EiuvncEii niEUWs
Op z'n Flakkees gezeit
Nieuw Vïcon-systeem voor poten van pootgoed
Overdenking
KIFO PORTRETSERIES
HANS
VflN DE BERGHOOGTE
uit de
HeiKge Sdirift
2e blad
Dinisdag 23 december 1980
No. 4954
ff
ff
Korsemisse 1980
Ingebruikname
der vergrote en
verbouwde kerk der
Ger. Gemeente
SCHAKEN
„De Zwarte Pion"
Uw huis verkopen
TAMBOER
PRIKKELEND
TELEFOON
GEBRUIK
80% bang voor
antwoordapparaat
SOMMELSDIJK
INTRODUCEERT
3 VERSCHILLENDE KLEURENFOTO'S
In onze studio slechts 12,50
VERVOLGVERHAAL,
Dur binne al héél wat korsemissen
die 'k meegemaekt ha, mar die van te-
genworig liekene wel aores te verloa-
pen in ingedeeld te worren, as tie van
vroeger.
Zoa'n zestig jaer gelee, was ut van
de ééne kaarkdienst nae dun aoren in
naer 't feestje van de zondagschole.
Overal hoarende je van de groate ge
beurtenis: de geboorte van Christus.
Mar noe, 't wete dur dichte gien weg
mee voor. Jule; of oak niet?
'k Worre daer vlee weke opgebeld van
dun één of aore buurtverénegieng, die
vroeg of 'k un gedicht had, of wou mae-
ke in dat tan voordraege. Nou dat
wou ik wel doewe, dat doe 't wel méér.
Dus ikke vraege... is ut roor Kerst of
wat aores.
Het is voor de Kerstmiddag, die wil
len we met de bejaarden vieren. Nou,
zaa'k weer, das goed. Dan mot ut zeker
over ut kerstgebeuren gaep? Ja... u,
u weet het dan toch wel, zo'n beetje
tijdgericht, mar dan niet zo christelijk
want het is geen christelijke vereniging.
O... jae... wat mot je daer op za?
't Is toch un buurtverenugieng, ik
docht tat taer van aolles op gieng. In
dan, ik magge biedehangd weze, mar
daer zie'k toch gien kans foor, om un
gedicht te maaken van de geboorte van
Christus in het tan vorders helemaele
buten beschouwing te laeten.
Daer zou joe toch oak gien kangs
voor zie je?
Na jae, ut is tan toch deur gegae, 'k
binne benieuwd of tat ze dur dan' nog
over valle zalle. Mar dan kiek je dan
weer. Je weet ut noe éénmal. AoUes is
aores.
Vroeger kreeg je de Maas in Schelde-
bóde in de Vooruit. Der stong un haop
plaatselijk nieuws in, vooral oak Bur
gerlijke stangd in dan wat advertensies.
Mar noe, ze goaien un maans doad mit
te krangten in de stroaibuljetten. In wat
staet ter in?
Gaet naer dit of dat restaurant, daer
wordt een kerstdiner op gediend, in een
geheel in kerstfeest gehulde aankle
ding, zoas de sfeer dan oak zal weze.
Daer de muziek geheel aan de kerst
stemming is aangepast. De Kerstkalkoen
is overgote met de meest exclusieve
wijnen en wat je dan nog toe kriegt, dat
heit zoe'n moaie naem, daer breek ik
te nikke over, dat gaet boven mun petje
oor. In dat geef dan oak noiks, wangt
het zal wel un geweun porsje ies weze
mit wat aerebezemsaus, dienk'k. Mar
dat zet je netuurluk niet op zoe'n def
tige kaerte.
Mar wel lees'k ter d«n nog vr»l op:
U is gekleed in een zilver of goudkleu
rige kerst japon. Dat mag tan musschien
wel un aore kleure oak weze as ter mar
veul bloat is, want tan is 't ommers
pas moai. In dan zal degene die mit tie
moaie kerstmevrouw meegieng zun pak
oak wel un kerstcustüüm weze. Fan
self, aolles nae rato!
