Op z'n Flakkees gezeit grijp de kans keukencentrum Btiélènnanbv melissant s^^^bS de kortingen variëren vein 30 tot 60% De dialectendag yyGeitendurp'' Zeeuwsche Ver. voor dialectenonderzoek 50 jaar actief Grijs@i§rdse schetsen s werd (weer) SPECIALE AANBIEDING 8 showroomkeukens 2 keukenbuffetten lOmontarekken 3 eethoeken ca. 30 binnen- buitendeuren ff Kleine dorpen bedreigd Groeien varkens sneller in blauw licht De loteling van „Langendam" Planten en hun verzorging Tholenaar ploegkampioen Wegens herindeling van onze showroom kunnen wij u éénmalig aanbieden Blade, i „EILANDEN-NIEUWS" Vrijdag 2 november 1979. Zo, de Zeeuwse dialectendag zit der op. In as Flakiceese vond ik iiet jammer dat van ons eiland zo weinig belang stelling getoond wier. Ik hoorde dat oak in de Antwerpse krante der een hêêl stik over dien dag stong, mar op Flakkee niks oor. In de krante hoa ik noe wel een verslag geschreve, mar dat is mar zaekeluk. Nee, je mot dat mee- maeke. Van verschillende kanten had ik krullen, een keuvel in een jurk mit een schort je geleend in dus gieng ik in de keuvel nae Kapelle bie Goes. De tolgaerder bie de Zêêlandbrugge keek wel raor, toen 'n daer achter in die auto een keuvelvrouwtje zag zitte. Ik kreeg een apart knikje van z'n. In toen in Kapelle, mens, je keek je oagen uut. Want wat waere der een hoap in der eige pak van vroeger. Hoe wel, Zeeuwse vrouwen binne trouwer an der pak as wiele. Mar 't is m'n oak een bedoening om je an te klêên. Ik was om 7 ure op in kwart over achte was ik pas kantje-levantje. Eerst most ik lokjes maeke, dat noe mende ze vroeger biesjes. Ik had ze naegemaekt op een bandje; dat deje de vrouwen, die weinig haer hadde, vroeger oak al. Dan de ondermuste mit de krullen. Eerst zakten die krullen ammar nae bene je in dat most niet. Gelokkig kon ik toen een aore onder muste kriege in jae oor toen gieng het beter. De zwarte kousen an, netjes mit kou- sebanden. Gelokkig had ik zelf nog een lang onderkeurs in daerover de jurk. Een moaie jurk mit zwarte kraeltjes in hie paste of 'n voor m'n gemaekt was. Noe de keuvel. Ik zag nog hoe m'n tante dan mit der hoad tegen de kasse gieng staen in zo de keuvel tegenhieuw as ze de êêrste spelle boven op der hoad der instak, 't Duurde bie mien wel wat langer êêr ik alles in orde had. Toen m'n spellen der in, kraeltjes an. 't Was rouwdracht, want ik kon wel een kante keuvel lêêne, mar 't goud jae, dat is der nie veul mêêr. In die 't nog heit, leent dat zo mar niet uut. Verbeel je, dat je wat kwiet rocht. Mar 'k was netjes, oor, in moeilijk zat 't m'n niet. 'k Was wel erg eenvoudig oor, toen ik die moaie Thoolse keuvels zag mit die hangers an de krullen in een keu velhoedje mit roaje rozen der boven op. De N-Bevelandse hadde oak keuvels. Dan die Zuid-Bevelandse in de Wal- cherse in niet te vergeten een vrouwe uut Axel mit een borststikje vol krael tjes in schitterdiengetjes. In een vrouwe uut Flipland, daer was allêên nog mar een gehackte muste overgebleve; mit de ramp was daer zowat alles verdwene. 't Was wel een roare muste oor, net of ze een witte gehaekte pannekoek boven op der musje had. Nee, mens je zou der zelf nae toe motte, je kiek Je oagen uut. In toen dat versjesboek. Pel, pel wat kan die Merie Ceciel zienge in allemae- le konne m'n meezienge. 