Geliefde vrienden van het Eilanden-nieuws Onderhoudsabonnement GnsnPPIIJlJITEN dient de VEILBGHEII Kinderpostzegels 1980 Ik hoop dat het eerste gedeelte van myn reis van Amerika naar Holland en naar Flakkee, en Dirksland een zegen was tot uw allen die het gelezen heb ben. Ik zal nu beginnen met het schry- ven van het tweede gedeelte van myn reis van Amerika naar Holland, en naar Flakkee en Dirksland, en al the andere plaatsen. Ik dank den heer Grinwis de redaktuer van het Eilanden Nieuws dat hy my the groote gelegenheid heeft ge-, geven in het Eilanden Nieuws to schry- ven. In het volgende artikel zal ik begin nen to schryven, en te vertellen wat onze lieve God met Jan Kastelein ge daan ;ieeft in Amerika van het jaar 1925 tot het jaar 1980. Ik zal ernstig bid den dat onze lieve Heiland Jesus Chris tus veelen van uw ook nog tot bekeering zal brengen, als wy samen de groote boodschap van het Evangelie van Chris tus onderzoeken en dan ook met groote blydschap Hem leeren kennen als onze Zaligmaker. Nu laten wy verder schry ven van onze reis op het eiland Flak kee, en Zeeland, en ook die andere lan den. Onze reis op het eiland van Goeree en Overflakkee In het eerste gedeelte heb ik geschre ven van onze reis van Amerika naar Amsterdam en naar Dirksland, Ik denk ik had geëindigd met Zondag Mei 11. Dat was een plezerige Zondagmorgen voor my als ik met myn twee jonges en onze familieleden uit de groote kerk vroolyk naar huis gingen, met het Psalm 42 „Hygent herd der jacht ontkomen", nog klinken in myn ooren. Dat was een vroolyke Zondagmorgen voor my in de groote kerk, want het was alles zoo mooi verandered. Ik zat daar heel diep te denken die morgen als ik dacht dat myn lieve vader en moeder hadden hun iDest gedaan om my naar die kerk te brengen om gedoopt te worden toen ik nog maar acht dagen oud was. Ik zal later daar van schry ven als ik alles van onze reis geschre ven hebt. Zondagmiddag Mei 11 als wy het mid dag maaltyd gegeten had, reisende wy naar Sommelsdyk om onze neef Jan van Broekhoven te bezoeken. Van daar naar Zvi'ijndrecht om nog een andere neef Abraham van Broekhoven to be zoeken. Van Zwyndrecht naar Den Haag, en daar ook weer familie leden to bezoeken. Toen over Scheveningen weer naar Dirksland terug. Het was el ke dag heel mooi weer op onze reis. Maandagmorgen Mei 12 was het weer heel mooi weer, en wy hadden allen weer good geslapen, en ook weer good ontbyt gehad, en nu op pad naar Melis sant, Stellendam, Goeree, en dan naar Ouddorp. In het dorp van Goeree heb ben wy koffie gedronken, en van daar gingen wy naar Ouddorp. Ik had myn twee jonges verteld dat wy vroeger met al the kinders van de school in Dirks land naar het strand in Ouddorp aan de North Zee om te baden en te zwemmen. Ik had my bereid gemaakt die morgen om in het water van de Noordze te gaan, maar myn twee jonges dachten niet dat ik in dat water zou gaan. Wy moesten ver loopen aan het strand tot het water, en my twee jongens ston den daar verbaast aan het strand als vader Kastelein in het koude, en zoute water van de Noord Zee loopte. Ja, het was erg koud, en ook erg zout Mei 12 1980. Maar het gaf my weer veel plezier als ik de dagen van myn kinder jeugt tot myn gedachtenis kon brengen. Ja, 60 jaar is een lange tyd toen ik nog in die schoolbanken zat in Dirksland, en ik dank God dat Hy my het groote ple zier gegeven heeft om naar Dirksland terug te komen, en dat ik zoo veel van die vroegere jaren van my jeugt nog met veel plezier kan herinneren. Ook veele dingen dat ik gedaan had in myn jeugt in Dirksland dat ik liever niet wil herinneren. Nu gingen wy van Ouddorp naar Zeeland, en in Zierikzee hadden wy wat gegeten,, en koffie gedronken. Onze klei ne auto was op slot en de sleutels wa ren aan de binnenkant. Nu