EIIAtlDErt - niEUWS
Overdenking
1898
Koningin
Willielmina
Ingeliuiiligil
De val van Bergen
uit de
Heilige Schrift
2e blad
Vrgdag 4 april 1980
No, 48S1
ZEEUWSE WANDELINGEN
De jonge koningin
Wilhelmina
L' histoire
se répète
Extra wind-
waarschuwingen
voor de watersport
Uw huis verkopen
TAIVIBOER
,,Het Richtsnoer''
houdt
Alg. Vergadering
VERVOLGVERHAAL
Binnenkort zullen we een nieuwe ito-
nlngin hebben, de kranten hebben er
uitvoerig over geschreven. Ook „Waar
nemer" in het Kljkvenster van 8 fe
bruari.
Nu kreeg ik een oud boekje in han
den over de feesten, die er in Zeeland
gehouden zijn, toen koningin Wilhel
mina in 1898 als meerderjarige de re
gering aanvaardde.
Op woensdag 31 augustus werd ze 18
jaar en op 6 september werd ze in de
Nieuwe Kerk te Amsterdam ingehul
digd.
In die dagen werd er overal in ons
land feest gevierd, ook in Zeeland. De
schrijver van het boekje hierover was
de heer K, Wielemaker, hoofd van de
Chr. school te Biggekerke. Een bekwaam
man, die ook nog een paar andere boe
ken geschreven heeft: over de geschie
denis van Biggekerke en over bijbelse
oudheidkunde, ik bezit ze allebei. Tij
dens de ernstige griepepidemie in no
vember 1918 is hij gestorven. Zijn laat
ste meditatie in het onderwijsblad „De
School met de Bijbel" was: „De dood is
geklommen in onze vensteren".
In zijn inleiding wijst hij er op dat
Jeestviering en gepaste vreugde niet
verkeerd zijn. Als we het maar voor
God en de mensen kunnen verantwoor
den. Goddeloze steden in Oud-Israël
werden zelfs gestraft met het inhouden
van het feest. De Heere zal uit haar
straten doen ophouden „de stem der
vrolijkheid en de stem der vreugde".
En feest vieren sluit ernst niet uit.
De laatste jaren kon men in ons land
eigenlijk niet goed meer feestvieren. Op
de verjaardagen van de Koningin kwam
er niet veel van terecht, zeUs niet op de
kroonjaren. Evenmin als op de 5-jaar-
lijkse „viering" van de bevrijdingsdag
5 mei.
Je zag ze zelden meer, die prachtige
historische optochten van een halve
eeuw geleden, net zo min als de ere
poorten in de steden en dorpen.
Middelburg.
Al« ik het bovengenoemde boekje
doorlees, passeren er in de meeste grote
plaatsen mooie optochten.
Ze trekken door kunstig versierde
erepoorten waaraan men veel werk
heeft besteed. Aan de optochten trou
wens ook, daar heeft men heel wat vrije
tijd voor opgeofferd.
Vanwege de Ned. Herv. Kerk had men
aan alle kerkeraden, ook aan die van
andere kerkgenootschappen, een schrij
ven gericht met het verzoek om in de
voormiddag van 31 augustus een gods
dienstoefening te houden.
Zowat alle kerken gaven hieraan ge
hoor.
In de Nieuwe Kerk trad op ds. G. W.
A. de Veer, met medewerking van een
zangkoor. Hij eindigde met de woor
den van Da Costa:
„Brengt aan die Koning op uw
knieën
O koningen uw heelijkheid..."
Het zangkoor „Hosanna" eindigde met
een lied, waarvan het laatste couplet
luidde:
„Gol zij dank en eer gebracht.
Hem, die aan 'd Oranjes dacht.
Immer blijve Neerlands naam
In God met Oranje saam".
Ook in alle andere kerken werden
op die voormiddag kerkdiensten ge
houden. Opmerkelijk dat de rabbi en de
Lutherse predikant dezelfde tekst had
den: Spreuken 24 21:
„Mijn zoon, vrees den Heere en
den koning, vermeng u niet met
hen die naar verandering staan".
Men vierde hier 4 dagen feest, de za
terdag was vooral voor de kinderen be
stemd. In het museum was een tentoon
stelling ingericht van zaken (portretten,
penningen) die betrekking hadden op
het Oranjehuls.