't Zou wel leutig weze as wiele die versjes alle- maele oak weer us zonge. Gelokkig dat Beste vrienden en vriendinnen, we gaan weer aan ons hoekje beginnen. Want de dagen vliegen snel, en een week ook. Je begrijpt niet, dat er nog mensen zijn, die de tijd niet weten om te krij gen. Oom Ko heeft altijd tijd tekort, en in mijn vrije tijd heb ik het nog drukker dan in mijn werktijd. Vreemd is dat hé. We gaan nu een raadsel plaatsen dat door Jaap Joppe voor ons hoekje ge maakt is. Er ligt nog een raadsel te ■wochten dat al eerder is ingezonden, maar dat kan niet geplaatst worden voor de maand december. Novemberraadsel 1 1. godin der Efeziërs 2. viel uit het raam, stierf en werd door Paulus weer opgewekt. (Hand) 3. zoon van Aram (Gen. 10) 4. vriend van Job 5. andere naam voor Elath (1 Kon. 9) 6. naam van een fontein (Joz.) 7. woonplaats van een waarzegster 8. één der kinderen van Aaron 9. steen in de borstlap van de Hoge priester (Ex. 28) 10. oudste dochter van Saul 11. bekende rivier in Nederland 12. vader van Terah (Gen.) 13. bijbelboek (profeet) 14. oude lengtemaat (Deut. 3) 15. afgod van de Syriërs (2 Kon. 5) 16. plaats vanwaar men de Heere Je zus volgde (Matth. 4) 17. zoon van koning David te Jeruza lem geboren (2 Sam. 4-6) 18. dienstmeisje die vergat de deur voor Petrus open te doen (Hand.) De beginletters vormen een tekstgedeel te uit Psalm 23. Naar de top van de Gross Venediger (3674 m) We zitten in een hut, de Neue Prager Hütte. Het is altijd gezellig in zo'n hut. Je eet samen in een gastenraum en je slaapt met z'n allen op één kamer. Meest al met z'n 6, 7 of 8'en, en boven slapen er ook nog. Die dagen dat we er al zijn, was het bar slecht weer geweest. We konden dus niet naar de top, omdat je dan in de mist kan verdwalen, of in de spleten vallen. De volgende dag was het geluk kig mooi weer. Onze Oostenrijkse gids Hansl kwam ons om half vijf wakker maken. We kleedden ons aan (wassen is er niet bij) en gingen naar beneden om te eten. Er waren al veel mensen beneden, want bijna iedereen wilde naar de top, omdat er nog niemand geweest was van wege het slechte weer. Om half zes konden we vertrekken. Iedereen stond klaar. ze op een hoap scholen ze hier ange- schaft hoa. In ik was mar wat blieje, toen ik zag, dat het versje van „'k Ree over den diek nae Direksland toe" der oak instong in wel mit een plaetje van een jongen uut Sommerdiek. Nee mensen, we motte zie je dat m'n der mêêr biekomme. Oak het streek museum zou z'n bestuur motte stiere nae zo'n dag. Ik kan niet anders zegge laete m'n ons eige niet laete kenne deur die Zeeuwen in mee hellepe, dat het Flakkees in het Goerêês bedoel ik daer oak bie netuurluk, niet in een hoekje laete douwe. In ik zou je anraeje kiek us in de boekwienkels nae het boek. 't Is meraekels maai. D. K. S.-P. wier Melissant genoemd. Of er in oare Flakkeese durpen minder geiten ge- houwe wiere weet ik niet, mar in Me lissant was het raek, hoeveul gezinnen d'r een hadde. De koe der armen wier de geite wel genoemd, mar niet inkel aerme hieuwe 'n geite. Oak maensen, die wat meer hadde dan errebeiers, die echt in doaien aermoe mozze leve, b.v. kleine boertjes, die 't ies breejer hadde, al was 't zo veul, hieuwe d'r een of twee geiten op nae. Noe stong m'n d'r wel op dat 't 'n zuvere geite was, waervan de melk niet geels was. Geitemelk gold as gezonder dan koeiemelk. In den tied dat 't vee (ik bedoel de koeien) nog niet t.b.c.