mOp z'n Flakkees gezeit
De val van Bergen
Fa. A. van der VALK Zn.
ff
Laauw gaet
gendag zage
HET NIEUWE KLEED
Uw huis verkopen
TAMBOER
Een geslaagd
Nieuw
receptenboeicje
,,De Oosterse i^euicen
tiiuis''
Ps. 104 30
LANERTA
WANDELIVIARS
IN DIRKSLAND
Een Bison DOE-KADO-DOOS
(met 11 soorten iilm)f 26,50
Tuberova-onderzoek
in de
gemeente Dirksland
LANDBOUW
Nog een late
stikstofbemesting
op tarwe
FOLDER STÜDIEBIJDKAGEN
PROVINCIE ZÜID-HOLLAND
De mosselzaadvisserij
IVIaaskant kotters
Opbrengst
astma kol lekte
Bladz. 2
..ErLANDEN-NTEirWS"
Dinsdag, 3 juni 1980,
Jae, z'n bultzak was klaer, mar noe
mos un nog hier in daer gendag gae
zage. Dat deed vaoder ommers oak.
„Mar ik gae niet overal, oor moeder".
„Welneent jongen, je gaet mar hier in
daer". Laauw hard groas, liep bie zun
eige al te rippeteren wat un zou zage.
Ze wiste netuurlijk aollemaele al dat
un vister mos worre, dat was dus gien
nieuws méér.
Hie gieng avast mar bie meutje Ae-
rentje beginne, daer was un gaauw weg
in toen naer meutje Mao. N§, daer kreeg
'n de noadige ripplementjes van: „dienk
ter mar om dat je niet over boord slaet
as ut hard sturmt", in „je zal de éérste
daegen wel in de koaie lage". De meis-
sen die dur bie wazze, deje netuurlijk
oak un duit in 't zakje. Daer kon un
ut mee doewe.
Noe nog nae meutje Janne, daer bleef
un nog an de deure stae want zeit un:
„'k Hoa niet veul tied, wangt ik mot
nog un hoap doewe". „'k Hoare 't je
zage", zei meutje. „Je moeder zal je
bultzak wel ingepakt ha. Dat heit ze
dur in dur leven al zoen hoap gedae.
Ze kan 't wel droame wat tur in mot.
Mar kiekes Laauw", vervolgde ze goe
dig, „hier hie je un ongs butterbiesjes,
die ha 'k aspres voor je bie van Beek
gehaeld, want je zal ut noe niet zoe
makkelijk kriege. Je mot hard wareke
op te sloepe, mar daer gae je niet doad
van mun jongen. In je heit vistersbloed
in die aere toch niet an de walle. Je
bint thuus aoltied nogal ontzieje in daer
dienke ze an boord niet zoe over, ze
motte oak anpakke".
„Jae", zei Laauw, „mar vaoder gaet
oak mee in die zal wel goed voor mun
zurrege. Dat horende ik un vannochend
nog tegen moeder zage".
„Dat gloave 'k wel mun jongen, mar
hie zal wel gien papsoldoat van je wille
maeke in gae noe mar gaauw nae huus,
't is zoe maaregenochend".
Ut leste hoarende Laauw gunééns
méér, hie liep mar gaauw weg, mit zun
butterbiesjes. Un héél ongs voor zun
neige. Hie docht minstens dat tun dur
aol die dortien weken mee doewe kon.
„Kiekkus moeder", in hie hiew ut
zakje omhoage, „van meutje Janne".
„Daer mot je niet over dienke", zei
moeder, „wat zit taer in, 't liekent wel
un zakje van van Beek". Want moeder
wist as ze un zakje van van Beek zag,
dat taer meestal wat lekkers in zat in
dat was vroeger alléén mar bie bu-
zongderheden.
„Jae, dat is un ongs koekjes, die ha
'k van meutje Janne gehad, voor op zéé
lekker
„Dan bin joe avast weer mar goed of,
ik zal ze voor je in un doasje doewe,
want aorus worre ze zochte".
„Bin je noe bie aollemaele geweest?"
„Jae woor, bie de meutjes wel in nae
Krientje gae ik strakjes wel. Want noe
zal Neeltje wel slaepe in die wil ik
toch oak nog wel zie je voor dat ik weg
gae".
Dat begreep zun moeder wel. Hie was
nog al gek mit tat kind van Krientje, al
wou un dat niet aoltied wete. Mar 't
was oak un lekker dienk, in 't eerste
kleinkind in de femielje.