Op de vrijdag reed de historische op
tocht door de straten en vuurwerk zorg
de voor een afsluiting.
De vorige dagen was er dikwijls mu
ziek op de Markt en op het Molenwater.
De luitenant-directeur Jan Morks van
het muziekkorps 'der schutterij werd
toen al genoemd. Nog vele tientallen
jaren was hij een belangrijke persoon
in het Middelburgse muziekleven.
Bij de muziektent op het Molenwater
staat een borstbeeld van hem. Op dit
laatste plein (zonder water!) werd ook
parade gehouden. Nu wordt het ingeno
men door Miniatuur Walcheren.
Van de 1.200,die beschikbaar
was werden 773 gezinshoofden bedeeld.
Naar gelang de grootte van het gezin
kreeg ieder hoofd van 't gezin 1,15 a
2,35, bestemd voor in totaal ongeveer
2100 mannen, vrouwen en kinderen.
Overig Zeeland.
Het boekje noemt bijna alle plaatsen
uit de provincie waar feesten werden^
gehouden. Enkele ontbreken omdat de
heer Wielemaker uit deze dorpen geen
feestverslag had ontvangen.
Kinderspelen werden zowat overal ge
houden, de jeugd kwam er goed af.
Mastklimmen, watersteken, zaklopen,
kikvorsen kruien (die zullen er onder
weg wel afspringen) kwamen veel voor.
De kinderen werden getracteerd op
snoep en limonade, soms op blijvende
voorwerpen: een griffeldoos, een naai-
kistje, een drinkglas met de afbeelding
van de Koningin.
Ook werden behoeftige gezinnen goed
bedacht. In OostkapeUe kregen 97 ge
zinnen 150 krentebroden van 2 kg en
300 flessen bier, het was niet bedoeld
als bedeling maar als een feestgave. De
lijst waarmee men door het dorp was
gegaan, had een bedrag van 156,91°.
Enkele gegoede burgers vielen er bui
ten.
In Goes deelde men 1000 kg brood en
433 kg spek uit.
Op verscheidene plaatsen werden
luchtballons opgelaten en Wilhelmina-
linden geplant.
Bijna overal werd vuurwerk afge
stoken, maar op sommige plaatsen mis-
IN GOEREE:
De geschiedenis herhaalt zich.
Een oud gezegde waarvan de her
komst onbekend schijnt te zijn.
Wat is het geval?
In het jaar 1331 begunstigde
Gerard, Heer van Voorne, Goede-
reede met een wekelijkse markt
dag, te houden alle donderdagen
in iedere week, waarbij bepaald
werd, dat alle inwoners gehouden
en verplicht zouden zijn, hun vee
en vruchten binnen Goedereede
ter markt te brengen om voor
middag aldaar te verkopen, doch
na dien tijd werd hun toegstaan
dezelve te vervoeren, verkopen en
te verruilen naar hun welgeval
len.
In het jaar 1980 besloot de raad
der Gemeente Goedereede op
voorstel van Burgemeester en
Wethouders, op 20 maart van dit
jaar, een wekelijkse markt in te
stellen, als regel te houden op de
Markt en de Noordzijde Haven te
Goedereede, elke donderdag van
9.00 tot 13.00 uur.
De meer dan 600 jaar geleden
gehouden wekelijkse markt bracht
veel handel, welke de stad ten
goede kwam.
Hopelijk zal ook de nu weer
ingestelde weekmarkt aan de ver
wachtingen voldoen en ertoe bij
dragen de gezelligheid en het ver
tier in het aloude stadje te doen
toenemen.
De geschiedenis herhaalt zich,
ook in Goedereede!
Het KNMI zal met ingang van 1 april
voor de watersport een extra windwaar-
schuwing uitgeven zodra een wind
kracht van 6 beatifort of meer wordt
verwacht.
Deze waarschuwing zal worden op
genomen in alle uitzendingen van de
radionieuwsdienst.
