Geliefde vrienden
van het
Eilanden-nieuws
Onderhoudsabonnement
GnsnPPIIJlJITEN dient de VEILBGHEII
Kinderpostzegels
1980
Ik hoop dat het eerste gedeelte van
myn reis van Amerika naar Holland en
naar Flakkee, en Dirksland een zegen
was tot uw allen die het gelezen heb
ben. Ik zal nu beginnen met het schry-
ven van het tweede gedeelte van myn
reis van Amerika naar Holland, en naar
Flakkee en Dirksland, en al the andere
plaatsen. Ik dank den heer Grinwis de
redaktuer van het Eilanden Nieuws dat
hy my the groote gelegenheid heeft ge-,
geven in het Eilanden Nieuws to schry-
ven.
In het volgende artikel zal ik begin
nen to schryven, en te vertellen wat
onze lieve God met Jan Kastelein ge
daan ;ieeft in Amerika van het jaar
1925 tot het jaar 1980. Ik zal ernstig bid
den dat onze lieve Heiland Jesus Chris
tus veelen van uw ook nog tot bekeering
zal brengen, als wy samen de groote
boodschap van het Evangelie van Chris
tus onderzoeken en dan ook met groote
blydschap Hem leeren kennen als onze
Zaligmaker. Nu laten wy verder schry
ven van onze reis op het eiland Flak
kee, en Zeeland, en ook die andere lan
den.
Onze reis op het eiland van
Goeree en Overflakkee
In het eerste gedeelte heb ik geschre
ven van onze reis van Amerika naar
Amsterdam en naar Dirksland, Ik denk
ik had geëindigd met Zondag Mei 11.
Dat was een plezerige Zondagmorgen
voor my als ik met myn twee jonges en
onze familieleden uit de groote kerk
vroolyk naar huis gingen, met het Psalm
42 „Hygent herd der jacht ontkomen",
nog klinken in myn ooren.
Dat was een vroolyke Zondagmorgen
voor my in de groote kerk, want het
was alles zoo mooi verandered. Ik zat
daar heel diep te denken die morgen
als ik dacht dat myn lieve vader en
moeder hadden hun iDest gedaan om my
naar die kerk te brengen om gedoopt te
worden toen ik nog maar acht dagen
oud was. Ik zal later daar van schry
ven als ik alles van onze reis geschre
ven hebt.
Zondagmiddag Mei 11 als wy het mid
dag maaltyd gegeten had, reisende wy
naar Sommelsdyk om onze neef Jan
van Broekhoven te bezoeken. Van daar
naar Zvi'ijndrecht om nog een andere
neef Abraham van Broekhoven to be
zoeken. Van Zwyndrecht naar Den
Haag, en daar ook weer familie leden
to bezoeken. Toen over Scheveningen
weer naar Dirksland terug. Het was el
ke dag heel mooi weer op onze reis.
Maandagmorgen Mei 12 was het weer
heel mooi weer, en wy hadden allen
weer good geslapen, en ook weer good
ontbyt gehad, en nu op pad naar Melis
sant, Stellendam, Goeree, en dan naar
Ouddorp. In het dorp van Goeree heb
ben wy koffie gedronken, en van daar
gingen wy naar Ouddorp. Ik had myn
twee jonges verteld dat wy vroeger met
al the kinders van de school in Dirks
land naar het strand in Ouddorp aan de
North Zee om te baden en te zwemmen.
Ik had my bereid gemaakt die morgen
om in het water van de Noordze te
gaan, maar myn twee jonges dachten
niet dat ik in dat water zou gaan.
Wy moesten ver loopen aan het strand
tot het water, en my twee jongens ston
den daar verbaast aan het strand als
vader Kastelein in het koude, en zoute
water van de Noord Zee loopte. Ja, het
was erg koud, en ook erg zout Mei 12
1980. Maar het gaf my weer veel plezier
als ik de dagen van myn kinder jeugt
tot myn gedachtenis kon brengen. Ja,
60 jaar is een lange tyd toen ik nog in
die schoolbanken zat in Dirksland, en
ik dank God dat Hy my het groote ple
zier gegeven heeft om naar Dirksland
terug te komen, en dat ik zoo veel van
die vroegere jaren van my jeugt nog
met veel plezier kan herinneren. Ook
veele dingen dat ik gedaan had in myn
jeugt in Dirksland dat ik liever niet wil
herinneren.