„Noe gae je mar un beetje vroeg nae
bed oor. Je mot om un ure of vuuve
dur wel uut. Ze motte aoltied rekene
mi ut schutten op 't Hoad".
Om un ure of achte lag un al in de
koaie. Zoe as un docht: Dat zeie de
visters ommers aoltied. 'k Gae nae de
koaie, as ze nae bed gienge.
Hie kon niet makkelijk an slaep kom-
me. Moeder kwam nog bie zun kieke
in zei: „Joon, gae noe slaepe, aorus bin
je zoe ongder zeil in noe lei je mar
te droaien. 'k Zal de besteedeuren dicht
doewe". Dat dee ze dan oak in toen ze
un hort je dumae kwam kieke, sliep
un as un os. Gelokkig, docht ziin moe
der. In ze gieng zelf oak klaeransje
maeke. Dur man zei oak: „'t Is zoe vuuf
ure". Even dumae was aolles in rustte.
Mar om vuuf ure liep te wekker of.
Laauw sliep ter nog deurheen, mar toe
zun vaoder in moeder klaer wazze in
zeije: „Laauw, 't is tied", was un der
zoa uut. Hie was zoe ofgepoedeld twint
moeder un kommetje kofje zette, in
angekleed was un helemaele gaauw, dat
zun moeder zei: „Aorus hei je uren
waark in noe bin je zoa klaer".
Mar ze was allang al blieje, ze mos-
te ommers op tied te deure uut. Ze
zette aolles voor zun klaer in toen un
zun kofje uut had, wou im geliek mar
weggae.
„Bin je zot", zed moeder, „je kan niet
op un kommetje kofje nae boord. Eerst
eet je nog un paer stikken op, want
aorus vergae je van dun honger. Kiek
ter nae dat tun goed eet, oor Merien,
want as un geweun thuus is dan lust un
wel wat, mar zoe gaauw dur wat be-
zongders is, dan laet tun zun eten stae".
„Wel maans", zei Merien, dur man,
„laet tie joon noe mar an mien over. Ik
zal wel voor zun zurrege, mar, verwenne
daer kan je op zéé niet an beginne".
Moeder lei dur eige dur mar bie neer.
Laauw at nog un paer sneeën broad in
zei: „'k Gae avast oor vaoder", in hie
wouw zoe weggae.
„Hoij-hoij", zei zun vaoder, „neem
joe je bultzak us mee. Mot joe gae vaere
in dan zongder bultzak op ut Vienge-
lienk komme. Dan za je us wat hoare".
Hie nam zun bultzak op in zei zun
moeder avast mar gendag. Hie docht:
Tan hoef ik ze op ut Viengerlienk gien
kosje te geven.
De bultzak woog wel zwaer, mar hie
wou zun eige niet laete kenne, dus liep
un dur mee deur tot an ut Viengerlienk.
Dat was taer weeral un héle drukte.
De maansen die dur mee mee moste,
aolles wat gendag kwam za in dan de
visters zellef. Je zou noe zage...
Un stikje folklore. De vister in der
tenu: un vrok in un korten broek in
mit lieslaerzen in klompen. Op ter hoad
een klein sjokkiepetje of un geweune
schipperspette, dat ging nae de leeftied.
Dan de vistersvrouwen, dim éénen had
un gehaekte muste op, dim aoren netjes
mit tur keuvel, Of sommige die zoemar
mitterhaest kWamme kieke, die wazze
in der ongdermuste. De sloepen lagge
dur weer netjes bie, aolles had weer un
extra beurte gehad, 't Wier zoe zacht
jes an tied om an boord te gae. Ze bin-
ne dur tooh aollemaele, zei de schipper.
Welneent Hein van der Sluus is tur
nog niet. Modde mun daer noe weer
op wachte... „Mar daer komt tun al",
zeien gelieke. Ja oor, Hein mit Kee op
zun hielen kwam om dun hoek an. Ut
klonk gelieke in 't koor: „Je heit zeker
op Kee dur hemde gelege".
Dat was de aolgemééne roep as tur
één te laete kwam. Wat tur mee tot
uutdrukking kwam, is mien niet dude-
lijk, mar 't zal wel un betekenis ha.
Toen de vrouwen van de visters an
boord wazze, gienge ze vaere. Ut was te
geweunte dat te vrouwen meevoere tot
an 't Hoadt in dan liepe ze die twéé
kilometer ■Vel weer vrom. Je bleef zoe
lange meugelijk bie mekaore.
Laauw zun moeder gieng oak mee,
die liet toch gien kleine kinders achter.