Daarnaast wordt, zoals voorheen, in
alle lange nieuwsuitzendingen een wind-
verwachting gegeven ongeacht de wind
kracht. Uitgebreide informatie, ook
bruikbaar voor de waterrecreatie, wordt
verstrekt in de weeixsverzichten op
Hilversum 2 van 05.45, 06.45, 08.00, 12.26
(op zondag 13.00), 17.24 (op zondag 17.55
op Hilversum 1), 20.00 en 22.30 uur.
Windkracht 6 (krachtige wind) komt
overeen met een windsnelheid tussen 11
en 14 meter per seconde.
lukte het. Zoals b.v. in Hulst, door een
firma in Antwerpen geleverd. In Ove-
zande kwam het niet op tijd aan^ dus
daar geen feestvuurwerk.
In Kamperland had men het 's mid
dags al: een graanstapel stond in brand.
Verdere gevolgen had dit vuur niet.
's Avonds kwam het echte vuurwerk,
waarvan een dichter zegt:
„Vooral op zo'n heuglijke dag
Dan feesten we niet zoals beesten
Maar steken de vuurpijlen af".
Dichters en rijmelaars kwamen ook
goed aan hun trekken. Tientallen blad
zijden uit het boek zijn gevuld met hun
rijmproducten. Er zijn mooie verzen bij,
maar ook ulevellenpoëzie ontbreekt
niet.
In 's Heerenhoek leurde een doof
stomme jongen met voetzoekers en der
gelijke. Daar komt zo'n brandend rotje
in zijn mand terecht, gelukkig zet hij de
mand op de grond. Dan verbrandt de
inhoud met veel geknetter en gesis. De
jongen is nu zijn spullen en zijn ver
diensten kwijt. Maar als men feest
viert is men gul: hij gaat met zijn pet
rond en de schade wordt ruim vergoed.
In Nisse had een 80 jarige nooit een
vlag gehad, nu schaft hij er een aan.
In Tholen had een schilder zijn gevel
geschilderd in oranje-wit-blauw en de
stadskleuren geel-zwart-rood, dat alles
rond het portret van de Koningin.
Enkele dorpen in Oost-Zeeuws-Vlaan
deren gebruikten (beter: misbruikten)
de zondag om het koninginnefeest op die
dag te vieren.
In 't algemeen heeft men zich gehou
den aan de uitspraak van de Ned. Vrou
wenbond: „We willen deze feestvreugde
rein houden".
Dat zij ook onze leus in 1980.
„Vader, in Uw handen
Lucas 23 46.
Op Goede Vrijdag denken we in het
bijzonder aan het sterven van onze
Heere Jezus Christus aan het kruis op
Golgotha. Zijn laatste woorden zijn ge
weest: „Vader, in Uw handen beveel Ik
Mijn geest". Daaruit kan ons onder
meer duidelijk worden, dat het Chris
tus' wil is om te sterven. Op andere
plaatsen lijkt dat anders in de Bijbel.
Bijvoorbeeld in Gethsemané. Dan vraagt
Hij: „Laat deze drinkbeker aan Mij
voorbijgaan..." Maar toch gaat Hij dan
voort op de weg, die de Vader in de
hemel Hem wijst en Christus gééft Zich
zelf. De wil van Zijn Vader, d.w.z. de
verlossing van Zijn volk is voor Hem
het één en het al. Daarvoor laat Hij
Zich bespotten, daarvoor laat Hij Zich
geselen.
Hij laat het toe, dat ze Hem een door
nenkroon op de slapen drukken, dat ze
een purperen mantel, een koningsman
tel om de schouders werpen en dat ze
Hem de rietstaf in de handen stoppen.
Hij laat het gewillig toe, dat ze Hem
door de straten van Jeruzalem leiden
en tenslotte aan het kruis nagelen. Van
«die gewilligheid wordt overigens al ge
profeteerd in het Oude Testament, want
Jesaja zegt: Als een lam werd Hij tei
slachting geleid en als een schaap, dat
stom is voor het aangezicht zijnei
scheerders, alzo deed Hij Zijn mond
niet open!
En dat Hij dan ook zelf wilde sterven
blijkt ook uit dit laatste kruiswoord.
Even tevoren heeft de Heiland ge
roepen: Het is volbracht! AUes, wat
God Hem opgedragen had, is gedaan.
