eiiahdeii - niEUWs
Augustinus na zijn bekering
Qoed
Maas en Scheldebode
eiiahdeii - niEUWs
Augustinus na zijn lieliering
Qoed
De val van Bergen
Overdenking
ok de
Heilige Schrift
2e blad
Vrijdag 12 september 1980
No. 4925
ZEEUWSE WANDELINGEN
2e blad
Vrijdag 12 september 1980
No. 4925
ZEEUWSE WANDELINGEN
-VERVOLGVERHAAL
Uw hyis verkopen
TAIVSBOEfl
I
GOEDEREEDE
Werkloosheid
op Flakkee
onder mannen 3,36%
Deze ingrijpende verandering (zijn
bekering) in het leven van Augustinus
heeft grote gevolgen gehad. Hij heeft
zijn mooie betrekking in Milaan opge
zegd met als reden: moeilijkheden met
de ademhaling. Inderdaad had hij er
wel eens last van gehad, zodat het spre
ken hem moeilijk viel. En dat voor
iemand die college gaf in de welspre
kendheid. Ook heeft hij een deel van
zijn leven last gehad van aambeien.
Augustinus had een zwakke gezondheid
en hij heeft meermalen ziekteverlof ge
nomen, vooral als de winter wat koud
was. Die dagen van ziekte, zonder te
werken dus, is de enige vakantie voor
hem geweest.
Hij verlangt terug naar de rust van
zijn geboorteplaats Thagaste in Noord
Afrika. Moeder en zoon reizen met hem
mee. Moeder Monica heeft het einddoel
niet meer bereikt, onderweg in Ostia
aan de Tiber is ze gestorven en daar
begraven. Duizend jaar later is haar
lijk naar Rome overgebracht en bijgezet
in de Augustinuskerk.
Waarom Augustinus nu nog een jaar
in Rome blijft, weten we niet. Misschien
was vanwege zeerovers de overtocht ge
vaarlijk. Het kan ook zijn dat hij zich
nog verder wilde bekwamen in de leer
der kerk. En waar kon men dat beter
doen dan in Rome.
In Thagaste sticht hij met zijn vrien
den een kleine gemeenschap, eén soort
kloosterleven, maar zonder strenge re
gels. Ze overdrijven niet, brengen veel
tijd door met vasten en gebed, prediken
en geven onderwijs. Het is 3 jaar lang
een vroom en gezegend leven. Hij heeft
het land dat hij van zijn vader geërfd
heeft, verkocht en het geld aan de ar
men gegeven. Zelf behoudt hij de wo
ning en een klein stukje land.
Bisschop.
Eens is hij in de kerk 75 km verder
in Hippo Regio, een havenstad van 30
a 40.000 inwoners. Daar predikt bis
schop Valerius, die al veel over hem ge
hoord heeft en hem opmerkt. Hij is al
oud en vraagt hem te helpen als pres
byter of mede-bisschop (391). In 395
volgt hij de oude bisschop op, die het
volgend jaar overleden is. Augustinus
is nu 42 jaar en 34 lang heeft hij dit
ambt vervuld.
Ook hier in Hippo sticht hij een
klooster zonder al te strenge regels.
Maar ook weer niet zo, dat de bewoners
een lui leventje konden hebben, zoals
in sommige kloosters wel het geval
was. Hij wilde het monnikenleven zui
veren en heeft over zijn ideeën zelts
een boek geschreven.
Aan de tafel heerste matigheid, maar
wat wijn bij het eten was gewoonte.
Zeer strenge collega's noemden wijn
een duivelsdrank. Maar Augustinus be
riep zich op wat Paulus geschreven had
in 1 Tim. 5 23.
Hij waakte er streng voor, dat de
goede naam en de eer van de naaste niet
werd aangetast. Aan de muur van de
eetzaal was een Latijns vers aange
bracht:
„Wie met een scherp woord hen belas
tert, die hier niet aanwezig zijn, is niet
waard op deze plaats met ons een tafel
gesprek, te voeren".
We moeten niet denken dat Augusti
nus hele dagen in zijn klooster door
bracht. Als bisschop had hij wel wat
anders te doen. Veel heeft hij gepre
dikt, in het Latijn, maar ook wel eens
met Piinische woorden ertussen, waar
door de eenvoudigen hem ook konden
begrijpen. Hij preekte het liefst uit de
Psalmen en hét Nieuwe Testament.
Soms kwam hij niet klaar en ging
dan de volgende keer verder. Hij zette
de Christelijke leer uiteen en bestreed
de dwalingen, waarin hij zelf ook eens
verstrikt geweest was.
Ook als herder deed hij zijn plicht,
zocht weduwen en wezen op in hun
nood. Bij zieken kwam hij alleen als
hij geroepen werd.