Mar zoe vin je dan aol die moaie
kerstgedachten in de brievebus. 'k Bin
ne gien besten oor, mar toch vraeg ik
mun eige wel of... is tat noe van de
kerstgedachte over gebleve? Dat vtnd'k
toch wel pover, dat tat noe uut te bus
komt in dat toch diengene, die, nae 'k
hope toch nog voor verschei je maan-
sen nog de grote waerde heit, zoe ver-
laegd wordt, dat ut alléén mar wordt
voorgeschutteld as: commercie.
Ut mos nie magge. De brievebus is te
klein om het te verstouwen. Vuuf, zes
krangten in zoe ik al zei, 't weet niet
hoeveul stroaibuljetten. Jae... die hawe
oak un aore naem, 't binne noe om
mers... Folders! Nee dan geef 'k toch
méér voor de korsemisse van vrpeger.
Je had tan wel gien groate kersboam
in gien in stijl uutgevoerde feestzaele
mit te hélen dag te pickup an die mar
tellekes weer opnieuw... Stille nacht In
Ere zij God over je heen goot...
Das oak weer zoe ietewat dae je te
gen in opstangd komt... of je noe om
un pond maegere lappen of om un
pongd suker gaet of nae de mellekboer.
Overal hoor je dat mar an dreune. Ik
snappe niet dat tat toch aoUemaele mar
mag. Dat vind ik het héle groate ge
beuren in Bethlehem nae omlége haele.
Dat mos nie magge.
Ze modde toch oak mit te mening van
un oare rekenieng houwe. Ze motte
noadig za teenworig, mun binne tegen
discriminatie. As ik aol die rommel In
de bus vinde, dan discriminere ze un
hoap maansen. Nee geef mien dan de
korsemisse van vroeger mar oor!
Un kerstboam, nee oor die magge ze
van mien gerust ha, in je mag van mien
best wat kaersen brangde, zoe is 't noe
niet.
In 'k weet ut vroeger deje de maan
sen dat niet. Un kersboam hadde ze
bie de groate lui, de mééste maansen
hadde der gunééns caanten voor. In
as 't leije kon, dan wazze ze weer be-
naauwd tat te buren dur wat van za
zouwe.
Jae, dat wazze toen aweer de tied-
verschiensels.
Aolles is an dun tied onderheve, mar
geef mien dan toch mar de korsemisse
van toen. Je mos wel tweemal op ten
eersten korsdag in ééne kéér op ten
tweeden dag nae de kaarke in daer snap
je dan aoltied niet aolles van, mar de
zongdagschole maekende toch wel dat
Lucas twéé levend voor je bleef. In ge-
lokkig gebleve is. Bie dun éénen heit ut
groater waerde gehouwe as bie dun
oaren. In je ziet ut musschien wel un
beetje van un aore kangte as toen, dur
gebeurt zo enhoap om je heen. Mar
voor degene die ut vast hiewe is Chris
tus toch de Verlosser gebleve. In dan
hei je un goeien houvast.
'k Dienke dat je dat van dat... Kerst
hier in Kerst daer over 25 jaer niet zal
kanne za.
Zo, mun lieve maansen tat mos 'k
noe zoe mar us kwiet.
Mar zal ut ter maer bie laete in ein
dige mit un...
Gezegend Kerstfeest, voor ieder
T. H. v. d. Vad
OOSTERLAND
GEREFORMEERDE GEMEENTE
Er bestond dinsdagavond 16 decem
ber j.l. goede belangstelling bij de in
gebruikname van het vergrote en ver
bouwde kerkgebouw, zomede de bijge
bouwen van de Ger. Gemeente aan de
Sint Joosdijk alhier, waarbij voorging
Ds. M. J. van Gelder, predikant te Nieu-
werkerk.