wat? Geluk kig was een van die raamen een klein beetje open, en nu met een stuk draad probeeren die deur open to doen. Geluk kig, kregen wy die deur weer open, en alles was weer goed, en nu gaan wy al weer terug naar Dirksland. Het was weer heel mooi weer, en elke dag had den wy zonneschein als wy van de eene naar de andere plaatsen reisden. Hier zyn wy nu v/eer op het eiland Flakkee, en straks komen wy weer terug in Dirksland, en dan zullen wy weer een prettige avond hebben met onze familie leden. Het was weer een fyne dag geweest voor ons, als wy al the plaatsen in Hol land konden bezoeken. Jammer, toch, dat myn twee jongens geen Hollands konden verstaan, en natuurlyk ook niet praten. Ik zal daar zelf de schuit voor aanemen. Had ik die Hollandsche taal gesproken toen ze nog kleine jonges waren dan hadden ze het weU konden verstaan, en ook misschien wel praten. Ik ben nu bezig met myn vrouw, en ik praat veel Hollands tot haar, en zy kan al veel verstaan. Zoo als wy volgende Mei samen naar Holland komen als wy leven, dan zal zy wel veel van de Hol landsche taal kunnen verstaan. Maandagavond Mei 12 zyn wy allen weer in het huis van Adriaan van Broekhoven to samen gekomen. Het was weer een heel plezierige avond, met veel koffie drinken, en praaten van al de ondeugt dat ik vroeger in Dirksland had gedaan. My twee jonges hoorden al dat gebabbel maar zy konden niet mee lachen met ons, want zy konden daar niets van verstaan. Arme stakkers, he? Slapen vol koekies Het v/erd nu weer hoog tyd om naar ons bed te gaan. Maar, de vraag was, hoe kan ik slapen rnet myn lichaam vol met koffie, en koekies, en ook een beetje moei van het reisen den heele dag? De naaste morgen Mei 13 ik v/erd wakker als de stralen van het zonne schein door het venster van myn kamer door de gordynen my weer tot een ande re mooie dag had upgewekt den Heere te pryzen en Hem te loven. Dank uv/ lieve God voor deze mooie nieuwe dag hier weer in Dirksland. Ik had het erg good naar myn zin in Dirksland, en onze lieve familieleden waren zoo goed voor ons. Het werd nu weer haast tyd om naar Amerika terug te gaan. Nog een paar dagen en dan gaan wy alweer naar Amerika terug. Dingsdag Mei 13 bleven wy in Dirks land om nog meer van onze familyleden te bezoeken, en ook nog andere van myn oude kamaraden op te zoeken. Toen ik op de voorstraat loopte aan die dingsdagmorgen daar zag ik veele van myn oude kamaraden. Veelen vraagde my, „Jan kan jy men nog?" Ik moest hun eerlyk antwoorden met- deze woor den. „Neen ik kan uw niet, maar wat is uw naam?" Toen ik die namen hoorde toen wist ik het gauw. Ja, hoor nu had ik daar die oude vrienden van vroeger weer eens gezien, en veele dingen werden tot myn herinnering gekomen. Een van die oude vrienden vraagde my, „Jan weet je dat nog dat -wy gingen vroeger sa- vonds naar de m.oestuin om kraaien to vangen en dan, gooien wy die kraaien in the winkels savonds". Wat undeugt toch he? Ik was niet alleen die een beetje undeugent was, maar ik had veele andere undeugende jonges die daar ook graag aan deelnamen. Arme kraaien! Nu gingen wy van de voorstraat naar de Straatdyk in Dirksland, en wat vroe ger werd genoemt „De Kaai". Daar zag ik nog veele dingen die nog zoo wat het zelfde waren als vroeger. Maar nu hoor de ik deze woorden van de andere kant van de Haven. „HEY JAN, HEY JAN!" Ik zag daar vier oude mannetjes staan aan de andere kant van de haven. Ik dacht dat zyn ook nog well oude vrien den van vroeger, en myn oude kamara den. Oude man Jan Kastelein loopte naar de andere kant van de haven, en daar vond ik vier van my oude kama raden. Ja hoor, wy werden nu allen oude mannetjes gev/orden. Wy hadden toch zoo veel van vroeger te vertellen, en het was een groote blydschap voor ons allen. Dirksland, Dirksland, het