van het ziekenhuis.
„Door zijn maatschappelijke en
kerkelijke functies was hij een be
kende figuur in de Dirkslandse
samenleving waaraan hij thans na
een lange lijdensweg is ontvallen"
betreurde de voorz. De raad nam
staande enkele minuten stilte in
acht.
Van weth. de Bonte mogen die twee
echter wel weg, daar maakte hij allerminst
een geheim van: „....eigenlijk hollen
commissies de taak van B en W wat uit, ik
ben niet zo commissie-achtig", waarmee
dhr. de Bonte had gezegd. Hij zat daarmee
in 't spoor van dhr. J. L. Poortvliet die het
evenmin op een veelheid van commissies
heeft begrepen.
Een voorstel van dhr. Koningswoud zou
tenslotte tot de oplossing leiden. Het aan
tal taken van de nieuwe commissie werd
daarin afgeperkt en besloten werd dan ook
die in het leven te roepen en de beide
anderen voort te laten bestaan.
Met de stemmen van de 3 aanwezige
PvdA leden tegen werd besloten tot aan
koop van 14 ha grond van de gezusters
Both waaronder ook de 6000 m^ die nodig
zullen zijn voor de aanleg van een nieuwe
begraafplaats te Melissant. De PvdA
fractie wil het liever aan laten komen op
een onteigeningsprocedure. Wij gaan ons
niet in een avontuur storten", verklaarde
dhr. de Berg. Hij vond de prijs overvraagd.
Het leek de voorz. echter niet verstandig
het op onteigening aan te laten komen
omdat de rechter er wel eens een minder
gewicht aan zou kunnen hechten dan de
raad er aan wil geven. Hij zou kunnen
beoordelen dat de behoefte aan grond
voor een begraafplaats niet urgent is om
dat er in dezelfde gemeente (b.v. in Dirks
land) begraafplaats voldoende aanwezig
is.
Intrekking verkoopbesluiten
Met grote spijt moest de raad gevolg
geven aan het voorstel tot intrekking van
een besluit tot verkoop van grond aan dhr.
de Jong, gelegen aan het bedrijventerrein
aan de Philipshoo^esweg. Dhr. de Jong,
wiens bedrijf gebaat is met ligging aan het
water heeft een bedrijf in Ellemeet ge
huurd.
Kernwapen-motie
aangenomen
Bij de voorstellen die vervolgens nog
werden aangenomen was ook de motie
zoals in de vorige vergadering door dhr.
van Dis aangereikt n.a.v. het debat dat in
die vergadering ontstond over de zgn.
motie Hellevoetsluis waarin de gemeen
ten een absoluut nee laten horen op de
plaatsing van kernwapens op hun grond
gebied. Dhr. van Dis slaagde erin meer
sympathie op te wekken voor de motie
zoals die door het CDA wordt onder
schreven. Daarin wordt gewezen op de
ongerustheid die over de aanwezigheid
van kernwapens bestaat. De beste weg om
deze wapens terug te dringen ligt in een
eendrachtige en actieve, kritisch solidaire
opstelling van de regering in het overleg
met de Navo bondgenoten. In de motie
wordt erkend dat een praktische uit
voering van een gemeentelijk „nee" ten
zeerste betwijfeld wordt, maar de regering
wordt erin opgeroepen volharding en
saamhorigheid te betonen om in samen
werking met bondgenoten alles in het werk
te stellen om de kernwapens in de wereld
wezenlijk terug te dringen. De motie kreeg
niet de instemming van de SGP fractie die
het erop houdt dat het al of niet plaatsen
van kernwapens een zaak is van de lande-
lije Overheid. Het was ook het standpunt
van het College.
Binnenkort hebben wij weer te
OOLTGENSPLAAT EN OMGEVING
werk voor
ervaring niet noodzakelijk
voor de assistentie bij de kabel- en boorploegen.
(geen graafwerk). Dit projekt duurt ca. 3 maanden.
Mensen in het bezit van een groot rijbewijs, genieten
de voorkeur.
Goede beloning en alle sociale voorzieningen.
Reiskosten en onkosten worden vergoed.