Aanwezig waren behalve de architect,
de hoofdaannemer en de onderscheiden
onderaannemers, afgevaardigden van
naburige gemeenten van van de Oud
Ger. Gemeente alhier. Na votum en ze-
gengroet volgde het zingen van Ps.
106 1 en 3, waarna gebed.
Hierna wees ds. van Gelder op het
feit dat er tegenwoordig zoveel kerk
gebouwen gesloten moeten worden we
gens gebrek aan belangstelling of omdat
Gods Woord meer en meer in onbruik
raakt, en dat nu hier deze kerk vergroot
moest worden om meer mensen te kun
nen bergen. Wat een voorrecht is dit in
het huidige tijdsbestek. Geve de Heere
dat we hierin Zijn goede Hand mogen
erkennen en dat we niet in de mens
moeten eindigen maar bidden mogen
om 's Heeren Geest.
De predikant sprak verder woorden
van gelukwens uit aan kerkeraad en
gemeente, en dankwoorden tot de
„bouwcommissie", de heren Bijde Vaate
van den Boogert en Olree die veel
voorbereidend werk hebben verzet, en
vooral ook tot de gemeente, die vooral
ook door hum mildheid van gaven deze
verbouwing en vergroting hebben mo
gelijk gemaakt zodat het nu alles met
eigen middelen kon worden gereali
seerd. Ook de Zendingskrans kreeg
dankwoorden voor de vorstelijke gift die
ze dezer dagen schonk. Vervolgens
Uitslagen „DE ZWARTE PION" ca
fé „DE KOK", 15-12-1980.
Ie afdeling
1. C. Bakelaar A. T. Robijn afgebr,
2. M. V. d. Waal A. van Dijk 1-0
3. G. de Jager W. I. Peeman 0-1
2e afdeling
1. J. Noordijk A. de Vos 0-1
2. J. Kruik W. Tieleman 0-1
3. J. Minnaar C. Littel 0-1
4. J. Schreuder C. v. d. Groef 0-1
5. J. Albrechts J. Smallegange 0-1
6. P. Lesuis C. Groenendijk 1-0
7. Ant. Visser L. Abramse 1-0
8. T. van Prooyen W. Breeuwer
afgebr.
9. J. Schreuder T. van Prooyen 0-1
dankwoorden aan de architect, de heer
Slingerland voor zijn ontwerp bij deze
verbouwing, en verder aan het Bouw
en Aannemingsbedrijf fa. M. P. Capelle
als hoofdaannemer, zomede tot de on
derscheiden onderaannemers: fa. M. Ju-
melet uit Brumisse, timmerwerk, fa.
gebr. Beije, sanitair en C.V., fa. Dane,
schilderwerk, fa. Matthee, electra en
„Duivelands Meubelhuis", stoffering
etc.
Verder dankte ds. van Gelder die ge
meenteleden die daadwerkelijk hielpen,
eerst bij de sloop en later bij de oprui-,
mmgswerkzaamheden. Ook koster Jae
Hendrikse ontving dankwoorden voor
zijn nooit aflatende ijver telkens weer
bij de verbouwing.
„Alle vaklieden hebben zich bijzonder
van hun taak gekweten, het ziet er al
les even keurig uit, ze hebben ook hier
voor zeer veel dank verdiend". „Moge
de Heere er zijn Onmisbaren zegen
rijkelijk over gebieden", aldus de pre
dikant, die er verder op wees dat een
kerkgebouw, hoe schoon en mooi, toch
maar vergankelijk is. „Er zal geen ene
steen op de andere gelaten worden die
niet afgebroken zal wordeti", volgens
het woord van Christus.
„Geve de Heere dat dit bedehuis nog
tot rijken zegen mag zijn in de toe
komst", aldus besloot de predikant zijn
toespraak.