dorp waar ik in de wereld was gekomen op Augus tus 5-1907 en nu staan ik op die straa- ten aan Mei 12 1980. Waar zyn die 73 jaren heengevlogen? Het huisje waar ik in de wereld was gekomen staat daar nog, alleen het is verbouwd. Vroeger werd de straat „De Achter Weg" ge- noemt. Toen ik vier jaar oud was ver huisde myn ouders naar de steeg aan de Tuinstraat. Het was ook een groot plezier dat ik en myn twee jonges in het huis waar ik vroeger woonde, en waar ik afscheid van nam om naar Amerika te gaan in Augustus 1925, daar weer eens in dat huisje myn kinderda gen te herdenken. Het was wel een beetje verandered, maar de zelfde trap was nog daar dat naar de zolder gaat waar ik vroeger myn bed had. Wy zyn naar boven ge gaan op de zolder en daar dacht ik weer aan myn jonge leven, en de tranen van blydschap begonnen uit myn oogen te stroomen, als ik daar op de zolder stond met myn twee jonges. Dank uw vriendelijk Heer en vrouw Vellekoop dat ik myn oude woonplaats in Dirks land met myn twee jonges kon bezoe ken. Osn klompen Nu gingen wy naar de Straatdyk naar the klom.pen v/inkel. Ik weet nog wel dat vroeger gingen v/y naar Giel Mans op de Straatdyk en die was de klom penmaker. Een paar klompen in die tyd kosten maar een gulden, nu moest ik 28 gulden betalen voor een paar klom pen. Ja, .het is alles zoo veel verande red en alles is so duur gev/orden. Daar was nu nog een ding dat ik zou graag doen voor dat vïy weer naar Amerika terug reisden. Ik had gevraagt of dat wy op de toren van de kerk kon den gaan, en over het dorp van Dirks land photoos te nemen. Een dinaar van het gemeentehuis v/as met ons meege gaan, en het was een heel mooi gezicht als wy Dirksland van den toren kunden zien. Mei 13 was weer een heele ïnooie dag geweest en ook een heele drukke dag en nu werd het weer tyd naar ons bed te gaan, want morgen gaan wy weer op reis. Eerst gaan v/y naar België, en naar Frankryk, en dsm naar Duisch- land. Als ik wakker werd de morgen van Mei 14 ik zag dat het v/as weer een heele mooie dag om te gaan reisen. Het v/as 9 uur Woensdagmorgen Mei 14 en onze jonges waren druk bezig de kof fers in die kleine auto op te laden. Vader Kastelein kon weer zyn plaat se vinden tn dat kleine hondehokkie achter in de kleine auto tuschhen all die groote koffers. Alles nu klaar en wy nam.en afscheid van onze familie, en van Dirksland. Woensdagavond ne gen uur zyn wy aangekomen aan de buitenkant van Parijs. Onze zoon David had daar vrienden die van zyn kerk behoorden in Amerika waar hy pastoor was. Daar hadden wy allen fyn geslapen, en goed gegeten. Het was nu Donderdag Mei 15 en het was weer heel mooi v/eer om naar Duitschland te reisen. Elke dag hadden wy heel mooi weer, en onze lieve God had ons zoo rykelyk gezegend elke dag met veiligheid, en vroolykheid. Nu nog eens gauw naar de Eigeltoren, en dan aan de weg naar Duitschland naar het dorp Lothe. Ik had ook de Duitsche taal geleerd, zoo ik kon ook Duitch praten. My vrouw's vader en moeder, en drie van haar broers en zuster waren naar Amerika gegaan üi het jaar 1892 van de omstreek by het dorp van Lothe. Om zoo wat 8 uur Donderdagavond Mei 15 bleven wj' overnachten in de Stad van Karlsruhe Duitchland. Een nieuwe dag Mei 16 werden wy allen weer bereid om ver der te reisen. Het was alweer heel mooi weer en wy hadden allen goed geslapen in Karlsruhe Duitchland. Nu moesten wy het kleine dorp Lothe vinden. Het was kort by een ander grooter dorp genaamd Swalenberg. De lieve God had ons weer zoo rykelyk gezegend met een andere mooie dag, en de blauwe hemel boven ons, en het warme sonneschein aan Mei 16 toen wy de stad van Karls ruhe Duitchland afscheid namen. Het was nu Vrydag en nu nog een paar da gen en dan gaan we w^eer terug naar het groote land van Amerika. Om