Daer was nog ééne zuster thuus, van
un goeie twintig jaer. Mar die kon dur
eige wel hellepe. Ze gieng uut 't naoien
voor zeven stuvers op un dag. Dur me-
sien gieng dan ongder dur naerm mee,
un héle vracht oor, mar dur wazze un
hoap maansen die dur zellef gien had-
de.
Ze kwam oak nog besjoere toen de
sloepe vertrok. Dat was un geroep in
gebesjoer van belang, dat begriep je.
Ze gienge ommers voor dortien weken
weg, dat had je mit un Noordzééreize.
Zoe voere ze de kaoie uut, de haevene
op tot an 't Hoadt, daer moste ze wach
te om te schutten in de vrouwen gienge
van 't board. Aweer mar un gendag
zage in roepe: Goeie reize oor in wel
thuus!" Of „goeie vangst!"
Mar toen zag Laauw zun moeder dan
oak naer huus gae. Gelokkig, docht tun,
dat vaoder mee gaet, wangt aorus bin
je toch wel un beetje alléén, vooral as
je voor 't eerste mee gieng. Mar hie
nieuw zun eige wel groat oor.
In zei tegen de ketellapper: „Toch fijn
jo, as je nieméér naer schole mot".
Mar die was alméér mee geweest, dus
tie wist van wangten in zei: „Jae, dat
zei joe noe, mar azze mun echt an 't
vaeren binne dan bedaer je wel. Je mot
hard waareke oor".
Mar Laauw zei: „Dat heit vaoder
oak wel gezeit. In daer is toch zeker
niks op tegen, as je dan mar goed ver
diend oak, mar wiele ha nogal un ge-
lokkige schipper".
„Dat is zoe", zei de ketellapper, „mar
voor ongs zit tur niet zoeveul an, dat
kom wel azze mun wat jaertjes gevaere
ha. Wiele motte ut van ut verval ha."
Dat wist Laauw al, mar daer maeken-
de hie zun eige nog niet druk over. Hie
at tooh wel. Dat gaet mit zukke jongers.
Ze hadde toen nog niet ziikke hoage ver
langens as tegenworig. Ze wazze al
gaauw tevree!
Brommers wiste ze nog niet wat ut
wazze, dus taer zatte ze niet om ]te
spriengen. Gelokkig mar, dan hadde ze
dur gien hartzeer van oak.
Daer kwam, de bovenman al an in zei:
„Julle modde mekaere mar wegwies
maeke. Alia, gaen julle mar avast un
kommetje kofje maeke".
Zoe gieng Laauw dan mit te ketel
lapper mee. Die vertellende tegen zun:
„Mun modde nae de bovenman luustere,
die is eiguluk dun baes van ongs".
Bovenman zeiden ze wel, mar het was
eigelijk bootsman... de driller van de
jongers. Hij stond boven de kok, bak
ker, ketellapper in de kof jekoker. Daer
boven stonge dan: de schipper, stuur
man in zes mutrozen.
Zoe dat wist un dan aollemaele. Ze
voere noe op ut Haeringvliet in ik
dochte dat ze over Vlaeringe gienge,
mar ut kan oak datte ze zoe ut zee
gat uutvoere. Mar ze wiste de weg wel,
beter as ikke in zeker as aol die Zong-
dagsvisters van tegenworig. 'k Zou dur
niet graeg mee gae vaere.
Mar noe stop 'k ter mar mee, wangt
aorus ha ze in Eil. Nieuws aorus naare-
gus plekke voor. 'k Hope mar dat tur
niet te veul fouten bie gemaekt ha, mar
dan kan 'k tur oak niks an doewe.
T. H. v. d. Vad.
Naschrift:
In aansluiting op de reacties die ik
ontving en het ingez. stukje.
Ten eerste aan mevr. Jongejan. U
veronderstelde dat uw grootvader in
Lerwick was begraven. Het is best mo
gelijk maar de bron waar ik uit put,
gaf mij ten antwoord dat Brevick in
Noorwegen, waar dit ongeluk gebeurde,
wel twintig mijl van Lerwick vandaan
ligt. Het ligt n.l. op de Shetlandse Ei
landen. Wel is de naam Lerwick hele
maal geen onbekende klank in Men-
heerse. Er werd ook veel naar toege-
yaren. Maar ik kan er niet anders over
vertellen, misschien hebt U ook wel
gelijk.
Dan de hoogbejaarde mevr. Tersteeg.