Na het zingen van Ps. lOO 4 werd ge
lezen Lukas 3 1-18 en zong men ver
volgens de lofzang van Zacharias 1 en
2. Ds. van Gelder had als tekst geko
zen bij deze ingebruikname Lukas 3:6:
EN ALLE VLEES ZAL DE ZALIG
HEID GODS ZIEN". Aan de hand van
deze tekstwoorden wees de predikant
op het zien van de zaligheid Gods. De
ze zaligheid is niet uit de mens maar uit
de Heere gekocht met de dure prijs van
Zijn bloed. Het volk dat In duisternis
wandelt zal een groot licht zien. Moge
de prediking in dit vermaakte bedehuis
een ware Christusprediking zijn tot be
houd van velen", aldus besloot ds. van i
Gelder zijn prediking. Na dankgebed
werd nog gezongen Ps. 68 10.
Van de gelegenheid de verbouwde
kerk en bijgebouwen te bezichtigen
werd door velen gebruik gemaakt.
j*.
Nieuw systeem voor het poten van
voorgekiemd pootgoed. Vicon Nederland
b.v. te Lelystad heeft een pootmachine
in het programma opgenomen: de Vicon
Koningsplanter. Het pootprincipe van
deze machine, dat geheel afwijkt van
de gangbare pootmachines, maakt het
mogelijk zonder kiembeschadiging voor-
gekiemd pootgoed te poten met een zeer
hoge pootsnelheid.
Het jarenlange pionierswerk dat uit-
eindeUjk leidde tot dit unieke pootsys-
teem, is verricht door de firma Koning
te Alkmaar. Hier is ook de produktie on
dergebracht. De Vicon Koningsplanter
is een tweerijige half automatische poot-
machine -met voorraadbunker.
Tijdens het poten glijden de poters
vanuit de voorraadbunker via een do-
seermachanisme op een aanvoerband.
Deze aanvoerbeind die met de rijrichting
meedraait brengt de poters naar een
verdeelmechanisme bestaande uit aan
gedreven schijven. Deze schijven bren
gen één aaneengesloten rij aardappe
len op een afvoerband, die tegengesteld
draait aan de rijrichting. Overtollige po
ters glijden opnieuw op de toevoerband
die ze weer naar het verdeelmechanisme
brengt.
De doseerband neemt de aaneenge
sloten rij poters mee naar het achter
eind van de machine en brengt ze in de
pootvoor. Tijdens het inbrengen in de
pootvoor worden de poters tot het eind
toebegeleid door een egelband met
zachte rubber vingers. Langs de af
voerband is een trilschot aangebracht
die door gerichte trillingen de aaneen
sluiting op de afvoerband bevordert en
dubbelen voorkomt. De afstand van de
poters in de rij kan men gemakkelijk
regelen door een andere bandsnelheid
t.o.v. de afgelegde weg te kiezen
De dagkapaciteit van de Vicon Ko
ningsplanter is 3-3,5 ha per dag en de
rijsnelheid 5-7 km/uur. In de maat 35/45
kan zander kiembeschadiging een poot-
snelheid worden behaald van 600-700
poters per minuut.
Ook onregelmatig pootgoed en grote
maten kan de Vicon Koningsplanter ge
makkelijk verwerken.
Dankzij het geringe eigen gewicht
van de machine (ca. 300 kg), kan men
met een lichte trekker volstaan. Enige
tientallen van deze machines die op
het ogenblik in de praktijk werken, blij
ken zeer goed te voldoen.
Meer informatie over de Vicon Ko
ningsplanter kan men verkrijgen bij:
Vicon Nederland b.v.
Postbus 136
8200 AC LELYSTAD
Tel. 03200 - 26805
uw KONING
Ziet, Uw Koning zal u komen
(Zach. 9 9m)
De Koning komt!
Is dat niet een beetje uit de tijd?