Nu gingen wy van Ouddorp naar
Zeeland, en in Zierikzee hadden wy wat
gegeten,, en koffie gedronken. Onze klei
ne auto was op slot en de sleutels wa
ren aan de binnenkant. Nu wat? Geluk
kig was een van die raamen een klein
beetje open, en nu met een stuk draad
probeeren die deur open to doen. Geluk
kig, kregen wy die deur weer open, en
alles was weer goed, en nu gaan wy al
weer terug naar Dirksland. Het was
weer heel mooi weer, en elke dag had
den wy zonneschein als wy van de eene
naar de andere plaatsen reisden. Hier
zyn wy nu v/eer op het eiland Flakkee,
en straks komen wy weer terug in
Dirksland, en dan zullen wy weer een
prettige avond hebben met onze familie
leden.
Het was weer een fyne dag geweest
voor ons, als wy al the plaatsen in Hol
land konden bezoeken. Jammer, toch,
dat myn twee jongens geen Hollands
konden verstaan, en natuurlyk ook niet
praten. Ik zal daar zelf de schuit voor
aanemen. Had ik die Hollandsche taal
gesproken toen ze nog kleine jonges
waren dan hadden ze het weU konden
verstaan, en ook misschien wel praten.
Ik ben nu bezig met myn vrouw, en ik
praat veel Hollands tot haar, en zy kan
al veel verstaan. Zoo als wy volgende
Mei samen naar Holland komen als wy
leven, dan zal zy wel veel van de Hol
landsche taal kunnen verstaan.
Maandagavond Mei 12 zyn wy allen
weer in het huis van Adriaan van
Broekhoven to samen gekomen. Het was
weer een heel plezierige avond, met
veel koffie drinken, en praaten van al
de ondeugt dat ik vroeger in Dirksland
had gedaan. My twee jonges hoorden
al dat gebabbel maar zy konden niet
mee lachen met ons, want zy konden
daar niets van verstaan. Arme stakkers,
he?
Slapen vol koekies
Het v/erd nu weer hoog tyd om naar
ons bed te gaan. Maar, de vraag was,
hoe kan ik slapen rnet myn lichaam
vol met koffie, en koekies, en ook een
beetje moei van het reisen den heele
dag? De naaste morgen Mei 13 ik v/erd
wakker als de stralen van het zonne
schein door het venster van myn kamer
door de gordynen my weer tot een ande
re mooie dag had upgewekt den Heere
te pryzen en Hem te loven. Dank uv/
lieve God voor deze mooie nieuwe dag
hier weer in Dirksland.
Ik had het erg good naar myn zin in
Dirksland, en onze lieve familieleden
waren zoo goed voor ons. Het werd nu
weer haast tyd om naar Amerika terug
te gaan. Nog een paar dagen en dan
gaan wy alweer naar Amerika terug.
Dingsdag Mei 13 bleven wy in Dirks
land om nog meer van onze familyleden
te bezoeken, en ook nog andere van
myn oude kamaraden op te zoeken.
Toen ik op de voorstraat loopte aan die
dingsdagmorgen daar zag ik veele van
myn oude kamaraden. Veelen vraagde
my, „Jan kan jy men nog?" Ik moest
hun eerlyk antwoorden met- deze woor
den. „Neen ik kan uw niet, maar wat
is uw naam?"
Toen ik die namen hoorde toen wist
ik het gauw. Ja, hoor nu had ik daar
die oude vrienden van vroeger weer
eens gezien, en veele dingen werden tot
myn herinnering gekomen. Een van die
oude vrienden vraagde my, „Jan weet
je dat nog dat -wy gingen vroeger sa-
vonds naar de m.oestuin om kraaien to
vangen en dan, gooien wy die kraaien
in the winkels savonds". Wat undeugt
toch he? Ik was niet alleen die een
beetje undeugent was, maar ik had
veele andere undeugende jonges die
daar ook graag aan deelnamen. Arme
kraaien!