Met een presbyter (ouderling) en dia
ken hield hij iedere dinsdag zitting als
rechter. Zijn gemeenteleden waren ge
woon voor hun geschillen naar heidense
heel voorzichtig pai<ken ze alle glazen In.
heel handig halen ze die grote antieke kast uit elkaar
heel gemakkelijk nemen ze de vloerbedekking op.
heel rustig vervoeren ze de piano.
heel behendig nemen ze de moeilijkste bochten in de
gangen.
heel erg goed.
die j.ongens van flakkee expresse.
flakkee expresse
01870 2188 middelharnis
Deze ingrijpende verandering (zijn
bekering) in het leven van Augustinus
heeft grote gevolgen gehad. Hij heeft
zijn mooie betrekking in Milaan opge
zegd met als reden: moeilijkheden met
de ademhaling. Inderdaad had hij er
wel eens last van gehad, zodat het spre
ken hem moeilijk viel. En dat voor
iemand die college gaf in de welspre
kendheid. Ook heeft hij een deel van
zijn leven last gehad van aambeien.
Augustinus had een zwakke gezondheid
en hij heeft meermalen ziekteverlof ge
nomen, vooral als de winter wat koud
was. Die dagen van ziekte, zonder te
werken dus, is de enige vakantie voor
hem geweest.
Hij verlangt terug naar de rust van
zijn geboorteplaats Thagaste in Noord
Afrika. Moeder en zoon reizen met hem
mee. Moeder Monica heeft het einddoel
niet meer bereikt, onderweg in Ostia
aan de Tiber is ze gestorven en daar
begraven. Duizend jaar later is haar
lijk naar Rome overgebracht en bijgezet
in de Augustinuskerk.
Waarom Augustinus nu nog een jaar
in Rome blijft, weten we niet. Misschien
was vanwege zeerovers de overtocht ge
vaarlijk. Het kan ook zijn dat hij zich
nog verder wilde bekwamen in de leer
der kerk. En waar kon men dat beter
doen dan in Rome.
In Thagaste sticht hij met zijn vrien
den een kleine gemeenschap, eén soort
kloosterleven, maar zonder strenge re
gels. Ze overdrijven niet, brengen veel
tijd door met vasten en gebed, prediken
en geven onderwijs. Het is 3 jaar lang
een vroom en gezegend leven. Hij heeft
het land dat hij van zijn vader geërfd
heeft, verkocht en het geld aan de ar
men gegeven. Zelf behoudt hij de wo
ning en een klein stukje land.
Bisschop.
Eens is hij in de kerk 75 km verder
in Hippo Regio, een havenstad van 30
a 40.000 inwoners. Daar predikt bis
schop Valerius, die al veel over hem ge
hoord heeft en hem opmerkt. Hij is al
oud en vraagt hem te helpen als pres
byter of mede-bisschop (391). In 395
volgt hij de oude bisschop op, die het
volgend jaar overleden is. Augustinus
is nu 42 jaar en 34 lang heeft hij dit
ambt vervuld.
Ook hier in Hippo sticht hij een
klooster zonder al te strenge regels.
Maar ook weer niet zo, dat de bewoners
een lui leventje konden hebben, zoals
in sommige kloosters wel het geval
was. Hij wilde het monnikenleven zui
veren en heeft over zijn ideeën zelts
een boek geschreven.
Aan de tafel heerste matigheid, maar
wat wijn bij het eten was gewoonte.
Zeer strenge collega's noemden wijn
een duivelsdrank. Maar Augustinus be
riep zich op wat Paulus geschreven had
in 1 Tim. 5 23.
Hij waakte er streng voor, dat de
goede naam en de eer van de naaste niet
werd aangetast. Aan de muur van de
eetzaal was een Latijns vers aange
bracht:
„Wie met een scherp woord hen belas
tert, die hier niet aanwezig zijn, is niet
waard op deze plaats met ons een tafel
gesprek, te voeren".
We moeten niet denken dat Augusti
nus hele dagen in zijn klooster door
bracht. Als bisschop had hij wel wat
anders te doen. Veel heeft hij gepre
dikt, in het Latijn, maar ook wel eens
met Punische woorden ertussen, waar
door de eenvoudigen hem ook konden
begrijpen. Hij preekte het liefst uit de
Psalmen en hét Nieuwe Testament.
Soms kwam hij niet klaar en ging
dan de volgende keer verder. Hij zette
de Christelijke leer uiteen en bestreed
de dwalingen, waarin hij zelf ook eens
verstrikt geweest was.
Ook als herder deed hij zijn plicht,
zocht weduwen en wezen op in hun
nood. Bij zieken kwam hij alleen als
hij geroepen werd.
Met een presbyter (ouderling) en dia
ken hield hij iedere dinsdag zitting als
rechter. Zijn gemeenteleden waren ge
woon voor hun geschillen naar heidense
rechters te gaan, maar hij liet zijn
Christelijk beginsel spreken in recht
zaken. Vooral de smulpartijen en drink
gelagen op bepaalde feesten gaven nog
al eens aanleiding tot vechtpartijen.
Zo'n gerichtsdag was erg vermoeiend
voor hem.