Vroeger, wanneer een koning of een
koningin een dorp of een stad bezocht,
dan liep alles uit. Iedereen onderbrak
zijn werk om langs de weg te gaan
staan. Want iedereen wilde wel een
glimp van de vorst of van de vorstin
opvangen. Maar wie gaat vandaag de
dag uren in de rij staan om een konmg
te zien? En toch worden we hier op
geroepen om te gaan kijken: Ziet, Uw
Koning!
Het is dan ook wel een bijzondere
Konmg Die hier te zien is. En Zijn
komst wordt aangekondigd in een bij
zondere situatie.
Het is een vreselijk gezicht dat Za-
charia, de zoon van Berechja, ziet los
barsten. Er is een groot leger in aan
tocht, het komt vanuit het noorden. Een
nieuwe wereldmacht die alles en ieder
een onder de voet loopt. De ene stad
na de andere wordt genomen. Het ene
rijk na het andere moet zich overgeven.
Niets is bestand tegen deze vloedgolf
die komt aanrollen en alles overspoelt.
En nu gaat het op Juda aan, nu is
Juda aan de beurt. De profeet houdt de
adem In. En dan. Ineens, dan ziet hij de
vijandelijke legers met een grote boog
om Juda en Jeruzalem hééntrekken.
Hoe kan dat? Zien de vijanden er geen
brood meer m? Nee, dat komt doordat
de Heere der heirscharen Jeruzalem
beschermt. Hij spaart dat volk, want
uit dat volk moet een Koning komen.
Ziet, Uw Koning zal u komen!
Het is nogal een verschil. Al die an
dere volken worden onder de voet ge
lopen. En tot Juda zegt de Heere: Ziet,
uw Koning zal u komen.
Een ongehoorde belofte. Want eens
heeft de Heere gezegd: de kinderen Is
raels zullen vele dagen blijven zitten
zonder koning en zónder vorst...
En dat is gebeurd. De laatste telg uit
het huis van David, Zedekia, is met
twee koperen ketenen gebonden en naar
Babel gevoerd. En nu, na de balling
schap heeft prins Zerubabel de leiding
genomen, maar het is dé koning niet...
Wie is Hij dan wel?
Het is HIJ van Wie we zingen: En
onze Koning is van Israels God gegeven.
HIJ Die op Zijn kleed en op Zyn dij
deze Naam geschreven heeft: Koning
der koningen en Heere der heren. HIJ
voor Wie alle knie zal buigen. Van
Wie alle tong zal belijden dat Hij de
Heere is. Een Konmg Die het zaligst lot
ver boven alle goden kan schenken.
Deze Koning is een Geschenk van
God Zelf. De Vader heeft Hem van
eeuwigheid gezalfd. Ik toch heb Mijn
Koning gezalfd over Sion de berg van
Mijn heiligheid. En de Heilige Geest
heeft Maria overschaduwd en gezegd:
Het HeUige Dat uit u geboren zal wor
den zal Gods Zoon genoemd worden en
God de Heere zal Hem de troon van
Zijn Vader David geven en Hij zal over
het huis van Jacob Koning zijn tot In
eeuwigheid.
Wat een boodschap! Uw Koning zal u
komen!
Wie kan deze Koning naar waarde en
naar waarheid beschrijven? Daarvoor
schieten aUe woorden tekort. De enge
len kunnen Hem nog niet naar waarde
bezingen. Ze zeggen alleen maar: Wie
is die Vorst, zo groot in kracht, 't Is
't Hoofd van 's hemels legermacht. Hem
eren wij met lofgezangen.
En de psalmdichter, die Hem uit de
verte zag aankomen, zong;
Gezegend zij de grote Koning
Die tot ons komt in 's Heeren Naam!
Kent u die Koning? Bent u blij met
Zijn komst? Hij komt om ellendigen te
verlossen, om slaven der zonden te be
vrijden, om wederspannigen en onge-
hoorzamen te regeren.