Nu gingen wy van de voorstraat naar
de Straatdyk in Dirksland, en wat vroe
ger werd genoemt „De Kaai". Daar zag
ik nog veele dingen die nog zoo wat het
zelfde waren als vroeger. Maar nu hoor
de ik deze woorden van de andere kant
van de Haven. „HEY JAN, HEY JAN!"
Ik zag daar vier oude mannetjes staan
aan de andere kant van de haven. Ik
dacht dat zyn ook nog well oude vrien
den van vroeger, en myn oude kamara
den. Oude man Jan Kastelein loopte
naar de andere kant van de haven, en
daar vond ik vier van my oude kama
raden. Ja hoor, wy werden nu allen
oude mannetjes gev/orden. Wy hadden
toch zoo veel van vroeger te vertellen,
en het was een groote blydschap voor
ons allen.
Dirksland, Dirksland, het dorp waar
ik in de wereld was gekomen op Augus
tus 5-1907 en nu staan ik op die straa-
ten aan Mei 12 1980. Waar zyn die 73
jaren heengevlogen? Het huisje waar ik
in de wereld was gekomen staat daar
nog, alleen het is verbouwd. Vroeger
werd de straat „De Achter Weg" ge-
noemt. Toen ik vier jaar oud was ver
huisde myn ouders naar de steeg aan
de Tuinstraat. Het was ook een groot
plezier dat ik en myn twee jonges in
het huis waar ik vroeger woonde, en
waar ik afscheid van nam om naar
Amerika te gaan in Augustus 1925, daar
weer eens in dat huisje myn kinderda
gen te herdenken.
Het was wel een beetje verandered,
maar de zelfde trap was nog daar dat
naar de zolder gaat waar ik vroeger
myn bed had. Wy zyn naar boven ge
gaan op de zolder en daar dacht ik weer
aan myn jonge leven, en de tranen
van blydschap begonnen uit myn oogen
te stroomen, als ik daar op de zolder
stond met myn twee jonges. Dank uw
vriendelijk Heer en vrouw Vellekoop
dat ik myn oude woonplaats in Dirks
land met myn twee jonges kon bezoe
ken.
Osn klompen
Nu gingen wy naar de Straatdyk naar
the klom.pen v/inkel. Ik weet nog wel
dat vroeger gingen v/y naar Giel Mans
op de Straatdyk en die was de klom
penmaker. Een paar klompen in die tyd
kosten maar een gulden, nu moest ik
28 gulden betalen voor een paar klom
pen. Ja, .het is alles zoo veel verande
red en alles is so duur gev/orden.
Daar was nu nog een ding dat ik zou
graag doen voor dat vïy weer naar
Amerika terug reisden. Ik had gevraagt
of dat wy op de toren van de kerk kon
den gaan, en over het dorp van Dirks
land photoos te nemen. Een dinaar van
het gemeentehuis v/as met ons meege
gaan, en het was een heel mooi gezicht
als wy Dirksland van den toren kunden
zien.
Mei 13 was weer een heele ïnooie dag
geweest en ook een heele drukke dag
en nu werd het weer tyd naar ons bed
te gaan, want morgen gaan wy weer
op reis. Eerst gaan v/y naar België, en
naar Frankryk, en dsm naar Duisch-
land.
Als ik wakker werd de morgen van
Mei 14 ik zag dat het v/as weer een
heele mooie dag om te gaan reisen. Het
v/as 9 uur Woensdagmorgen Mei 14 en
onze jonges waren druk bezig de kof
fers in die kleine auto op te laden.