En dan heelt iedere gemeente ook
tuchtzaken. Het bisdom had ook lan
derijen, maar voor financiële aange
legenheden kreeg hij hulp van meer
deskundigen op dit gebied.
Geschriften.
Augustinus heeft ook veel geschre
ven. Al zijn boeken zijn gebundel in 11
delen. Twee van de meest bekende wil
ik noemen. De Civitate Dei van de
stad Gods (of: de Staat Gods). De titel
ontleent hij aan Psalm 48 2 en Ps. 87
3. Het is geschreven tussen de jaren
413 en 426. Hierin verdedigt hij het
Christendom tegen allerlei dwalingen.
In zijn Confessiones Belijdenissen
schrijft hij veel over zijn leven en zijn
bekering. In vele talen zijn ze vertaald.
Ook over zijn moeder heeft hij met gro
te waardering geschreven.
Hij was geweldig geleerd, wordt wel
genoemd de vader der Westerse theolo
gie en de kerkvader van het Protestan
tisme. Hoewel Luther en Calvijn het
niet in alles met hem eens zijn, beroe
pen ze zich dikwijls op wat hij beleed,
wat ook hun belijdenis was. De leer der
predestinatie en verwerping van de al
gemene verzoening, de leer der Drie-
eenheid en dat een mens alleen door
genade behouden kan worden, ongeacht
de goede werken die hij doet.
Hij had ook een drukke correspon
dentie. In die tijd was men net begon
nen met stenografie. Hij dicteerde zijn
brieven en veranderde ze later zo nodig
en bewaarde de copie ervan. Er zijn 223
brieven van hem bewaard. Van de ge
houden preken kunnen we er ongeveer
500 nog nalezen.
Op 28 augustus 430 is Augustinus
overleden. In die tijd zwierven de Van
dalen en andere volksstammen door het
noorden van Afrika. Dat was mogelijk,
de kracht van het Romeinse rijk was
gebroken, het zou nog maar een halve
eeuw duren en toen kwam er een einde
aan dit grote wereldrijk (476). Die ro
vende benden kwamen ook bij Hippo,
waar Augustinus op zijn ziekbed lag.
Ze hebben de stad 14 maanden belegerd
en tijdens het begin van de belegering
is Augustinus gestorven en later in
Pavia begraven.
Een paar eeuwen later is Hippo door
de Arabieren verwoest. Op dezelfde
plaats in Algerië ligt nu Soul Ahras.
Middelburg
L. van Wallenburg
heel voorzichtig pakken ze alle glazen in.
heel handig halen ze die grote antieke kast uit elkaar
heel gemakkelijk nemen ze de vloerbedekking op.
heel rustig vervoeren ze de piano.
heel behendig nemen ze de moeilijkste bochten in de
gangen.
heel erg goed.
die j.ongens van flakkee expresse.
flakkee expresse
01870 2188 middelharnis
PLAATSELIJKE BERICHTEN
NIEUWE TONGE
Historisch verhaal uit het jaar 1572
door
JAAP DE KORTE
Den Hertog's Uitgeverij Utrecht
Onderweg ontmoeten ze de troep van
kapitein Lomans. Graaf Lodewijk houdt
zijn paard in en geeft vlug enkele beve
len.
„Ik ga met mijn troep de anderen ha
len", zegt hij gejaagd. „Zorg er voor dat
de burgers binnenshuis blijven en draaf
zoveel mogelijk door de stad! Niemand
mag weten dat we met zo weinig volk
zijn!"
„In orde. Excellentie", antwoordt de
officier.
De graaf vervolgt zijn weg en in een
wilde ren nadert de troep de hoofdpoort,
waar één der geuzen de wacht houdt.
Geert en Klaas zien hem staan en zwaai
en hun makker toe. Lachend groet Ja
cob terug. Hij heeft zijn makkers her
kend en begrijpt waarheen zij zich met
de anderen begeven. De poort heeft hij
reeds geopend en zonder oponthoud dra
ven de ruiters over de brug naar de
lem Bouman, oud 23 j. en was 13 de
cember bij Zijpe overboord geslagen.
A li hoofdweg. Nauwelijks hebben ze deze
bereikt of ze drukken de sporen nog
m dieper in de zijden van hun paard, de
schuimbekkende dieren tot het uiterste
aanzettend.
Alsof de beesten begrijpen waar het
om gaat, zo draven zij. Hun slanke po
ten bewegen zich in ijltempo voort ter
wijl hun dampende lichamen zich snel
en soepel voortbewegen.
„Rijden jullie voorop!" roept de graaf
gjgg Geert en Klaas toe. Zelf houdt hij iets
in om de geuzen gelegenheid te geven
hem enige paardenlengten voor te ko-
van men. Geert en Klaas prijzen nu Ripperda
3udt die ervoor heeft gezorgd dat ze zulke
eve- prachtige renpaarden kregen. Met glans
kunnen deze de anderen vooruitkomen
ha- en de soldaten zullen het dan ook ge-
dat waar worden dat ook de bosgeuzen kun-
raaf nen rijden als het moet! Met gestrekte
land halzen galopperen de paarden voor
volk waarts. Voort, gaat het in woeste ren.