Alles, wat er nodig was tot verlossing
van arme, zondige mensenkinderen. Al
les, wat er te doen was om God en men
sen te verzoenen. De Heiland wist, dat
de strijd gestreden was. En dan volgt
Zijn laatste woord: Vader, in Uw han
den beveel Ik Mijn geest". Niet fluis
terend, ontdaan van alle kracht, maar
Hij spreekt Zijn laatste woord met lui
der stem. Een stem, die over Golgotha
heenklonk, zodat ieder het kon horen.
En als Hij Zijn laatste woord gespro
ken heeft, zo vertelt Lucas ons, geeft Hij
de Geest. En daarmee geeft Lucas te
kennen, dat de Heere Jezus Christus
Zich in de dood gegeven heeft. Volkomen
vrijwillig. Zó gaf Hij Zich voor zonda
ren, opdat zij zich zouden geven aan Hem
en bij Hem zouden vinden, wat ze no
dig hebben, zowel in leven als in ster
ven!
Maar boven dien komt ook duidelijk
uit, dat de HeUand Zich rustig over
geeft aan God. Voor de tweede keer
neemt de Heiland de Vademaam op de
lippen en daarin komt uit, dat in de
hemel Eén woont, die Hem nader is dan
wie ook.
Nader dan Maria, die Hij even tevoren
heeft heengestuurd met de woorden:
„Vrouw, zie uw zoon!" Nader dan de
discipelen, die allen zijn gevlucht... En
daarom: Vader, in Uw handen! Het is
duidelijk, dat het laatste woord van de
Heere Jezus een aanhaling is uit Psalm
31, behalve dan dat eerste woord: „Va
der". En David laat er op volgen: „Gij
hebt mij verlost, Heere, Gij, God der
waarheid". Zo mag het immers ook zijn
bij de Heüand, die weet, dat Hij na drie
dagen weer zal opstaan uit de doden.
Hij is zeker van de overwinning op de
dood. Zeker van het leven, tot in eeuwig
heid.
De Heere Jezus Christus, de Heiland
van zondaren, is nooit los te denken van
de Zijnen. Wat Hij gedaan heeft, dat
heeft Hij voor de Zijnen gedaan. Wat Hij
geleden heeft, dat heeft Hij voor de
Zijnen geleden. En wat hij gebeden heeft
aan het kruis, dat heeft Hij ook gebe
den voor al de Zijnen: „Vader, in Uw
handen beveel Ik Mijn geest!" Ook aan
het kruis heeft Hij al de Zijnen als op
Zijn eigen hart gedragen.
Hij is immers de Hogepriester bij
uitnemendheid. In het Oude Testament
droeg de hogepriester de efod op de
borst met de namen van de twaalf
stammen van Israël, en zo draagt ook
de Heüand al de Zijnen aan het hart. En
op hetzelfde ogenblik, dat de Heere
Jezus Christus Zijn geest in handen van
de Vader beveelt, geeft Hij de geest van
al de Zijnen aan de Vader.
Wij mogen weten, dat deze laatste
woorden van de Heiland door de Vader
zijn verhoord. Het Evangelie houdt im
mers niet op bij Goede Vrijdag. Het
gaat door en het wordt Pasen, de dag
van de opstanding komt. Het lichaam
van de Heere Jezus Christus is niet in
het graf gebleven. De dood heeft Chris
tus niet overwonnen, maar Christus
heeft de dood overwonnen.
Toen de Heiland nog maar aan het
begin stond van de bittere tocht naar
Golgotha, toen Hij zelfs nog in de Paas-
zaal was, heeft Hij een ander gebed ge
beden: „Vader, Ik wil, dat waar Ik ben,
ook die bij Mij zijn, die Gij Mij gegeven
hebt; want Gij hebt Mij liefgehad vóór
de grondlegging der wereld". (Joh. 17),
En zou de Vader in de hemel dat gebed
dan niet verhoren?
Het lijkt alsof met het laatste kruis
woord al iets duidelijk wordt van de
jongste dag. De hoofdman over honderd
moest getuigen: „Waarlijk, deze was
Gods Zoon". En de schare aan de voet
van Golgotha sloeg zich berouwvol op
de borst. Er lijkt iets van een profetie
in te liggen: van de bekering der hei
denen en van de verootmoediging van
Israël...