zoov/at een uur Vrydagmiddag zyn wy in the stad van Swalenberg aangekom.en. Het dorp van Lothe waar onze familieleden woonden was daar kort by. Nu moest ik gaan vraagen, en myn Duitsche taal now gebruiken als ik in een van de v/inkels in Sv/alenberg zou vraagen voor de weg naar Lothe. De man in die winkel in Swalenberg ver telde my dat het was nog maar zoowat drie kilometers tot de kleine stad van Lothe. Om twee uur Vrijdagmiddag Mei 16 zyn v/y goed aangekomen, en onze familieleden Martha en Elizabeth Nol- ting, ontvangende ons met groote blyd schap. Zy hadden geen English geleerd en nu zal ik de Duitche taal gebruiken dat ik ook geleerd had. Myn lieve jon ges hoorde al dat gebabbel, maar zy ver stonden niets daar van. Jammer toch he? Het was een heel prettige avond met onze familieleden in het dorp van Lothe. Het werd nu weer tyd naar bed te gaan, want morgen gaan wy alweer terug rei sen naar Dirksland. Nu weer terug naar D'land, naar onze familieleden, en dan morgen Zondag- mor Mei 13 gaan we alweer naar de kerk Psalmen te zingen, en God's Woord te hooren. Zaterdagavond 6 uur zyn wy weer in Dirksland aangekomen by onze familieleden, en daar overnachten. Het was nu onze laatste dag in Dirks land. Want Zondagmiddag Mei 18 gaan Net als ieder jaar, worden ook in 1980 (voor de 54ste keer) Kinderpostze gels uitgegeven en wel op 11 november a.s. De serie omvat vier bijzondere zegels met bijslag, waarvan de opbrengst be stemd is voor instellingen op het ter rein van de zorg voor het kind. In overleg met de Stichting voor het Kind is dit jaar gekozen voor het thema: het kind en het boek. Een viertal ont werpers gaf aan dit thema als volgt gestalte: Lidia Postma uit Benningbroek, die de zegel van 45 20 cent voor haar rekening nam, koos voor een open geslagen zogenaamd panoramaboek, waarop de figuur van een meisje dat hand in hand gaat m.et een paljasfi guur. De kleuren zijn rood, blauw en geel. Annet Kossen uit Amsterdam, met de zegel van 50 20 cent, werkte het thema uit met een jongetje dat hoog in de lucht vliegt, liggend op een boek. De kleuren zijn blauw, paarsblauw, geel en rood. Peter Vos uit Amsterdam beeldt op de zegel van 60 30 cent een jonget je uit dat zit te lezen in een boek, met op zijn ene knie de hoofdfiguur uit het verhaal, de kikkerkoning. De kleuren zijn blauw, geel, rood en grijs. Tom Eyzenbach uit Utrecht tenslot te, ontv/ierp de zegel van 80 30 cent, waarop een jongen die zoda nig opgaat in zijn verhaal, dat hij als droomfiguur verdwijnt in een imaginair boek. De kleuren van deze zegel zijn blauw, rood en geel. Toevalligerwijs valt de start van de scholenactie (op 1 oktober a.s.), waarbij de jeugd huis-aan-huis bestellingen voor kinderzegels en kinderkaarten op neemt, samen met de aanvang van de Kinderboekenweek 1980, waardoor het thema van de postzegels nog eens extra onderstreept wordt. Op de postkantoren zullen de kinder postzegels tot en met 2 januari 1981 ver krijgbaar zijn. wy naar Amsterdam om ons bereid te maken voor onze reis terug naar Ame rika, Maandagmiddag Mei 19. Om twee uur Zondagmiddag Mei 18 namen wy afscheid van Dirksland, en van onze fa milie. Wy dankten onze lieve God voor al de zegenen die Hy ons gegeven had op het eiland Flakkee, en in Dirksland. Myn groote droom was nu vervuld ge worden, en ik en miyn vrouw gaan ons bereid maken om het volgend jaar in do maand van Mei naar Holland to ko- Dirksland, vaarwel Om twee uur Zondagm.iddag Mei 18 gingen wy Dirksland verlaten, en nu v/eer terug naar Amsterdam via Utrecht Hilversum, en nog andere plaatsen. Wy moestennu nog andere familieleden be zoeken in Amsterdam, die woonde aan de Jan van Galen Straat. Den heer Ge rard van Eek en zyn vrouw Jaan. Zyn vrouw was de dochter van myn moe- der's zuster. Jaan v/as