-vrij was had m'n meer vertrouwen dat zo'n sterk dier as 'n geite daer vrie van was. Toch hadde veul maensen, vooral bur gers, niet veul mit geitemelk op. In 't beeld van Melissant echter nam de geite an de pinne 'n behoorlijke plek in. Je zag ze nog al es stae. Toen dan oak 'n dominee de noad- zaek, dat 'n maens op de knieën mot komme es zó uutbeeldende: „Ik zag van de week een geit op een grasveldje, dat in het rond helemaal kaal was gevreten aan zijn touw rukken, en op de knietjes gaan om wat sprietjes te bemachtigen aan de uiterste rand van de kale cirkel waarin ze stond. Zo moeten ook wij op de knietjes, gemeente", verstieng zelfs 'n klein kind wat-en dominee bedoe lende. En 't gaedeslaen van de jonge dartele diengers vurmt 'n vermaek voor jong en oud. Jao, 'n geite dat weet wat in de ge zinnen! Eens op 'n aevend mos ik iemand hoa en z'n vrouwe zei: „Hie zit bie de geite; die mot jonge". En Jae oar. 'k komme in 't schuurtje achter 't huus, en bie de open deure, vlak voor 't of- geschote hokje waer de geite in stieng, waerbie hie waeke mos, trof ik 'm an, lezende in... De Reformoasje, waarin Schilder z'n betoog 'm boeiende al mos 'n soms wel over wat moeilijke woorden heen leze. En eens, toen er bie 'n kneuterboer- tje één van de geitjes in 't koejestal, z'n hals ofgerege had mit 't touwe, waer 't an vast stieng en slap over de koeie- bak hieng, schreeuwende de vrouwe van dat „kleine boertje" haest net zo erg, as dat ze gedaen zal hoa as ze een kind verlore had. 't Maens ver stond 't zo, dat 't lam van dien aermen man hem was as... 'n dochter! Een van d'r kinders zei troastend; „Schreeuw mar niet zo hard, want 't heit geen ziele te verliezen". „Jae joon, daer hei je geliek in, mar dan ka'-je er nog wel bedroefd over weze." Jae, op 't geitedurp speulende de gei te 'n groate rol. Speulende, verleden tied, want noe zie Je ze bienae niet meer! Geitemelk is er niet meer bie! En 'n kind ka'-je voor z'n vermaek beter 'n ponny geve, as 'n geitje. Wat 'n weelde beleve we toch! „Melk uut volle testen", zou m'n noam gezeid hoa, as 'n dezen tied beleefd had. 'n oud Melissantenaer Nederland telt een paar duizend klei ne dorpen waar een paar miljoen men sen wonen. Allerlei ontwikkelingen heb ben ertoe geleid dat de samenleving in deze dorpen wordt bedreigd. De woning bouw loopt terug, winkels verdwijnen, openbaar vervoersvoorzieningen vallen uit, het verenigingsleven kwijnt weg. Die ontwikkelingen drukken hun stem pel op het welbevinden van de bevol king in de kleine dorpen. Gemeenten worden op indringende wijze met het vraagstuk van de kwetsbare leefbaar heid gekonfronteerd. Een studiecommissie van de Vereni ging van Nederlandse Gemeenten heeft een discussienota opgesteld, die is ge publiceerd onder de titel „Wie het klei ne niet eert...". De commissie heeft daarin geprobeerd de gemeenten hand reikingen te bieden voor een te voeren beleid voor kleine dorpen. Zij konsta- teert, dat de gemeenten daartoe over een aantal goede mogelijkheden be schikken, maar dat ook het rijk en de provincies ter zake een gecoördineerd beleid moeten voeren. De commissie doet een aantal voorstellen in die rich ting. Volgens de studiecommissie zijn de struktuur en de opzet van talrijke (rijks-) regelingen voor de kleine dor pen niet om mee te werken. Ze zijn van uit een grootschalige optiek opgezet. De op velerlei terreinen bespeurbare pro