Velen zijn in onze dagen vervreemd
van het geloof in Christus en tocH blijft
Christus vragen: Komt herwaarts tot
Mij! Hij vraagt het jong en oud. Een
maal komt het moment, dat we ster
ven moeten; dat moment weet God al
leen. Maar bedenk dit: Jezus Christus
is de enige en volkomen Zaligmaker. In
Zijn Naam mogen wij in onze laatste
ogenblikken ook onze geest bevelen tn
de handen van onze hemelse Vader.
Door het geloof, dat de Heilige Geest
schenken wil. Dan mag er ook uitzicht
zijn. Uitzicht op de opstanding ten eeu
wigen leven.
Dirksland
M. V. d. Linden
Middelburg
L. van Wallenburg
Deze vraag- en antwoord-rubriek staat
geheel ten dienste van de lezer dip ar
kosteloos gebruik van kan maken. Uw
vragen op velerlei gebied kunt u sturen
aan: Redactie EUanden-nieuws, postbus
8, Mlddelhamls, met In de linkerboven
hoek „Vragen-rubrlek" vermeld. De
vragen worden door deskundigen be
antwoord en zullen binnen enkele we
ken na de inzending compleet met
antwoord in deze rubriek worden gepu
bliceerd.
BITTERKOEKJES.
Mijn moeder bakte vroeger altijd zelf
bitterkoekjes. Ik heb daar wel eens bij
geholpen, maar precies weet ik het niet
meer. Kunt u mij aan een ouderwets
recept helpen? Het nieuwe voldeed niet.
Antwoord: Het geheim van smake
lijke bitterkoekjes schuilt in de aman
delen. U moet wel een goede kwaliteit
nemen en zorgen dat ze helemaal opge
droogd zijn, want vers gepelde zoals
u laatst gebruikte nemen te weinig
eiwit op.
De hoeveelheden zijn wel goed: 85
gram zoete en 40 gram bittei'e gepelde
(droge) amandelen verwerkt u met 250
gr. kristalsuiker en twee eiwitten tot een
tamelijk fijne spijs. De massa moet taai
zijn. Dan de spijs afslappen met zoveel
eiwit, dat het mengsel juist goed te spui-
t enis. Op een bakplaat legt u een paar
vellen ouwel en daarop spuit u, op enige
afstand van elkaar, met een gladde spuit
de kleine bolletjes, zoals u eerder deed.
Met een nat gemaakt kwastje het op
pervlak van deze bolletjes bevochtigen
en dan in een vrij hete oven de koekjes
in circa 20 minuten gaar bakken.
OPEN HAARD.
Wij stoken veel afval in de open haard.
Wat is eigenlijk het beste hout voor zo'n
vuur in de kamer?
Antwoord: Berkehout geeft prach
tige vlammen, maar is snel verbrand.
De hardere houtsoorten geven langer
warmte, doch eikehout en beukehout
leveren niet zo'n fraai vlammenspel op.
Het is bovendien duurder. Het voorde
lige, zachte hout van wilgen, populieren
en de meester vruchtbomen geeft echter
weinig warmte af in de kamer. Denne-
en sparrehout'levert ook minder calo
rieën, maar daar staat tegenover dat het
wél een aparte geur meebrengt. Coni-
ferenhout spat echter nogal tijdens
't branden.
Zorg in elk geval voor droog hout.
NAAMWIJZIGING.
Ik ben van mijn man gescheiden, om
dat hij ernstige vergrijpen pleegde. Sinds
kort ben ik hertrouwd, maar mijn kin
deren dragen nog de naam van hun
vader. Kan die geslachtsnaam worden
gewijzigd in die van hun 2de vader?
Antwoord: Indien er gewichtige re
denen zijn, is het mogelijk op grond van
artikel 7, lid 1, van het nieuwe Eerste
Boek van het Burgerlijk Wetboek een
verzoek in te dienen tot wijziging van
de geslachtsnaam.
Meerderjarigen kunnen dit zelf doen,
maar voor kinderen onder de 21 jaar
moet het gebeuren door hun wettelijk
vertegenwoordiger en dat is in dit geval
de moeder, omdat u de verzorging van
deze kinderen is opgedragen. Het ver
zoek moet aan de koningin worden ge
richt en u hebt er een advokaat-procu-
reur bij nodig. Het is de vraag, of de
koningin de aangevoerde redenen ge
wichtig genoeg vindt.