Vader Kastelein kon weer zyn plaat
se vinden tn dat kleine hondehokkie
achter in de kleine auto tuschhen all
die groote koffers. Alles nu klaar en
wy nam.en afscheid van onze familie,
en van Dirksland. Woensdagavond ne
gen uur zyn wy aangekomen aan de
buitenkant van Parijs. Onze zoon David
had daar vrienden die van zyn kerk
behoorden in Amerika waar hy
pastoor was. Daar hadden wy allen fyn
geslapen, en goed gegeten.
Het was nu Donderdag Mei 15 en
het was weer heel mooi v/eer om naar
Duitschland te reisen. Elke dag hadden
wy heel mooi weer, en onze lieve God
had ons zoo rykelyk gezegend elke dag
met veiligheid, en vroolykheid.
Nu nog eens gauw naar de Eigeltoren,
en dan aan de weg naar Duitschland
naar het dorp Lothe. Ik had ook de
Duitsche taal geleerd, zoo ik kon ook
Duitch praten. My vrouw's vader en
moeder, en drie van haar broers en
zuster waren naar Amerika gegaan üi
het jaar 1892 van de omstreek by het
dorp van Lothe. Om zoo wat 8 uur
Donderdagavond Mei 15 bleven wj'
overnachten in de Stad van Karlsruhe
Duitchland. Een nieuwe dag Mei 16
werden wy allen weer bereid om ver
der te reisen. Het was alweer heel mooi
weer en wy hadden allen goed geslapen
in Karlsruhe Duitchland. Nu moesten
wy het kleine dorp Lothe vinden. Het
was kort by een ander grooter dorp
genaamd Swalenberg. De lieve God had
ons weer zoo rykelyk gezegend met een
andere mooie dag, en de blauwe hemel
boven ons, en het warme sonneschein
aan Mei 16 toen wy de stad van Karls
ruhe Duitchland afscheid namen. Het
was nu Vrydag en nu nog een paar da
gen en dan gaan we w^eer terug naar het
groote land van Amerika.
Om zoov/at een uur Vrydagmiddag
zyn wy in the stad van Swalenberg
aangekom.en. Het dorp van Lothe waar
onze familieleden woonden was daar
kort by. Nu moest ik gaan vraagen, en
myn Duitsche taal now gebruiken als ik
in een van de v/inkels in Sv/alenberg
zou vraagen voor de weg naar Lothe. De
man in die winkel in Swalenberg ver
telde my dat het was nog maar zoowat
drie kilometers tot de kleine stad van
Lothe. Om twee uur Vrijdagmiddag Mei
16 zyn v/y goed aangekomen, en onze
familieleden Martha en Elizabeth Nol-
ting, ontvangende ons met groote blyd
schap. Zy hadden geen English geleerd
en nu zal ik de Duitche taal gebruiken
dat ik ook geleerd had. Myn lieve jon
ges hoorde al dat gebabbel, maar zy ver
stonden niets daar van. Jammer toch
he?
Het was een heel prettige avond met
onze familieleden in het dorp van Lothe.
Het werd nu weer tyd naar bed te gaan,
want morgen gaan wy alweer terug rei
sen naar Dirksland.
Nu weer terug naar D'land, naar onze
familieleden, en dan morgen Zondag-
mor Mei 13 gaan we alweer naar de
kerk Psalmen te zingen, en God's Woord
te hooren. Zaterdagavond 6 uur zyn wy
weer in Dirksland aangekomen by onze
familieleden, en daar overnachten.
Het was nu onze laatste dag in Dirks
land. Want Zondagmiddag Mei 18 gaan
Net als ieder jaar, worden ook in
1980 (voor de 54ste keer) Kinderpostze
gels uitgegeven en wel op 11 november
a.s.
De serie omvat vier bijzondere zegels
met bijslag, waarvan de opbrengst be
stemd is voor instellingen op het ter
rein van de zorg voor het kind.
In overleg met de Stichting voor het
Kind is dit jaar gekozen voor het thema:
het kind en het boek. Een viertal ont
werpers gaf aan dit thema als volgt
gestalte:
Lidia Postma uit Benningbroek, die
de zegel van 45 20 cent voor haar
rekening nam, koos voor een open
geslagen zogenaamd panoramaboek,
waarop de figuur van een meisje dat
hand in hand gaat m.et een paljasfi
guur. De kleuren zijn rood, blauw en
geel.