Voorwaarts in de richting vanwaar graaf
t de Lodewijk's troepen worden verwacht;
Geert, die voorop rijdt, houdt voorlopig
een de hoofdweg. Er wordt niet gesproken.
Dort, Allen beseffen het gewicht van de zaak.
)udt. De vreugde van de dappere ruiters is
■aai- merkbaar bekoeld. Ze weten allen, dat.
Ja- als er niet spoedig hulp opdaagt, al hun
her- moeite tevergeefs is. In zenuwachtige
met spanning rijden ze voort.- Plotseling
fc hij wendt Geert de teugel en slaat rechtsaf,
ira- De anderen volgen hem. De hoofdweg
de ligt nu achter hen. Hier kan echter min-
POSTERIJEN
Aan het postkantoor te Dirksland en
de daaronder ressorterende hulpkanto
ren werden gedurende de maand augus
tus ingelegd 1.808,72, terugbetaald
1.305,11.
ADVERTENXIëN
Een burger
met een klein gezin, een stil leven
leggende, verlangt eene
HUISHOUDSTER uit den burger-
of boerenstand.
P.G. Op fatsoenlijkheid zal worden
gelet.
Franco brieven worden ingewacht
onder letter D. bij den Uitgever
van dit blad.
De Notaris Van SCHOUWEN
te G O E D E R E E D E
zal op donderdag 11 september a.s.
nam. 6 ure bij Akershoek te Ouddorp
veilen en verkoopen
Een hecht en sterk, in 1880 gesticht
SCHOOLGEBOUW
ingericht tot plaatsing van 96 kinderen,
met daarbij behoorende wél ingerichte
ONDERWIJZERSWONING, ERF en
TUIN, in de gemeente Ouddorp, aan
den Klarebeekweg.
Te veilen in 2 perceelen en in massa.
Dadelijk te aanvaarden.
Inlichtingen verstrekken de heer
B. P. van Kerkwijk, burgemeester te
Ouddorp en genoemde notaris.
De Onderneming (Schroefstoomboot
dienst) van Rotterdam op
Middelharnis
van Rotterdam:
Dagelijks v.m. 8 uur.
van Middelharnis:
der snel gereden worden, want de bos
paden die ze nu volgen zijn uiterst smal
en moeilijk begaanbaar. Gespannen_volgt
Geert zijn weg. Zal het hem gelukken
de soldaten van graaf Lodewijk te vin
den? Het zweet parelt hem op het ge
laat. Komt het van de snelle rit of is
het van dé spanning? Geert weet het
niet. Zijn hoofd bonst zwaar. Van hem
zal het afhangen of het leger vEin de
graaf spoedig gevonden wordt. Deze
heeft hem en zijn makker vooruitgezon
den als gids. Jawel, dat is wel mooi.
maar het is de vraag of het hem geluk
ken zal de soldaten te vinden. De nevel
hangt nog zwaar tussen de bomen. Dat
maakt het zoeken er niet gemakkelijker
op.
Plotseling houdt Geert zijn paard in
en wendt zich tot de graaf. „We moeten
nu zoveel mogelijk lawaai maken", stelt
hij voor. „Uw mannen kunnen niet ver
meer van ons verwijderd zijn".
Graaf Lodewijk knikt instemmend.
„Schreeuw maar zo, hard als je kunt,
mannen", zegt hij. „We moeten de aan
dacht trekken van de anderen".
Een ijselijk gebrul en geroep klinkt
weldra door het anders zo stille en
vreedzame bos. De graaf wenkt daarna
met de hand. Allen luisteren gespannen.
Tot hun grote teleurstelling wordt hun
geroep echter niet beantwoord. Alles
blijft stil. Een paar hazen zoeken ver
schrikt hun heil in een overhaaste vlucht
en een bonte specht vliegt krijsend weg.
INSTUIF TE STELLENDAM
Morgen, zaterdag 13 september is er
weer Instuif in het Herv. Ver. gebouv/
„de Rank".
Alle jongeren vanaf 13 jaar zijn
namens de Herv. Jeugdraad Stellendam
hartelijk welkom.
Aanvang 7 uur.
OUDE TONGE
JUBILEUM
VROUWEN VER.
De Herv. Vrouwen ver. „Wees een
Zegen, hoopt D.V. op dinsdag 16 sep
tember haar 25 jarig bestaan te vieren.
De leden van de vr. ver. verwachten
wij om 15.30 uu, in het Ver. gebouw
aan de Kolfweg.
Gelegenheid tot feliciteren van 20.00
tot 21.00 uur.
Het bestuur.
PREDIKBEURTEN ZEELAND
Herv. Gemeenten Tholen
ZONDAG 14 SEPTEMBER 1980
THOLEN 9.30 uur ds. L. Wüllschle-
ger en 18.30 uur ds. J. Blom uit Rid
derkerk.