Mag ik het zo noemen? Zo'n keurig ge
steld ingez. stukje, op Uw leeftijd. Ik
kan niet nalaten om U mijn compliment
te maken hoor.
Maar om er op in te gaan. Ja, ik heb
het allemaal van overleveringen. Ben
dus niet bepaald ter zake kundig. En
als U het nu zo zegt, dan kan dat best
zo zijn. Maar na informatie hoorde ik
dat het wel door de reder werd betaald,
maar naderhand werd het dan weer van
de verdiensten ingehouden. Er waren
evenwel vissers die dergelijke spullen
zelf ook nog wel meenamen. Ook mo
gelijk!
Het zal ook wel niet allemaal juist
zijn wat ik schrijf, maar de kern is:
dat het met genoegen wordt gelezen en
daar gaat het toch maar om. Toch zou
ik U willen vragen, mevr. Tersteeg als
U meer weet van de Visterieje, U kunt
zo keurig iets op schrift zetten, laat het
Eil. Nieuws eens weten, het komt dan
wel verder. Met vriendelijke groeten.
T. H. v. d. Vad.
A^M bloeit het nieuwe leven open,
een fris groen kleed ligt uitgespreid
Ik mag weer blij langs bloemenperken lopen
op 't nieuwe kleed in nieuwe lentetijd.
En als ik zoek, verwond'ring in mijn ogen
naar 't oude kleed, dan vind ik dat niet meer.
De Schepper legt een heel nieuw kleed met goudglans overtogen
in stralend zonnelicht voor onze voeten neer.
Gods Geest maakt dies nieuw, het oude moet verdwijnen.
Hij trekt de aard het nieuwe feestkleed aan.
Hij laat Zijn liefdezon in mensenharten schijnen,
eens wordt de ganse aarde nieuw, daar komt geen eind meer aan.
Van alle vreemde keukens waaruit wij
Nederlanders van tijd tot tijd een
graantje meepikken is de Oosterse het
meest populair. We eten met z'n allen
zelfs zó vaak nasi of bahmi goreng,
loempia of saté, dat een buitenstaander
zou denken dat die gerechten net zo ty
pisch Hollands zijn als sudderlapjes met
andijvie.
Zelf weten wij wel beter. Voor een
lekkere rijsttafel heb je niet genoeg aan
zout of peper uit grootmoeders kastje.
Daar zijn ingrediënten voor nodig die
verre van typisch Hollands zijn. Hoe
wel het natuurlijk wèl typisch Hollan
ders zijn, die zulke ingrediënten voor
ons bereikbaar maken. Dankzij de in
spanningen van specialisten op dit ge
bied, zoals Conimex in Baam, doet het
aanbod bij de Nederlandse supermarkt
of kruidenier, meestal niet onder voor
dat van de markten in het oosten, de
pasars. Vers, gedroogd, in poedervorm
of als instant" mix, alle ingrediënten
die nodig zijn om samen met bijv. vlees
en verse groenten een authentieke In
donesische of Chinese maaltijd klaar te
maken, hebben we binnen handbereik.
De vraag is alleen: hoe ga je ermee
om? Wie een stapje verder wil dan een
loempia of nasi goreng moet toch eerst
weten wat je doet met gedroogde gar
nalen, met kemiriennoten en met tras-
sie? Wat heb je nodig voor een eenvou
dige rijsttafel, en hoeveel tijd gaat er in
zitten? Wat is een sajoer en hoe maak
je die?
Om antwoord te geven op deze en
vele andere vragen heeft de Conimex
Recepten Service (die ook dagelijks voor
advies bereikbaar is onder 02154 - 11888)
een nieuw kookboekje samengesteld, dat-
onder de titel „De Oosterse Keuken
thuis" vele geheimen van deze schijn
baar ingewikkelde maar in de praktijk
o zo eenvoudige keuken prijsgeeft.
Aan de hand van meer dan 60 recep
ten laat het zien hoe je met simpele in
grediënten in meestal weinig tijd de
heerlijkste dingen kunt bereiden.
Het met fraaie kleurenfoto's geïllus
treerde boekje geeft verder talloze tips
en wetenswaardigheden, waarmee ook
de beginneling zich snel in de oosterse
keuken thuis zal voelen.
Het boekje is te koop bij toko, super
markt en kruidenier, en het kost 1,95.
Ook is het te bestellen door overmaking
van dit bedrag op giro no. 96256 van
Conimex Recepten Service te Baam.
Nieuwe producten.