Annet Kossen uit Amsterdam, met
de zegel van 50 20 cent, werkte
het thema uit met een jongetje dat
hoog in de lucht vliegt, liggend op
een boek. De kleuren zijn blauw,
paarsblauw, geel en rood.
Peter Vos uit Amsterdam beeldt op
de zegel van 60 30 cent een jonget
je uit dat zit te lezen in een boek,
met op zijn ene knie de hoofdfiguur
uit het verhaal, de kikkerkoning. De
kleuren zijn blauw, geel, rood en
grijs.
Tom Eyzenbach uit Utrecht tenslot
te, ontv/ierp de zegel van 80 30
cent, waarop een jongen die zoda
nig opgaat in zijn verhaal, dat hij
als droomfiguur verdwijnt in een
imaginair boek. De kleuren van deze
zegel zijn blauw, rood en geel.
Toevalligerwijs valt de start van de
scholenactie (op 1 oktober a.s.), waarbij
de jeugd huis-aan-huis bestellingen
voor kinderzegels en kinderkaarten op
neemt, samen met de aanvang van de
Kinderboekenweek 1980, waardoor het
thema van de postzegels nog eens extra
onderstreept wordt.
Op de postkantoren zullen de kinder
postzegels tot en met 2 januari 1981 ver
krijgbaar zijn.
wy naar Amsterdam om ons bereid te
maken voor onze reis terug naar Ame
rika, Maandagmiddag Mei 19. Om twee
uur Zondagmiddag Mei 18 namen wy
afscheid van Dirksland, en van onze fa
milie. Wy dankten onze lieve God voor
al de zegenen die Hy ons gegeven had
op het eiland Flakkee, en in Dirksland.
Myn groote droom was nu vervuld ge
worden, en ik en miyn vrouw gaan ons
bereid maken om het volgend jaar in
do maand van Mei naar Holland to ko-
Dirksland, vaarwel
Om twee uur Zondagm.iddag Mei 18
gingen wy Dirksland verlaten, en nu
v/eer terug naar Amsterdam via Utrecht
Hilversum, en nog andere plaatsen. Wy
moestennu nog andere familieleden be
zoeken in Amsterdam, die woonde aan
de Jan van Galen Straat. Den heer Ge
rard van Eek en zyn vrouw Jaan. Zyn
vrouw was de dochter van myn moe-
der's zuster. Jaan v/as nog maar tien
jaar oud toen ik van Dirksland afscheid
nam, in Augustus 1925 om naar Amerika
teg aan. Zy zaten voor ons te wachten,
en om^ 5.30 Zondagavond Mei 18 zyn wy
aangekomen, aan het adres van 177 Jan
van Galen Straat. Het was een groote
blydschap, als zy ons met bloemen in'
hand tegemoet kwamen. Jaan's vader
was oom Koos Visser die vroeger in
Dirksland op een boerdery woonde aan
den Geldersen dyk. Hy had die groote
Belgische paarden, en hy had ook een
heele groote snor onder zyn neus. Lieve
oom Koos, ik kan hem nu nog zien op
die wagens vol met suikerbieten, met
twee van die groote Belgische paarden
der voor. Jaan's moeder was myn moe-
der's jongste zuster Aaltje. Tante Aal-
tj8 en Oom Koos zyn al jaren dood.
Nu een beetje eten, en dan gaan sla
pen en morgen op reis naar Am.erika.
Gerard <en Jaan, en allen van onze fami
lieleden in Dirksland wy danken uv/ al
len voor alles wat gy voor ons gedaan
heeft, en voor de mooie presentjes die
v/y van uw allen hebben ontvangen.
De nieuwe dag Mei 19 was weer
een heele mooie dag. Ik zag die mooie
blauv/e lucht, en het goude zonneschyn
stralende door de ramen van onze ka
mer. Eerst nu een beetje ontbyd eten,
en dan alles oppakken, en dan naar
Schiphol, en dan naar Amerika.