Maar als de eigen vader zijn naam
zo ernstig bezoedelt heeft, dat zijn kin
deren daar ernstige schade of aantoon
baar nadeel van ondervinden, is er een
kans dat het verzoek wordt toegewezen.
Gezien de hoge kosten moeten wij der
gelijke procedures ontraden als zij op
zwakke gronden zijn gebaseerd.
Het is in deze tijd gemakkelijker, de
kinderen op school en in 't dagelijks
verkeer de naam van him stiefvader te
laten gebruiken. Schoolhoofden, familie
leden en vrienden houden daar dan in de
regel wel rekening mee. Omdat u naar
een andere gemeente verhuisd bent, be
hoeven de buurtgenoten daar hun offi
ciële naam niet te weten.
LAMSTEALEN.
Soms schrikken wij ons bijna een on
geluk als straaljagerpiloten laag over
ons dak gieren. Is er geen hoogte voor
geschreven, waar zij niet onder mogen
komen? Waar kun je een klacht indie
nen?
Antwoord: In het algemeen mogen
straaljagers van onze luchtmacht niet
NIEUWERKERK
PREDIKBEURTEN VOOR ZONDAG 6
APRIL 1980.
PASEN
Ned. Herv. Kerk: 10 uur ds. W. J.
Kolkert.
Geref. Kerk (N'kerk-O'land): 10 uur
dr. J. H. Becker, Ooltgensplaat m.m.v.
Chr. Gem. Zang Ver. N'kerk en 5 uur
ds. P. J. Moet.
Geref. Gemeente: 10 en 3 uur lees-
dienst-
Geref. Gem. in Ned.: 9.45 en 3.30 uur
leesdienst.
Op D.V. 26 april 1980 hoopt „Het
Richtsnoer", de Prot. Chr. Vereniging
van Verpleegkundigen en andere wer
kers in de Gezondheidszorg, een Alge
mene Vergadering te beleggen in „De
Aker" te Putten.
In de morgenvergadering die om 10.00
uur begint, zal een lezing worden ge
houden door de heer J. Bakker over het
onderwerp: „Bijbelse motivatie voor het
werken in een verzorgend beroep".
Hierna wordt er gediscussieerd in
groepen.
Na de middagpauze is er een forum
bespreking. Verder is er ook nog een be-
stuursverkiezing.
Om ongeveer 15.00 uur wordt de Alge
mene Vergadering gesloten door ds. H.
Harkema.
Leden, donateurs en belangstellenden
zijn van harte welkom.
De kosten voor leden en donateurs
bedraagt 5,
Voor belangstellenden 10,te voldoen
aan de zaal.
Aanmelding kan plaats vinden bij het
sekretariaat van de vereniging: Lotus
straat 30, 6674 BJ Herveld.
lager vUegen dan 1500 voet of circa 500
meter, maar bij uitzondering wordt die
grens wel eens verlaagd tot duizend voet
of 333 m, namelijk wanneer bepaalde
oefeningen worden gehouden. Gezien de
rampzalige gevolgen voor bedrijven met
bv. pluimvee, waar onder de duizenden
dieren een paniek kan uitbreken als er
zo'n straaljager laag overkomt, moet dat
lager vliegen altijd beperkt blijven tot
speciaal afgebakende gebieden zoals de
Waddeneilanden en de Noordzee.
Wilt u klagen, dan moet u eerst na
gaan waar dat vliegtuig vandaan kwam,
bijvoorbeeld van Soesterberg of van Vol
kei en dan zou u daar kunnen proteste
ren. Maar dat kan alleen als het vlieg
tuig verder dan 16 km van zijn basis
verwijderd was. Overigens kunt u in
formaties inwinnen bij de luchtmacht
staf in Den Haag, telefoon 070 - 81 43 21.
Historisch verhaal uit het jaar 1572.
door
JAAP DE KORTE
Den Hertog's Uitgeverfl Utrecht.
4
Hoe jullie
het verder wilt aanleggen moet je zelf
weten. Ik vertrouw er echter op dat het
in orde komt!"