POORTVLIET 10 uur en 18 uur ds.
Tj. de Jong.
SCHERPENISSE 9.30 uur en 14.30
uur ds. D. Budding.
HINT MAARTENSDIJK 9.30 uur en
14.30 uur ds. J. van Loon, nam. H.D.
STAVENISSE 10 uur en 18 uur ds.
W. Gorissen.
SINT ANNALAND 10 uur en 18 uur
ds. M. D. Geuze, H.A. en Dankzeg
ging.
OUD VOSSEMEER 10 uur en 18.30
uur ds. Th. v. d. Heijden.
SINT PHILIPSLAND 9.30 uur kand.
A. Boer uit Utrecht en 14.30 uur ds.
C. Evers uit Leerbroek.
PREDIKBEURTEN ZEELAND
BRUINISSE Oud. Ger. Gemeente,
woensdagavond 17 september 19.30
uur ds. A. V. d. Meer uit Rijssen.
Dagelijks nam. 3 uur.
De boot vaart niet des zondags.
In plaats van 6,30, alles fr. te huis
voor 90 cent.
1. GOUDKORRELS van Johannis Goz-
nes, 448 bladz.
2. PONTIUS PILATUS, 260 bladz.
3. oude DAVID door J. Verhagen Jr. 64
bladz.
4. Buiten EUROPA, aardrijkskimde,
150 bladz.
5. Uitstapjes in NEDERLAND, 130
bladz.
6. Wat God deed met Zijn Kerk, door
Dr. N. A. de Gaay Fortman.
7. Gereformeerde LIEDERENBUNDEL
20 liederen.
Adres: HAASBROEK
Spuiweg 89 DORDRECHT
ledere besteller ontvangt nog extra
1 katern fijn POSTPAPIER, 3 KROON
TJESPENNEN en een fijn PENMESJE
als vergoeding voor kosten van den te
zenden Postwissel.
BURGERLIJKE STAND
OOLTGENSPLAAT
Geboren: Leentje d. v. A. van Hassent
en S. Korteweg Jan z. v. J. Wou
ters en L. van Eek Michael Corne
lls z. V. G. Vermaat en M. C. Janse
Jan z. V. K. van Nimwegen en C. Me
lissant.
STAD AAN 'T HARINGVLIET
Geboren: Lena d. v. M. Trommel en T.
V. d. Valk Jozina d. v. P. Kievit en
J. Diepenhorst Klaas Herman z. v.
H. Veenema en A. C. Slager.
Overleden: P. van Sprang, 73 j. 8m.
DIRKSLAND
Geboren: Maria Hendrika d. v. J. Rood-
zand en A. de Roon Gerardus Wil
helm z. V. F. Walraven en A, van Kas
sei Leendert z. v. C. Poortvliet en
L. Bakker Christoffel z. v. J. Gul-
demeester en G. Visbeen.
Getrouwd: S. Nagtegaal en J. A. Bruin-
sel.
Geboren: Jannetje d. v. P. v. d. Wende
en K. Rameys Annigje d. v. W. J.
Klaver en W. Bakker Johannis z. v.
D. Orgers en D. van Splunter.
Ondertrouwd: W. Heerschap en K. Soe-
teman.
Overleden: J. Roos 10 w. en J. Kalle 1 j.
Publikatie van het Streek Museum
Goeree Overflakkee
Kerkstraat Sommelsdyk
A. J. K.
„Geen antwoordt, mannen", zucht
graaf Lodewijk zichtbaar teleurgesteld.
„We zullen de weg naar links volgen",
oppert Klaas. „Het is best mogelijk dat
ze reeds dicht onder Bergen zijn, vind
je ook niet Geert?"
„Als de graaf daarmee instemt", ant
woordt Geert.
„Je makker heeft mogelijk wel gelijk",
antwoordt deze. „Kom, laten we het
maar eens proberen".
Een kwartier lang wordt zo snel mo
gelijk doorgereden. Dan blijft Geert op
nieuw staan en voor de tweede maal
vervult het geschreeuw van de ruiters
het bos. Gespannen wacht de troep op
antwoord. Gelukkig voor de mannen
blijft dit deze keer niet uit. Nauwelijks
houden de soldaten op met het ge
schreeuw of de heldere roep van een
koekoek, onmiddellijk gevolgd door de
schorre schreeuw van een nachtuil,
klinkt de ruiters als muziek in de oren.
„Dat zijn onze mannen!" roept de
graaf bUj verrast. „Ze beantwoorden ons
geroep met het bekende teken. Voor
waarts mannen! In noord-oostelijke
richting!" Zo snel ze kunnen rijden ze nu
naar de aangegeven plaats en weldra
vinden ze de verdwaalde soldaten. De
begroeting is allerhartelijkst, maar
uiterst kort. Het blijkt inderdaad dat de
soldaten verdwaald zijn. Door de duis
ternis en de nevel misleid, zijn ze het
spoor bijster geraakt.