Onze jonges waren al bezig om all de
koffers in die kleine auto weg te stop
pen. Die kleine auto had ons veilig en
met groot plezier naar Holland, België,
Frankryk en Duitschland en ook nog
veele andere plaatsen in Europa in
goeden welstand, en zonder moelykheid
weer naar Amsterdam terug gebracht.
Het werd nu tyd om naar Schiphol te
gaan om ons bereid te maken voor de
reis naar Chicago, U.S.A. Het vliegtuig
stond daar al voor ons te wachten en
om drie uur gaan wy vertrekken. Nu
hoorden wy over de luidsprekers dat wy
moesten gauw aan boord komen want
wy gaan vertrekken om twee uur in
plaats van drie uur, en vi/y moesten nu
om 1.30 uur aan boord v/ezen. Nu gauv/
de koffers halen jonges, en dan gauw
aan boord zoo dat wy weer een goed
plaatse konden vinden. Alles goed hoor,
en nu zitten wy weer In het K.L.M,
vliegtuig en wy gaan naar huis. De deu
ren werden gesloten, en hier gaan wy
weer naar de witte v/olken. Dag Holland
tot ziens. Het was weer heel mooi weer
toen wy van Amsterdam afscheid na
men, en alles was weer zoo plezierig
aan het vliegtuig. Wy vlogen over Ice—
land, en Greenland en het was zoo
prachtig mooi als v/y die groote ijsber
gen konden zien. Het was weer een
heele fyne vlucht, en wy kv/amen om
4,30 Mei 19 die zelfde dag weer veilig
in Chicago aan. Dank zei God voor zyn
groote goedheid tot ons, van het be
ginnen van onzer eis tot het einde.
Onze kleinzoon stond daar op ons te
v/achten in Chicago met zyn auto. Nu
nog 240 milen met de auto naar het
dorp van Upland, Iniana, en dan zyn
wy thuis.
Onze zoon David reisde van Chicago
naar de staat van lowa waar hy woont,
en wy namen afscheid van hem in Chi
cago, en ik met myn oudste zoon Jan
reisdan naar de staat van Indiana. Jan
woont ook by ons in het zelfde dorp, en
is professor hier in Taylor Universiteit.
Om negen uur Vrydagavond Mei 19
kwamen wy met groote blydschap terug
in het dorp Upland. Het was een groo
te vreugde, en met tranen van blyd
schap als ik het aangezicht van myn
lieve vrouw weer kon zien, en haar
te zoenen met groote liefde. Dank
zei God.
Lieve God wy danken uw voor onze
Veilige reis naar Holland en all de ande
re plaatsen in Europa. Wy danken uw
dat Gy hebt ons weer in gezondheid en
veiligheid tot onze lieve vrouwen en
kinders terug gebracht. Zegen ook alle
onze familieleden, en vrienden in Hol
land, en all de andere landen, In den
Naam van Jesus vraag ik dat, Amen.
Geliefde vrienden van het
Eilanden Nieuws
Ik heb nu aUes geschreven van onze
reis naar Holland, en al de andere
plaatsen in Europa. Ik hoop dat het een
zegen tot uw allen gebracht heeft. Ik
zal nu gaan schryven van grootere din
gen in ons naaste artikel. Ik zal gaan
schryven van het groote en wonderlyke
evangelie van onze Heere Jesus Chris
tus. Ik zal uw vertellen van het nieuwe
leven dat God my gaf in het jaar 1934.
Ja, de lieve Heiland heeft my van den
dood levend gemaakt door de geestelyke
wedergeboorte tot onzen Heere Jesus
Christus.
Ik heb daar veel van te vertellen, en
ook van de 47 jaren die God myn gege
ven heeft het Groote Evangelie hier in
Amerika te verkondigen tot duizenden
menschen. Ik hoop van gansche hart dat
ook nog veelen van uw tot de wederge
boorte tot Christus moogt komen. De
Heere Jesus sprak tot heer Nicodemus
als hy in de nacht tot Jesus kwam om
te zien, en ook te hooren wie Hy was.