fessionalisering, verkokering en groot schaligheid werken in hun negatieve konsekwenties in de kleine dorpen ver sneld door. De commissie bepleit dat de normen voor tal van regelingen flexi bel kunnen worden toegepast. Zij wijst er in dit verband ook op dat zelfwerk zaamheid van de bewoners van de kleine dorpen en vrijwilligerswerk meer dan elders onmisbare pijlers zijn voor de leefbaarheid in de kleine dorpen. De overheid dient de voorwaarden te schep pen om dit zo goed mogelijk tot zijn recht te laten komen. THOLEN Belasting Onroerend Goed. De ge meenteraad van Tholen heeft maan dagavond met 9 tegen 8 stemmen be sloten de Onroerend Goedbelasting in 1980 met 3V2<'/o te verhogen. SGP en WD stemden tegen. Toen we een eindje gelopen hadden kwam er opeens een geit achter ons aan. Ook toen we over grote sneeuw^- velden liepen bleef hij meelopen. Op een gegeven moment bleef de gids staan, en zei dat de mensen de touwen' moesten aandoen. Toen de gids zag dat de geit meeliep, pakte hij hem vast en bond hem vast aan een rots. Iedereen had de touwen intussen vast gemaakt. Die touwen waren voor de ze kerheid dat je niet in een spleet kon vallen. We waren bijna op de top gekomen, maar we moesten nog even wachten tot de andere groep terug kwam, omdat de top erg smal was en je er maar met ongeveer vier mensen kon staan. Op de top was het ijzig koud, maar je had er een prachtig uitzicht. Het was een prachtige tocht van on geveer drie uur. We hebben aan één stuk door over de sneeuw gelopen. De terugtocht ging ge makkelijker omdat we nu naar bene den gingen en over de sneeuw konden glijden. Om elf uur waren we weer terug in de hut. Toen waren we wel toe aan een warm bakje koffie. Annette en Carolien Harinck, Goes BRIEFWISSELING Andrea van Dijk, Dirksland. Je hebt er weer wat werk bij gekregen, Andrea. Het is wel nuttig om typeles te nemen. Dat moet je maar goed leren, want je hebt dat tegenwoordig overal bij nodig. Je doet maar goed Je best. Gaat het toch ook goed met je huiswerk, want dat mag je niet verwaarlozen hoor. Ja, va kantie is altijd fijn. Maar al heb je va kantie, dan zal je toch ook wel eens den ken Andrea? Gedachten staan immers nooit stil! Tenminste bij oom Ko niet hoor! Marga v. d. Doel, Nieuwe Tonge. Je was best nog op tijd, maar je moet een vaste regel aanhouden met je werk, Marga. Dan vergeet je niets en je werkt in volgorde alles af. Ook de raadsels van oom Ko. Je was dus maar alleen met de Doopplechtigheid? Ja. dan begrijp ik, dat Je het een beetje eng vond. Maar het geeft niet hoor, het blijft hetzelfde, maar je vindt jezelf een beeje te kijk staan. Groetjes hoor. EUy Voortman, Ouddorp. Dat kan een ontzettende klap zijn EUy, zo'n bliksem inslag. Ik heb het ook eens van nabij meegemaakt. Dan krijg Je inderdaad de schrik te pakken. Gelukkig dat het zo goed is afgelopen, maar het kan wel erge gevolgen hebben. Ze waren bij jullie wel in de „lapmand" zeg. Is het nu weer over. De herfstvakantie zit er voor Jul lie weer op. Oom Ko heeft geen herfst vakantie, EUy. Misschien toch wel, maar ik merk het niet zo. Net als op een tuin derij. Dan ben je ook nooit eens klaar, dat weet je wel: Ina Hoogesteger, 's Gravenpolder. Ja, Ina, vaders zijn nooit klaar met werk, er is allicht wat te doen. Maar dat soort werk vind ik niet zo erg. Ik doe het zelfs heel graag. Het is anders best af gelopen met je wiskunderepetitie