Tegelijk met het boekje introduceert
Conimex twee nieuwe producten, die
het werken in de Oosterse keuken nóg
gemakkelijker m.aken. Het zijn een krui
denmix voor nasi en een kruidenmix
voor bahmi. Beide mixen zijn in poe
dervorm, bestemd voor gebruik in com
binatie met verse groenten. In tegenstel
ling tot de bestaande nasi- en bahmi-
mixen (boemtaoe nasi goreng en sajoeran
kering), die voomanielijk zijn samenge
steld uit gedroogde groenten, kunnen
deze mixen zonder vooraf koken of wel
len in de pan worden gestrooid. Op en
top gemak dus van deze nieuwe meng
sels, die voldoende zijn voor een bahmi
of nasi voor 4 personen. Een zakje Bah
mi- en Nasimix bevat 25 gram kruiden,
en het kost 1,10.
><rs7srjc>cscNCN:^^
Op vrijdagavond 6 juni a.s. organi
seert de „Buurtvereniging West" voor
de vijfde achtereen volgende maal een
wandelmars.
Er zal over drie verschillende af
standen worden gelopen n.l. de 5 km
Voor de beginners, de 10 km voor de
liefhebbers en de 15 km voor de, spor
tieve volhouders. Maar een ieder is
vrij om de afstand te lopen die hij des
gewenst wil overbruggen.
Deelnemers kunnen hun deelnemers-
kaart in de Victoria-hal afhalen tegen
betaling van 2,50 p.p. Het uitreiken
van de deelnemerskaarten start om 6
uur. Enhet startsein wordt gegeven om
half 7 eveneens vanaf de Victoria-hal.
De route die gelopen wordt gaat zoals
altijd door een natuurlijke omgeving.
En voor een ieder die zijn afstand uit
loopt ligt een mooie medaille klaar.
vaderdag kado
Schoolstraat 3$
Middelhanüa
TeL 01870-2294
IJZERWAREN
GEREEDSCHAPPEN
De Stichting Tuberova zal ook in de
gemeente Dirksland een röntgenologisch
borstonderzoek houden.
Vanwege het minder voorkomen van
longtuberculose, bijzonder in de jonge
re leeftijdsgroepen, worden deze niet
bij het onderzoek betrokken.
De onderste leeftijdsgrens voor dit
onderzoek is dan ook gesteld op 40
jaar. Het is de bedoeling van dit on
derzoek om bepaalde borstaandoenin
gen, onder andere longkanker, op te
sporen.
Voorts biedt de bij dit onderzoek ge-
m^aakte röntgenfoto de gelegenheid om
bijvoorbeeld bepaalde hart- en vaataan-
doeningen te ontdekken.
De voor dit zo belangrijke onderzoek
in aanmerking komende personen zul
len een persoonlijke oproep ontvangen.
Ook als men door of vanwege zijn
werkgever wordt onderzocht is het van
belang ook nu aan dit onderzoek deel
te nemen, mits het laatste onderzoek
waaraan men deelnam 3 maanden of
korter geleden heeft plaats gehad.
Het onderzoek zal worden gehouden
te:
Melissant op maandag 9 juni a.s. van
14.30 - 16.00 uur
18.00 - 19.30 uur
Herkingen op dinsdag 10 juni a.s. van
14.30 - 16.00 uur
18.00 - 19.00 uur
Dirksland op woensdag 11 juni a.s. van
14.30 - 16.00 uur
op donderdag 12 juni a.s. van
14.00 - 16.00 uur
18.00 - 20.00 uur
op vrijdag 13 juni a.s. van
14.00 - 16.00 uur
op maandag 16 juni a.s. van
14.00 - 16.00 uur
18.00 - 19.30 uur
Als vrijwillige bijdrage wordt ter be
strijding van de kosten van het onder
zoek van het publiek een bedrag ge
vraagd van 3,50, welk bedrag men bij
het onderzoek gelieve te voldoen.
De teelt van tarwe is, hoe kan het
ook anders, gebonden aan richtlijnen. De
boer moet zijn gewas goed kennen. Hij
moet de belangrijkste graanziekten her
kennen. Eerst dan weet hij wanneer en
welke maatregelen moeten worden ge
nomen. De stikstofbemesting is zo'n
maatregel.
Over het geheel genomen vragen de
rassen veel stikstof. Eerst dan kan een
hoge tarwe-opbrengst worden verwacht.
Het gaat daarbij om twee zaken. De
hoeveelheid stikstof en de verdeling van
deze hoeveelheid over meerdere giften.