Jesus zeide tot hem: „Voorwaar, voor
waar zeg ik u, tenzy dat iemand weder
om geboren worde, hy kan het Konin
krijk God's niet zien". (Johannes 3 3)
Daar zal ik dan nu verder van gaan
schryven in de volgende afdeelings. Wat
een groote vreugde is het toch als wy
weten dat de Heere Jesus is voor ons
aan dat kruishout gestorven, en dat door
zyn bloed voor een iegelyk die in Hem
gelooft zal het koninkryk Gods beërven.
Ik zal eindigen met deze woorden van
„Gasapparaten hebben net zoals een
auto periodiek een grote onderhouds
beurt nodig. Voor veel mensen is het
iedere keer een moeilijke stap om de in
stallateur te bellen voor zo'n onder-
houdsbeiwt. Dat komt omdat ze onder
houd iets vaags vinden waar je geld aan
uitgeeft, maar niet direct iets tastbaars
voor teïugkrijgt. Maarje moet je iedere
keer weer realiseren dat je met onder
houd van gasapparatuur je eigen veilig
heid dient. Daarnaast kan onderhoud
een gunstige invloed hebben op het ren
dement van gasapparaten. Iedere parti
culier zou een onderhoudsabonnement
moeten afsluiten bij een erkend gas
technisch installateur die dan periodiek
de cv. ketel of geiser na komt kijken".
Aan het woord is mr. L. H. Remmers
waal, secretaris van de AVOL, één van
de overkoepelende organisaties waarin
gastechnische installateurs verenigd zijn.
Hij vertelt dat na een gasongeval in
een dorp, stad of woonwijk plaatselijk
een verhoogde vraag naar onderhoud
optreedt, „Maar die ebt ook zo weer
weg".
Juist om het niet tot ongelukken te
laten komen, dringt de vereniging van
gasbedrijven, VEGIN, evenals Gasunie
er op aan nu het stookseizoen ten einde
loopt, om gaskachels en c,v,-ketels weer
grondig na te laten kijken en te laten
afstellen. En' niet alleen de verwar
mingsapparatuur, maar ook geisers en
boilers.
Abonnement voordeliger
Het afsluiten van een onderhouds
abonnement voorkomt volgens de heer
Remmerswaal, dat de periodieke
schoonmaakbeurt meestal één keer
per 12 tot 18 -maanden erbij inschiet,
„Daarnaast is een abonnement veelal
voordeliger in prijs. De klant weet waar
hij financieel aan toe is".
Nu varieert de prijs van een onder
houdsabonnement nogal eens. Dat komt
omdat de ene installateur wel storingen
verhelpt en.'of kleine onderdelen ver
vangt voor de abonnementsprijs, terwijl
de ander dat niet doet. Dat m.oet bij het
vergelijken van prijzen in de gaten wor
den gehouden.
De AVOL komt binnenkort met een
primeurtje, „V/ij hopen spoedig een mi
nimum-checklist te publiceren die aan
geeft naar welke punten de AVOL-in-
stallateur in ieder geval kijkt als hij het
over onderhoud heeft".
Wie echter geen abonnement afsluit
en incidenteel de installateur laat ko
men zal op uurbasis moeten betalen.
Hoeveel dat kost? „Een uurtarief van
40,is niet ongebruikelijk", aldus de
heer Remmerswaal die te kennen geeft
dat afwijkingen mogelijk zijn.
SINT ANNALAND
Extra kerkdienst. Op maandag 15
september a,s, hoopt D.V, des avonds om
19,30 (half acht) voor de Geref. Gem.
van Sint Annaland voor te gaan in de
Dienst des Woords ds. A. M. den Boer
uit Norwich, Ontario, Canada.
de Heilige Schrift. In Romeinen 10 10-
11 staat dit geschreven: „Want met het
hart gelooft men ter rechtvaardigheid,
en met den mond belyd men ter zalig
heid. Want de Schrift zegt: een iegelyk
die in Hem gelooft, die zal niet be
schaamd worden".