Behoort u nog tot Zijn vijanden? Eens
zal Hij zeggen; Deze Mijn vijanden die
niet hebben gewild dat Ik over hen
Koning zou zijn, brengt hen hier en slaat
hen vóór Mij dood.
Kust dan de Zoon opdat Hij niet
toome en gij op de weg vergaat...
En kinderen van Sion, verheugt u
over deze Konmg. Hij komt om u te
zegenen met vrede en troost. En Hij
is nabij de ziel die tot Hem zucht. Straks
komt Hij nog een keer, niet meer in
Zijn diepe vernedering, maar als de
Koning der ere. Dan zal Hij regeren van
de zee tot aan de zee en van de rivier
tot aan het einde der aarde.
Verheug u zeer, gij dochter van Sion,
want eeuwige blijdschap zal dan op uw
hoofd wezen.
Wijk
W. V. G.
Volgens de nieuwste uitgave van
Proost Prikkels, het on-alledaagse huis-
orgaan van de Amsterdamse papier
groothandel Proost en Brandt N.V.,
durft ruim SO'/o van de mensen geen
boodschap in te spreken in een ant
woordapparaat en worden per dag ki
lometers geluidsband bevuUd met drie-
letterwoorden, allersmerigste verwen
singen of komisch bedoelde opmerkin
gen. Proost Prikkels verscheen voor de
ze gelegenheid dan ook als snelcursus
„Juist en onjuist gebruik van de auto
matische telefoonbeantwoorder".
„Wie iemand telefonisch probeert te
bereiken en merkt dat er niet wordt op
genomen, raakt lichtelijk geïrriteerd.
De automatische telefoonbeantwoorder
verzacht dit leed. Tenminste, dat is de
bedoeling. Indien juist gebruikt, zal de
ze electronische boodschappenjongen de
opbeller op zakelijke wijze vertellen
wanneer u wel bereikbaar bent of zelfs
de mogelijkheid bieden een bericht in te
spreken. Wat blijkt echter in de prak
tijk? Dat het onjuist gebruik van de te
lefoonbeantwoorder steeds meer gaat
leiden tot grotere irritatie bij de opbel
ler".
aldus de inleiding van de cursus. In het
theoretische gedeelte ervan worden on
der meer praktijkvoorbeelden gegeven
van hoe door het gebruik van zo'n ant
woordapparaat een miljoenenorder voor
een nieuwe pijpestoker werd misgelo
pen; hoe een liefdesrelatie nooit meer
goedkwam en hoe men té populair of té
opschepperig op de band naar voren
kan komen.
Het praktische gedeelte van de cursus
neemt slechts een minuut of tien m be
slag en bestaat uit het draaien van de
volgende vijf telefoonnummers:
(020) 23 09 78 23 26 85 23 23 58
23 20 61 en 23 37 64 (tot eind januari).
Men loopt dan misschien wel het ri
sico, waarschuwt de redactie, dat u het
wellsekende „er zijn nog zesduizend
wachtenden voor u" te horen krijgt,
want dat is de oplage, waarin deze
Proost Prikkels is verspreid.
FOTO ZaNDSTRD
door PAULA
Amsterdam - H. A. van Rottenburg N.V.
16
Of ze Olga weer helpen ging? Ja, dat
zou ze zeker doen. Olga was een stakker.
Dat verhuizen naar hier zou weer veel
van haar vragen. En wat was het eigen
lijk voor een gezonde jonge vrouw met
nog maar één kind! Voor Max ook een
heel ding. Max, die zo levenslustig ,zo
sterk was, veel van kinderen hield, lie
ver een huis vol dan er één had. Of hij
met Olga gelukkig was? Als zU dat zo
naging twijfelde zij er aan. Olga kon zo
moeilijk, zo zwaar op de hand zijn.
Zij had In die dagen dat zij er was
wel eens medelijden met Max gehad.