nog maar tien jaar oud toen ik van Dirksland afscheid nam, in Augustus 1925 om naar Amerika teg aan. Zy zaten voor ons te wachten, en om^ 5.30 Zondagavond Mei 18 zyn wy aangekomen, aan het adres van 177 Jan van Galen Straat. Het was een groote blydschap, als zy ons met bloemen in' hand tegemoet kwamen. Jaan's vader was oom Koos Visser die vroeger in Dirksland op een boerdery woonde aan den Geldersen dyk. Hy had die groote Belgische paarden, en hy had ook een heele groote snor onder zyn neus. Lieve oom Koos, ik kan hem nu nog zien op die wagens vol met suikerbieten, met twee van die groote Belgische paarden der voor. Jaan's moeder was myn moe- der's jongste zuster Aaltje. Tante Aal- tj8 en Oom Koos zyn al jaren dood. Nu een beetje eten, en dan gaan sla pen en morgen op reis naar Am.erika. Gerard <en Jaan, en allen van onze fami lieleden in Dirksland wy danken uv/ al len voor alles wat gy voor ons gedaan heeft, en voor de mooie presentjes die v/y van uw allen hebben ontvangen. De nieuwe dag Mei 19 was weer een heele mooie dag. Ik zag die mooie blauv/e lucht, en het goude zonneschyn stralende door de ramen van onze ka mer. Eerst nu een beetje ontbyd eten, en dan alles oppakken, en dan naar Schiphol, en dan naar Amerika. Onze jonges waren al bezig om all de koffers in die kleine auto weg te stop pen. Die kleine auto had ons veilig en met groot plezier naar Holland, België, Frankryk en Duitschland en ook nog veele andere plaatsen in Europa in goeden welstand, en zonder moelykheid weer naar Amsterdam terug gebracht. Het werd nu tyd om naar Schiphol te gaan om ons bereid te maken voor de reis naar Chicago, U.S.A. Het vliegtuig stond daar al voor ons te wachten en om drie uur gaan wy vertrekken. Nu hoorden wy over de luidsprekers dat wy moesten gauw aan boord komen want wy gaan vertrekken om twee uur in plaats van drie uur, en vi/y moesten nu om 1.30 uur aan boord v/ezen. Nu gauv/ de koffers halen jonges, en dan gauw aan boord zoo dat wy weer een goed plaatse konden vinden. Alles goed hoor, en nu zitten wy weer In het K.L.M, vliegtuig en wy gaan naar huis. De deu ren werden gesloten, en hier gaan wy weer naar de witte v/olken. Dag Holland tot ziens. Het was weer heel mooi weer toen wy van Amsterdam afscheid na men, en alles was weer zoo plezierig aan het vliegtuig. Wy vlogen over Ice— land, en Greenland en het was zoo prachtig mooi als v/y die groote ijsber gen konden zien. Het was weer een heele fyne vlucht, en wy kv/amen om 4,30 Mei 19 die zelfde dag weer veilig in Chicago aan. Dank zei God voor zyn groote goedheid tot ons, van het be ginnen van onzer eis tot het einde. Onze kleinzoon stond daar op ons te v/achten in Chicago met zyn auto. Nu nog 240 milen met de auto naar het dorp van Upland, Iniana, en dan zyn wy thuis. Onze zoon David reisde van Chicago naar de staat van lowa waar hy woont, en wy namen afscheid van hem in Chi cago, en ik met myn oudste zoon Jan reisdan naar de staat van Indiana. Jan woont ook by ons in het zelfde dorp, en is professor hier in Taylor Universiteit. Om negen uur Vrydagavond Mei 19 kwamen wy met groote blydschap terug in het dorp Upland. Het was een groo te vreugde, en met tranen van blyd schap als ik het aangezicht van myn lieve vrouw weer kon zien, en haar te zoenen met groote liefde. Dank zei God. Lieve God wy danken uw voor onze Veilige reis naar Holland en all de ande re plaatsen in Europa. Wy danken uw dat Gy hebt ons weer in gezondheid en veiligheid tot onze lieve vrouwen en kinders terug gebracht. Zegen ook alle onze familieleden, en vrienden in Hol land, en all de andere landen, In den Naam van Jesus vraag ik dat, Amen. Geliefde vrienden van het Eilanden Nieuws Ik heb nu aUes geschreven van onze reis naar Holland, en al de andere plaatsen in Europa. Ik