Dat geeft minder kans op legering. De
korrelkwaliteit wordt beter. Kortom; de
oogstzekerheid is groter.
De N-behoefte hangt nauw samen met
de rijkdom van de grond. De eerste en
tweede gift worden hierop afgestemd.
Maar vaak kan daarna een extra hoe
veelheid stikstof nog voordeel bieden.
Met zon' gift worden zowel de korrel-
opbrengst als het eiwitgehalte ver
hoogd.
Begin juni is daarvoor de goede tijd.
De tarwe is dan in stadium 9 a 10. Zo'n
late overbemesting heeft alleen zin wan
neer het gewas nog te licht is. Dat zou,
gezien het droge najaar, kunnen. Strooi
dan 450-500 kg Kas per ha. Wel moet
de tarwe gezond zijn. Bij een door graan-
ziekte aangetast gewas heeft een late
gift geen zin.
Informatie over studiebij dragen van
de provincie Zuid-Holland is te vinden
in een dezer dagen verschenen folder
van de provincie. In de folder staan de
belangrijkste punten uit de „Regeling
studiebij dragen provincie Zuid-Holland"
kort weergegeven. De regeling is be
doeld voor inwoners van Zuid-Holland,
die een op een beroep gerichte oplei
ding willen volgen. Aanvragen om bij
dragen voor het cursusjaar 1980 - 1981
kcin men tot 1 oktober aanstaande bij
de provincie indienen.
De folder is gratis verkrijgbaar bij
het Bureau voorlichting van de pro
vincie Zuid-Holland, Provinciehuis,
Koningskade 1, 2596 AA Den Haag,
telefoon 070 - 2641115
De week mocht (tot 13 juni) voor het
eerst naar mosselzaad worden gevist,
in de Waddenzee (oostelijk deel). De
mosselkweker is vrij of hij blijft vissen
op de westelijke Waddenzee of dat hij
naar het oostelijk Wad vertrekt. Hij is
eveneens vrij of hij op het oostelijk Wad
geviste zaad wil uitzaaien op zijn per
celen in de Waddenzee of op zijn perce
len in Zeeland.
Reeds bij het begin van de openstel
ling van de Waddenzee (begin mei) werd
door de Visserij-inspectie (Directie Vis
serijen) meegedeeld dat op de banken
in de Oostelijke Waddenzee een redelij
ke hoeveelheid mosselzaad aanwezig
was. Het succes van de zaadvisserij op
de Westelijke Waddenzee was mede te
danken aan de kaartjes, die aan ieder
een ter hand werden gesteld waarbij
de plaatsen waar mosselzaad voor kwam
op waren aangegeven. Dit was een ini
tiatief van Zevibel, die tevoren daar
naar een onderzoek had laten instellen.
Bij scheepswerf Vooruit te Zaandam
werd woensdag het casco te water ge
laten van een nieuwe Noordzeekotter,
de G.O. 40 voor de firma Jae. Tanis te
'Goedereede. Dit schip zal in Stellen-
dam verder worden afgebouwd bij de
firma Maaskant, voor wiens rekening
het werd gebouwd. In Stellendam wordt
thans ook gewerkt aan de H.D. 23, een
schip bestemd voor de firma Jae. Bak
ker uit den Helder. Aan de afbouwkade
in Stellendam ligt verder nog de BR. 32
van de firma Fenijn uit Breskens.
Aan de afbouwkade in Bruinisse de
Goeree 42 ex Oudd. 6, voor de firma
P. J. Bezuijen, een schip dat men eind
juni in de vaart (visserij) hoopt te
brengen. In Bruinisse wordt verder nog
gewerkt aan de Goeree 4, een Noordzee
kotter voor wed. 't Mannetje te Goede
reede. Het casco van dit schip werd
onlangs te water gelaten bij scheeps
werf De Hoop te Hardinxveld.
NIEUWE TONGE
De astma kollekte welke huis-aan-
huis gehouden werd in de week van
28 april tot 4 mei 1980 heeft opgebracht
2.785,40; hetgeen 144,55 meer is als
de kollekte in 1979.
Het Nederlandse Astma Fonds betuigt
hiermede zijn erkentelijkheid en harte
lijke dank aan alle gevers en geefsters.
Haar bijzondere dank gaat uit aan
alle dames en heren kollektanten die
hieraan hun beschikbare vrije tijd heb
ben willen besteden om dit zeer mooie
resultaat te halen.
VERVOLGVERHAAL beschutte plaats opzoeken want ik ben
al doornat".