Haar schuld? Neen, dat zou ze niet
durven zeggen. Toen Max haar vroeg,
wist hij best dat zij van Hans was, al
waren zij toen nog niet verloofd. Als
zij toen „ja" gezegd had, dan zou zij nu
op de Pas komen wonen waar ze met
Hans wel wilde zitten.
En als Max haar nu pas vroeg? Wat
een gekke gedmchte! Max was gewel
dig veranderd, flinker en zelfbewuster
geworden. Eigenlijk had hij nu pas iets
van Hans weg. Olga moest hem wat
meer waarderen en niet altijd zo prik
kelbaar zijn. 't Was een beste vent.
Ze geloofde dat Otto en Warda geluk
kiger waren, en dat zij met Hans ook
gelukkiger zou worden. Moeder had niet
graag, dat zij te druk bij Max en Olga
liep. 't Wwd toch haar zwager en
schoonzuster! En dan, wat kwam ze er
nu? Natuurlijk zou dat anders worden
als ze hier eenmaal boven woonden,
dan liep je bij elkaar in en uit. Of dat
voor Max wel goed zou zijn? Weer zo'n
gekke gedachte. Ze kwam toch om Olga
te helpen, ze zou wel oppassen, dat Max
zich niet voor de tweede keer aan haar
hechten ging. Kon zij daar zelf dan iets
aan doen? Ja, dat kon ze zeker. Was zü
die ene keer niet veel te vrij met hem
geweest? Familie! Ja goed, maar daar
moest zy toch voor oppassen, vooral
omdat haar gezondheid zo afstak bij die
van Olga.
Daar mocht ze geen misbruik van ma
ken. Misschien had moeder dan toch
gelijk en was het beter dat ze er niet al
te vaak kwam. Nu, als zij hier eenmaal
weg en de vrouw van Hans was, zou dat
toch wel slijten als er van zijn kant nog
iets bestond.
Vrijdag, 19 december 1980.
Daar moest zy haar hoofd maar niet
mee breken. En dan, ze waren beiden
jong. Heel gewoon, dat ze samen wel
eens gekten. Daar was Hans zelf meer
dan eens bij geweest, had nooit enige
aanmerking gemaakt. Dit was toch zé
ker van haar! Ja, nu moest hij het met
het geschreven woord doen, zoals hij zo
aardig aan het eind van zijn brief
schroef. Nu kon hij haar gedachten
niet meer uit haar ogen lezen. Die kunst
had hij wonderlijk goed verstaan. Echt
weer iets voor onze zware Hans er nog
eens op aan te drmgen vóór alles „waar"
tegenover elkaar te blijven. En dat na
zoveel jaren! Natuurlijk kon daar alleen
Gods zegen op rusten. Wees maar ge
rust mijn jongen, wij blijven elkaar
trouw.
Max en Olga waren naar de Pas ge
komen. Eerst had het jonge vrouwtje
even opgeleefd, was iets rustiger ge
worden om nog maar enkele maanden
later In haar oude buien van angst en
moedeloosheid te vervallen. Er gingen
dagen voorbij, dat zij niet op wilde staan
en de ene huilbui de andere volgde.
Dagen waarin Max ten einde raad was
en van moeder naar Maria liep om
daar raad en hulp te vragen. Zo kon
't haast niet langer. Als het kind er
eerst is, had de dokter hem proberen
te troosten, dan zou Olga wel weer op
knappen. En dan, als ze weer wat ster
ker was, wilde hij met een collega con
sult houden en een mogelijke operatie
overwegen.
Of dokter dacht, dat zij er dan voor
goed af zou zijn, had Max voorzichtig
gevraagd. Maar daarop had hij geen
antwoord gekregen. Daarop kón de man
der wetenschap geen antwoord geven.
Kon toch moeilijk zeggen, dat hij 't erg
ste vreesde, dat Olga's toestand hem
zéér verontrustte. Of er gevallen van ze
nuwstoornis m de famüie voorkwamen,
had hij nog gevraagd.