hoop dat het een zegen tot uw allen gebracht heeft. Ik zal nu gaan schryven van grootere din gen in ons naaste artikel. Ik zal gaan schryven van het groote en wonderlyke evangelie van onze Heere Jesus Chris tus. Ik zal uw vertellen van het nieuwe leven dat God my gaf in het jaar 1934. Ja, de lieve Heiland heeft my van den dood levend gemaakt door de geestelyke wedergeboorte tot onzen Heere Jesus Christus. Ik heb daar veel van te vertellen, en ook van de 47 jaren die God myn gege ven heeft het Groote Evangelie hier in Amerika te verkondigen tot duizenden menschen. Ik hoop van gansche hart dat ook nog veelen van uw tot de wederge boorte tot Christus moogt komen. De Heere Jesus sprak tot heer Nicodemus als hy in de nacht tot Jesus kwam om te zien, en ook te hooren wie Hy was. Jesus zeide tot hem: „Voorwaar, voor waar zeg ik u, tenzy dat iemand weder om geboren worde, hy kan het Konin krijk God's niet zien". (Johannes 3 3) Daar zal ik dan nu verder van gaan schryven in de volgende afdeelings. Wat een groote vreugde is het toch als wy weten dat de Heere Jesus is voor ons aan dat kruishout gestorven, en dat door zyn bloed voor een iegelyk die in Hem gelooft zal het koninkryk Gods beërven. Ik zal eindigen met deze woorden van „Gasapparaten hebben net zoals een auto periodiek een grote onderhouds beurt nodig. Voor veel mensen is het iedere keer een moeilijke stap om de in stallateur te bellen voor zo'n onder- houdsbeiwt. Dat komt omdat ze onder houd iets vaags vinden waar je geld aan uitgeeft, maar niet direct iets tastbaars voor teïugkrijgt. Maarje moet je iedere keer weer realiseren dat je met onder houd van gasapparatuur je eigen veilig heid dient. Daarnaast kan onderhoud een gunstige invloed hebben op het ren dement van gasapparaten. Iedere parti culier zou een onderhoudsabonnement moeten afsluiten bij een erkend gas technisch installateur die dan periodiek de cv. ketel of geiser na komt kijken". Aan het woord is mr. L. H. Remmers waal, secretaris van de AVOL, één van de overkoepelende organisaties waarin gastechnische installateurs verenigd zijn. Hij vertelt dat na een gasongeval in een dorp, stad of woonwijk plaatselijk een verhoogde vraag naar onderhoud optreedt, „Maar die ebt ook zo weer weg". Juist om het niet tot ongelukken te laten komen, dringt de vereniging van gasbedrijven, VEGIN, evenals Gasunie er op aan nu het stookseizoen ten einde loopt, om gaskachels en c,v,-ketels weer grondig na te laten kijken en te laten afstellen. En' niet alleen de verwar mingsapparatuur, maar ook geisers en boilers. Abonnement voordeliger Het afsluiten van een onderhouds abonnement voorkomt volgens de heer Remmerswaal, dat de periodieke schoonmaakbeurt meestal één keer per 12 tot 18 -maanden erbij inschiet, „Daarnaast is een abonnement veelal voordeliger in prijs. De klant weet waar hij financieel aan toe is". Nu varieert de prijs van een onder houdsabonnement nogal eens. Dat komt omdat de ene installateur wel storingen verhelpt en.'of kleine onderdelen ver vangt voor de abonnementsprijs, terwijl de ander dat niet doet. Dat m.oet bij het vergelijken van prijzen in de gaten wor den gehouden. De AVOL komt binnenkort met een primeurtje, „V/ij hopen spoedig een mi nimum-checklist te publiceren die aan geeft naar welke punten de AVOL-in- stallateur in ieder geval kijkt als hij het over onderhoud heeft". Wie echter geen abonnement afsluit en incidenteel de installateur laat ko men zal op uurbasis moeten betalen. Hoeveel dat kost? „Een uurtarief van 40,is niet ongebruikelijk", aldus de heer Remmerswaal die te kennen geeft dat afwijkingen mogelijk zijn. SINT ANNALAND Extra kerkdienst. Op maandag 15 september a,s, hoopt D.V, des avonds om 19,30 (half acht) voor de Geref. Gem. van Sint Annaland voor te