Zwijgend lopen ze in de richting van
het bos. De regen wordt nu wat minder,
maar de wind huilt nog met onvermin
derde kracht door de takken der bomen.
De jongens hebben tegenwind en lopen
moeizaam voort.
„Wat een' weer", kan Geert niet nala-
t ente zeggen. „Het is vandaag wel bij
zonder ruw".
„Voor ons des te beter", meent Klaas,
dan ontmoeten we tenminste geen
volk".
„Iedereen is ook niet zo gek als wij",
lacht Geert. „Wie gaat er nu met dit
weer naar buiten?" Maar dan wordt hij
plotseling ernstig. „Zou Foppesz. al gauw
veroordeeld worden?" vraagt hij.
„Ik weet het niet", antwoordt Klaas,
„maar ik wou dat ik die Pieter Barendsz.
in mijn handen had. Hij zou er niet zo
gemakkelijk afkomen, dat verzeker ik
ie".
„Ken jij die knaap?" vraagt Geert.
„Nou, of ik! Het is een slechte vent en
een volleerde schurk. Hij woont met
zijn moeder samen. Zijn vader is al jaren
dood. Het is zaak dat we die knaap in de
gaten houden Geert. Nu het hem gelukt
is Foppesz. te verraden, zal hij zijn
schurkenstreken zeker voortzetten. Hoe
meer ketters hij ziet hangen, hoe liever
het hem is. Het is nog maar een knaap,
maar een felle ketterjager".
Historisch verhaal uit het jaar 1572.
door
JAAP DE KORTE
Den Hertog's Uitgevery Utrecht.
17
Tientallen soldaten
van de Spaanse bevel hebber Bossu zijn
gesneuveld terwijl er van de geuzen
slechts één man verloren ging. Dat zijn
nog grote voorrechten kinderen, want
het is een teken dat de Heere ons niet
begeeft en Hij ons niet verlaat. Hij geeft
ons niet geheel over aan de vijand en
dat kon Hij toch zo rechtvaardig doen!
Laten we Hem daarvoor dankbaar zijn".
Enige tijd praten ze zo nog gezellig
voort. Plotseling wordt er aan het ven
ster getikt. Verschrikt kijken „Schele
Hein" en San naar het raam.
„Schrikt maar niet", zegt Geert la
chend, „het is Klaas. Hij is mooi op tijd."
Vlug trekt hij zijn mantel aan en groet
neef Hein en San.
„Ik ben spoedig terug", zegt hij terwijl
hij zich naar buiten begeeft.
„Hallo!" begroet Klaas zijn makker.. „- -
„Kom mee! dan zullen we gauw eenl^ „Hij moest een flink pak slaag heb
ben", gromt Geert. „Maar wat Foppes
betreft, het is jammer dat hij al in Brus
sel zit. We kunnen de arme kerel daar
niet bereiken. De gevangenen in Brussel
worden streng bewaakt. Het is gewoon
onmogelijk om daartegen iets te onder
nemen. Het wemelt van krijgsvolk in
Brussel. Ik vind het zo jammer, want ik
had zo graag iets voor hem gedaan".
Geerts vuisten ballen zich in zijn
broekzakken. „We zullen het die ellen
dige verrader betaald zetten", bromt hij
dreigend. „Als ik hem in mijn handen
krijg..." Ze kunnen niet vermoeden dat
de verrader dichter in hun nabijheid is
dan ze wel denken. Behoedzaam volgt
Pieter hen in het kreupelhout.
Reeds dadelijk na het avondeten is hij
op pad gegaan om iets te weten te ko
men over Geert's verblijfplaats. Het is
hem boven verwachting goed gelukt.
Nadat hij ongeveer een half uur heeft
rondgezwalkt. ontdekt hij Klaas. Voor
zichtig, zonder enig geluid te maken is
hij deze gevolgd, tot aan het huisje van
„Schele Hein". Daar heeft hij gewacht
tot Geert naar buiten kwam. Een valse
grijns speelde om zijn mond toen hij
merkte, dat ze samen de richting van het
bos insloegen.
„Ha", mompelde hij, „daar hebben we
die ontvluchte jager! In het huisje van
„Schele Hein" dus. Goed dat ik het
weet. Hij is in gezelschap van Klaas de
Ruyter. Dat is dus ook al een ketter.
Misschien heeft hij die verwenste jager
wel uit zijn cel gehaald". Pieter is de
jongens gevolgd en sluipt nu achter hen
aan. „Wie weet wat ze in hun schild
voeren, die beiden", mompelt hij zacht
voor zich heen. „Jammer dat ik hen niet
kan verstaan", denkt hij. „Die akelige
wind ook".