Neen, daar wist Max niet van, hij zou
het Olga's moeder vragen. Maar ook die
had nooit van zo'n geval gehoord. Ze
begreep haar eigen kind niet meer.
Noch met harde, noch met vriendelijke
woorden bereikte zij iets. De enige die
soms iets vermocht, was moeder Stett-
ler, die, als Max ten einde raad moeders
hulp weer ingeroepen had, zich rustig
naast het bed neerzette, Olga's hand
greep en die zacht streelde. Hier moes
ten geen harde woorden vallen, meende
zij, Olga was ziek, had er recht op als
zieke behandeld te worden. Of zij nu
lichamelijk of geestelijk ziek was. Hier
was God aan 't woord en paste het hun
te zwijgen.
Natuurlijk was deze weg geen mak
kelijke voor Max, dat wist moeder ook
wel, maar als dit Gods weg met hem
was, had hij zich naar die weg te schik
ken, 't Kind deed het zichzelf toch niet
aan! Zou toch ook liever een gezonde
vrouw en moeder zijn! Ja, ja, dat ge
loofde Max wel, maar hij zat er maar
mee.
„Daar ben ik, Olga!"
„Ja moeder ik zie het, heeft Max u
geroepen?"
„Geroepen niet, maar toen ik hoorde,
dat je het weer zo moeilijk had ben Ik
gekomen. Hoe is 't kind, zou je niet pro
beren op te staan?"
„Ik ben zo moe, heb nachten niet ge
slapen. Als u toch eens wist wat die
slapeloze nachten voor mij zijn en dok
ter wil men geen slaapmiddel geven".
„Dat mag hij niet Olga, dat is scha
delijk voor het kind".
„Gaat het kind boven mij? Iedereen
denkt om het kind, maar om mij be
kommert niemand zich meer".
„In dit geval zijn moeder en kind
één, Olga. 't Is voor je beider bestwU.
En dan, zie je wel goed, dat niemand
zich om jou bekommert? Doen we niet
aUen ons best je over deze moeilijke
weken heen te helpen? Probeer nog even
flink te zijn".
„Ik moet altijd maar flink zijn, nie
mand gelooft dat ik ziek ben, zó ziek,
dat ik het liefst dood zou gaan".
„Aan die gedachte mag je niet toege
ven Olga. Straks hebben je man en je
beide kinderen je weer nodig".
„Max red zich wel zonder mij. Met
wat hulp van u en Marlet je komt hij
er best".
„Neen kind dat is jouw taak, je door
God zelf op je schouders gelegd. Ver
geet niet, dat je op je trouwdag voor
God beloofd heb je man in alles be
hulpzaam te zullen zijn, hem lief te
hebben".
„Ik heb Max wel lief, maar hij mij
niet".
„Dat mag je niet zeggen Olga, daar
heeft Max nooit enige reden toe gege
ven. Vergeet niet, dat hy door zijn hu
welijk rechten heeft waaraan je door
je ziek zijn niet kunt voldoen, dat maakt
hem misschien wel eens kort en prik
kelbaar, maar daarom mag je nog niet
zeggen, dat Max je niet liefheeft".
„Toch begrijpt niemand me, Max niet,
moeder niet, de dokter niet. U is de
enige die geduld met me heeft".
„Kan je nog bidden Olga?"
„'t Helpt niet, moeder".
„Hoe weet je dat, kind?"
„Ik blijf toch ziek".
„Heb je dan aUeen om beterschap
gevraagd?"
„Waar zou ik anders om vragen?"
„Kind toch!" Met zachte hand streek
moeder Stettler Olga's verward haar
naar achteren. Wat voelde dat voor
hoofd weer klam aan en wat dwaalden
die ogen weer onrustig rond.
„Olga?"
„Ja moeder!"
wordt vervolgd