al vind je het niet zo'n leuk vak. Aan het cijfer zie je het tenminste niet, al is het cijfer voor engels beter. Volhouden zo. Ina, dan komt het dik voor elkaar. Ben benieuwd hoe Je rapport zal zijn. Het kan best meevallen. Marjoleen de Visser, Middelhamis. Wat een adres heb Je Marjoleen. Maar toch is het niet volledig, want je hebt het postcodenummer nog vergeten. We hebben inderdaad mooi herfstweer ge had, en het is nog mooi en ook goed weer, alleen is het aanmerkelijk frisser geworden. Merk wel dat het op de zang goed bevalt. Zou het best eens willen horen, Marjoleen. Fijn dat het op school ook goed gaat, want dat is een voornaam punt. Maar flink eraan trekken, daar heb Je nooit geen spijt van. Berend de Boer, Drachten. Voor jou zijn er geen boeken aan te halen, merk ik; iedere dag een boek uitlezen, dan kan je er nogal wat hebben Berend. Je broer tje begint dus al te praten, dat is leuk hé, Ben je nog in Ouddorp geweest in de herfstvakantie? Het was nog lekker weer hé, nog best getroffen zeg. Ik dacht wel dat jullie meester uit Zee land kwam, oom Ko had het dus wel goed geraden. Wat een leuke naam heeft het vriendje van Wouter, een echte frie se naam hé. Groetjes hoor. Annette en CaroUen Harinck, Goes. Vorige week jullie opstel ontvangen en nu zie je het dus in de krant. Hartelijk bedankt ervoor, dames. Jullie hebben al veel van de wereld gezien, maar eer je alles eens hebt bekeken, heb Je nog wel enkele weken vakantie nodig. Oom Ko komt niet zover hoor. Blijft liefst maar zo'n beetje bij huis. Opa en oma zijn dus verhuisd naar een bejaardenflat; staat die ook in Goes? een goed teken dat jullie het allebei leuk vinden op school. Dan ga je zeker niet met tegenzin, en dat is alles waard. Waar wil Carolien straks naar toe of weet ze dat nog niet. Zal spoedig een keus moeten doen. Groe ten aan oma en opa hoor! Corrie Nieuwenhuize, Yerseke. Oom Ko kon natuurlijk niet weten wat voor bloemen het waren, vandaar mijn vraag Connie. Chrysanten zijn mooie, maar ook dankbare bloemen. Je kan ze lang goed houden op een vaas als Je er wat aandacht aan besteed. Heb je er veel van verkocht? Het is dan wel de moei te geweest met de verjaardagen bij jul lie. Ik zou maar proberen het op één dag te houden, maar dat zal moeilijk gaan, Connie. Jij zat dus ook op de Ooster- schelde.Leuk zeg dat die boot van Je oom was. Maar dat heeft Lucia niet ge schreven. Moet jij mij nog eens schrij ven hoe die boot heet, dan weet ik dat ook weer. Dank voor je fijne brief, Con nie. Allemaal Oom Ko is weer door de stapel brie ven heen gewerkt. Inmiddels zijn er al enkele van de nieuwe oogst in de bus gevallen. Daar hopen we dan de vol gende week weer aan te beginnen. Oom Ko zou het erg fijn vinden als er weer wat nieuwelingen bij kwamen. Ons raadselhoekje moet groeien en als er geen nieuwe bijkomen, dan krimpt het in. Meisjes en Jongens, probeer het eens Het is maar een aanpak. Allemaal de groeten van jullie oom Ko SCHERPENISSE PJ.Z. Tholen. In hotel De Gouden Leeuw hebben de leden van de afd. Tholen en St. PhUipsland van de Platte lands Jongerengemeenschap Zuid (PJZ) tijdens de jaarvergadering afscheid ge nomen van de aftredende bestuurslid Wim van Engelen. In zijn plaats werd nu gekozen Peter Priem. Lidy Brooij- mans die ook aftredend was, werd in het bestuur herkozen. Voelen varkens zich behaaglijker en groeien zij beter