Als u geen bezwaar hebt tegen buitenwerk kunt u
voor verdere informatie bellen met
IVlijnsherenlaan 223 D
ROTTERDAIVI
Tel. 010-863422
vraagt u naar
Franta Wiidmann
Donderdag 4 februari
zijn wij in Ooltgensplaat
voor nadere informatie
had gehoord.
bij Juffrouw Wagner. Renata werd uit- haarbijje, zolang als het kan, God zal ook van af haar jeugd in alles toe, ik geloof
gestuurd, een grote blikken trommel haar leiden en alle dingen zullen zijn, niet, dat hij ooit in iets haar wil dwars-
kwam te voorschijn, werd op tafel gezet en zoals Hij het wil". boomde. Ze ging niet naar school, maar
Reis naar Warschau- Polen
met ook Ouddorpse
hulpgoederen
Maandag 18 januari om 9 uur zijn Ge
rard Euser en Henk Kreukniet naar War
schau gegaan. Ze hadden meer dan 20 ton
aan levensmiddelen, medicamenten en
kleding bij zich.
In Ouddorp werd door verschilleden
collecten en giften het enorme bedrag van
16.000,behaald. Met acties in di
verse winkels werd er nog voor 4.000,
aan levensmiddelen opgehaald. Boven
dien was er 7 ton kleding verzameld. Dit
alles maakte dat er een aanhanger ge
koppeld kon worden aan de vrachtauto,
die klaarstond met goederen uit de ge
meente H. I. Ambacht
Toen ze dinsdag Polen binnenreden was
de eerste indruk van de chauffeurs: we
rijden een oorlogsgebied binnen. Aan de
grens moesten ze 3 uur in de kou wachten
omdat ze ook veel post hadden mee
genomen. Als ze onderweg stopten wer
den de deuren opengemaakt en vroegen de
mensen om eten. Buiten Warschau wer
den ze opgewacht door mensen die hen
naar de losplaats brachten. Grote delen
van de stad zijn afgesloten. Rijen van
500 mensen wachten voor lege winkels.
Op de plaats van bestemming (een school
gebouw) stonden 50 vrouwen en enkele
mannen al te wachten. Ze hebben de hele
nacht door 5 hoge, steile trappen op
gesjouwd met dozen en pakken. De nacht
en de volgende dag hebben de vrouwen de
kleding uitgepakt en pakketten klaar
gemaakt. Veel pakketten gingen naar een
groot kinderkoor, die voor de chauffeurs
wat liederen zongen. De kinderen straal
den van blijdschap toen ze hun pakket
kregen.
Ze hebben ook veel gehoord en gezien.
Om 11 uur 's avonds mag er niemand op
straat Drie minuten over 11 was er nog
een bus met mensen. Ze werden er ter
plaatse uitgehaald en afgeranseld.
Toen de chauffeurs op weg waren naar
huis is het nog even kritiek geweest
Gerard werd vlak voor de grens uit de
wagen gehaald en moest mee naar een
soort hok. Hij werd beschuldigd van het
omver rijden van een paaltje, dat er echter
al jaren moest liggen. Zijn eerste gedachte
was: wij zijn voorlopig nog niet thuis.
Bovendien had hij nog een fotorolletje bij
zich. Hij zag nog kans om dit aan Henk te
geven. Ondanks de brieven in het Pools
die hij Uet zien, dat hij met geschenken uit
Nederland kwam, werd er ontzettend ge
scholden op hem. Hij werd gefouilleerd.
Ook moest hij 500,betalen. Daar hij
geen Pools geld meer had, moest er nog
gewisseld worden. Omdat hij iets verkeerd
begreep, door het taalprobleem, kwam hij
weer in moeilijkheden. Aan de grens op de
terugweg moesten ze weer uren wachten,
omdat ze ook post mee terugnamen.
De medicamenten, voor een ziekenhuis
mochten ze zelf niet wegbrengen. Dit zou
worden gedaan door de mensen die hiel
pen met lossen.
Vrijdagavond 6 uur waren ze weer thuis.
1981 bracht gom. Dirksland
125 inwoners meer
De bevolking van de gemeente Dirks
land is vorig jaar met 125 zielen toe
genomen tot 6868 inwoners per 1 januari
1982.
In Herkingen vermeerderde de bevolking
met 6, in Melissant met 12 en in het dorp
Dirksland met 107, totaal in de hele
gemeente 125. Herkinge had per 1 januari
van dit jaar 1231 inwoners,- MeHssant
2000 en het dorp Dirksland 3637.
De bevolkingsvermeerdering werd be
haald dankzij een geboorte-overschot van
44 (103 geboortes tegen 59 overlijdens)
en een vestigingsoverschot van 81 (213
vertrokken tegen 294 verstigingen).
SINT ANNALAND
Extra Kerkdienst- Voor de Gerefor
meerde Gemeente van Sint Annaland
hoopt D.V. op zaterdag 6 februari des
avonds om 19.30 uur (half acht) voor te
gaan in de Dienst des Woords ds. J. van
Haaren uit Amersfoort.