De beide makkers knikken instem
mend.
„Het zal aan ons niet liggen Ripperda",
meent Geert en Klaas voegt er aan toe:
„Het zal wel lukken aanvoerder. We zul
len de monniken eens fijn bij de neus
nemen". „Dan is het in orde", lacht
Ripperda die wel weet dat hij het wel
aan Geert en Klaas kan toevertrouwen.
„Nu moeten de anderen even goed
naar me luisteren! Om elf uur precies
zijn we bij elkaar bij de boerderij van
Herman Vermeulen, jullie weet wel, „De
Beukenhof". Weten jullie die allemaal te
vinden?"
De mannen knikken bevestigend.
„Achter deze boerderij", gaat Ripperda
verder, „bevindt zich de wagenschuur.
Bij deze schuur verzamelen we ons op de
afgesproken tijd. Zorg er vooral voor dat
je op tijd bent, want we vertrekken om
klokslag elf uur.
Naar het klooster is het ongeveer drie
kwartier lopen. We volgen vanzelfspre
kend niet de gewone weg, maar gaan
binnendoor en leggen ons tn hinderlaag
tegenover het klooster. Zodra de poort
wachter Geert en Klaas binnenlaat,
springen we naar voren en... de rest
volgt vanzelf. Is er iemand die nog iets
te vragen heeft of die bezwaren maakt?"
Niemand zegt iets. Allen vinden het
plan uitstekend.
De mannen mogen hun aanvoerder
wel. De stoutste plannen heeft hij reeds
ten uitvoer gebracht en steeds met goed
gevolg. Eén ding is echter waar sommi
ge van de geuzen wel eens over mop
peren. Ripperda heeft een hartgrondige
afkeer van onnodige wreedheid. De
meeste van de geuzen gaat het echter
nooit te slim en liever slaan ze alles kort
en klein. Vooral als het de gehate pa
pen en Spanjolen betreft. Daarvan is
Ripperda echter niet gediend, en het
kost hem dan ook moeite genoeg om dat
zijn onstuimige mannen aan het ver
stand te brengen.
Thanswordt daar echter niet over
gesproken en Ripperda is daar blij om.
„We zullen eerst onze kroezen eens
volschenken op het welslagen van de
overval mannen", oppert een der geuzen.
Hij voegt de daad bij het woord en
schenkt zijn tinnen kroes vol, welk voor
beeld door de anderen wordt gevolgd.
Het is inmiddels laat geworden en de
mannen kunnen nu vertrekken. Eén voor
één verlaten ze de schuur, na eerst zorg
vuldig alle sporen van hun verblijf te
hebben uitgewist. Als laatste verlaat
Ripperda de vergaderplaats. Hij sluit
de deur zorgvuldig toe en slaat daarna
de weg naar Hermigny in. Alles is goed
geregeld en tot in de kleinste bijzonder
heden'zijn de plannen besproken. Het
welslagen van de onderneming zal gro
tendeels afhangen van Geert en Klaas,
maar Ripperda weet dat hij dat wel aan
hen kan overlaten. Hij kent zijn mannen
en weet dat de beide vrienden voorzich
tig genoeg zijn om nietin de val te lopen.
„Ze zullen zich wel redden", mompelt
de geuzenaanvoerder.
„Ze zijn shm genoeg om de monni
ken te foppen".
Vlug stapt hij voort om zo spoedig
mogelijk thuis te zijn.
HOOFDSTUK III
EEN AVONTUURLUKE JACHT
De volgende morgen is Geert al vroeg
uit deveren. Zijn zuster slaapt nog. Hij
wast zich vlug bij de pomp die buiten
hun huisje staat, en kleedt zich aan. San
heeft zijn brood reeds klaargezet. Ze
weet dat haar broer daar erg op gesteld
is en het is dan ook nog nooit gebeurd
dat zij dit vergeten heeft te doen. Met
bewonderenswaardige snelheid veror
bert Geert zijn ontbijt, dat bestaat uit
brood en spek. Daarbij wordt, naar de
gewoonte van die tijd, een warme kroes
bier gedronken.
„Zo", mompelt hij, „dat heeft me goed
gesmaakt".