als er blauw licht door de stalramen binnenvalt? Leggen kip pen beter als zij beschenen worden door rood licht? Geven koeien meer melk in een blauwgekleurde omgeving? Wie weet. Kleurendeskundigen weten in ie der geval zeker, onderzoekingen hebben hun dat geleerd, dat kleuren van grote invloed zijn op mensen, planten en die ren. Kleuren hebben meer betekenis dan velen beseffen. Zelfs zoveel beteke nis, dat gedrag en welzijn van mens, dier en plant in aanzienlijke mate van kleurgebruik afhankelijk zijn. Hierop wijst de Wassenaarse kleu- rendeskundige ing. W. Maschhaupt in een artikel over kleuren in de land bouw in het blad 19NU. Bij zijn studie van de invloed van kleur en licht ont dekte hij een boekje van de Duitse vrouwelijke professor L. Eberhard, ge titeld „Farbenkrafte im Dienste der Landwirtschaft". Daarin staan opmer kelijke zaken. Zo heeft men nagegaan wat de in vloed van gekleurd licht op varkens is. Deze dieren geven de voorkeur aan lichte kleuren. Ze vinden lichtgroen, lichtblauw en geel aangenamer dan rood. Zwakke dieren ondergaan een gunstige invloed van blauw licht; hun stofwisseling wordt beter. Een boer in Moosach heeft bevredigende resultaten bereikt met blauw licht in zijn varkens stal: zijn biggen groeien er sneller, zo wordt verteld. Ook schrijft prof. Eberhard over proe ven met kippen die men brilletjes van verschillende kleuren opzette. Met de bril van de ene kleur legden ze meer ei eren. Kregen ze een weer anders ge kleurde bril op, dan legden ze grotere eieren. Het lijkt haar echter beter om in plaats van met kippebrilletjes te werken met kleurbestraling door middel van gekleurde ruiten of lampen. Prof. Eberhard brengt voorts een bericht uit Amerika onder de aandacht, waaruit blijkt, dat koeien in lichte, blauwgeschil- derde stallen meer melk geven. Hetzelf de resultaat werd tijdens experimenten ook bij schapen en geiten bereikt. Weer andere experimenten toonden aan dat verwelkte planten onder blauw licht weer opleefden en dat de stralen van blauw licht o.a. bladluizen verdreven. En zo zijn er nog vele voorbeelden die laten zien dat de vraag of de landbouw meer kracht aan kleuren kan ontlenen de moeite van het onderzoeken waard is. Op zaterdag 27 okober werd in Kapel le bij Goes de jaarlijkse dialectendag gehouden. Hoewel Goeree-Overflakkee provinciaal niet bij Zeeland hoort, doet het dat qua dialect wel! Vandaar dat ook ons eiland belang heeft bij het dialecten-onderzoek, dat door de Zeeuw sche vereniging wordt gedaan. Het 50-jarig bestaan van de Zeeuw sche Ver. voor dialectenonderzoek, dat die dag herdacht werd, heeft voor me nigeen een bijzonder karakter gehad. Na de opening door de voorz, de heer M. P. de Bruin, werd de agenda in snel tempo afgewerkt. Bij de bestuursverkiezing werd het bestuur met 4 leden uitgebreid, waaron der ook een lid voor Goeree-Overflak kee, n.l. de heer A. Fase uit Oude Tonge Voor het land van Axel, mevr Haak- Moens uit Hoek; voor de grensstreek de heer A. de Smit uit Sas van Gent en voor Schouwen-Duiveland dr. J. C. Braber uit Dreischor. De financiën waren ook goed beheerd doch door de uitbreiding van het le dental waren de kosten ook zoveel hoger, zodat de contributie op 15, bepaald werd, waarbij dan ook het lid maatschap van de Werkgroep Historie en Archeologie is opgenomen en de kwartaaluitgave van het blad Nehalen- nia. In dit blad komen woordenlijsten, ver halen en gedichten in dialect en arche ologische onderzoekingen voor. Na zang van de heer Engel Reinhoudt kreeg mevr v. d. Broecke-de Man het woord. Zij gaf een overzicht en voort gang van het dialecten onderzoek. Daarna werd het boek „Kindervers jes en Volksliederen uit Zeeland" aan geboden aan de Commissaris van de Koningin in Zeeland, de heer dr. C. Boertien. 