THOLEN
Ophaaldienst oud papier: De Kon.
Muziekvereniging Concordia heeft de
ophaaldienst voor oud papier gewijzigd.
Door het uitvallen van een vrachtauto
heeft men de kom Tholen in 3 wijken
verdeeld, 1 wijk op iedere eerste maandag
van de maand, 1 wijk op de eerste zaterdag
van de maand en 1 wijk op vrijdag voor
afgaande aan de eerste zaterdag van de
maand. De'bewoners van Tholen hebben
hierover van Concordia een brief ont
vangen in welke wijk zij zijn ingedeeld.
VERVOLGVERHAAL
door A. van Hoogstraten-Schoch
D. A. Daatnen 's-Gravenhage
16--------------------------------------
Over de toekomst van een paar mensen
kinderen wordt zo maar niet in een paar
minuten beslist, ik zal eens rustig over
alles nadenken en dan met je moeder
komen spreken".
Renata voelde zich wat teleurgesteld.
Een zelfopofferende daad doet een mens
gaarne spontaan en dan wil hij ook, als 't
kan, even snel de vruchten van zijn daad
zien rijpen. Ze had diezelfde avond naar
Jaap willen gaan, hem in eens een schone
toekomst ontsluiten en hem gelovig en
zachtmoedig ter ruste zien gaan. Maar het
gaat in het leven nu eenmaal heel anders
en een kind leert beetje bij beetje de grote
levensles, die een volwassene soms te veel
tot eigen schade vergeet, dat „zij, die sterk
zijn, hebben leren wachten".
VUFDE HOOFDSTUK
Een bezoek op het kasteel
Ds. Blankestein bracht een lang bezoek
geopend.
De predikant keek door zijn grote brille
glazen naar allerhande paperassen, die
geel waren van het Uggen. Nu en dan kon
hij een uitroep van verbazing niet achter
houden, soms sloeg hij zich op de knieën
en gebruikte zijn gewone uitroep van ver
bazing: „Maar! maar!"
Eindelijk keek hij juffrouw Wagner ver
ontwaardigd aan en zei: „Weet u wel, dat
u het kind groot onrecht hebt gedaan, door
dit alles achter te houden? U hadt mij dit
eerder moeten zeggen, ik zou gezorgd
hebben, dat het kind een opvoeding had
gekregen, waarop het aanspraak had, ik
zou dadelijk naar die oude grootvader
gegaan zijn en hem zijn plichten eens
duidelijk voor ogen gehouden hebben. Als
ik zo'n schepseltje tot kleinkind had ge
had, de Heere weet, hoe ik er voor gezorgd
zou hebben".
Juffrouw Wagner was heel kalm ge
bleven. „Ik heb in alle dingen volgens de
wens van haar moeder gehandeld", zei zij
rustig, „ik heb nog een briefje, dat zij heel
beverig geschreven heeft en waarin ze
zegt „Ik wil, dat mijn kindje gelukkig zal
zijn, ik wil, dat ze leert liefhebben en
nederig zijn en God dienen; daarom houd
„Vindt dominee, dat ze niet goed op
gevoed is, „uw toewijding is boven alle
heb ik haar niet alles laten leren, wat
een meisje van haar leeftijd behoort te
weten?"
„Zeker, zeker!" troostte de predikant,
„uw toewijding is boven alle twijfel ver
heven, maar er zijn nu eenmaal standen en
maatschappelijke kringen in de wereld.
Dit kind heeft, volgens haar geboorte, op
veel meer dingen recht dan gij het ooit kunt
geven, maar hoe het ook zij, alles is nu
geweest, zoals het geweest is, er is niets
meer aan te veranderen en ik zal eens
rustig nadenken, wat mij te doen staat".
„Als u mij het meisje maar niet ont
neemt", viel juffrouw Wagner op eens
angstig uit, „ik kan u met allerlei ge
schreven bewijzen staven, dat de moeder
mij het kind heeft toevertrouwd".
„Dat zou ik wel laten", zei nu de do
minee, haar verbaasd aanziende, denkt
u, dat ik een kind zou willen ontnemen,
iets dat in de gehele wereld met geen goud
te koop is? Maar ga nu eens rustig zitten,
juffrouw Wagner, en vertel me alles van
de familie, eerst eens iets van Renata's
moeder".
„Ze was mooi, en haar vader gaf haar
had gouvernantes, die even geregeld el
kaar opvolgden en afwisselden, als de
bladeren aan de bomen in het voor- of
najaar.