Hij gooit nog enkele blokken op het
vuur en stookt het flink op. De wind,
die de avond daarvoor nog zo guur
waaide, is gaan liggen. Het is echter
nog koud buiten en het haardvuur
brandt er lustig op los als San beneden
komt en zich de slaap uit de ogen
wrijft.
„Goede morgen Geert", begroet zij
haar broer.
„Goede morgen San", groet deze vro
lijk terug. „Wat zie je er nog slaperig
uit meiske. Het is nog vroeg in de mor
gen en als ik jou was ging ik nog een
poosje slapen".
„Geen sprake van Geert", protesteert
San terwijl ze zich wast in het koude
water. „Ik heb lang genoeg geslapen.
Maar", voegt zij er enigszins verwijtend
aan toe, „jouw nacht is deze keer weer
niet lang geweest".
Geert begrijpt waar z'n zuster naar
toe wil. Hij kent haar op z'n duimpje
en inwendig is hij blij om de zorgen die
San over hem heeft. Hij laat echter
niets merken, maar geeft nog geen ant
woord op het verwijt van zijn zuster.
„Je was weer laat broer", begint San
opnieuw. „Toch geen narigheid gehad?"
„O nee hoor, San", antwoordt Geert
luchtig, „maar het is wel wat laat ge
worden, dat geef ik toe. Een volgende
keer zal ik beter oppassen hoor, daar
kun je zeker van zijn", voegt hij er
lachend aan toe.
San mompelt iets van: „Die beloften
van jou ken ik anders wel", maar vraagt
verder toch niets meer.
Ze weet wel dat haar broer zich bij
de bosgeuzen heeft aangesloten en legt
er zich noodgedwongen bij neer, hoewel
zij Geert reeds meermalen op het gevaar
heeft gewezen dat aan de ondernemin
gen der geuzen verbonden is.
„Het zal heus zo'n vaart niet lopen
San", is dan meestal Geert's luchtige
antwoord. „Ripperda is een verstandige
kerel en zal heus geen dingen doen
die niet verantwoord zijn".
Daarmee kan San zich dan troosten
en menige keer heeft zij het hoofd ge
schud. Ze kent haar broer. Zo driftig
van aard als hij is, is hij tot alles in
staat. Ze heeft zich inmiddels aange
kleed en schikt zich aan tafel om haar
handen te vouwen voor de maaltijd.
„Eet smakelijk San", zegt Geert als zij
haar gebed geëindigd heeft. Zelf staat
hij op en begeeft zich naar de schuur.
Zijn hond, een grote bruingevlekte spa
niel, springt van z'n slaapplaats op en
volgt zijn meester op de voet.
In de schuur gekomen, grijpt Geert
een der witgeschuurde melkemmers en,
nadat hij de koe wat voer heeft voorge
worpen, begint hij met vaardige hand te
melken. Pluto staart zijn meester
nieuwsgierig aan en kan nog maar
steeds niet begrijpen dat een koebeest
zo'n lekkernij kan voortbrengen. Als
Geert gereed is met z'n werk zet hij de
emmer weg en dekt die af met een
schoongewassen doek die aan een spij
ker naast de schuurdeur hangt.
Hij begeeft zich naar de keuken en
neemt z'n musket van de wand. „Ik zal
trachten een heerlijk eendenboutje voor
je mee te brengen San", zegt hij terwijl
hij z'n wapen aan een grondige inspektie
onderwerpt.
„Ik hoop dat je geluk hebt Geert",
antwoord San. „Maar doe vooral voor
zichtig hoor!" waarschuwt ze haar broer.
Ze kent hem en weet, dat hij voor de
gevaren van de jacht niet terugdeinst.
Eens is het gebeurd dat een groot ever-
zwijn z'n pad kruiste. Geert had een
schot gelost op het dier, maar de hagel
uit z'n musket bleek niet hard genoeg
voor het woedende dier. Het zwijn, door
woede en pijn wild geworden, was op de
jager toegestormd.
Geert had echter bijtijds het gevaar
gezien waarin hij verkeerde en greep
razendsnel zijn jagersmes. Tegen dit
vlijmscherpe wapen was het dier niet
opgewassen.
wordt vervolgd