gaan in de Dienst des Woords ds. A. M. den Boer uit Norwich, Ontario, Canada. de Heilige Schrift. In Romeinen 10 10- 11 staat dit geschreven: „Want met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid, en met den mond belyd men ter zalig heid. Want de Schrift zegt: een iegelyk die in Hem gelooft, die zal niet be schaamd worden". Ik hoop en bid dat het Woord van God uw allen rykelyk zal zegenen. Uw vriend van Amerika, Jan C. Kastelein Box 622 Upland, Indiana, U.S.A. ■i6989. Laat het over aan een erkende gasinstallateur. Sluipmoordenaar Het beste is zo spoedig mogelijk een afspraak te maken met de installateur. In de zomermaanden kan hij gemakke lijk bij de verv/armingsapparatuur zon der dat de klant er last van heeft. Tege lijk kan hij de geiser of boiler meepak ken bij het schoonmaken. Bovendien staat de installateur niet altijd na een telefoontje de volgende dag op de stoep. In het najaar bestaat zeker een kans op wachten. „Aan het begin van het stookseizoen treedt duidelijk een haus se aan storingen op. Dan gaat de cv, weer aan en blijkt er plotseling lekkage te zijn of zit er niet genoeg water in de installatie. En dan wordt de installa teur te hulp geroepen".- Naast het bevorderen van de veilig heid kan preventief onderhoud het aan tal storingen afremmen. En wat de veiligheid betreft: nog te vaak kan men in de krant lezen dat de sluipmoorde naar koolmonoxyde (beter bekend als kolendamp) heeft toegeslagen, In veel .gevallen wordtd ie koolmonoxyde ver oorzaakt door slecht of onvoldoende on derhoud van gasapparatuur, vooral van geisers. Deskundigheid De installateur die voor onderhoud aan de deur komt, kijkt volgens de heer Remmerswaal ook of de gasapparatuur ondanks een schoonmaakbeurt wel vei lig kan functioneren, „Bij een eerste be zoek wordt de installateur nog wel eens geconfronteerd met ontbrekende of m- middels verdv/enen bouwkundige voor zieningen, die te maken hebben met de rookgasafvoer, ventilatievoorzieningen, de opstellingsruimte etc. Dat moet dan eerst in orde worden gebracht," Die noodzakelijke aanpassingen wijt de heer Remmerswaal aan de onstuit bare opkomst van de doe-het-zelf markt, „Er wordt door de mensen zelf nog heel wat geknutseld. Dat gaat vrijwel nooit volgens de regels. Misschien zal de doe- het-zelver de cv.-ketel best goed neer zetten, maar hij vergeet bijvoorbeeld dat in een c,v,-ketelruimte verse lucht toe- gevoerd moet worden en daar openingen van zoveel cm^ voor vereist zijn. Hij kent veelal de voorschriften niet en gaat op die manier de mist in". Ook bij onderhoud is zelf sleutelen uit den boze. Het schoonmaken van branders, het afstellen van thermosta ten, controle van het expansievat en de c,v,-pomp, daar is deskundigheid voor nodig, VEGIN en Gasunie hameren er voortdurend op dat alleen erkende gas technische installateurs deze werkzaam heden mogen uitvoeren. Hieronder val len ook erkende gasservice-organisaties. Geen verhaalsrecht Als er iets mis gaat, zit de consument die zelf aan het sleutelen is geweest goed fout volgens de heer Remmerswaal „Hij heeft dan geen enkele mogelijkheid om ergens aan te kloppen, noch bij de mstallateursverenigingen (AVOL, ACI, NCIB), noch bij VEG-GASINSTITUUT N,V,, noch bij de Consumentenbond," Ook bestaat de kans, dat de verzeke ringsmaatschappij niet tot uitbetaling overgaat. De erkend gastechnisch installateur is over het algemeen goed ingesteld op het onderhouden van gasapparatuur. Sommigen hebben zich er zelfs in ge specialiseerd. Daar staat tegenover dat er ook installateurs zijn die zich niet op het onderhoudsterrein bewegen. Het plaatselijk gasbedrijf kan echter altijd de weg wijzen als men niet weet waar men voor onderhoud terecht kan.

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1980 | | pagina 10