Zij had nog een broer, maar die ging
vroeg naar kostschool, en kwam slechts in
de vakantietijd thuis. De oude mijnheer is
bekend om zijn norsheid en koppigheid.
Het kasteel was mooi gemeubileerd en de
plaats was uitgestrekt en er was een stoet
van bedienden. Het waren meest oude
gedienstigen, want je had het er goed, de
lonen waren hoog en je had weinig te doen.
Er was een oude huishoudster, die voor
alles zorgde, want de moeder was vroeg
gestorven. Ik was kinderjuffrouw en kwam
bij de jonge Mevrouw, toen deze tien jaar
was. Renata lijkt niets op haar moeder, die
was heel blond en niet groot, ik bleef zeven
jaar bij haar, toen trouwde ik. Later reisde
de oude heer met zijn dochter veel in het
buitenland en daar schijnt zij iemand
ontmoet te hebben en met hem getrouwd
te zijn tegen de wil van haar vader. Zij
schreef mij toen niet dikwijls meer, wat ik
weet, heb ik van horen zeggen. Dat ze veel
geleden heeft in haar huwelijk, is een
uitgemaakte zaak. Haar vader heeft sinds
die tijd niets meer van haar willen wetea
op haar ziekbed heeft ze mij geschreven,
en mij gesmeekt, het kind te komen halen
in Zwitserland en het hier op te voeden.
Zij wist natuurlijk niet, dat mijn man
dronk, ik had het haar nooit geschreven.
Zij dacht, dat ik een goed bestaan had,
maar God vergeve het mij, het kind werd
ons uit de hemel toegezonden op een
ogenblik, dat ik der wanhoop nabij was, en
ik behield het en voedde het op en be
waakte het als een gierigaard zijn schat
Gelukkig dat wij spoedig uit de Regen
boogstraat verhuisden en nu hier kunnen
wonen; ik geloof niet, dat het kind het
beter zou kunnen heblien op het kasteel
van haar grootvader".
Ds. Blankestein keek nadenkend voor
zich uit, toen zei hij langzaam: „Lief
hebben, juffrouw Wagner, is zichzelf ge
ven, wij zullen zien, wat God met ons voor
heeft, wij mogen aan het kind niet ont
houden, wat voor haar weggelegd is. Ik
geloof, dat ik eens rustig met de groot
vader zal gaan spreken, het gaat maar niet
aan, om te zeggen: „ik heb geen dochter
meer en ik trek mij van mijn kleinkind niets
aan". Banden der natuur zijn heilige din
gen en die kan een mens niet ongestraft
losmaken".
Juffrouw Wagner legde de hand op haar
hart „Maar u kent de oude heer niet, hij is
koppig en trots en opvliegend, denk u eens
in, als hij Renata bij zich liet inwonen, en
haar opvoedde, zoals hij haar moeder
deed?"
Ds. Blankestein dacht lang na. Toen
stond hij op en zei: „Wij moeten toch doen
wat goed is en wat het geweten ons
voorschrijft en God zal alles ten beste
leiden".
Toen ging hij heen, want zijn besluit was
genomen. Juffrouw Wagner keek hem met
een bezorgd gezicht na, en borg al zuch
tende alles weer netjes op en stopte de
blikken trommel weer onder haar h)ed.
Renata was niet als andere kinderen, die
met grote nieuwsgierigheid naar hun af
komst vragen. Toen zij oud genoeg was
geworden, om te bemerken, dat zij een
andere naam droeg dan juffrouw Wagner,
had deze haar gezegd, haar moeder zeer
goed te hebben gekend, die haar vóór 't
sterven had gevraagd, 't kind bij zich in
huis te nemen. Dit antwoord had Renata
volkomen bevredigd. Zij hield veel van
„moedie", zoals zij haar pleegmoeder
noemde en was eigenlijk verdrietig, dat
deze niet haar echte moeder was, daarom
had zij er weinig meer van gesproken. Wat
zij van „vaders" gezien had, in de Regen
boogstraat, was nu niet zo geweest, dat zij
ooit het gemis van een vader betreurde.
(wordt vervolgd)
ROBOT
Postbus 4, 1747 ZG Tuitjenhorn, Tel.: 02269-1644
^.^.,^J^^.^.^.4.l^l^^.^.^.^.^J^^.^.^.,^^^.^.^^.^.^^.^.:^^.^.4.^.^.^.^■!^'^'^'^^■^'^^■^.^■^■l^^■'^4■*'^*'^4■>^^■4■>^*'^*^
jHHHHH^»»^tJfj^4»^^*»»4*****»J^»4#»*»#.****»*»*»*»*»»»»»»*»»»»#»#