De graaf geeft nu onmiddellijk zijn
„strijdt om in te gaan door de
enge poort!"
Lucas 13 24 a
De aanleiding tot dit ernstige woord
van de Heere Jezus was een vraag. De
Heiland, Die, omringd door Zijn disci
pelen, op reis was naar Jeruzalem,
wordt op Zijn weg staande gehouden
door iemand die Hem een vraag stelt.
„Heere", zo zegt deze man, „zijn er ook
weinigen die zalig worden?"
Wie deze man geweest is en waarom
hij deze vraag stelde is niet met zeker
heid te zeggen. Het zal wel meer een
nieuwsgierige, dan een heilbegerige
vraag geweest zijn, gezien het antwoord
van de Heiland. Hij is immers gekomen
om vragen van heilbegerigen op te los
sen en niet van nieuwsgierigen! Toch
doet deze vrager op de weg in eerste
instantie nog wel sympathiek aan. Het
is immers al een wonder, als iemand op
de weg, langs de straat, nog naar gees
telijke dingen vraagt.
Waar vindt men in onze geesteloze
dagen nog mensen, die zo maar, midden
op de straat, vragen stellen over zalig
worden? Het doet immers op zichzelf al
weldadig aan als mensen nieuwsgierig
worden naar de dingen van het Konin
krijk Gods? Zeker, we zullen verderop
zien, dat de vraag niet deugde, maar er
zijn toch dingen, die nog veel erger zijn.
Hoevelen horen 's Zondags de preek
aan; ach ja, de preek, ieder zegt er
zo 't zijne van. Maar zalig worden???
Een dooie onverschilligheid en een
akelige zorgeloosheid ruik je uren in de
wind!
Kijk, dat is nog veel erger dan de
vraag van deze man. Nieuwsgierige
mensen luisteren tenminste nog. De
vraagsteller vergat echter één ding, n.l.
dat de geopenbaarde dingen zijn voor
ons en onze kinderen, maar de verbor
gen dingen voor de Heere onze God! Er
zijn van die vragen, ook onder ons,
waaruit blijkt, dat we beter met de toe
stand van een ander, dan met de vrese
lijke toestand in eigen hart op de hoog
te zijn.
Beter is de vraag: „Hoe zal ik recht
vaardig verschijnen voor God?" Maar
ja, ons hart is zo arglistig, dodelijk is
het, zo zegt Gods Woord, wie zal het
kennen? Wie? Wel, uit de tekst blijkt,
dat de Heere het wel kent. De Heiland
laat de nieuwsgierige vrager om zo te
zeggen in zijn hemd staan en richt zich
direct tot het persoonlijk leven.
Er staat immers: „Er zeide één tot
Hem". Maar Hij zeide tot hen: „Strijdt
om in te gaan door de enge poort!" Hij
zegt a.h.w. tegen al de omstanders, die
de vragen misschien wel met open mond
hebben aangestaard: Waar maakt u zich
toch.zo druk om mensen, denk toch om
uw eeuwig behoud! Dat geldt ook voor
ons, lezers!" Wat heeft een mens eraan
of hij al weet dat er veel of weinig za
lig zullen worden en hij valt er zelf
buiten!
Heeft dit laatste ons wel eens aange
grepen? Want we vallen er nog niet
eens buiten, maar we liggen er buiten!
Is ons de rust wel eens opgezegd? Ken
nen wij al die heilige onrust, die de
strijders van onze tekst kenmerkt? Of
leven we misschien nog rustig en in een
valse vrede die enge poort tegemoet?
Wat wordt eigenlijk met die enge poort
bedoeld?
Wel, de Heiland wijst in onze tekst
allereerst op de ingang in het Konin
krijk Gods aan het eind van ons leven.
Hij zegt immers in de verzen, volgend
op onze tekst, dat velen zullen zoeken
haar binnen te gaan, maar niet zullen
kunnen! Welk een aangrijpend woord
van de Heere Jezus, lezers! Waarom
zou de Heiland de strijd om in te gaan
door deze poort toch zo belangrijk ach
ten?
Van de mnl. beroepsbevolking op
Goeree Overflakkee heeft 3,36''/o geen
werk. Dat zijn 269 personen onder wie
55 jonger dan 19 jaar. T.o.v. vorig jaar
augustus een duidelijke stijging; toen
stonden 203 mannen (2,78"/o- waaronder
28 jeugdigen als werkzoekend inge
schreven.
De onderverdeling per beroepsgroep
is als volgt:
Bouwvakkers 68; chemisch personeel 3;
metaalbewerkers 41landbouwperso-
neel 19; horeca-personeel 7; verkeers-
personeel 26; handelspersoneel 7; kan
toorpersoneel 15; onderwijzend perso
neel 4; Soc. geneeskundig personeel 3;
bevelen.
„ledere ruiter neemt een voetknecht
bij zich op het paard!" beveelt hij-kort.
De anderen volgen zo snel mogelijk!
Maar vlug wat! Er is haast bij. We moe
ten snel zijn".