Hij moet uiterst voorzichtig zijn want
zo nu en dan blijven de geuzen staan en
luisteren gespannen, om dan weer hun
weg te vervolgen. Ze hebben Hermigny
al lang achter zich als Klaas plotseling
blijft staan.
„Hoor!" fluistert hij, „wat is dat?"
Verschrikt grijpt hij Geert bij de arm.
„Wat heb je", vraagt deze, „ik hoor
niets".
„Toch hoorde ik iets in de struiken",
meent Klaas.
Ze luisteren beiden en turen de duis
ternis in. „Het zal wel verbeelding ge
weest zijn", meent Geert als zich niets
anders laat horen dan de bulderende
wind die tot storm is aangewakkerd.
„Het zal wel een reebok of zoiets ge
weest zijn".
„Ik meende toch het gekraak van een
tak te horen", fluistert Klaas.
„We moeten op onze hoede zijn Geert,
ik vertrouw het niet erg. We kunnen
niet voorzichtig genoeg zijn".
„Ik zou bijna denken dat je bang
bent", lacht Geert. „Maar", zo vervolgt
hij, „je hebt gelijk hoor. Laten we uitkij
ken en voorzichtig zijn".
Ze vervolgen nii wreer hvin -weg en na
deren, al fluisterend over de dingen die
woensdagavond staan te gebeuren, het
bos. Hier blijven ze staan.
Pieter kan nog steeds niets verstaan
van wat de beide geuzen bespreken.
„Verwenst", bromt hij, „ze schijnen
nogal belangtijke dingen te bespreken.
Die vermaledijde ketters voeren zeker
niet veel goeds in hun schild. Ik moet
er toch meer van weten".
Voorzichtig, op handen en voeten kn.ii-
pend, sluipt hij naderbij. Tot op enige
passen afstand is hij nu de geuzen ge
naderd. „Klooster", hoort hij Geert fluis
teren.
Als nu de wind maar iets minderde,
dan kon hij wat meer verstaan! Nieuws
gierig om het gesprek te horen doet de
spion een stap naar voren... Die wordt
hem noodlottig. Vóór hem is een kuil
gegraven waarin wat dode boomtakken
liggen. Pieter heeft de kuil niet gezien
en met een kreet van schrik ploft hij
voorover. Zijn hoofd botst tegen een
zware boomtak aan en kreunend ligt
de verrader in de kuil. Verstijft van
schrik kijken Geert en Klaas elkaar aan.
Ze zijn een moment sprakeloos. Pieter
heeft hen volkomen verrast. De schrik
duurt echter niet lang! In een ommezien
van tijd grijpt Geert zijn mes en loopt op
de ongelukkige Pieter toe. „Wie ben jij?"
snauwt hij de spion toe. „En wat moet
je hier nog zo laat op de avond?! Je
moest al lang op je bed liggen!"
Pieter beeft van angst. Hij ziet het mes
in de hand van de woeste geus en denkt
niet anders dan dat zijn laatste uur is
geslagen.
„N...n...niets mijnheer", stottert hij.
„H...help me toch alstublieft uit deze
kuil. Ik heb mijn voet verstuikt en nüjn
hoofd doet vreselijk pijn.
„O, ben jij het", komt Klaas tussen
beide. „Het was te wensen dat je je bei
de benen gebroken had, ellendige ver
rader. Wat moet je hier? Blijf bij je ar
me moeder, dat zou je beter staan!"
Woedend rukt hij Pieter uit de kuil.
Deze hinkt op één been. Zijn linkerbeen
is sterk gezwollen en ziet er lelijk ge
noeg uit.
„Genade mensen!" jammert de onge
lukkige. „Ik doe geen kwaad. Laat me
toch gaan!" Tranen biggelen over zijn
wangen.
Geert kijkt beurtelings van de huilen
de knaap naar Klaas. „Wie is dat?"
vraagt hij, „ken je hem?"
„Of ik hem ken. Dat is nu Pieter Ba-
rendszn.", antwoordt Klaas zijn mak
ker.
„Dat dacht ik al wel", gromt Geert.
„Nu mannetje, dan zal je er niet zo ge
nadig afkomen", voegt hij er dreigend
aan toe. „Schreeuw nu maar niet zo er
barmelijk, want die tranen van jou zeg
gen me niets! Je bent een ellendige ver
rader en met zulke schurken hebben we
geen medelijden".
wordt vervolgd