Ik hoop en bid dat het Woord van God
uw allen rykelyk zal zegenen.
Uw vriend van Amerika,
Jan C. Kastelein
Box 622 Upland, Indiana, U.S.A.
■i6989.
Laat het over aan een
erkende gasinstallateur.
Sluipmoordenaar
Het beste is zo spoedig mogelijk een
afspraak te maken met de installateur.
In de zomermaanden kan hij gemakke
lijk bij de verv/armingsapparatuur zon
der dat de klant er last van heeft. Tege
lijk kan hij de geiser of boiler meepak
ken bij het schoonmaken. Bovendien
staat de installateur niet altijd na een
telefoontje de volgende dag op de stoep.
In het najaar bestaat zeker een kans
op wachten. „Aan het begin van het
stookseizoen treedt duidelijk een haus
se aan storingen op. Dan gaat de cv,
weer aan en blijkt er plotseling lekkage
te zijn of zit er niet genoeg water in
de installatie. En dan wordt de installa
teur te hulp geroepen".-
Naast het bevorderen van de veilig
heid kan preventief onderhoud het aan
tal storingen afremmen. En wat de
veiligheid betreft: nog te vaak kan men
in de krant lezen dat de sluipmoorde
naar koolmonoxyde (beter bekend als
kolendamp) heeft toegeslagen, In veel
.gevallen wordtd ie koolmonoxyde ver
oorzaakt door slecht of onvoldoende on
derhoud van gasapparatuur, vooral van
geisers.
Deskundigheid
De installateur die voor onderhoud
aan de deur komt, kijkt volgens de heer
Remmerswaal ook of de gasapparatuur
ondanks een schoonmaakbeurt wel vei
lig kan functioneren, „Bij een eerste be
zoek wordt de installateur nog wel eens
geconfronteerd met ontbrekende of m-
middels verdv/enen bouwkundige voor
zieningen, die te maken hebben met de
rookgasafvoer, ventilatievoorzieningen,
de opstellingsruimte etc. Dat moet dan
eerst in orde worden gebracht,"
Die noodzakelijke aanpassingen wijt
de heer Remmerswaal aan de onstuit
bare opkomst van de doe-het-zelf markt,
„Er wordt door de mensen zelf nog heel
wat geknutseld. Dat gaat vrijwel nooit
volgens de regels. Misschien zal de doe-
het-zelver de cv.-ketel best goed neer
zetten, maar hij vergeet bijvoorbeeld dat
in een c,v,-ketelruimte verse lucht toe-
gevoerd moet worden en daar openingen
van zoveel cm^ voor vereist zijn. Hij
kent veelal de voorschriften niet en gaat
op die manier de mist in".
Ook bij onderhoud is zelf sleutelen
uit den boze. Het schoonmaken van
branders, het afstellen van thermosta
ten, controle van het expansievat en de
c,v,-pomp, daar is deskundigheid voor
nodig, VEGIN en Gasunie hameren er
voortdurend op dat alleen erkende gas
technische installateurs deze werkzaam
heden mogen uitvoeren. Hieronder val
len ook erkende gasservice-organisaties.
Geen verhaalsrecht
Als er iets mis gaat, zit de consument
die zelf aan het sleutelen is geweest
goed fout volgens de heer Remmerswaal
„Hij heeft dan geen enkele mogelijkheid
om ergens aan te kloppen, noch bij de
mstallateursverenigingen (AVOL, ACI,
NCIB), noch bij VEG-GASINSTITUUT
N,V,, noch bij de Consumentenbond,"
Ook bestaat de kans, dat de verzeke
ringsmaatschappij niet tot uitbetaling
overgaat.
De erkend gastechnisch installateur
is over het algemeen goed ingesteld op
het onderhouden van gasapparatuur.
Sommigen hebben zich er zelfs in ge
specialiseerd. Daar staat tegenover dat
er ook installateurs zijn die zich niet op
het onderhoudsterrein bewegen. Het
plaatselijk gasbedrijf kan echter altijd
de weg wijzen als men niet weet waar
men voor onderhoud terecht kan.