Aan één der officieren beduidt hij
hoe er gelopen moet worden. „En nu
voorwaarts mannen! De tijd in dringend!
Mogelijk zijn we reeds te laat!" Ze vol
gen nu de kortste weg naar de hoofd
weg die weldra wordt bereikt. De rit
die nu volgt is één wilde ren. De
paarden worden tot het uiterste aange
zet. De dieren vliegen met hun dubbe
le last op de rug over de weg. Wild
spatten de schuimvlokken door de lucht.
De paarden voelen de sporen der rui
ters die diep in hun zijden worden ge
drukt. Gelukkig duurt de rit niet lang
en wordt de poort van Bergen spoedig
bereikt...
Maar wat is dat? Daar wordt zowaar
de brug die toegang verschaft tot de
hoofdpoort opgehaald! Groot is de schrik
en teleurstelling van de moedige ruiters
als ze dat zien. Nu is al hun moeite toch
nog tevergeefs geweest. Het is om uit je
vel te springen! Maar dat mocht niet!
Dat kón toch niet?! Zouden ze nu toch
nog voor niets als dollen gedraafd heb
ben? En him makkers binnen de stads
muren? Die zouden onherroepelijk ver
loren zijn. De Spaanse bezetting zou hen
in de pan hakken!
Er wordt gescholden op de spekken en
Ach, Hij weet zo goed, dat ieder mens
van nature deze strijd schuwt. O zeker,
we weten best, dat vlees en bloed, d.w.z.
ons zondig bestaan, naar Paulus' woord,
het Koninkrijk Gods niet zullen beër
ven. Maar we worden toch maar het
liefst met rust gelaten, nietwaar? De
Heiland weet wel, dat we veel meer
op hebben met die andere poort en die
andere weg, waarvan Hij sprak in
Matth. 7.
Ook daar zegt Hij: „Gaat in door de
enge poort, want wijd is de poort en
breed is de weg die naar het verderf
leidt!" Is dat dan zo'n gevaarlijke weg?
Daar lopen toch alleen maar goddelo-
zen op? Zou u denken, lezers? Tot wie
zou de Heiland onze tekstwoorden heb
ben gesproken? Tot het Joodse volk
zegt u. Juist. Dus tot de kerkmensen
van Zijn dagen! En die stonden echt
niet geheel onverschillig tegenover
godsdienstige zaken. We kunnen zelfs
met goed recht zeggen dat het uitzicht
naar en de verwachting van het Ko
ninkrijk Gods in die dagen meer liefde
dan ooit.
Maar weet u wat ontbrak? Het werk
van waarachtige bekering, dat één grote
strijd inhoud tegen de zonde. Wij zijn
immers het verbondsvolk? Wij hebben
immers Abraham tot een vader? Wat
leert Gij ons?
Dodelijke gerustheid, lezers, steunen
op uitwendige voorrechten, hoe ontzet
tend gevaarlijk! Zou er, wat dit betreft
wel iets nieuws onder de zon wezen?
We zijn toch voor de waarheid? Is 't
waar? Zijn we er ook achter? U zegt
misschien: De zonde is toch verzoend
op Golgotha? 's Is waar, maar ook voor
u?? Hebben we er wel eens van wakker
gelegen. Pas op, zegt iemand, daar mag
je geen grond van maken! Zou de Heere
Jezus ook bedoeld hebben, dat die strijd
een grond was voor de zaligheid? Ach
lezers, ik zou zo nog een poosje kunnen
doorgaan, maar ik doe het niet.
Hoe noodzakelijk, dat we toch uit al
onze rustplaatsen worden uitgejaagd,
vroom of goddeloos! Want wie weet, hoe
spoedig de tijd daar is, dat ons graf zal
worden gedolven. En dat is nog niet
eens het ergste. Een openstaande schuld
is nog veel erger dan een open graf! En
nu moeten we onszelf maar eens afvra
gen of we reeds met die openstaande
schuld te doen hebben gekregen. U
mag ook zeggen, met die enge poort te
doen gekregen, hier, aan deze zijde van
die poort!
Laten we ons eens afvragen lezers, of
het schriftwoord ooit als een donderslag
in onze harten heeft weerklonken: „In
haar (d.i. in het Koninkrijk der heme-
len) zal niet inkomen iets dat ontreinigt
en gruwelijkheid doet en leugen
spreekt!" Dan houden we ons echt niet
meer op met beuzelachtige vragen als:
je mag van de strijd geen grond ma
ken, enz. Neen, juist dan wordt de
strijd lang en zwaar.
Dan is onze godsdienstige voorraad
kast met uitvluchten echt uitgeput!
Weet u wat er dan gebeurt? Wel,
dan gaat de poort op slot! Ach, we we-
ten best, dat we in ons bondshoofd
Adam de deur op slot hebben gedaan,
maar ondertussen prutsen we maar met
allerlei valse sleutels. Hebben we ze
wel eens allemaal mogen inleveren?