's Middags werd een bijzondere uitga ve van het Woordenboek der Zeeuwse dialecten aangeboden aan de Commis saris van de Koningin dr. C. Boertien, door de direktie van de uitgeverij Else vier. Na de samenzang met Marie Cecile Moerdijk uit het Uedboek, kregen nog twee leden en de scheidende voorzitter het woordeboek in de normale uitgave aangeboden. Tussen de verschillende onderdelen van het programma kwamen telkens de verschillende eilanden met een verte genwoordigster in klederdracht met verhalen en gedichten, waarbij voor Flakkee mevr. Soldaat-Poortvliet ver tegenwoordigd was, van wie ook drie liederen in het liedboek zijn opgenomen. Al met al kan de Zeeuwsche ver. voor dialectenonderzoek op een prach tige dag terug zien. 't Is jammer, dat er geen foto's genomen werden door de krant en dat ze weinig Flakkeeënaars blijk van belangstelling gaven. D. K. S.-P. Als sohoDlJongen leerden we de vaderlandse geschiedenis letterlijk en figuurlijk van de muur. Onze Jeugd van tegenwoordig weet er doorgaans weinig van. In het begin van de vorige eeuw werd ons land de Bataafse Republiek door Napoleon bij Frankrijk ingelijfd. Dat hield in dat de dienst- pUoht werd ingevoerd. Soldaten had men nodig om de hersenschim van de Corsicaan te verwezenlijken, de staten van Europa onder zijn heerschappij te brengen. Rusland moest veroverd worden. Het 33ste regiment; 15.000 man sterk uit Holland, was een onderdeel van het Franse leger; dat m de eindeloze sneeuwvelden zijn roemloos einde vond. Aan de muur van 't schooUokaal zag men er een fragment van: „Hollandse infanterie voor de bruggen van de Berezina". De bruggen over de Berezina, een zijrivier van de Dnjepr, moesten hersteld worden Het Friese bataljon pontonniers stond daar tot hun middel in het met ijsschotsen bedekte water. Slechts enkelen overleefden het. Maar over de herstelde brug trok het vluchten de Franse leger. Nog meer sladitoffers vielen op de terugweg. Hongerige, uitgeputte soldaten met bevroren ledematen waren een gemalckelijke prooi voor de Kozakken; op hun taaie hitten omzwermden ze Napoleons troe pen als de horzels een paard. Van de 15.000 Nederlanders zagen slechts weinigen hun vaderland terug. Ze hadden het geluk gehad toen ze ge wond achterbleven, door de Poolse boerenbevolking werden verborgen en verzorgd. De enige zoon van de boer van Langendam was gedwongen geweest mee te trekken naar Moskou. Zijn ouders hoorden wel van de nederlagen en de enorme verliezen, maar van hem kwam nimmer enige tijding. Met bevroren benen lag hij in een schapenstal verborgen onder stro en mest. Toen hij weer kon lopen, werd hij opgehouden door de krijgsverrichtingen in Duitsland. Nieuwe lichtingen van jonge soldaten van de keizer Napo leon vochten vruchteloos tegen de overmacht van de Europese naties, die ze op de wereldveroveraar afzonden. Vanaf de Weichsel dwars door Polen, SUezië, Thuringen, Sauerland en Westfalen bereikte de Sommelsdijkse jongen de Rijn en uiteindelijk zijn