Weet u wanneer we dat doen? Als v/e
het schriftwoord gaan inleven: „Indien
dan de rechtvaardige nauwelijks zalig
wordt, waar zal de goddeloze en zon
daar verschijnen?!! Dat laatste wordt
dan de bange vraag hoor, echt!
Zijn we er wel eens van geschrokken?
Dat is een gewaarwording lezer, als we
zo voor God komen te staan. Goedkeu
rend, dat de poort eeuwig dicht blijft,
want 't is eigen schuld! Weten we er
van? Zegt u misschien: Ik zal het wel
moeten opgeven.
Gelukkig beste lezer! Daar wist de
psalmdichter ook van. Hij zei: „'k Was
uitgeteerd!" Want juist toen was er
plaats voor 't wonder: „Maar Hij zag
op mij neder!" Hoe dat mogelijk is?
Daarover volgende week. D.V.
wordt vervolgd
Ouddorp G. Meuleman
losse arbeiders 43; overigen 33.
De werkloosheid onder vrouwen is in
de augustus maand t.o.v. vorig jaar
augustus toegenomen van 174 naar 288
waaronder 107 t.m. 18 jaar; waarvan
de meesten onder het verkooppersoneel.
Het buUetin van het Gew. Arbeidsbu
reau noemt de plaatsingsmogelijkheden
in de sectoren handel en kantoor mi
niem tot nihil.
De geregistreerde vraag naar werk
krachten (zowel mnl. als vrouwelijk)
bedraagt op Flakkee 92.
In het buUetin wordt ook een opgave
verstrekt van het werklozental per ge
meente in augustus j.l.
Voor Flakkee is dat als volgt:
Middelharnis 97 m en 66 vrouwen;
Dirksland 42 m en 41 vrouwen; Goede-
reede 51 m en 40 vrouwen; Oostflakkee
79 m en 61 vrouwen.
er dreigt een wilde paniek te ontstaan.
Wat is er eigenlijk gebeurd?
Tei-wijl de graaf met zijn mannen de
poort is uitgesneld om de nodige ver
sterking te halen, zijn de burgers inmid
dels van hun eerste schrik bekomen en
wagen zich naar buiten om te zien wat
er nu eigenlijk allemaal aan de hand is.
Het is voor de kleine groep die in de stad
is achtergebleven, onmogelijk hen tegen
te houden. Van alle kanten stromen zij
samen. Het blijkt de burgers al spoedig
dat het slechts een kleine troep soldaten
is die het gewaagd heeft de stad binnen
te dringen. Ook de Spaanse bezetting
wordt nu aktief en bezet in allerijl de
wallen.
De Spaanse kapitein bevindt zich op
het moment dat graaf Lodewijk met zijn
mannen de poort uitdraaft, op het kas
teel aan de noordzijde van de stad en
ziet de troep in razend tempo voortsnel
len langs de bosrand. Kapitein De To-
lento begrijpt onmiddellijk hun bedoe
ling en neemt snel zijn maatregelen. Ook
de burgers, die voor het merendeel
spaansgezind zijn, helpen hem daarbij
dapper mee en juist op het moment dat
de ruiters voor de stad verschijnen,
wordt de brug opgehaald
De afgebeulde ruiters knarsetanden
van woede. Er klinken wilde uitroepen
van woede en spijt en sommigen uiten
een gesmoorde vloek.
wordt vervolgd
J.l. vrijdag is alhier een lijk aange
spoeld van een manspersoon dat al in
staat van ontbinding verkeerde. Spoe
dig was de Edel. Achtb. Heer Burge
meester op de plaats tegenwoordig om
een onderzoek er naar in te stellen en
heeft vervolgens last gegeven om de
man in een kist aldaar te begraven; het
is echter de politie spoedig gelukt met
den naam en woonplaats van den over
ledene bekend te worden, zodat dins-
dagsmorgens zijn broeder en zwager uit
Alblasserdam zijn gekomen om (nadat
de kist was opgegraven) het lijk te be
zien en hebben hem onmiddellijke her
kend en wisten tevens ook de merken
op de kleeding te vinden die daarmee
overeen kwamen.
Vervolgens hebben zij het lijk naar
Oude Tonge vervoerd om aldaar te wor
den begraven, de ongelukkige was Wil-
DIRKSLAND
P. Groenendijk welke verleden jaar
met vrouw en kinderen van hier naar
Zuid Amerika vertrokken zijn, is za-
I terdag met de zijnen weder in onze
gemeente teruggekeerd. Dit is reeds het
tweede gezin dat na nog geen jaar aldaar
vertoefd te hebben alhier teruggekeerd
is.
MELISSANT
Bij den op heden plaats gehad heb
bende afslag van de meestoof „de Vier
Gebroeders" alhier, is deze gecombi
neerd afgemijnd door C. Tieleman voor
3.250,—
OUDDORP
Vrijdag 5 september zijn de gebroe
ders Jacob en Cornells Hoek voorne
mens deze gemeente te verlaten om
naar de Transvaal te vertrekken.