vaderland. Na jaren kwam hij weder, zegt het gedicht, toen viel het herfstloof af. Omtrent deze tijd van het jaar klopte hij op een stormachtige novemberavond op de deur van zijn ouder lijke woning „Langendam" aan de weg van Sommelsdijk naar Nieuwe Tonge. Maar wat een teleursteUing, een vreemde deed hem open. En binnen hoorde hij tot zijn groot verdriet het droevige nieuws, dat zijn ouders niet meer waren in het land der levenden. Ellende en droefheid om hun ver loren zoon hadden wellicht hun einde verhaast. Onder de brede schouw bij het haardvuur werden wederzijdse beleve nissen uitgewisseld. Er waren jongens ondergedoken in de polder om niet ingelijfd te worden. Zelf had de boer eerst de boerderij gepacht en later gekocht van de heren uit Rotterdam. Intussen was het middernacht ge worden. „Mag ik nog eens slapen op mijn zolderkamertje," vroeg de als door een wonder teruggekeerde soldaat. „Als kind heb ik er altijd gesla pen". Dat kon. Maar op zijn kamertje begaf hij zich nog niet ter ruste. Tas tend gleden zijn handen langs de zware zolderbalken. Moeilijk wrikte hij een ingelegd plankje los, uit het gat eronder haalde hij een doek, gevuld met een rol goudguldens. Zijn ouders hadden woord gehouden, hun spaar geld te laten op de afgesproken plaats. Had hij het aan de tegenwoordige bewoner gevraagd, zijn geld op te halen, had deze kunnen weigeren. Ge kocht, was altijd met lusten en lasten. Op de lange laan draaide hij zich de volgende dag bij zijn vertrek nog één maal om. 't Was alles zo vreemd nu, wat eens zo innig was! AUeen de gele linde, in het avondrood zo moe, die stak de vriend van vroeger, trouwhartig d'armen toe. Als planten konden praten Wat zouden ze veel wensen en klach ten hebben. Over hun standplaats, over teveel of te weinig zon. Over teveel of te weinig vocht en de temperatuur van het gietwater. Over de kwaliteit van de potgrond, een tekort aan voedsel, doffe bladeren en aantasting door ongedierte, temperatuur en atmosfeer en het ge bruik van stenen of plastic potten. Er is veel te vertellen over planten en hun verzorging. Meer voorlichting blijft noodzakelijk! De beste informatie over bloemen en planten die we kennen, komt van de overbekende Pokon-plantenplaatjes, welke bij iedere bloemist of zaadwinkel gratis verkrijgbaar zijn. Deze handige plaatjes geven naast een afbeelding in kleur van de plant duidelijke aanwijzingen voor de ver zorging. Licht, water, voeding het wordt allemaal duidelijk uiteengezet. Attent voor de plantenliefhebber. Tijdbespa- De 28 jarige Kees de Rijke uit Tholen is donderdag nationaal ploegkampioen ge worden. Nabij Dronten in de Flevopol- der werden ploegwedstrijden gehouden waarbij de Rijke 804 punten behaalde bij het onderdeel rondgaande ploegen. Tweede werd J. Beijens uit Hoogeloon met 772 punten en derde werd P. Meeuwsen uit Maasbracht met 764 pun ten. De Rijke is nu voor de vierde maal Nederlands kampioen. Hij kreeg deze titel in 1968, 1976, 1978 en 1979. In de categorie wentelploegen werd J. Bom uit Biddlnghuizen kampioen. De Rijke en Bom willen volgend Jaar deelnemen aan het wereldkampioen schap in Nieuw Zeeland. rend voor de bloemist, deze hoeft niet meer bij elke verkochte plant onnodig veel tijd te besteden aan voorlichting. Gehele woensdagmiddag en zaterdag na 3 uur gesloten.

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1979 | | pagina 6